tag:blogger.com,1999:blog-87133305583819321502024-03-16T03:09:29.361+02:00Αιώνια Γυναίκα!Η αγάπη, η θέληση, η κοκεταρία, το μαγείρεμα, το μεράκι κάποιων γυναικών να δείχνουν και να αισθάνονται πάντα νέες και όμορφες μέσα από αληθινές ιστορίες.
Θα δούμε τη ζωή τους, θα μάθουμε πολλά από τα μυστικά ομορφιάς και μαγειρικής, τις επιτυχίες και αποτυχίες τους στους άνδρες και το πώς προσπαθούν με κάθε μέσο να φτάσουν στο στόχο τους. Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.comBlogger195125tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-15694031643671386802023-11-26T14:50:00.000+02:002023-11-26T14:50:12.256+02:00Της Σουλτάνας το κάγκελο<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3HOhBa-TmrG-Itmk5JtaPrRMP9OmfL2L3mzcB9vbiDxRRT2bJFRhXFoglJnHhiminVJVNQWXBPX27Jd8p324Hg7lqeXH5EghgOMx8e3A26iYPVOjFLAV7ipcbVpodnx9LetjtcupF3TeZfdwAjJs5wgWUKhljngj-G7dGXr4HTA6HkmxU8q-s_kXNCRTb/s960/22486407.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="960" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3HOhBa-TmrG-Itmk5JtaPrRMP9OmfL2L3mzcB9vbiDxRRT2bJFRhXFoglJnHhiminVJVNQWXBPX27Jd8p324Hg7lqeXH5EghgOMx8e3A26iYPVOjFLAV7ipcbVpodnx9LetjtcupF3TeZfdwAjJs5wgWUKhljngj-G7dGXr4HTA6HkmxU8q-s_kXNCRTb/w320-h208/22486407.png" width="320" /></a></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Μαρίκα είχε ταραχτεί πολύ με την ιστορία της Σερπετής.</span></p><div dir="ltr"><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Περισσότερο βέβαια επειδή συμμετείχαν ενεργά η συμπεθέρα και η αδερφή της. Πώς και πού βρήκαν το κουράγιο και τη δύναμη να συγκαλύψουν ένα έγκλημα, να πάρουν τέτοιο ρίσκο και να τους παραπλανήσουν όλους. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ακόμα να συνέλθεις συμπεθέρα μου και με το δίκιο σου...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Δεν το χωράει ο νους μου... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Εμάς να διεις... Τόσοι χρόνοι έχουνε περάσει και μήτε στο μυαλό μας δε θέλουμε να το βάνουμε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Τι γίνηκε τελικώς:</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μαθευτήκανε πολλά πράματα για δαύτονε! Εκείνος παιδιά δεν έκαμε, αυτός ήτονε ο λόγος που έλεγε τη γυναίκα του ούλο δεν πειράζει και μη σε μέλει. Με τόσες να πούμε που πήαινε, καμιά δεν έμεικε έγκυος τόσα χρόνια! Αναμεταξύ κάμποσες κοπέλες είπανε μετά που από όταν ήτουνε μικρά κοριτσάκια τους έλεγε κουβέντες πονηρές και τέτοια... Ούλο γλυκάκια να τα δίνει και λόγια ωραία ο παλιάθρωπος! Αυτά μικρά ητανάνε αμά ευτυχώς που δεν τα ξεμονάχιασε να λες... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Η Σερπετή τι ήκαμε;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Α! Την έδωκε παράδες η γυναίκα του όπως την ορμήνεψε ο δικαιόρος, ένεκα που πέρασε ούλα αυτά για να μη γυρίσουνε σε κείνη! Πάει να πει ότι η κοπέλα θα τήνε τράβαε στις αστυνομίες που την κατηγόρησε άδικα, έτσι την είπε ο άντρας μου που δεν ήξευρε και τίποτις βέβαια. Γιατί κείνο το δόλιο μήτε που ήθελε ν' ακούσει, έτρεμε η καρδούλα του μαζί με τη δική μας συμπεθέρα μου!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Πω πω πω... Κι εσείς πώς τα μάθατε για κείνονε, ποιος σας τα είπε;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Οι κουτσούκες του μαχαλά που ερχούσαντε μια την άλλη και τη βγάζανε στο κάγκελο! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Μαρίκα σκούπισε ξανά το μέτωπό της με το φίνο μαντήλι της, που από τη στεναχώρια και την έξαψη ίδρωσε κι ας είχε χιονιά εκείνες τις μέρες. Το σπίτι βέβαια ήταν αρκετά ζεστό. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Τώρα θα σε τα πούμε!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><div class="gmail_default">Το σπίτι τους ήταν το αγαπημένο όλων στην Πόλη.</div><div class="gmail_default">Είχε μπροστά μια χαμηλή, σιδερένια πόρτα, που οδηγούσε στην κυρίως είσοδο αφού ανέβαιναν λίγα σκαλάκια. Δεξιά μια βεράντα με κάγκελο που απολάμβαναν τη δροσιά το καλοκαίρι κι από κάτω φυτεμένα στο χώμα λουλούδια. Ήταν σε τέτοιο σημείο που έβλεπε μέχρι τους πέρα μαχαλάδες κι όλες τρελαίνονταν να μαζεύονται εκεί για καφεδάκι, θέα και κουβέντα. Σ' αυτό το κάγκελο στηριζόταν η Σουλτάνα όταν περνούσαν οι γειτόνισσες κι έπιαναν την κουβέντα, σ' αυτό κι όσες έκαναν τάχα πως χαζεύουν τα λουλούδια της αλλά τις έτρωγε η περιέργεια για το ποιος περνά και πού πηγαίνει. Εκεί ανέβαζε κι ο Γιωργάκης της τα πόδια του να τα ξεκουράσει από την ορθοστασία του μαγαζιού, όταν έπινε τον καφέ του και διάβαζε την εφημερίδα με τα νέα κάθε μέρας. </div><div class="gmail_default">- Πολύ το άρεσα το σπίτι μας συμπεθέρα μου! Το μπαλκονάκι μου ητανάνε ούλο γλάστρες κι αυτό, τα μυριστικά μου τα έλουζε ο ήλιος! Θερία ίσαμε κει πάνου τα έβλεπες και τα χαιρόσουνα! Κι άμα ερχούτανε το απόγεμα, μαζευούντανε ούλες εκεί και μαλώνανε ποια θα πάρει τη θέση στο κάγκελο για να στηρίζει το μπράτσο της και να κάμει χάζι ως πέρα! Θυμάσαι που σε τα έλεγα;</div><div class="gmail_default">- Πώς δεν ενθυμούμαι! Έτσι ήτονε και των γονιών μου που σ' ήλεγα κι εγώ. Ωραία χρόνια! </div><div class="gmail_default">- Ναι, ναι! Κι άμα που λες ξεπετάχτηκε ο Ιάκωβος, φόβο είχα κάθε στιγμή γιατί έπαιζε κει και τόνε βρήκα να κρέμεται μια μέρα, το κεφάλι του θα έσπαζε για!</div><div class="gmail_default">- Σάματις κι ο δικός μου πίσω πήγαινε; Άμα μπλέκανε τα ξαδέρφια, τι να σε πω... γέλασε η Ανθούλα.</div><div class="gmail_default">- Έτσι που λες το γλένταγα το σπίτι μου... Δεν προλάβαινα τις καλημέρες και τις χαιρετούρες με ούλους τους μαχαλάδες. Γιατί ίσα πάνου, έβγαζε στα μαγαζιά που παγαίναμε κάθε μέρα να ψουνίσουμε. Απέ τη μια ο φούρνος, απέ την άλλη ο μπακάλης, ο χασάπης, πιο πέρα το μανάβικο... Άμα βαριόμουνα, μια φωνή έβαζα και τα μικρά που παίζανε τα έστελνα να με πάρουνε κάτι, όπως ούλες μας. </div><div class="gmail_default">Η Ανθούλα αναπολούσε. </div><div class="gmail_default">- Έτσι σπίτι άλλη καμιά δεν είχε! Ωραία, μεγάλη η σάλα, οι κάμαρες, η κουζίνα... Το αποχωρητήριο στο βάθος, με λουτρό μέσα! Λίγα σπίτια είχανε έτσι πολυτέλεια και τη ζουλεύανε ούλοι! Κι εγώ να σε πω πλενόμουνα πολλές φορές εκεί.</div><div class="gmail_default">Χαμογέλασε στοργικά η Μαρίκα που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει σε σπιταρόνα με όλα τα καλά μέσα. Ποτέ δεν αναφερόταν σ' αυτά από διακριτικότητα και σεβασμό σε όσους δεν είχαν τη δική της τύχη. Ήξερε από φτωχόσπιτα, ήξερε από ανέχεια, γιατί πάντα προσέφερε χωρίς να δίνει σε κανένα λογαριασμό. Από μικρό κοριτσάκι έβλεπε τη μαμά της να ξεπορτίζει αχάραγα μ' ένα μεγάλο μαντήλι που κάλυπτε σχεδόν το μισό της πρόσωπο και τα χέρια φορτωμένα καλάθια και κουτιά, να φεύγει με το κεφάλι σκυφτό και πάλι πολύ προσεκτικά να επιστρέφει και να μπαίνει στο σπίτι νυχοπατώντας. </div><div class="gmail_default">Ένας έντονος πόνος στην κοιλιά την είχε ξυπνήσει, σηκώθηκε από το κρεβάτι και την είδε από τη μεγάλη τζαμαρία του δωματίου της.</div><div class="gmail_default">- Μαμά μου πού πήγες;</div><div class="gmail_default">- Πουθενά παιδάκι μου, εδώ ήμουνα...</div><div class="gmail_default">- Σε είδα μαμά που φόραγες ένα μαντήλι που δεν το έχω ξαναδεί κι έφυγες με κάτι πράματα! Η κοιλίτσα μου με πόναε πολύ και ξύπνησα, μη με λες εδώ ήσουνα!</div><div class="gmail_default">- Α! Για λίγο που πετάχτηκα στη γειτόνισσα λες, πολύ βήχα είχε η καημένη και τση πήα βοτάνια να βράσει μπας και τσ' ηπεράσει...</div><div class="gmail_default">- Τόσα πολλά; </div><div class="gmail_default">- Ε... Να τα έχει να πορευτεί...</div><div class="gmail_default">Κοιμήθηκε το Μαρικάκι αφού της έκανε ένα ζεστό γάλα η μαμά και ηρέμησε ο πόνος της. Κάτι όμως στα λεγόμενα της, δεν την έπεισε.</div><div class="gmail_default">Πέρασαν λίγες μέρες κι ο αδερφός της καιγόταν στον πυρετό. Οι αμυγδαλές του ήταν πρησμένες και γεμάτες πύον είπε ο γιατρός, θα αργούσε να συνέλθει. Οι γονείς ξενυχτούσαν στο προσκεφάλι του και του έδιναν σιρόπια και ζεστά ροφήματα. Έπεσε λίγο ο πυρετός κι ο πατέρας πήγε να κοιμηθεί, σε λίγες ώρες θα ξυπνούσε να πάει στην τράπεζα που εργαζόταν. Μετά από απανωτά ξενύχτια χρειαζόταν λίγη ξεκούραση και ύπνο για να μην καταρρεύσει. Η μάνα έμεινε ακόμα μια ώρα κοντά του κι αφού του άλλαξε εσώρουχα και πιτζάμες έφυγε κι εκείνη να ησυχάσει λίγο. Η Μαρίκα φοβισμένη από την αρρώστια του αδερφού της και την αναστάτωση στο σπίτι, δε μπορούσε να κλείσει μάτι. Ένιωσε έντονη δίψα και φώναξε πολλές φορές τη μαμά, αλλά δεν πήρε απάντηση. Μπήκε στην κρεβατοκάμαρα των γονιών και είδε μόνο το μπαμπά να κοιμάται βαθιά και να ροχαλίζει. Την έπιασε πανικός, φοβήθηκε για τον αδερφό της και πήγε τρέμοντας στην άλλη κάμαρα. Κοιμόταν κι αυτός ήρεμα, μόνος του. Μπήκε στην κουζίνα κατεβαίνοντας με τρεμάμενα ποδαράκια, ούτε εκεί ήταν η μάνα. Ξέχασε και τη δίψα της και τα λαιμά του αδερφού της και κάθισε στην καρέκλα με ματάκια κλαμένα. Σε λίγα λεπτά την τράνταξαν λυγμοί κι απελπισία ώσπου είδε το πόμολο της πόρτας να κινείται και τη μαμά με το μαντήλι ακόμα κουκουλωμένη και τα χέρια με άδεια καλάθια να μπαίνει φουριόζα. Τα 'χασε η γυναίκα και δεν ήξερε πώς να ηρεμήσει το κοριτσάκι της και πώς να δικαιολογηθεί. </div><div class="gmail_default">Αναγκάστηκε να της υποσχεθεί ότι θα της μιλήσει, μόνο αφού σταματήσει να κλαίει και πάνε στο δωμάτιό της. Πριν έβγαλε τα ρούχα της και φόρεσε το νυχτικό με τη μεταξωτή ρόμπα, για να μη τη δουν ντυμένη σύζυγος και γιος. Αγκάλιασε ξανά σφιχτά το Μαρικάκι και της εξομολογήθηκε πού πήγαινε και γιατί έπρεπε να μη το ξέρει κανείς. Αυτό θα ήταν το μυστικό τους.</div><div class="gmail_default">Σε κάνα χρόνο την ακολουθούσε κι εκείνη κάποιες φορές, βλέποντας από κάποια απόσταση τη δυστυχισμένη πλευρά της ζωής. Έκλεισε τα ματάκια της όταν είδε απλωμένα τα κουρελιασμένα παιδικά ρούχα, γνώρισε και κάποια του αδερφού της και δικά της που ξεχώριζαν κι ορκίστηκε ότι μεγαλώνοντας θα έκανε τα ίδια κι ακόμα περισσότερα χωρίς να λέει τίποτα σε κανέναν. </div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default">Η γλώσσα της Σουλτάνας είχε λυθεί από τα απανωτά λικέρ που έπινε για να ηρεμήσει λέγοντας την τόσο δυσάρεστη παλιά ιστορία και τώρα γελούσε με το παραμικρό. </div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO92fobm5UG4Ywi7H-vdEueb-0CeBZuae_EplIFP6_lm7UKPwURTptUiGSbn510vwfr1flvJCgYd2VbTadekt0Hq5riXq4NEH7vwYGR6ks6dYRWtUjyCbn7U1mJe4vm1bBhxKlQ0FmQ17zwXeYaGLWfgRFdi4JLVOBndySfrITt6qvFCCJAK0s-n0kIE5X/s399/12l.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="54" data-original-width="399" height="43" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO92fobm5UG4Ywi7H-vdEueb-0CeBZuae_EplIFP6_lm7UKPwURTptUiGSbn510vwfr1flvJCgYd2VbTadekt0Hq5riXq4NEH7vwYGR6ks6dYRWtUjyCbn7U1mJe4vm1bBhxKlQ0FmQ17zwXeYaGLWfgRFdi4JLVOBndySfrITt6qvFCCJAK0s-n0kIE5X/s320/12l.gif" width="320" /></a></div><br /><div class="gmail_default"><div class="gmail_default">- Τίμιες κοπέλες ούλες, η αλήθεια. Δυο ητανάνε κομματάκι πεταχτούλες, αμά όχι να αφήκουνε σερνικό να τες αγγίσει, όχι τέτοια πράματα! Λίγο με τα μάτια παίζανε να πούμε, κάνα γελάκι, ξεύρεις τώρα... Πρώτες πιάνανε πόστο στο κάγκελο και δεν υπήρχε άθρωπος που να μη μάθουνε τι καπνό φουμάρει! Όποιος νέος πέρναγε απ' τους γύρω μαχαλάδες, αρωτάγανε με τρόπο βέβαια, πρώτα αν είναι λεύτερος φυσικά και μετά ούλα τα άλλα. Για καμπόσοι αρώταγα κι εγώ τάχα αθώα, άμα έβγαινα για τα ψούνια. Οι μαμάδες που είχανε κορίτσια της παντρειάς τα ξεύρανε απέ πρώτο χέρι, όμως κι οι άλλες μαθαίνανε, έτσι για να περνάει η ώρα. </div><div class="gmail_default">Η Ανθούλα μασουλούσε αμύγδαλα χουζουρεύοντας στην πολυθρόνα, δίπλα στο καλοριφέρ και συμπλήρωνε. </div><div class="gmail_default">- Καλέ, από πίσω άμα τες έπαιρνε κάποιος, ίσια στης αδερφής μου παγαίνανε για να μην αποκόψουνε και τες χάσουνε! Άμα δεν τον αρέσανε, στα σπίτια τους αμέσως! Μια μέρα, Αύγουστος μήνας ητανάνε, έκαμε τόση ζέστη, τι να σε πω, καιγούτανε ο τόπος! Επήαμε με τα παιδιά στη θάλασσα, να δροσιστούμε κομμάτι κι εμείς, και κατά η ώρα δύο γυρίσαμε στο σπίτι. Η Σουλτάνα θυμούμαι είχε φτιάξει μύδια με το ρύζι και σπανακόπιτα, με είπε να πάμε ούλοι μαζί να φάμε. Φτάσαμε και τι να διούμε; Είχανε στρωθεί κει όξω μες στον ήλιο στα σκαλάκια και χα χα χα και χου χου χου πίνανε λεμονάδα και είχανε γένει κατακόκκινες! </div><div class="gmail_default">- Ναι μπρε Άνθω, για θυμήσου που τάχα πιάσανε το κουσέλι και σταθήκανε από συνήθειο στο σπίτι μου και μετά γίνηκε σκοτωμός! </div><div class="gmail_default">Η Μαρίκα κοιτούσε και περίμενε τη συνέχεια γελώντας κι εκείνη. Οι ιστορίες με τη συμπεθέρα της ήταν πάντα ενδιαφέρουσες. </div><div class="gmail_default">- Ητανάνε ένα παλικάρι ξεχωριστό η αλήθεια. Λεβέντης, στητός, ντυμένος ωραία, σοβαρός. Μήτε που γύρναγε τα μάτια του δεξιά κι αριστερά, ίσια στο δρόμο του πάγαινε. Άξαφνα είχε φανεί στο μαχαλά, δεν τον είχαμε ξαναδιεί, λίγο πολύ ούλους τους ξεύραμε πια. Οι κοπέλες τρελαθήκανε, ξεροσταλιάζανε και οι πέντε μπας και περάσει να τον διούνε. Οι δυο οι πιο θαρρετές, αρχέψανε την κόντρα, ποια θα τον αρέσει. Μόλις πέρναγε η μια, την έβλεπε κρυφά η άλλη για να βάλει πιο καλό φουστάνι και να σιάξει τα μαλλιά της αλλιώτικα, να είναι πιο όμορφη.</div><div class="gmail_default">Γκουρ γκουρ, ερχούσαντε στα λόγια κι από φιληνάδες αγαπημένες γινήκανε μαλλιά κουβάρια. Είπα να κοιτάξω να μάθω πρώτα για το νέο και τες παρακάλαγα να μονιάσουνε, αμαρτία να έχουνε τέτοια έχθρητα μεγαλωμένες από μωρά στον ίδιο μαχαλά. </div><div class="gmail_default">- Πολύ σωστά ήκαμες συμπεθέρα μου, το ίδιο κι εγώ θα τσ' ήλεγα.</div><div class="gmail_default">- Ναι για! Βγαίνω κι εγώ νωρίς το πρωί στη γύρα να ψουνίσω πριν με πιάσει η κάψα κι άρχεψα τις καλημέρες με τις γειτόνισσες. Λίγο κοντοστάθηκα στη μια πόρτα, λίγο στην άλλη, δεν κάμανε κουβέντα. Μπαίνω στο μανάβη, πάω στο μπακάλη, καμιά μέσα δεν είδα. Στο φούρνο πια, τρεις μαζωμένες λέγανε για μια γνωστή μεγαλοκοπέλα ανιψιά του ψαρά που καλοπαντρεύτηκε κι ούτε οι λεύτερες τέτοια τύχη. Στάθηκα κι εγώ με το δίχτυ φορτωμένο ζαρζαβάτια στο ένα χέρι και το καρβέλι στο άλλο γιατί η κουβέντα είχε ζουμί. </div><div class="gmail_default">- Άφεριμ!* Καλή κοπέλα, την άξιζε να πάρει τέτοιο γαμπρό!</div><div class="gmail_default">- Ε, ναι, Σουλτάνα μου, δε λέω, αμά να διούμε και με τις δικές μας τι θα γένει...</div><div class="gmail_default">- Τι θα γένει μπρε; Τόσοι νέοι έχουμε, θα βρούνε την τύχη τους. </div><div class="gmail_default">- Νέοι έχουμε πολλοί, καλοί γαμπροί δε βρίσκεις εύκολα! Ο ένας δεν έχει μια τέχνη στα χέρια του και κάμνει μεροκάματα όπου βρει κι άμα βρει, ο άλλος έχει δυο αδερφάδες να παντρέψει πρώτα, ο παράλλος τρέχει όπου διεί φουστάνι...</div><div class="gmail_default">- Έτσι είναι, κάθε μάνα κάμει μεγάλο αγώνα για να παντρέψει τα παιδιά της... Άσε κιόλας, εδώ που τα λέμε, ούλο και κάνας πιο φρέσκος μπορεί να φανεί, έχουνε καιρό μπροστά τους...
</div><div class="gmail_default">- Ο φρέσκος φάνηκε Σουλτάνα μου και μη με πεις που δεν επήρες κι εσύ χαμπάρι! </div><div class="gmail_default">- Πού καλέ, ποιος είναι;</div><div class="gmail_default">- Ε! Ο ασίκης που περνάει και λυσσάξανε ούλες για! Θαρρείς που δεν τις βλέπουμε ούλη την ώρα που κρεμάζουνται απ' το κάγκελο στο μπαχτσεδάκι σου στολισμένες και πότε τσιμπούνε τα μάγουλα και πότε δαγκάνουνε τα χείλια τους για να κοκκινίσουνε; Σώπα τώρα που δεν ξεύρεις...</div><div class="gmail_default">- Μπρε συ, τι με λέγεις τώρα; Παντρεμένη γυναίκα είμαι με παιδιά μικρά, την έννοια των γαμπρών έχω; Οι κοπέλες ξεύρεις που έρχουνται στο σπίτι μου και τες βάζω πομάδες, για τους σιάχνω κομμάτι τα νύχια και τέτοια πράματα, κάμποσες φορές κι η δικιά σου δεν έρχεται; Αναμεταξύ τους τι λένε, πού θες να ξεύρω, εσύ μαθαίνεις τα τι λέει η κόρη σου με τες φιληνάδες της;</div><div class="gmail_default">- Ε, καλά, δε λέω...</div><div class="gmail_default">- Ούλο δε λες και με νευριάζεις, άιντε τώρα... Για πέτε με μπρε, ποιος είναι, τι ξεύρετε;</div><div class="gmail_default">Πετάχτηκε η άλλη με τη μπουκιά στο στόμα, που είχε καταβροχθίσει τουλάχιστον το μισό ψωμί.</div><div class="gmail_default">- Καλέ, για τον ανεψιό του γαμπρού λέμε! Κείνο το σπαθάτο, τον όμορφο, με τη χωρίστρα στο πλάι που τον πέφτει έτσι ωραία λίγο μαλλάκι στο κούτελο, που πέρασε κάνα δυο φορές τη μια με το μπλε παντελόνι και το άσπρο πουκάμισο... Και την άλλη με το καφέ παντελόνι και το μπεζ πουκάμισο... </div><div class="gmail_default">- Ποιανού γαμπρού μπρε; </div><div class="gmail_default">- Του ψαρά μπρε Σουλτάνα μου, που πάντρεψε την ανεψιά του, αμάν κι εσύ!</div><div class="gmail_default">- Α! Έτσι πες με να καταλάβω... Η αλήθεια δεν εκοιμήθηκα καλά με τη ζέστα και νυστάζω κομμάτι... Και δε με λες, πώς βρέθηκε εδώ αυτός;</div><div class="gmail_default">- Ήρτε για βίζιτα το θείο του και την καινούργια του θεία, ένεκα που δεν ήτονε στις γάμοι. Το βαπόρι του είχε άργητα μια βδομάδα επειδής κάτι έπαθε στις μηχανές του κι έτσι έμεικε πίσω... Καπετάνιος είναι, αυτός το οδηγάει!</div><div class="gmail_default">- Άξιος να 'ναι πάντα! Και για πες με, πού μηνήσκει το ζεύγος, στης νύφης, έχει σπίτι;</div><div class="gmail_default">- Όχι, έχει εκείνος ωραίο μεγάλο, δίπατο περικαλώ! Η νύφη έχει ένα σπιτάκι βέβαια που είναι οι γονιοί της κι οι δυο γιοί, τα αδέρφια της που 'ναι πιο μικρά. Επειδής ο ανεψιός ξέρει πολλά γράμματα, τον είπε ο ψαράς να διεί κάτι χαρτιά που τον στείλανε και δε βγάνει άκρη. Έτσι ήρτε ξανά για να τόνε πει τι να κάμει. </div><div class="gmail_default"><<Μωρέ τι κελεπούρι είναι τούτος>> σκέφτηκε αυθόρμητα. </div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default">Η γυναικοπαρέα σκόρπισε και σε λίγο οι μυρωδιές από τις κουζίνες απλώθηκαν στις αυλές και τα σοκάκια.</div><div class="gmail_default">Η Σουλτάνα ευχαριστημένη από τα νέα που κατάφερε να μάθει, έψησε το δεύτερο καφέ της. Τον πρώτο πρωινό όπως πάντα τον έπινε με το Γιωργάκη της πριν εκείνος φύγει για το μαγαζί. Βγήκε ξανά στο μπαλκονάκι της λίγο πριν το πιάσει ο καυτός ήλιος και τον απόλαυσε με το τσιγάρο της σκεπτική. </div><div class="gmail_default"><<Καπετάνιος, παραλής βέβαια κι όμορφος... Θέλει γυναίκα τίμια και σοβαρή να τον στέκεται κερί αναμμένο όσο θα λείπει στις θάλασσες... Σάματις θα μένει για πολύ στη στεριά; Έτσι είναι οι ταξιδιάρηδες, γυναίκα μονάχη πίσω να νταντεύει τα παιδιά και να μην έχει τον άντρα της να παρασταθεί σαν πατέρας... Να έχει και την πεθερά ούλη μέρα μες στα ποδάρια της να την κάμει και κουμάντα. Πρέπει να μηνήσκει με τη μαμά της κοντά όποια τόνε πάρει, να μη την πιάσουν στη γλώσσα τους οι κουσελιάρες. Θέλει πολλή σκέψη το πράμα...>> </div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default">Άφεριμ - Μπράβο, ωραία</div><div class="gmail_default"><br /></div><div class="gmail_default"></div></div></div></div>Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-67893927755683322023-06-10T23:19:00.000+03:002023-06-10T23:19:43.510+03:00Φόνισσα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy1B5QnuZN5A6sAabv8W1laAI5bM78H2OgQfX18l0sLAWdtNiSJjf6BIFvvDW_BI0-LPkS2D3FBHKYfJmYnWxD4XTFK7yeIZxYXPuKayppGL5eFOCsJmQu5nD9sSuCg91Cpvp-olYldRGOKSNuAHoZ--QttZZ6lygz4cytpsq3hk_DaNwG_I9IcamOeg/s353/248620.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="287" data-original-width="353" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy1B5QnuZN5A6sAabv8W1laAI5bM78H2OgQfX18l0sLAWdtNiSJjf6BIFvvDW_BI0-LPkS2D3FBHKYfJmYnWxD4XTFK7yeIZxYXPuKayppGL5eFOCsJmQu5nD9sSuCg91Cpvp-olYldRGOKSNuAHoZ--QttZZ6lygz4cytpsq3hk_DaNwG_I9IcamOeg/s320/248620.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η ώρα είχε περάσει κι ο Αράπης άρχισε να τρίβει το μεγάλο στομάχι του που γουργούρισε. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Έλα άντρα μου να φάμε παρέα, μαζί με το κορίτσι.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Σερπετή αρνήθηκε ευγενικά από ντροπή αλλά η γυναίκα του που τη συμπαθούσε πολύ επέμεινε.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μη με προσβάλλεις κουτσούκα μου, έβαλα και για σένα, μαζί μας δε δουλεύεις τόσες ώρες για; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Της έβαλε μια καλή μερίδα ροδοψημένο κοτόπουλο με σαλάτα πολύχρωμη λεπτοκομμένη. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Κι εμείς έτσι τη φτιάχνουμε! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Πεντανόστιμη πάντα η πολίτικη σαλάτα!<br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ψιλοκομμένο άσπρο και κόκκινο λάχανο με μπόλικο σέλινο.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Καρότο τριμμένο, αγγούρι, πιπεριές, κρεμμύδι, αλάτι και ελάχιστο πιπέρι. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Περιχυμένη με λαδόξιδο αναπαυόταν σκεπασμένη για τουλάχιστον δύο ώρες αφού είχε ανακατευτεί υπομονετικά.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Την πάει και η τουρσί πιπεριά, ε; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Πολύ την πάει! Και το κοτόπουλο όμως πολύ το πετύχατε, γεια στα χέρια σας!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ευχαριστώ, να 'σαι καλά, ούλο να το φας! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Χορτασμένοι κι οι τρεις συνέχισαν τη δουλειά στο μαγαζί. Χάρη στη σβελτάδα της μικρής τέλειωσαν νωρίτερα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Άιντε μπρε γυναίκα, πάνε κι εσύ να ξεκουραστείς, κάτι λογαριασμοί έχω να κάνω και θα έρτω κι εγώ... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Να σε περιμένω, να φύουμε μαζί...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μπα, όχι, θα τελέψω και θα περάσω μια απ' το δερματά το μπουνταλά που τα μπέρδεψε πάλι και δεν ξεύρει τι έβαλε και τι έβγαλε! Θα είναι μάλλον κι ο αξάδερφος εκεί τρομάρα του, μη και χάσει και δε μάθει τι κονόμησε σήμερις! Μπα και θες να έρτεις μαζί μου και να γυρίσουμε μαζί πιο αργά; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Να με λείπει! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ήξερε ότι η γυναίκα του δεν ήθελε να έχουν καμία επαφή. Δεύτερος ξάδερφος του, ύπουλος και συμφεροντολόγος, όταν κατάλαβε ότι θα έμεναν άκληροι τους έπιασαν από κοντά με τη γυναίκα και τις δυο κόρες τους προκειμένου να κληρονομήσουν την περιουσία τους, κινητά κι ακίνητα. Οι βίζιτες και τα τραπεζώματα ήταν τακτικότατα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Στην αρχή δεν το κατάλαβε η αθώα, καλόκαρδη γυναίκα. Όταν όμως άρχισαν οι σπόντες κάτι άρχισε να σπάει μέσα της, μέχρι που της το είπαν ξεκάθαρα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Παιδιά δεν έχετε, πού θα μείκουν ούλα αυτά; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Θα διούμε, καλά να είμαστε...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ε... Εμείς μια οικογένεια είμαστε μπρε ξαδέρφη, έχουμε και τις κόρες να παντρέψουμε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Καλή τύχη να έχουνε τα κορίτσια κι ούλα τα άλλα γένουνται!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Αυτό λέμε κι εμείς βέβαια, αμά να έχουνε κατιτίς παραπάνω για! Κι εσείς να έχετε ένα ποτήρι νερό στα γεράματά σας απέ τα χέρια των συγγενών, αυτό δεν το σκέφτεσαι: </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ούλα τα σκέφτομαι, κάποιος θα γνοιαστεί και για μας...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Γι΄αυτό σε λέμε, άμα τους τα γράψετε θα σας γεροκομήσουνε. Κι άμα κάμουνε παιδιά θα ακούσετε και τα ονόματά σας, εγγονάκια σας θα είναι μπρε!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Πέρασε η ώρα κι έχω μια δουλειά, πρέπει να φύω.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ήταν η τελευταία φορά που πήγε στο σπίτι τους. Έκτοτε αν τύχαινε να συναντηθούν στο δρόμο, μια καλημέρα και τάχυνε το βήμα της. Στον άντρα της ξεκαθάρισε ότι η πόρτα τους είχε κλείσει οριστικά. Ο Αράπης συμφώνησε γιατί και σε εκείνον είχε κακοφανεί η συμπεριφορά τους. Να τον παινεύουν και να τον έχουν πώς και πώς μόνο και μόνο για το συμφέρον τους και όχι γιατί τους άρεσε η παρέα του; Τους έβριζε νυχθημερόν... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Σερπετή ανεβασμένη στη σκάλα ίσιωσε τα τόπια με τα χοντρά υφάσματα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Το μαγαζί είχε και μια χαμηλή πόρτα πίσω που οδηγούσε σε μια μικρή αυλή. Εκεί ήταν το αποχωρητήριο και μια ευρύχωρη αποθήκη φορτωμένη εμπόρευμα. Ανάμεσά τους η βρύση με τη γούρνα και το μοσχοσάπουνο, είδος πολυτελείας για τους περισσότερους που χρησιμοποιούσαν απλό σαπούνι του λαδιού για να πλένουν τα χέρια και το κεφάλι τους. Στο μαγαζί αυτό όμως ήταν όλα καλά και πλουσιοπάροχα τόσο για τα αφεντικά όσο και για την εκλεκτή πελατεία. Από τα χαμηλά περβάζια πηδούσαν πού και πού με μεγάλη προσοχή για να μη τους δουν μικροί και μεγάλοι για να απολαύσουν την υπέροχη μυρωδιά της σαπουνάδας στα χέρια τους και κάποιες τολμηρές κοπέλες το έξυναν μανιωδώς κι έβαζαν το τρίμμα σ' ένα μαντήλι. Έβαζαν ελάχιστο στη βρεγμένη χούφτα τους και με απαλές κινήσεις έπλεναν το πρόσωπό τους. Οι πιο κοκέτες μανάδες πλήρωναν σπάνια για ένα και μοναδικό που χρησιμοποιούσαν με φειδώ όταν πήγαιναν σε γάμους και βαφτίσια. Το άφηναν να στεγνώσει καλά και το φύλαγαν στο συρτάρι με τα ρούχα τους. Το άνοιγαν τακτικά κι έπαιρναν βαθιές ανάσες ευδαιμονίας. Οι κόρες παρακαλούσαν κάθε φορά τις μαμάδες τους. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Άσε με να πλυθώ κι εγώ κομμάτι και θα σε κάμω ούλες τις δουλειές που με λες! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μια ίσα που να κάμει τον αφρό γιατί σώνεται γλήγορα! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Σαν κέρβεροι στέκονταν από πάνω τους.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"> Όταν βρίσκονταν με τις άλλες γειτονοπούλες πρότειναν τα μάγουλα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μύρισε με! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Οι κοριτσίστικες μυτούλες ανάσαιναν με ευχαρίστηση και ζήλια. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ο Αράπης έπιασε ένα μικρό σκούρο βελούδινο κουτί από τη μυστική κρυψώνα της αποθήκης, εκεί που έκρυβε τα μασούρια με τις λίρες. Το άνοιξε ξανά μ' ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Το πολύτιμο πετράδι άστραψε στο λιγοστό φως. Το έκλεισε και το έβαλε στην τσέπη του.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">-Τέλεψα αφεντικό! είπε η Σερπετή κατεβαίνοντας από τη σκάλα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μπρε τι καλά που τα έσιαξες, τι προκομμένο κορίτσι που είσαι! Χαρά σ' αυτόνε που θα σ' έχει γιαβρί μου! Κι επειδής έμεικες παραπάνω και μ' έκαμες καλή δουλειά, έχω να σε δώκω ένα ωραίο δωράκι που θα σε παγαίνει πολύ!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Φχαριστώ, αμά δεν είναι ανάγκη, απάντησε ντροπαλά. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Πώς δεν είναι για! Διες εδώ τι έχω για σένα, αμά θα το ξεύρουμε μοναχά εσύ κι εγώ. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Έβγαλε το κουτάκι από την τσέπη του και το άνοιξε μπρος στα έκπληκτα μάτια της κοπέλας.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Όχι, δε μπορώ να το πάρω, μη...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της και τα χέρια του την αγκάλιασαν σφιχτά. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Αφήστε με, τι κάνετε, δεν...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Το πεινασμένο του στόμα σφράγισε τα ροδαλά χειλάκια της κι όταν προσπάθησε να τον αποφύγει εκείνος την κόλλησε στα ράφια. Την κρατούσε σφιχτά με το ένα χέρι και με το άλλο σήκωσε τη φούστα της. Το κορίτσι δε μπορούσε να φωνάξει για βοήθεια και συνειδητοποίησε ότι τα ρολά ήταν κατεβασμένα κι ο δρόμος σίγουρα θα ερήμωνε αφού η ώρα είχε περάσει και τα μαγαζιά θα έκλειναν. Πώς θα γλίτωνε από το κακό που τη βρήκε: </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Όταν αυτός κάπως χαλάρωσε για να πάρει κανονική ανάσα, τον δάγκωσε με όλη της τη δύναμη μέχρι που ένιωσε τη μεταλλική γεύση από αίμα να την πλημμυρίζει. Ο Αράπης πόνεσε φρικτά και της έδωσε ένα δυνατό χαστούκι ρίχνοντάς την κάτω. Έπεσε πάνω της βρίζοντας και δεν πρόσεξε ότι το ένα της χέρι ήταν ελεύθερο. Απελπισμένη εκείνη το άπλωσε κι άγγιξε το μεγάλο πήχη που μετρούσαν τα χοντρά υφάσματα. Κατάφερε να τον πιάσει και την ύστατη στιγμή τον χτύπησε δυνατά στο κεφάλι. Όταν τα χέρια του αναγκαστικά την άφησαν για μια στιγμή κι έπεσε στο πλάι τον χτύπησε ξανά και ξανά μέχρι που το βαρύ σώμα του έμεινε άψυχο...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMDu3uAllZpxZzAKCYYIPr0dFbnwm7SaxntP6AWEao56LNint0OIxWp557ZlcqyM6pb-hxV-0uFmLgwEMa8Dzw8qj4GCDhollwGAGtNdDIVKnjqLfX0qPI_W-suQG7OVzP76o9gaWW8DGnP3-3ebIC-dH31RbDcpxB6zYzK_eTI1vfHD7VoMP6kDe44Q/s338/bt6l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="60" data-original-width="338" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMDu3uAllZpxZzAKCYYIPr0dFbnwm7SaxntP6AWEao56LNint0OIxWp557ZlcqyM6pb-hxV-0uFmLgwEMa8Dzw8qj4GCDhollwGAGtNdDIVKnjqLfX0qPI_W-suQG7OVzP76o9gaWW8DGnP3-3ebIC-dH31RbDcpxB6zYzK_eTI1vfHD7VoMP6kDe44Q/s320/bt6l.gif" width="320" /></a></div><br /></div><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σουλτάνα στο σπίτι της μαζί με την Ανθούλα που είχε πάει βίζιτα έπιναν λικέρ βύσσινο αμέριμνες όταν άκουσαν χτυπήματα στην πόρτα της κουζίνας.</span></p><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ανοίγοντας συμπεθέρα μου τι να διώ... Την κοπέλα άσπρη σαν το γάλα με το ένα μάγουλο κόκκινο της φωτιάς, τον στόμα της μες στα αίματα και το ρουχαλάκι της ξηλωμένο και μες στις ζάρες. Δεν επρόλαβα να τη ρωτήσω και πέφτει πάνω μου μπήγοντας τα κλάματα. Σαν το ψάρι έτρεμε το καημένο και με δείχνει την πόρτα για να τήνε κλείσω. Ητανάνε αυτή που έβγαζε πίσω στο μπαχτσεδάκι. Τη μπάσαμε μέσα και δε μποράγαμε να καταλάβουμε τι γίνηκε, μισές οι κουβέντες της... Έτρεξε η Άνθω να τη φέρει νερό και κονιάκ να πιει κομμάτι μπας και ηρεμήσει. Δυνάμωσα και τα τραγούδια στο ραδιόφωνο για να μην ακουστεί τίποτις όξω</span></p><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ποια φόνισσα, τι με λέγεις τζιέρι μου, εσύ είσαι ένας άγγελος! Μη φοβάσαι και πε μας να καταλάβουμε!</span></p><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Μέσες άκρες ανάμεσα σε αναφιλητά διαπίστωσαν με τρόμο τι συνέβη... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τι λέγεις μπρε, θα παλαβώσω! Πώς θα σε σώσουμε τώρα; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Παναγιά μου και τι θα κάνουμε! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Δε μπορεί να συνέβαινε αυτό, ζούσαν έναν εφιάλτη δίχως τέλος.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Καλά που σε έκοψε και ήρτες απέ κει, μη σε διούνε. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Κι εκεί από την πίσω πόρτα έφυα κι εδώ το ίδιο έκαμα. Δε μπορώ, θέλω να πεθάνω, θα πάω να πέσω να πνιγώ!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Της έκλεισε το στόμα με το χέρι της για να την αναγκάσει να χαμηλώσει τη φωνή της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σταμάτα μπρε να λέγεις τέτοια! Άκου θες να πεθάνεις, επειδής βρέθηκε ο παλιάνθρωπος και πήε να σε κάμει έτσι κακό! Να σε πω και κάτι, καλά τον έκαμες, μπας και γλιτώσει κάνα άλλο καλό κορίτσι σαν ελόγου σου. Γιατί να είσαι σίγουρη ότι θα το έκαμε ξανά και ξανά! Άνθω, πε τη κι εσύ, καλά δεν τα λέγω; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σκότωμα ήθελε για!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Σουλτάνα βγήκε στην εξώπορτα και φώναξε ένα αγόρι που έπαιζε μπάλα. Του έδωσε ένα γλυκό και του είπε να πάει στο σπίτι της κοπέλας και να τους πει να μην ανησυχούν γιατί την χρειάζεται για βοήθεια και θα την κρατήσει ως αργά. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Μαρίκα σοκαρισμένη τις κοιτούσε με αγωνία. Είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Και τι γίνηκε, τη βάλανε στη φυλακή, τη σκοτώσανε, τι; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Από αυτό τη γλιτώσαμε συμπεθέρα μου και πώς τη γλιτώσαμε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Οι δύο αδερφές την έγδυσαν και την έπλυναν προσεκτικά. Την τύλιξαν σε παχύ αφράτο μπουρνούζι και της έβαλαν πάγο στο μάγουλο για να φύγει το κοκκίνισμα από το χαστούκι. Το κορμάκι της είχε μελανιές κι έφεραν μολυβόνερο για να υποχωρήσουν. Έραψαν το φουστανάκι της επιδέξια και το σιδέρωσαν. Το κονιάκ έκανε το τρέμουλο να υποχωρήσει κάπως και ο Γιωργάκης, ο άντρας της Σουλτάνας δεν κατάλαβε τίποτα όταν επέστρεψε στο σπίτι τους. Ευτυχώς που η αδερφή του τον είχε χασομερίσει στο μαγαζί με την πάρλα της. Του είπαν ότι στο μέσα δωμάτιο είχαν τη Σερπετή κι έκαναν μπωτέ, έπρεπε όμως να οργανώσουν σχέδιο. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Αφού έφαγε και ξάπλωσε ο Γιώργος με την εφημερίδα, άρχισαν μετά από ώρα να βαραίνουν τα βλέφαρά του όταν η Σουλτάνα του είπε ότι θα πήγαιναν μέχρι τη γειτόνισσα στον πίσω μαχαλά να της δώσει μια πομάδα και να μην ανησυχήσει. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Δε θέλω να πάω εκεί σας είπα. φοβούμαι πολύ,,,</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σους μπρε, σταμάτα να κλαις μη μας ακούσει ο άντρας μου! Αυτό που σε είπαμε θα γένει, κάμε κουράγιο μη μας πάρουνε χαμπάρι και μας φυλακώσουνε και τις τρεις! Καλό ήτανε να μη γενεί τέτοιο κακό αμά κι εσύ αμαρτία είναι να χάσεις τη ζωή σου έτσι! Και τις γονιοί και τη γιαγιά σου και τον αδερφό σου, ούλους να τις σκεφτείς! Έλα τζιέρι μου, κάμε υπομονή να διούμε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Βγήκαν στο νυχτερινό σεργιάνι κορδωτές γελώντας ψεύτικα, καλησπερίζοντας τους γείτονες και φώναξαν από το δρόμο τη μαμά του κοριτσιού. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σε την κράτησα από νωρίς την κόρη σου και με βοήθησε με τη ντουλάπα, μετά πιάσαμε τις πομάδες. Έδωκα και μερικά ρούχα την αδερφή μου, θα σε στείλω κι εσένα μια ζακέτα που δε με κάμνει πια, πάλι κιλά πήρα. χα χα χα! Πάμε τώρα να φάμε ένα ωραίο παγωτό να δροσιστούμε κομμάτι.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ευχές πολλές της έδωσε η ταλαιπωρημένη μάνα, τις σταύρωσε και τις καμάρωνε μέχρι που χάθηκαν απ' τα μάτια της. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Με την ψυχή στο στόμα τάχυναν το βήμα τους όταν έφτασαν κοντά στο μαγαζί, αφού πριν κάθισαν σ' ένα ζαχαροπλαστείο για τα μάτια του κόσμου. Η Σουλτάνα χτυπούσε συνεχώς τη γάμπα της κοπέλας για να της φύγει η ταραχή και να κρύψει τα τρεμάμενα χέρια της κάτω από το τραπέζι. Έφαγε καμπόσες κι η Ανθούλα που ξεροκατάπινε και σκούπιζε τα δακρυσμένα μάτια της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Αυτό είναι που λένε κλαίω από τα γέλια! Σιγά μπρε και θα σε πέσει η πάστα πάνω στη μπλούζα σου! Χα χα χα, έτσι που τα λέτε γινήκανε με τη ζαβή τη μοδίστρα!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Έπαιζε το ρόλο της με απίστευτο κόπο αλλά η ανάγκη την έκανε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Στην πίσω αυλή η Σερπετή αρπάχτηκε από το μπράτσο της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Δε μπορώ να μπω, θα πέσω καταγής σε είπα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Θα μπορέσεις, αλλιώς χαθήκαμε!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Την έσπρωξε κι εκείνη πήδηξε και της έφερε ένα σκαμνάκι. Ανέβηκε η Σουλτάνα με τη βοήθεια της αδερφής της και σε λίγο μπήκε στο μαγαζί. Άναψε το κερί που είχε φέρει από το σπίτι για να βλέπει και αντίκρυσε το πτώμα. Δάγκωσε το μαντήλι της για να πνίξει τον αυθόρμητο λυγμό της κι άνοιξε το γεμάτο παράδες ταμείο. Το άδειασε γρήγορα κι έβαλε τα λεφτά στην τσάντα της. Φεύγοντας θυμήθηκε το δαχτυλίδι.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><<Πώς να πάω κοντά του... Πού να είναι, μη το βρούνε και δε μας βλέπω καθόλου καλά...>> </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Λίγο πιο δεξιά από το σπασμένο κεφάλι του Αράπη το βρήκε, μες στα αίματα. Το έπιασε με ένα κομμάτι ύφασμα από δείγμα που βρήκε για να μη λερωθεί και να μη το αγγίξει. Βγήκε σβήνοντας το κερί και αφού βρέθηκε εκτός αυλής, πήγε πάλι η κοπέλα το σκαμνάκι στη θέση του χωρίς να στρέψει τα μάτια της προς το σημείο του φονικού. Η Ανθούλα καθόταν ανακούρκουδα με το κεφάλι ν' αγγίζει σχεδόν το χώμα. Ένα τρεμάμενο κουβάρι έγινε και η Σουλτάνα όταν απομακρύνθηκαν αρκετά κι αφού πέταξαν το δαχτυλίδι στη θάλασσα, Το κουτάκι θα το έθαβαν για να μη βρεθεί ποτέ και να σβηστεί κάθε ίχνος αίματος. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τώρα τι θα κάμουμε; Φοβούμαι μη μας πιάσουνε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σταμάτα, μη με μιλάς, το κεφάλι θα με φύγει! Πάμε να φύγουμε από δω, να συνέρθω κομμάτι γιατί με έρχεται λιγοθυμιά... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η γυναίκα του Αράπη είχε κοιμηθεί ήρεμα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><<Έμπλεξε κει πέρα και ποιος ξεύρει τι ώρα θα μαζευτεί, θα τα πίνουνε πάλι... >></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Όταν ξύπνησε το πρωί και διαπίστωσε ότι ο άντρας της δεν είχε γυρίσει πανικοβλήθηκε. Φώναξε το όνομά του πολλές φορές, τίποτα. Ντύθηκε βιαστικά και βγήκε στο δρόμο, λαχανιασμένη έφτασε στο μαγαζί και το βρήκε φυσικά κλειστό. Μπήκε στο καφενείο να ρωτήσει αλλά ο αγουροξυπνημένος καφετζής δεν ήξερε κάτι. Άφησε το πατσαβούρι που καθάριζε τα τραπέζια και τις καρέκλες και βγήκε έξω μαζί της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ο άντρας μου τι έπαθε, με λες; Άμε να διεις το δερματά και πες τον να έρτει εδώ μια, δε με βαστούν τα πόδια μου να πάω ίσαμε κει... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Σε λίγο έφτασαν κι οι δύο. Το σπίτι του δερματέμπορου ήταν απέναντι από την επιχείρησή του.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Χαμπάρι δεν έχω κυρία μου! Μήτε που τόνε μήνυσα, μήτε που ήρτε από μένανε, μήτε που τον είδα, μήτε τίποτις! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Θα με φύγει το μυαλό! φώναζε κλαίγοντας η γυναίκα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Άρχισαν να έρχονται κι οι άλλοι έμποροι να ανοίξουν τα μαγαζιά τους. Ο σαράφης τη ρώτησε αν μπήκε στο μαγαζί. Δεν υπήρχε λόγος, ήταν κλειστό και ο άντρας της είχε φύγει χθες το βράδυ. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Κανένας μας δεν τόνε είδε όπως βλέπεις, αθρώποι είμαστε όμως, μπα κι έπαθε τίποτις... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Άνοιξε την τσάντα της και του έδωσε την αρμαθιά με τα κλειδιά. Την είχαν βάλει να καθίσει μέχρι να μάθουν τι συνέβη. Ο σαράφης ακολουθούμενος από άλλους δύο σήκωσε τα ρολά κι άνοιξε την πόρτα. Ακολούθησαν φωνές και ουρλιαχτά που σκέπασαν την Πόλη με το πρωινό δροσερό αεράκι.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Ανθούλα είχε διανυκτερεύσει στης αδερφής της κι η Σερπετή είχε πάει στο σπίτι της πολύ αργά. Καμία απ' τις τρεις δεν έκλεισε μάτι φυσικά, περίμεναν να ξημερώσει και να ξεκινήσει η ακόμα πιο δύσκολη μέρα τους. Είχαν προβάρει πολλές φορές τις απαντήσεις που θα έδιναν σε όλους.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Σουλτάνα, το κορίτσι τώρα θα ετοιμάζεται να πάει, ε; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ναι, αμά κανονικά θα την προλάβουνε το κακό μαντάτο. Πλύνε εσύ τα φλιτζανάκια να φέρω την πούντρα μη και φανεί στα μούτρα μας ότι έχουμε έτσι χάλι.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Βάφτηκαν με τρεμάμενα χέρια όπως όπως και την ώρα που έβαζαν κραγιόν ακούστηκαν οι φωνές. Πήραν βαθιές ανάσες και βγήκαν έξω τάχα να μάθουν τι συμβαίνει και σηκώθηκε στο πόδι όλη η γειτονιά. Η πρώτη που αντίκρυσαν ήταν η μητέρα της κοπέλας, ακολουθούσε η γιαγιά που έδινε πληροφορίες.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τι πάθατε καλέ, τι γίνηκε;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ο Αράπης, τον ηύρανε σκοτωμένο, τον αδειάσανε το μπεζαχτά! Ήρτανε ζαπτιέδες και πήρανε το παιδί μου!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τι λες μπρέ! Πού, πότε;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Στο μαγαζί του, το κεφάλι τόνε ανοίξανε οι κλέφτες!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τι μας λέγεις μπρε! Στάσου μια στιγμή να πάρω την τσάντα μου κι ερχούμαστε! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Με τα πόδια έτοιμα να λυγίσουν, ήπιαν από μια γερή γουλιά κονιάκ και βγήκαν στην τρεχάλα. Η γιαγιά έμεινε στο σπίτι για να προσέχει το γαμπρό της που έτρεμαν μην πάθει ξανά τα ίδια τώρα που είχε αρχίσει να συνέρχεται.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Επικρατούσε πανικός όπως γίνεται πάντα σε κάθε κακό. Λιποθυμίες, στριγκλιές από τη γυναίκα του και κατάρες. Πολλές κατάρες απ' όλους που δεν καταλάβαινες σε ποιον ακριβώς τις έριχναν. Οι τρεις γυναίκες με την υπόλοιπη γειτονιά που τις ακολουθούσε είδαν τη Σερπετή να τραβάει τα μαλλιά της και να τσιρίζει. Της είχε βγει η ένταση, ο φόβος, όλα. Ευτυχώς που οι υπόλοιποι το αντιλαμβάνονταν διαφορετικά, έτσι όπως θα έπρεπε. Το κορίτσι χάθηκε στις ανοιχτές αγκαλιές τους που προσπαθούσαν να το παρηγορήσουν. Η Σουλτάνα αφού έσφιξε παρηγορητικά τον ώμο της γυναίκας του στάθηκε μπροστά στους αστυφύλακες. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Μη το τυραννάτε άλλο το κορίτσι, δε βλέπετε που κοντεύει να την έρτει ταμπλάς μη κακό της; Τι να ξεύρει να σας πει άλλο, σκόλασε κανονικά και τη φώναξα στο σπίτι μου να σιάξουμε ρούχα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η χήρα πλέον, όρμησε στη Σερπετή κι άρχισε να την ταρακουνάει. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Εσύ ξεύρεις! Έφυα χτες και σ' άφηκα πίσω με τον άντρα μου, πες τα ούλα, δε μπορεί να μην ξεύρεις!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Το κορίτσι χειροτέρεψε και ούρλιαζε. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Άστη κοκόνα μου μπα και ηρεμήσει κομμάτι το ταλαίπωρο, δεν το λυπάσαι; Δεν έμεικε πολύ, έφυε και πριν να μπει στο σπίτι της τη φώναξα σε λέγω. Με είπε που έφερες την όρνιθα με τη σαλάτα και φάγατε, μετά από σένανε δεν κάθισε πολύ.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η φωνή του καφετζή τους πάγωσε το αίμα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Εγώ δεν την είδα να φεύγει, το είπα και στη μαντάμ!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ευτυχώς που δεν προδόθηκε καμία τους. Η Σουλτάνα στάθηκε μπροστά του με περίσσιο θάρρος.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τήνε παραμονεύεις κάθε μέρα που σκολάει εσύ; Τα μάτια σου απάνου στο κοριτσάκι τα έχεις; Σα δε ντρέπεσαι στην ηλικία σου!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Κατάφερε να τον κομπλάρει για να κερδίσουν χρόνο. Πάλι καλά που είχαν συζητήσει εκτενώς το πώς έφυγε η μικρή. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ανάμεσα στο σούσουρο που ακολούθησε τα λόγια της, βρέθηκαν κι άλλοι που υποστήριξαν το ίδιο. Δεν την είχαν δει να φεύγει, όχι εκ του πονηρού αλλά επειδή ήταν στον ίδιο δρόμο κι άθελά τους έβλεπαν τις κινήσεις όλων.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η Σερπετή όταν κατάλαβε ότι κινδυνεύει από τα χέρια της γυναίκας του που την άρπαξε από τα μαλλιά και των χωροφυλάκων που ήταν έτοιμοι να τη μπαγλαρώσουν, βρήκε τη δύναμη να μιλήσει κάπως πιο ήρεμα και καθαρά.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Δίκιο έχουνε κυρία Σουλτάνα που λένε δε με είδανε! Αφού έφυα από την πίσω πόρτα πώς να με διούνε; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Καινούργιο σούσουρο που δεν διακόπηκε ακόμα κι όταν τα περιπολικά τις παρέλαβαν. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Από την πίσω πόρτα λέει ότι έφυε αλλά γιατί να το κάμει δεν καταλαβαίνω.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Προς νερού μου πήα κι έπλυνα τα χέρια μου μετά. Ο άντρας σας είχε κλείσει και μέτραε τις παράδες του, τόνε χαιρέτησα και πήδηξα όξω, έδιωξα και κάτι παιδιά μη μπούνε μέσα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ναι, κείνη την ώρα σε ήρτε να πας!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Με το συμπάθιο αμά τα κράταγα πολλές ώρες κι άλλο δε γινούτανε. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ο δικαστής όρισε την ώρα δύο μέρες μετά την κηδεία. Η γυναίκα του δε μπορούσε να χωνέψει πώς έγινε αυτό. Της άνοιξαν την αγκαλιά τους, της φέρθηκαν στοργικά, τη βοήθησαν και τους το πλήρωνε έτσι μετά; Το μυαλό της είχε θολώσει, την κατηγορούσε και δεν ήξερε ακριβώς το πώς μια σταλιά κοπέλα κατάφερε να σκοτώσει κοτζάμ άντρα γεροδεμένο, να κλέψει και το ταμείο μετά. Γιατί αυτό ήταν που την τρέλαινε περισσότερο. Η έρευνα στο σπίτι τους δεν απέδειξε κάτι, μόνο λίγα λεφτουδάκια σ' ένα συρτάρι. Η Σουλτάνα σχεδόν τους κάλεσε στο σπίτι της να ψάξουν κι εκεί αν και ως σύζυγος εμπόρου παπουτσιών είχε σίγουρα κάποιο σεβαστό ποσό κρυμμένο. Είχε ενημερώσει φυσικά και τον άντρα της που έσπευσε να συμπαρασταθεί και να καταθέσει ότι η μικρή ήταν στο σπίτι τους από νωρίς. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQHBtc1EI5D6pGR5QmLECYXD-emA3ep8B3gIMNksbXQFhtj8mMuKNnRZZr46IxDcZKUmiDdy3G74zcDkSvrtrTHyr11g8rt8NuEK3mJeqRYVwuf5EL1NkCwDLHklaF7ieiQ_n8wbfxokvXBp5TbJeDvHnPmtef9i034a_nFZ_CyoUnrgJbPxuVeKGwKg/s338/btrfl.85l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="60" data-original-width="338" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQHBtc1EI5D6pGR5QmLECYXD-emA3ep8B3gIMNksbXQFhtj8mMuKNnRZZr46IxDcZKUmiDdy3G74zcDkSvrtrTHyr11g8rt8NuEK3mJeqRYVwuf5EL1NkCwDLHklaF7ieiQ_n8wbfxokvXBp5TbJeDvHnPmtef9i034a_nFZ_CyoUnrgJbPxuVeKGwKg/s320/btrfl.85l.gif" width="320" /></a></div><br /> </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η κηδεία έγινε με τον κόσμο μαζεμένο και τους συμφεροντολόγους συγγενείς του συγχωρεμένου να συμπαρίστανται στη χήρα του.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Τέτοιες στιγμές ξεχνάς ό,τι προηγούμενο είχες και δέχεσαι την όποια βοήθεια με ευγνωμοσύνη. Η οικογένεια της κοπέλας δεν παρευρέθηκε, αφού είχαν στοχοποιήσει το παιδί τους. Η Ανθούλα είχε διανυκτερεύσει πάλι στης αδερφής της και οργάνωναν τις λεπτομέρειες της δίκης. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ο δικαιόρος την είπε που πήγανε από την πίσω πόρτα οι κλέφτιδοι. Την είπε ακόμα ότι η μικρή δεν έχει σχέση να πούμε με το κακό. Πήε αυτός, έψαξε, αρώτηξε, έμαθε. Καλά που με έκοψε και πήαμε για το γλυκό να λες! Βάλε και τις γειτόνοι που μας είδανε σαν την καλή χαρά, έδεσε το πράμα κάπως. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ο Γιωργάκης τους τα είπε με το νι και με το σίγμα. Φρόντισε να μάθει τα πάντα μέσω των γνωριμιών του, έπιασε κι ο ίδιος προσωπικά το δικηγόρο και του μίλησε, όλα σε μια μέρα. Χρυσός και πονόψυχος ήταν, ο καλύτερος σύζυγος του κόσμου. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Τους παράδες τι τους ήκαμες συμπεθέρα μου;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Στην αρχή είπα να τις κάψω, αμά μετά σκέφτηκα ότι ητανάνε αμαρτία με τόσοι φτωχοί που υπάρχουνε. Επήαμε με την Άνθω σε μια εκκλησία και τις έκρυψα κει που κάθεται ο Δεσπότης, στο θρόνο που λέμε. Απέ κάτου απ' το κάθισμα έχει κάτι ξύλα φαρδιά, τα μοίρασα, τα τύλιξα σε χαρτί και τα έχωσα. Και να τα βρίσκανε που λέει ο λόγος, δε θα πάγαινε το μυαλό τους ότι ητανάνε από το μπεζαχτά του σκοτωμένου. Ανάψαμε κεριά και μείκαμε πολλή ώρα, παρακαλούσαμε για συχώριο ένεκα που κάμαμε έτσι πράμα, αμά ήτονε μεγαλύτερη η αμαρτία να πλερώσει το κορίτσι για τις παλιανθρωπιές του. Γιατί μάθαμε που δεν τα έκαμε μόνο τη Σερπετή αλλά είχε καταστρέψει κι άλλες κοπέλες. Είχε βλέπεις αδυναμία στις μικρούλες ο αρσίζης, ο πρόστυχος! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η αίθουσα ήταν γεμάτη. Πολύς ο κόσμος που υποστήριζε τη χήρα κι ακόμα περισσότερος αυτός που υποστήριζε την κοπέλα. Η υπόθεση βάσει λογικής δεν έδειχνε να μπάζει από πουθενά. Ο Γιωργάκης είχε πάρει και το δικό του δικηγόρο που είχε για τα επαγγελματικά του, με σκοπό να την υπερασπιστεί και για παράδες να μην είχαν έννοια αφού το είχε τακτοποιήσει. Είχε βοηθήσει και τον πατέρα της να παρευρεθεί, ο οποίος παραδόξως ήταν πολύ ψύχραιμος. Από μικρός στη βιοπάλη είχε δει πολλά να συμβαίνουν.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Ξεκίνησαν οι καταθέσεις από τους γύρω εμπόρους. Μίλησαν για τις δουλειές και το χαρακτήρα του, το κιμπαριλίκι και τις αξιοσύνες του καθώς και για την ενάρετη γυναίκα του. Απάντησαν αυθόρμητα σε όλες τις ερωτήσεις, ακόμα και σ' αυτές που αφορούσαν τη νεαρή υπάλληλο. Χαριτωμένη, ευγενική, πρόθυμη, με το γέλιο στο στόμα, ήταν σχεδόν αδύνατο να σκεφτούν ότι έγινε φόνισσα. Ακόμα και κάποιες από τις καλύτερες πελάτισσες ήταν εκεί, που συμπαθούσαν το κορίτσι που τις εξυπηρετούσε με μεγάλη καλοσύνη. Μία απ' αυτές, η μεγαλύτερη κουτσομπόλα, τους ψιθύρισε μετά την κηδεία για πολλές γυναικοδουλειές του. Πώς στην ευχή είχε μάθει για το δαχτυλίδι που είχε αγοράσει από την άλλη άκρη της πόλης, καμία δεν έμαθε. Γιατί ο εκεί χρυσοχόος τον είχε τακτικό πελάτη για τα κρυφά δώρα που αγόραζε χωρίς παζάρια. Τα φανερά που κόμπαζε, τα έπαιρνε από δίπλα και τα προσέφερε στη γυναίκα του. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Σουλτάνα και Ανθούλα έβαλαν η μία μετά την άλλη το χέρι στο Ευαγγέλιο και νόμιζαν ότι θα καούν οι παλάμες τους. Κατέθεσαν ότι ήταν μαζί στο σπίτι, και μετά πήγαν για παγωτά και γλυκά στο συγκεκριμένο μαγαζί. Ο ιδιοκτήτης κατέθεσε κι εκείνος με την καρδιά ελαφριά και το κεφάλι ψηλά ότι έφτασαν εκείνο το βραδάκι γελώντας και κάθισαν πάνω από μια ώρα. Το ίδιο κι ο Γιωργάκης, που τις είχε πιστέψει φυσικά.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Εκεί τη βρήκα, είχε πάει από νωρίς στο σπίτι μας. Την ώρα που λένε ότι γίνηκε το φονικό, ήταν μαζί με τη γυναίκα και την κουνιάδα μου. Μετά θα πήγαιναν σε μια γειτόνισσα αμά μετάνιωσαν και κατεβήκανε για περίπατο και για παγωτό. Τόσοι γειτόνοι τις είδανε, αμά κι έτσι να μην ήτονε, το κορίτσι δε φταίει, είναι δικό μας παιδί, το ξεύρουμε ούλοι! Εδώ είναι κι ο μπαμπάς της, να τόνε διείτε και να σας μιλήσει άμα θέλετε. Περάσανε μεγάλη δυσκολία με την αρρώστια του και σταθήκανε βράχοι, τώρα που πάνε καλύτερα τα πράματα να τοις βρει τέτοιο πράμα, αμαρτία είναι μεγάλη!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Στο διάλειμμα της δίκης ο δικηγόρος μίλαγε αδιάκοπα στη χήρα. Έπιασε το αυτί του σκόρπια λόγια που αφορούσαν την ηθική του συγχωρεμένου, φοβήθηκε εκείνη το σκάνδαλο και δεν ήξερε τι να κάνει. Γυναικάς ο άντρας της;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Ξεκάθαρα τον σκότωσε κάποιος για να τον κλέψει. Μπορεί να ήταν δύο, μπορεί τρεις, πώς θα έκαναν ζάφτι τον άντρα σας αλλιώς... Μπήκαν από την πίσω πόρτα αφού είδαν ότι ήταν ανοιχτή κι έγινε. Θα τους όρμησε και τον χτύπησαν. Άρπαξαν τα λεφτά από το ταμείο κι έφυγαν πάλι σαν κύριοι. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Η μέρα πέρασε αργά, βασανιστικά. Η Σερπετή βομβαρδίστηκε με απανωτές ερωτήσεις που επαναλαμβάνονταν μέχρι τη στιγμή που ο δικηγόρος του Γιωργάκη επενέβη ξανά, παρακαλώντας να σταματήσουν το μαρτύριό της. Μέχρι και αποζημίωση ζήτησε από τη χήρα για τον εξευτελισμό και την ψυχική της πλέον ισορροπία. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">- Στους γιατρούς θα το τρέχουν το παιδί τους οι γονείς, βλέπετε ότι σπαράζει. Είναι υπόδειγμα τιμιότητας και αξιοπρέπειας όπως όλη της η οικογένεια. Οι μαρτυρίες των κυρίων που την είχαν στο σπίτι τους είναι αδιάψευστες, καθώς επίσης και των γειτόνων, του καταστηματάρχη που πέρασαν για γλυκό και συμπεριφέρονταν ως συνήθως. Στα δικαστικά χρονικά έχουμε δει δολοφονίες όπου ο ένοχος κρύβεται για να μη τον πιάσουν, το γνωρίζουμε όλοι. Ο αποθανών ήταν ψηλός και σωματώδης, θα μπορούσε να τον χτυπήσει έτσι ένα παιδί: Δεν είχε και κανένα λόγο να το κάνει. Βοήθησε το γεγονός ότι ο δρόμος ήταν άδειος και τα φώτα του μαγαζιού σίγουρα τα έκλεισε για να φύγει κι εκείνος. Είδαν τη νεαρά υπάλληλο να φεύγει κι ευτυχώς γιατί ίσως να τη χτυπούσαν κι εκείνη με κίνδυνο να χάσει τη ζωή της, μπήκαν, τον αιφνιδίασαν και πάλεψε μαζί τους. Ο ένας από αυτούς τον χτύπησε και πέφτοντας δάγκωσε δυνατά τη γλώσσα του που βρέθηκε τραυματισμένη, αιμορραγούσε και από το στόμα όπως ξέρουμε. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">Την πανηγυρική της αθώωση ακολούθησε η λιποθυμία της Ανθούλας που δεν άντεξε άλλο και σωριάστηκε με γδούπο στο πάτωμα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div><p></p><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"></div><p></p><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;"><br /></div>Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-24620429403168154852022-11-07T03:15:00.000+02:002022-11-07T03:15:57.222+02:00Η Σερπετή <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnO0qfd92d4Br-6WBIq6JX0E5qsU3WiTGGBBT_IBd0kXa7EEihyfqx_nTIYSihTkpzycv2LOGIqNXIKY5Kzc_NFhPMmG_hjshCAg0fXg6vnKaxGhnSy8FwlEMMhllOFc_pkNK9gh5LX5ybvT0FZC1-WyetKCL3IZmj7lOrAdBjINzmusrnyBRP7qz3HQ/s305/152.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="305" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnO0qfd92d4Br-6WBIq6JX0E5qsU3WiTGGBBT_IBd0kXa7EEihyfqx_nTIYSihTkpzycv2LOGIqNXIKY5Kzc_NFhPMmG_hjshCAg0fXg6vnKaxGhnSy8FwlEMMhllOFc_pkNK9gh5LX5ybvT0FZC1-WyetKCL3IZmj7lOrAdBjINzmusrnyBRP7qz3HQ/s1600/152.jpg" width="305" /></a></div><p></p><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></span></p><p><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Το κουδούνι που χτύπησε προανήγγειλε την άφιξη της Ανθούλας. </span></p><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Τα φαγητά που περίσσεψαν από το γάμο ήταν αρκετά κι είχαν μοιραστεί, έτσι καμία νοικοκυρά δε θα έστηνε τσουκάλι την επόμενη μέρα. Η Ευρύκλεια θα έτρωγε στους συμπεθέρους, θα είχε και μπόλικα να περάσει με το γιο της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σουλτάνα είχε καλέσει και την αδερφή της να φάει και να πιει, να πάρει κάτι και στο σπίτι της.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Καλώς τη, έλα κι ήρτες πάνου στην ώρα!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Για τον καφέ με λες;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Θα σε ψήσω κι εσένα, αμά για άλλο σε το είπα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Το τσιγάρο έκαιγε στο τασάκι κι η Ανθούλα το πήρε για να μη πάει χαμένο.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Τι γένεται λοιπόν, τι με είπε η αδερφή μου;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Μαρίκα χαμογέλασε δειλά, μη ξέροντας τι να υποθέσει.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σουλτάνα εμφανίστηκε με τον αχνιστό, βαρύ γλυκό καφέ στο δίσκο, που συνόδευε ένα ποτήρι νερό και γλυκό καρυδάκι. Κάθισε στην άκρη της πολυθρόνας αφήνοντας τη βαθιά, αναπαυτική θέση, κάτι που έκανε μόνο όταν ήταν νευριασμένη, αγχωμένη ή είχε κάτι σοβαρό να πει.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Άνθω, μόλις ετοιμαζόμουνα να πω τη συμπεθέρα για τότες... Με τη σερπετή* που γίνηκε το κακό... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μαγκώθηκε η Ανθούλα και κούνησε το κεφάλι της αριστερά και δεξιά κάμποσες φορές.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Άστα... Έτσι κακό μήτε οι οχτροί μας μη πάθουνε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Άλλο τσιγάρο άναψε η Σουλτάνα με χέρι που έτρεμε λίγο κι άρχισε να ταξιδεύει πίσω στο χρόνο... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ητανάνε κοντά στο μαχαλά μας μια φαμίλια πολύ καλή, τοις ξεύραμε απ' όταν ζούσε η μαμά μας, έκαμαν πολύ παρέα. Είχε μια κόρη και τρεις γιοι η γυναίκα, παίζαμε όσο προλάβαμε παιδάκια... Η κόρη της, πιο μεγάλη λίγο από μένα, παντρεύτηκε πιο μπροστά κι έκαμε κι αυτή παιδιά, ένα γιο πρώτα και μετά ένα κοριτσάκι. Μα τι κοριτσάκι ητανάνε αυτό, στον κόσμο ούλο δεν υπήρχε! Γλήγορη, ξύπνια, ζωηρή, πρώτη στα θελήματα, πουλιά στον αέρα έπιανε που λένε! Σερπετή τη φωνάζανε από μικρή κι έτσι την έμεικε. Έμπαινε, έβγαινε, το δεξί χέρι της μαμάς και της γιαγιάς της. Κι από καλοσύνη πια, τι να σε πω! Με το γέλιο στον στόμα και το σέβας πάντα! Οι τσεπούλες της γιομάτες καραμέλες και σοκολατίτσες ητανάνε, που έδινε στον αδερφό της τις μισές και τις άλλες τις έτρωγε με τα άλλα τα παιδάκια, έτσι πλάσμα! Επειδής ούλοι την ήξευραν που μπαινόβγαινε στα σπίτια, πότε για να παίξει και πότε για να στείλει η μια στην άλλη κάτι, ένα γλυκό να πούμε, κάτι κουσελιάρες* την καλοπιάνανε για να την πάρουνε λόγια αμά αυτό έτσι καλά ορμηνεμένο δεν έβγαζε κιχ! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Ανθούλα έβαλε τα γέλια.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μια φορά την είπε μια να πάει να τη δώκει κάτι παπούτσια για τον τσαγκάρη, να την αλλάξει τα τακούνια. Την κέρασε και σύκο με καρύδι και την αρώτηξε για τη γειτόνισσα πιο πέρα που μάλωσε με τον άντρα της, όσο η μικρή έπαιζε με το παιδάκι τους. Σε λέει να τη γλυκάνω πρώτα και θα μάθω. Κι αυτό όμως, το έφαγε, ήπιε και νερό, τη λέει που δεν ξεύρω τι κάμουνε τα ξένα σπίτια γιατί ούτε η μαμά, ούτε η γιαγιά μου ρωτάνε και γένηκε καπνός! Δεν πήρε μήτε τα παπούτσια της στον τσαγκάρη, ακούς εσύ; Χα χα χα! Το τζιέρι μου, καλή της ώρα να 'ναι...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Αχ! Συμπεθέρα μου, πώς το γλιτώσαμε το κορίτσι να 'ξερες... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σερπετή μεγάλωνε και γινόταν όλο και πιο όμορφη. Το προσωπάκι της ολοστρόγγυλο, με μεγάλα μαύρα μάτια, χείλη σαρκώδη και μπουκλίτσες που έπεφταν βαριές στους ώμους της. Φορούσε κορδέλα φαρδιά και φουστανάκια πολύχρωμα. Αγαπούσε το σχολείο κι ήθελε να προχωρήσει αλλά τα τότε ήθη δεν επέτρεπαν τα πολλά γράμματα στα κορίτσια. Κατάφερε να τελειώσει όλες τις τάξεις του Δημοτικού, αντίθετα από τα άλλα παιδιά, μόνο και μόνο επειδή επέμεναν οι δάσκαλοι που την υπεραγαπούσαν. Μετά την έστειλαν να μάθει μοδιστρική για να γίνει καλή νοικοκυρά και άξια.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Και στη Φωτεινή, την αδερφή μας πάγαινε, να μάθει το κέντημα στα ρούχα. Την έστελνε και σε δουλειές όξω, ο,τι τη χρειαζούτανε, μα κλωστές, μα νταντέλες, ούλα τα σχετικά να πούμε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Έτσι περνούσαν τα χρόνια, μέχρι που έφτασε στα δεκαπέντε της και την έβαλε στο μάτι ένας υφασματέμπορος. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ο Αράπης, έτσι τόνε λέγανε. Άμα ήθελες να ψουνίσεις ύφασμα καλό, στου Αράπη άκουγες. Είχε μια ονομασία ξενική το μαγαζί του, κομματάκι δύσκολη ητανάνε, αμά δεν έδινε σημασία κανένας. Δίπλα του ένας συγγενής είχε σαράφικο, ωραία και καλά μαλαματικά πούλαγε. Ακούω που λες ένα μεσημεράκι τη φωνή της απ' το δρόμο.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Κόνα Σουλτάναααα!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μπρε καλώς το κορίτσι μου!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Να σε διω μια στιγμή θέλω, έχεις δουλειά;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Έλα γιαβρί μου, έλα και πες με τι θέλεις!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Κάθισαν στο μπαλκονάκι πριν το πιάσει ο ήλιος, της έβγαλε και μια κρύα λεμονάδα κι έπιασαν την κουβέντα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Της μίλησε για τον Αράπη. Οι δουλειές του πήγαιναν πολύ καλά κι ήθελε μια κοπέλα στο μαγαζί που να έχει γνώσεις ραπτικής για να εξυπηρετεί καλύτερα τις πελάτισσες. Την έβλεπε έξυπνη, τίμια και προκομμένη, θα έπιανε εκεί δουλειά με καλούς παράδες, να έσιαχνε και πιο γρήγορα την προίκα της, αφού ήταν σχεδόν της παντρειάς πια. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Οι γονείς σου τι είπανε;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Να σε πω, χαρήκανε βέβαια και τους ήρτε ξαφνικό, γιατί δε με είχανε πει να πάω σε δουλειά, μικρή είμαι λέγανε. Η μαμά μου όμως είπε ότι στάθηκα τυχερή που με ζητήξανε από τώρα και δεν έφτασε ο καιρός που θα γύρευα. Και να έρτω σε σένα, να με πεις κι εσύ τη γνώμη σου!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σουλτάνα σηκώθηκε κι άφησε το παχουλό κορμί της να στηριχτεί με την πλάτη στο κάγκελο.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Να σε πω τζιέρι μου, καλά το σκέφτηκε η μαμά σου βέβαια, αμά ένα πράμα σκέφτουμαι... Ο Αράπης δε θα φέρνει πια τη γυναίκα του στο μαγαζί; Οξών κι αν δεν προλαβαίνει τις πελάτισσες και θέλει άλλα δυο χέρια. Γιατί επειδή είσαι μικρό, μη μηνήσκεις μ' έναν άντρα στο μαγαζί μόνη σου...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Γιατί καλέ, τι θα με κάνει; Ούλη τη μέρα μπαίνουνε και βγαίνουνε πολλοί αθρώποι, ωραίες κυράδες όπως ελόγου σου, τη γυναίκα του την ξεύρουνε ούλοι που βαστάει το μπεζαχτά, μεγάλη τύχη με βρήκε που θα βγάζω και τόσοι παράδες! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Πόσοι θα σε δίνει, σε είπε; </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Όχι, αλλά θα είναι καλοί! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Τι να σε πω παιδάκι μου, πας με τοις γονείς σου και βλέπετε... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Μέχρι να το αποφασίσουν, μεγάλο κακό βρήκε την οικογένεια.<br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ο μπαμπάς της ο καημένος έπαθε εγκεφαλικό κι έμεικε στο νοσοκομείο πολύ καιρό, χωρίς να σηκώνεται, χωρίς να κουνάει χέρια και πόδια... Με το κουταλάκι τον δίνανε ακόμα και το νερό, έπαθε κι ο μυαλός του και μήτε γυναίκα, μήτε παιδιά καταλάβαινε... Νέος άθρωπος, δουλευτής, νοικοκύρης... Απέ τη μια στιγμή στην άλλη έχασε υγεία και δουλειά βέβαια... Χωρίς άλλοι πόροι, αφού τελέψανε όσοι παράδες είχανε, αναγκαστήκανε να βγούνε τα παιδιά στο μεροκάματο. Έτσι το κοριτσάκι χωρίς δεύτερες σκέψεις, έπιασε δουλειά στον τρισκατάρατο... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Ο Αράπης ήταν ένας μεγαλόσωμος μουστακαλής άντρας, με μικρά στενά μάτια και χρυσά δόντια. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Κανείς δεν ήξερε από πού κράταγε η σκούφια του, αν ήταν Έλληνας ή Τούρκος, μίλαγε και τις δύο γλώσσες με μεγάλη άνεση. Με τη γυναίκα του, μια συμπαθητική κυρία, δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Είχε καταφέρει να επιβληθεί στην αγορά, ανοίγοντας ένα μεγάλο μαγαζί και φέρνοντας υφάσματα που ανταγωνίζονταν ακόμα και τις πιο ισχυρές επιχειρήσεις. Γαλαντόμος με τις πελάτισσες, είχε πάντα κεράσματα δίπλα στο ταμείο, από λουκούμια μέχρι μικρά σιροπιαστά μπακλαβαδάκια τυλιγμένα σε χρυσόχαρτο και ένα σαμοβάρι με τσάι. Αν οι κυρίες συνοδεύονταν, υπήρχαν έξω δυο τραπεζάκια με σκαμπό για τους άντρες που ο καφετζής από απέναντι έσπευδε να τους φέρει καφέ, κερασμένο πάντα από τον Αράπη. Ο χρυσοχόος από δίπλα συνήθως έβγαινε και τους έπιανε την κουβέντα, έτσι οι γυναίκες μπορούσαν να διαλέγουν με την άνεσή τους, όση ώρα ήθελαν, χωρίς το άγχος και τη γκρίνια των ανδρών τους. Έβγαινε κι ο άλλος κερδισμένος βέβαια, που τους διπλάρωνε προκειμένου να πουλήσει κάνα κόσμημα, επιμένοντας πάντα ότι οι σωστοί σύζυγοι οφείλουν να στολίζουν με χρυσά τις συμβίες τους για να έχουν την καλύτερη φήμη. Συνήθως έπιανε το κόλπο, κυρίως όταν εκείνες αγόραζαν υφάσματα ακριβά, χωρίς πολλά παζάρια, κάτι που σημαίνει ότι οι τσέπες τους ήταν φουσκωμένοι από παράδες. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σερπετή μπήκε δειλά και καλημέρισε το ζευγάρι. Ο Αράπης που είχε ήδη ενημερώσει τη γυναίκα του ότι θα προσλάμβανε μια κοπελίτσα, έκανε τις συστάσεις. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Άργησες να έρθεις και θα έψαχνα για άλλη!</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Με συχωράτε, αμά αρρώστησε πολύ ο μπαμπάς μου και δε μπορούσα να έρτω νωρίτερα... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η γυναίκα του κοίταξε με συμπάθεια τη μικρούλα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Τι έπαθε παιδί μου ο μπαμπάς σου;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Κάτι στο κεφάλι του κι είναι στο νοσοκομείο... Δεν κουνάει τίποτα κι ούλο κοιμάται... Θα τον περάσει είπανε οι γιατροί και θα έρτει πάλι στο σπίτι μας.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Το ανδρόγυνο αλληλοκοιτάχτηκε με νόημα. Είχαν καταλάβει από τα συμπτώματα περίπου αλλά δεν έδωσαν συνέχεια. Της πρόσφεραν ζεστό τσάι με λουκουμάκι και της έδειξαν τα κατατόπια. Οι γνώσεις της όσον αφορούσε τα υφάσματα κι η ορθογραφημένη διεύθυνση που σημείωσε, άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Έτσι ξεκίνησε η πρώτη μέρα στη δουλειά. Με χαμόγελα ευχαρίστησης από τα αφεντικά και κάποιες ξένοιαστες ώρες για τη μικρή που με το αλισβερίσι ξεχνούσε τη δραματική οικογενειακή της κατάσταση. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1dm6EasyVLo4_hjYPFI1R6dk43LLcCGerWzSvKVE_wwho3RMkY_yFGbcshyFnWOKCT8HPWdr6QAKXnR4GE9oYhdkWnhY-WpGlbo1Isyqam61nnnj4sWK0TGBdncuxG92-sbp97_Vm32D0JcijzxKlm6DaUvlpqhsASf6SlM4EO260-FYBAsHSLDupvg/s165/44l.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="57" data-original-width="165" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1dm6EasyVLo4_hjYPFI1R6dk43LLcCGerWzSvKVE_wwho3RMkY_yFGbcshyFnWOKCT8HPWdr6QAKXnR4GE9oYhdkWnhY-WpGlbo1Isyqam61nnnj4sWK0TGBdncuxG92-sbp97_Vm32D0JcijzxKlm6DaUvlpqhsASf6SlM4EO260-FYBAsHSLDupvg/s1600/44l.png" width="165" /></a></div><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Είχαν περάσει δύο μήνες και οι αποδοχές της ήταν πολύ καλές. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Έπαιρνε κάθε εβδομάδα τα λεφτουδάκια της, είχε και τα τυχερά της. Πότε ρετάλια, πότε κάνα κομμάτι που περίσσεψε από τις μοδίστρες, έπρεπε να είναι κι ευπρεπώς ντυμένη, να διαφημίζει και το μαγαζί. Η γιαγιά μέσα στον πόνο της έραβε στα φουστανάκια μανσέτες, γιακάδες, ζώνες. Εν τω μεταξύ ο πατέρας έδειχνε να καλυτερεύει κι οι γιατροί συγκρατημένα αισιόδοξοι πίστευαν ότι θα συνέλθει αισθητά. Με τον καιρό επανερχόταν η λογική του κι αργότερα στάθηκε στα πόδια του με πατερίτσες και βοήθεια βέβαια, ώσπου η πολυπόθητη επιστροφή που έταζε η μάνα στα παιδιά για να μαλακώσει την ψυχούλα τους έγινε πραγματικότητα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Συνεχίστηκε η δυσκολία όλων τους, του έκαναν μασάζ ώρες ατελείωτες κι αναγκάστηκε να βγει στη δουλειά κι η μάνα. Ξενόπλενε, καθάριζε σπίτια, χίλια κομμάτια γυρνούσε στο σπίτι και φρόντιζε τον άντρα της. Στεναχωριόταν πολύ εκείνος που αναγκάστηκε η γυναίκα του να βγει στη βιοπάλη για να μην πεινάσουν. Ζούσαν απλά και νοικοκυρεμένα, χωρίς ουσιαστικές στερήσεις και κινδύνευαν να χάσουν την αξιοπρέπειά τους και να βγουν στη ζητιανιά γιατί αχρηστεύτηκε ο στύλος του σπιτιού. Με χίλια βάσανα προσπαθούσε η γυναίκα να του αλλάξει γνώμη και να τον πείσει ότι όλα ήταν περαστικά. Οι δυσκολίες δεν έλεγαν να ξεπεραστούν, έπεφτε το ηθικό του και δεν έπρεπε να επιβαρύνεται η τόσο κλονισμένη του υγεία. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η κόρη τους, έδινε γελαστή κι ευχαριστημένη τους μισθούς της στα χέρια της μαμάς της κι εισέπραττε άπειρες ευχές, το ίδιο κι ο γιος. Καθόταν η μικρή και τους εξιστορούσε για τις εύπορες κυράδες και τις παραξενιές τους, τις πιο απλές που δεν μαρτυρούσαν στους άντρες τους πόσο κοστίζει αυτό που πήραν κι ήταν όπως πάντα η χαρά του σπιτιού! Γελούσαν κι εκείνοι και ξεχνούσαν τα βάσανά τους. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Ο Αράπης κοίταζε την καινούργια παραγγελία και τα μάτια του άστραφταν.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Βελούδα παχιά, ακριβά, μετάξια απαλά, αέρινα, τυλιγμένα σε τόπια και προσεκτικά τοποθετημένα στους πάγκους, θα έπαιρναν την καλύτερη θέση στη βιτρίνα. Αυτά ήταν για τις πλούσιες πελάτισσες που πλήρωναν ακριβά το κάθε μέτρο. Τα τούλια κι οι δαντέλες για νυφικά και βραδινές τουαλέτες με φουρό ήταν το όνειρο κάθε γυναίκας. Το πονηρό του μυαλό όμως, τα σκεφτόταν στο κορμάκι της Σερπετής... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Παρήγγειλε ούζο με μεζέδες μπόλικους αφού δε θα πήγαινε για φαγητό στο σπίτι και κάθισε στο τραπεζάκι έξω. Καταμεσήμερο ήταν και τα μαγαζιά είχαν κλείσει. Ως το απόγευμα που θα άνοιγαν ξανά, είχε δυο ώρες να λιαστεί στην ησυχία του δρόμου και να σκεφτεί πώς θα ρίξει στην αγκαλιά του τη μικρούλα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Έφαγε με όρεξη τις χυλωμένες φακές, ψωμί, ελιές και ντομάτα η Σερπετή κι αφού έκανε ξανά το σταυρό της άρχισε να μαζεύει το τραπέζι. Έπλυνε γρήγορα πιάτα, κουτάλια και ποτήρια, ετοίμασε και το καφεδάκι του μπαμπά της που το απολάμβανε πάντα μετά το φαγητό.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μπαμπά μου, κομμάτι να σιαχτώ και να φύγω. Ήρτανε καινούργια πράματα κι έχει να γίνει... Ούλες θα τρέξουνε σε λίγο, ποια θα προλάβει να ψουνίσει πρώτη! Χα χα χα! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Να πας στο καλό παιδάκι μου! Είναι κι η γιαγιά σας εδώ, θα έρτει κι ο αδερφός σου σε καμιά ώρα, έγνοια μην έχεις! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η σκέψη της γυναίκας του που θα γύριζε κατάκοπη το βράδυ, έκανε την καρδιά του κομμάτια. Παρακαλούσε να γιατρευτεί τόσο, όσο θα μπορούσε να πιάσει πάλι δουλειά και να βρει ξανά η φαμίλια του το ρυθμό της. Τα παιδιά ας συνέχιζαν να εργάζονται, το αγόρι καλό ήταν να μαθαίνει τέχνη και το κορίτσι έδειχνε πολύ ευχαριστημένο δείχνοντας υφάσματα στο καλύτερο μαγαζί αλλά η μάνα τους έπρεπε να να σταματήσει... </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Ο Αράπης κοίταζε τη γυναίκα του αφηρημένα που είχε σπεύσει να βοηθήσει με το νέο εμπόρευμα. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Νοικοκυρεμένη και σεμνή, ντυνόταν με ταγέρ κι ωραίες μπλούζες, πουκάμισα και χαμηλοτάκουνα παπούτσια. Πήγαινε ανελλιπώς στην εκκλησία και συμμετείχε πάντα σε κάθε είδους φιλανθρωπία με όλη της την καρδιά. Μαράζι είχε που δεν κατάφερε να γίνει μάνα κι έκλαιγε κρυφά από τον άντρα της όλα της τα χρόνια. Είχε τρέξει σε όλους τους γιατρούς, όμως πρόβλημα γυναικολογικό δεν της βρήκε κανείς. Όσες φορές προσπάθησε να του το συζητήσει εκείνος της το ξέκοβε και δεν δεχόταν πολλές κουβέντες.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Άμα είναι να έρθει, θα έρθει! Τι τραβιέσαι όλη την ώρα από γιατρό σε γιατρό, άσε με πια... Άμε να διαλέξεις κάνα ωραίο βραχιόλι μαλαματένιο χοντρό να σε πάρω, να σε ζουλεύουν ούλες! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Έχω βραχιόλια, δε θέλω άλλα...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Μπρε, πρώτη φορά βλέπω γυναίκα να τη λες πάρε και να σε λέγει δε θέλω! Άιντε, θα σε φέρω εγώ το καλύτερο, να διεις τι άντρα έχεις! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Έτσι αντιδρούσε πάντα και το συρτάρι της ήταν γεμάτο κοσμήματα. Της έκανε δώρα πολλά τακτικά και καμάρωνε για την καλή του φήμη ότι ήταν καλογυναικάς και κιμπάρης σύζυγος. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Λίγο πριν ανοίξει το μαγαζί, τα μεγάλα τόπια είχαν τοποθετηθεί στα ράφια και ερχόμενη η μικρή κοπέλα θα έκοβαν υφάσματα για τη βιτρίνα. Αυτή τη δουλειά θα την έκαναν το βράδυ, έτσι ώστε με το άνοιγμα της επόμενης μέρας να ήταν όλα έτοιμα. Προνοητική η γυναίκα του, είχε φέρει μια πιατέλα κοτόπουλο με σαλάτα για να δειπνήσουν εκεί, αφού δεν προβλεπόταν να τελειώσουν πριν τα μεσάνυχτα.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Οι εύπορες κυρίες που παραμόνευαν άρχισαν να καταφθάνουν χαρούμενες, αδημονώντας να δουν και να ψωνίσουν. Από του Αράπη θα έτρεχαν στις καλύτερες μοδίστρες να τους δείξουν σχέδια για φορέματα και παλτό. Θα είχε αρκετή δουλειά κι η Φωτεινή, αφού θα τους κεντούσε πάνω στα βελούδα και τα μετάξια. Αν πεις πια για τις μέλλουσες νύφες, εκεί θα ξημεροβραδιαζόταν με το βελόνι στο τούλι αλλά χαλάλι, θα έβγαζε αρκετούς παράδες.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Η Σερπετή γελαστή και πρόσχαρη εξυπηρετούσε κι η γλώσσα της πήγαινε ροδάνι. Είχε μεγάλο ταλέντο στις πωλήσεις, κολάκευε και τις πελάτισσες, κομψές και παχιές, έτσι που τις κατάφερνε να αγοράζουν επιπλέον υφάσματα χωρίς να το καταλάβουν σχεδόν. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Με τέτοιο κορμί που έχετε μαντάμ, υπάρχει πράμα που να μη σας παγαίνει;</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Διείτε πόσο ωραία πέφτει πάνω σας, που είναι και βαρύ ύφασμα εδώ που τα λέμε! Αυτό είναι για λίγες σαν ελόγου σας που τους παγαίνουν ούλα! Και να σας πω, μιας που θα ράψετε ταγέρ, να πάρετε κι από το μεταξωτό το απαλό και στα τρία χρώματα, να σας σιάξουν μπλούζες με φιόγκους και φραμπαλάδες να τα αλλάζετε! Α! Να σας δείξω και για πιο καλά φορέματα τι έχουμε, άμα χρειαστείτε. Στο Παρίσι τα έχουν στα καλύτερα μαγαζιά κι επειδή το αφεντικό μου έχει κάτι φίλοι εκεί, είπε και τον στείλανε λίγα μέτρα. Είναι κομμάτι πιο ακριβά αλλά όπου και να ψάξετε δε θα τα βρείτε, εκτός κι άμα πάτε εκεί ταξίδι! Πώς και πώς τα περίμεναν να έρτουν, γιατί να πάρουν οι άλλες κι όχι εσείς που είστε η πιο ωραία απ' ούλες; Άμα σας σιάξουν κι ένα τσαντάκι ίδιο, άλλη καμία δε θα είναι σαν εσάς. Η κυρία Φωτεινή αν έχετε ακουστά, είναι η καλύτερη κεντήστρα, με χάντρες θα σαν το στολίσει! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Ωραία με ακούγονται έτσι που με τα λες... Θα τα πάρω θαρρώ...</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Να τα πάρετε ούλα και θα θα διείτε που έχω δίκιο! Κι άμα τα ράψετε και τα βάλετε, μη ξεχάσετε το φυλαχτό σας γιατί το μάτι δε θα το γλυτώσετε! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Μια εύσωμη κυρία είχε σειρά να εξυπηρετηθεί.</div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">- Σιγά καλέ που δε θα σας παγαίνει και θα σας δείχνει πιο παχιά! Έτσι είναι οι παχιές γυναίκες, πού να διείτε τι βλέπουμε κάθε μέρα! Πολύ ωραία είσαστε, σωστή αρχόντισσα! Θα το σιάξετε το μπλε φόρεμα και να, όχι για να σας φύγει μόνο η ιδέα, αμά κι επειδή του πάει πάρα πολύ, να ράψετε για απέ πάνω μια ωραία μπέρτα με αυτή τη νταντέλα και θα είστε σαν την κούκλα! Γαλλική είναι, διείτε σκέδιο να λωλαθείτε! </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Κατέβαζε ο Αράπης από τα ράφια και δειγμάτιζε η κοπέλα. Ο μπεζαχτάς γέμιζε παράδες κι είχαν να το λένε για την αξιοσύνη της. </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Σερπετή - Σβέλτη, ζωηρή </div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;"><br /></div><div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">Κουσελιάρες - Κουτσομπόλες (Κουσέλι - Κουτσομπολιό)</div>Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-651398431897085812020-01-28T23:43:00.000+02:002020-01-28T23:43:03.407+02:00Ο Γάμος <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg31wIB_hqznWLYLAH4JTq2Xvr2sDpsY0ml1qQZvpatAO7JbTtX_kRdVgj09f9PEhTRbgpcYuApaN7ZpYOlDfp4zlFbkY88hPrs_1ZcmBUsH2PaEkhtDqqmsfdguh-Eb_Zz1DWvyaKggIky/s1600/w44.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg31wIB_hqznWLYLAH4JTq2Xvr2sDpsY0ml1qQZvpatAO7JbTtX_kRdVgj09f9PEhTRbgpcYuApaN7ZpYOlDfp4zlFbkY88hPrs_1ZcmBUsH2PaEkhtDqqmsfdguh-Eb_Zz1DWvyaKggIky/s1600/w44.gif" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Για πότε τση κόπηκε ο αέρας όμως, ε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Χα χα χα! Μας είδε oύλους εδώ και σε λέει πού να τα βγάλω πέρα; Κι άμα την άρχεψα με το γιο της που δεν κάμει για τη Θοδωρούλα, είδατε πώς γίνηκε; Ήξευρα πού να τη χτυπήσω μπρε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μα και το άλλο, να τσ΄ειπείς που δεν ηξεύρουμε άμα τόνε θέλει η κόρη μου; Πώς και σ' ήρτε καλέ Σουλτάνα; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Πάει μαζί με το άλλο, ότι την πέφτει λίγος! Χα χα χα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Με λωλάνατε την έρμη! Μια την ήκλεψε, μια ο γαμπρός τση κουνιάδας μου τσ' ήχωσε στ' αυτοκίνητο, μια υπήγαν στο σπίτι τως... Οπίσω αφ' τσι πλάτες μου πότε τα κανονίσατε; Ούλοι στο κόλπο κι εγώ να μην έχω χαμπάρι...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μα θα μας σταμάταγες Ευρύκλεια, γι αυτό δε σε μιλήσαμε. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό θα ήκαμα βέβαια!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Το λέγεις και μόνη σου! Σους τώρα κι άμε φέρε κομματάκι νερό να χαρείς, που στέγνωσα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αμέσως! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Άλλα τόσα να έλεγε ο στόμας μου και δε θα έμενε μήτε σάλιο... Σάματις αργήσανε, για με φαίνεται συμπεθέρα;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ε, θα τσ' ηλέγει τα νέα... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μπράβο Ευρυκλάκι μου! Άιντε στην υγειά των παιδιών και γλήγορα τα στέφανα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αμήν! Πολύ σας ευχαριστώ για ούλα, δεν έχω λόγια πια... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η κομπανία έφτασε κι ο Ιάκωβος τραβολογούσε το χέρι της Θοδωρούλας για να τους δείξει το χρυσό δαχτυλίδι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ορίστε, επίσημα πράγματα! Τα παιδιά είναι πλέον αρραβωνιασμένα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Τους φίλησαν με τη σειρά και το σπίτι γέμισε ευχές και γέλια. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Οι γονείς μου;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Φύγανε αγόρι μου, καταλαβαίνεις... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ναι, βέβαια, απλά περίμενα να τους βρω εδώ και...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ίσαμε να το χωνέψουνε και να τα μιλήσουνε, θέλει κάμποσο. Φαντάσου ότι ήρταν να τα χαλάσουνε ούλα, η μαμά σου δηλαδή γιατί ο μπαμπάς σου δεν είχε πρόβλημα και γυρίσανε τα πάνω κάτω. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ναι, μου τα είπε ο γιος σας.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Όλα τους τα είπα μαμά, όλα! Γελάσαμε τόσο που η κυρά-Νικούλα παραλίγο να κατουρηθεί, ίσα που πρόλαβε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Καλά...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Σου θυμίζει κάτι αυτό; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Σους! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Έλα, πες μου!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Σους είπα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Ιάκωβος με τις γυναίκες και το Χαρίση έπεσαν κάτω από τα γέλια κι ο Μίλτος κοιτούσε απορημένος. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Τίποτα, κάτι δικά τους απ' την Πόλη λένε. είπε δειλά η Θοδωρούλα προσπαθώντας να κρύψει τα γέλια που δεν σταμάταγαν. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Καλά, εσείς ξέρετε. Τι να κάνω τώρα, να πάω στο σπίτι που δε θέλω;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Να πας παιδάκι μου, μην ειπούνε οι γονιοί σου ότι σε βαστήξαμε εδώ, σώγαμπρο... Πέστε τα ήσυχα κι ο,τι σε ορμήνεψε ο Ιάκωβος. Το "ναι" δεν το είπανε, έτσι έμεικε το πράμα... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Θα πρέπει να έρθετε επίσημα να τη ζητήσετε όπως πρέπει. Δε μου λες, κουμπάρο έχετε ή να ετοιμάζομαι, αν με θέλετε φυσικά; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό δεν το σκεφτήκαμε καθόλου. Σε θέλουμε πολύ, ε Θοδωρούλα;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αλίμονο, καλύτερο δε θα βρίσκαμε! Ευχαριστούμε για όλα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Χειροκρότησαν όλοι κι ήπιαν στην υγειά των μελλονύμφων και του λεβέντη κουμπάρου.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα τους έκλεισε το μάτι.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό κι αν μας ήρτε κουτί! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Μίλτος ήπιε τον πρωινό του καφέ προσπαθώντας να ξυπνήσει καλά για να πάει στη δουλειά του.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Μέχρι τις τέσσερις συζητούσαν οι τρεις τους και για πρώτη φορά η μάνα του ανέφερε το όνομά της χωρίς να την αποκαλεί με τα γνωστά, κοσμητικά επίθετα που συνήθιζε. Όταν της είπε για την πρόταση του Ιάκωβου, το πρόσωπό της έλαμψε από χαρά. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Άμα σας παντρέψει κιόλας, πιο πολύ θα σε προσέξει, πλούσιο θα σε κάνει και θα σε δείχνουν όλοι!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Βρε γυναίκα, περίμενες τέτοια μεγαλεία για το γιο μας; Πολιτικός Μηχανικός ο κουμπάρος μας! Μορφωμένος, εύπορος, ωραίος άθρωπος! Θα σκάσουν όλοι απ' τη ζήλια τους άμα τα μάθουνε! Μπράβο παιδί μου, με το καλό!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ευχαριστώ. Τώρα τι πρέπει να κάνουμε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Θα πάμε στο σπίτι τους να τη ζητήσουμε επίσημα. Θα την ασημώσουμε και θα ετοιμαστούμε σιγά σιγά. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Εγώ ήθελα να τελειώνουμε γρήγορα, αλλά ο αδερφός της όμως θα φύγει για να...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μας τα είπε ο κουμπάρος, να της φέρει κι άλλα προικιά λέει. Σπιτάκι μπορεί να μην έχουνε αλλά η μαμά της έχει το μπαούλο φορτωμένο, τα μάθαμε από τη θεία σου που άκουσε την Αστερόπη. Και να μη της φέρει άλλα κανένα πρόβλημα, αλλά θα θέλουνε να φτιαχτούνε για το γάμο, νοικοκυρεμένη οικογένεια είναι. Και να ντυθούνε και να της πάρουνε κάνα επιπλάκι... Η κρεβατοκάμαρα είναι δικιά μας, του γαμπρού. Δείτε το σπίτι και να βοηθήσουμε σε ο,τι χρειάζεται, τα είπαμε με τη μαμά σου. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ναι μπαμπά, αυτό σκεφτόμουν κι εγώ. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η μάνα με γυρισμένη την πλάτη στράβωσε τα μούτρα αλλά δεν είπε τίποτα. Ποια πεθερά δεν ήθελε νύφη με σπίτι προίκα άλλωστε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Περίμενε με φοβερή ανυπομονησία την αδερφή της, να της πει τα γεγονότα, να βγάλει το άχτι της. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα κι ένιωθε σα να ήταν παγιδευμένη. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<<Πώς καταπίνεται όλο αυτό; Απ τη μια θέλω να του σπάσω το κεφάλι για τις παλαβομάρες που έκανε και γίναμε ρεζίλι κι απ' την άλλη ανοίγει η τύχη του με τον κουμπάρο... Μήπως τελικά ήταν για καλό του, αλλιώς πώς θα κάναμε τέτοια γνωριμία, να φτιάξει το μέλλον του; Βρε μπας κι έκανα λάθος;>> </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Θα με τρελάνεις βρε αδερφή, πότε έγιναν όλα αυτά; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Εμείς καφέ πίναμε κι ο ανιψιός σου τα κανόνιζε! Τα μούτρα μας δεν ξέρουμε πού να κρύψουμε, να καλέσει όλο τον κόσμο στο γάμο του προκαταβολικά και να εύχονται στον άντρα μου που δεν είχε ιδέα; Κι από πάνω να πει ότι δεν τόνε δέχεται για γαμπρό η Ευρύκλεια κι εγώ εκείνη για νύφη;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Δίκιο έχετε βέβαια, αλλά είχε απελπιστεί κι αυτός... Σου λέει θα την πάρω θέλετε δε θέλετε...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Θηλιά! Ας μην έλεγε τίποτα σε κανένα, ανάγκη ήτανε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό τώρα πάει, πέρασε! Πες μου πώς τα είδες από κοντά!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Να σου πω την αμαρτία μου, δεν είναι όπως τα φανταζόμουν... Πήγα έτσι όπως σου είπα κι ήμουν έτοιμη να γκρεμίσω το σπίτι τους μ' αυτές μαζί! Μούνταρα τη μάνα στις κουβέντες κι είχα κι όλα τα δίκια αλλά η Ευρύκλεια μίλησε με μεγάλη αξιοπρέπεια, άσε που είδα και τους άλλους κι ένιωσα άσχημα. Τι άνθρωποι, τι χαρακτήρες, πάρα πολύ ανώτεροι! Άμα τις άκουγα να λένε ότι δεν της κάνει το παιδί μου, τι να σου πω, να φάω σίδερα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Βρε δεν ήθελαν να πουν αυτό απ' ο,τι κατάλαβα, που δεν την ήθελες κι αυτά... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Και για τη δουλειά του σου είπα, ότι και καλά θα κυνηγάει με το τουφέκι κάνα μερεμέτι! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Είδες όμως τελικά τύχη που είχε; Δεν την ήθελες και την ξόρκιζες κι εδώ ανοίγεται δρόμος που ούτε στα όνειρά σας... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Η αλήθεια το σκέφτομαι πολύ αυτό κι όταν μαζεύτηκε πια και μου είπε ότι ο Ιάκωβος ζήτησε να τους παντρέψει, χάρηκα πολύ.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μωρέ τούμπες να κάνεις! Αν δεν ήτανε ο γιος σου σ' άλλον θα άνοιγε η τύχη! Να η Θοδωρούλα τέτοια κουμπαριά, κανείς δεν το περίμενε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Όσο τ' άκουγε η μάνα η ιδέα της καλάρεσε ακόμα πιο πολύ.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ποιος θα τ' ακούσει και δε θα μείνει με το στόμα ανοιχτό; Μπράβο, με το καλό! Κι εσείς ο,τι μπορείτε να κάνετε, αμαρτία είναι...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ε! Θα δούμε το σπίτι πρώτα για να πάρουμε την κρεβατοκάμαρα όπως είναι το πρέπον, ο γαμπρός σου ξεσηκώθηκε και θα του δώσει τα λεφτά που είχαμε στην άκρη για το μαγαζί κι ας πορευτούνε.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Έλα τώρα κι εσύ που θα κάνεις τσιγκουνιές! Ένα παιδί το έχεις και τόνε περιμένει τέτοια ζωή, να σταθείτε και με το παραπάνω! Θα δείτε και τι σκοπό έχει η μάνα της, πώς τα σκέφτεται, μα και τι να σου κάνει φτωχιά γυναίκα; Κείνο το αγόρι της βγήκε στη θάλασσα το κακόμοιρο από μια σταλιά κι έχει το νου του και στην αδερφή του να της πάρει το ένα και το άλλο... Άστα πίσω όλα, σε καλό βγήκε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ευρύκλεια, Θοδωρούλα και Χαρίσης δε μπορούσαν να σηκώσουν τα μάτια τους από τον εξαιρετικό ρουχισμό. Με τις φασαρίες και την τόση στεναχώρια ποιος είχε νου και κέφι ν' ανοίξει τις τσάντες που έφεραν οι συμπεθέρες; Η Μαρίκα εκτός από τα αριστουργήματα με το βελονάκι που έφταναν να στολίσει ακόμα και την εξώπορτα η Θοδωρούλα. είχε αγοράσει ύφασμα, το έδωσε σε μια φίλη που είχε ραπτομηχανή και της έφτιαξε κάποια σετ σεντονιών με ύφασμα σατέν στα τελειώματα κι όταν τα παρέλαβε τα στόλισε με πλεκτή δαντέλα από πάνω. Ήδη είχε ξεκινήσει και την κουβέρτα που θα έκανε ασορτί τελείωμα. Μερακλού σε όλα της! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα ανέλαβε τη νυφική ρόμπα με το νυχτικό και τα πασούμια. Της έδωσαν παράδες ο γιος κι η νύφη της για να μη ξοδευτεί πολύ, να ναι καλά! Θα της έπαιρνε κι ένα ωραίο βάζο που είδε όταν πήγε να κοιτάξει για τα πιάτα. Απαλά λουλουδάκια τα στόλιζαν, θα τα έπαιρνε με τη σαλατιέρα και μια πιατέλα για τους μεζέδες. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ένα πράμα σκέπτουμαι... Άμα καλέσει τσι γειτόνισσες στο γάμο με τσι κόρες τους βέβαια, θα ιδούν τσι φίλοι του κουμπάρου που κάμνανε τσι γαμπροί... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Α! Συμπεθέρα μου, δίκιο έχεις, δεν πήγε ο νους μου για!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Και πώς θα γένει;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Να τη μιλήσουμε, να διούμε τι σκοπό έχουνε... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Χαρίσης αν και μικρότερος, ήταν αποφασισμένος! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Σιγά μη τσι θέλουμε! Τόσα ήκαμαν τσ' αδερφής μου, θα τσι καλέσουμε κιόλας; Κουφέτα ας δώκει η μάνα μου και πολλά τους είναι! Αν κι απ' την άλλη, πολύ θα ήθελα να ιδώ πού θα βάζανε τα μούτρα τους ούλες άμα τσ' ηβλέπανε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η Ευρύκλεια κάθισε στο σκαμνάκι και σταύρωσε τα χέρια σκεπτική. Η Σουλτάνα της χάιδεψε τον ώμο.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Καλά λέγει το παιδί κοκόνα μου... Οξών κι άμα αφήκεις το κορίτσι σου να το ματιάξουνε και να το φάνε απέ τη ζούλια τους! Γιατί να σε πω, αυτό είναι που φοβούμαι πιο πολύ με δαύτες... Κι ας μη περιμένουμε καλά και σώνει να έρτει το καλοκαίρι, καλύτερα πιο γλήγορα, μη και κάμουνε τίποτις, δεν ηξεύρεις... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
-Σαν τι να κάμουν;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
-Ε! Πολλά γένουνται... Άσε που δεν κρατιέται κι ο γαμπρός... χα χα χα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Τα φιτίλια αφ' τσι λαμπάδες να προσέξεις, στα χέρια σου να τα πιάσεις μόλις τα κόψουνε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό ναι, το ηξεύρουμε μια ζωή, τση μάνας τα δίνουνε! Για να ιδούμε στο άλλο τι θα πούνε κι οι γονιοί του... </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlp0NLF4p1BV5Eqc4elRUmMmdTMr35i0hFSad_yiVuQw8lZgVwzvjw4Lq6fiZ7_hYtlJmoqNnd6gwAQ3P15BMyXxlvM_MqaZzln0_2T0SQAtxqz5H3q2ELLo6HTYxqYsaAuQGA-XvEi5Dl/s1600/diamonds.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="167" data-original-width="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlp0NLF4p1BV5Eqc4elRUmMmdTMr35i0hFSad_yiVuQw8lZgVwzvjw4Lq6fiZ7_hYtlJmoqNnd6gwAQ3P15BMyXxlvM_MqaZzln0_2T0SQAtxqz5H3q2ELLo6HTYxqYsaAuQGA-XvEi5Dl/s1600/diamonds.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Το συμπεθεριό με το γαμπρό χτύπησαν την πόρτα φορτωμένοι λουλούδια και γλυκά, λίγες μέρες αργότερα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Τόσες, όσες χρειάστηκε η μητέρα του για να βγει στις αγορές, να κοιτάξει στα κοσμηματοπωλεία το "καπάρο" για τη νύφη και να διαλέξει ο Μίλτος το δαχτυλίδι. Ένα βαρύ μενταγιόν με την εικόνα της Βρεφοκρατούσας κρεμασμένο σε χοντρή αλυσίδα, περάστηκε στο λαιμό της Θοδωρούλας κι ένα μεγάλο σμαράγδι στόλισε το δάχτυλο του αριστερού της χεριού. Ο μπαμπάς του έκανε την έκπληξη με ασορτί σκουλαρίκια που αγόρασε κρυφά με το γιο του. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Συγκινημένη η Ευρύκλεια, δώρισε στο γαμπρό το σκούρο δαχτυλίδι του συζύγου της και την περίτεχνη καρφίτσα για τη γραβάτα. Καλά κι ακριβά, φτιαγμένα από τεχνίτες της Σμύρνης. Το ρολόι και την ταυτότητά του, τα είχε δωρίσει στο Χαρίση, ενθύμιο του πατέρα του. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο γάμος ορίστηκε στις αρχές του νέου χρόνου, γιατί ο μικρός θα έφευγε. Δήλωσε ο γαμπρός ότι δεν του άρεσαν οι μακροχρόνιοι αρραβώνες, αφού με τον τρόπο του τον είχε πείσει ο Ιάκωβος. Στη μητέρα του είπε ότι βιαζόταν για να τακτοποιηθεί στη δουλειά του κουμπάρου που θα τον απασχολούσε αρκετές ώρες και δε θα είχε χρόνο για γαμήλιες προετοιμασίες. Όλα έγιναν καταπώς τα υπολόγισε η ξύπνια και προνοητική Σουλτάνα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Το διαμέρισμα ετοιμάστηκε, διάλεξαν τα χρώματα που θα βαφόταν και παραδόθηκε αστραφτερό στην ώρα του.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Θυσίες έκανε η πεθερά που είχαν "υποτιμήσει" το γιο της! Και κρεβατοκάμαρα και σαλόνι και ηλεκτρικές συσκευές, ψυγείο και κουζίνα, που πολύ λίγα σπίτια είχαν τότε. Ο κουμπάρος τους δώρισε πλυντήριο κι η σκάφη έγινε παρελθόν. Ο πεθερός κρυφά πάντα απ' τη γυναίκα του, συμπλήρωσε κάμποσες χιλιάδες για την τραπεζαρία, το μπουφέ, τη βιτρίνα, που αγόρασε αφήνοντας λίγες δόσεις ο γιος του, αλλά στη μητέρα του είπε ότι τα πήρε η Ευρύκλεια που κάτι είχε στην άκρη, χρεώθηκε κιόλας για να παντρέψει την κόρη της. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η ντουλάπα και τα συρτάρια γέμισαν με τα προικιά της νύφης. Δαντέλες και μεταξωτά, κουβέρτες και σεντόνια. Η πεθερά συμπλήρωσε αρκετά, μπήκε και βγήκε στα καλύτερα μαγαζιά διαλέγοντας με προσοχή ο,τι πιο φίνο είχαν, μαζί και κάποια αχρησιμοποίητα απ' την δική της προίκα φτιαγμένα με περισσή τέχνη απ' τη χρυσοχέρα γιαγιά της κι όσα κέντησε κι έπλεξε τα τελευταία χρόνια για τη μέλλουσα νύφη της. Νοικοκυρά γυναίκα, έτσι θα έδινε το μοναχογιό της; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Τα χειροποίητα της Μαρίκας, ήταν καταπληκτικά! Η νυφική στρώση έπεφτε πλούσια στο γύρω του κρεβατιού που έραναν με άσπρα ροδοπέταλα και ρύζι για να έχει το ζευγάρι "Βίον Ανθόσπαρτο" και να "Ριζώσει". Η Θοδωρούλα καμάρωνε με τα καινούργια ρούχα και παπούτσια που της είχε πάρει η πεθερά κι είχε δώσει εντολή να γυρίσουν όλα τα μαγαζιά με τα νυφικά και να διαλέξουν το καλύτερο. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Δώρισε στη ζαλισμένη από ευτυχία κοπέλα έναν ωραιότατο σταυρό να τον φορέσει στην εκκλησία. Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισαν να μη βγει από το φτωχικό της μάνας της νύφη, μη τυχόν τους εμποδίσει ο άσχημος καιρός που ήταν απρόβλεπτος κι επειδή η εκκλησία έπεφτε μακριά, κοντά στο καινούργιο σπίτι που θα πήγαινε μελλοντικά η Ευρύκλεια με το Χαρίση. Βέβαια, ο πραγματικός λόγος ήταν ο φόβος του φθόνου και η αποφυγή του καλέσματος. Στα πεθερικά εννοείται, δεν έδωσαν δικαίωμα, ήταν ένα απ' τα μυστικά τους κι αυτό. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Ασημάκης και η Νικούλα, στάθηκαν πολύ στην ανιψιά τους και στόλισαν το σπίτι τους για να τη βγάλουν νύφη. Είχε προηγηθεί ο γάμος της κόρης τους κι ήταν φρεσκοβαμμένο και πεντακάθαρο. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Στα μέσα Ιανουαρίου του χίλια εννιακόσια εξήντα ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου μέσα στη στολισμένη από λουλούδια λαμπερή και μεγάλη εκκλησία. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Ιάκωβος τους άλλαξε τις βέρες και τα στέφανα ψιθυρίζοντας αστεία κι οι μάνες δεξιά κι αριστερά σκούπιζαν διακριτικά τις άκρες των συγκινημένων ματιών. Ο Χαρίσης καμαρωτός χαμογελούσε ανακουφισμένος στη μητέρα του. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Οι ξαδέρφες μοίραζαν τις μπομπονιέρες που είχαν φτιαχτεί και δεθεί με μεγάλη προσοχή, κάτω από το βλέμμα της Αστερόπης που πρόσεχε τα δώρα. Χαιρόταν τόσο πολύ κι εκείνη που συμμετείχε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο κυρ-Φανούρης με τη φαμίλια του, αγκάλιασε κι ευχήθηκε από καρδιάς, αν κι ήταν καλεσμένος στο τραπέζι, δικός τους σχεδόν άνθρωπος. Έκανε πάντα το καλύτερο για να τους υποστηρίξει. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Και στην άκρη του κόσμου να παγαίνατε ακόμα, εγώ θα ερχόμουνα! Και που έχει ψόφο, τι έγινε; Θα πιω κρασάκι μπόλικο και θα ζεσταθώ, καλά δε λέω βρε γυναίκα;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Αυτοί από τη γειτονιά της Ευρύκλειας παρευρέθησαν, λέγοντας στους συμπεθέρους ότι οι υπόλοιπες ήταν μαλωμένες μεταξύ τους και δεν ήθελε να φέρει κανέναν σε δύσκολη θέση. Έγινε πιστευτό, δεν τις χώνευε κι η μάνα του και μάλλον ευχαριστήθηκε. Οι γείτονες και φίλοι του Μίλτου καλέστηκαν όλοι εκτός από το Λάκη που δε μπόρεσε ποτέ του να χωνέψει ο,τι έγινε κι η σχέση των παιδικών φίλων είχε παγώσει εντελώς.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Οι κουτσομπόλες, μανάδες και κόρες, το φύσαγαν και δεν κρύωνε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Να πάρει η Σμυρνιά στο τέλος το Μίλτο από τόσα προξενιά που λέγανε, να χάσουμε τέτοιο παιδί από τη γειτονιά, να μη τη δούμε ούτε νύφη; Κοίτα πράματα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μμμμ...Καλός ήταν κι αυτός, με το έτσι θέλω την έκλεψε! Η μάνα της ήθελε καλύτερη τύχη αλλά αυτουνού άνοιξε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ο κουμπάρος να 'ναι καλά, τα έμαθα όλα! Φαντάσου τι γάμο θα τους κάνει, ε; Και τραπέζι μετά στο σπίτι του παρακαλώ!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μπα! Ορίστε, τους έφεξε! Αλλά είδες κι αυτές, μόνο το μπακάλη καλέσανε και την Αστερόπη με το Βλάση φυσικά που είχανε πάντα μεγάλες φιλίες... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Έτσι είναι, εμάς δε μας καταδεχτήκανε... Έχει κι ένα κρύο!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Κρύο ξεκρύο, θα πηγαίναμε! Αλλά είπαμε, πολλά πολλά δεν είχαμε λόγω της Θοδώρας, άσχετα άμα τα πράματα γυρίσανε αλλιώς... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μια χαρά βολεύτηκε αυτή, εμείς τι θα κάνουμε πού βούιξε ο τόπος και ποιος θα βρεθεί που είναι να μη σου βγει τ' όνομα και σε πιάσουνε στο στόμα! Κι αυτοί, άφαντοι!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Δεν έγινε και τίποτα... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αυτό μόνο έλειπε! Καλά λένε πως όποιος μπαίνει για μαλλί βγαίνει κουρεμένος! Άι στα κομμάτια να πάνε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η ευρύχωρη σάλα με το ανοιγμένο τραπέζι υποδέχτηκε νεόνυμφους, γονείς, συγγενείς και φίλους. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Από την κουζίνα έβγαιναν γαργαλιστικές, θεσπέσιες μυρωδιές ψητών κι αλλαντικών, φρέσκου βουτύρου που τσιτσίριζε και μπαχαρικών.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Από την προηγούμενη είχαν προετοιμάσει όλες οι γυναίκες τα μπουρέκια, τις πίτες, τα κρέατα να μαριναριστούν κι είχαν συμφωνήσει με το φούρναρη της γειτονιάς να τα ψήσει μετά το μεσημέρι. Καλοπληρώθηκε, πήρε και τα σχετικά μεζεδάκια του κι έτσι είχαν μόνο τις σαλάτες, τα τυριά και τα σαλάμια να κόψουν ανήμερα. Αυτά τα ανέλαβαν οι μαμάδες κι οι κόρες της οικογένειας κι η Νικούλα έφερε όσες αλοιφές όπως τις έλεγαν, που απαιτούσαν σκόρδο. Είχαν βάση το παχύ γιαούρτι και τα μαλακά τυριά. Τα δύο αρνιά, το γουρουνόπουλο, το μοσχάρι, οι κιμάδες, τα λαχανικά, όλων των ειδών τα τυριά, το κρασί και το ούζο, ήταν από τον πατέρα του Μίλτου. Η γυναίκα του έφτιαξε τυλιχτά γλυκά σε μεγάλα ταψιά με μπόλικα αμύγδαλα και καρύδια, με συνταγές της αγαπημένης της γειτόνισσας που ήταν από τα Γιάννινα. Την ορμήνεψε και τη βοήθησε βάζοντας όλη της την τέχνη. Ακολούθησαν οι δίπλες που εθιμοτυπικά κερνούσαν τις ώρες τις καλές. Αγόρασε και δυο ωραίους μεγάλους γυαλιστερούς δίσκους που τα έβαλαν, σκορπίζοντας ανάμεσα φρεσκότατα κουφέτα αρίστης ποιότητας και φύλλα λεμονιάς. Τα υπόλοιπα, σουτζούκια, παστουρμάδες και λουκάνικα, ο,τι καλύτερο έφερνε το αγαπημένο τους μαγαζί απ' την Κωνσταντινούπολη, άφθαστα σε γεύση και μυρωδιά, ήταν του κουμπάρου.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Τα πεθερικά κι η θεία με την οικογένειά της, χάζευαν το ωραίο, μεγάλο κι αστραφτερό σπίτι κι έκαναν νοήματα μεταξύ τους. Η Αγλαΐα μέσα στην κατακόκκινη μακριά της τουαλέτα, συντόνιζε τα πάντα και μπαινόβγαινε στην κουζίνα να δει αν είχαν ζεσταθεί καλά τα φαγητά. Γελαστή κι ευγενική τους γοήτευσε όλους.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Οι γεύσεις της Σμύρνης και της Πόλης κατέφθασαν απλωμένες σε μεγάλες πιατέλες και σε μικρότερες βαθιές από ακριβή πορσελάνη. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Μεζεδάκια μερακλίδικα που σε προκαλούσαν να τα δοκιμάσεις όλα, με σουτζούκια, τσιγαρισμένο κιμά με κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, σκόρδο και κουκουνάρι, τυλιγμένα σε φύλλα αέρινα, χοιρομέρι, πιτάκια της μπουκιάς διάφορα, με παστουρμά, λουκάνικα, τυριά, άλλα λιωμένα μέσα στις πίτες κι άλλα σε ομοιόμορφα κομμάτια σερβιρισμένα. Πρωτόγνωρες γεύσεις που τους ξετρέλαναν. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Το τρυφερό χοιρινό σε φέτες, το μοσχάρι κομμένο σε μπουκιές που είχε ψηθεί τυλιγμένο στη λαδόκολλα, τα αρνιά σε μεγάλα κομμάτια, οι τραγανές ολόκληρες πατάτες και το ρύζι σπυρωτό και μυρωδάτο βρασμένο σε παχύ ζωμό από κρέας και λουσμένο με το εκλεκτό βούτυρο ήταν τα κυρίως φαγητά. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Το ούζο αρχικά και μετά το κρασί, γέμιζαν τα κρυστάλλινα ποτήρια κι η ευτυχία όλων έρεε άφθονη. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Ο Ιάκωβος έβγαλε στη βεράντα δυο πολυθρόνες για να χορέψουν άνετα. Η Αγλαΐα σε λίγο του είπε να πάει τα μικρά τραπεζάκια στα υπνοδωμάτια κι έγινε μια ευρύχωρη πίστα για τους μερακλήδες. Η Σουλτάνα, πρώτη στο χορό, σήκωσε το γαμπρό και τη νύφη, αφού η Ευρύκλεια κι η συμπεθέρα δεν τα πήγαιναν καλά ποτέ με τα κουνήματα. Άιντε ένα συρτό κι αυτόν με το ζόρι, σαν τη δική της, τη Μαρίκα που όμως, χόρευε και ταγκό με τον άντρα της εξαιρετικό. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ωραία περάσαμε όμως, ε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Πολύ ωραία συμπεθέρα μου, άξια πάντα τα παιδιά μας να είναι! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μπρε, τα μάτια τους γουρλώσανε οι άλλοι, τις έβλεπα! Μήτε στον ύπνο τους δε θα βλέπανε έτσι πράματα για το Μίλτο!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Σωστά τα λέγεις. Πιο πολύ για την καημένη την Ευρύκλεια που μόνο τα πόδια μας δεν ήπεσε να φιλήσει... Ούλο ήτρεχαν τα μάτια τση, μούσκεμα το μαντιλάκι τση ήκαμε... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Χαλάλι χίλιες φορές, αξίζανε ούλη η οικογένεια!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Ναίσκε! Αμά να σ' αρωτήσω, έχεις κάτι συμπεθέρα μου; Κομμάτι αδιάθετη σ' ηβλέπω...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Δεν κοιμήθηκα καλά, να σε πω, άκουσα κάτι που είπε ο Ασημάκης, ο μπατζανάκης της Ευρύκλειας και φοβούμαι...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Τι είπε, χαμπάρι δεν έχω!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Μιλάγανε με τον κυρ-Φανούρη για την άλλη του την κόρη, τη λεύτερη, που θα πάγαινε λέει να πιάσει δουλειά σ' ένα εμπορικό πουλήτρια αμά δεν επήε ευτυχώς. Γύρευε αυτός μια κοπέλα γιατί έφυε αυτή που είχε και σύμπτωση ο γαμπρός του ήξευρε το μπαμπά της. Το κορίτσι του έφυε τρεχάλα απέ κει, γιατί αυτός ήτονε παλιάνθρωπος... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Πω πω! Τυχαίνουνε αυτά, πολλοί είναι έτσι κι οι κοπέλες να 'χουνε το νου τους! Αμά εσύ γιατί ήσκασες τόσο πολύ αφ' τη στεναχώρια; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Αχ... Με ήρτε στο μυαλό ένα πράμα πολύ άσκημο που γίνηκε στην Πόλη, τότες που ήμουνα νιόπαντρη κι ευτυχώς να λες που δε μας χώσανε στα μπουντρούμια κι εμένα και τις αδερφάδες μου... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Τι λέγεις τώρα, τι μπουντρούμια με τσι αδερφάδες σου τζάνουμ; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Θα σε τα πω συμπεθέρα μου, μοναχά εγώ κι εσύ, μήτε τα παιδιά μου δεν το ξεύρουνε, μαζί μου θα το πάρω... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
- Από μπιστοσύνη και μυστικά ηξεύρεις, πες με! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα άναψε τσιγάρο με χέρια που έτρεμαν κι η αγωνία της Μαρίκας κορυφώθηκε... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia,serif; font-size: small;">
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-76845465579456429902019-12-04T23:47:00.001+02:002019-12-04T23:47:47.323+02:00Πώς τα φέρνει η ζωή... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ZQD1Mcpf_aXf7Y_1BUfR_-9-mbaWO19COP8zwUG7irT1Rgs5NmlM5ZZVh9bwMojcvD729NdkT_0ftUiGMko3Nnnco7m6NzwWY-sDTQqmRSCIZwxezjrf4kJbnpDteHEGnsH_IGBs4oV-/s1600/love.8.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="317" data-original-width="338" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ZQD1Mcpf_aXf7Y_1BUfR_-9-mbaWO19COP8zwUG7irT1Rgs5NmlM5ZZVh9bwMojcvD729NdkT_0ftUiGMko3Nnnco7m6NzwWY-sDTQqmRSCIZwxezjrf4kJbnpDteHEGnsH_IGBs4oV-/s400/love.8.gif" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο κυρ- Φανούρης ζύγισε ένα μικρό κομμάτι κεφαλοτύρι και το τύλιξε χαμογελώντας στην πελάτισσα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ορίστε το τυράκι σας! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Έβαλε τα λεφτά στο συρτάρι και την ξεπροβόδισε. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Να πάτε στο καλό!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Πάντα ευγενικός και χαμογελαστός ήταν με όλους, εκτός κι αν έβλεπε την αδικία. Τότε γινόταν θεριό ανήμερο και δε λογάριαζε τίποτα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η μέρα είχε ξημερώσει βαριά στα δυο σπίτια της γειτονιάς μετά τα γεγονότα της προηγούμενης. Οι κουτσομπόλες αντί να φροντίσουν το νοικοκυριό τους είχαν ξεχυθεί στους δρόμους κι έκαναν πηγαδάκια έξω απ' το φούρνο και το μπακάλικο. Οι ντροπιασμένες Μαρουλία και Παρασκευούλα δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν, ούτε τις κόρες τους άφησαν να βγουν έξω. Πριν φέξει σχεδόν είχαν ανοίξει τα παντζούρια τους για να μη τις δει κανείς κι αρχίσει να ρωτάει. Έτσι έκαναν πάντα όλες όσες είχαν θιχτεί, ενώ αν οι ίδιες είχαν δημιουργήσει το θέμα μεσημέριαζαν με τους αγκώνες στηριγμένους στο περβάζι για να συμπληρώσουν στη μια και την άλλη όσα δεν πρόλαβαν να πουν. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η μάνα του Μίλτου με το ζόρι βγήκε απ' το σπίτι. Καμία διάθεση δεν είχε αλλά έπρεπε να ψωνίσει τα αναγκαία για το μεσημεριανό.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Φόρεσε το εμπριμέ ρομπάκι της με τις βαθιές τσέπες και έστρωσε τα μαλλιά της. Μπήκε στου κυρ-Φανούρη και τον καλημέρισε με το ζόρι. Μισή οκά φακές και λίγα κρεμμύδια, σκόρδο είχε. Θα έκανε και μια τηγανιά πατάτες να φάει ο γιόκας της που τόσο φαρμάκι την πότισε. Το χειρότερο ήταν ότι ο άντρας της δεν τον κοντράρισε καθόλου και μάλωσαν άσχημα.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ωχ κι εσύ βρε γυναίκα, ολόκληρο θέμα το κάνεις! Ο,τι και να του πω θα μ' ακούσει; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι πατέρας είσαι εσύ και δε νοιάζεσαι για το παιδί σου, ε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Όπως όλοι οι πατεράδες είμαι κι εγώ! Τι ήθελες δηλαδή, να έπαιρνε καμιά σαν τις άλλες που άκουσες τις ντροπές τους; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Όχι βέβαια! Μα ντε και καλά γειτόνισσα θα έπρεπε να πάρει λες και χαθήκανε οι άλλες κοπέλες;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και πού θα την έβρισκε, στα Παρίσια; Όλοι από δω τριγύρω δε βρήκανε τις γυναίκες τους;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Άμα είναι καλές δε λέει κανένας όχι, αλλά να πέσει τόσο χαμηλά;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Χαμηλά ξεχαμηλά του γυάλισε κι έκανε τα πάντα για να μη τόνε προλάβει άλλος, τόσοι ξεροσταλιάζουν σαν το Λάκη! Στο κάτω κάτω της γραφής η Θοδωρούλα δεν ακούστηκε ποτέ να κάνει κάτι, στης μάνας της τη φούστα είναι δεμένη! Στο καφενείο ούτε ένας δεν είπε κακιά κουβέντα για το κορίτσι, ίσα ίσα που την καμαρώνουνε για την προκοπή και την αξιοσύνη της. Κι οι αθρώποι που τους έρχονται στο σπίτι πολύ εκλεκτοί καταπώς έμαθα από το Βλάση απέναντι που ξέρει, μορφωμένοι, με λεφτά, με αυτοκίνητο... Και καλούς γαμπρούς της προξενέψανε και σκάσανε απ' το κακό τους όλες! Από μένα άκουσες ποτέ να πω ένα λόγο για την κοπέλα; Τη φάγανε τόσα χρόνια πια... Αμαρτία μεγάλη τ' ορφανό που του σούρνανε τόσα, τώρα τα πλερώσανε με το παραπάνω! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ας είναι καλά ο κυρ-Φανούρης που φρόντισε να φέρει την κουβέντα όσο έπαιζε τάβλι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο Μίλτος είχε πάρει τις αποφάσεις του.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο πατέρας του δεν του έκανε καμία συζήτηση, ούτε θετική ούτε αρνητική. Λες και δεν είχε συμβεί τίποτα, έφαγε, πλύθηκε κι έπεσε κατάκοπος στο κρεβάτι. Η μάνα ξενύχτισε με τα χέρια σταυρωμένα στο τραπέζι της κουζίνας. Το ξημέρωμα πια κι αφού έφυγε ο άντρας της ξάπλωσε δυο ώρες κοιτάζοντας το ταβάνι. Ο γιος της δεν ήπιε τον καφέ του κι ούτε καταδέχτηκε να την κοιτάξει. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<<Κακό χρόνο να 'χει η ξεβράκωτη! Από όπου και να το πιάσω ένα καλό δε βρίσκω... Ας έλεγε το ναι στο γαμπρό που της κάνανε προξενιό να ησυχάζαμε, όλο και κάποια άλλη θα έβρισκε να παρηγορηθεί... Ο Θεός να με κάψει αν πω κακό για την Ευρύκλεια, αλλά όχι να την κάνω και συμπεθέρα! Και την προκομμένη την κόρη της νύφη μου; Α πα πα! Κι αυτοί που πάνε ταχτικά πάλι, πώς κι έτσι; Δεν έχουνε ανθρώπους της τάξης τους να κάνουνε παρέα; Σηκώνεται η γειτονιά στο πόδι κάθε φορά, έτσι πολύ καθωσπρέπει που είναι... Κι αυτές οι γυναίκες για χάζι είναι, τι λούσα κι αρώματα! Μπορεί να ρίξανε άδικο σ' αυτή, ας μη κολάζομαι, όμως...>> </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η αδερφή της χτύπησε την πόρτα γελαστή. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ακόμα έτσι είσαι; Άντε ψήσε κάνα καφεδάκι και μη στεναχωριέσαι πια, άντε και σου έχω νέα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι νέα;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Στις Σμυρνιές ήρθανε πάλι επισκέψεις, οι δυο γυναίκες μόνες τους, οι συμπεθέρες!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μπα! Πάλι εδώ αυτές;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πάλι, ναι! Φορτωμένες γλυκά και τσάντες, πέσαμε μούρη με μούρη την ώρα που έστριβα για να 'ρθω! Καλέ, η ψηλή κυρία τι χάρη έχει! Φοράει μια φούστα στενή στο κρεμ με χρυσά κουμπάκια μπροστά, ίδια και στη μπλούζα που είναι ασορτί και μια φαρδιά ζώνη καφέ, όνειρο! Καφασωτά σκουλαρίκια όχι πολύ μεγάλα κι έναν ωραίο σταυρό, τι να σου πω! Η παχουλή, μπλε φούστα με πιέτες και γκρι μπλούζα με φαρδιά μανίκια, χρυσούς μεγάλους κρίκους και ίσαμε τρεις σειρές καδένες και σταυρό! Το ένα της χέρι φορτωμένο στα βραχιόλια, το άλλο δεν είδα γιατί κάτι έσιαχνε στο σβέρκο της... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι δουλειά έχουνε μωρέ όλη την ώρα;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Η Ευρύκλεια φώναξε στην κόρη της να βάλει το μπρίκι. Ε κι εσύ, τι δουλειά έχουν, φιλίες μεγάλες! Το μήνα δυο φορές να μην πιουν κι ένα καφέ, ένα κρασί; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και πού ξέρεις εσύ ότι έρχονται δυο φορές το μήνα μωρ' συ;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Υπολόγισα... Δεν έρχομαι κάθε μέρα αφού εσύ άντε να έρθεις μια στις δέκα; Και όλες πια βγαίνουν και τις κοιτάνε, κρυφό απ' την αυλή τους δεν είναι! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα χαχάνιζε μπουκωμένη μ' ένα κουλουράκι βανίλιας. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μπρε σεις, όπως σας τα 'λεγα γινήκανε τα πράματα! Να σκάψουνε τρύπα να χώσουνε τις κεφάλες τους οι σιχαμένες τώρα! Μόλις τοις γυαλίσανε οι αρσενικοί δε χάσανε τον καιρό τους! Χα χα χα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Μαρίκα χτύπησε χαϊδευτικά τον ώμο της μάνας.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ήπρεπε να γίνει αυτό Ευρύκλεια, μην ηβάνεις άσκημα με το νου σου. Κακό δεν τσι ήκαμε κανένας, δείξανε το χαρακτήρα τους, ήξευρες τι μούτρα είναι κι ας μη το παραδέχεσαι! Όταν το κορίτσι σου το κάμνανε σκουπίδι και δεν τση μιλούσανε καλύτερα ήτονε; Κάμε το σταυρό σου που τελεύουνε τα πράματα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι τελεύει... Άλλοι μπελάδες έρχονται με το Μίλτο... Θέλει να την πάρει κι ας μη τη θέλει η μαμά του, ρεζιλίκια... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πού τα είδες τα ρεζιλίκια μπρε συ; Να τη στεφανωθεί θέλει, όχι να τη σπιτώσει! Φέραμε και τα νυφιάτικα! Χα χα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η σιγουριά της Σουλτάνας και το πονηρό χαμόγελο της Μαρίκας έφεραν άλλη αναστάτωση στην Ευρύκλεια. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Γένεται κάτι ακόμα που δεν ηξεύρω; Θοδωρούλααα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τσάμπα τη φωνάζεις, δε σ' ακούει!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Γιατί; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τσοι πήρε ο αρρεβωνιάρης τση ανιψάς σου με το ταξί, μαζί με το γαμπρό σου και πάνε τση κουνιάδας σου το σπίτι...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τιιιι; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Σώπασε μπρε, μη μας πάρουνε χαμπάρι! Τους περιμένει ο γιόκας σου εκεί, μαζί με τον Ασημάκη στήσανε μαγκάλι να ψήσουνε για τα καλορίζικα του ζεύγους! Άμα σε το λέγανε θα τήνε κλείδωνες μέσα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Κατακόκκινη η μάνα έφερε απότομα το χέρι της στο στόμα για να μην ουρλιάξει με τα κακά μαντάτα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Στην ήκλεψε την κόρη σου Ευρυκλάκι μου, τα είχαμε ούλα κανονισμένα! Θα κοιμηθεί με τσι ξαδερφάδες της κι ο γαμπρός με το γιο σου! Και να σ' ειπώ, χαρές είναι αυτές, αλί στσι άλλες που ηντροπιάσανε τα σπίτια τως! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Το πατιρντί τώρα ξεκίνησε μπρε! Θαρρείς που με τα χτεσινά ξεμπερδέψανε; Εκδίκηση θα θέλουνε να πάρουνε και θα διεις που θα βγούνε κι άλλα στη φόρα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Δεν πρόλαβε ν' αποσώσει η Σουλτάνα και νέος καβγάς ξέσπασε. Αυτή τη φορά για τη λωλή κόρη του ναυτικού που μεγάλωνε χωρίς την προστασία του πατέρα και δεν έμεινε νύχτα που να μη το σκάσει όσο η μάνα και τ' αδέρφια της ροχάλιζαν. Άλλες είπαν ότι τα έκανε με την κόρη του φαναρτζή κι άλλες ότι μάλωσαν για τους αγαπητικούς. Οι καλοθελητές φρόντισαν να ρίξουν λάδι στη φωτιά κι η μισή γειτονιά έγινε μαλλιά κουβάρια. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Οι τρεις γυναίκες μπήκαν στο σπίτι κι η Σουλτάνα φώναξε τάχα στη Θοδωρούλα να της βάλει ακόμα ένα ποτήρι νερό.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Ευρύκλεια συγχυσμένη την κοίταξε με μάτια ορθάνοιχτα γεμάτα απορία. Πώς τη φωνάζει αφού έφυγε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Για να πιστέψουνε πως η κόρη σου είναι εδώ μπρε συ! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Πήρε μια καρέκλα και στρογγυλοκάθισε κοντά στο παράθυρο να χαζέψει τον καβγά. Μέχρι να πάρει χαμπάρι η μάνα του Μίλτου ότι ο γιος της πέρασε απ' τη δουλειά ίσα για να τους καλέσει στο γάμο του και μετά εξαφανίστηκε, είχαν λίγες ώρες περιθώριο... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Σε μισή ώρα περίπου βγήκε με το πορτοφόλι στο χέρι.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Θοδωρούλαααα! Μη βάλεις ακόμα το τηγάνι στη φωτιά, πάω στο μπακάλη μια στιγμή! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Στάσου συμπεθέρα, έρχουμαι κι εγώ μαζί σου! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Πιάστηκαν αγκαζέ τραβώντας πάνω τους όλα τα βλέμματα και μπήκαν στου κυρ-Φανούρη συμπτωματικά την ώρα που έφευγε η θεία του Μίλτου απ' το σπίτι τους. Τις ακολούθησε μέχρι μέσα στο μαγαζί με την περιέργεια να την έχει κυριεύσει. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Να μας βάλετε απ' αυτό το τυρί κάνα κιλό, βάλτε και κείνο το μασούρι το σαλάμι... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ολόκληρο το θέλετε; ρώτησε απορημένος.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ναι για! Άμα το ρίξει η Θοδωρούλα με τ' αυγά στο τηγάνι, πέντε βούκες είναι! Ίσαμε να δοκιμάσουμε ούλοι, πάει, τέλεψε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Γέλασε ο μπακάλης με τη Σουλτάνα έτσι όπως τα έλεγε. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και βούτυρο του γάλακτος ένα μεγάλο κομμάτι κάνα κιλό και μια οκά φύλο ψιλό άμα έχετε.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Βεβαίως έχω μαντάμ! Πίτα θα ψήσουνε, ε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πίτα με το κρέας και το τυρί, πολύ ωραία είναι! Και μπακλαβά με το αμύγδαλο και το φιστίκι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η μοσχοβολιά της Μαρίκας ζάλιζε. Παριζιάνικο άρωμα, ακριβό.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Κι εσείς από τη Σμύρνη σαν την κυρά-Ευρύκλεια είσαστε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Εγώ είμαι Σμυρναία, η συμπεθέρα μου Κωνσταντινουπολίτισσα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Α! Γι αυτό ξέρετε και τρώτε καλά! Ακόμα και πατάτες να βράσετε, νόστιμες τις κάνετε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τσ' ηψήνουμε με αγάπη κύριε, γι αυτό! Τίποτις μυστικά δεν έχουμε, οξών να είναι ούλα φρέσκα και καλά. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ε, ναι, πολύ σωστά τα λέτε, έτσι είναι! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα λιμπίστηκε το ζαμπόν, ζήτησε ένα τέταρτο. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ούλα εμείς να τα πάρουμε σήμερα συμπεθέρα, η Θοδωρούλα κι η μαμά της ας βάλουνε τα άλλα, να μη τοις χαλάσουνε. Ο γιος μου πάλι παράγγειλε απέ την Πόλη του κόσμου τα ωραία πράματα, πότε να φαγωθούνε για; Α! Και μυτζήθρα απ' τη μαλακιά κάνα κιλό κι ακόμα ένα βουτυράκι, ας τα κάμουμε δυο γιατί θα φύγει πολύ και στα φύλα και στο τηγάνι. Θαρρώ πως τελέψαμε, ε συμπεθέρα; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Μαρίκα συμφώνησε και δεν την άφησε να πληρώσει. Άνοιξε την κομψή της τσάντα κι έβγαλε το δερμάτινο πορτοφόλι με τα χρυσά αρχικά της. Έβγαλε τρία χαρτονομίσματα και με τα ρέστα αγόρασε καραμέλες για το μικρό της Αστερόπης. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η θεία κοιτούσε και δεν πίστευε στα μάτια της! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<< Πω πω ψώνια! Καλέ εμείς τα μετράμε σε δράμια κι αυτές με τα κιλά! Και τι ωραίο, ακριβό πορτοφόλι!>></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ζήτησε λίγο ταραμά για να δικαιολογήσει την παρουσία της εκεί, αφού πρώτα εξυπηρετούσε τις δυο γυναίκες. Σε λίγο μαζεύτηκαν κι άλλες γειτόνισσες που κι αυτές έσκαγαν από περιέργεια. Πώς σταμάτησε η μεγάλη φασαρία για λίγο αφού βρήκαν επιπλέον ενδιαφέρον! Οι εξευτελισμοί μπορούσαν να περιμένουν, αυτές όχι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Βρήκαν την Ευρύκλεια δακρυσμένη να καθαρίζει ρύζι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι είναι ούλα τούτα; Πόσοι παράδες δώκατε, ποιος θα τα φάει; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πολλά τα στόματα κοκόνα μου στης Νικούλας και του Ασημάκη! Δυο οι γονιοί, δυο η Λίτσα με τον αρρεβωνιάρη, τέσσερις. Μια η Δέσποινα, άλλη μια η κόρη σου και δυο ο γιος με το γαμπρό σου. οχτώ. Βάλε κι εμάς τις τρεις γινούμαστε έντεκα. Την Αστερόπη με το Βλάση που θα έρτουν όπου να ΄ναι να μας σιάξει η... Θοδωρούλα κάνα μεζέ; Χα χα χα! Βάλε κομματάκι βούτυρο να κάψει ίσαμε να σαπουνιστούμε και να κόψουμε τα σχετικά, να βάλουμε καμιά βούκα στον στόμα μας, να μυρίσει κιόλας! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ευτυχώς που μετά τη μικρή τους έξοδο αποφάσισαν να συνεχίσουν οι γειτόνισσες τα λόγια κι έτσι δικαιολογήθηκε το τραπέζωμα μέσα στο σπίτι κι όχι στην αυλή. Αλίμονο αν από τώρα έβλεπαν ότι η Θοδωρούλα έλειπε! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMdEsv-seJdyviullVTf4uVrTD-X80aFGvDhWrRC_ewxFhY6_woAQmthD-mmoJnzEFpi_tSJO8KosvH5udAnw9bI850hbsV2olk2kA56SbwsSSKxIz7jczkQ_PAsTcYqnmMiMlNm6O8SGU/s1600/pink-rose-9l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="75" data-original-width="369" height="65" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMdEsv-seJdyviullVTf4uVrTD-X80aFGvDhWrRC_ewxFhY6_woAQmthD-mmoJnzEFpi_tSJO8KosvH5udAnw9bI850hbsV2olk2kA56SbwsSSKxIz7jczkQ_PAsTcYqnmMiMlNm6O8SGU/s320/pink-rose-9l.gif" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η μητέρα του Μίλτου μάδαγε τη ρέγκα ακούγοντας τα νέα από την αδερφή της που όπως ήταν φυσικό επέστρεψε δριμύτερη. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Σμυρνιά μου λες μετά και ξινίζεις τα μούτρα σου! Μόνο να τη δεις, το πώς μιλάει, πώς φέρεται, αριστοκράτισσα σωστή! Τη χάζευαν όλες κι ο Φανούρης μαζί! Κι η άλλη τι χαριτωμένη γυναίκα! Μες στην καλοσύνη ένα πρόσωπο και πώς τα λέει, πολύ γούστο έχει! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Γλέντια έχουνε και πήρανε τόσα; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Όχι καλέ, πίτα θα φτιάξουνε και μπακλαβά, μα βάζουνε πολύ πράμα μέσα. Χώρια που θα φάνε αυγά και σαγανάκια που θα φτιάξει η Θοδώρα... Κι έχουνε λέει κι άλλα στο σπίτι, θα έρθουν κι από την Πόλη, στην Τουρκία δηλαδή! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μωρέ μπράβο, τυχερές είναι... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μη το συζητάς! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ο γιος μου δες που ακόμα δε φάνηκε, πού είναι τόση ώρα; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ε κι εσύ, παλικάρι στον καιρό του, όλα θες να τα ξέρεις πια; Άντε, πάω να βράσω τα μακαρόνια μην έρθουνε πατέρας με παιδιά και φάνε τη σάλτσα σκέτη! Έλα πιο μετά να πιούμε τον καφέ μας, σε χαιρετώ, καλή όρεξη! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Οι ώρες περνούσαν κι ο Μίλτος δεν εμφανίστηκε. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πού είναι ο γιος σου νηστικός τόσες ώρες; Έκοψε και το φαγητό εδώ εκτός απ' τον καφέ;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Άμα ήξερα θα σου 'λεγα...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Αν δεν έρθει σε λίγο, να βγεις να ρωτήσεις, ακούς; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι να ρωτήσω μωρέ, πού είναι ο μπέμπης;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Όλα στην πλάκα τα παίρνεις κι είδαμε τις προκοπές σου!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Σκούντα βρόντα τον έστειλε στο καφενείο που ήταν σε πέρασμα. Όλο και κάποιο φίλο του θα έβλεπε και κάτι θα μάθαινε. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Η ώρα η καλή! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μη κάνεις το κορόιδο, κερνάς εσύ σήμερα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι λέτε μωρέ, τι ώρες καλές; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μυστικό μας το κρατάς; Ο γιος σου κάλεσε τόσο κόσμο!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πού τον κάλεσε, θα με τρελάνετε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Το γέλιο τους κόπηκε απότομα όταν κατάλαβαν ότι ο πατέρας δεν είχε ιδέα για τα παντρολογήματα του γιου του. Ρώτησε, έμαθε, ζήτησε συγνώμη απ' όλους κι έφυγε ντροπιασμένος με το κεφάλι σκυφτό. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<< Το μπαγάσα! Και δεν του το 'χα ότι θα την έκλεβε... Ποιος ακούει τη μάνα του τώρα...>> </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Βρέξε μια πετσέτα να τη βάλω στο κεφάλι μου, σβήνω...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Με τόσες φωνές βρε γυναίκα σου ανέβηκε το αίμα όλο πάνω!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και τι θες να κάνω, να τραγουδάω; Πού ακούστηκαν μωρέ τέτοια πράματα; Αχ και τα 'λεγα, τόνε τυλίξανε μάνα και κόρηηηη!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ποιον τυλίξανε, δεν καταλαβαίνεις τι σου λέω; Η Ευρύκλεια τον έδιωξε, δεν του την έδινεεεε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τόσο χαζός είσαι κι ο,τι σου λένε τα πιστεύεις!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Βρε χριστιανή μου, χαμπάρι δεν έχει η γυναίκα λέμε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πού είναι να πάω να τον βρω; Η κόρη της από νωρίς μαγείρευε, πήγαν αυτές οι φιλενάδες τους και σήκωσαν το μισό μπακάλικο, όλα μου τα είπε η αδερφή μου που ήταν εκεί. Και είδε και άκουσε! Όταν ο γιος σου πέρασε για τα καλέσματα, αυτές κάνανε τσιμπούσι και δεν ήταν η πρώτη φορά. Αυτή στο σπίτι της κι ο γιος σου πού;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τίποτα άλλο δεν είπε, μόνο ότι θα την πάρει με το ζόρι αφού δεν ήθελε η μάνα της και να περιμένουν ημερομηνία για το γάμο... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Θα τρελαθώ, δε θα προλάβω να νυχτωθώ! Και πού να πάω και ποιον να ρωτήσω, ε; Να πάω στης Ευρύκλειας να με πιάσουν κι εμένα στο στόμα τους; Μόνο αυτό μας έλειπε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πουθενά δε θα πας! Και στο στόμα του κανένας δε σε πιάνει, έχουν άλλα σοβαρά θέματα. Ο,τι είπανε για την κοπέλα ξεχάστηκε, ποιος ασχολείται μαζί της πια; Εδώ γίνονται σημεία και τέρατα, θ' αναλάβουνε οι πατεράδες και δεν τις βλέπω καλά...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Δεν πάνε να κόψουνε και το λαιμό τους, εμείς έχουμε τα δικά μας εδώ! Τι θα κάνω... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Γυναίκα, μια ιδέα μου ήρθε τώρα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πες τη ν' ακούσω. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Η Ευρύκλεια γιατροπορεύει, θα πούμε πως είσαι άρρωστη να σου κάνει κάνα γιατροσόφι και θα μιλήσουμε να δούμε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Είχε νυχτώσει όταν ο Ιάκωβος παρκάρισε έξω απ' το φτωχικό σπιτάκι.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Με το γέλιο στο στόμα και τα γνωστά του αστεία ελάφρυνε λίγο την καρδιά της Ευρύκλειας. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Θα έρθει κι ο γιόκας σου όπου να ΄ναι, όλα καλά θα πάνε! Θα πει ότι πήγε με την αδερφή του στους θείους με φαγιά που ψήσατε, εντάξει; Μιλημένα όλα είναι και την ευθύνη την παίρνει ο γαμπρός σου. Άντε βρε και στα δικά σας οι ελεύθερες! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Καλά λέει ο γιος μου Ευρύκλεια, σειρά μας τώρα οι χήρες! Χα χα χα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η πόρτα τους χτύπησε διακριτικά, ίσα που ακούστηκε. Ο πατέρας του Μίλτου κρατούσε σφιχτά τη διπλωμένη στα δύο γυναίκα του που έβγαζε αφρούς από τη λύσσα.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι πάθατε, ορίστε, περάστε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η μάνα ήρθε στα ίσα της κι έβαλε τα χέρια στη μέση.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ρωτάς κιόλας τι πάθαμε; Διπλώθηκα για να νομίζουν ότι θα μου δώσεις κάνα γιατρικό κυρά-Ευρύκλεια, πώς να δικαιολογηθούμε που αναγκαστήκαμε να έρθουμε εδώ; Τι είναι αυτά τα πράγματα, πώς ξελόγιασε η κόρη σου το παιδί μου κι εσύ της κάνεις πλάτες; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Ευρύκλεια αν κι έτρεμε χειρότερα απ' την ταραχή, ίσιωσε την πλάτη κι απάντησε με θάρρος πρωτόγνωρο για το χαρακτήρα της.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Δεν τα ξέρεις καλά γειτόνισσα! Ο γιος σου ήρθε από την πίσω μεριά κι ηπετούσε πετραδάκια στο παράθυρο. Πρώτη βρήκα εγώ κι η κόρη μου από πίσω, χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι. Μ' είπε ότι την αγαπάει και θέλει να την πάρει κι εγώ την έστειλα μέσα κι ηκαθάρισα τη θέση μου, όχι τον είπα!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και τώρα θες να σε πιστέψω;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Την αλήθεια σου λέγω, μ' έχεις για ψεύτρα; Το κορίτσι μου δεν έχει μείνει ούτε λεπτό μονάχο του, στα θελήματα τη στέλνω και πάει τρεχάλα και τα φέρνει! Άλλα πράματα μήτε ξεύρει μήτε κάμνει και μην αμαρτάνεις! Ο Μίλτος σου τση πετούσε στην αυλή λουλούδια και ραβασάκια που εγώ με τα χέρια μου τα ήπιανα! Ακόμα κι όταν λείπαμε τόσες ημέρες στση κουνιάδας μου το σπίτι τσι γιορτές, γυρίσαμε κι ήτονε ένα σωρό εδώ, τα ξεύρεις αυτά; Ποτές δεν άλλαξε μια κουβέντα στα κρυφά, μήτε τόνε είδε πουθενά και να 'ναι μονάχοι τους! Τη μια ο Λάκης, την άλλη ο γιος σου, αρπαχτήκανε κιόλας, ούλα τα μάθαμε! Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα που λέγει κι η παροιμία. Κανένανε δεν γλυκοκοίταξε το κορίτσι μου, τα μάτια της τα έχει εδώ, στο νοικοκυριό μας κι άλλο τίποτις. Σαν κοπέλα φυσικά την κοιτάξανε, όπως κι εμάς στα νιάτα μας, μα δεν ήδωκε αφορμή ποτές! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Για το γιο μου σε ρωτάω να μάθω!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Σου απήντησα! Με την ηζήτηξε και τον είπα όχι, μήτε να το κουβεντιάσω δε θέλω αφού ήξευρα που εσύ δεν τση έδινες τόπο να σταθεί. Άμα ήτονε αλλιώς θα λέγαμε να το σκεφτούμε αλλά την κόρη μου για πέταμα δεν την έχω! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι θες να πεις, ότι άμα έπαιρνε το γιο μου θα την πέταγες; Λίγος θα της έπεφτε μια χαρά παλικάρι;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Σουλτάνα τινάχτηκε σαν ελατήριο.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Η Θοδωρούλα είναι παιδί δικό μας και θέλουμε να πάρει τον καλύτερο! Ο γιος μου απ' εδώ τη μίλησε και την είπε που θα την καλοπαντρέψει και θα ζήσει σαν βασίλισσα! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Κι εσείς κυρία μου λέτε ότι δεν της ταίριαζε ο γιος μου, ε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ναι, το λέγω! Καλό παιδί μπορεί να είναι, αμά να κακοπεράσει απ' την οικογένεια όχι, δεν την αξίζει! Εσύ τζάνουμ λέγεις Σμυρνιά και γιομίζεις σπυριά, ακούς συμπεθέρα μου; Διες τι πάει να πει γυναίκα απέ τη Σμύρνη μαντάμ! Κι η κόρη της η μια είναι νύφη μου, γυναίκα του γιου μου! Εκεί μας έστειλε η μοίρα για να δουλέψει και τη γνώρισε, που καλύτερη σ' ούλο τον κόσμο δεν υπάρχει! Μα κι αλλιώς να το διούμε το πράμα, τι έχει να την προσφέρει ο Μίλτος, ούλη τη μέρα στα σπίτια θα τρέχει να βγάζει παράδες; Όχι βέβαια! Δύσκολα μια ζωή θα περνάει το κορίτσι μας; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Στο γιο μας θ' ανοίξουμε μαγαζί! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Και θα περιμένει απ' όξω μπας και χαλάσει καμιά βρύση να πάει για δυο δεκάρες; Άιντε καλέ... Άμα ήτονε αλλιώς τα πράματα, θα τόνε έπαιρνε ο γιος μου στη δουλειά που χτίζουνε πολυκατοικίες και ξενοδοχεία και θα γιόμιζε χιλιάρικα! Εκεί βγαίνει πολύ χρήμα, οι υδραυλικοί που περνάνε τις σουλήνες και τα κιούγκια ξεύρεις πόσα παίρνουνε; Δυο απ' αυτούς, αγοράσανε και διαμερίσματα παρακαλώ! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Το ζευγάρι αλληλοκοιτάχτηκε. Η Θοδωρούλα μπορεί να μην ήταν η νύφη που ονειρευόταν, ούτε η φτωχιά Ευρύκλεια η συμπεθέρα που λογάριαζε αλλά ο Ιάκωβος θα έστρωνε το μέλλον του παιδιού τους με ροδοπέταλα. Κοίταξε λοξά την κομψότατη μάνα και το γιο της. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<< Πόσο δίκιο είχε η αδερφή μου... Τι άνθρωποι είναι αυτοί, δεν έχω ξαναδεί, μόνο στο σινεμά...Ντρέπομαι και να μιλήσω...>> </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο πατέρας ξέχασε το λόγο της επίσκεψης κι άρχισε να ρωτάει για τις οικοδομές διάφορα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Πώς τα φέρνει η ζωή... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο Χαρίσης εμφανίστηκε τάχα ταραγμένος.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι γίνεται εδώ; Γιατί ο γιος σας μας κάνει τέτοια; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο Ιάκωβος έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας ταυτόχρονα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι συμβαίνει αγόρι μου, ποιος σας πείραξε;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Πήγα με την αδερφή μου τα φαγητά στους θείους κι ο Μίλτος μας πήρε από πίσω μέχρι το σπίτι. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, τίποτα αυτός! Φώναζε ότι αφού η μάνα μας δεν του τη δίνει, θα την πάρει θέλει δε θέλει και τη ζήτησε από το θείο Ασημάκη... Η Θοδωρούλα λέει όχι, αυτός ναι, έτσι τους άφηκα κι ήρθα να σας τα πω. Θα μείνει στη θεία για να μην έχουμε ιστορίες πάλι εδώ είπε... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Τι λες γιε μου; Δεν ήπρεπε να φτάσει ως εκεί, πω πω τι πάθαμε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Οι γονείς σωριάστηκαν στις καρέκλες κι η μάνα ξέσπασε σε γοερά κλάματα ντροπής κι απελπισίας. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<< Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, αυτά που κάνει ο γιος μου ή που δεν τον καταδέχονται; Και ποιος περίμενε τέτοιες φιλίες...>> </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Μαρίκα που ως εκείνη τη στιγμή δεν είχε μιλήσει, ανέλαβε να ηρεμήσει την ομήγυρη.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Αυτά έχει ο έρωτας... Πολύ τον στοίχισε που δεν ήθελε κανείς αυτό το γάμο, λυπούμαι το παιδί... Εσείς ως γονιοί δεν τη θέλατε, η Ευρύκλεια δεν τον ήθελε, η μικρή θα έπαιρνε κάποιον που τση μίλησε ο γαμπρός μου... Το μόνο που θα τόνε ησυχάσει, να δώκετε την ευκή σας και να πάνε στο δρόμο του Θεού με δόξα και τιμή. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Κι ο Μίλτος θα ζήσει καλύτερα απ' όλους! Τελειώνουμε τώρα κάτι διαμερίσματα να ντρέπεσαι να πατήσεις όπως λέει η γυναίκα μου! Αστράφτει το παρκέ και τα μάρμαρα στο μπαλκόνι είναι τα καλύτερα, Διονύσου αν έχετε ακουστά. Γεροί να είναι και σε λίγα χρόνια θα τους βοηθήσω στις δόσεις να το αγοράσουνε κιόλας! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Έχει σπίτι ο γιος μας, σ' εκείνον θα μείνει βέβαια. Δεν έχει τις πολυτέλειες που λέτε αλλά... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Θα φτιαχτεί κι αυτό, ανακαίνιση θα κάνετε. Δεν χρειάζεται όλο μαζί δεν υπάρχει βία... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Είδατε που στρώνουν ούλα άμα υπάρχει αγάπη και ομόνοια; Αλλιώς ηπεριμένεις κι αλλιώτικα ήρχανε!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Συμπεθέρα είναι και το πιο σοβαρό, η Θοδωρούλα τι θα πει; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ε... Άμα τη μιλήσουμε κι άμα την τάξουμε ότι θα είναι ευτυχισμένη... Κι άμα τον ήπαιρνε ο Ιάκωβος στη δουλειά κι ιδεί την καλή ζωή που την περιμένει, ότι την αγαπάει πολύ κι ήκαμε τόσα και τόσα για να την κερδίσει... Τι λέτε; </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Σιγή ιχθύος όλοι. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Ο Ιάκωβος σοβαρός αν και με το ζόρι κρατούσε τα γέλια, ρώτησε τους γονείς. Ο πατέρας κοίταξε τη γυναίκα του που έπαιζε νευρικά με το στρίφωμα της μπλούζας της.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Μαλάκωσε λίγο, άιντε. Κι εσύ κυρά-Ευρύκλεια, αμαρτία να γίνουνε όλα αυτά. Δίκιο έχεις ο,τι και να πεις, μα η γυναίκα μου δεν είναι κακιά, λάθεψε. Άμα δεν ανοίξει τελικά το μαγαζί, θα του δώσω τα λεφτά στο χέρι να ξεκινήσουνε τη ζωή τους όπως όλοι κι ακόμα πιο καλά. Και πάλι θα τον βοηθάω, ένα τον έχουμε! </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Η Ευρύκλεια σήκωσε τους ώμους κι έπιασε τα μικρά ποτηράκια απ' το σαραβαλιασμένο μπουφέ. Τα γέμισε λικέρ βύσσινο, σαν αυτό που μέθυσε η Σουλτάνα το Μίλτο. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Να πιούμε κομμάτι να τονωθούμε, πόση σύγχυση σήμερα... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Σαν ηρεμιστικό λειτούργησε το δυνατό ποτό. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Ευρύκλεια, ο γιος μου έχει κάτι να σε πει!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Καλό ή κακό;</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Καλό, πολύ καλό! Σκεφτόμουν το Χαρίση από δω που τον τρώει η θάλασσα από μια σταλιά παιδί και θα κοιτάξω να τον σταματήσω. Θα μπει σε μια σχολή και το απόγευμα θα δουλεύει στην οικοδομή, να μάθει και να γίνει ηλεκτρολόγος. Ας πάει τώρα για τελευταία φορά που θέλει να συμπληρώσει τα προικιά της αδερφής του και θα έρθουν οι καλύτερες μέρες. Να ξέρεις κιόλας ότι από δω θα φύγετε, θα μείνετε σε καλύτερο σπίτι και για το νοίκι μη σε κόφτει, ο κανακάρης σου θα παίρνει καλά λεφτά!</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
Πόσες συγκινήσεις μπορούσε ν' αντέξει η μάνα σε μια μέρα. Χάθηκαν οι λέξεις στην καρδιά της που φτερούγιζε και τα δάκρυα έτρεξαν ποτάμι στ' αυλακωμένα της μάγουλα. </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Την ευκή μου γιόκα μου... </div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
- Άντε καλά, την παίρνω την ευχή σου, άσε τα κλάματα τώρα και πάμε να βρούμε το μελλοντικό ζευγάρι! Χαρίση, φύγαμε! </div>
<div>
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-55480578738509862372019-08-21T01:32:00.000+03:002019-08-21T01:32:20.896+03:00Θα την πάρω!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM-CiTzSxckTl4cTyn4CV5DXnrIfcQwfPXZVrNERoi85QTmwmJBozVAV7Q7fyKOuPr4uaauQUwxN_HyqiTh7-gVGtlksrpGDlcRsfctrFTGBqEdacxe0NAUgOHXRHJrjFCNYrCWzlgcDlA/s1600/3.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="382" data-original-width="520" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM-CiTzSxckTl4cTyn4CV5DXnrIfcQwfPXZVrNERoi85QTmwmJBozVAV7Q7fyKOuPr4uaauQUwxN_HyqiTh7-gVGtlksrpGDlcRsfctrFTGBqEdacxe0NAUgOHXRHJrjFCNYrCWzlgcDlA/s320/3.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αστερόπη με το Βλάση έπιναν χαλαροί τον πρωινό καφέ τους, όταν άκουσαν καβγά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δε μπόρεσαν αρχικά να ξεχωρίσουν ποιες μάλωναν, τους εμπόδιζε ο θόρυβος από κάτι σαν τσίγκος που χτυπούσε. Ήταν τα παιδάκια μιας γειτόνισσας, που συνήθιζαν να παίζουν με κομμάτια χαλασμένης σκεπής κοπανώντας τη με πέτρες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμάν πια κι αυτά, όλη μέρα το κεφάλι μας παίρνουνε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι γίνεται, φωνές και φασαρία!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο γιος τους πετάχτηκε έξω να παίξει με τους άλλους κι η μαμά του βρήκε την ευκαιρία να τρέξει να τον μαζέψει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το γάλα σου πρώτα θα πιεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με την άκρη του ματιού της είδε τη γυναίκα του φαναρτζή ν' αρπάζεται με τη Μαρουλία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η κόρη μου δεν είναι σαν μερικές όνομα και μη χωριό, ακούς; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούτε η δική μου! </b><b>Αλλά βλέπεις, αυτά όλα που της σούρνατε δεν ήταν τίποτα μπροστά στα αίσχη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιος της έσουρνε, εγώ; Εσύ ήρθες και στάθηκες στην πόρτα μου πρωί-πρωί και μου είπες ότι είναι ζωηρή! Για μάζεψε το στόμα σου μην ανοίξω κι εγώ το δικό μου και δε σε ξεπλένει τίποτα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι να πεις μωρή για μένα; Θα σου βγάλω το μαλλί και δε θα σου μείνει τρίχα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άντε να χαθείς που μ' απειλείς κι από πάνω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Παρασκευούλα ξεπρόβαλε με τη ρόμπα ξεκούμπωτη και την τσίμπλα στο μάτι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έγινε, τι πάθατε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήρθε η τρελή πρωί πρωί να μου πει ότι η κόρη μου είναι ζωηρή και δεν κοιτάει τα χάλια της δικιάς της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σωπάστε καλέ και γίνατε ρεζίλι, ησύχασε Μαρουλία μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ! Έτσι πάει, κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για μένα το λες αυτό;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί, βλέπεις κι άλλη; Ίδια είναι κι η δικιά σου η κόρη, μαζί τα κάνουνε όλα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα που να μη σώσεις! Τα μάτια θα σου βγάλω κουτσομπόλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γαϊδάρα είσαι και φαίνεσαι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα παντζούρια της γειτονιάς είχαν ανοίξει κι απολάμβαναν όλες το θέαμα. Οι μόνες που δεν είχαν βγει να δουν ήταν η Ευρύκλεια κι η Θοδωρούλα που είχαν στήσει το τσουκάλι τσιγαρίζοντας κρεμμύδια για το γιαχνί. Όταν είχαν φαγητό λαδερό, το ετοίμαζαν πάντα νωρίς για να προλάβουν τις δουλειές του φτωχικού τους σπιτιού που δεν ήταν και λίγες. Ανεξάρτητα απ' αυτό βέβαια, ποτέ δεν εμφανίζονταν όταν μάλωναν γείτονες ασχέτως αν οι φωνές ακούγονταν μέχρι μέσα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά, άρχισαν... Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σώπα κορούλα μου, δεν είναι καλό αυτά να γίνουνται... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν είπα ότι είναι καλό γενικά, εδώ όμως πολύ το φχαριστιέμαι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωχ... Δεν ημπορώ έτσι λογής πράματα.. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά, εγώ πάω στση Αστερόπης!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πριν προλάβει η μάνα να την εμποδίσει, η κόρη πέταξε τη μπροστοποδιά κι έφυγε σαν το σίφουνα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το σχέδιο πήγε ακριβώς όπως το είχαν προβλέψει όλοι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ήταν ζήτημα λίγων ημερών το ξεμυάλισμα των κοριτσιών με τους ομορφονιούς. Με το πρώτο νόημα που έκαναν, τους πλησίασαν με θάρρος και ρώτησαν τι θέλουν. Μια απλή ερώτηση για ένα δρόμο και μετά τα κομπλιμέντα. Ακολούθησαν τα διακριτικά νοήματα και τα συνωμοτικά χαμόγελα από μακριά, μέχρι τις ολιγόλεπτες συναντήσεις πίσω από τα δεντράκια της πλατείας. Καμία δεν έλεγε το μυστικό της στην άλλη, φοβούμενες μην προδοθούν. Κάτι όμως τα στολίσματα, κάτι τα ξεροσταλιάσματα, κατάλαβαν ότι είναι αρσενικό στη μέση. Οι κόρες της Μαρουλίας και της Παρασκευούλας απεδείχθησαν πιο τολμηρές από τη θυγατέρα του φαναρτζή κι άρχισαν να καλύπτουν η μια την άλλη. Κάθε μέρα περίπατο ως το πάρκο παρέα τάχα και χάζι στα μικρομάγαζα της γειτονιάς. Ξαναμμένες έτρεχαν να χωθούν στις αγκαλιές των ομορφονιών για χάδια και γλυκόλογα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε φίλησε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, δυο φορές στα μάγουλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εμένα κοντά στο στόμα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εσύ τι έκανες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον φίλησα κι εγώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Κι αυτός;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Του άρεσε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σου είπε κι εσένα για το κέντρο, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μου είπε αλλά τι να κάνουμε; Αυτά είναι αργά το βράδυ, να πάμε δε γίνεται... Έχω σκάσει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραία κατάσταση! Άμα δε μπορούμε εμείς, θα βρούνε άλλες για ντάμες και θα τους χάσουμε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δίκιο έχεις... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εκτός κι αν κάνουμε το άλλο! Να μείνουμε πιο πολύ μαζί τους, μια το απόγευμα και μια το βράδυ! Έτσι θα τους κοπεί κι η όρεξη για διασκέδαση! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς μωρέ θα τους δούμε το βράδυ, τι λες τώρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την ώρα που οι γονείς μας κοιμούνται, πώς τα κάνει η άλλη και γυρίζει εδώ κι εκεί;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα ξυπνήσουν και δε μας δουν θα μας σκοτώσουν, αυτό δεν το σκέφτηκες έξυπνη; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωχ κι εσύ! Το σκέφτηκα, τι νομίζεις, ότι δεν πρόλαβα όση ώρα μιλάμε; Για λίγο θα είναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ πάντως φοβάμαι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εσύ μην έρθεις, δε θα σε παρακαλάω κιόλας! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μπήκαν στα σπίτια τους με τη σκέψη της επόμενης μέρας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το μόνιμα αυστηρό ύφος των πατεράδων κι η κοφτερή γλώσσα των μανάδων τους, δεν άφησαν περιθώριο για την κρυφή εξόρμηση που ονειρεύτηκαν. Αποφάσισαν να τρενάρουν τα απογευματινά ραντεβού κι ας περνούσαν εκείνοι λίγο μετά τα μεσάνυχτα για ματιές. Από ολότελα, κ</b><b>άτι ήταν κι αυτό. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα μάτια του κόσμου που είναι πάντα ανοιχτά, έβλεπαν την αλλαγή και τα πονηρά, κρυφά γελάκια τους όταν έτρεχαν σαν έστριβαν το στενό και όχι μόνο. Δυο γειτόνισσες κι ένας νεαρός χασομέρης τις έκαναν τσακωτές πάνω στις τρυφερότητες. Επειδή εκτός από μάτια είχαν και στόμα, το άνοιξαν σαν βαθύ πηγάδι. Η γυναίκα του φαναρτζή ξεκίνησε τις μπηχτές κι απ' την επόμενη μέρα βούιξε ο τόπος. Η Θοδωρούλα είχε πλέον ξεχαστεί, εδώ υπήρχαν τρανταχτές αποδείξεις, όχι μόνο λόγια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Από κει και πέρα, μπήκε το νερό στο αυλάκι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiATNRPOo2Tb5GzjeMQJxcyG78nuczy_rt6RfkXbvPOko2E8uWTVkqsVLtStTMIx7r6knkbzB1JbCEDTM_CMPITwy3wd_iE-fVCpkBtAfyOVsSUug1-7LzoVDKucxr5kxIBFtzVM8USEEay/s1600/f42l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="111" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiATNRPOo2Tb5GzjeMQJxcyG78nuczy_rt6RfkXbvPOko2E8uWTVkqsVLtStTMIx7r6knkbzB1JbCEDTM_CMPITwy3wd_iE-fVCpkBtAfyOVsSUug1-7LzoVDKucxr5kxIBFtzVM8USEEay/s1600/f42l.gif" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μητέρα του Μίλτου σιδέρωνε το πουκάμισο του γιου της και μονολογούσε κλασικά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Χαμένος να πάει; Μια της προκοπής εντέλει δεν υπάρχει εδώ πέρα... Κουνιούνται, λυγιούνται, φτιάχνονται και τρέχουν στους φίλους... Τρομάρα τους, που ρίξανε τα μάτια τους πάνω στο γιο μου! Άμα τους έχουνε μείνει και δεν είναι στραβές κει που πάνε και τα βγάζουνε! Κοπέλες σου λένε μετά...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Μίλτος που είχε ρεπό, μπήκε στη σάλα με το θαλασσί παντελόνι και το άσπρο φανελάκι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτοιμο είναι παιδί μου, βάλτο! Θα βγεις έξω, ε; Να προσέχεις, κοίτα μη σε τυλίξει καμιά σαν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τη Θοδωρούλα της κυρά-Ευρύκλειας θες να πεις, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι παιδάκι μου, πάει αυτή! Για τις κόρες της...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι σημαίνει πάει αυτή μάνα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Όπου να 'ναι θα την κουκουλώσουν και μάλιστα με εύπορο, έτσι ακούστηκε. Τώρα πώς θα την πάρει αυτός, άλλο καπέλο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι, τι, τι; Ποιος τα λέει αυτά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όλοι τα λένε, τις κουβεντιάζουνε! Κάτι μουσαφίρηδες καθώς πρέπει με κούρσα, τραπεζώματα, η Αστερόπη που το κουβέντιαζε όξω απ' το φούρνο, ακούγονται αυτά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η Θοδωρούλα τι λέει, θα τον πάρει δηλαδή;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ξύπνια είναι, το συμφέρον της το ξέρει! Και τι σε κόφτει εσένα για να 'χουμε καλό ρώτημα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με κόφτει μάνα, γιατί θέλω να την πάρω εγώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι είπες; Θα με πεθάααααανεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι επόμενες δυο ώρες πέρασαν με ποτήρια κρύου νερού, ζαλάδες, απειλές, καβγάδες, φουντώματα. Την ωραία ατμόσφαιρα διέκοψε το κουδούνι κι η ανήσυχη παρουσία της θείας του στην εξώπορτα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι γίνεται καλέ κι εδώ μαλώνετε; Δεν φτάνει έξω ο σκοτωμός! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με χάνεις αδερφούλα μου και να ο αίτιος! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι πάθατε, η μέρα το 'χει; Οι καβγάδες στις δόξες τους σήμερα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού, ποιοι, τι έγινε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χαμπάρι δεν πήρες; Στης Ευρύκλειας και στης Αστερόπης πιο κάτω, θα φωνάξουνε άκουσα την αστυνομία! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα ξέχασε προς στιγμή το θέμα του γιου της, σηκώθηκε από την καρέκλα που πριν λιποθυμούσε και πήγε φουριόζα στο παράθυρο ν' αφουγκραστεί. Γείτονες, σχεδόν έτρεχαν για να δουν από κοντά τον καβγά. Ποιος τους έπιανε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πω πω πω! Μίλτο, τι λες εσύ για τούτα αγόρι μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό που λέω εγώ θεία, είναι ότι υπάρχει δικαιοσύνη τελικά! Κατηγορούσαν τη Θοδωρούλα χωρίς λόγο και δες τώρα τα χάλια τους! Κάνας μήνας κοντεύει που...Άντε μην ανοίξω το στόμα μου... Δεν την είδε ποτέ κανείς να κάνει κάτι και για φασαρία δεν βγήκε η μάνα της, ούτε να τους βγάλει τ' άπλυτα στη φόρα που τα ξέρει πολύ καλά! Τώρα ας δούνε τι αξίζει η...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα κρατήθηκε στο περβάζι έξαλλη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το μυαλό σου εσένα εκεί, σ' αυτή! Τίποτα δεν αξίζει, άντε από δω, σα δε ντρέπεσαι να την υποστηρίζεις κιόλας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η αδερφή της μάταια προσπαθούσε να την ηρεμήσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε με στα βάσανά μου! Τι με βρήκε πάλι και δεν είναι εδώ κι ο πατέρας του να του πει καμιά κουβέντα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Να δεις άμα έρθουνε οι άλλοι πατεράδες τι έχει να γίνει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μέχρι την πόρτα της αυλής βγήκε κι έκανε νόημα σ΄ένα παιδάκι να το στείλει στο φούρνο για ψωμί. Συνηθιζόταν τα μικρά να κάνουν θελήματα όταν δε μπορούσε η νοικοκυρά. Τα βάσανα που είχε δεν την εμπόδιζαν στο να θέλει να έχει πλήρη εικόνα του γυναικοκαβγά, χωρίς όμως να δίνει δικαιώματα. Περιμένοντας το πιτσιρίκι καλυπτόταν, τουλάχιστον έτσι νόμιζε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Μίλτος με το αίμα ανεβασμένο στο κεφάλι έβαλε λίγη κολόνια στα φρεσκοξυρισμένα του μάγουλα κι έφυγε σαν το σίφουνα χωρίς να χαιρετήσει. Πήγε από τον δρόμο που έβγαζε πίσω από το σπίτι της Ευρύκλειας αποφασισμένος.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τη Θοδωρούλα δε θα την έπαιρνε κανένας άλλος. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια θυμιάτιζε τις εικόνες και προσευχόταν δακρυσμένη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάμετε το θάμα σας να έρτουν ούλα κατά πως πρέπει και να ησυχάσει ο κόσμος... Δεν ηζήτηξα ποτές τίποτις για μένανε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Θοδωρούλα επέστρεψε με φλογισμένα μάγουλα. Η Αστερόπη από την ταράτσα που είχε ανέβει να μαζέψει τα σεντόνια που λιάζονταν, είδε το Μίλτο που πλησίαζε στο σπίτι τους. Κατέβηκε γρήγορα και την έστειλε απέναντι σπρώχνοντάς την σχεδόν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τρέξε και δες τι θα σου πει! Κανένας δε θα πάρει χαμπάρι, εδώ είναι όλοι μαζεμένοι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κατατρόμαξε η μάνα όταν έμαθε τι γίνεται. Πολύ βαρύ της έπεσε, έλειπε κι ο γιος της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η μαμά του δε σε θέλει παιδάκι μου, τι γάμους λέγεις; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν τόνε νοιάζει λέει, μεγάλος είναι και θα κάμει αυτό που θέλει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πώς, χωρίς την ευκή των γονέων του θα σ' ηπάρει; Θα μας ηκάμουν μεγάλη φασαρία, ας μαλάκωνε κομμάτι να γένουν ούλα σωστά. Δεν ηπαντρεύουνται έτσι οι αθρώποι με τσι κατάρες και τσι βαρυγκώμιες και ποιος ημαζεύει τα στόματα ουλωνώνε μετά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τα στόματα έχουνε άλλη δουλειά τώρα, αφήκανε εμένα κι ηπιάσανε τσι άλλες καλέ μαμά, δεν ακούς τι γίνεται; Τσι είδανε κιόλας που τσι είχανε αγκαλιά, ήκαμα εγώ τέτοια πράματα ποτές; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι παιδί μου, δεν ηξεύρω τι κορίτσι είσαι; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι να τον πω που περιμένει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να πάει στο καλό και να τα μιλήσει με τσοι δικοί του, άμα θέλουνε ας έρτουνε να σ' ηζητήξουνε όπως είναι το σωστό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε θέλουνε μαμά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ας φύει κι ο,τι είναι να... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το πετραδάκι που χτύπησε με δύναμη τον τοίχο τη διέκοψε. Βγήκε με τρόπο πίσω από τη βουρκωμένη κόρη της, κρατώντας κι ένα τενεκέ τάχα ότι πετούσε τους πεσμένους σοβάδες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Μίλτος κατάλαβε ότι ήταν αρνητική η μάνα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κυρά-Ευρύκλεια, σου ζητάω την κόρη σου! Αν δε μου πεις το ναι, θα την πάρω να φύγουμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τρελάθηκες παιδί μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος είμαι που θα κλέψω την κοπέλα που αγαπάω και μ' αγαπάει κι αυτή! Θα την πάρω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Χαρίσης βρήκε την κατάλληλη στιγμή να γυρίσει από το γραφείο της εταιρείας που είχε κάτι δουλειές. Έστειλε μάνα κι αδερφή μέσα στο σπίτι και πήδηξε τη μάντρα για να βρεθεί μαζί του. Τις προθέσεις του από μέρες τις ήξερε. Τρελός από χαρά αγκάλιασε το Μίλτο και περπάτησαν αρκετή ώρα συζητώντας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Επιστρέφοντας τις βρήκε με το Βλάση και την Αστερόπη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έγινε ρε αντράκι, πότε με το καλό;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γρήγορα Βλάση μου! Θα την πάρει κι άσε τις άλλες να σκοτώνονται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-72411009578082642802019-03-18T23:08:00.000+02:002019-03-18T23:08:30.068+02:00Περιέργεια και υποψίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjvhYscb9sPd7P5xMWgGsfOOHw0-SL51NTV4J-afke3k-rbPNz_MGvVGEOFd2D4DlV6ocgsq2DdzNaf28vu18c1-Vr2TAfHxGsHfj6lL5YsCfgbbGtg8sMv071XbeeNN7elFU3sOjeWUzZ/s1600/fl4920.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="700" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjvhYscb9sPd7P5xMWgGsfOOHw0-SL51NTV4J-afke3k-rbPNz_MGvVGEOFd2D4DlV6ocgsq2DdzNaf28vu18c1-Vr2TAfHxGsHfj6lL5YsCfgbbGtg8sMv071XbeeNN7elFU3sOjeWUzZ/s320/fl4920.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982m_-7067853957500196361gmail-m_-2941864650781325312gmail-m_2512091665899437105gmail-Apple-converted-space"> </span><b>Αγλαΐα έδενε τη μαρμελάδα κι άκουγε την<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.1">αντροπαρέα</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>που χαχάνιζε στο σαλόνι. </b></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Είχε φιλέψει τον άντρα της ένας πελάτης με πολλά κιλά φρούτα. Έχτιζε το εξοχικό του σπίτι μέσα σ' ένα μεγάλο περιβόλι που είχε αμέτρητα δέντρα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ώρα που βρήκανε να έρθουν κι αυτοί, θα με αρπάξει το πορτοκάλι έτσι και τ'<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.3">αφήκω</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>μια στιγμή... Αχ! Αυτός ο άντρας μου φταίει που δε με ρώτησε, να τον<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.4">ήλεγα</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>σε καμιά ώρα να μαζευτούνε... Να χάνω τέτοια πλάκα;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος μπήκε για λίγο στην κουζίνα και της έσκασε ένα ζωηρό φιλί στο μάγουλο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού έβαλες τις οδοντογλυφίδες κορίτσι μου, άλλαξες θέση;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε σου λέω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και θα μας αφήσεις με τους χουρμάδες και το τυρί στα δόντια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, για να μάθεις! Του κεφαλιού σου<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.5">έκαμες</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>κι εσείς τα λέτε και γελάτε μόνοι σας, εγώ εδώ, να μην<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.6">ημπορώ</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>να το κουνήσω και ν' ακούω μισές κουβέντες! Περιμένουμε και την αδερφή σου, άργησαν κομμάτι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><b>- Μα θα στα πω όλα μετά <b><b><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.8">Αγλαΐτσα</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>μου, θα έρθουν κι η Δόμνα με το γαμπρό μας! Δεν υπολόγισα σωστά, μα πού να ήξερα ότι θες τόση ώρα για τη μαρμελάδα, ε;</b></b></b></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να την τρως όμως ξέρεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο,τι φτιάχνεις δεν το τρώω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη με<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.9">τσιμπάς</span>, άσε με τώρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Συνέχισε τα πειράγματα ο άντρας της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη με<span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span><span id="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-m_8827734490937823929m_-2973112194890497684m_4680048095969657982:2zs.10">γαργαλάς</span><span class="m_4335491901238448117m_2437794830815055948m_-7821398341983650866m_6802410346557045270gmail-Apple-converted-space"> </span>Ιάκωβε, δεν είναι ώρα! Θα καώ σε λέγω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πάνω στην ώρα χτύπησε το κουδούνι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βρε καλώς τους!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Συστάσεις δεν χρειάζονταν, όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Πέρασαν στην κουζίνα για φιλιά κι αγκαλιές με την <b><b><b><b>Αγλαΐα. </b></b></b></b></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σ' έψησα κι ένα μπακλαβά και πρέπει να με πέτυχε πολύ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άνοιξε το ταψάκι να μυρίσω! Αχ! Γεια στα χεράκια σου, πολύ σ' ευχαριστώ! Και τι δεν πετυχαίνεις Δομνίτσα μου, άξια σε ούλα είσαι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ενώ εσύ πας πίσω, ε; Πετύχανε οι άντρες μας, χαρά την τύχη τους! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b><b>Η Δόμνα κάθισε μαζί της στην κουζίνα. Πρόθυμη, χωρίς να πει τίποτα η νύφη της, σαπούνισε καλά τα χέρια της, πήρε πετσέτες καθαρές και μια τσιμπίδα για να βγάλει τα βάζα που έβραζαν σε σιγανή φωτιά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάτσε κάτω καλέ, ακόμα δεν ήρτες κι έπιασες δουλειά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b><b>- Σιγά την αγγαρεία, χαρά μου είναι για! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι κουνιάδα έχω εγώ, σαν την αδερφή μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εγώ τι νύφη έχω, σαν την αδερφή που δεν έκαμε η μάνα μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b><b>- Τα χάχανα του αδερφού μου πάντως, μέχρι το δρόμο ακούγονται! Θα με πεις κι οι άλλοι δεν πάνε πίσω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b><b>Περασμένα μεσάνυχτα έφυγαν, χορτάτοι από ποτά, μεζεδάκια της μπουκιάς αλμυρά και τον υπέροχο μπακλαβά με το καβουρδισμένο αμύγδαλο και το φρέσκο βούτυρο που μοσχοβολούσε. Πήραν βεβαίως κι από ένα βαζάκι μαρμελάδα τυλιγμένο προσεκτικά, ευχαριστώντας ξανά την </b><b> </b><b>Αγλαΐα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να την τρώτε το πρωί πάνω στο ψωμί ή καμιά φρυγανιά, όχι ξερό καφέ και τσιγάρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, δεν έχουμε έτσι καλή γυναίκα να μας προσέχει! χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μωρά είσαστε να σας βάζουν τη βούκα στο στόμα; Άιντε, στο καλό να πάτε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος με μια χοντρή φέτα ψωμί καθάριζε το σκεύος από τη χλιαρή ακόμα μαρμελάδα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού είσαι μπρε αδερφέ μου τόση ώρα, τι κάμεις στην κουζίνα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βγήκε χαρωπός γλείφοντας τα χείλη του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήρθα! Βρε συ Δόμνα, γιατί έριξες νερό στην τσουκάλα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να ευκολύνω την πλύση της, έτσι δεν κάμουμε μια ζωή άμα ψήνουμε μαρμελάδες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κακώς! Να με φωνάζετε να τις καθαρίζω εγώ, λαμπίκο την έκανα! Έχυσα το παλιό νερό κι έβαλα άλλο, τίποτα δε φαίνεται και μια χαρά θα πλυθεί! Δυο μεγάλα βάζα που γέμισες είναι για σας, θα πάρετε και μπόλικα φρούτα! Βάρυνε το αμάξι με τόσο φόρτωμα, να είναι καλά ο άνθρωπος! Κι όποτε φτιάξεις κι εσύ μαρμελάδα, ξέρεις, θα με φωνάξεις, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αφού τέλειωσαν με τα αστεία και τα πειράγματα, η </b><b>Αγλαΐα πήρε ύφος σοβαρό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τελικά τι θα γίνει; Σαν πολλά είπατε που δεν άκουσα, είχανε καμιά πιο καλή ιδέα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, λες και δεν τους ξέρεις κι εσύ! Το μακρύ και το κοντό τους λέγανε! Χα χα χα! Θα ξαμολυθούν οι γαμπροί και θα σηκωθεί στο πόδι η γειτονιά που θα κοιτάνε να μαζέψουν τις κόρες τους και θα ξεχάσουνε τη Θοδωρούλα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Δόμνα ξεροκατάπιε φοβισμένη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έπαθες εσύ βρε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να, φοβάμαι μη γίνει τίποτα και... αμαρτία είναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σώπα μωρέ, τι βάζει το μυαλό σου; Είπαμε, όχι κι έτσι όμως! Λίγο κοίταγμα, λίγο κόρτε, άντε και σε κάνα ραντεβού ένα φιλάκι στο μάγουλο, ίσα να γίνει σαματάς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα από λίγο Δομνίτσα μου! Χα χα χα! Μπρε συ, είναι καλά παιδιά, δεν κάμνουνε έτσι πράματα που φαντάζεσαι, άμα ήτονε αλλιώς δε θα ανακατευότανε ο αδερφός σου κι η μαμά σας δε θα συμφωνούσε! Κακό δε θέλουμε να πάθει μήτε η χειρότερη του κόσμου, αλίμονο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια με την κόρη της πάστρευαν την αυλή. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Καθάρισαν τις γλάστρες από τα ξερά φύλλα, έβγαλαν τα κιτρινισμένα και κορφολόγησαν τα αρωματικά βότανα. Κόντευε μεσημέρι όταν τελειώνοντας το σκούπισμα η Παρασκευούλα κοντοστάθηκε στην πόρτα τους. Η Θοδωρούλα ετοιμαζόταν να ρίξει νερό και την πέτυχε με τον κουβά στο χέρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι κάνετε, δουλίτσες, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Σηκώθηκε αέρας και γεμίσαμε χώμα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μουσαφίρηδες πάλι θα έχετε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Είδα που πιάσατε τη λάτρα από νωρίς και λέω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τη λάτρα την κάνουμε πάντα, όχι όποτε θα έρτει κόσμος στο σπίτι μας! Μη χειρότερα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, ναι, βέβαια, ξέρουμε όλοι πόσο νοικοκυρές είσαστε! </b><b>Τι καλό θα μαγειρέψετε σήμερα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχουμε ετοιμάσει από νωρίς! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άρχισε να γέρνει τον κουβά ξεκινώντας απ' την πόρτα της κουζίνας τους. Με κινήσεις επιδέξιες καθάριζε ως που έφτασε η σαπουνάδα σχεδόν στα πόδια της γειτόνισσας. Η Παρασκευούλα αφηρημένη, ίσα που πρόλαβε να πισωπατήσει πριν νιώσει τις παντόφλες της να μουσκεύουν. Την έτρωγε να δει την Ευρύκλεια, να πάρει λόγια, να μάθει όσα της τριβέλιζαν το μυαλό. Η Θοδωρούλα από χρόνια συμπεριφερόταν ανάλογα, την αδικούσε όμως για πολλοστή φορά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μμμμ... Ψωριάρα, δεν καταδέχεται να μιλήσει... Σήκωσε μύτη η παστρικιά που γέμισε πάλι σαπούνια τον τόπο... Μέσα στο σπίτι, κανείς δε μπορεί να τους πει τίποτα, αν τα ρίχνανε στο δρόμο, δε θα γλίτωναν το χωροφύλακα!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άντε, πάω κι εγώ, χαιρετισμούς στη μαμά σου πες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα πω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τσαντισμένη που δεν κατάφερε τίποτα, μπήκε στο σπίτι της και στήθηκε κλασικά πίσω απ' την κουρτίνα μέχρι που η κοπέλα τελείωσε τις δουλειές της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRHtSX321mO9sTEonHnjNOvNjgJEhuP-UFnPjCUJEuL6cWoMYoqTGukzjBx7FSK2B6SXRpQ37jQq3uROwCWMqgy4VE2u2xSsOHzbteFeb2ZG3p8L92DTmKoNIG6n3eIngLoYY4TAHOtviP/s1600/2l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="86" data-original-width="505" height="54" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRHtSX321mO9sTEonHnjNOvNjgJEhuP-UFnPjCUJEuL6cWoMYoqTGukzjBx7FSK2B6SXRpQ37jQq3uROwCWMqgy4VE2u2xSsOHzbteFeb2ZG3p8L92DTmKoNIG6n3eIngLoYY4TAHOtviP/s320/2l.gif" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b style="background-color: transparent;">Ο ψηλός λεβέντης νέος κάθισε στην καρέκλα του καφενείου και παράγγειλε καφέ βαρύ με λίγη ζάχαρη. Άνοιξε την εφημερίδα του κι έδειχνε απορροφημένος διαβάζοντας τα νέα της ημέρας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ορίστε το καφεδάκι σου παλικάρι μου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευχαριστώ! Από τη μυρωδιά και το καϊμάκι φαίνεται καλοψημένος!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε! Όσο γι αυτό, έχουνε να το λένε όλοι! Εσύ δεν είσαι από δω πάντως, δε σ' έχω ξαναδεί...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σωστά! Σε μια γειτονιά όλοι γνωρίζονται! Μένω στα Πατήσια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Ωραία είναι από κει... Και πώς βρέθηκες στα μέρη μας αν επιτρέπεται;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βοήθησα μια θεία μου που μένει λίγο πιο μακριά από δω σε κάτι χαρτιά κι είπα να κάνω καμιά βόλτα μετά να ξεμουδιάσω. Άμα κοιτάς συνέχεια αριθμούς και κάνεις λογαριασμούς από το πρωί ως το βράδυ ζαλάδα σε πιάνει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάει να πει είσαι γραμματιζούμενος, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λογιστής είμαι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κορδώθηκε ο καφετζής που του έτυχε τέτοιος πελάτης. Τόσα χρόνια σύχναζαν ταλαιπωρημένοι μεροκαματιάρηδες και κανείς μορφωμένος με ακριβό κοστούμι και γραβάτα δεν είχε περάσει το κατώφλι του. Και πού να βρεθεί στη φτωχογειτονιά τέτοιος άνθρωπος; Κάνα δυο συνταξιούχοι που έπαιζαν τάβλι, τον κοιτούσαν κι αυτοί με τρόπο. </b><b>Σα να έλαμψε το μαγαζί από την παρουσία και τ' αστραφτερά παπούτσια του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει και να φύγει, τρελάθηκε από το πουρμπουάρ που του άφησε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα να σας δώσω τα ρέστα σας, γιατί δεν τα παίρνετε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί ευχαριστήθηκα τον καφέ σου! Κι επειδή έχω αρκετή δουλειά ακόμα στης θείας μου, θα έρχομαι τακτικά να τον πίνω! Κι αύριο εδώ θα είμαι και μεθαύριο! Θα κάνω και μια γύρα να δω τη γειτονιά εδώ, καλό είναι να μαθαίνουμε όλη την Αθήνα, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βέβαια, να πας παλικάρι μου! Έχουμε και ωραία πλατεία με δέντρα, θα σε περιμένω να έρχεσαι όποτε θέλεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα μάτια της Μαρουλίας που είχαν καρφωθεί πάνω του, έκαναν τον κυρ Φανούρη να γελάσει πίσω απ' την πλάτη της. Κρατούσε το δίχτυ με το κουνουπίδι, τα κρεμμύδια κι ένα κουτί ντομάτα πελτέ, γιαχνί θα το έκανε. Στο φούρνο θα πήγαινε για ψωμί αλλά η περιέργεια δεν την είχε αφήσει. Πάντα κοιτούσε στα γύρω μαγαζιά ποιες έμπαιναν, τι ψώνιζαν, ποιοι κάθονταν στο καφενείο. Συνηθισμένες έκαναν το ίδιο κι οι όμοιες της κουτσομπόλες. Όταν ο νέος βγήκε και περπατούσε αργά χαζεύοντας το δικό τους δρόμο, τον πήρε το κατόπι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ούτε από τα μάτια της Παρασκευούλας ξέφυγε, ούτε από των άλλων γυναικών της γειτονιάς. Οποιοσδήποτε ξένος προκαλούσε την περιέργειά τους. Ποιος να είναι, πού πάει, πώς βρέθηκε εκεί, τι θέλει, όλα αυτά που απασχολούν μάνες και κόρες. Γιατί κι οι κόρες ήταν ίδιες, φτυστές! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την είδες την άτιμη; Από πίσω τον πήρε μέχρι που έστριψε πέρα στου μπογιατζή! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βρε μαμά, δεν την ξέρεις κι εσύ; Κουτσομπόλα και περίεργη είναι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ δεν την ξέρω μια ζωή λες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την επόμενη μέρα ο καφετζής είχε τη χαρά να ψήνει δυο καφέδες βάζοντας όλη του τη μαεστρία. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έφερα και το φίλο μου να τους πιούμε παρέα, αφού τον φόρτωσα κάμποση δουλειά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ευεργετική, μεσημεριάτικη λιακάδα μέσα στο καταχείμωνο έβγαλε λίγα τραπέζια έξω, στο πεζοδρόμιο. Ο καφετζής φρεσκάρισε γρήγορα τις καρέκλες μην έχουν κάνα κόκκο σκόνης και λερωθούν τα κουστούμια τους. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η κουβέντα τους είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον! Συζητούσαν χαμηλόφωνα, τόσο όσο ν΄ακούγονται στο διπλανό τραπέζι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Για τις δουλειές τους, για την πλούσια θεία που θα κληρονομούσε ο ένας, για την επιχείρηση του πατέρα του ο άλλος, για επενδύσεις, για καταθέσεις, για ταξίδια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παρήγγειλαν ούζο με μεζέ κι ο καφετζής μη θέλοντας να προσφέρει μόνο το κλασικό πιατάκι με τα ελάχιστα που συνήθιζε, ειδοποίησε τη γυναίκα του κι ετοίμασε ο,τι καλύτερο μπορούσε. Φουριόζα έτρεξε στο μπακάλη για επιπλέον αλλαντικά και τυριά, έριξε στο τηγάνι αυγά με λουκάνικα και φέτα, ακολούθησε ένα μεγάλο κομμάτι κασέρι που ροδοκοκκίνισε κι έτσι ζεστά και λαχταριστά σερβιρίστηκαν στους εκλεκτούς πελάτες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ώρα πέρασε κι έφυγαν αφήνοντας καλά λεφτά κι ακόμα καλύτερες εντυπώσεις.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δυο στενά πιο κάτω, η κόρη της Μαρουλίας έτρωγε τον έναν με τα μάτια. Ήταν αυτός, ο πρώτος που παρακολούθησε η μάνα της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Παρασκευούλα ίσιωσε καλά το καινούργιο φόρεμα της κόρης της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραία είσαι! Άντε τώρα στο εμπορικάκι κι έχε το νου σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βγήκε με τα λεφτά στο χέρι καμαρωτή και πριν στρίψει στη γωνία έπεσε πάνω στη Μαρουλία. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού πας έτσι με το καλό σου φουστάνι; Σε κάνα χορό σε καλέσανε και στολίστηκες από τώρα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για καλό έχω άλλο! Τρέχω για ψώνια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και κραγιόν κι αρώματα για να πας εδώ γύρω; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί, με τη νυχτικιά θα έβγαινα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πριν προλάβει η Μαρουλία ν' απαντήσει, έγινε καπνός!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μωρέ, κοίτα γλώσσα! Σα να μη τη βλέπω καλά τούτη εδώ...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ποιος να της το έλεγε ότι πριν τελειώσει η εβδομάδα καμιά τους δε θα ήταν καλά στη γειτονιά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-79305707092311377692018-06-27T00:07:00.000+03:002018-06-27T00:07:33.871+03:00Άκρως εμπιστευτικό! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGrLgL-93OcEDVl_31QKRYXoRilaS-PWcw3JiY2gdIlL9InSODzZygRT7RVSc2DfS5D1a8UhehJXhZrpyjDsJcH_tqGKM9eeFnNb9CdRdV1nHcRhHg0BNqB4b2z2ALe4THOl0BILlNLrP9/s1600/b55.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="523" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGrLgL-93OcEDVl_31QKRYXoRilaS-PWcw3JiY2gdIlL9InSODzZygRT7RVSc2DfS5D1a8UhehJXhZrpyjDsJcH_tqGKM9eeFnNb9CdRdV1nHcRhHg0BNqB4b2z2ALe4THOl0BILlNLrP9/s320/b55.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λίγο ακόμα ζαχαρίτσα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>- Μια κουταλιά;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναίσκε, καλή είναι... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τη μαστίχα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κόμπο-κόμπο Αστερόπη μου, άμα σ' ηλέγω θα με ρίχνεις.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Κοπάναγε η Ευρύκλεια στο παμπάλαιο γουδί το γιατροσόφι για το πονεμένο στομάχι.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Έξι κουταλιές ζάχαρη και τρία κομματάκια μαστίχα γίνονταν μια αρωματική, θεραπευτική μάζα με ελάχιστο νερό. Τη φύλαγε σ' ένα μικρό βαζάκι κι όποιος είχε ενόχληση έτρωγε λιγάκι και συνερχόταν.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δε μου είπες, πότε θα βάλουνε μπρος το σχέδιο;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι να σ' ειπώ, δεν ηξεύρω τέτοια πράματα... Τσι γυναίκες και το παλικάρι κορώνα στο κεφάλι μου, πάρα πολύ καλοί είναι! Να βοηθήσουνε και με το παραπάνω, δεν έχω λόγια να σ' ειπώ... Αυτό το πράμα όμως με τσι γαμπροί και τσι φίλοι του, πολύ το φοβούμαι... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Έλα τώρα κι εσύ! Δεν κοιτάζεις πώς έγιναν τα πράγματα και το κλάμα που έχεις κάνει;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναίσκε παιδάκι μου, μα σωστό αυτό είναι;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όοοχι! Σωστό είναι να κατηγορούν και να κόβουν την τύχη του παιδιού σου! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, δεν έχει! Να αφήσεις τους ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει κι εγώ ξέρω τη δική μου! Ας μην είχα τα χάλια μου κι η προκομμένη η Παρασκευούλα ψόφαγε από περιέργεια να μάθει πρωϊνιάτικα! Της είπα ότι κρύωσα κι έρχομαι να με γιατροπορέψεις, οπότε θα στηθεί για να μάθει πιο πολλά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κομμάτι στο κρεβάτι να πλαγιάσεις για να σ' ημαλακώσει το στομάχι σου... Κατά το μεσημέρι πάλι μια κουταλιά κι άλλη μια το βράδυ χωρίς να πιείς νερό, πρόσεχε! Μη κι ηψήσεις βαριά, αλαφριά να φας. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι, ναι! Δεν έχω κι όρεξη έτσι που είμαι... Καμιά μακαρονάδα με σάλτσα λέω να τους κάνω...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σκέτα τα μακαρόνια με τυράκι, για σένα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλά λες... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Έφυγε η Αστερόπη με την πομάδα στο χέρι και μπήκε σχεδόν τρέχοντας στο σπίτι της. Στο τσακ πρόλαβε τις γειτόνισσες που τίναζαν τα πατσαβούρια τους με το ένα πόδι στο δρόμο. Από περιέργεια να μάθουν, οι εξώπορτες τους γνώριζαν μεγάλες πάστρες! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βρε, δεν πάει να λέει η Ευρύκλεια μη και όχι και δεν κάνει! Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αυτό είναι νόμος κι εσύ μαμά το ξέρεις πολύ καλά αυτό! Τις λυπήθηκα που να πάρει η ευχή, κρίμα είναι...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Σουλτάνα μπουκωμένη, συμφώνησε με το γιο της. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Έτσι είναι τζάνουμ! Βάλε εσύ μπρος και... Γκουχ, γκουχ!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Μαρίκα φοβισμένη τη χτύπησε στην πλάτη κι η κόρη της πανικοβλημένη έτρεξε να φέρει νερό.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Χριστός μαζί σου συμπεθέρα! Καλέ, πνίγεται!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο Ιάκωβος την έσπρωξε μπροστά κρατώντας μια χαρτοπετσέτα και το κεφάλι της έφτασε στα γόνατα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αμάν πια! Μια ζωή φωνάζω να μη γεμίζεις τόσο το στόμα σου, θες να μιλάς κι από πάνω!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Κατακόκκινη η μάνα του πήρε βαθιές ανάσες κι ήπιες δυο γουλιές απ' το ποτήρι με το ζόρι.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Γκουχ, γκουχ! Μ' έκοψες τη μέση στα δυο μπρε έτσι που μ' έκαμες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δίκιο έχεις, δε σ' άφηνα καλύτερα να πνιγείς, ε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει! Γκουχ, γκουχ!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Μισό βρασμένο αυγό, ένα κομμάτι τυρί και σαλάμι στη χαρτοπετσέτα, πλησίασαν επικίνδυνα το πρόσωπό της. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Στα μούτρα θα με το φέρεις μπρε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σου χρειάζεται, αλλά έχε χάρη! Μας κατατρόμαξες πάλι, άντε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν το ΄θελα...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Φιρί-φιρί το πας βρε μαμά! Η ψυχή μου με πιάνει όσο σκέφτομαι ότι μπορεί να σε βρει το κακό και να είσαι μόνη στο σπίτι σου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άιντε μπρε που κάμεις το τόσο, τόοοοσο! Σε ούλοι μπορεί να τύχει να πνιγουριαστούνε καμιά φορά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Το λες και μόνη σου, καμιά φορά! Έτσι και μετρήσω πόσες φορές σ' έχουμε γλυτώσει στο τσακ...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σους, τέλεψε τώρα αυτό! Βάλε με κόρη μου μια στάλα ουζάκι να συνέρθω κομμάτι... Συμπεθέρα, τσίμπα με κείνη τη φετίτσα τον παστουρμά, τη μύτη μ' έσπασε τόση ώρα για!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Αγανακτισμένος ο γιος της που ενώ κυριολεκτικά πνιγόταν είχε το νου της στο μεζέ, σήκωσε τα χέρια ψηλά. Η <span class="m_2512091665899437105gmail-Apple-converted-space"> </span><b>Αγλαΐα μετά την τρομάρα που πήρε κι εκείνη, προσπαθούσε να πνίξει τα γέλια της.</b></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Γιακωβάκι μου, εγώ σε το είπα απ' την αρχή, έτσι θα γένει το πράμα! Ο καλός, καλό δεν έχει, σωστά το λένε. Η Ευρύκλεια δε θέλει να βλάψει κανένανε και περιμένει μπας και στρώσουνε τα πράματα από μόνα τους. Μα την είπαμε, όσο περνάει ο καιρός και γίνουντε τα κορίτσια της παντρειάς, πιο χειρότερα είναι! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Μαρίκα κούνησε το κεφάλι με απελπισία. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μάνα μιας κόρης εσύ, μάνα δυο κοριτσιών είμαι κι εγώ και μήτε να σκεφτώ τέτοιο πράμα δεν ημπορώ... Να ειπείς που κάτι ήκαμαν και παρακαλάς να τσι κουκουλώσεις και να βουλώσεις τσι κακές τσι γλώσσες, μάλιστα! Αμά τέτοιο κακό, να έχεις σα μάνα αψηλά το κεφάλι σου, όπως το είχαμε κι εμείς εδώ που τα λέμε συμπεθέρα μου και να μην ηδίνουνε τόπο να σταθεί το παιδί σου; Να το κάμεις γιε μου, τα τραβάει ο οργανισμός τους!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Αστερόπη άνοιξε το παράθυρο της σάλας και στήριξε τους αγκώνες στο περβάζι. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Το αεράκι που φυσούσε πηγαίνοντας πέρα δώθε την κουρτίνα της έκανε καλό, ήταν όμως και η αρχή του σχεδίου. Δεν πέρασαν πάνω από δυο λεπτά κι οι γειτόνισσες ξεμύτισαν με τις σκούπες και τα πατσαβουράκια πάλι.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πώς πας κοπέλα μου, είσαι καλύτερα; Τι έπαθες κι έτρεχες πρωινιάτικα στην Ευρύκλεια καλέ;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Χάλια είμαι Παρασκευούλα, άρπαξα γερό κρύωμα και με χτύπησε στο στομάχι, πονάει και το κεφάλι μου...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Α! Περαστικά σου! Μπας κι έφαγες τίποτα χτες και σε πείραξε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όχι, πατάτες μ' αυγά τηγάνισα που τα τρώμε κάθε βδομάδα.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και το βράδυ έφαγες τα ίδια; Λέω, επειδή απέναντι στήσανε τραπέζι με μεζέδες, μήπως σε φιλέψανε τίποτα βαρύ και σε χάλασε... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όχι, όχι! Σάμπως με πείραξε ποτέ κάνα φαγάκι τους; Αυτή η Θοδωρούλα, τα τι φτιάχνει, χρυσά χέρια έχει! Όσο μεγαλώνει, ξεπερνάει και τη μάνα της σε όλα! Και στο μαγείρεμα και στη νοικοκυροσύνη, τι να σου πω! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, μπράβο, μπράβο... Δε μου λες, ποιοι ήταν αυτοί που ήρθανε χτες; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Το αντρόγυνο λες, με την κούρσα; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι βρε συ! Ωραίο παλικάρι αυτός, πολύ κύριος, μα κι η γυναίκα του τι κοπέλα! Σαν ηθοποιός ήτανε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ο γιος της Σουλτάνας κι η κόρη της Μαρίκας που είναι συμπεθέρες. Σπίτια μεγάλα και καλά χτίζει εκείνος, Ιάκωβο τον λένε, πολύ γραμματιζούμενος είναι! Αν πεις και για τη γυναίκα του, πολύ μορφωμένη κι αυτή! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Α! Τι μου λες; Μα πολύ καθώς πρέπει φάνηκαν με το που τους βλέπεις! Κι έχουνε αυτοί φιλίες μαζί τους;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μεγάλες καλέ, από τότε που πήγαν από την Κωνσταντινούπολη στη Σμύρνη μάνα και γιος! Εκεί δε γνώρισε τη γυναίκα του; Εκείνες ήξεραν την Ευρύκλεια βέβαια, κοντά τους έμενε! Στα είχα πει μια φορά που με ρώτησες ποιες είναι, για τις συμπεθέρες λέω. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι μωρέ, θυμάμαι...</b></div>
</div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και να σου πω (χαμήλωσε τη φωνή της) μη και βγάλεις λέξη, μεταξύ μας τώρα...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εγώ να μιλήσω βρε Αστερόπη μου που στόμα έχω και μιλιά δεν έχω; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, αυτό δα το ξέρω, γι αυτό σ' εμπιστεύομαι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Για πες μου;</b></div>
<div class="gmail_default">
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ήρθανε και για τη Θοδωρούλα! Της φέρανε κάτι προξενιά, τι να σου λέω... Αλλά η μικρή, δεν ξεκολλάει ακόμα απ΄τη μάνα της...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μπα! Τι είναι αυτός, πού την είδε, πώς και τη θέλει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Αυτοί Παρασκευούλα μου, δεν είναι ένας μόνο! Είναι φίλοι του και τους είχε πει ο Ιάκωβος δε θυμάμαι πώς, ότι θα ερχόντουσαν εδώ η μάνα κι η πεθερά του για βίζιτα σε μια γνωστή τους οικογένεια. Η μια κουβέντα έφερε την άλλη, αγαπάνε πολύ και τη Θοδωρούλα, είπε πως είναι τόσο καλό και νοικοκυρεμένο κορίτσι και ο,τι τους πρέπουνε τέτοιες γυναίκες, τα γνωστά που γίνονται...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και ήρθε μια μέρα ένας χωρίς να πει τίποτα σε κανένα, να τη δει. Μπαινόβγαινε στα θελήματα η μικρή, ξετρελάθηκε αυτός μαζί της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Πότε ήρθε αυτός βρε Αστερόπη εδώ και δεν πήρε κανείς χαμπάρι, τι μου λες τώρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Δεν είπα εδώ, εδώ! Κάπου πιο πέρα στάθηκε, κάτι θα ψώνισε, μπορεί και στο καφενείο, τι να σου πω; Τα καλύτερα πάντως άκουσε για το κορίτσι! Και τίμια και πολύ καθαρή και όμορφη, την αλήθεια δηλαδή! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Σκέψου ότι ρώτησε αν έχει και καμιά-δυο φιλενάδες σαν κι εκείνη, γιατί είναι όλοι οι φίλοι τους ελεύθεροι και πολύ καλοστεκούμενοι από λεφτά και δουλειά, το είπε ο Ιάκωβος! Να γίνουνε λέει όπως είναι όλοι μια παρέα, όχι μόνοι τους πια, με τις γυναίκες τους! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και τι του είπανε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ότι καλά και τίμια κορίτσια υπάρχουν βέβαια, αλλά φιλίες και κουβέντες δεν έχει εδώ για να τις ξέρει καλά κι έτσι θα κοιτάξουν μάνα και κόρη κατά πάνω, στης κουνιάδας της, με τόσα κορίτσια που κάνουνε παρέα. Γιατί να μην ανοίξουνε οι τύχες κι αυτών των κοριτσιών βρε Παρασκευούλα μου; </b><b>Θες και το καλύτερο; Με τα ρούχα που φοράνε μόνο τις παίρνουνε, ούτε προίκες κοιτάνε, ούτε σπίτια, τίποτα! Έχουνε χρήμα μπόλικο, δικά τους διαμερίσματα με ξύλο που γυαλίζει στο πάτωμα και μπάνια μαρμάρινα που τρέχουνε τα ζεστά νερά... Ο,τι πρέπει για τις κοπέλες, να τα χαρούνε και να τις χαίρονται κι οι άντρες τους, έτσι δεν είναι; Σκέφτομαι τι ωραία που είναι να το γεμίζεις νερό τέτοιο μπάνιο και να βάζεις από κείνο το μπουκάλι μέσα που κάνει αφρό και μοσχοβολάει, που τα βλέπουμε στο σινεμά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Άλλο πράμα, κι εγώ χάζι τα κάνω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ο,τι έχουνε οι πλούσιοι, είναι καλό, άλλη ζωή... Κι αυτοί όλη την ώρα μπανιαρίζονται, ντους το λένε. Άλλο να γεμίζεις τη μπανιέρα, αυτά είναι για τις γυναίκες που αρωματίζονται συνέχεια και ντύνονται ωραία όλη μέρα στα καλά σπίτια. Χαρά σ' αυτές που θα πάρουν τέτοιους άντρες να λέμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Οι αφροί ήταν έτοιμοι να βγουν όχι σε κάνα μπάνιο, αλλά από το στόμα της Παρασκευούλας! Έσκαγε από ζήλια και δε μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι στη Σμυρνιά που θεωρούσαν ότι έκανε διάφορα και ξεσήκωνε τους άντρες άνοιξε τέτοια τύχη! Θα έκανε τόσο καλό γάμο είτε τώρα είτε αργότερα και θα γνώριζε τέτοια μεγαλεία; Καλύτερη ήταν από την κόρη της που κατά πως έβλεπε </b><b>θα έπεφτε σε κάνα μεροκαματιάρη της γειτονιάς και θα αγκομαχούσε για να τα φέρει βόλτα; Όσες προσπάθειες κι αν έκαναν, τα παλικάρια που είχαν καλύτερο μέλλον είχαν ξελογιαστεί με κείνη. Της σειράς τους βέβαια. Γιατί οι εύποροι γαμπροί δεν ήταν εύκολο καθόλου να βρεθούν, δεν είχαν υψηλές γνωριμίες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Η Θοδώρα δε θέλει; Γιατί, δεν της κάνει; Χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Της είπανε να διαλέξει όποιον της αρέσει πιο πολύ, κάναμε με την Ευρύκλεια γέλια, τι να σου λέω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι, ε; Κοίτα πράματα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Μαρουλία που είχε ζαλίσει πια το τσιμέντο στο πεζοδρόμιο από το πολύ σκούπισμα πέρα - δώθε, δεν άντεξε άλλο να το παίζει αδιάφορη. Πλησίασε προς τα κει, με τα χέρια στη μέση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι κάνετε; Σας βλέπω τόση ώρα που λέτε, λέτε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι να κάνουμε, εδώ, διάφορα, να περνάει η ώρα... απάντησε η Αστερόπη σχεδόν αδιάφορα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Παρασκευούλα που είχε αρχίσει να κοκκινίζει επικίνδυνα, χαμογέλασε μηχανικά. Την κατάσταση έσωσε ο μικρός που άρχισε τη γκρίνια γιατί φώναζε τόση ώρα τη μαμά του κι η Αστερόπη δεν πήγαινε. Τις καλημέρισε κι έκλεισε το τζάμι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Παραμιλώντας πήγε στο σπίτι της. Σε λίγο θα ερχόταν η γειτόνισσα να μάθει και το αίμα ανέβαινε πιο πολύ στο κεφάλι της. Έριξε μια ματιά στη σάλα, εκεί που κοιμόταν η κόρη της. Έπινε κακάο και ξεφύλλιζε μ' ενδιαφέρον ένα περιοδικό, που πήγαινε από χέρι σε χέρι. Δεν της είπε κουβέντα, είχε μέλλον η συζήτηση. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><<Κοίτα εσύ τις φωτογραφίες και μη σου ξεφύγει τίποτα, μετά θα τα πούμε! Το καλό είναι που δεν άκουσε τίποτα η άλλη να ξεσηκωθεί... Βρε δεν το χωράει ο νους μου να γίνονται τέτοια πράματα στης Ευρύκλειας και να γυρέψουν αλλού νύφες! Κι εμείς εδώ μια γειτονιά δεν είμαστε; Είμαστε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Μαρουλία κατέφθασε ζητώντας λίγο άνηθο για να δικαιολογηθεί. Αυτό έκανε συστηματικά όταν ήθελε να χωθεί σε καμιά πόρτα για να μάθει κάτι και δεν ήταν η μόνη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj72L6xSbWQVchw2Auvy21GOJDxFRJvWw228GiE83L52iOosZb8TP31hhucd6-jtf060dJcavqZmm_MS5HdmYxk4BiSzvX5QrELVWE8VYKiSl6RFXkuXh8FIWKlTQgI7X1qVGfHI0bVonds/s1600/v.846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="165" data-original-width="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj72L6xSbWQVchw2Auvy21GOJDxFRJvWw228GiE83L52iOosZb8TP31hhucd6-jtf060dJcavqZmm_MS5HdmYxk4BiSzvX5QrELVWE8VYKiSl6RFXkuXh8FIWKlTQgI7X1qVGfHI0bVonds/s1600/v.846.jpg" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι έπαθες καλέ, ζεσταίνεσαι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Φούντωση έχω βρε Μαρουλία απ' την ώρα που έπιασα την πλύση... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Α! Δε σε είδα έτσι πιο νωρίς!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Με το σκύψιμο μου ήρθε έτσι μια ζάλη, τ' άφησα κι εγώ στο μούσκιο... Βγήκα όξω, με χτύπησε κι ο ήλιος...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Εμ! Τόση ώρα κουβέντα... Για πες, τι βεγγέρα είχανε χτες στης Ευρύκλειας, έμαθες τίποτα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι, αυτά μου ' λεγε η Αστερόπη. Σπουδαίοι άνθρωποι ήτανε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Μέχρι να τελειώσει το βιογραφικό τους, έφτασε μεσημέρι και τσουκάλι στη φωτιά δεν είχε μπει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ανέφερε στη Μαρουλία αόριστα για ένα καλό προξενιό και τίποτα παραπάνω. Μετρημένες κουβέντες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<div class="gmail_default">
<b><<Χαζή είμαι να της τα πω, να έρθει πάλι κάνας καλός από δω και να τον βουτήξουνε μάνα και κόρη, να κοκορεύεται κι από πάνω; Ας έχω εγώ το νου μου μπας κι ανοίξει καμιά καλή τύχη στη δικιά μου...>></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>-Τέτοιοι άνθρωποι με κύκλο καλό και προσπέσανε στη Θοδώρα; </b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ε, τώρα κι εσύ! Να της βρούνε κάνα καλό παιδί είπανε, την αγαπάνε που είναι απ' τα μέρη τους, δεν δώσανε και κάνα λόγο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και λες να γίνει τίποτα με κάνα πλούσιο και γραμματιζούμενο; Αυτό πια να δω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι να σου πω βρε Μαρουλία μου, καμιά φορά δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η τύχη. Λίγα ακούμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Βρε, πολλά ακούμε, μη το συζητάς! Είδες όμως κάτι γνωριμίες η Ευρύκλεια, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Αμ, δεν είδα λες; Εκτός από τους συγγενείς τους που εντάξει, νοικοκυρεμένοι είναι κι αυτοί, ποιος περίμενε να μπαινοβγαίνουν στο σπίτι της τέτοιοι άνθρωποι; Τι λούσα, τι αρώματα, μοσχοβόλησαν ως εδώ και που ήρθανε και που φύγανε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και με αυτοκίνητο δικό τους! Πώς σταμάτησε, πώς άνοιξε εκείνος τις πόρτες για να βγούνε η μάνα, η πεθερά κι η γυναίκα του! Και να οι αγκαλιές, να τα δώρα, να τα τραπέζια! Όλοι τα χάσαμε Παρασκευούλα μου εδώ που τα λέμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Βέβαια! Λίγο πράμα είναι; Α! Να η κόρη φουριόζα, πού πάει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Στον κυρ-Φανούρη μάλλον... Όχι, στον ψαρά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μπα! Χτες κρέατα και σήμερα ψάρια θα φάνε; Άλλο και τούτο πάλι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μωρ' συ, θα σκάσω άμα δε μάθω! Πάω να δω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Άντε, τρέχα κι έλα να μου πεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Σε λιγότερο από τρία λεπτά, η Μαρουλία στήθηκε μπροστά στις ψαροκασέλες και καλοχαιρετούσε για πρώτη φορά τη Θοδωρούλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ψαράκια σήμερα, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι. απάντησε τυπικά η κοπέλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Η μαμά σου, καλά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καλά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ο αδερφός σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Πολύ καλά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Στο τηγάνι θα κάνετε το γαύρο, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Θοδωρούλα έγνεψε καταφατικά κι αφού πλήρωσε και χαιρέτισε ευγενικά έγινε καπνός. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο ψαράς μάταια περίμενε την παραγγελία της γειτόνισσας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Κυρά-Μαρουλία, δε μου είπες τι να σου βάλω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καμιά μαριδούλα ήθελα, αλλά δεν έχεις... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μεσημέριασε πια, τις πήρανε! Ο,τι έχω μετρημένο είναι, θες κάνα κολιό, που είναι φτηνός; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μπα, όχι... Και δε μου λες, το γαύρο πώς και δεν τον πήρανε απ' το πρωί κι είχες για την Ευρύκλεια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Από χτες μου τον είχε παραγγείλει ο Χαρίσης και τον είχα κρατημένο στον πάγο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μάλιστα... Από τόσο φαγοπότι χτες, ήθελε γαύρο σήμερα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Γιατί να μη θέλει; Κι εσύ καλέ, τις μπουκιές τους κοιτάς και μετράς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι είναι αυτά που λες χριστιανέ μου, κάνω εγώ τέτοια πράματα; Άντε τώρα, σε χαιρετώ...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο ψαράς κούνησε κοροϊδευτικά το κεφάλι και της έστειλε φρέσκα φάσκελα που σπαρταρούσαν σαν τα ψάρια που διαλαλούσε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><< Και τέτοια και χειρότερα κάνεις!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τρωγόταν η Παρασκευούλα και μετά τη συζήτηση που έκανε με την κόρη της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τα μάτια σου ανοιχτά να έχεις, ακούς τι σου λέω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Θα τα έχω βρε μαμά σου είπα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και πρόσεχε κακομοίρα μου, μη σου ξεφύγει λέξη! Η Μαρουλία έτσι και πάρει χαμπάρι, θα την πιάσει λύσσα και με τα τούτα και τα κείνα θα τυλίξουνε τον καλύτερο! Γιατί να μην προλάβουμε εμείς, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κι άμα της τα πει κι αυτηνής η Αστερόπη;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Αφού σου είπα ότι εμπιστευτικά μου τα είπε, καταλάβαινε πια! Κι ότι θα βρούνε για τους γαμπρούς κοπέλες από της θείας της τη γειτονιά, που είναι πολλές και λεύτερες κι έχουνε φιλίες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μ' εκείνες που έχουνε φιλίες, το λες και μόνη σου... Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο με τη Θοδωρούλα, εκτός από μια καλημέρα, άμα την πούμε κι αυτή δηλαδή... Τις πιο πολλές φορές δεν κάνουμε ότι δεν τη βλέπουμε τα τελευταία χρόνια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η μάνα κατάπιε τη γλώσσα της για λίγο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι έχεις να μου πεις τώρα, ε; Γνωριμίες με τέτοιους ανθρώπους θα μας κάνουνε στα καλά καθούμενα; Άμα δε μου φώναζες κι εσύ όπως οι άλλες να μη της μιλάω γιατί δεν είναι σόι, πρώτη και καλύτερη θα με είχανε! Έγιναν τόσες φασαρίες, να με το Λάκη, να με το Μίλτο, αυτή όμως τίποτα δεν έκανε τελικά με κανέναν και θα πάρει κάναν απ' τους πλούσιους στο τέλος! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και πού ξέρουμε ότι δεν έκανε, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Ωχ κι εσύ καλέ μαμά! Του κλότσου και του μπάτσου την είχαμε όλες και να τώρα που μας μπαίνουν και στο μάτι! Ποια απ' όλες στη γειτονιά έχει τέτοιες επισκέψεις στο σπίτι της με ανθρώπους σαν κι αυτούς; Τα αγόρια πες ότι τα ξελόγιασε και πέσανε με τα μούτρα πάνω της, οι άλλοι όμως;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ε, ναι, δε λέω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Είδες που έχω δίκιο; Θα κανονίσω να την πιάσω από κοντά, αυτό πρέπει να κάνω! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι παιδάκι μου! Κι εγώ τη μάνα της! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Το επόμενο απόγευμα βγήκε η Αστερόπη με το μικρό στο σεργιάνι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα παιδάκια που έπαιζαν στη γειτονιά φωνάζοντας και γελώντας, έριξαν στα πόδια τους μια ταλαιπωρημένη μπάλα, που πέρασε πριν ξυστά από το κεφάλι του μικρότερου.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Άντε, δώσε της μια κι εσύ αγόρι μου που είσαι δυνατός!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Στο λεπτό μπήκε κι εκείνος στο παιχνίδι. Αυτό ήταν που ήθελε κι η μάνα του!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Πώς πας Αστερόπη, καλύτερα είσαι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι Μαρουλία! Η Ευρύκλεια να είναι καλά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τι σου έδωσε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Μέχρι να της πει το γιατροσόφι, μαζεύτηκαν δυο-τρεις ακόμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Αυτές οι ώρες ήταν που περίμεναν όλες, να βγουν στις εξώπορτες καθισμένες στα σκαλάκια, για κουβέντα κι ενημέρωση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Αστερόπη ξύπνια, έδωσε διακριτικά τις πληροφορίες που ήθελε όσο ψόφαγαν οι άλλες να μάθουν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<b><span style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Και να η λάτρα, τα παιδιά, η υγρασία, η σκάφη, το μαγείρεμα, οι ευκολίες που έχουν κάποιες και πόσο τυχερές είναι, να έχουν καλή τύχη οι κόρες τους για να ζήσουν σαν αρχόντισσες κι όλα αυτά που απασχολούσαν τις μάνες όλες. Ποια δεν θα ήθελε να τη δει κυρία, φορτωμένη χρυσαφικά και λούσα, σαν την </span></b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Αγλαΐα;</b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"> </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"> Και ποια δεν ζήλευε τη Μαρίκα με τις δαντέλες και τα μεσάτα φορέματα; Αλλά κι η Σουλτάνα με τα πολλά παραπανίσια κιλά και το γελαστό, σαν φεγγάρι ολοστρόγγυλο πρόσωπο, ήταν ξεχωριστή. Και τι μελωδικά ακουγόταν το κουδούνισμα από τα βραχιόλια της όταν σήκωνε το χέρι με τα κόκκινα νύχια και τους έστελνε φιλιά φεύγοντας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μα φαίνεται ο άνθρωπος από μακριά! Ποιος ξέρει και τι προίκα θα πήρε ο επιστήμονας, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Δεν ξέρω, αλλά σιγά μην είχε κι ανάγκη ο Ιάκωβος! Βγάζει χρήμα μπόλικο, χτίζει ξενοδοχεία, κάτι σπίτια παλάτια... Έτσι κι οι φίλοι του, καλές και καθαρές κοπέλες θέλουνε, τίμιες, να τις κάνουν βασίλισσες! Οι προίκες, κακά τα ψέματα, βοηθάνε το αντρόγυνο να φτιάξει τη ζωή του, άμα όμως έχουνε τον τρόπο τους οι γαμπροί, δεν τα κοιτάνε ποτέ αυτά... Ξοδεύουνε και καμαρώνουν! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τους "ήξεραν" πλέον ονομαστικά όλες και την ξεζούμιζαν για να τους πει όλα όσα ήξερε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Παρασκευούλα ήταν η μόνη που απουσίαζε με την κόρη της. Όση ώρα έδινε κι έπαιρνε η κουβέντα, εκείνη έκανε παζάρια στον ιδιοκτήτη ενός κεντρικού καταστήματος στην αγορά, προκειμένου ν' αγοράσει η κόρη της καινούργιο φουστάνι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Πού να πάει ο νους της ότι η Αστερόπη παραμόνευε; Γιατί είπαμε, ο,τι συζήτησαν ήταν άκρως εμπιστευτικό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Βέβαια, δεν τους τα είπε κι εκείνη ευθέως, άφησε όμως να εννοηθεί ότι κάποιοι εύποροι έδειχναν ενδιαφέρον στα κορίτσια της γειτονιάς κι είχε πολλά παραδείγματα. Έτσι, όταν διαλύθηκε το πηγαδάκι μαζεύοντας η Αστερόπη το γιο της για να τον πάει περίπατο, χώθηκαν αυτές στα σπίτια τους με κάποια δικαιολογία, για να σκεφτούν καλά και να μιλήσουν με τις ανύπαντρες κόρες τους. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η Θοδωρούλα χασκογέλαγε με τον αδερφό της, προσέχοντας μη λερώσει τη μπλούζα της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο Χαρίσης τους είχε αγοράσει παγωτό χωνάκι από τον ασπροντυμένο πλανόδιο που διαλαλούσε το καϊμάκι με σιρόπι βύσσινο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η μάνα ήταν όπως πάντα επιφυλακτική κι αντίθετη με όλα αυτά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Άσε μας βρε συ Ευρύκλεια που θα τα βάλεις τώρα με την κόρη σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Αστερόπη μου, σωστό δεν ήτονε που τση μίλησε έτσι ξερά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μπα! Κι όταν την έβλεπε αυτή και της γύριζε τα μούτρα απ' την άλλη ήταν καλύτερα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ε, όχι, δε σ΄ηλέγω έτσι, μα κι αυτό...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-Μαμά, αυτό είπαμε κι αυτό θα γίνει! Άσε την αδερφή μου να κάμει αυτό που πρέπει μπας κι ιδούμε καμιά άσπρη μέρα, άντε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κακό να μην ηκάμετε, αυτό φοβούμαι σας είπα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κανένα κακό δεν κάνουμε! Άσε τα παιδιά κι εμένα να χαρείς! Ο Βλάσης δυο-δυο πίνει τα κρασάκια απ' τη χαρά του! Να φάμε τα παγωτά μας και πάμε όλοι στο σπίτι, να του κάνουμε παρέα! Λουκάνικα θα ρίξει στο τηγάνι είπε, τα μακαρόνια του ξίνισαν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Δίκιο έχει ο άνθρωπος! Το κρασάκι θέλει μεζέ! Πάμε και θα σιάξει η Θοδωρούλα σαγανάκι, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Αμέ! Θα συμπληρώσουμε τσι μεζέδες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Έριξε από μια χαϊδευτική καρπαζιά στα δυο αδέρφια και κράτησε τα χέρια του μικρού που ήταν μες το χώμα και το σιρόπι μη λερώσει την παστρικιά, ασβεστωμένη αυλή. Όταν τον πήγε στη βρύση για πλύσιμο, είδε τις γειτόνισσες με τα μάτια στυλωμένα πάνω τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><<Τώρα που θ' αρχίσουν τα όργανα, να δω πού θα βρείτε τρύπα να χωθείτε κουτσομπόλες!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-56940366472720970842017-11-01T02:13:00.002+02:002017-11-01T02:13:29.291+02:00Ο κόσμος καλό δε χρωστάει!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqu7yUYg-kmIyZxAZVyccKkREveOcS6Tgclw9HgTdal5QOIhtyf3ONGQgDhA0sDztmNMvwpiZIy2Uy8JWF5SicjXSibdr49i9vxJxTVBcfQyj4RQve1A0eWJhKN4SaaPS-WhuXF7SLx-fJ/s1600/candle-roses.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="300" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqu7yUYg-kmIyZxAZVyccKkREveOcS6Tgclw9HgTdal5QOIhtyf3ONGQgDhA0sDztmNMvwpiZIy2Uy8JWF5SicjXSibdr49i9vxJxTVBcfQyj4RQve1A0eWJhKN4SaaPS-WhuXF7SLx-fJ/s320/candle-roses.gif" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γεια στα χέρια σας, πολύ ωραία όλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να είσαστε καλά, ηφχαριστούμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εμείς κυρά-Ευρύκλεια σας ευχαριστούμε! Τόσες ετοιμασίες όμως να κάνετε, για ένα καφεδάκι ήρθαμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σιγά το πράμα παιδάκια μου! Ο,τι είχαμε, έτσι στα γλήγορα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος πλακατζής όπως ήταν, τους πείραζε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την επόμενη φορά δηλαδή που θα έρθουμε, να σας ειδοποιήσουμε για να φτιάξετε πιο πολλά, ε; Καλά που μου το είπες, κούκλα μου εσύ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια ξέσπασε σε γέλια που την αποκάλεσε έτσι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα σε καλό σου! Χα χα χα! Κούκλα μ' ηβλέπεις αφ' το κρασί;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι καλέ, με τα μάτια βλέπω, όχι με το στόμα και το λαρύγγι! Άντε βρε Χαρίση, μεγάλη η χάρη της Ευρυκλείτσας που παραλίγο θα μου έφερνε τη σκούπα στο κεφάλι και θα μ' άφηνε ξερό! Θα στα είπανε φαντάζομαι, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα του έδωσε μια με τον αγκώνα της πνιγμένη στα γέλια όπως κι οι άλλοι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους μπρε συ μη μας ακούσουνε, πιο σιγά μίλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τα έμαθα και λωλάθηκα Ιάκωβε! Τι ήτονε κι αυτό καλέ, άλλοι να μου το λέγανε δε θα τσι πίστευα! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εσύ τα άκουσες, για ρώτα κι εμένα τι τράβηξα με τη μάνα μου κι όλο το γυναικομάνι εδώ μέσα, ζωή να ΄χουν όλες! Σουλτάνα, Μαρίκα, Θοδωρούλα, Ευρύκλεια, </b><b>Αγλαΐα, φτου μη τις ματιάσω! Και καλά, η μάνα κι η αδερφή σου δεν ήξεραν και δεν ανακατεύτηκαν εδώ που τα λέμε, αλλά τους βγήκε η ψυχή για να ντύσουν τη χαριτωμένη τη μάνα μου... Βόγκηξε το αυτοκίνητο, αν είχε χέρια θα με μούτζωνε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Δεν το ξέρω αυτό που λες, τα άλλα μόνο έμαθα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το ραδιόφωνο έπαιζε δυνατά πλέον για να καλύψει τη βροντερή φωνή του Ιάκωβου που τα είπε με το νι και με το σίγμα στο Χαρίση με το δικό του, μοναδικό τρόπο. Τα γέλια όλων έκαναν τα μάτια τους να τρέχουν ποτάμι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είναι να μη σου τύχει τέτοια μάνα, δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει με δαύτη! Πώς δεν έφαγα ξύλο, τυχερός είμαι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα μπουκωμένη του έκανε νάζια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί μπρε, λίγη σε έπεσα; Στα όπα όπα δε σε μεγάλωσα; Δεν είμαι καλή μάνα εγώ; Πόσα πράματα δε σ' έπαιρνα και σε καλοτάιζα και σε φωνάζω ακόμα και τώρα να βάζεις το σακάκι σου για να μη κρυώσεις; Τι λέγεις που δεν ξεύρεις τι σε ξημερώνει με μένα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι και να μου πέσεις λίγη... Δηλαδή να μη μου πέσεις γιατί είσαι πολύ, πάρα πολύ...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλή, ε γιαβρί μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βαριά βρε μαμά, πολύ βαριά! Πόσα κιλά έφτασες, ξέρεις ή δε ζυγίστηκες γκιουζέλα μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Λογαριασμό θα σε δώσω μπρε, το ψωμί σου τρώω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να πούμε την αλήθεια, μου γονάτισες τη φρατζόλα μες στον παστουρμά με τ' αυγά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να σε φέρω δυο μπρε απέ το φούρνο, να βγάλω την υποχρέωση!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα διέκοψε τα γέλια υπερασπιζόμενη την πεθερά της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη τον ακούς καλέ μαμά το γιο σου, σε πειράζει! Οι μεζέδες τραβούνε το φρέσκο ψωμάκι, άστονε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σιγά μη τον ακούω! Δεν το ξεύραμε να τόνε βάλω κεχαγιά στον στόμα μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με τα γέλια και τα πειράγματα πέρασαν ευχάριστα οι ώρες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Στο ίδιο περίπου κλίμα συνεχίστηκε η κουβέντα για το Μίλτο και τη Θοδωρούλα. Πόσο πιο απλά φαίνονταν όλα κοντά τους... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ! Τι έχω να περάσω ακόμα μέχρι να σε παντρέψουμε βρε μικρό! Χαλάλι σου όμως, αξίζει τον κόπο! Καλή ήταν η ιδέα της μαμάς μου να έρθουμε για να δουν άλλα πρόσωπα. Μας έβαλε βέβαια να στολιστούμε για να κάνουμε εντύπωση! Σιγά μην έβαζα κουστούμι για να έρθω να σας δω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Πολύ πλάκα έχεις Ιάκωβε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πλάκα έχω και τη Σουλτάνα μάνα έχω, άστα να πάνε Χαρίση μου! Βρε Θοδωρούλα, άσε τα πιάτα κορίτσι μου καλό κι έλα να πούμε δυο κουβέντες. Είναι κάποια πράγματα που πρέπει να τα ξέρετε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κάθισε η κοπέλα δίπλα στη μαμά της και κρεμάστηκαν απ' τα χείλη του. Καταλάβαινε ότι θ' άκουγε κάτι που τις αφορούσε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ένα θα σας πω και να το ξέρετε: Ο κόσμος καλό δε χρωστάει σε κανέναν! Με τη δουλειά που κάνω, έχω μπει παντού, σε πλούσιους, σε πάρα πολύ πλούσιους, σε ανθρώπους που δεν ξέρουν από λεφτά τι έχουν και ζουν όχι σε σπίτια, σε παλάτια! Νομίζετε ότι όλη μέρα ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους; Λάθος! Θα φάνε, θα πιουν, θα φορτώσουν τσέπες και τσάντες πολλά χιλιάρικα να ψωνίσουν ο,τι δε θέλουν συνήθως, περιττά πράγματα, μόνο και μόνο για να μπουν στο μάτι του άλλου. Καλούν κόσμο ή πάνε εκείνοι και μετά τις χαιρετούρες πιάνουν το κουτσομπολιό. Όποια δεν είναι μπροστά, από σαράντα κύματα την περνάνε, βάζουν και μπόλικα ψέματα από πάνω. Πριν λίγο φιλάκια και χαρές και κομπλιμέντα και μόλις γυρίσει το πρόσωπο απ' την άλλη κάνουν νοήματα μεταξύ τους. Αν τύχει να πάει καμιά στην τουαλέτα, εκεί να δείτε σούσουρο και κακό! Τα τηλέφωνα χτυπάνε όλη μέρα στα σπίτια τους και γίνεται η ίδια δουλειά! Να, μια φορά με σύστησε μια αξιοπρεπέστατη κυρία που αγόρασε ένα μεγάλο διαμέρισμα σε μια άλλη που επίσης ήθελε να μετακομίσει γιατί εννοείται ότι αυτά πάνε αλυσίδα, δε μπορεί να μένει σε μεγαλύτερο η τάδε, εγώ θα πάρω με πιο πολλά δωμάτια, καταλαβαίνετε... Πήγα λοιπόν από κει, γιατί σκέφτηκε αντί ν' αλλάξει σπίτι, καλύτερα θα ήταν να έριχνε από πάνω έναν όροφο να το κάνει διπλό, με σκάλα μέσα, μεζονέτα το λένε. Όσο μετρούσα κι υπολόγιζα λοιπόν, της τηλεφώνησε κάποια κι άνοιξε ένα στόμα για την κυρία που με σύστησε, τι να σας πω! Αυτή δεν ξέρω αν κατάλαβε ότι άκουγα, αλλά ήθελα τόσο πολύ να της φέρω στο κεφάλι ένα μεγάλο βάζο που είχε στο τραπέζι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι γίνηκε, με τα είχε πει ο γιος μου μια φορά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να ξέρετε λοιπόν ότι οι άνθρωποι δεν είναι άγγελοι πουθενά! Και στα πλούσια και στα φτωχά, παντού όλοι είναι ίδιοι. Δεν υπάρχει γειτονιά που να μην κατηγορούν κάποιους, μη σας πω όλους πίσω απ' την πλάτη τους. Η ζωή δεν είναι μόνο μέσα στο σπίτι μας και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τον παλιόκοσμο. Η κουνιάδα σου με τη φαμίλια της κι εσείς που μείνατε τόσο καιρό μαζί τους κυρία Ευρύκλεια, δε μπορεί να ξέρει τι μπορεί να λένε για τα κορίτσια της παραπέρα. Ζει στην ασφάλεια των συγγενών και των φίλων απ' τα μέρη σας, έτυχε κι ο γαμπρός να βαστάει απ' τα ίδια χώματα κι όλα καλά πήγαν μέχρι τώρα. Με τα προσόντα που έχει απ' ο,τι έμαθα, παραδάκι μπόλικο βγάζει και είναι και λεβέντης, νομίζεις πως δε θα τον είχαν βάλει στο μάτι ένα σωρό κοπέλες; Σίγουρα! Αυτός όμως έτυχε ν' αγαπήσει την ανιψιά σου που τι είναι παρακαλώ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι είναι παιδάκι μου, δεν ηκατάλαβα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σμυρνιά! Αυτό είναι! Βάζω στοίχημα ο,τι θέλετε, πως θα έχει βουίξει ο τόπος από τις τσαπερδόνες που τον θέλανε σαν τρελές! Κι απ' αλλού να ήτανε βέβαια η κοπέλα, πάλι θα της έσερναν ένα σωρό και θα της έβρισκαν όλα τα ελαττώματα του κόσμου, έτσι είναι αυτά! Και το χειρότερο που μπορούν να κάνουν γενικά, είναι να θίξουν την τιμή της κοπέλας, για να βγαίνουν από πάνω! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά τα λέγει ο γαμπρός μου... Όσα δε φτάνει η αλεπού...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η </b><b>Αγλαΐα Σμυρνιά δεν είναι; Ξέρετε πόσες τη μίσησαν γιατί διάλεξα εκείνη κι όχι κάποια άλλη; Και μούτρα της έκαναν και την καλημέρα της έκοψαν στο γραφείο, τι νομίζετε; Και δεν το λέω για να κάνω τον ωραίο γαμπρό, μια κατάσταση σας εξηγώ. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η γυναίκα του τον κοίταξε τρυφερά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε! Ότι ήσουν και είσαι ωραίος, αλήθεια είναι... Πώς και πώς κάνανε όλες για σένα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, αλλά εσύ ήσουν η τυχερή! Χα χα χα! Είναι και το άλλο, δε σας είπε η μαμά μου όταν ήρθαμε ότι μας κοιτούσαν με μισό μάτι κι εμάς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι, μας τα έχει πει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έβγαινε έξω κι άκουγε το σούσουρο κι εκείνη. Μετά της κολλήσανε μπας και πάρω καμιά απ' τις κόρες τους κι όταν τους είπε για την </b><b>Αγλαΐα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Ακόμα και τώρα που πάμε στο σπίτι της, τα μάτια τους καρφωμένα πάνω της είναι! Υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας. Αυτοί που που κατηγορούν περισσότερο απ' τους άλλους, έχουν να κρύψουν τα πιο πολλά! Κάτι κακό κάνουν τα παιδιά τους και προσπαθούν να βγουν από πάνω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Θοδωρούλα που τον άκουγε μαγεμένη απ' την ευφράδεια και τις ωραίες λέξεις που χρησιμοποιούσε, τινάχτηκε απότομα σα να τη χτύπησε ρεύμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δίκιο έχεις! Κι ο αδερφός μου πάρα πολύ καλά τσι τα έσουρε μέσα στου κυρ-Φανούρη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ήταν η σειρά του Χαρίση να μιλήσει. Τους τα είπε λεπτομερώς κι έβγαλε το άχτι του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ν' αγιάσει το στόμα σου, μπράβο! Δεν κοιτάνε τις κόρες τους να μαζέψουν, την αδελφούλα σου έχουν στο στόμα! Πήρε το μάτι μου κάτι μούτρα που μας κάρφωναν όταν ήρθαμε που δεν αξίζουν ούτε φτύσιμο, το σάλιο σου θα χαλάσεις! Λοιπόν, οι στεναχώριες τέλος, ως εδώ ήταν! Και στο μάτι θα τους μπείτε και οι χαρές του κοριτσιού γρήγορες θα είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βάλσαμο τα λόγια του στην πονεμένη ψυχή της μάνας... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να έχουμε καλό ρώτημα, σ' αρέσει ο Μίλτος Θοδωρούλα μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κατακόκκινη έγινε η κοπέλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ... Δεν ξέρω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος τη βούτηξε, την κάθισε στα γόνατά του σαν παιδάκι κι άρχισε το ταχτάρισμα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωχ μωρέ το μικρό μας που δεν ξέρει! Κι άμα δε μάθει θα τον πάρει καμιά άλλη, γιατί άντρας είναι και βράζει το αίμα του! Όπα, όπα! Και τσάμπα τράβηξα τόσα με τη μαμά μου την παλαβή για το λεβέντη, τον υδραυλικό! Που μόνο το σωλήνα της δεν έφτιαξε και τον κατούρησε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γέλια μέχρι δακρύων ξανά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα μου πεις Θοδωρούλα γιατί πιάστηκαν τα γόνατά μου να σε παίζω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Η μαμά μου ο,τι πει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε βρε τη μαμά σου, εσύ θα ζήσεις μαζί του! Πες ένα ναι ή ένα όχι να δούμε τι θα κάνουμε τελικά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν ηξεύρω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα άρχισε ν' αγριεύει κωμικά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Για να σε πω, δε θα μας βγάλεις την ψυχή! Μίλα μπρε, άδικη ώρα να μη σ' έρτει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα ειπώ ναι, τι θα γίνει δηλαδή; Αφού η μαμά του δε με θέλει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα σε θέλει αυτός θα σε πάρει, πάει και τελείωσε! Μίλα μπρε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλός είναι, δε λέω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μόνο καλός; Παιδί μάλαμα! Άιντε μπρε, ούλα θα τα σιάξουμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος, ξύπνιος άντρας και περπατημένος, ενίσχυσε το σχέδιο της μάνας του απρόβλεπτα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το θέμα δεν είναι μόνο να τους κάνετε εντύπωση με τα τάχα προξενιά που σας φέρνουμε. Το καλύτερο είναι να πάψουν ν' ασχολούνται εντελώς με τη Θοδωρούλα! Τότε θα μπει σ' εφαρμογή αυτό που σκέφτηκε η μαμά μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι πράμα μας λέγεις μπρε γιόκα μου και δεν καταλαβαίνουμε γρι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα σας πω. Δε λέτε πως οι περισσότερες απ' τις κόρες τους κάνουν κρυφά διάφορα και πολλές φορές οι μανάδες είναι από πίσω για να καταφέρουν τους άντρες που τους γυάλισαν;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναίσκε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για σκεφτείτε λοιπόν, άμα ξεσπάσει κάνα σκάνδαλο τι έχει να γίνει! Θα μοστράρουμε τους καλούς γαμπρούς, θα πέσουν πάνω τους σαν τις λυσσασμένες αυτές που κάνουν τις τσαχπινιές κι η άλλη που το σκάει απ' το παράθυρο και θα βουίξει όχι μόνο η γειτονιά, αλλά όλη η περιοχή! Εκεί να δείτε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Και πώς θα γίνουν αυτά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με αρχηγό τη γειτόνισσα που σας άνοιξε τα μάτια και που τα έχει καλά με όλους! Εκτός απ' αυτά που θα πει περί καλού κόσμου και προξενιών, τους κοπανάει και κάμποσους ελεύθερους φίλους μας που ψάχνουν για νύφη...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε γιόκα μου, ούλα καλά τα λέγεις όπως τα είχα σκεφτεί, αμά πού θα βρούμε τοις άντριδοι για τα σκάνταλα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα τώρα καλέ μαμά κι εσύ! Τους δυο τους ξέρεις, που κάνανε εκείνες τις πλάκες και λύθηκε ο αφαλός σου όπως μας φώναζες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι για, τοις θυμάμαι! Λες να δεχτούνε πασά μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ψοφάνε για κάτι τέτοια τα ρεμάλια! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μέχρι αργά τη νύχτα έκαναν σχέδια και πλάνα. Περασμένα μεσάνυχτα πια, καληνύχτισαν με φιλιά κι αγκαλιές. </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0mnHH0seKwq3QKm07NhiVw_liy_VgxI22eTw3Ya3EGEx2RbtTuPDGwL9HeX-3RrJgcwP3nW1bZH0R2nrVCGVL46HE1Ta0dUhBW0_NBX3r9OE5CIbqIKNwlppEnHxOX7V5PvnP0vFZgmNC/s1600/rs349l.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="81" data-original-width="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0mnHH0seKwq3QKm07NhiVw_liy_VgxI22eTw3Ya3EGEx2RbtTuPDGwL9HeX-3RrJgcwP3nW1bZH0R2nrVCGVL46HE1Ta0dUhBW0_NBX3r9OE5CIbqIKNwlppEnHxOX7V5PvnP0vFZgmNC/s1600/rs349l.jpg" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα του Μίλτου συγχυσμένη, σέρβιρε τον καφέ στα δυο φλιτζανάκια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>- Ακούς εσύ πράματα; Ακούω να λες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η αδερφή της αναστέναξε.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δε λέω, άντρας είναι, θα μπει και θα βγει, θα γλεντήσει, θα πάει και με καμιά... Αλλά να με βρει τέτοιο πράμα, δεν το περίμενα! Ένα κουβάρι έμεινε όλη νύχτα και παραμίλαγε σου λέω! Πώς βρέθηκε μπρουμουτισμένος στην πόρτα τύφλα στο μεθύσι; Βρομοκόπαγε οινόπνεμα και κάτουρο! Έλα όμως που δεν τα 'κανε πάνω του κι ήτανε η μπόχα στην πλάτη και τα μανίκια! Πού στα κομμάτια κυλίστηκε; Στο μαγαζί του γιου σου πήγε να σταθεί να τον εξυπερετήσει κι από κει πού βρέθηκε, ε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι να σου πω, δεν ξέρω βρε αδερφή... Απ' τη μέρα που μου το 'πες σπάει κι ο γιος μου το κεφάλι του αλλά δε μπορεί να καταλάβει... Εκατό φορές τον ρώτησε τι έγινε και λέξη δεν του πήρε... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μωρ' σε δουλεύει μια χαρά! Κι εμένα δηλαδή που πήγα και τον βρήκα! Όλο δεν ξέρω θεία και δεν ξέρω θεία! Ξεράδια του! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, δε νομίζω...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κοιμάσαι όρθια, άκου δε νομίζεις! Τα μπλεξίματα φέρνουνε κακά τέλη κι αυτό φοβάμαι! Είδα κι έπαθα να τόνε κάνω καλά που έγινε ρεζίλι των σκυλιών με τους καβγάδες για τη σουρλουλού της Ευρύκλειας! Τόσες κοπέλες της προκοπής ξεροσταλιάζουνε για χάρη του και να πέσει με τα μούτρα κι αυτός στη Σμυρνιά; Αυτό μας έλειπε! Κακό χρόνο και μαύρο να 'χει, τη γειτονιά μας άνω κάτω την έκανε! Πού ακούστηκε καλέ να σκοτώνονται οι φίλοι που μεγαλώσανε μαζί απ' τις φασκιές και να πιάνονται στα χέρια; Βγαίνει αυτή όξω και τους τρέχουνε τα σάλια...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν έδωσε δικαιώματα στα φανερά, με τα μάτια κάτω είναι... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλά λένε τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι! Όλο πλυσίματα, αρώματα και λούσα είναι τρομάρα της! Είδες εσύ καμιά άλλη να τα κάνει αυτά; Αλλά σου λέει, ας είμαι εγώ αλλιώτικη να ξεχωρίζω, να βουτήξω τον καλύτερο! Κι οι άντρες μάτια έχουνε και βλέπουνε, κακά τα ψέματα... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπορεί να είναι καλή κοπέλα όμως και...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δε με παρατάς κι εσύ; Για να στην έφερνε ο γιος σου και θα σου ΄λεγα! Αλλά βέβαια, εσύ έχεις δεμένο το γάιδαρό σου! Βρήκε ο κανακάρης σου ένα κορίτσι καθώς πρέπει, προικισμένη με σπίτι δικό της κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βρε συ, κόρτε της κάνει ακόμα, δεν την έφερε για νύφη!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Από ώρα σε ώρα θα στη φέρει, έννοια σου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε... Άμα είναι το τυχερό του, μακάρι, τι να πω... Σάμπως κι η κάθε μάνα δε θέλει το καλύτερο για το παιδί της;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αυτό λέω κι εγώ, το καλύτερο! Κι εμείς γιατί αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια και παλεύουμε να κάνει και μαγαζί δικό του, να φτιάξει οικογένεια και να καλοπερνάει, για να πέσει στη χειρότερη; Να βρει μια καλή κοπέλα, να 'χει και κάνα σπιτάκι να βάλουνε το κεφάλι τους, όχι καμιά που να την κουβεντιάζει όλος ο κόσμος, να μην έχει δεύτερο βρακί και να περιμένει το γιο μου να την κάνει κυρία!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εσύ καλά τα λες, αλλά τα παιδιά κάνουνε τα δικά τους... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Γι αυτό είμαστε οι γονείς, να προλαβαίνουμε τις κουτουράδες τους!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αναλόγως... Για σκέψου πόσοι πήρανε φτωχές γυναίκες και κάνανε μια χαρά οικογένειες... Καλό είναι βέβαια να έχει κι η νύφη το κατιτί της αλλά δεν τα βρίσκουμε πάντα όπως τα θέλουμε... Καλές και τίμιες να είναι, αυτό να λέμε... Και να σου πω, του δικού μου του γυάλισε κοπέλα που έχει και σπίτι, αυτό όμως έτσι έτυχε. Μπορεί να ήτανε καμιά άλλη που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, τι θα έκανα άμα την ήθελε καλά και σώνει; Δεν πα να μαδιόμουν και να χτύπαγα το κεφάλι μου, τι θα κατάφερνα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κοίτα τι μου λες τώρα! Ξεχνάς την κουνιάδα σου που μπήκε στη μέση και τα χάλασε τότε που ο γιος της είχε παλαβώσει με μια που δεν του ταίριαζε; Ή δεν έκανε μετά καλό γάμο μ' αυτή που του προξενέψανε; Και μικρή και καλή και σπίτι εδώ και στο χωριό της και τόσες ρίζες ελιές παρακαλώ! Άσχημα του έπεσε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, όχι, δεν του έπεσε άσχημα βέβαια... Αλλά εδώ που τα λέμε, είναι ένα βόδι και μισό. Χρυσό τον κάνανε τον ανιψιό μου να την πάρει, του κόσμου τα λεφτά κι από πάνω! Καλή κοπέλα, δε λέω, όμως δεν έχει βρε παιδάκι μου και κάτι να σε τραβήξει... Στολίστηκε τότε που κάνανε τη γνωριμία, μαλλιά, ρούχα, όλα στην πένα. Τη θυμάσαι στο γάμο, ε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πώς δεν τη θυμάμαι! Τι βόδι μου λες μωρέ, μια χαρά την είδα! Σοβαρή, μετρημένη, λίγα λόγια...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αυτά τα λίγα λόγια αδερφούλα μου... Ζήτημα είναι ν' αλλάξει πέντε κουβέντες με άνθρωπο, άκου που σου λέω... Μπορεί να της λες ας πούμε κάτι κι αυτή ή να κουνήσει το κεφάλι της ή να πει ένα "ααααα..." κι αυτό είναι όλο... Σάμπως να χαζοφέρνει, τι να σου πω... Στην κουνιάδα μου όσες φορές είμαστε κι ήταν κι αυτή, σαν τη γριά ντυμένη, με μια φούστα και μια μπλούζα σκέτη, τα μαλλιά της πιασμένα πίσω... Πού τα βάζει τόσα λεφτά τρομάρα της; Χαθήκανε τα ωραία ρούχα και τα στολίδια, να καμαρώσει κι ο άντρας της τη γυναίκα του; Ίδια η μάνα της είναι, χωριάτα! Και καλά, μεγάλη γυναίκα είναι, στα χωράφια δουλεύει όλη τη μέρα, τα ζώα κοιτάει, πού μυαλό για ντυσίματα; Και στους αρραβώνες και στο γάμο, σαν ξένα ήτανε πάνω της τα φορέματα, αμάθητη βλέπεις. Αλλά η κόρη που ζει εδώ, έτσι έπρεπε να είναι; Μεταξύ μας, αν ήτανε δικιά μου νύφη, θα ντρεπόμουν να την παρουσιάσω...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Η κουνιάδα σου τι λέει;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, τι να πει; Ότι είναι απλή κοπέλα και δεν της αρέσουνε τα πολλά πολλά κι έχει το νου της μόνο στον άντρα και το παιδί της. Όλο μοστράρει την προίκα της και καμαρώνει σαν το γύφτικο σκεπάρνι! Κι όσο που δε μιλάει πολύ, τυχερός είναι λέει ο γιος της που δεν του έτυχε καμιά γλωσσού! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κι ο ανιψιός σου;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μμμμ... Μια χαρά βολεύτηκε αυτός! Ο,τι ώρα θέλει μπαίνει, ο,τι ώρα θέλει βγαίνει, χαρτιά και τάβλι στο καφενείο, αυτή όλο ναι λέει σε όλα! Είπαμε, καλά είναι και τα λεφτά και τα χωράφια και τα σπίτια, αλλά να είναι και ζωντανός ο άνθρωπος, όχι κι έτσι! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βέβαια... Καλά κι αυτή, ντιπ μυαλό δεν έχει; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπα! Γι αυτό σου λέω, βόδι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Θα βρει καμιά φιλενάδα ο άντρας της έτσι που πάει και θα βαράει το κεφάλι της στον τοίχο μετά! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλά τα λες! Φιρί φιρί το πάει...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πόσες καπάτσες κυκλοφορούνε και μόλις τους κουνήσουν το δάχτυλο πάνε μαζί τους και δε λογαριάζουνε τίποτα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Γι αυτό πρέπει να είναι ξύπνια η γυναίκα! Καλά τα σπίτια, τα χωράφια, τα λεφτά κι οι πίτες που ζυμώνει όλη την ώρα με τόσα που της στέλνουν οι γονείς της απ' το χωριό, αλλά οι ξερές προίκες και τα ζυμάρια δε φτάνουν! Κοπέλα πράμα και να είναι σαν το φυτό στη γλάστρα; Θα μου πεις τώρα, ότι το φυτό έχει και μια χάρη, αυτή τι έχει τρομάρα της; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι να πω, άμα δεν είναι σε θέση να κρατήσει τον άντρα της... Κι ένα καφέ να πιούνε μαζί και να μιλήσουνε σαν όλα τ' αντρόγυνα του κόσμου, να ντυθεί και πιο καλά με τόσα που έχει, να μη τη βαριέται κι ο άλλος...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κατάλαβες τώρα γιατί όλοι κάνουνε έτσι για τη Θοδώρα της Ευρύκλειας; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μη μου τη μελετάς και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κουβέντα κάνουμε μωρέ, αμάν πια κι εσύ αμέσως! Εκεί θέλω να καταλήξω, στην εξυπνάδααα! Θυμάσαι την Ευρύκλεια πριν πεθάνει ο άντρας της;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλέ πώς δεν τη θυμάμαι τη γυναίκα τόσα χρόνια εδώ!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε! Στον ήλιο μοίρα μπορεί να μην είχανε, όμως ήτανε πάντα στην πένα φτιαγμένη! Φτωχικά, αλλά με προσοχή το κάθε πράμα! Και τα χρυσά της και τα μαλλιά της και όλα της! Πώς την κοιτάζανε όλοι που ξεχώριζε; Πολύ καθαρή, όχι ότι εμείς είμαστε τίποτα βρομιάρες βέβαια, αλλά σε τέτοιο βαθμό καμιά μας εδώ που τα λέμε... Κι η κόρη της δε θα έμοιαζε στη μάνα; Και τα σόγια του άντρα της που εδώ ερχόντουσαν μια ζωή, πίσω πηγαίνανε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ίδια φάρα δεν είναι; Σμυρνιές! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μαθημένες έτσι είναι! Δε μου λες, πόσα χρόνια έχει χήρα η Ευρύκλεια; Πολλά! Μαύρα που φοράει χωρίς άλλα πάνω της, γιατί η αλήθεια είναι ότι πολύ τον τιμάει το συχωρεμένο, μια φορά λερωμένη δε θα τη δεις! Μήτε άσπρη τρίχα στο γιακά της ρόμπας της δεν έχει που κάνει τη λάτρα της! Από πίσω στέκεται η κόρη, μπας και δει ψεγάδι! Και τα μαλλάκια της φτιαγμένα όμορφα τα έχει, λάμπει ολόκληρη! Ο άντρας της πάντα με γραβάτα και σακάκι ήτανε το χειμώνα και το καλοκαίρι πια φόραγε μπλούζες κοντομάνικες. Τις Κυριακές όμως στην εκκλησία κουστουμαρισμένος! Άστραφτε ολόκληρος κι αυτός!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πώς, όλα τα θυμάμαι... Καλός άνθρωπος κι αυτός κι η γυναίκα του, δε μπορώ να πω...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Είδες που στα λέω; Έχουνε μέσα τους βρε παιδί μου ένα πράμα αλλόκοτο... Ψοφάνε στις δουλειές, αλλά όποια ώρα και να τις δεις είναι φτιαγμένες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μμμμ... Χαρά στα κέφια τους... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άμα σου πω τώρα κάτι... Πολλές φορές τις ζήλεψα λιγάκι... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Α, να χαθείς κι εσύ, με συγχύζεις! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μην αρπάζεσαι μωρ' συ! Άμα λέω τις ζήλεψα, για το κέφι τους να είναι πάντα έτσι λέω!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άμα έχουνε αυτές το χαβά τους, να μη σε νοιάζει εσένα! Αυτό μας έλειπε, να σηκώνεσαι απ' τις εφτά και να στολίζεσαι για να φέρεις το σπίτι βόλτα, να σε κοιτάει ο κόσμος και να γελάει! Γιατί όποιες τα κάνουνε αυτά, φίλο ψάχνουνε, ακούς;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άσε μας κι εσύ τώρα! Η Ευρύκλεια δηλαδή φίλο έψαχνε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, δε λέω για τη γυναίκα τέτοιο πράμα, προς Θεού!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αδελφούλα, άλλα σου λέω κι άλλα καταλαβαίνεις...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μια χαρά καταλαβαίνω! Νοικοκυρεμένη δεν είσαι, καλή οικογένεια δεν έχεις;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κι εσύ το ίδιο. Απλώς έλεγα ότι...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Να μη λες! Αυτή τη φάρα, ούτε να την ακούω δε θέλω, όχι να ζηλέψουμε κι από πάνω! Τσάμπα κουβεντιάζουνε την προκομμένη την κόρη της; Με τα τούτα και τα κείνα που λες, σηκώνεται η γειτονιά στο πόδι! Κι αν θες να ξέρεις, καλύτερα η κουνιάδα σου που έκανε νύφη βόδι όπως λες, παρά να είχε κακό όνομα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αν είχε προίκα όμως...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και λίρες να κατούραγε που λέει ο λόγος, μακριά από μας! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><<Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες>> σκέφτηκε η αδερφή της που καταλάβαινε ότι ο Μίλτος δεν είχε μάτια για άλλη. Ευτυχώς που ο δικός της γιος δεν πρόλαβε να σηκώσει τα μάτια του πάνω της, λόγω του ερωτευμένου εξαδέλφου του και τη γλίτωσαν...</b></div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-77050774254594636862017-10-04T14:03:00.000+03:002017-10-04T14:03:51.397+03:00Φθινοπωρινοί περίπατοι <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4xa1vEuktmb9nmBrXh55XsjNmW2-PQqrCgk9KrphbvJDbGCg8OkN9CaFbAtfklXe1LJp0HUm8tqR0mA2b3vwpwlmh-HZdD5j2cYXYnvOsRYlj5028-N8SvxGzAt4PVkXMSbOktnf8NX7n/s1600/946.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="432" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4xa1vEuktmb9nmBrXh55XsjNmW2-PQqrCgk9KrphbvJDbGCg8OkN9CaFbAtfklXe1LJp0HUm8tqR0mA2b3vwpwlmh-HZdD5j2cYXYnvOsRYlj5028-N8SvxGzAt4PVkXMSbOktnf8NX7n/s400/946.jpg" width="396" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>Με το εμπριμέ φόρεμα που έδενε σφιχτά στη μέση, το λεπτό άσπρο ζακετάκι και τις νάυλον κάλτσες που φόρεσε για πρώτη φορά η Θοδωρούλα, με φόβο μη τις σκίσει, καμάρωνε στο σεργιάνι όμορφη και φρέσκια. </b><b>Ο Χαρίσης κάθε λίγο κοντοστεκόταν και χαιρετούσε γνωστούς και γείτονες.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Όλοι σχεδόν, εκτός απ' τις φαρμακόγλωσσες βέβαια που πίστευαν ότι η Θοδωρούλα δεν άξιζε ούτε δεκάρα, αγαπούσαν το νέο παλικάρι που προτίμησε να ξενιτευτεί για να βοηθήσει τη μάνα και την αδερφή του, όταν οι συνομήλικοί του έπαιρναν το χαρτζιλίκι από τους γονείς και τριγύριζαν άσκοπα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλωσόρισες! Θα κάτσεις καιρό εδώ; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπα, όχι πολύ... Όσο βρίσκω μπάρκο θα φεύγω! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μικρός είσαι ακόμα για τέτοια δουλειά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<div class="gmail_default">
<b>- Καλός είμαι! Χα χα χα! Έχω αδερφή να παντρέψω κι η μάνα μου πώς να τα βγάλει πέρα;</b></div>
</div>
<div class="gmail_default">
<b>- Λεβέντης και δουλευταράς! Μπράβο παλικάρι μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η πλατεία είχε κόσμο αρκετό με παιδάκια που έπαιζαν ανέμελα και φώναζαν όσο οι γονείς τους έτρωγαν ζεστό πασατέμπο στο χωνάκι. Η Αστερόπη άφησε το μικρό να κάνει τσουλήθρα και να κυλιστεί μαζί τους στο χώμα με τη μπάλα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κρίμας να μην έρθει κι ο Βλάσης μαζί μας...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άντε καλέ! Σιγά μην έχανε το τάβλι με τον ξάδερφό του! Θα έρθει στη μάνα σας για ούζο και μεζέ μετά!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Γέλασαν τ' αδέρφια μαζί της και κάθισαν αναπαυτικά στο απέναντι ζαχαροπλαστείο για πάστα. Ο μικρός της την έφαγε λαίμαργα και γύρισε στο παιχνίδι.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Τα μάτια όλων ήταν καρφωμένα πάνω τους. Η Αστερόπη όμορφα ντυμένη κι εκείνη, φορούσε γαλάζια φούστα και μπλούζα με ρίγες λευκές και μπλε ζακέτα. Η έξοδος σε ζαχαροπλαστείο ήταν επίσημη, αντίθετα με το παγκάκι. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Πόσο ωραία ήταν αυτά τα χρόνια! Χαιρόταν ο κόσμος τα ρούχα του, ανάλογα με το πού είχε να πάει. Ο κινηματογράφος, οι επισκέψεις στις ονομαστικές γιορτές, οι γάμοι, τα βαφτίσια, οι ταβέρνες... Αν κάποιοι τυχεροί είχαν τη δυνατότητα να πάνε στο θέατρο, συνήθως οι πιο ευκατάστατοι, ντύνονταν και στολίζονταν στην πένα. Κομμωτήριο οι κυρίες, καλό παλτό, λουστρίνι τριζάτο με τακούνι, κολιέ και μενταγιόν, κοστούμι οι σύζυγοι, φρέσκοι από τον κουρέα που πρόσεχε την παραμικρή λεπτομέρεια από σβέρκο μέχρι μάγουλο. Και την επόμενη μέρα μαζεύονταν οι άλλες να μάθουν για την υπόθεση, αρχή, μέση και τέλος, κυρίως όμως πώς ήταν οι ηθοποιοί από κοντά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Αστερόπη με το Βλάση είχαν πάει τον πρώτο καιρό του γάμου τους, πριν γεννηθεί το παιδί τους. Μα κι η Θοδωρούλα θα πήγαινε με την ξαδέρφη της τη Δέσποινα και το μνηστήρα της, έτσι της είχαν υποσχεθεί. Αχ και πώς το περίμενε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Πέρασαν δυο ευχάριστες γλυκαμένες ώρες κι άρχισε η μάχη με το μικρό που δεν ήθελε να φύγει. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πάμε βρε και να δεις η θεία Ευρύκλεια τι ωραία φαγάκια θα μας έχει! Και χαλβά με πολύ αμύγδαλο που σ' αρέσει! Άμα πάλι δε θες, κάτσε εδώ να το φάνε άλλοι και να κλαις μετά... Έλα, χεράκια θα πλύνεις μόνο και θα κάτσουμε μέχρι αργά.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Με κλαψούρισμα και μύξες που του σκούπιζε συνέχεια, έφυγαν για το σπίτι. Ολόκληρο θα τον έπλενε η μάνα του κι ας έλεγε μόνο τα χέρια. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Όμορφα πέρασε το βράδυ. Με μπόλικο ουζάκι, μεζέδες, γέλια και τραγούδια απ' το Βλάση που ήταν γλεντζές κι έξω καρδιά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Περασμένα μεσάνυχτα έφυγαν με το μικρό κοιμισμένο πια στην αγκαλιά του πατέρα του.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αύριο να μηνύσουμε τους θείους και τα ξαδέρφια σου που ήρτες παιδάκι μου! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι μάνα! Τσ' ήφερα κι εκείνο το δώρο που πολύ χαρά θα κάμουνε!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τσι ευκές μου να έχεις γιόκα μου, που ούλα τα μετράς καλά και σωστά! Τσι ευκές μου! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν τσοι κάμουμε καλύτερα έκπληξη; Να μπείτε πρώτα εσείς κι εγώ θα κρυφτώ στο πλάι να μ' ιδούνε άξαφνα; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναίσκε γιε μου! Τση τρελής θα γίνει αφ' τσι χαρές! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ο θείος Ασημάκης άμα ιδεί τα τσιγάρα... Θα κάθεται να τα πίνει με το γαμπρό του... Αμερικάνικα βλέπεις, ωραίος καπνός! Με τσι κούτες τα παίρνουνε μάνα και κάμουνε αμάν ούλοι για δαύτα! Λέγω να δώκω και τον κυρ-Φανούρη κάνα δυο πακέτα, που πολύ εχτίμηση τον έχω.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μα κι εκείνος μας αγαπά και μας εχτιμά Χαρίση μου κι ούλο την έγνοια σου έχει! Πολύ καλός και πονετικός! Και πόσες φορές μας ήβανε παραπάνω πράμα χωρίς να μας ειπεί τίποτις... Και καλά το ζύγιαζε στα δράμια του αμά σωστό δεν ήτονε, ήβλεπες το κομμάτι πιο μεγάλο... Χρυσός άθρωπος! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Είδες μάνα; Κι άλλοι κάμουνε το ανάποδο κι ηκλέβουνε τον κοσμάκη. Παλιαθρώποι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τα ζήσαμε και με το μπαμπά σου το σχωρεμένο και μετά που μας άφηκε... Τι να ειπείς... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Α! Να πείτε και τη μαντάμ Μαρίκα και τη συμπεθέρα τη Σουλτάνα να έρτουνε, να τσ' ιδώ κι εγώ, ε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βέβαια! Να ιδούμε και τι θα γίνει με την αδερφή σου παιδάκι μου, πολύ τσι έχω εμπιστοσύνη...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μη σεκλετίζεσαι κι ούλα θα γίνουν κατά πώς πρέπει. Αλλά να ξεύρεις ένα πράμα: Από δω δεν θα φύγω, άμα δεν τσ' ηβάλω στη θέση τους ούλους που ήβγαλαν τα κακά τα λόγια!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Τρέμουλο έπιασε τη μάνα. Αυτό που φοβόταν, δε μπορούσε μάλλον να το αποφύγει.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ησύχασε παιδάκι μου μη κι ηγίνει κάνα κακό. Ταραχές και φασαρίες, πάντα έχουνε άσκημο τέλος... Μη σε μουτζουρώσουνε τα χαρτιά σου και μετά δε θα σ' ηθέλει κανένας μήτε στη δούλεψή του, μήτε καλό θα ιδείς ποτές στη ζωή σου! Τι θα κάμουμε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μη κλαις και μη φοβάσαι μανούλα μου! Κάτι κακό δε θα κάμω...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναίσκε λεβέντη μου, σάματις δεν ηξεύρω το παιδί μου; Αλλά να, λόγο στο λόγο... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σώπασε είπαααα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Κουτούλαγε από τη νύστα ο Χαρίσης. Το ταξίδι της επιστροφής, το κρασί το μεσημέρι και το άφθονο ουζάκι με την παρέα το βράδυ, τον μισοκοίμισαν στην καρέκλα. Η Θοδωρούλα του είχε στρώσει καθαρά σεντόνια και μια λεπτή κουβέρτα και τον βοήθησε να ξαπλώσει. Ήταν τόσο χαρούμενη κι ευτυχισμένη εκείνη τη μέρα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Έβγαλε με τα γάντια τις κάλτσες για να μη φύγει κάνας πόντος και τις άπλωσε στην καρέκλα. Οι ζαρτιέρες που τις συγκρατούσαν ήταν της μαμάς της, που τις είχε στο κάτω συρτάρι με τα καλά εσώρουχα και μοσχοβολούσαν λεβάντα. Μάζευαν τα άνθη και τα ξέραιναν στον ήλιο, μετά τα έτριβαν κι η μυρωδάτη σκόνη έμπαινε σε τριπλά τούλια από μπομπονιέρες που ποτέ δεν πέταγαν. Έτσι αρωμάτιζαν τη ντουλάπα και το μπαούλο με τα ρούχα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η σκέψη της ταξίδεψε ξαφνικά. Φαντάστηκε πως ήταν σ' ένα σπίτι άλλο, που δεν είχε υγρασία και σημάδια στους τοίχους, ούτε παλιά ντουλάπια ετοιμόρροπα στην κουζίνα. Καμάρωνε το νοικοκυριό της με τα καινούργια γυαλιστερά έπιπλα κι ασπρόρουχα που ήταν στολισμένα με δαντέλες. Κι εκείνα τα φαγητά στο τραπέζι όμορφα στολισμένα στις πιατέλες και την κανάτα με το κρασί στη μέση, δεν τέλειωναν ποτέ. Μπαινόβγαινε κρατώντας δίσκους με αχνιστές νοστιμιές και σερβίριζε κόσμο πολύ, γιορτή θα ήταν. Δεν είχε άγχος ότι δε θα φτάσουν και τα λιγοστά λεφτά της δεν επέτρεπαν παραπάνω έξοδα. Ήταν όμορφη, ήρεμη κι ευτυχισμένη. Έκανε τη βραδινή προσευχή της και κοιμήθηκε χαμένη στο όνειρο... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7o4PLezhuuvBbDyxaavJDxCB3U15W84sQRyNqe62dn1EZdckaLCnJ-pu9LnF2gAh1-RikW_FU8Ncta_01FL3xK8o7Ym8jJtGIdjYgYhyxeaM_E3xuToqTb8wYuJO1qFaA_zZGDffmbBnE/s1600/880p.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="387" height="137" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7o4PLezhuuvBbDyxaavJDxCB3U15W84sQRyNqe62dn1EZdckaLCnJ-pu9LnF2gAh1-RikW_FU8Ncta_01FL3xK8o7Ym8jJtGIdjYgYhyxeaM_E3xuToqTb8wYuJO1qFaA_zZGDffmbBnE/s200/880p.gif" width="200" /></a></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
</div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο Χαρίσης ήπιε το πρωινό του καφεδάκι απ' τα χεράκια της μάνας.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν είναι καλά η Αστερόπη σήμερις γιε μου... Το στομάχι της χάλια αφ' το ξημέρωμα είπε ο Βλάσης... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλέ μάνα, σάματις κι εγώ την είδα κομμάτι χλωμή λίγο πριν φύγουνε τη νύχτα... Στον περίπατο μια χαρά ήτονε πάντως!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι να την ηπείραξε την κοπέλα; Μπα κι έχει πάρει κάνα κρύο τον είπα, να την ηδώκει λίγο χαμόμηλο, να κάμει και κάνα τρίψιμο με το σπίρτο να ζεσταθεί...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ζακέτα φόραγε πάντως χτες. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Θα πεταχτώ μια να την ιδώ άμα δε συνέρθει.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Να πας μάνα, να πας.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ξεκούραστος και φρέσκος, πήρε τα τσιγάρα και βγήκε για το μπακάλικο με το χαμόγελο ως τα αυτιά.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βρε, βρε, βρε! Καλώς τον μου, καλώς ήρθες αγόρι μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλώς σε βρήκα κυρ-Φανούρη μου; Τι κάμετε, καλά;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Του έδωσε ένα σκαμνάκι να καθίσει και λουκούμι να τον γλυκάνει. Άνοιξε το πακέτο με χαρά παιδιού, έβγαλε τσιγάρο και το άναψε απολαμβάνοντας το μυρωδάτο καπνό. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Να ΄σαι καλά παλικάρι μου! Πολύ συγκινήθηκα που με θυμήθηκες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σε ξεχνάω και ποτέ μου νομίζεις; Κι εγώ συγκινήθηκα με το λουκούμι που με τράταρες όπως τότες που ήμουνα μικρός και μ' έσερνε για η μάνα για η αδερφή μου και χτύπαγα τα ποδάρια μου με κλάματα και φωνές που μάλωνα με τσ' άλλοι στο δρόμο. Με το που το ήτρωγα γλύκαινε το μέσα μου...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τώρα μικρός είσαι κι όποτε θες θα έρχεσαι να σε γλυκαίνω! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Οι στεναχώριες δε λείπουνε κυρ-Φανούρη μου ποτές... Μεγάλωσα πριν την ώρα μου επειδής έτσι ήπρεπε, μα δε βαρυκομώ. Τυραννισμένη πολύ είναι η μάνα μου, τα ξεύρεις δα... Και ξέρω πώς έχεις φερθεί τόσα χρόνια για ο,τι χρειαζούμαστε... Είδες τι παθαίνω τώρα; Μισά λόγια σαν τη μάνα μου και την αδερφή μου και μισά σαν ούλους εσάς μιλάω! Χα χα χα! Για να νιώθουνε τη γλώσσα τση πατρίδας μας, αμά μπερδεύομαι! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πλάκα έχεις βρε! Χα χα! Να μη νιώθεις υποχρέωση και να μην τα λες αυτά! Νοικοκυρά γυναίκα η Ευρύκλεια και πιο καλή απ' όλες εδώ στη γειτονιά! Αίμα έφτυσε που λέει ο λόγος για να σας αναστήσει... Κι αυτή η αδερφούλα σου, στο ένα πόδι στέκεται το πουλάκι μου, πρώτη και καλύτερη σε όλα! Χαρά σ' αυτόν που θα την πάρει! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Πριν προλάβει ν' απαντήσει ο Χαρίσης, η μια φαρμακόγλωσσα που είχε κρυφτεί πίσω απ' τα κοφίνια στην πόρτα του μαγαζιού, τάχα πως στρώνει την κάλτσα της, εμφανίστηκε με μάτια που πετούσαν φωτιές.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε! Δε θ' αργήσει κατά πώς φαίνεται... Καλημέρα κυρ-Φανούρη!</b></div>
<div class="gmail_default">
<div class="gmail_default">
<b>- Τι φαίνεται που δεν το βλέπω δηλαδή; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εεεε... Καλωσόρισες, καλωσόρισες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι εεεε, κυρά-Μαρουλία, δεν κατάλαβα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν κατάλαβες! Λέω, μικρή είναι, πεταχτή είναι, όλο και κάποιον θα βρει να τυλίξει!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τι είναι η αδερφή μου, μηχανή του τσιγάρου για να τυλίξει άντρα αντί για καπνό; Και πεταχτή που τη λες, μόνο στις δουλειές και τα θελήματα είναι! Όχι σαν μερικές που τη στήνουνε στις πόρτες μπας και χάσουνε κάναν άντρα απ' τα μάτια τους!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Α! Δεν ξέρω τι κάνει καθεμιά κι ούτε που με νοιάζει δηλαδή... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μωρέ ξέρεις και παραξέρεις! Και καλά θα κάνεις να κοιτάζεις την κόρη σου κι όχι τη Θοδωρούλα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Θηρίο ανήμερο έγινε η Μαρουλία! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι είπες βρε για την κόρη μου; Είσαι εσύ άξιος να την πιάσεις στο στόμα σου;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Γιατί, είσαι εσύ άξια να πιάσεις την αδερφή μου στο δικό σου στόμα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι σου είπα βρε; Πεταχτή την είπα κι άλλο τίποτα δε βγήκε απ' το στόμα μου γιατί είμαι καλή γυναίκα εγώ! Μπας και θες να μάθεις τα τι σούρνει η γειτονιά κι ο κόσμος όλος για δαύτη; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι, θέλω! Αλλά όχι απ' το δικό σου στόμα, εδώ είμαι κι όποιος θέλει ας έρθει να μου πει! Και να δεις τι έχω να πω κι εγώ για τις δικές τους!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Παρασκευούλα εμφανίστηκε φουριόζα. κρατώντας ένα κουνουπίδι. Από ώρα ήταν στο πλάι της πόρτας κι άκουγε με τα αυτιά τεντωμένα.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ορίστε μας! Ήρθε κι ο Χαρίσης απ' την άλλη άκρη, να κατηγορήσει τα κορίτσια μας!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εσείς τρωγόσαστε με την αδερφή μου! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μμμμμ... Άλλη δουλειά δεν έχουμε...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αυτό λέω κι εγώ, δεν έχετε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο κυρ-Φανούρης επενέβη για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άφησέ τες βρε παιδάκι μου κι ησύχασε! Αμαρτία να συγχύζεσαι ακόμα δεν έπιασες στεριά!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μα να της κάνουνε πόλεμο κι εγώ να μην έχω χαμπάρι; Μήτε τη μάνα μου δε σεβαστήκανε που τσ' έχει κάμει του κόσμου τα καλά; Φεύγω, θα πάμε στης θείας μου πιο μετά κι έχουμε δρόμο... Χαιρετώ!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Στο καλό παιδί μου και σ' ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τίποτις δεν κάμει κυρ-Φανούρη μου, να 'σαι καλά! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Οι συγχυσμένες κουτσομπόλες αφού παίνεσαν τις κόρες τους για την τιμή και την προκοπή τους, έτσι για να φύγουν οι υποψίες, έπρεπε να μάθουν τι έδωσε του μπακάλη και τον ευχαριστούσε με τόση χαρά. Εκείνος κράτησε κλειστό το στόμα του, έτσι για να σκάσουν! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ωραία πέρασαν στης θείας το σπίτι. Νικούλα, Ασημάκης και ξαδέρφια, δάκρυσαν και ξεφώνιζαν από χαρά όταν τον είδαν!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο γαμπρός της Δέσποινας τους πήγε ένα μεγάλο περίπατο με το ταξί και γνώρισαν άλλες περιοχές. Έφτασαν σε βουνά γεμάτα δέντρα κι ανάσαναν τη φρεσκάδα του καθαρού αέρα. Οι νέοι γύρισαν αργά με τα μάγουλα ροδοκόκκινα και τις αγκαλιές γεμάτες λουλούδια.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Νικούλα έκλεισε συνωμοτικά το μάτι στην Ευρύκλεια.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν τσι αφήνω να πάρουνε μονάχοι τα βουνά, την ητρώγουμαι την ανιψιά σου, φοβούμαι...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Χα χα χα! Και καλά κάμεις! Τα ξεμοναχιάσματα μετά τα στέφανα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναίσκε νύφη μου! Καλά που ήρτατε κι υπήγαν ούλοι μαζί και τσι πρόσεχε ο γιος σου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κι ηγιομίσανε αγέρα τα πλεμόνια τους που έχομε χειμώνα μπροστά για τσι πούντες! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο γαμπρός αφού ανανέωσε το ραντεβού τους, άφησε την οικογένεια στο σπίτι. Επέμενε πολύ να τους πάει πάλι, ήταν εξαιρετικά ευγενικό και φιλότιμο παιδί. Αυτή τη φορά δεν έμεινε για γλυκό ή μεζεδάκι στης Ευρύκλειας, έφυγε του σκοτωμού για το μεροκάματο. Είχε χάσει λίγες ώρες με τον περίπατο αλλά χαλάλι τους! Η μαυριδερή κόρη της Παρασκευούλας έδωσε μια με τον αγκώνα στην κόρη της Μαρουλίας. Μασούσαν τσίχλα αδιάκριτα, σαν κατσίκες, ξεροσταλιάζοντας στο παράθυρο. Οι μάνες βγήκαν τρέχοντας όταν άκουσαν το αυτοκίνητο.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Είδες τύχη η ανιψιά; Ωραίος είναι, ε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αμ δεν είδα; Σμυρνιές παιδί μου, τους καλύτερους βουτάνε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μωρέ καλά τα λένε...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εσείς να τα βλέπετε, είναι ξύπνιες! Τα μάτια σας ανοιχτά να τα έχετε, μετρημένα τα καλά παιδιά είναι και θα μας τα πάρουνε μέσα από τα χέρια μας!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Κατά βάθος υπήρχε βέβαια ανταγωνισμός. Καθεμιά ήθελε να πάρει ανώτερο η δική της κόρη, για να μπει στο μάτι της άλλης κι ας κρατούσαν τα προσχήματα όταν συζητούσαν. Μόνες στα σπίτια τους μαμάδες και κόρες, κατηγορούσαν τις άλλες και τις υποβίβαζαν. Κλασικά πράγματα. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7o4PLezhuuvBbDyxaavJDxCB3U15W84sQRyNqe62dn1EZdckaLCnJ-pu9LnF2gAh1-RikW_FU8Ncta_01FL3xK8o7Ym8jJtGIdjYgYhyxeaM_E3xuToqTb8wYuJO1qFaA_zZGDffmbBnE/s1600/880p.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="387" height="137" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7o4PLezhuuvBbDyxaavJDxCB3U15W84sQRyNqe62dn1EZdckaLCnJ-pu9LnF2gAh1-RikW_FU8Ncta_01FL3xK8o7Ym8jJtGIdjYgYhyxeaM_E3xuToqTb8wYuJO1qFaA_zZGDffmbBnE/s200/880p.gif" width="200" /></a></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Μαρίκα ζήτησε από τη Σουλτάνα να της κουμπώσει το κολιέ για να μη χαλάσει τα φρεσκοβαμμένα νύχια της.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σε δυο λεφτά ηφύαμε συμπεθέρα μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι για! Ίσα που να προλάβει ο γιος μου με την </b><b style="background-color: white;">Αγλαΐτσα </b><b>να μας πάει, καλύτερα θα είναι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Για τη δουγειά που θέλομε, βέβαια! Καλύτερα να μας ιδούνε πολλοί μαζί! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ωραίο μπούγιο κάνομε όμως, ε; Φτου σκόρδα, μάτι μη σε πιάσει συμπεθέρα μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Τι όμορφα που είχε ντυθεί κι εκείνη τη μέρα η Μαρίκα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Με τη στενή βυσσινί μακριά της φούστα που άνοιγε προς τους αστραγάλους με χάρη, το μαύρο πουκάμισο με τις δαντέλες και την επίσης βυσσινί ζακέτα με τις μαύρες μανσέτες και τα χρυσά κουμπάκια, στεκόταν στητή στις γόβες της. Όλα της τα ρούχα ήταν προσεγμένα και ταιριαστά.</b><b>Ο,τι αγόραζε, είχε πάντα συμπλήρωμα. Λίγο ύφασμα για το λαιμό, τα μανίκια, έφτιαχναν σύνολα ασορτί.</b><b> Τα χρυσά της χέρια κρατούσαν συχνά ένα τόσο δα μικρό βελονάκι που βύθιζε στη λεπτή κλωστή κι έφτιαχνε αριστουργήματα που στόλιζαν τα ρούχα της. Κολλάριζε τις όμορφες δαντέλες, άλλες με άκρες μυτερές, άλλες με στρογγυλεμένες και τις έραβε με μεγάλη προσοχή, κάνοντας μοναδική τη γκαρνταρόμπα της. Δεν άφηνε τίποτα στην τύχη σχετικά με την εμφάνισή της. Είχε όμως πάντα κι ένα καλό λόγο για όλους. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σκόρδα και σ' εσένανε, κούκλα είσαι! Πολύ σε πάει το φουστάνι, έχεις κι έμορφα τα μαλλάκια σου, ηχτυπάει και το φλουρί κι ο σταυρός απάνω, στράκες κάμνεις! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η αλήθεια ήταν ότι αγκομαχούσε το φόρεμα στο παχουλό σώμα της Σουλτάνας. Την τραβούσε μπροστά στο στήθος, στα μπράτσα και στην περιφέρεια, αφού τα κιλά της είχαν πάρει πάλι τον ανήφορο επικίνδυνα. Μπρος στην απόλαυση του καλού φαγητού όμως, ήταν λεπτομέρεια. Χαλάλι μπρε, μια ζωή την έχουμε!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Του Γιωργάκη μου το καπάρο μαζί με το δαχτυλίδι... Πάνε τόσα χρόνια που δεν τα έχω βγάλει απέ πάνω μου συμπεθέρα... Έτσι με είχε πει κι έτσι έκαμα! Όταν τον έχασα το είχα από μέσα μου σαν φυλαχτό ένα πράμα... Και το σταυρό της συχωρεμένης της πεθεράς μου που με τόνε πέρασε στην αρρεβώνα με το βραχιόλι μου το καλό και τα μεγάλα σκουλαρίκια με τις ίδιες πέτρες... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κι αυτά που ήβαλες πολύ ωραία και καλά είναι όμως!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε! Είπα να βάλω παραπάνω μαλαματικά για να τους μπούμε στο μάτι, να κάμουμε τις πολύ πλούσιες και να σκάσουνε απ' το κακό τους οι άλλες! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ήταν γενικά φορτωμένη με χρυσαφικά η Σουλτάνα όπως όλες οι Κωνσταντινουπολίτισσες. Όταν επρόκειτο να πάει κάπου, έβαζε και κάτι επιπλέον, έτσι για να της φανεί η έξοδος. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Η Αγλαΐα κομψή και καλοντυμένη κι εκείνη, βγήκε από το αυτοκίνητο του Ιάκωβου. Γλώσσα μέσα δεν είχε βάλει ο άντρας της κι έβγαλε το άσπρο μαντιλάκι της να σκουπίσει με την άκρη του τα μάτια της.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Η Σουλτάνα την κοίταξε ανήσυχη.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Τι έπαθες παιδάκι μου, κλαις; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Από τα γέλια καλέ μαμά! Αυτός ο γιος σου με τρέλανε και φοβούμαι μη με φύγει το ρίμελ κι ηγίνουνε τα μάτια μου μουτζούρες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Χα χα χα! Τι λέει πάλι ο στόμας σου μπρε τζουτζέ; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Ωραία μάνα έχω, να με λέει έτσι! Δε φτάνει που κάνουμε τα μυαλά σου και μας τρέχεις πάλι, άντε! Πρόσεχε καλά καημένη μου, μη κάνεις πάλι καμιά παλαβομάρα γιατί δε σε κουβαλάω ποτέ πια! Και για να 'χουμε καλό ρώτημα, λογαριάζεις μήπως να κατουρηθείς σε κάνα μαγαζί; Αν είναι έτσι, ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις, τελεία και παύλα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Συμπεθέρα και νύφη έσκασαν στα γέλια. Έψαξε κι η Μαρίκα το μαντίλι της για να προλάβει το μακιγιάζ της.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Σους μπρε! Γίνηκε ένα πράμα μια φορά και θα με το κοπανάς συνέχεια; Για καλό τα κάμουμε τζάνουμ, μεγάλη αμαρτία το κορίτσι! Ήρτε κι ο αδερφός της απ' τα καράβια το γιαβρί μου...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Κανόνισε να τον κάνεις να φύγει με το επόμενο για να γλυτώσει, ε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Έτσι, με γέλια κι αστεία έφτασαν στο σπιτάκι της Ευρύκλειας.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Μάνα, κόρη και γιος, βγήκαν χαρούμενοι να τους υποδεχτούν. Ανάσα ανακούφισης κι ελπίδας ήταν για εκείνες η επίσκεψή τους. Ο Ιάκωβος βγήκε πρώτος κι άνοιξε τις πίσω πόρτες για τις μητέρες. Ο σεβασμός προς τους μεγαλύτερους ήταν αρχή όλων τους. Ακολούθησε η μπροστινή για τη γυναίκα του. Το πρώτο που αντίκρισαν οι γειτόνισσες μετά τον ψηλό, λεβέντη άντρα, ήταν η κομψή γάμπα της </b><b style="background-color: white;">Αγλαΐας ντυμένη με φίνα κάλτσα και γόβα δίχρωμη με λουράκι που αγκάλιαζε το λεπτό της αστράγαλο. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Μπα! Ποιοι είναι πάλι τούτοι; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Α! Να τες πάλι αυτές! Το ζευγάρι τι να τους είναι; Πλούσιοι φαίνονται κι αυτοί!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Κοίτα αέρα που έχει η κοπέλα! Και τι ρούχα, τι παπούτσια!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">- Χμμμ... Σάμπως να μοιάζει με την ψηλή την αδύνατη, κόρη της να είναι άραγε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Η μυρωδιά του φαγητού που καιγόταν έκανε τη Μαρουλία να βάλει τη φωνή στην κόρη της κι η Παρασκευούλα πήρε τη σκούπα και βγήκε στο δρόμο, μη της ξεφύγει τίποτα. Οι υπόλοιπες κοντοστέκονταν στις πόρτες ψάχνοντας παρέα για κουτσομπολιό.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b style="background-color: white;">Αυτό το απόγευμα είχε μεγάλο ενδιαφέρον...</b></div>
<div class="gmail_default">
<br /></div>
<div class="gmail_default">
</div>
<div class="gmail_default">
<br /></div>
<div>
<b><br /></b></div>
</div>
<div>
<b><br /></b></div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-15982074607618905602017-06-15T12:12:00.001+03:002017-06-15T23:19:35.294+03:00Είναι καλή τύχη για το κορίτσι <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg7ZK6cZWHATQK2_BYpquSITfwgbS7jdp4MfTpTW4UNyvdJzEAPfwtQ42vzazxz0gQg-FV0QoOe2Y1z4WR1DZcx7qJjjlOXZtCJ6Stq0AaUuqL1AurFXV8ttL8uMmuyLKn5bBCBlviFVFa/s1600/p558.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="305" data-original-width="400" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg7ZK6cZWHATQK2_BYpquSITfwgbS7jdp4MfTpTW4UNyvdJzEAPfwtQ42vzazxz0gQg-FV0QoOe2Y1z4WR1DZcx7qJjjlOXZtCJ6Stq0AaUuqL1AurFXV8ttL8uMmuyLKn5bBCBlviFVFa/s400/p558.gif" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<div class="gmail_default">
<b>Η Ανθούλα σκούπιζε τα μάτια της που έτρεχαν δάκρυα απ' τα πολλά γέλια. Η ανάσα της κοβόταν και πνιγόταν με το νερό. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα κι η Μαρίκα περιέγραφαν το πώς ξεκίνησαν όλα.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πού να φανταστώ καλέ θεία ότι θα ξημερωνόμουν κάτω, στην είσοδο; Να ξυπνήσω και να μην είναι ο άντρας μου στο σπίτι; Τρελάθηκα σ' ηλέγω, δεν ήξευρα ποιο δρόμο να πάρω να τόνε ψάξω!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τρελή, παλαβή! Ούλο τον κόσμο τα πάνου κάτου έφερες πάλι! Έχεις κάμει ένα σωρό, αμά τέτοιο πράμα μήτε που περίμενα! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εγώ λόγια πήγα να τον πάρω μπρε σεις, πού να ήξευρα το πώς θα έρτουνε τα πράματα για;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ώρες χαχάνιζαν και περίμεναν τον Ιάκωβο για να συμπληρωθεί ο... θίασος. Αν η τόσο κωμική ιστορία παιζόταν σε θέατρο, θα έκανε δικαίως τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Αφού σηκώθηκε ξανά η γειτονιά από τα τρανταχτά τους γέλια, προσπάθησαν να σοβαρευτούν όσο μπορούσαν και ν' ασχοληθούν με τα παντρολογήματα της Θοδωρούλας. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Σουλτάνα έβαλε το ένα χέρι στη μέση κι έτριψε τα τρία δάχτυλα του άλλου στον αέρα, κίνηση που δήλωνε λεφτά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Απ' ούλες τις μεριές είναι τύχη καλή για το κορίτσι! Και παράδες καλοί θα βγάνει και παιδί μάλαμα είναι και την αγαπάει. Δε θα πάρει κάνα ρεμπεσκέ που μπορεί να τη γυαλίσει και να σκέφτεται πώς να στήσει το τσουκάλι της κάθε μέρα και πώς να κρύψει τη μιζέρια της!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Το βλέμμα της πέρασε φευγαλέα από την Ανθούλα που είχε καταπιεί τη γλώσσα της για πολλοστή φορά.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αφού δεν έχει κανένα στο νου τση, μη χάσει την τύχη την καλή, δίκιο έχεις συμπεθέρα μου...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Να το σπρώξουμε το πράμα κομμάτι, να ησυχάσει κι η μαμά της, να διει κι αυτή μια ωραία ζωή. Ας τον κάμει στην αρχή νάζια, πιο πολύ θα τη θέλει αυτός. Το ζήτημα είναι με τοις γονιοί του τι θα γένει... Γιατί, να πούμε που το πρόβλημα είναι μόνο σ' αυτοί, σιάχνεται κάπως, αμά αφ' τη Μαρουλία που τον είχε βάλει στο μάτι κι ούλες τις άλλες για τις κόρες τους, ίσα με τις γριές και τοις γέροι, λόγο καλό δεν έχουνε για την κοπέλα. Και πες πες, ούλοι οι μαχαλάδες την κουσελεύουνε. Άμα το πεθερικό δε θέλει μια για νύφη, οι γειτόνοι φταίνε πάντα! Άμα λένε του κόσμου τα λόγια, ποια οικογένεια τη μπάζει στο σπίτι της; Σκέβου όμως να την παινεύουνε πώς καμαρώνει η φαμίλια και βγαίνει με το κεφάλι ψηλά, ε; Κι εγώ άμα δεν τις ήξευρα κι εσείς, το ίδιο θα κάναμε, κακά τα ψέματα... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Έτσι είναι, απάντησαν όλες ταυτόχρονα. </b><b> </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πρέπει κάτι να γίνει για ν' αλλάξουμε τα μυαλά τους... Πρώτα της γειτονιάς, αυτό μας κόφτει... </b><b> </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και σαν τι λέγεις να γίνει συμπεθέρα μου; Ηξεύρουμε καλά το πώς μας είδανε, σαν ξένο σώμα... Κι εμείς που είχαμε σιάξει τσι φαμίλιες μας καλά ήτονε, αλί απ' τσι λεύτερες... Μπρε καλά λένε παπούτσι αφ' τον τόπο σου...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και πού να βρεθεί καλέ μαμά; Είδες πολλούς δικούς μας να παντρεύονται μεταξύ τους τα τελευταία χρόνια; Οι περισσότεροι νέοι τση Σμύρνης είναι έστω και με το λόγο πιασμένοι! Άξιοι και δουλευτάδες δε τσ' αφήνουνε! Κι ο Μίλτος που είναι από δω κι έχει μέλλον, ανάρπαστος γαμπρός είναι κι όλες τον λιμπίζονται... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σωστά τα λέγεις </b><b>Αγλαΐτσα </b><b>μου. Η κάθε μάνα τον καλύτερο θέλει για την κόρη της, καμιά σ' ούλο το ντουνιά δεν υπάρχει που να ζητάει να κακοπέσει το παιδί της... Αμά, κάτι θα σκεφτούμε, δε μπορεί να μείκει έτσι η κατάσταση...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ποτέ δεν έκανε λάθος η Σουλτάνα στις εκτιμήσεις και τις ιδέες της.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Μια νύχτα δύσκολη πέρασε στριφογυρίζοντας στο κρεβάτι ώσπου να βολέψει το γόνατό της που την πονούσε και πριν ξημερώσει σηκώθηκε να βάλει ζεστές κομπρέσες για να ανακουφιστεί λιγάκι. Ο ύπνος δεν την έπαιρνε περισσότερο από μισή ώρα κι έτσι έψησε τον πρώτο καφέ της ημέρας. Έβρασε νερό στο κατσαρόλι και βούτηξε το χοντρό πεσκίρι να ζεσταθεί καλά. Με δυο πιρούνια το έπιασε και το ακούμπησε στο τρυπητό να στραγγίσει πριν το βρέξει με οινόπνευμα και το βάλει στο πονεμένο της πόδι.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Μετά από αρκετά <<ωχ ωχ ωχ!>> ήπιε την πρώτη γουλιά απ' το καφεδάκι. Βαρύ γλυκό τον έπιναν οι Σμυρνιές, με λιγότερη ζάχαρη οι Πολίτισσες αλλά σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να τους πικρίζει στο στόμα. Νόμος απαράβατος! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><<Πώς το καταπίνουνε μερικοί άντρηδοι έτσι δηλητήριο; Πα πα πα!>></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Οι σκέψεις της ήταν στη Θοδωρούλα. Αν λένε για κάποιους ότι έχουν πείσμα και γνώμη δεν αλλάζουν με τίποτα, ο,τι κι αν τους πεις, τότε πώς αλλάζεις τη γνώμη τόσων ανθρώπων; Εκεί έπρεπε να εστιάσουν για να λήξει το θέμα μια και καλή.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><<Άμα δεν ήτονε ο Μίλτος για ο Λάκης που λέει ο λόγος, κάποιος άλλος θα βρισκότανε... Κι από άλλο μέρος ακόμα, μακριά απ' εκεί, πάλι δε θα ρωτάγανε να μάθουνε τι σόι πράμα είναι εκείνη; Αφού έτσι γίνεται πάντα, καφενέ για καφενέ δεν αφήνουνε που να μην αρωτήξουνε για την καθεμιά... Και τους μαχαλάδες ούλους γύρα φέρνουνε και χαρά σ' αυτήνε που έχει καλό όνομα...>></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Άναψε τσιγάρο και βόλεψε καλύτερα το τεντωμένο πόδι της στην καρέκλα. Η εικόνα από τη γειτονιά τους ερχόταν συνέχεια μπροστά της, σκεπτόμενη και την Αστερόπη με το Βλάση και την καλή τους καρδιά. Χρυσοί άνθρωποι. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><< Τοις αγαπάνε και τοις σέβουνται ούλοι εκεί πέρα κι εκείνη ξεύρει να τοις κλείνει τα στόματα με τον τρόπο της... Μια φαμίλια ανάμεσα σε τόσες όμως... Μπρε πώς κοιτάνε κι εκεινής τις πάστρες! Να τη λέγαμε μπα και μιλήσει τη μαμά του Μίλτου, αμά και πάλι τι θα καταφέρουμε; Μια τρύπα στο νερό, αυτό! Χώρια που θα θεριέψουνε τα στόματα άμα και πει καμιά κουβέντα αυτή... Μπα, δεν είναι σωστό, πιο χειρότερα θα γένουνε και θα πάει τσάμπα τόσος κόπος που έκαμα... >> </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Αφού βεβαιώθηκε πως έσβησε καλά το τσιγάρο της, άλλαξε πάλι την κομπρέσα. Φοβόταν μην αρπάξει φωτιά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><< Έρμη Ευρύκλεια τι τράβηξες και τραβάς κι εσύ στη ζωή σου... Πόσο αγώνα και τυράννια... Να σιάξεις την παράγκα για να χώσετε τα κεφάλια σας, να τρέχεις ούλη τη μέρα εδώ κι εκεί για να μαζώξεις δυο παράδες, χώρια τα ξενύχτια με τοις αρρώστοι... Η καλύτερη είσαι κι ας έζησες πτωχικά πάντα... Και τι παραπάνω έχουνε οι άλλες δηλαδή που θα σας πιάσουνε στη γλώσσα τους; Σιγά τις γυναίκες, που οι ρόμπες τους στάζουνε λάδια και σάλτσες! Έτσι αναμαλλιασμένες και βρόμικες απ' το νεροχύτη βγαίνουνε όξω, μη και τις ξεφύγει τίποτα... Τη Μαρίκα κοντέψανε να τη φάνε με τα μάτια τους που μπήκε στο σπιτάκι σας... Αρχόντισσα συμπεθέρα μου, σαν βρεθήκαμε πώς...>></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Τραντάχτηκε σύγκορμη η Σουλτάνα! Ξέχασε και το γόνατο και την αϋπνία και όλα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><<Κοίτα μπρε που με ήρτε η ιδέα! Άμα δε σας λωλάνω εγώ, τη μύτη να με τρυπήσετε!>> </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσει απαρατήρητη η Μαρίκα.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ψηλή, κομψή, ντυμένη πάντα με την τελευταία λέξη της μόδας, ήταν καμάρι όποιου περπατούσε δίπλα της. Είχε έναν αέρα αρχοντιάς και υπόληψης που την έκαναν να ξεχωρίζει. Όλο το σόι τους θεωρούσε τιμή την κάθε της επίσκεψη στα σπίτια τους. Κι η Σουλτάνα ήταν περήφανη για το συμπεθεριό περιωπής επειδή κι ο άντρας της δεν υστερούσε. Μορφωμένος, άρχοντας, με σπουδές πολλές και γλώσσες, δουλειά αξιοπρεπέστατη σε μεγάλη εταιρία και κοσμογυρισμένος. Αλλά τις γυναίκες πάντα παρατηρούσαν και σχολίαζαν πιο πολύ, μ' εκείνες κυκλοφορούσες περισσότερο. Στις αγορές το χάζι, στις μοδίστρες, στα ψώνια, στους καφέδες, στις βίζιτες. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Αλλά κι ο γιος με τη νύφη της δεν πήγαιναν πίσω! Δακτυλοδεικτούμενος ο Ιάκωβος, καλοαναθρεμμένος και σπουδασμένος με τόσο καλή δουλειά, που είχε επαφές με πολύ καλό και πλούσιο κόσμο. Κι η </b><b>Αγλαΐα ίδια η μαμά της και στις χάρες και στην εμφάνιση. </b><b>Αυτούς έπρεπε να μοστράρει στης Ευρύκλειας για ν' αρχίσουν να τους βλέπουν με άλλο μάτι. Κι η Αστερόπη με το Βλάση πριν μπαρκάρει, θα φρόντιζαν να τους ενημερώσουν όλους. Πώς τη ρώτησε η πιο θαρρετή κουτσομπόλα << Ποιες ήταν αυτές που ήρθανε στο σπίτι τους;>> και την ξεζούμισε μέχρι να μάθει τα πάντα για να τα μεταφέρει και στις άλλες, έτσι θα προχωρούσαν. Γιατί μια - δυο επισκέψεις τις ξεχνάς με τον καιρό αφού ικανοποιήσεις την περιέργειά σου, τις απανωτές όμως όχι. Γιατί θα μείνεις ακίνητη να παρατηρείς τα πάντα, κυρίως αν τα πρόσωπα είναι ανώτερα από σένα. Και πάλι εδώ και δες τι φοράνε κι από πού κι ως πού και πάει λέγοντας...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><< Έτσι και μυριστούνε κάνα πολύ καλό προξενιό για τη Θοδωρούλα και κάνα γαμπρό παραλή για τις δικές τους κόρες, έχει να γένει! Καταγής θα πέσουνε να τους φιλούνε τα πόδια! Χα χα χα!>> </b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcuWZQfp1EUKuU8O0_TKMeQvkh5FgtghEwEseBkQ-MPk5v-yPjQdgTzBpX9hepulOzcKPzt1ojptHc24_favnfaNL6Fe-9zuWiv3-x5c81ybXzglHcNKIYkjx9fTdnojkkhYRqfrTYjcR1/s1600/33.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="693" height="96" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcuWZQfp1EUKuU8O0_TKMeQvkh5FgtghEwEseBkQ-MPk5v-yPjQdgTzBpX9hepulOzcKPzt1ojptHc24_favnfaNL6Fe-9zuWiv3-x5c81ybXzglHcNKIYkjx9fTdnojkkhYRqfrTYjcR1/s200/33.gif" width="200" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Χαράς ευαγγέλια στο σπίτι της Ευρύκλειας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Ο γιος της ο Χαρίσης, γύρισε από τα μακρινά ταξίδια, κάνοντάς τους έκπληξη, βρίσκοντας και τις δυο ανασκουμπωμένες στην κουζίνα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Η μάνα με τα μανίκια σηκωμένα ετοίμαζε σταφιδόψωμα, φέρνοντας γύρα το απαλό ζυμάρι στην πήλινη λεκάνη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Η Θοδωρούλα έριχνε τις αλευρωμένες σταφίδες, όταν άκουσαν τη φωνή του ταυτόχρονα με τα δυνατά χτυπήματα στην αυλόπορτα. Με τα χέρια να μυρίζουν κανέλα και μοσχοκάρφι έτρεξε η μάνα πίσω απ' την κόρη με την καρδιά να χτυπάει τρελά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Γιε μου, γιαβρί μου! Καλώς ήρτες πασά μου! Πώς κι αυτό το ξαφνικό; Τι χαρά μ΄ήδωκες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Καλώς σας βρήκα μάνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b> Η Θοδωρούλα έκλαιγε από συγκίνηση κι εκείνη, που είχε να δει τον αδερφό της σχεδόν δυο χρόνια.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Αδερφούλα μου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Οι γειτόνισσες έκαναν χάζι από τα παράθυρα και τις πόρτες. Οι χαρούμενες φωνές και τα γέλια τους συνεχίστηκαν και μέσα στο σπίτι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Λεβέντη μου! Πώς σ΄ηπεριμέναμε να ήξευρες! Κρέας θα ψήσουμε σήμερις, όχι τ' αυγά με τσι πατάτες κόρη μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Ο,τι και να φάω αφ΄τα χεράκια σου μάνα, είναι το πιο νόστιμο του κόσμου ούλου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Αχ! Τι παιδί ήκαμα! Να πλάσει τα ψωμάκια η αδερφή σου και να τα τρέξει στο φούρνο. Θα ψήσω εγώ τα καφεδάκια μας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Μέχρι να πάει και να γυρίσει η Θοδωρούλα, ρώτησε τη μάνα αν υπάρχει κάτι ευχάριστο. Η Ευρύκλεια αισθάνθηκε άβολα, γιατί δεν ήξερε από πού να ξεκινήσει και πού να καταλήξει. Από τη γειτονιά που την είχε πιάσει στη γλώσσα της ή από τα δυο παλικάρια που μάλωναν για εκείνη... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Μάνα δε μ΄έχεις νέα καλά! Πίσω αφ' τσι πλάτες μας τέτοια πράματα και να μη με γράψεις δυο λόγια να ξεύρω τι γίνεται στο σπίτι μου; Και πώς την ήπιασε ο κόσμος στον στόμα του; Το πράμα αυτό είναι ντροπή μεγάλη για ένα κορίτσι τση παντρειάς! Τσι μπουγάδες σας κοιτάζουνε και πόσο νερό ρίχνετε στην αυλή κι ηκατηγοράνε την αδερφή μου λέγεις; Βρόμικες άμα ήσαστε θα τα παγαίνατε μέλι - γάλα; Δε στέκουνε αυτά τα πράματα! Και τι πάει να πει η Σμυρνιά κι η Σμυρνιά κι ηφτύνουνε τον κόρφο τους και κλείνουνε τα παραθύρια; Τι δικαιώματα έδωκε και τα κάμουν αυτά; Οι κόρες τους καλύτερες είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Αχ! Τι λες παιδάκι μου; Σάματις δεν τα ήξευρα ούλα τους τα καμώματα; Λόγο κακό μπορεί να μην ήκουσες αφ' τον στόμα μου ποτές, μα θαρρείς που δεν είχα μάτια κι αυτιά ούλα μου τα χρόνια; Και τσι γύρες των κοριτσιών τους ήβλεπα και τα κουνήματα κι ούλα... Η Θοδωρούλα ηγυάλισε σ' ούλα τα σερνικά και την ηπαίρνανε το κατόπι, αμά αυτό το καημένο με το κεφάλι κάτω είναι πάντα. Ο,τι πεις εσύ μαμά κι ο,τι θες εσύ μαμά είναι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Σηκώθηκε και πήγε στην κουζίνα γιατί είχε και την έννοια του φαγητού. Ένα τρυφερό αρνίσιο μπούτι κομμένο είχε τσιγαρίσει με σκόρδο και κρεμμύδι η Θοδωρούλα που πήγε τρέχοντας από το φούρνο στο χασάπη. Όσο ρόδιζε, ετοίμασε τη ντομάτα για να το κάνουν κοκκινιστό με μπόλικη κανέλα, μπαχάρι και μοσχοκάρφια. Θα το συνόδευαν με πατάτες τηγανητές και σαλάτα. Είχαν ακόμα κι απ΄τα φιλέματα της Σουλτάνας και της Μαρίκας, τυρί, σαλάμι και σουτζούκι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Καλά που ψήνουμε το αρνάκι κι ηγίνεται γλήγορα κόρη μου! Θα πάρω τσι πατετούλες να τσ' ηκόβω μέσα όσο τα λέμε με τον αδερφό σου. Ρίξε τη σάρτσα κι όσο να γίνει το φαγάκι έλα κι εσύ να ιδούμε τι ωραία πράματα σ' ήφερε! </b><br />
<b>- Ναι μαμά! </b><br />
<b>Η μια βαλίτσα του είχε κλείσει με το ζόρι. Σε λίγο με φωνές χαράς γέμισε το δωμάτιο πολύχρωμα υφάσματα, σεντόνια, εσάρπες, ζακέτες, τσαντάκια και φακελάκια με νάιλον κάλτσες. Διάσπαρτα έβρισκες μικρά μπουκαλάκια με φίνο άρωμα.</b><br />
<b>- Γιατί τόσα πολλά πράματα Χαρίση μου; Ηξόδεψες ούλοι τσι παράδες σου, αμαρτία είναι...</b><br />
<b>- Τι λες Θοδωρούλα μου; Μια αδερφούλα σ' έχω κι όσα να σου κάμω λίγα είναι. Και για σένα μάνα το ίδιο! Να τα φοράτε και να τα χαιρόσαστε! Κι όσο για τις παράδες μη σας νοιάζει, έχω, παραπάνω τσι δούλευα. Τόσα εδώ, τόσα εκεί, και τα άλλα στη μπάντα.</b><br />
<b>Αγκαλιάστηκαν κι οι τρεις κι έκλαιγαν με την καλοσύνη του. </b><br />
<b>Το τραπέζι στρώθηκε κι απόλαυσαν το νόστιμο φαγητό με τους μεζέδες απ΄τα μέρη τους. Ο Χαρίσης τσούγκρισε το ποτήρι του στην υγειά των γυναικών που τις φίλεψαν με τόσα καλούδια κι όταν σερβιρίστηκε η φρέσκια λεμονάδα για τη χώνεψη, η κουβέντα για τα στόματα της γειτονιάς φούντωσε πάλι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Μπρε κάτι πράματα... Να 'ναι καλά κι η Αστερόπη κι ο Βλάσης που τσι έχετε παρηγοριά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Ευρύκλεια και Θοδωρούλα συμφώνησαν και ξέσπασαν ξαφνικά σε γέλια σκουντώντας η μια την άλλη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Θα σ' ειπούμε και για την άλλη βοήθεια γιόκα μου ν' ανοίξει η ψυχούλα σου που σ' ηστεναχωρέσαμε με το έμπα σου! </b><br />
<b>- Να λωλαθείς αδερφέ μου! Γιατί δεν είναι μοναχά τα φιλέματα και τα δώρα τους, ήκαμαν κι άλλα! </b><br />
<b>Τα έπιασαν απ΄την αρχή. Και τα τριαντάφυλλα και τα ραβασάκια κι η μάνα με τη σκούπα στην εξώπορτα. Μέχρι εκεί όλα φυσιολογικά. Άντε κι η Αστερόπη που πήγε ως το σχολείο να δει ποιος λεβέντης την περίμενε. Όταν έφτασαν στην αρχική κίνηση της Σουλτάνας να επέμβει για να μάθει τους σκοπούς του Μίλτου τις άκουγε σοβαρός. Σε λίγο η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>Είδε κι έπαθε να συνέρθει ο Χαρίσης που έπεσε ανάσκελα στο ντιβάνι και κρατούσε το στομάχι του από τα πολλά γέλια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<b>- Άλλοι να μου τα ήλεγαν δε θα τσι πίστευα! </b><br />
<b>Κι όσο περνούσε η ώρα συμπληρώνοντας όλο και κάτι από τα γεγονότα, τόσο δυνάμωναν τα γέλια που τράνταζαν τη γειτονιά. Κι οι φαρμακόγλωσσες κάθονταν στα καρφιά από περιέργεια για το τι έλεγε ο ταξιδιάρης.</b><br />
<b><<Άκου τι γίνεται! Μα τι λένε πια και σηκώσανε τον κόσμο;>></b><br />
<b><< Τίποτα ιστορίες απ΄τα λιμάνια θα τους λέει ο μικρός...>></b><br />
<b><<Μμμμ... Κι άλλο που δε θέλει η Σμυρνιά, να μαθαίνει σχέδια πρόστυχα να τα κάνει κι αυτή!>></b><br />
<b><br /></b>
<b>Έμειναν εκεί, στα παράθυρα και τις εξώπορτες, ως την ώρα που τα αδέρφια βγήκαν για βραδινό περίπατο, παίρνοντας μαζί τους και την Αστερόπη με το γιο της. </b><br />
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small; line-height: normal;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-32048006239295432082016-07-15T15:39:00.000+03:002016-07-16T13:07:08.420+03:00Το στοίχημα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqSXrPc0eS-AFebS3mhfQSDRTBBPNv5lKYhI8dWaJqriLVF4FZORc0mlBCLU4qcSD5VzNj6wvBXDHqQX7UIqfGd8ITckh_denCMxcOaCm-Bk6utTzgss01HMY7AWuuvnODbHio7oAS8bKM/s1600/Love_p40.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqSXrPc0eS-AFebS3mhfQSDRTBBPNv5lKYhI8dWaJqriLVF4FZORc0mlBCLU4qcSD5VzNj6wvBXDHqQX7UIqfGd8ITckh_denCMxcOaCm-Bk6utTzgss01HMY7AWuuvnODbHio7oAS8bKM/s400/Love_p40.gif" width="299" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η νύχτα πέρασε γλυκιά και ήσυχη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα νυχτολούλουδα σκορπούσαν τη μεθυστική τους μυρωδιά κι ο Βλάσης έπαιρνε βαθιές ανάσες γεμίζοντας τα πνευμόνια του με το άρωμά τους. Η Αστερόπη με το παιδί κοιμόντουσαν κι εκείνος μπήκε στην κάμαρα προσεκτικά για να μη την ξυπνήσει. Πόσο λάτρευε τις ώρες που η γυναίκα του παραδινόταν στην αγκαλιά του Μορφέα! Ήταν τυχερός που βρέθηκε στη στράτα του μια τόσο καλή, τίμια κι ευγενική κοπέλα και τους ένωσε η τόσο δυνατή αγάπη, από την πρώτη στιγμή που αντάμωσαν τα βλέμματά τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Θυμήθηκε τα λόγια των γονιών του, όταν μάθαιναν τις ερωτοδουλειές του που δεν ήταν και λίγες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ταξιδιάρης είσαι γιε μου και πρόσεχε καλά ποια γυναίκα θα πάρεις! Να στέκεται καλά όσο θα λείπεις, μην είναι καμιά γυρίστρα και σε κουβεντιάζουνε! Λίγες μπάζουνε τους φίλους άμα λείπουν οι άντρες τους; Τόσα ακούμε!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κορώνα στο κεφάλι της τον είχε η Αστερόπη. Μετρημένη σε όλα, νοικοκυρά, αγάπησε κι εκτίμησε τους δικούς του όσο και το δικό της σόι. Οι γονείς του νερό έπιναν στο όνομά της κι όλοι οι συγγενείς που τους καλοδεχόταν με το γέλιο στο στόμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Την ευχή μας να έχεις κόρη μου!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με τη δούλεψή του κατάφερε να φτιάξει το παλιό σπιτάκι που της έδωσαν οι γονείς της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έφυγε ο τσίγκος που σκέπαζε τις κάμαρες, αλλάχτηκε το φαγωμένο από τα χρόνια μωσαϊκό και μπήκε καινούργιος, μεγάλος μαρμάρινος νεροχύτης στην κουζίνα. Το σουρωτό πανάκι που έκρυβε τον κουβά από κάτω, έγινε παρελθόν. Ο υδραυλικός πήρε κάμποσα λεφτά και πέρασε σωλήνες, έφτιαξε σιφόνι κι ανανέωσαν τα κιούγκια. Πέταξαν τα παλιά ντουλάπια και τη θέση τους πήραν νέα που έκλειναν καλά, με όμορφα πόμολα γεμάτα ανθάκια. Μέρες τα έβαφε ο Βλάσης με το βεραμάν χρώμα που διάλεξε η γυναίκα του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η χρυσοχέρα πεθερά του που της είχε πλέξει πολλά προικιά με σχέδια ζηλευτά, ξεκίνησε με το βελονάκι καινούργιες δαντέλες για τα ράφια και κουρτινάκι για το παράθυρο. Η Αστερόπη πάλι αγαπούσε το κέντημα και καμάρωνε τους πίνακες στους τοίχους με τις φαρδιές κορνίζες. Οι δυο κάμαρες γέμισαν ωραία μπιμπελό που έφερνε από τα ταξίδια του κι η γυναίκα του τα ταίριαξε με γούστο στο τραπέζι και το μπουφέ. Το κρεβάτι τους είχε απέναντι μια στενόμακρη καφετί τάβλα στερεωμένη στον τοίχο, ντυμένη κι αυτή με πλεχτό της μάνας της που φιλοξενούσε τις κολόνιες και τις χτένες. Δυο σκαλιστά βαζάκια δεξιά κι αριστερά με πολύχρωμα βελούδινα λουλούδια που είχε φέρει από την Περσία, έφτιαχναν τη μέρα τους όταν ξυπνούσαν νωρίς το πρωί και τ' αντίκριζαν. Περσικά ήταν και τα τρία μεταξωτά χαλάκια που έστρωνε στις γιορτές και τους υποχρέωνε πατέρα και γιο να μπαίνουν με τις κάλτσες για να μη τα λερώσουν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βλάση μου τι όμορφα που είναι! Λυπάσαι να τα πατήσεις! Για να κρατήσουνε τη γυαλάδα τους, μήτε παπούτσι, μήτε παντόφλα δεν πρέπει να τ' ακουμπάει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γέλασε στη σκέψη της. Η Αστερόπη είχε τον τρόπο να τον κάνει να προσέχει, χωρίς να νιώθει ότι τον καταπιέζει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Υπάρχει καλύτερο πράμα από το καθαρό σπίτι; Και σκουπίζω και σφουγγαρίζω και ξεσκονίζω, να κάθεσαι και να το χαίρεσαι άντρα μου! Αλλά κι όταν λείπεις πάλι τα ίδια κάνω, σα να είσαι εδώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν ο γιος τους έκανε καμιά ζημιά ή λέρωνε με τα βρόμικα από το χώμα χέρια του, σήκωνε το χέρι απειλητικά κι έτρεχε να κρυφτεί κάτω απ' το τραπέζι της κουζίνας. Ζωηρός πολύ ήταν, όπως κι εκείνος στα μικράτα του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πότε θα του κάνουμε αδερφάκι βρε γυναίκα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μεγαλώσει λίγο, να φρονιμέψει μια στάλα! Το μωρό θα βυζαίνω ή θα τον κυνηγάω που δεν στέκεται λεπτό σε μια μεριά; Δε θυμάσαι τις προάλλες που κόντεψε να καεί το θηρίο με το νερό που έβραζα για τα μακαρόνια; Μέχρι να τα πιάσω απ' το ντουλάπι, το έκανε το θαύμα του!Κι εκείνη η μάνα μου πόσο μπορεί να μείνει μαζί μου, που έχει πίσω τον πατέρα και τη γιαγιά μου; Η δικιά σου εύκολο είναι να έρθει που έχουνε τα ζώα και τόσες δουλειές στο νησί; Με την ψυχή στο στόμα δεν ήρθανε τότε στη βάφτιση που άκουσε ο μπαμπάς σου τ' όνομά του; Δύσκολα είναι για μένα που δε σ' έχω κοντά μου... Οι άλλες μάνες που είναι στεριανοί οι άντρες τους κι έρχονται κάθε μέρα από τη δουλειά στο σπίτι, άμα δούνε τα ζόρικα με τα παιδιά τους, μια φωνή τους βάζουν ότι θα τα τα πω στον πατέρα σου άμα έρθει και τα πάει ναααα! Εγώ τι να πω στο δικό μας που κάνει πάνω από χρόνο να σε δει... Ξέρει ότι άμα ετοιμάζουμε τις βαλίτσες σου μένει μόνος του μαζί μου! Για να δούμε τώρα που θα πάει στο σχολείο μπας και με τα μαλώματα της δασκάλας που τους ρίχνει στα χέρια με το χάρακα τις ξυλιές φοβηθεί λιγάκι και στρώσει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Βλάσης καταλάβαινε και δεν την αδικούσε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9gUMR0g2flW6qNpM_LKnG_mRofUwbznQblboSw28n3WG9hV-1gOFekSg1-dIQO2XNegNV36HbjvNh0AumiQiJQNq9I6cbTq-gd3W6UM1lZQyNy3vf9qD4UpjsON4BpypG-l4_U2MRC4BG/s1600/030.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9gUMR0g2flW6qNpM_LKnG_mRofUwbznQblboSw28n3WG9hV-1gOFekSg1-dIQO2XNegNV36HbjvNh0AumiQiJQNq9I6cbTq-gd3W6UM1lZQyNy3vf9qD4UpjsON4BpypG-l4_U2MRC4BG/s320/030.gif" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, νοικοκυράδες! Είσαστε μέσα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ευρύκλεια και Θοδωρούλα βγήκαν στην αυλή στο άκουσμα της φωνής της. Η Σουλτάνα χώθηκε πρώτη στην αγκαλιά τους κι ακολούθησε η κομψότατη Μαρίκα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε καλώς τες! Τι χαρά μας ηδώκατε! Ελάτε, κοκόνες μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κάθισαν στην αυλή να ξαποστάσουν κι η Θοδωρούλα έφερε κρύα βυσσινάδα να δροσιστούν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι είναι ούλες αυτές οι τσάντες καλέ σεις; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για το σπίτι λίγα πράματα Ευρυκλάκι μου και μη μας παραξηγάς, θα σε πω πώς τα πήραμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γλυκά, ξηροί καρποί και φρούτα σε διάφανα πλαστικά κουτιά, σαλάμια, παστουρμάδες, δυο κεφάλια τυρί, λουκάνικα, σουτζούκια, όλα με σφραγίδες τούρκικες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα λωλαθώ! Ποιος υπήγε στα μέρη μας και τα ήφερε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον γιο μου τα φέρανε που τόνε έχουνε πολύ μεγάλη υποχρέωση κι ήρτανε εδώ για να διούνε και της Ελλάδος τα ακίνητα! Παραλήδες αθρώποι που έχουνε κάτι σεράγια και μνήσκουνε! Πάρα πολλά πράματα ητανάνε, ούλοι μας πήραμε! Αμά και πόσα να φάμε για; Είπαμε το λοιπόν, τώρα που είναι ακόμα φρέσκα, ευκαιρία να έρτουμε να σας διούμε, να φέρουμε και σε σας! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σουλτάνα μου! Μαρίκα μου! Πόσα ευχαριστώ να σας ειπούμε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τίποτις καλέ! Τσάμπα είναι για! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι συμπεθέρες χαμογελώντας κοιτάχτηκαν συνωμοτικά. Τα καλούδια είχαν αγοραστεί από τον πατριώτη τους που είχε το φημισμένο μαγαζί με τις ανατολίτικες νοστιμιές και ψώνιζαν τακτικά οι μερακλούδες νοικοκυρές που είχαν μάθει τις πικάντικες γεύσεις και δεν σκόπευαν να τις στερηθούν στη νέα τους πατρίδα βέβαια. Όταν αποφάσισαν λοιπόν να τις επισκεφτούν, ξέροντας από εκείνη την τυχαία συνάντηση ότι έχασε η Ευρύκλεια τον άντρα της, αν και αξιοπρεπέστατες δεν άφησαν κανένα υπονοούμενο ότι ζορίζονταν, συμφώνησαν να μην πάνε τυπικά με κουλουράκια ή κάνα γλυκό. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Μαρίκα σκεφτόταν από μέρες πώς θα τους τα πρόσφεραν για να μην αισθανθούν άσχημα. Η Σουλτάνα όμως που το μυαλό της δεν ησύχαζε ποτέ κι όλο κατέβαζε τις καλύτερες ιδέες για το όποιο θέμα, είχε βρει κιόλας τη δικαιολογία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πεσκέσι τον Ιάκωβο τα φέρανε! Τόσα κι άλλα τόσα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δίκιο έχεις συμπεθέρα μου! Αυτό θα τσ' ειπούμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έτσι γέμισαν οι τσάντες αφού μοιράστηκαν το τελικό ποσό, συν τα λεφτά που τους έδωσε ο Ιάκωβος όταν το συζήτησαν. Θυμόταν πάντα με αγάπη την κυρά-Ευρύκλεια που ήταν η προσωποποίηση της ηρεμίας και της υπομονής και τη μικρή κόρη της που λες και γεννήθηκε με τη σκούπα στο χέρι κι όλο καθάριζε το σπιτάκι τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πάρτε αυτά κι από μένα και μη βγάλετε άχνα, έτσι θέλω να κάνω κι εγώ! Καλά το σκέφτηκες μαμά να πείτε για το πεσκέσι! Α! και είπε η </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Αγλαΐα</b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">, ότι αυτά σας τα στέλνει για να τους πάρετε κάνα δωράκι, ξέρετε εσείς λέει! Γι αυτό τα έβαλα χώρια! Τη ρώτησα κι όταν άρχισε το λακριντί για μπλούζες, μαγαζιά και δε συμμαζεύεται, πήρα δρόμο γιατί δε θα τέλειωνε ούτε αύριο! Ίδια η μάνα της κι η πεθερά της είναι με τα λούσα για την τύχη μου! Α, πα πα πα! Βρε πού έχω μπλέξει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Οι δυο γυναίκες που είχαν κατασυγκινηθεί από την προσφορά τους, ξέσπασαν σε δυνατά γέλια. Η Σουλτάνα άρχισε να του κολλάει για να πει περισσότερα ο χωρατατζής κανακάρης της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Μπρε συ, άσκημα σε πέφτει η Αγλαΐτσα που είναι γκιουζελίμ κοπέλα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ε, όχι, δεν είπα τέτοιο πράμα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Αυτό σ' έλειπε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Με τη μαμά της μπροστά κακό θα έλεγα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Να ειπείς ούλες τσι αλήθειες κι ας είμαι μπροστά! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τσ' ηλέγω Μαρικάκι μου! Καλή κόρη ήκαμες, δεν έχω παράπονο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Διες χάλι, να λέγει την πεθερά του Μαρικάκι! Ντροπή σου μπρε, μαμά έπρεπε να τη λέγεις, όπως κι η γυναίκα σου εμένα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δεν πα να σε λέει και συννυφάδα; Βρείτε τα μόνες σας! Εμένα δε με λένε </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Αγλαΐα και τη μαμά της θα τη λέω όπως θέλω</b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ορίστε παιδί που έκαμα! Μήτε μέσες, μήτε άκρες βρίσκω μαζί του! Φύε απε δω μπρε να μη σε βλέπω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Μαρίκα γελούσε με την καρδιά της. Δεν είχε καλύτερο από τα αστεία μαλώματα γαμπρού και συμπεθέρας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Έχεις παράπονο από μένα πεθερούλα μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Όσκε παιδάκι μου, κανένα! Κι ηξεύρεις που σ' αγαπώ πάρα πολύ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ορίστε κυρά-Σουλτάνα, άρπα τη! Άντε, πάω τώρα γιατί έχω το ραντεβού με την Ευταλού να δει το διαμέρισμα! Την ψυχή θα μου βγάλει πάλι που "εν έσιει πολλά παράες" αλλά την κόφτει να "εν τζιαι μιάλο!" Από τα σμυρνέικα θα πέσω στα κυπριακά πάλι ο φουκαράς και θα μπερδεύω τη γλώσσα μου στο τέλος!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Χα χα χα! Πολλούς χαιρετισμούς να τη δώκεις και να την πεις να έρτει να πιούμε καφεδάκι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVWDsnjDYS2v7PxjziedrWWSNEXOJNscsdzz_VvDxchtPJNdmv2C6_iQ83uUWrGxgyei8_iaJCp73yWaK6-7-rFiQDIFjxvp-weOREWN_VSOWcToC-fbiVCq4DLAEL-LOCI47fhRPJundj/s1600/030.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVWDsnjDYS2v7PxjziedrWWSNEXOJNscsdzz_VvDxchtPJNdmv2C6_iQ83uUWrGxgyei8_iaJCp73yWaK6-7-rFiQDIFjxvp-weOREWN_VSOWcToC-fbiVCq4DLAEL-LOCI47fhRPJundj/s320/030.gif" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Μάνα και κόρη ενθουσιάστηκαν και με τις μπλούζες που τους έφεραν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πολύ μας υποχρεώσατε, πάρα πολύ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σους μπρε, τι υποχρέωση μας λέγετε; Μιας που ητανάνε στο δρόμο μας το μαγαζί και παραγγείλαμε για μας σε άλλα χρώματα απέ αυτά που είχε, επήραμε από μια και για σας! Αλλά σας έχομε και κάτι ακόμα που να τα ταιριάσετε ωραία και καλά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Όμορφες χτένες με λουλούδια και χρυσαφί φουρκέτες για τα μαλλιά που άστραψαν και μια ακόμα μεγάλη ασημένια για τη μάνα. Τρελάθηκαν απ' τη χαρά τους ευχαριστώντας τες χίλιες φορές.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πάει πολύ με τη μπλούζα Ευρύκλεια! Έτσι σταχτερή που είναι με τις ασημοκλωστές, ε; Χάρμα θα σε είναι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τσι χαρές του κοριτσιού να τα βάλεις, άμα έρτει ο γαμπρός να την ηζητήξει με το καλό!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Θοδωρούλα χαμήλωσε το κεφάλι και μπήκε στο κουζινάκι για τους καφέδες. Η μάνα ευχαρίστησε για την ευχή και στέναξε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι έχεις τζάνουμ; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Αχ! Απέ πού να ηπιάσω τα βάσανα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ούλα να μας τα ειπείς! Θα τα μιλήσομε και θα ιδούμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Να υπάγομε πιο καλά μέσα, μη μας ηκούσουνε κι οι γειτόνοι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Θοδωρούλα κρατώντας το δίσκο συμφώνησε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δεν τσ' είδατε που έχουνε ούλοι τα μάτια τως στυλωμένα εδώ; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Μπήκαν στη σάλα, χαλώντας τη θέα των κουτσομπόληδων. Μεγαλύτερη εντύπωση τους έκανε η λυγερόκορμη και φινετσάτη Μαρίκα με τη δαντελένια μπλούζα και τα ψηλά τακούνια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Το πηγαδάκι δεν άργησε να στηθεί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι ωραία κυρία που είναι! Και τι λούσο είναι αυτό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πολύ πλούσια, φαίνεται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Η άλλη η χοντρούλα, με πόσα χρυσά στολισμένη, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Και πλακατζού, όλο γελάει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Φορτωμένες τσάντες με του κόσμου τα πράματα! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τι είχανε μέσα;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Δε μπορούσα να δω καλά, είχανε τις πλάτες τους... </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Ποιες να είναι; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τι να σου πω, δεν ξέρω... </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Όσο οι γειτόνισσες σχολίαζαν, οι τέσσερις γυναίκες συζητούσαν χαμηλόφωνα τα δικά τους. </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Με λίγα λόγια εξήγησαν τα προβλήματα που είχαν, αλλά για μεγάλη τους έκπληξη είδαν ότι τις άκουγαν ήρεμες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Κι εμείς κάτι τέτοια τα είχαμε κοκόνα μου! Τουρκόσποροι μας λέγανε άμα ήρταμε εδώ και μάθανε απέ πού κρατάει η σκούφια μας και με μισό μάτι μας κοιτάζανε οι αδικιορισμένοι! Ε... Γιαβάς γιαβάς μας συνήθισαν κι αυτοί, τοις συνηθίσαμε κι εμείς... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Η συμπεθέρα μου έχει δίκιο... Άμα τσι κουσελεύανε που ήτο αφ' την Πόλη, ήβαλε με το νου σου τι μας ήσουρναν άμα τσ' ηλέγαμε εμείς αφ' τη Σμύρνη... Ξένοι μας είχανε μάτια μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ηξεύρω, καταλαβαίνω... Όμως δεν είχατε τσι κόρες ανύπαντρες, μήτε κι είχατε τα χάλια μας εδώ... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Έφτασε η κουβέντα και στα τριαντάφυλλα. Στο καπάκι κι ο στημένος Λάκης που περίμενε την όμορφη και ζηλευτή Σμυρνιά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πάλι καλά που έχετε αυτή την Αστερόπη και σας ήβγαλε αφ' τη δύσκολη θέση... Πώς να υπήγαινες Ευρύκλεια έτσι στα τυφλά χωρίς να ξεύρετε ποιος είναι και τι να τον ήλεγες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Σουλτάνα συμφώνησε. Ο νους της ήταν πώς θα αποκατασταθεί η κοπέλα με τόσα θηλυκά τριγύρω που την έτρωγαν. Είχε να κάνει και με τις μανάδες τους που ουσιαστικά εκείνες έβγαζαν το καλό ή το κακό όνομα. Έτσι γινόταν παντού. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Κι είπε που λέτε, να παραμονεύει ο Βλάσης τσι νύχτες... Και πόσο θα κάθεται χωρίς να πλαγιάσει ο χριστιανός; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Έτσι είναι! Ε, συμπεθέρα; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Η Αστερόπη είναι ξύπνια και μπράβο της! Δεν τη φωνάζεις μια μπρε γιαβρί μου, να κάμουμε τη γνωριμία και να τα βάλουμε κάτω ούλες μαζί; Ευκαιρία είναι! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Τρέχοντας η Θοδωρούλα πήγε απέναντι. Σε λίγα λεπτά έγιναν οι συστάσεις και ψήθηκε ακόμα ένας καφές.</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Ψυχή ζώσα δεν πέρασε το βράδυ απ' την πόρτα σας!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Τα έπιασαν πάλι απ' την αρχή κι οι συμπεθέρες κατάλαβαν όσα υποψιαζόταν το ζευγάρι. Η Σουλτάνα ήθελε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση το συντομότερο, γιατί η εμπειρία της με παρόμοιες περιπτώσεις τη δίδαξε ότι ήταν χρονοβόρα.</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Δε με βγάζετε απέ το μυαλό ότι είναι δυο οι λεβέντες! Πέταξε κι ήρτε στη στιγμή αυτός ο Λάκης μπρε σεις;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τι λέγεις τώρα; Αφού ήτονε αυτός εκεί στο σκολειό που ήγραφε στο χαρτάκι! Πώς ηγίνηκαν δυο; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Κι ησφύριζε άλλος; </b></span><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Ήπεσαν κι οι δυο την ίδια ώρα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Ναι μπρε! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Η Αστερόπη άνοιξε τα χαρτιά της. Τους είπε για την απουσία του Λάκη τότε και όσα συζήτησε με τον άντρα της. Εκεί πια έγινε το έλα να δεις! Μάνα και κόρη έκλεισαν το παράθυρο και προσπαθούσαν να πνίξουν τις φωνές τους. Είχαν χίλια δίκια.</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Θα λωλαθούμε! Γιατί δε μας τα είπες χτες Αστερόπη, ε;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Το βράδυ τα σκέφτηκα καλέ σεις, εκεί που μιλούσαμε με το Βλάση!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Η Σουλτάνα χτυπούσε τα χέρια της με γέλια και χαρές, σα ν' άκουσε τα καλύτερα νέα.</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τι με κοιτάτε έτσι μπρε; Που μετρώ σε πόσοι αρέσει το κορίτσι και πιαστήκανε στα χέρια για τα ωραία της μάτια; Να διείτε που ο άλλος την έριχνε τα τριαντάφυλλα κι ο χαζοβιόλης ο Λάκης ή τα είδε, ζούλεψε κι είπε να κάμει τα ίδια, ή καθούτανε ο χαλβάς και τη σφύριζε!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Τώρα μπερδεύτηκαν όλες περισσότερο. </b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9gUMR0g2flW6qNpM_LKnG_mRofUwbznQblboSw28n3WG9hV-1gOFekSg1-dIQO2XNegNV36HbjvNh0AumiQiJQNq9I6cbTq-gd3W6UM1lZQyNy3vf9qD4UpjsON4BpypG-l4_U2MRC4BG/s1600/030.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9gUMR0g2flW6qNpM_LKnG_mRofUwbznQblboSw28n3WG9hV-1gOFekSg1-dIQO2XNegNV36HbjvNh0AumiQiJQNq9I6cbTq-gd3W6UM1lZQyNy3vf9qD4UpjsON4BpypG-l4_U2MRC4BG/s320/030.gif" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Καλώς τη! Τι θα θέλατε;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Καλό να έχεις πάντα! Ένα πακέτο τσιγάρα θέλω, αμά τη μάρκα δε θυμούμαι μπρε παιδάκι μου... </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Το χρώμα το θυμόσαστε; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Να σε πω, μόνο άμα τα διω θα τα γνωρίσω! Να τα ψάξω κομμάτι, για δεν κάμει τζάνουμ; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Βεβαίως μαντάμ, με την ησυχία σας! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Ο Μίλτος χάζεψε τη γελαστή παχουλή κυρία, που ήταν φορτωμένη χρυσαφικά και κουδούνιζαν τα βραχιόλια σε κάθε της κίνηση. Χαρακτηριστικό της Σουλτάνας ήταν αυτός ο λεπτός ήχος κι οι χαλκάδες που ξεπρόβαλαν κάτω από τις μπούκλες της. </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τούτα είναι! Μπρε τι έπαθα η απτάλα, ούλο τα ξεχνάω! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Δεν πειράζει, τα βρήκατε! Να σας ρωτήσω, από πού είσαστε; Αθηναία πάντως όχι, ε;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Απέ την Πόλη είμαι αγόρι μου! Πάνε λίγα χρόνια που ήρταμε εδώ...</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Α! Πολύ ωραία λένε ότι είναι εκεί! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Μόνο ωραία; Να μην είχα τον πόνο στη μέση μου και θα σ' έλεγα πράματα και θάματα! Κουράστηκα σήμερα γιατί έκαμα τόσο δρόμο να διω μια φιληνάδα μου και βρήκα το σπίτι κλειστό, λείπουνε ούλοι... Δε βλέπω την ώρα να κάτσω ν' αλαφρώσω κομμάτι... Να πάρω και κάνα δροσιστικό που στέγνωσε ο στόμας μου, να πίνω ίσα με να φτάσω στη στάση... Αχ! Τι σουβλιά μ' έδωκε τώρα! Καταγής θα πέσω! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Ο νέος έσπευσε να της δώσει την καρέκλα του να ξαποστάσει μόλις είδε το μορφασμό πόνου που έκανε και της άνοιξε μια παγωμένη πορτοκαλάδα. Πήρε ένα σκαμνάκι και κάθισε απέναντί της. </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Την ευχή μου να έχεις παιδάκι μου! </b></span><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Άμα έχεις οικογένεια, να τοις χαίρεσαι ούλοι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Ελεύθερος είμαι... </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Αφού</b></span><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"> είσαι λεύτερος, καλή τύχη να βρεις μπροστά σου! Μια κοπέλα καλή, όμορφη, να σιάξετε σπίτι νοικοκυρεμένο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ευχαριστώ πολύ, να ' σαι καλά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Στα μέρη μας, οι νέοι παντρεύονται νωρίς... Και τα κορίτσια, απέ μικρά μαθαίνουνε μαγείρεμα και δουλειές, να είναι έτοιμες άμα έρτει η ώρα τους... </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Και να οι καντάδες, οι ματιές, τα γελάκια... Όμορφο πράμα ο έρως!</b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"> Μια ζωή έτσι τα θυμούμαι... Αχ κι αν έβλεπες πώς με κοίταζε ο σχωρεμένος ο Γιωργάκης, ο άντρας μου, που είχε το παπουτσάδικο απέναντι απέ το κομμωτήριο που εργαζούμουνα! Πτωχή κοπέλα εγώ, αμά δεν τόνε ένοιαζε τίποτις! Και πεθερικά πολύ καλά είχα, βασίλισσα με είχανε ούλοι! Μόνο η μια μου κουνιάδα η γρουσούζα που ούλο τρώγεται ακόμα και με τ' άντερά της μας έκαμε διάφορα αμά δεν τη δίναμε σημασία... Αριβάρισε κι αυτή εδώ, προίκα μου την πήρα για! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Ο Μίλτος έκανε πολύ κέφι τη Σουλτάνα κι όλο ρωτούσε για την εκεί ζωή της. Τον άρχισε με τις ατέλειωτες ιστορίες για τα γλέντια, τους χορούς, την καλοπέραση κι όταν είδε ότι ρουφούσε κάθε της λέξη του δώρισε με το έτσι θέλω το μπουκάλι με το λικέρ που θα πήγαινε στης "φίλης της" για να μη το γυρίσει πίσω. Δυνατό, με μπόλικα μπαχάρια, ιδανικό για εξομολογήσεις! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Έχω σιάξει πολύ σε λέγω για! Πιες να με πεις άμα σ' αρέσει! </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Γλυκάθηκε ο Μίλτος κι όσο το κατέβαζε χαιρόταν η καπάτσα!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Έκαμα που λες δυο παιδιά, γιο και κόρη, πολύ καλές τύχες είχανε κι αυτά... Ο Ιάκωβος μου είναι πολύ σπουδαγμένος. σκεδιάζει σπίτια μέσα κι όξω! Ο αφεντικός του είδε που ητανάνε πολύ καλός στη δουλειά του και δυο χρόνια αφού χάσαμε το μπαμπά του με ξεσήκωσε απέ την Πόλη με το έτσι θέλω! Μπρε φώναζα, μπρε τσίριζα, αδύνατο πράμα! Απέ τον τόπο μου έφυα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πού πήγατε, σε άλλο μέρος; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Στη Σμύρνη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Α!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σε καλό μας εβγήκε όμως! Παράδες πολλοί έβγαλε, δουλειές με φούντες είχε! Τα τι σπίτια έσιαξε, μήτε που βάζει ο νους σου! Βρήκε και κοπέλα πρώτης τάξεως! Γινήκανε οι αρρεβώνες κι εδώ πια εκάμαμε το γάμο! Να φας απέ τα χεράκια της και να σε τρέχουνε τα σάλια! Να διεις το τι περιποίηση τον άντρα της, τι πάστρα, ούλο με φρέσκα ρούχα τον περιμένει! Κι εκείνη όμως! Στολισμένη τόνε δέχεται, λουσμένη, ούλα κατά πως πρέπει! Γιατί έχουμε τοις άντριδοι κορώνα στο κεφάλι μας! Χαρά σε κείνονε που παίρνει τέτοια γυναίκα! Όχι που θα το πω έτσι επειδής είναι η νύφη μου, αμά είναι η καλύτερη απ' ούλες! Σκέψου κι ότι μας κοιτάζανε στραβά άμα ήρταμε εδώ και σε λίγο καιρό κάθε πρωί δεν προλαβαίναμε τις καλημέρες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Είναι που λένε πολλά για τις Σμυρνιές και γι αυτό... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τον κακό τους τον καιρό να πεις! Τις μοιάζουμε πολύ κι εμείς! Εγώ, μεγάλη γυναίκα και χήρα κι οι αδερφάδες μου με τις οικογένειές τους, θαρρείς που δεν βλέπαμε να κοιτάνε και να λένε; Έχομε μάθει στα καθαρά και τα λουσάτα, μα πτωχοί μα πλούσιοι, όσο μπορεί καθένας! Τούρκα να σε λέγουν και να κοιτάνε την πλύση σου; Η Σμυρνιά γυναίκα όμως είναι αλλιώτικη και ξεύρεις γιατί; Θα σε τα πω! Ήρτανε τότες με την καταστροφή και φέρανε τις συνήθειές τους παιδάκι μου! Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά εδώ ο κόσμος δεν τα είχε καλά με την πάστρα και μήτε πλενόντουσαν όπως εμείς που είχαμε μάθει και στα χαμάμ απέ μικρά να παγαίνουμε! Είδανε οι άντριδοι τη διαφορά και πέσανε με τα μούτρα! Ίσα με τότες, αυτά τα βρίσκανε μοναχά στις γυναίκες που δουλεύανε στα "σπίτια τα μεγάλα" ξεύρεις τι σε λέγω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πώς δεν ξέρω! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Μοσκοβολιστές και μπανιαρισμένες, με τα εσώρουχα καθαρά και να οι μπουγάδες κάθε μέρα! Γι αυτό τις λένε και παστρικιές, πράμα που καμαρώνουμε εμείς γιατί πάει να πει καθαρή, νοικοκυρά! Εδώ τη μεγάλη πάστρα στο σώμα την έχουνε για τις πρόστυχες! Πού να το βάλει ο νους μας! Άμα η φωτιά κι ούλα αυτά τα κακά που πάθανε γινόντουσαν στο δικό μας τόπο κι ερχούμασταν έτσι, θα λέγανε για την Πολίτισσα γυναίκα, κατάλαβες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Ο Μίλτος συμφώνησε σκεπτικός. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πολύ σε συμπάθησα μπρε πασά μου! Δε με λες, τώρα που γινήκαμε και φίλοι, έχεις βάλει καμιά στο μάτι, ή να σε βρω εγώ κοπέλα δικιά μας να σε ζουλεύουν ούλοι; Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ε... Κάτι υπάρχει αλλά... Άστα κυρία Σουλτάνα μου, μεγάλη ιστορία... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Το μπουκάλι κόντευε να φτάσει στη μέση κι η γλώσσα του λυνόταν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Γιατί σεκλετίστηκες παιδάκι μου; Μια χαρά παλικάρι είσαι, με το μαγαζάκι σου εδώ, ποια είναι αυτή που δε σε θέλει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δεν είναι δικό μου! Του ξαδέρφου μου είναι κι άμα έχει τίποτα δουλειές έξω να κάνει τον εξυπηρετώ. Εγώ είμαι υδραυλικός.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Μπράβο λεβέντη μου! Καλά κατάλαβα που είσαι καλής καρδιάς παιδί! Η δουλίτσα σου πάει καλά, βγαίνει το μεροκάματο;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δόξα τω Θεώ! Μάζεψα και κάτι ν' ανοίξω δικό μου μαγαζάκι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Μπράβο, με το καλό λεβέντη μου! Και ποια είναι αυτή που δε θέλει τέτοια τύχη; Έτσι γαμπροί δε βρίσκονται για! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Άμα σου πω ότι δεν το ξέρει... Είναι σοβαρή, μετρημένη κι όλοι έχουνε τρελαθεί μαζί της... Ήθελα να την πιάσω και να της μιλήσω τίμια σαν άντρας, αλλά το ίδιο ήθελε κι ένας φίλος μου... Κι αυτός από μικρός αγαπούσε μια κοπέλα κι έλεγε ότι θα την πάρει, όμως γυρίσανε τα μυαλά του και γίναμε εχθροί... Πιαστήκαμε στα χέρια λόγο το λόγο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πω, πω, πω! Τι με λέγεις μπρε παιδάκι μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Υπάρχει και χειρότερο κυρά-Σουλτάνα... Όλες στη γειτονιά δεν έχουνε να πούνε ένα καλό λόγο, το ίδιο κι η μάνα μου βέβαια... Με μισό μάτι την κοιτάνε και φτύνουνε τον κόρφο τους... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Γιατί γιόκα μου, αφού με λέγεις που είναι τίμια κοπέλα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Ο Μίλτος άναψε κι άλλο τσιγάρο, φυσώντας τον καπνό στο ταβάνι. Ήπιε ακόμα μια μεγάλη γουλιά από το λικέρ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σμυρνιά είναι, γι αυτό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Α! Τι με λέγεις τώρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Άστα να πάνε σου λέω... Εγώ όμως ξέρω ότι είναι η καλύτερη κοπέλα στον κόσμο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Κι αυτός ο φίλος σου που μαλώσατε, θέλει να τη γλεντήσει ή έχει καλό σκοπό, τι λέγει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι να σου πω, δεν ξέρω τελικά... Στην αρχή έλεγε ότι εκείνον θέλει και του έκανε τα γλυκά μάτια... Μου κόλλαγε άγρια όπου μ' έβρισκε... Μ'ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι κι αρπαχτήκαμε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Κι εσύ τι έκαμες μπρε Μίλτο μου; Λεύτερη κοπέλα είναι, δε θέλουνε και πολύ αυτά, γιατί να μη προλάβεις να τη μιλήσεις και να διεις άμα θέλει εσένα ή τον άλλονε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Με το μπουκάλι αγκαλιά, τον είχε πια στο χέρι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Είχα καβγάδες με τη μάνα μου, της το προλάβανε... Χώρια που κάτι πήγε να γίνει παλιά με μια κοπέλα που έκαναν σαν τρελοί οι γονείς μου γιατί είχε και μεγάλη προίκα. Εγώ αυτά δεν τα κοιτάζω, μου άρεσε τότε κι ούτε ήξερα, ούτε μ' ένοιαζε τι έχει και τι δεν έχει... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δουλευταράς είσαι, θα ζούσατε καλά! Και τι έκαμες με τούτη, έτσι τ' άφηκες το πράμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ε, δεν έκατσα με τα χέρια σταυρωμένα, ήθελα να δω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πώς δηλαδή, τι έκαμες, καντάδα να πούμε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Τα λόγια του έβγαιναν μπερδεμένα πια και με δυσκολία. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Για... να σηκώσω... τη γειτονιά... στο πόδι; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σωστό και τούτο... Ε, πες με μπρε τι έκαμες, μ' έσκασες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Της έριξα λου...λού...δια...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Μπράβο, καλά έκαμες! Πολλά ητανάνε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ννναι, πολ...λά... τριαντάφ...υλλα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b><<Πουλάκι μου! Σε τσάκωσα!>></b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Κι ο άλλος το έμαθε; Μπας και την έκαμε τα ίδια;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Με...είδε πριν...δυο μέρες...και...</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Και; Ξύπνα μπρε που κοιμάσαι όρθιος, μη με πέσεις καταγής και δεν προλάβεις να με τα πεις ούλα!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Ε;</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Τι έκαμε όταν σε είδε ο άλλος; </b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Το ήξερα... Μου...είπε άμα της...σφυρίξει θα βγει έξω και... </b></span><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Και δε βγήκε βέβαια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>- Όχι... Το...ήξερα ότι...δεν...</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Με μεγάλη δυσκολία κατάφερε να μάθει τα πάντα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Το ίδιο βράδυ που σφύριζε ο Λάκης πίσω απ' το σπίτι, ο Μίλτος πέταξε βιαστικά τα δυο τριαντάφυλλα με το ραβασάκι, παρακαλώντας να μην πήγαινε στο ραντεβού η Θοδωρούλα. Αν και δεν είχε καμία αμφιβολία για το ήθος της, ήθελε να βεβαιωθεί ότι ο φίλος του απλά και μόνο κοκορευόταν. Μέχρι να βγει η Ευρύκλεια έτρεξε ως την πίσω μεριά κι όταν τον είδε του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Προσέχοντας κι οι δυο να μην ακουστούν στη γειτονιά, λογομάχησαν πιο μακριά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι είναι αυτά που κάνεις ρε; Γιατί να δίνεις δικαιώματα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Κι εσύ τι δουλειά είχες να κόβεις βόλτες έξω απ' το σπίτι της; Για να σε δει και να μη βγει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Ούτε με είδε, ούτε θα έβγαινε! Για καμιά σαν την κόρη της Μαρουλίας την πέρασες που κολλάει σε όλους;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Κι εσύ πώς το ξέρεις, ε; Άμα της έκλεινα ραντεβού θα ερχότανε ρε βλάκα, ε βλάκα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Εμένα είπες βλάκα ρε ηλίθιε; Αν θες να ξέρεις, της έγραψα να με συναντήσει αύριο στις πέντε έξω απ' το σχολείο για να δω τι θα κάνει! </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Πάμε στοίχημα ένα κατοστάρικο ότι δε θα έρθει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πάμε! Θα έρθει γιατί θα νομίζει ότι την περιμένω εγώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Άντε από δω ρε μάπα! Τράβα να στηθείς εσύ κι εγώ θα κοιτάω απ' τη γωνία κρυφά να δω τι θα γίνει, γιατί τέτοιος ψεύτης που είσαι σ' έχω ικανό να πεις ότι τη φίλησες κιόλας! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Ο Λάκης συμφώνησε και δεν έβρισκε μέρος να κρυφτεί όταν φυσικά διαψεύστηκε. Μόλις απομακρύνθηκαν η Αστερόπη με το μικρό, έφαγε μια δυνατή φάπα κι ένα γερό βρισίδι από τον έξαλλο Μίλτο κι έσκασε το κατοστάρικο που του έτριψε τελικά στα μούτρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Στο ζήτησα για να σε ξεφτιλίσω κι άλλο ρε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif;"><b>Άρπαξε στον αέρα το χέρι του άλλου που είχε αφρίσει απ' το κακό του, πριν προλάβει να τον αγγίξει. Τον έσπρωξε δυνατά και τον έστειλε στον αγύριστο ξεμπερδεύοντας μια και καλή μαζί του...</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSbwLeJCP_wP0EAbXZr5FJbewg25bUSKD4IypEPeex5d6xKubokBvLN9nCDmwbKEs3PjPyCe4UT_FydRM0OIfuXAV-Hl7f8JQyNZ31mAyruJFHzYgSRYxgArOreE9x6O1H3x2YVnG_Jgd-/s1600/030.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="57" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSbwLeJCP_wP0EAbXZr5FJbewg25bUSKD4IypEPeex5d6xKubokBvLN9nCDmwbKEs3PjPyCe4UT_FydRM0OIfuXAV-Hl7f8JQyNZ31mAyruJFHzYgSRYxgArOreE9x6O1H3x2YVnG_Jgd-/s320/030.gif" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι φταίμε κι εμείς να πληρώνουμε τις παλαβομάρες σου βρε μάνα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Για ιερό σκοπό το έκαμα γιόκα μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Έλα, τι μας λες; Εξαφανίζεσαι ως τα μεσάνυχτα, η γυναίκα μου κοιμάται και δε θέλω να την αναστατώσω, πάω και ρωτάω την πεθερά μου πού είσαι γιατί ήμουν σίγουρος ότι κάτι έπαθες, πετάει η Μαρίκα τα νυχτικά κι έρχεται μαζί μου με τα μπικουτί στο κεφάλι και τα έβγαζε στο αμάξι, με πάει στην Ευρύκλεια, βαράω την πόρτα και βγαίνει με μια σκούπα έτοιμη να μου τη φέρει στο κεφάλι, μπαίνουμε μέσα και μας λένε ότι πήγες στο μαγαζί του ξαδέρφου του Μίλτου λες και τον ξέρω, το οποίο είναι στην άλλη άκρη, παίρνουμε μαζί τη Θοδωρούλα που ήξερε το δρόμο, μπερδεύομαι σε κάτι στενά, το βρίσκω επιτέλους και βλέπω τι; Εσένα γονατιστή να κρατάς το κεφάλι ενός μεθυσμένου που είχε πέσει κατάχαμα και να κοντεύεις να του ξεριζώσεις τα μαλλιά για να σου πει κάτι για ένα Λάκη που πήγε στο σχολείο! Να σε τραβάω που δε μπορούσες να σηκωθείς, να διαμαρτύρεσαι ότι κατουριέσαι και θα σου φύγουνε, δεν πήγες εκεί στην τουαλέτα γιατί δεν ήθελες να τον αφήσεις λεπτό μη τυχόν κοιμηθεί και δε μάθεις γι αυτό το Λάκη που πήγε σχολείο λες κι είσαι κηδεμόνας του και πρέπει να ξέρεις τι βαθμό του έβαλε η δασκάλα, σου φεύγουνε τελικά και βρέχεται ο μεθυσμένος που είπες ότι πρέπει να τον πάω στο σπίτι του επειδή η μάνα του νομίζει ότι πήγε στον κινηματογράφο μετά που έκλεισε το μαγαζί που δεν είναι δικό του αλλά του ξαδέρφου του και θα ανησυχεί η καψερή και να λες κι από πάνω στη Θοδωρούλα να βρει πανί για να σφουγγαρίσει το πάτωμα που κολλούσε παντού από το χυμένο ποτό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Εγώ δε μπόραγα να...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Το κάτουρο το σφουγγάρισε ο ξαπλωμένος από το τραβολόγημα που του έκανες! </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Βγάζεις τη φούστα σου που έσταζε και τα πέδιλα, τα βάζεις σε μια από τις δυο σακούλες που πήρες από το μαγαζί αλλά ήταν μικρή και δε σε χώραγε να καθίσεις στο αμάξι, βγάζεις τη μπλούζα και τη βάζεις στο πίσω κάθισμα με τη σακούλα από κάτω γιατί δε μπορούσες να βγάλεις και τον κορσέ και το βρακί σου που ήταν βεβαίως εντελώς μουσκεμένα, μας πάει η Θοδωρούλα στο σπίτι του Μίλτου με το φόβο μη τη δει η μάνα του που δε θέλει ούτε ν' ακούει το όνομά της, αλλά κι η πεθερά μου </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">που δε μπορεί να μιλήσει χωρίς το "τσι" και το "η" πριν από κάθε λέξη και </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">φοβάται επίσης τη μάνα του επειδή δεν γουστάρει τις Σμυρνιές και θα πει ότι πότισαν το γιο της για να τον τυλίξουνε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Φορτώνομαι το σουρωμένο που μπλούζα και παντελόνι ήταν βρεγμένα από το κάτουρο, να τον παραδώσω στη μάνα του επειδή δε με ξέρει κι είμαι και άντρας, άρα δεν κινδυνεύει! Και τι να έλεγα στη γυναίκα, έλα πάρε το δέμα σου; Τον ψάχνω, βρίσκω το κλειδί του σπιτιού, ανοίγω όσο πιο σιγά μπορώ και τον ξαπλώνω μέσα, ακούω σε λίγο και τη μάνα του να φωνάζει μόλις είδε το θέαμα! Αν δεν προλάβαινα να φύγω και βγαίνοντας μας τσάκωνε στο αμάξι με τις Σμυρνιές κι εσένα γυμνή φαντάζεσαι τι θα γινόταν; Στις εφημερίδες θα μας βγάζανε! Κι άντε μετά πίσω στην Ευρύκλεια ν' αφήσω την κόρη της και να σου φέρουν να βάλεις κάτι πάνω σου για να μπορέσεις να βγεις απ' το αμάξι και να μη σου χωράει τίποτα! Τρεις γυναίκες να παλεύουν με τις πίσω πόρτες ανοιχτές μπας και σου βγάλουν το φουστάνι που είχες σφηνώσει, γιατί αφού είδες ότι ήταν μικρό σου το τράβαγες να κατέβει κι η ώρα να έχει πάει τρεις το ξημέρωμα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Σουλτάνα είχε κατεβάσει το κεφάλι και κοιτούσε τα πασούμια της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;"><<Πού επήαν οι δυο χάντρες και τα χαλνάνε το σκέδιο...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σου φέρνει η Θοδωρούλα μια ρόμπα φαρδιά κι αφού αφήνω την πεθερά μου και σε πάω στο σπίτι κατουράς πάλι στο πεζοδρόμιο σαν το σκύλο κι όταν σε ανεβάζω πάνω κι επιτέλους πια γυρίζω, βλέπω στην είσοδο την </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Αγλαΐα έξαλλη που είχε ξυπνήσει και δε με βρήκε να κλαίει απελπισμένη! </b><b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Είδα κι έπαθα να την ηρεμήσω και μ' αρχίζει λογικά τα πώς και πού και γιατί, ψήνει καφέ και πάω στο γραφείο άυπνος και ταλαίπωρος με τα νεύρα μου τσιτωμένα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πιες λίγο νεράκι μπρε παιδάκι μου που τα είπες χωρίς ανάσα, δεν κολνάει ο στόμας σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Όχι!!! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Σε ζήτησα χίλιες φορές συγνώμη τζιέρι μου... Είχα πιει πορτοκαλάδα που κέρασε ο Μίλτος κι επειδής η ώρα πέρασε ήπια και δυο λεμονάδες να δροσιστώ κομμάτι και με φύγανε τα ούρα... Δεν το ήθελα πασά μου, πόση ώρα τα κράταγα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Αυτό είναι το μόνο πρόβλημα; Όχι βέβαια, θα μου δώσεις λόγο για όλα! Και τώρα για πες μου αρχικά ποιος είναι αυτός ο Λάκης που τόσο πολύ σε νοιάζει αν πήγε στο σχολείο; Τίνος παιδί είναι μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δεν ξεύρω γιόκα μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πού τα πουλάς αυτά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δε σε πουλάω τίποτα, την αλήθεια σε λέγω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δηλαδή θες να πιστέψω ότι υπάρχει ένα παιδί που χάλασες τον κόσμο να μάθεις για το σχολείο και δεν ξέρεις ποια είναι η μάνα του! Μήπως την ξέρεις καλά, το έκανε χωρίς να παντρευτεί και το άφησε σε κάνα ίδρυμα κι αυτό το έσκασε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι με λέγεις καλέ τώρα; Κοτζάμ άντρας εικοστριώ χρονώ στο ίδρυμα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Α! Ενώ εικοσιτριών χρονών μαντράχαλος πάει στο σχολείο, ε; Ποιον κοροϊδεύεις ρε μάνα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Δεν επήε μέσα στο σκολείο για να μάθει γράμματα μπρε μπουνταλά! Απ' όξω ητανάνε και περίμενε τη Θοδωρούλα που νόμιζε ότι θα πάει να διει το Μίλτο που την είχε δώκει ραντεβού!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Θα με τρελάνεις εντελώς; Άλλος της έδωσε ραντεβού κι άλλος την περίμενε; Βρε μαμά, μπας και κάτι ήπιες και δεν ξέρεις τι λες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Καφεδάκι μόνο ήπια πασά μου και καλά στα λέγω, αμά πρέπει να τα πάρω απ' την αρχή για να καταλάβεις... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Άσε, κατάλαβα! Γαμπρός για τη Θοδωρούλα είναι στη μέση κι έβαλες το χέρι σου! Πες τα με τη νύφη και τη συμπεθέρα σου, φεύγω γιατί έχω δουλειά και δε θέλω ν' αργήσω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Και θα μείκουμε έτσι, μαλωμένοι; Δε τη λυπάσαι κομμάτι τη μαμά σου που θα κλαίει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Η μαμά μου δε με λυπάται με τόσα που πέρασα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Πολύ, πάρα πολύ... Σχώρα με Ιακωβάκι μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Βλέποντάς την έτσι σαν βρεγμένη γάτα και σκεπτόμενος ότι αν άκουγε από άλλον όλα όσα συνέβησαν θα του φαινόταν πολύ αστείο, ξέσπασε σε δυνατά γέλια και την αγκάλιασε σφιχτά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Τι να κάνω που σ' αγαπάω κι ας είσαι παλαβή! Άντε, συχωρεμένη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">Η Σουλτάνα τον φίλησε κι άφησε επιτέλους κι εκείνη τα γέλια που με τόσο κόπο συγκρατούσε κάνοντας τη στεναχωρημένη από τύψεις κι ενοχές για όσα δημιούργησε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<b style="color: #444444; font-family: georgia, serif;">- Παλαβός είσαι και φαίνεσαι! Άμε στο καλό και τόση ώρα βαστιέμαι να μη χαχανίσω έτσι που με τα έσουρες! Μεγάλες πλάκες γινήκανε μπρε, καλύτερες δεν έχει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-77072044867104196142016-06-24T14:59:00.000+03:002016-06-25T16:28:21.655+03:00Οι σκέψεις της Αστερόπης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWO-ICnvtYQDLg_O9GzIIVc6n2GJBKsmXdL6F-6D9hAykbjcFQypuD_7MiC8aMnO3TJgF5yL41jjWfmrqNp-HcCSRxg3c08HAR7zQ38IH4Evzn-btgrUpbjQDUwSp2A0b_kAZYuhIrO0PO/s1600/c730.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWO-ICnvtYQDLg_O9GzIIVc6n2GJBKsmXdL6F-6D9hAykbjcFQypuD_7MiC8aMnO3TJgF5yL41jjWfmrqNp-HcCSRxg3c08HAR7zQ38IH4Evzn-btgrUpbjQDUwSp2A0b_kAZYuhIrO0PO/s400/c730.gif" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το ταξί σταμάτησε έξω από το σπίτι κι οι γειτόνισσες λες κι ήταν όλες συνεννοημένες βρέθηκαν με το κεφάλι έξω απ' τα παράθυρα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο οδηγός άνοιξε την πίσω πόρτα κι έδωσε το χέρι ευγενικά πρώτα στην Ευρύκλεια για να τη βοηθήσει να βγει και μετά στη Θοδωρούλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μπα! Αφήσανε τα λεωφορεία και παίρνουνε ταξί μάνα και κόρη; Πού βρήκαν τόσα λεφτά;>></b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άνοιξε την αυλόπορτα η μάνα κι εκείνος μπήκε φορτωμένος τσάντες. Πέρασε μέσα στο σπίτι και σε λίγο ακούστηκαν γέλια και χαρές.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Δεν είμαστε καλά!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Απ' τα παράθυρα που κοιτούσαν βγήκαν αυτόματα στις πόρτες για να κουτσομπολέψουν άνετα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ, τι 'ναι πάλι τούτο, τα είδες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ δεν τα είδα; Ένα ποτήρι έπλενα κι άκουσα αυτοκίνητο να σταματάει, κάνω μια έτσι και τους βλέπω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον μπάσανε και μέσα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άκου γέλια και κακό! Ποιος να είναι βρε Μαρουλία;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού να ξέρω Παρασκευούλα μου; Στης κουνιάδας της ήταν πάλι για τα λογοδοσίματα της κόρης της, έτσι δε μας είπε η Ευρύκλεια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι! Κι απόρησα πώς και πλερώσανε ταξί να τις φέρει από κει πάνω! Αλλά αντί να του δώσουνε λεφτά για την κούρσα, να μπούνε μέσα και να χασκογελάνε; Τι άλλο θα δούμε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια βγήκε φουριόζα με το πορτοφόλι παραμάσχαλα και τα γέλια συνεχίστηκαν με τους δυο νέους μόνους στο σπίτι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πω πω πω! Πλάτες τους κάνει μες στα μούτρα μας; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι μπατσίζει η κόρη της τα χρωστούμενα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κοίτα τη μάνα και δεν της φαινότανε! Βρε, καλά λένε τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού πάει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να δούμε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο μπακάλης την καλησπέρισε χαρούμενος.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλώς τη! Πώς τα περάσατε κυρά-Ευρύκλεια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ ωραία κυρ-Φανούρη μου! Καλά που σ' ηπρόλαβα ανοιχτό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, όλο και κάτι χρειάζεται η γειτονιά... Πες μου τι θες, το μαγαζί δικό σου όλο καλή μου γειτόνισσα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Φχαριστώ, να 'σαι καλά! Θέλω να μ΄ηκόψεις τυρί αφ' το σκληρό, για το τηγάνι που θα το ψήσω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο,τι πεις κυρά-Ευρύκλεια! Μεζεδάκι ωραίο γίνεται, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, πολύ νόστιμο είναι! Μας ήφερε ο αρρεβωνιάρης τσ' ανιψιάς μου που 'χει αυτοκίνητο πλερωτικό κι ηθέλω να το ηφχαριστήσω για τον κόπο του το παιδί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάντα φιλότιμη και καλή είσαι! Να σας ζήσουνε! Με το καλό και στης Θοδωρούλας σου και στου γιου σου! Πού βρίσκεται ο λεβέντης σου τώρα, είχες γράμμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είχα και γράμμα πριχού το Πάσχα αφ' τον Κάναδα που είναι! Και σε κάμποσο καιρό θα έρτει το παιδάκι μου με το καλό...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πλήρωσε, καληνύχτισε ευχαριστώντας και γύρισε σβέλτα στο σπίτι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Παρασκευούλα θυμήθηκε ξαφνικά πως ξέμεινε από ζυμαρικό για τη σούπα που ήθελε ο άντρας της να φάει, μήπως και στρώσει λίγο το χαλασμένο του στομάχι. Έτσι είπε στο μπακάλη η πανούργα κι έμαθε τα καθέκαστα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μεγάλη χαρά έχω με τη Λίτσα μας! Δεν είναι μοναχά για το γαμπρό, είναι και για ούλο του το σόι! Σπουδαίο πράμα η φαμεγιά που θα πέσει το παιδί σου! Όσο καλός και να είναι ο άθρωπος που σ' ηθέλει και τόνε θες κι εσύ, άμα οι δικοί του είναι σκάρτοι, ούλο λόγια τον βάνουνε και προβλήματα θα έχεις μια ζωή... Αχ και πόσες ηχάλασαν το γάμο των παιδιώνε τως έτσι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και σε μένα πολύ αρέσανε μαμά! Είδες το μπαμπά του που μόλις ήρτανε κι ηκάμανε τη γνωριμία, αμέσως ήβγαλε σακάκι και γραβάτα για να βοηθήσει το θείο στα ψησίματα; Και τση θείας του ο άντρας το ίδιο ήκαμε, τι καλοί αθρώποι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι από πεθερά είχενε τύχη η ξαδέρφη σου! Απλή και καλή γυναίκα κι αυτή κι η αδερφή τση!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και τση περάσανε δυο μαλαματικά, ε; </b><br />
<b>- Ναίσκε! Ποιος ηπερίμενε τέτοιο πράμα;</b><br />
<b>-Το δαχτυλίδι και το κωνσταντινάτο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφ' τη μεγάλη τως αγάπη και χαρά, σκέβου τσι αρρεβώνες πόσα θα τσ' ηκάμουνε! Κιμπάρηδοι αθρώποι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εμείς τι θα τσι κρεμάσουμε μαμά; Πολλοί παράδες έχουνε αυτά τα πράματα, πώς θα τα πλερώσουμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα τα έχω σκεφτεί παιδάκι μου... Ηψούνισε η Αστερόπη ένα σταυρό που ήθελε κι ήδωκε λίγα στην αρχή, όσα είχε μαζώξει κι ήκαμε συμφωνία να πλερώνει κάθε μήνα ωσότου τόνε ξεχρεώσει. Έτσι κάμουνε ούλες με τα μαλαματικά άμα τσι τύχει καμιά αρρεβώνα στα παιδιά τως ή θέλουνε κάτι για κείνες. Όπως και με τον πραματευτή που πουλάει τ' ασπρόρουχα κι ήρχεται μια τσι δεκαπέντε με το τεφτέρι. Πού να βρεθούνε παράδες με τη σέσουλα, ούλοι τως με το ημεροκάματο παλεύουνε... Κι οι θείοι σου τα ίδια δεν κάμουνε; Δυο αυτοί και δυο οι κόρες τέσσερις, τόσα μαλαματικά θα θέλουνε. Βάλε και τα δώρα για τσι συμπεθέροι και την αδερφή τση πεθεράς που ήφερε το προξενιό... Ας είναι, ούλα θα τα βολέψουνε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν το λες και προξενιό καλέ μαμά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Τον άρεσε και την άρεσε αλλά η θεία του ημίλησε τση Νικούλας για τσι χάρες του γαμπρού! Όξω θα την αφήκουνε; Κι εγώ στη θέση τση το ίδιο θα ήκαμα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μαμά, έτσι είναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το σφύριγμα που ακούστηκε από την πίσω μεριά του σπιτιού διέκοψε την κουβέντα τους. Αφουγκράστηκαν με την ανάσα κομμένη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιος να είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το παράθυρο της σάλας έβλεπε το δρόμο. Η κάμαρα που κοιμόντουσαν κι η κουζίνα την αυλή. Από πού να δουν; Ο ήχος από κάτι που έπεσε στην αυλόπορτα έβγαλε την Ευρύκλεια έξω με τη σκούπα, να διώξει καμιά γάτα μη και της μαγαρίσει τα μυρωδικά στις γλάστρες που έβαζαν στα φαγητά τους. Δυο δεμένα ροζ τριαντάφυλλα μ' ένα σημείωμα αυτή τη φορά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μπρε τι πάθαμε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βγήκε στο πεζοδρόμιο, κοίταξε δεξιά κι αριστερά αλλά δε φαινόταν ψυχή. Από μακριά ακούγονταν δυο άντρες να καβγαδίζουν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μεθυσμένοι θα είναι...>> σκέφτηκε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι γράφει καλέ μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχού! Αντάμωση! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Αύριο στις πέντε σε περιμένω πίσω από το σχολείο.>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μάτι δεν έκλεισαν μάνα και κόρη όλη τη νύχτα. Και σαν ξημέρωσε, η Ευρύκλεια βγήκε στην αυλή κι άρχισε την πάστρα, περιμένοντας να περάσει η ώρα και ν' ανοίξει το παράθυρό της η Αστερόπη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλημέρα κοκόνα μου! Θα ψήσω καφεδάκι, κόπιασε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Θοδωρούλα εξαντλημένη από την αγρύπνια είχε αποκοιμηθεί όσο η μάνα έκανε τις δουλειές. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτός έχει ευγενική ψυχή Ευρύκλεια! Πώς το σκέφτηκε να τα δέσει με το ραβασάκι τυλιγμένο σαν καρούλι και το φιόγκο να τα κρατάει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι θα κάμουμε Αστερόπη μου; Να υπάγω μπας κι ιδούμε ποιος είναι και να του μιλήσω; Και τι να τον ειπώ; Να μη κάμει τέτοια πράματα κι ηβουίξει ο τόπος; Σκοπό καλό άμα έχει να στείλει προξενιά; Κι άμα με πάρει κάνα μάτι να λέγουν ότι τσ' ηκάμω και πλάτες; Τούτο δα μας ήλειπε! Εδώ τίποτις δεν κάμεις και λένε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ρούφηξε μια γουλίτσα καφέ κι έσπρωξε το πιάτο με τα κουλουράκια μπροστά στην αγαπημένη τους γειτόνισσα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Ομπρός να υπάγω σκιάζουμαι κι οπίσω φοβούμαι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αστερόπη σκέφτηκε όσο να φάει το κουλούρι και τελικά είχε μια λαμπρή ιδέα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε θα πας εσύ Ευρύκλεια! Εγώ θα πάω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα πώς, έτσι στα καλά του καθουμένου θα βγεις στη στράτα; Και πώς να τον μιλήσεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα πάρω το μικρό τάχα για σεργιάνι και θα τον περάσω απ' το σχολείο να το δει πάλι και να συνηθίσει την ιδέα που θα πάει του χρόνου. Ε, όποιος είναι κει και περιμένει θα τον δω και θα σας πω να ξέρετε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βούτηξε κι άλλο κουλουράκι στον καφέ κι η Ευρύκλεια έβγαλε στεναγμό ανακούφισης. </b><br />
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkThO7H8J2z4BhBDmlaTVg7oNyfWQpfKMRQs7qIjzLxD2DwRLptAVizJripHH5gsUBuw7UP9Iek96D0s8aU2KT5ir6K-V3vjaAGrg8pe3lAP32LXJpQuImVY-tFZ8QUzANCJmAS2G0f1e9/s1600/r3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkThO7H8J2z4BhBDmlaTVg7oNyfWQpfKMRQs7qIjzLxD2DwRLptAVizJripHH5gsUBuw7UP9Iek96D0s8aU2KT5ir6K-V3vjaAGrg8pe3lAP32LXJpQuImVY-tFZ8QUzANCJmAS2G0f1e9/s1600/r3.png" /></a></div>
<b>- Τι μας λέγεις μπρε Αστερόπη μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βάι, βάι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ψήσε καφεδάκι που δεν πρόλαβα να πιω αφού ήμουν από τις τέσσερις στους δρόμους και θα σας τα πω όλα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σεργιάνιζαν μαμά και γιος με δυο σακουλάκια στραγάλια από νωρίς, για να μη φανεί ότι πέρασαν από κει σκόπιμα. Έκανε κούνια και τραμπάλα στην πλατεία κι όταν το ρολόι έδειξε πέντε, άρχισε να του μιλάει ξανά για το σχολείο και την αυλή του που θα έπαιζε με τα άλλα παιδάκια. Ο μικρός ξεσηκώθηκε όταν του είπε να περάσουν να το δει κι όταν πλησίασαν έκανε πως άλλαξε γνώμη. Πεισματάρης καθώς ήταν άρχισε να κλαίει και να την τραβάει προς τα κει. Όλη η γειτονιά τον πήρε χαμπάρι με τις τσιρίδες, ο νέος που θα περίμενε τη Θοδωρούλα δε θα τον άκουγε; Έκαναν χάζι το μεγάλο κτίριο κι έφτασαν πίσω στην αυλή. Εκεί είδαν το Λάκη, που είχε αφήσει στα κρύα του λουτρού την κόρη της Παρασκευούλας, να καπνίζει νευρικά περιμένοντας.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αστερόπη τον χαιρέτισε και προσπάθησε να κατεβάσει το γιο της που είχε σκαρφαλώσει στα κάγκελα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ με σκάει αυτό το παιδί, καθόλου δεν ακούει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Απάντηση από τον εκνευρισμένο για την αναπάντεχη συνάντησή τους Λάκη δεν πήρε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό το πράμα, δεν το περίμενα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωχ βρε Θοδωρούλα κι εσύ! Δεν περίμενες ότι κάτι θα έκανε για να σε φέρει βόλτα; Εδώ πιαστήκανε στα χέρια με το Μίλτο και βούιξε ο τόπος! Άλλος είπε το μακρύ του κι άλλος το κοντό του για δαύτους, αλλά ξέρουμε καλά ότι ο καβγάς έγινε για σένα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια έπιασε το μέτωπό της σα να είχε πυρετό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και για ποια την ηπέρασε την κόρη μου, ε; Τση σφύριζε και τσ' ήριξε τα ρόδα κι εκείνη θα ήτρεχε να τόνε βρει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολλά κάνουν για να μιλήσουν σε μια κοπέλα... Αυτός τουλάχιστον έχει και μια ευγένεια, δε μπορείς να πεις...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ δε θα πάγαινα να βρω κανέναν Αστερόπη! Ο Λάκης και να μη τα ήκαμε αυτά και στη μαμά μου να ερχότανε, πάλι όχι θα λέγαμε! Καλά δε λέγω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναίσκε κόρη μου! Ηξεύρουμε πόσο ήθελε η Παρασκευούλα να τον κάμει γαμπρό κι η κόρη τση σαν τρελή ήκαμε για κείνονε! Κι άμα είναι το τυχερό τση στο τέλος, μακάρι να γένει, καλό παιδί είναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αστερόπη συμφώνησε και καμάρωσε για πολλοστή φορά το ήθος τους. Λεβεντόπαιδο ήταν ο Λάκης και πολλές τον είχαν βάλει στο μάτι. Αν ήταν άλλες θα ορμούσαν μη χάσουν το κελεπούρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μη τα κάμει αυτά στο σπίτι μας, είναι ντροπή! Νόμιζε πως η μαμά μου κοιμούντανε κι εγώ θα ήβγαινα όξω να πάω από πίσω για να ιδώ ποιος με ήκαμε φιου-φιου τόση ώρα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σώπα βρε Θοδωρούλα μου, δεν έγινε και τίποτα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια έβγαλε μια μεγάλη κουταλιά γλυκό κεράσι από το βάζο και το σερβίρισε με κρύο νερό. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Αμ κι εκείνα τα ρόδα... Για πότε ήρτε στην πόρτα και τα ήριξε; Ίσια με να τελέψει τα σφυρίγματα ήκουσα το... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κέρωσε ξαφνικά και τις κοίταξε τρομαγμένη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έπαθες καλέ συ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ένα πράμα μας ηξέφυγε... Αχού! Θα λωλαθώ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Θοδωρούλα κατάλαβε αμέσως από τη μισοτελειωμένη φράση της μαμάς της. Ταράχτηκε κι εκείνη. Με το νυχτερινό πανικό, τους είχε ξεφύγει κάτι σημαντικό!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να έρτει αφ' την πίσω μεριά που μας χωρίζει η μάντρα, μ' ένα σάλτο δεν ηγίνεται! Πώς ηπρόλαβε ο Λάκης να το κάμει, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δίκιο έχεις μαμά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αστερόπη έμεινε με το κουταλάκι μετέωρο. Το σιρόπι έσταξε πάνω της αλλά δεν έδωσε καμία σημασία. Το όλο θέμα είχε αρχίσει να τη μπερδεύει κι εκείνη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είσαστε σίγουρες ότι έγιναν όλα τόσο γρήγορα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια σα να συνήλθε κι έβρεξε ένα πανάκι να καθαρίσει το φόρεμά της με χέρια που έτρεμαν. Η κόρη της απάντησε καταφατικά κι άρχισε να τρέμει κι εκείνη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ηρεμήστε βρε, μην κάνετε σάμπως να ήρθε το τέλος του κόσμου! Μπορεί να είπε σε κάνα φίλο του να τα ρίξει, άντρες είναι και τα λένε μεταξύ τους!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και γιατί να το κάμει έτσι; Και πότε ηπρόλαβε να φύγει που αμέσως όξω βγήκα με τη σκούπα, μπας κι ήντουνε καμιά γάτα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δίκιο έχει η μαμά μου! </b><b>Ψυχή πουθενά! Ησυχία! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δυο αντράδες ήκουσα μοναχά που ήπιασαν τον καβγά... Αφ΄το καπηλειό τση αδερφής του κυρ Φανούρη θα βγήκανε, τα ήπιανε και...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι λες τώρα βρε Ευρύκλεια; Μένει ανοιχτή τέτοια ώρα η ταβέρνα, περασμένα μεσάνυχτα, άμα δεν είναι καμιά γιορτή να μαζεύει κόσμο; Νωρίς κλείνουν και πάνε στο σπίτι τους οι άνθρωποι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, καλά, είπα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το λοιπόν, ακούστε τι θα γίνει! Θα πω στον άντρα μου που δεν κοιμάται νωρίς, να παραμονεύει. Μη κάνετε έτσι καλέ, δεν είναι ντροπή! Μέχρι να μπαρκάρει ησυχία δεν έχει τα βράδια, όλο διαβάζει και γράφει, το ξέρετε! Ένα τετράδιο κοντεύει να γεμίσει με τις ιστορίες απ' το νησί που του έλεγε ο πατέρας του! Έχει και το βιβλίο κι ο,τι δεν ξέρει το μαθαίνει κι άμα ανταμώσουνε τον ρωτάει! Χα χα χα! Αντί να κάθεται στην κουζίνα να κάνει αυτή τη δουλειά, ας κάτσει στη σάλα με το παντζούρι κουφωτό να βλέπει κιόλας! Χώρια που σαν άντρας θα μας πει κι αυτός τη γνώμη του. Ξέρετε πόσο σας αγαπάει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έφυγε η Αστερόπη με φίλεμα ένα βάζο μαρμελάδα, αφήνοντάς τες με κρύα καρδιά. Θα μπορούσε να τους πει τις σκέψεις της, αλλά δεν ήθελε να τις ταράξει περισσότερο. </b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuqK-FuDjYAqRFLouZ1O-dHD2Y0I566O8slZBQU2VqquqhZIVLVzweMDdek0ANSoQQGcOfYxeIawV4DEFqndM65DQ_bK865i_WVd9jUrRm_p1ZQDKRBYMj-lmWInqvypz5C7WXAt_y4lC/s1600/r3.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuqK-FuDjYAqRFLouZ1O-dHD2Y0I566O8slZBQU2VqquqhZIVLVzweMDdek0ANSoQQGcOfYxeIawV4DEFqndM65DQ_bK865i_WVd9jUrRm_p1ZQDKRBYMj-lmWInqvypz5C7WXAt_y4lC/s1600/r3.png" /></a></div>
<b>- Αυτά που λες Βλάση μου! Έχουνε παλαβώσει μάνα και κόρη, με το δίκιο τους βέβαια! Αμαρτία είναι αυτό το κορίτσι να παιδεύεται έτσι, τόσο καλό και φρόνιμο, πρόθυμο, νοικοκυρεμένο... Το τρώνε με τη γλώσσα τους όλες βρε άντρα μου χωρίς να φταίει το καημένο... Εδώ που τα λέμε, η πιο όμορφη απ' όλες είναι κι άμα το σκεφτείς, μέσα στη γειτονιά η καλύτερη!</b><br />
<div class="gmail_default">
<b>Ο άντρας της έβαλε λίγο ακόμα ούζο στο ποτήρι και της χαμογέλασε συγκαταβατικά μασώντας την παστή σαρδέλα που τόσο του άρεσε. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αστερόπη μου, ακόμα κι οι μεγάλοι άνθρωποι τη βλέπουν και τη χαίρονται! Τις προάλλες που είχε έρθει η θεία μου, θυμάσαι που είπε ότι αυτή η κοπέλα άξιζε στο γιο της; Γιατί ο ξάδερφος μου μυαλό στο κεφάλι του δεν είχε! Πήγε και μπλέχτηκε με κείνη τη γρουσούζα που κι εγώ δεν ξέρω τι της βρήκε, τον μπάσανε σώγαμπρο αυτή κι η μάνα της και στείλανε στους γονείς του το προσκλητήριο για το γάμο... Μια φορά είδανε το σπίτι τους, ίσα για να ρίξουνε τα λεφτά που στρώσανε το κρεβάτι κι αυτό ήταν όλο...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι Βλάση μου... Πολύ στεναχωρήθηκα με τη θεία που έκλαιγε... Στο γάμο τους που πήγαμε και τους χαιρετίσαμε, ένα ευχαριστούμε είπε αυτή με μισό στόμα... Καλά τη λες γρουσούζααα! Κι αυτή η μάνα της, α πα πα πα! Βρήκε να μοιάσει!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σκέψου το λοιπόν άμα είδε τη Θοδωρούλα που μπαινόβγαινε απ' την κουζίνα στην αυλή με τα κεράσματα και με το γέλιο στο στόμα που είχανε την ξαδέρφη με τον αρραβωνιάρη της και την Ευρύκλεια που μας χαιρέτισε καλόκαρδα και φώναξε να της στείλουμε το παιδί να μου φέρει μεζέ για ούζο, πώς της έκανε εντύπωση; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Βέβαια! Σάμπως και τις χάιδευε ολόκληρες με τα μάτια η θεία σου, τις χαιρότανε... Έτσι κι ήτανε ο γιος της λεύτερος, θα έκανε πώς και πώς να την πάρει! Αλλά έτσι κι άνοιγε κάνα στόμα απ΄τις κουτσομπόλες με τόσα που της σούρνουνε, θα σου 'λεγα μετά αν την ήθελε! Κρίμα να της κόβουνε την τύχη της Βλάση μου, δεν το χωράει το μυαλό μου! Εδώ η γειτονιά μας έχει καλά παιδιά, δες τι γίνεται με όλες τις κοπέλες που βγαίνουν στις πόρτες και τα παράθυρα και ξεροσταλιάζουν πότε για τον ένα και πότε για τον άλλο... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τα ξέρω και τα βλέπω και μέχρι εδώ καλά! Πιο πολύ όμως κοιτάνε τη Θοδωρούλα παρά τους γαμπρούς! Όσο ήσουνα απέναντι, άκουσες τον καβγά που έστησε η Μαρουλία στην κόρη της;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όχι! Τι πάθανε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Έβαλε η τσαπερδόνα νερό να ζεστάνει για να μπανιαριστεί κι η μάνα της έγινε θηρίο! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><<Το Σάββατο πλύθηκες, καθαρή είσαι! Κοίτα με καλά, τα σχέδια της Σμυρνιάς δε θα μου τα κάνεις εμένα!>> Και πήρε το τσουκάλι με το νερό και το έριξε στη λεκάνη για να βάλει μπουγάδα! Ακούς γυναίκα; Ακούω να λες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Χα χα χα! Αυτό τη μάρανε! Άμα τρώει τ' αγόρια με τα μάτια της και κάνει σχέδια πότε στον ένα και πότε στον άλλο, δεν την πειράζει, ε; Ότι τη στόλιζε απ' τα δεκατέσσερα για να τυλίξει όποιον της γυάλιζε για γαμπρός με τα ρούχα και τα τακούνια της, πρόβλημα δεν είχε! Μικρομέγαλη η κόρη της! Για να τα έκανε καμιά άλλη, γλώσσα μέσα δε θα έβαζε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν το ξέρεις ότι η καμήλα δεν κοιτάει την καμπούρα της αλλά των άλλων μόνο; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Έτσι είναι! Η Θοδωρούλα όμως που δε σηκώνει τα μάτια της σε κανένα, τους έχει όλους στα πόδια της! Τι λες κι εσύ με τα χθεσινά βρε άντρα μου, μπας κι έχω δίκιο τελικά;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Εμ! Πώς δεν έχεις! </b><b>Ο ένας από πίσω σφύριζε τρομάρα του κι άλλος από μπροστά της έριξε τα λουλούδια! Χα χα χα! Κι ο καβγάς που άκουσε η Ευρύκλεια δεν ήταν από μεθυσμένους, αλλά επειδή πήρε χαμπάρι ο ένας τον άλλον! Άμα δεν είχανε ταραχή και στεκότανε στην εξώπορτα λίγο ακόμα, όλο και κάτι θα έπιανε τ' αυτί της! Και με ποιον είχε πιαστεί ο Λάκης; Με το Μίλτο! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, ναι... Σφύριζε ο Μίλτος κι ο Λάκης έριξε τα λουλούδια μαζί με το ραβασάκι... Πες τον άκουσε και μαλώσανε πάλι, μέχρι εδώ λογικά τα βλέπω... Αλλά είναι και κάτι άλλο που δεν κολλάει... Θυμάσαι που όταν γυρίσανε την τρίτη μέρα της Λαμπρής, είχανε βρει πάλι ένα σωρό τριαντάφυλλα στην αυλή; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ναι! Άλλο σκάσιμο τότε για το ποιος τα έριξε! Βρε, βρε το Λάκη!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μα εδώ είναι το μπέρδεμα Βλάση μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πού βρε γυναίκα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ότι ο Λάκης δεν ήταν εδώ! Αξημέρωτα τη Δευτέρα δεν έφυγαν όλοι του σκοτωμού για το νοσοκομείο, που πήγανε κακήν κακώς τον αδερφό του πατέρα του που έπαθε γαστρορραγία κι ίσα που τον προλάβανε τον άνθρωπο; Δε μας τα έλεγε η μάνα του, που τους βγήκε ξινό το Πάσχα κι ότι ο γιος της έμεινε εκεί μαζί τους όλο το βράδυ μέχρι την Τρίτη το απόγευμα κι έτρεχε πάνω-κάτω στους γιατρούς; Τι έκανε δηλαδή, έφυγε απ' την άλλη άκρη κι ήρθε γραμμή εδώ για να ρίξει τα τριαντάφυλλα και πήγε πάλι πίσω; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όχι βέβαια... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Που και να ήθελε καλά και σώνει, λέμε τώρα, </b><b>αφού δεν τους άφησε μόνους ούτε λεπτό! Και ειδοποίησε η μάνα του πως δε θα πήγαινε στη δουλειά, τηλεφώνησε στον κυρ-Φανούρη κι έστειλε ο καημένος τον ανιψιό του στο αφεντικό, δε θυμάσαι; Ξερός δε θα έπεσε ο Λάκης άμα γύρισαν στο σπίτι μετά από τόση ταλαιπωρία; Άσε που αυτές οι δουλειές δε γίνονται απόγευμα που σε βλέπουν τόσα μάτια!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Ο Βλάσης έξυσε το κεφάλι του σκεπτικός. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι να σου πω Αστερόπη... Καλά που έχεις γερό ενθυμητικό και τα βάζεις σε μια σειρά τα πράγματα... Πάνω που είπαμε πως βγάλαμε άκρη, φτου κι απ' την αρχή πάλι! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πώς να βγει άκρη; Όταν είδα το Λάκη, είπα εντάξει, μάθαμε! Όταν άκουσα μάνα και κόρη να λένε ότι δεν προλαβαίνει κανείς να κάνει δυο δουλειές μαζί στο γύρω του σπιτιού, το Μίλτο σκέφτηκα! Και για τον καβγά που άκουσε η Ευρύκλεια, σ' αυτούς τους δυο πήγε το μυαλό μου, δεν είχαν αρπαχτεί και το χειμώνα για τη Θοδωρούλα κι έγινε μεγάλο σούσουρο; Μετά που θυμήθηκα αυτά, μπερδεύτηκα πολύ...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Θα μάθουμε Αστερόπη μου, κρυφό δε μένει τίποτα. Καλά το σκέφτηκες πάντως αντί να κάθομαι εδώ στην κουζίνα, να πάω στη σάλα και να παραμονεύω! Βρε τι ξύπνια γυναίκα έχω εγώ;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ξύπνια είμαι, αλλά να έχεις το νου στο χέρι σου άμα γράφεις! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πρόσεξε καλά μη πάει έξω από το πανί που θα σου στρώσω και μου λερώσεις με τα μελάνια το καλό τραπεζομάντιλο όπως κάνεις εδώ με το μουσαμά, γιατί κάηκες καημένε μου! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<br /></div>
<div class="gmail_default">
<br /></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMnUmzH6JbZtsZPGFAexm8n7lOfhSy0YCdEePdKHCzogiR2hpO-rwjGcz5Ah5Yhcn017sYthjHmEuBrcTjGA_kxCcLlrAY68HicjiZVsBXw1eAan0Tc-6tbFlAU8XEy67j985MRFaHsCsN/s1600/r3.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMnUmzH6JbZtsZPGFAexm8n7lOfhSy0YCdEePdKHCzogiR2hpO-rwjGcz5Ah5Yhcn017sYthjHmEuBrcTjGA_kxCcLlrAY68HicjiZVsBXw1eAan0Tc-6tbFlAU8XEy67j985MRFaHsCsN/s1600/r3.png" /></a><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8hpFcDSpgHtTp5B-oxiyPvjknfrDFTYTcl_33Zi_MSuVBcIGLxKC8Hd3Q7-ZwLdIf_GjNuXYMOCidYGA8Ghk9ufG9QmLCd7K_2OsjrHsJBcq3PpYOSLKwsso8qA1nTk5mJJyOWOAVGPaY/s1600/r3.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8hpFcDSpgHtTp5B-oxiyPvjknfrDFTYTcl_33Zi_MSuVBcIGLxKC8Hd3Q7-ZwLdIf_GjNuXYMOCidYGA8Ghk9ufG9QmLCd7K_2OsjrHsJBcq3PpYOSLKwsso8qA1nTk5mJJyOWOAVGPaY/s1600/r3.png" /></a><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-17691216383644748292016-05-23T00:17:00.000+03:002016-06-25T16:34:15.095+03:00Τα ροζ τριαντάφυλλα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvJ6qIXlRZRb9TkhjUuZHpfUI2CaM057N-ToRBWIS6bS2XWBqfg3MXwZTJcUEtoxpZLKjA0DupvrEZ41rfEDRI1LYSdMNQ4Y5yHoLG85k7wFXPr3jLiqp11YVUADXGfu3W2cgskSJ0edjL/s1600/roses700.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvJ6qIXlRZRb9TkhjUuZHpfUI2CaM057N-ToRBWIS6bS2XWBqfg3MXwZTJcUEtoxpZLKjA0DupvrEZ41rfEDRI1LYSdMNQ4Y5yHoLG85k7wFXPr3jLiqp11YVUADXGfu3W2cgskSJ0edjL/s400/roses700.gif" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>- Και του χρόνου να είμαστε καλά ούλοι, πολύ ωραία κι εφέτος περάσαμε τσι καλές ημέρες!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αμήν! Η ώρα η καλή τση Λίτσα μας, γλήγορα και στο Δεσποινάκι μας με τύχη χρυσή! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τσι χαρές τση Θοδωρούλας μας! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πολύ σ' ευχαριστώ που ηκράτησες την κόρη μου τόσες ημέρες Νικούλα μου! Κι εσένα και τον Ασημάκη!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι μας ηφχαριστάς μπρε Ευρύκλεια; Ξένοι είμαστε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όχι κοκόνα μου... Κομματάκι ησύχασα που ήξευρα ότι περνά καλά κοντά σας κι είχε τα κορίτσια σου ν' αλλάξουνε και δυο κουβέντες... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Χαρά ζουγραφιστή είναι η Θοδωρούλα μας! Πιο νοικοκιουρά και ξύπνια αφ' τσι δικές μου είναι που κάμουνε το κορόιδο με τσι δουγειές πολλές φορές κι ηπιάνουνε το λακιρντί! Γλήγορη σε ούλα, ποτές δεν τσ' ηφώναξα για κάτι κι ηρχούτανε από μόνη τση! Άμε στην αυλή με τσι ξαδερφάδες σου τσ' ήλεγα, τίποτις εκείνη! Ούλο να βοηθήσω θεία και τι να σ' ηκάμω θεία ήτονε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Κι έτσι ήπρεπε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και σ' είπα που την ηκαμάρωσε ούλος ο κόσμος αφ' την ημέρα που την ηφέραμε! Στην Ανάσταση αφ' τσι πιο ωραίες, κούκλα ζωντανή!</b><br />
<b>Να σου ζήσει η ανεψούλα σου και καλή τύχη κι ούλο τέτοια, δεν τα ήκουσες; Και να σ' ειπώ, μερικές έχουνε και γιοι καλοί, ποτές δεν ηξεύρεις το τυχερό τση! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αφ' τον στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί Νικούλα μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Αγκαλιάστηκαν συγκινημένες. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άμα σ' ειπώ που δεν ηβλέπω την τύχη τση ν' ανοίγει στη γειτονιά μας... Παιδιά καλά έχομε και τσ' αρέσει η κόρη μου, οι μανάδες τως όμως, ηξεύρεις...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μμμμμ... Θα τσ' ηκαθούντανε άσκημα τέτοια κοπέλα! Είναι κακός ο κόσμος, πολύ κακός... Εδώ είμαστε πολύ καλά γιατί έχομε τόσοι δικοί μας που ηξεύρουν κι εχτιμάνε. Δεν είναι ούλοι σαν κι εμάς βέβαια, καλοί και κακοί παντού υπάρχουνε Ευρύκλεια!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Είχε δίκιο η Νικούλα. Καλό δε σου χρωστάει κανείς τελικά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Οι γειτόνισσες τρώγονταν από τη μέρα που είδαν τη Θοδωρούλα να φεύγει με τα μπογαλάκια της. </b><b>Ήξεραν τη μάνα, τον πατέρα, τα κορίτσια και τη στενή τους συγγένεια, αλλά τους κάθισε στραβά το φευγιό της. Δεν την έβλεπαν να μπαίνει και να βγαίνει και χωρίς φρέσκα κουτσομπολιά οι μέρες κυλούσαν ανιαρές μεταξύ λάτρας, κουλουριών κι εκκλησίας. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δυο μεγάλες τσάντες κουβάλησε μαζί της! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Για να φοράει κάθε μέρα κι άλλα ντε! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Η μια ξαδέρφη αρραβωνιάζεται σίγουρα, άκουσα που το λέγανε και χαχανίζανε κι οι τρεις! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τούτη γιατί πήγε μαζί τους, να κρατάει το φανάρι;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ποιος ξέρει... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Από των Βαγιών έφυγε και γύρευε πότε θα γυρίσει στη μάνα της...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Λέτε να τυλίξει κανέναν από κει πάνω;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μακάρι, να ησυχάσουμε! Να δούνε και τα κορίτσια άσπρη μέρα που τα μάτια όλων είναι πάνω της! Άκου να έρθουν στα χέρια ο Λάκης με το Μίλτο που είναι φίλοι από μωρά! Ο νους μου δεν το χωράει!</b><br />
<b>- Ποιος το περίμενε να σκοτώνονται για τη Σμυρνιά; Α, πα, πα!</b><br />
<b>- Ντροπής πράματα!</b><br />
<b>- Να τα μεγαλώνεις, να περιμένεις τις χαρές τους και να βλέπεις τέτοιες προκοπές; Βάσανα που σε βρίσκουν στα καλά καθούμενα... </b><br />
<b>- Η κόρη μου δεν είναι για πέταμα και δε σκάσαμε δα για το Λάκη! Αυτός έχασε τέτοια τύχη, κακό του κεφαλιού του!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Συναντήθηκαν με τη μάνα στο μπακάλη, τον κυρ Φανούρη.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Π</b><b>ού είναι η κόρη σου κοντά μια βδομάδα που λείπει Ευρύκλεια;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τση κουνιάδας μου Μαρουλία μου!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Σάμπως και λείπει πολλές μέρες, ε; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Θα υπάγω κι εγώ τη Μεγάλη Πέμπη...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πώς κι έφυγε που έχετε τόσες δουλειές; Λαμπρή έρχεται!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τσι κάμαμε ούλες πριχού τη Βαγιανή!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Και τα γλυκά μόνη σου θα τα φτιάξεις;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τα πολλά τζυμώματα τση Νικούλας τα κάμουμε. Κάτι λίγα θα ψήσω να τα στείλω στο γιο μου για το καλό, που λείπει το γιαβρί μου μέρες που είναι... </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλά θα κάνεις! Τόσα πράματα σας έστειλε απ' έξω, είδαμε τις κούτες που σας φέρανε!</b><br />
<b>- Ναι, ναι το παλικάρι μου! Και για το Πάσχα να βάλουμε καινούργια ρούχα κι ένα σωρό πράματα για την προίκα τσ' αδερφής του!</b><br />
<b>Υφάσματα, στολίδια, φορέματα, παπούτσια, σεντόνια, πετσέτες, μοσχοσάπουνα, κολόνιες κι ένα προσεκτικά τυλιγμένο ωραίο σερβίτσιο, δώρο για τους αρραβώνες της ξαδέρφης του.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirUOrNMq4cqxBKQd-PaNHruhKohZ-VUZxFtA943ZiFSLGB3q8LMV9S-XUVjTdItT9mtqrUshwQVa7ccWvlPP2oTEi2XM4g8t_R37Q4-wD_7CGRPbytNZSNUL_mbP1kjthW5pKUj-2P2kTL/s1600/559.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirUOrNMq4cqxBKQd-PaNHruhKohZ-VUZxFtA943ZiFSLGB3q8LMV9S-XUVjTdItT9mtqrUshwQVa7ccWvlPP2oTEi2XM4g8t_R37Q4-wD_7CGRPbytNZSNUL_mbP1kjthW5pKUj-2P2kTL/s320/559.png" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default">
<b>Την Τρίτη του Πάσχα επέστρεψαν μάνα και κόρη.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Το πρώτο πράγμα που είδαν όταν άνοιξαν την αυλόπορτα, ήταν σκόρπια δεξιά κι αριστερά ροζ ολόφρεσκα τριαντάφυλλα που μοσχοβολούσαν. Αποσβολώθηκαν κι οι δυο. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι δουγειά έχουνε αυτά εδώ; Ποιος τα ήβαλε;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Πού να ξεύρω καλέ μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Δεν είμαστε καλά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπρε κόρη μου, μπας κι έχεις αλλάξει τίποτις κουβέντες με κάνα παλικάρι; Γιατί τούτα εδώ, για μένα δεν είναι!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τι με λέγεις τώρα, άμα κάτι ήτονε δε θα στο ήλεγα;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Κοίταξε η μάνα με τρόπο να δει αν τις έβλεπε καμιά γειτόνισσα. Δεν φαινόταν καμία αλλά τις πρόδιδαν οι σκιές πίσω από τα κλειστά παντζούρια χωρίς οι ίδιες να το υποψιάζονται. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Άκου τι θα κάμουμε! Πάμε μέσα και θα φέρω τον τενεκέ να τα ρίξουμε στα σκουπίδια. Αυτό θα φανεί σε ούλες! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αμαρτία να τα πετάξουμε μαμά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Τον τενεκέ μέσα θα έχομε και θα τον ηγιομίσεις με τα χρυσόχαρτα αφ' τα γλυκά που φέραμε. Και θα τα βάλουμε κάτω να ιδούμε ποιος απ' ούλους θα τα ήριξε εδώ! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Όλα τα ονόματα των ελεύθερων παλικαριών μελετήθηκαν όσο τα χάζευαν στο γεμάτο με νερό ανθοδοχείο κι όπως ήταν φυσικό άκρη δεν έβγαλαν. Ίσως αυτός, ίσως εκείνος, ίσως κι ο άλλος... </b><br />
<b>- Όποιος είναι, κάτι θα κάμει, θα φανεί...</b><br />
<b>- Κι εγώ μαμά τι θα...</b><br />
<b>- Εσύ γιαβρί μου ο,τι γίνει, με μένανε θα τα ειπείς! Άμα είναι κάνα παλικάρι καλό και σ' αρέσει, θα έρτει τίμια στη μάνα σου να τσ' ημιλήσει. Θα γράψομε τ' αδερφού σου και θα τα ειπούνε με λόγο σαν άντρηδες κατά πως πρέπει! </b><br />
<b>Για να μη μαραθούν τα τριαντάφυλλα και πάνε χαμένα, θα έφτιαχναν μια ωραία πάστα για τριβή στο πρόσωπο και το σώμα.</b><br />
<b>Τα μάδησαν και τα έβαλαν σε βάζο, σκεπασμένα με σόδα και χοντρό αλάτι σε σειρές.</b><br />
<b>Το έκλεισαν σε ντουλάπι που θα έμενε για κάνα μήνα και μετά θα είχαν ένα μυρωδάτο μείγμα που με λίγο νερό στο τάσι θα καθάριζε το δέρμα και θα το έκανε απαλό.</b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>Απόσωσαν τις δουλειές της αυλής και τις μπουγάδες κι έφυγαν πάλι την Παρασκευή για της θείας, που τις ήθελε σώνει και καλά στο λογοδόσιμο παρούσες.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μήτε που να το συζητάς Ευρύκλεια! Τσι δικοί μας αθρώποι εδώ τσ' ηθέλουμε! Να μην ειπείς κι εσύ μια γνώμη; Άμα δεν είχανε φύγει στο χωριό τση θείας του που πάνε κάθε χρόνο, θα τσ' είχαμε ανήμερα τη Λαμπρή εδώ! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Καλά ήκαμαν οι αθρώποι! Του χρόνου θα είναι διπλός! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Με το πρωινό γλυκό καφεδάκι του Σαββάτου, συζήτησαν για τους αρραβώνες της Λίτσας. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Αύριο που θα έρτουνε με το καλό να τη ζητήσουνε, θα τσ' ηβάλουνε το μαλαματικό του καπάρου... Ήπρεπε να γνοιαστούμε κι εμείς για το γαμπρό τίποτις;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Όσκε! Κείνοι ασημώνουνε τη νύφη στο λογοδόσιμο, τα δικά σας πρέποντα είναι τσι αρρεβώνες! Ήβαλες μπρος για τα κουγιουμτζίδικα, να έχεις μιαν ιδέα; Σταυρό, ρολόγι, δαχτυλίδι, ταυτότητα ή καδένα του χεριού... Αυτά πάνε τσι γαμπροί, λίγα και καλά. </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ε, ναι, ούλοι θα τον ηχρυσώσουμε! Να περάσει με το καλό η ημέρα και θα πάρω τσι δρόμοι...</b><br />
<b>- Πολύ ωραίο το φουστανάκι τση Λίτσας μας για αύριο! Συ τι θα φοράς;</b><br />
<b>- Την άσπρη φούστα με τη βυσσινιά υποκαμίσα. Να ετοιμάσω και του Ασημάκη ρούχα παστρικά για μετά, μην ημυρίζει τσίκνες αφ' το ψήσιμο! Χα χα χα!</b><br />
<b>- Με τσι μπεζέδες που σ' ήφερα θα τσ' ηγλυκάνεις πρώτα αφού θα τα μιλήσετε, που είναι για τσι αρρεβώνες και τσι γάμοι! Τα άλλα μετά!</b><br />
<b>- Ναίσκε, ηξεύρω!</b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Νικούλα με την Ευρύκλεια και τις κόρες τους, είχαν ετοιμάσει ένα σωρό ωραία φαγητά για την επόμενη μέρα, να περιποιηθούν τους συμπέθερους το γαμπρό και τη θεία του, όσο καλύτερα γινόταν.</b><br />
<b>Θα σούβλιζαν πάλι στην αυλή αρνί και κοκορέτσι και θ' άναβαν κι άλλη φωτιά για τα μεζεκλίκια. Τζιγεροσαρμάδες, λουκάνικα, σουτζούκια. Εκεί θα ψηνόταν κι η πίτα με το χοντρό φύλλο και την ποικιλία κρεάτων και τυριών κι οι μικρές πατατούλες ολόκληρες με τη φλούδα τους, που είχαν πλυθεί και στεγνώσει καλά. Έτσι ζεστές και μαλακές από τη χόβολη, αλείφονταν με φρέσκο βούτυρο κι ήταν άριστο συνοδευτικό. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο Ασημάκης, ο άντρας της Νικούλας, πήγε να ξαπλώσει νωρίς το βράδυ. Θα σηκωνόταν αξημέρωτα να πιει το καφεδάκι του με ησυχία και μετά να δέσει καλά το αρνί και να ξεκινήσει το ψήσιμο σε φωτιά χαμηλή για να γίνει λιώμα και να ξεροψηθεί η πέτσα του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Οι μάνες με τις κόρες συμμάζεψαν κι έπλυναν τα πιάτα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ούλα έτοιμα τα έχομε νύφη μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τσι σαλάτες μόνο, τα σαλάμια και τα τυριά ίσα με να έρτουνε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναίσκε! Πάμε κι εμείς να πλαγιάσομε... </b><br />
<b>- Ώρα του είναι...</b><br />
<b> - Κι η ώρα εννέα ησηκωνούμαστε. Καλά δεν είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Πολύ καλά! Μαγερέματα δεν έχομε, άλλοι θα τα ψήσουνε! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καλά που σ' έχω μπρε Ευρύκλεια, γλήγορα τα ετοιμάσαμε κοκόνα μου να ζήσεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κι εγώ σας έχω παρηγοριά Νικούλα μου... Πόσα χρόνια ερχούμαστε... Για θυμήσου μπρε με τον αδερφό σου πόσα γλέντια ηγίνηκαν εδώ... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Αχ μπρε νύφη μου... Όποτε έχομε τσι γιορτάδες κι ημαζευούμαστε, ο νους μου σ' εκείνονε πάει πάντα... Παλιοζωή, ούλο βάσανα, πίκρες και φαρμάκια είναι, μα ησύχασε.Έχεις εμπρός σου τσι χαρές των παιδιώνε σου, θα ηπιάσεις κι εγγονοί με το καλό! </b><br />
<b>- Ο Θεός να δώκει...</b><br />
<b>- Κι ένα ακόμα πράμα θα σ' ειπώ για αύριο! Χαρά μεγάλη θα έχομε και δεν κάμει να είσαι μες στα μαύρα! Ανοιχτές κάρτσες θα σ' ηδώκω και μια μαντήλα με τσι χρυσοκλωστές να ρίξεις απάνω σου!</b><br />
<b>Δυσανασχέτησε η Ευρύκλεια που δε μπορούσε να φανταστεί πλέον τον εαυτό της με άλλα χρώματα αλλά η Νικούλα ήταν ανένδοτη.</b><br />
<b>- Έλα να υπάγομε στα κρεβάτια μας τώρα κι ο,τι σ' είπα θα γίνει!</b><br />
<b>Τα γέλια των κοριτσιών ακούγονταν από το δωμάτιο, αν και δε μιλούσαν δυνατά. Πειράγματα στη Λίτσα που έχανε την ελευθερία της και στη Δέσποινα που της άρεσε ένας νέος λεβέντης.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Μάτι δεν έκλεισε όλη τη νύχτα η Ευρύκλεια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><<Σε λίγοι μήνες θα έρτει ο γιος μου... Θα βρει τσι παλιοί του φίλοι, θα σμίξουνε... Αυτός που ήβαλε τα ρόδα είναι ο πιο ξετρελαμένος! Μην ειπεί κάνα λόγο για την αδερφή του κανείς απ' αυτούς που τση κάμει τα γλυκά μάτια και μπει στη μέση καμιά μάνα, καήκαμε...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b>
<b><br /></b>
<b> </b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiJNgTwLdF1JNC6x3QyQmxLfKRVRFVoHlm2Po-tJNLnWvwYCZD1S3gOUt-KZgvbLhClnKe36rabhHNRonRv6r40PGukL0K-su4iuBKQIZKCdYZ1Lx5SMoaA6cfMBrdB9v2zrUQpPFCOxOh/s1600/559.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiJNgTwLdF1JNC6x3QyQmxLfKRVRFVoHlm2Po-tJNLnWvwYCZD1S3gOUt-KZgvbLhClnKe36rabhHNRonRv6r40PGukL0K-su4iuBKQIZKCdYZ1Lx5SMoaA6cfMBrdB9v2zrUQpPFCOxOh/s1600/559.png" /></a></b></div>
</div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-27388428919032316002016-04-23T03:06:00.000+03:002016-04-23T03:06:51.181+03:00Η Σμυρνιά <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYowIAB9EezmvHZJlbiPkIUI0uoRS6crZjzReIOlQhMAywHWmiwpokoIH2axDqr5QFOigE6oP-UltF7N5H8dgVB54W7f-CIXtFmjuYTD87E-W_6asvROcgnGVa3_l6Hd3SKJx23Ho9LIm7/s1600/84xjg.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYowIAB9EezmvHZJlbiPkIUI0uoRS6crZjzReIOlQhMAywHWmiwpokoIH2axDqr5QFOigE6oP-UltF7N5H8dgVB54W7f-CIXtFmjuYTD87E-W_6asvROcgnGVa3_l6Hd3SKJx23Ho9LIm7/s400/84xjg.gif" width="310" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Θοδωρούλα μεγάλωνε κι άνθιζε σαν το μπουμπούκι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ψηλή κοπέλα, με σταράτο δέρμα και πλούσια μακριά μαύρα μαλλιά που κατέληγαν σε μπούκλες. Πάντα καθαρή και περιποιημένη, έκανε τ' αρσενικά να στενάζουν στο πέρασμά της και τα θηλυκά να τη ζηλεύουν όσο καμία άλλη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτή είναι χειρότερη κι από την κόρη του φαναρτζή που γυρίζει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Από κείνη και της Μαρουλίας την κόρη φοβόμαστε, από τούτη τη βρίσκουμε! Άντε να χαθεί από δω η Σμυρνιά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάνω που ήταν έτοιμος ο Λάκης να έρθει να σε ζητήσει, αυτή του πήρε τα μυαλά και τρέχει πίσω της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε παράτησε μετά από δυο χρόνια επειδή λέει δεν είναι ακόμα έτοιμος για γάμο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εγώ τον πίστεψα; Έμαθα πώς κάνει για τα μούτρα της ο βλάκας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ρεζίλι των σκυλιών έχει γίνει! Πλακώθηκαν και με το Μίλτο για δαύτη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι ο αδερφός σου που στηνόταν στη γωνία για να βλέπει την ξαδέρφη μου όταν έβγαινε στο παράθυρο, πάει, καπνός έγινε! Άσχημα θα του έπεφτε; Και σπίτι δικό της κι ένα σωρό λεφτά έχει ο θείος μου, την ήθελε κι η μάνα σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα γινόμαστε κι εμείς συγγενείς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βέβαια! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στραβομάρα έχουνε όλοι πια; Τι παραπάνω έχει αυτή κι αρπάζονται για χάρη της, επειδή πλένεται όλη την ώρα λες κι έχει ψώρα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Αυτή παιδί μου τους κοροϊδεύει όλους! Σμυρνιά! Ποιος ξέρει τι κόλπα κάνει και τους ξελογιάζει για να καμαρώνεται! Σου λέει ας τους έχω στα πόδια μου και θα διαλέξω τον καλύτερο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είναι αυτές, ο Θεός να σε φυλάει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι λέει κι η μάνα μου! Όπου ακούς Σμυρνιά, έχεις τον άντρα σου χαμένο! Γι αυτό αρωματίζονται και φτιάχνονται όλη μέρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η μάνα της η σιγανοπαπαδιά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μωρέ, κάνει πως στεναχωριέται κιόλας άμα ακούσει ότι χάλασε κάνα προξενιό... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έβγαινε η Θοδωρούλα για τα ψώνια της ημέρας και κοκκίνιζε όταν άκουγε τα σφυρίγματα και τα κοπλιμέντα που της φώναζαν τα παλικάρια. Επέστρεφε στο σπίτι και τα έλεγε στη μητέρα της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι είναι τούτα κόρη μου, για ούλα τα κορίτσια του κόσμου! Και θα σ' ηπειράξουνε και θα σ' ημιλήσουνε και θα σ' ητραγουδήσουνε, αμά να προσέχεις μη σ' ηζυγώσει κανένας! Από μακριά άσε τοις να λέγουν... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη φοβάσαι καλέ μαμά, ηξεύρω να προσέχω! </b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Παράπονο δεν έχω, μα σ' ορμηνεύω... Όποιος έχει καλό σκοπό, τσι σοβαρές και καλές κοπέλες ηβλέπει, όχι τσι λωλές που κάμουν χα χα και χου χου με τον ένα και με τον άλλο... Μεγάλο πράμα η τιμιότης για τη γυναίκα, μα μικρή είναι, μα μεγάλη... Μακάρι να έχεις τύχη καλή κι ο γαμπρός θα καμαρώνει ότι σε πήρε αφ' την αγκαλιά τση μάνας σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ μαμά... Είναι κι ένα άλλο πράμα που με στεναχωράει πολύ... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια την κοίταξε ερωτηματικά αν και ήξερε το παράπονο της κόρης της. Τα σωθικά της καίγονταν τα τελευταία χρόνια... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τα κορίτσια τση γειτονιάς δε με καλοβλέπουνε... Ούλες που παίζαμε και στην αυλή μας και στο δρόμο από μικρές, με μισό μάτι με κοιτάνε τα τελευταία τρία χρόνια, χωρίς να τσι κάμω τίποτα! Καμιά τους δεν ηπείραξα, κούκλες τσι χάρισα, φουστάνια που μ' ήστελνε ο αδερφός μου και δε μ' ήκαμαν άμα μεγάλωσα, τόσα γλυκά και φαγιά τσι δίναμε και πάντα ήστελνες και τσι μανάδες τως! Τι έχουνε μαζί μου; Φιληνάδα καμιά δεν έχω κι ηπεριμένω τσι ξαδερφάδες μου μόνο άμα έρθουνε μια στο τόσο ή πάμε εμείς για να κάμω λίγη παρέα... Κι οι μανάδες τως τα ίδια, μισή την καλημέρα θα μ' ειπούνε κι ούλο μέσα στα σπίτια τως τσ' ηστέλνουνε μη κι ηχαιρετηθούμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα αυτά που μ' ηλέγεις τα ξεύρω Θοδωρούλα μου... Θαρρείς που κι εγώ δεν σεκλετίζομαι μ' αυτές τσι συμπεριφορές; Δεν ήθελα να σε τα ειπώ για να μην ημαραζώνεις... Τσι προάλλες που ήπιαμε καφέ με την Αστερόπη, αυτή την κουβέντα είχαμε γιαβρί μου. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η Αστερόπη είναι η μόνη που μας αγαπάει και μας θέλει μαμά! Αφ' την ώρα που γιάτρεψες το γιο τση τότενες, στα όπα όπα μας έχει! Κι άμα χάσαμε το μπαμπά, στην αγκαλιά τση μέσα μας είχε ούλους! Είναι τόσα χρόνια πιο μεγάλη από μένα όμως... Για πες με λοιπόν, τι σ' ήλεγε για τσι τρόποι τως; Ηξεύρει τι έχουνε μαζί μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μας αγαπάει πολύ κι είναι σαν τσι συγγενείς μας, ναι! Τσ' ήκαμα κουβέντα εγώ για τούτα ούλα κι ηξεύρει καλά τι γίνηκε... Και μάτια έχει κι αυτιά, μα και γλώσσα σωστή άμα πρέπει! Αφ' ότου ηξεπετάχτηκες κι ηγίνηκες έμορφη κι αψηλή, οι άλλες ζουλεύουνε... Τα μάτια ούλων είναι απάνω σου και πιο πολύ των άντρηδων που ήθελαν καλά και σώνει να τσ' ηκάμουνε γαμπροί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα εγώ δεν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ηξεύρω παιδί μου που δεν ησήκωσες ποτέ το κεφάλι για κανένα! Η ζούλια όμως, πάντα ζούλια είναι! Έχομε μάθει κι αλλιώς εμείς στα μέρη μας, οι άλλες δεν έχουνε τσ' ίδιες συνήθειες... Τον πρώτο καιρό που ήρθαμε εδώ, ούλο κουσέλι ήκαμαν πότε για το ένα και πότε για το άλλο... Ήβλεπαν τον αδερφό σου, καλή του ώρα κει που είναι, μέσα στη σκάφη κάθε βράδυ για να καθαριστεί αφ' τα χώματα που ήπαιζε ούλη τη μέρα με τ' άλλα παιδιά κι ηξίνιζαν... Μια φορά μ' αρώτηξε η κυρά Παρασκευούλα γιατί το κάμνουμε κι άμα τσ' είπα για να μην ηπέφτει έτσι βρόμικος στο κρεβάτι, μ' είπε που είμαι παράξενη! Κι αφού ηγίνηκε αυτή η κουβέντα, ήβαζε μετά το γιο τση να τόνε πετάει το χώμα με τσι χούφτες στο κεφάλι του!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι λες καλέ μαμά; Γιατί να το κάμει αυτό το πράμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί κόρη μου, ο κόσμος κάθε τι που είναι αλλιώτικο απ' αυτά που κάμει, το περιγελάει, να γιατί! Τα ίδια λένε και για σένα, επειδής είσαι προκομμένη και καθαρή! Εδώ οι ανθρώποι δεν έχουνε πολλή αγάπη για το νερό. Πλένουντε ολόσωμα κάθε Σάββατο μόνο κι ηλούζουντε, χειμώνα και καλοκαίρι... Τσι κάμουνε ούλες τσι δουγειές τως με το σφουγγαρόπανο και σαπουνάδα τσι αυλές δεν πέφτει... Μη θαρρείς που δεν ηκοιτάζανε κι εμένα λοξά, αμά ποτές δε με το είπανε στα μούτρα! Τσ ήβλεπα όμως που ήδειχναν τον κουβά κι ήλεγε ο στόμας τους... Ούλο ψου και ψου ήντουσαν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι αυτό η Αστερόπη σε το είπε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, από παλιά... Η νοικοκιουρά ηφοβήθηκε λέει που θα τσ' ηχαλάσουμε το σπίτι τση με τα νερά και τα σαπούνια, ακούς; Αίμα ήφτυσα κι εγώ κι ο μπαμπάς κι ούλοι οι συγγενείς που ήρτανε εδώ για να το σιάξουμε κομμάτι που ήτουνε ένα αχούρι κι ήμπαζε από παντού! Μήτε κι εσείς τα παιδιά μου δεν ήθελα να το ιδείτε σ' αυτό το χάλι γιατί είδα κι ήπαθα να ειπεί το ναι ο σχωρεμένος και να έμπουμε μέσα! Ήθελα να έχετε απλάδα, να παίζεται στην αυλή, να στρώνουμε και το τραπέζι με τσι ζέστες που μέσα ήβραζε ο τόπος και δεν ημπορούσε να σταθεί άθρωπος! Οι παράδες μας πολλοί δεν ήντουσαν για πιο καλό σπίτι κι εγώ δεν ήθελα να τσ' ηξοδεύουμε ούλοι στο μηνιάτικο... Ημάζωχνα όσοι ημπορούσα για να έχω κάτι στη μπάντα κι είδες η ζωή πώς τα ήφερε, να χαθεί ο μπαμπάς σας νωρίς... Κι ο αδερφός σου που τόνε τρώγει η θάλασσα, για να μην υστερηθούμε τίποτις το ήκαμε και για να σιάξουμε την προίκα σου κατά πως πρέπει, ηξεύρεις παιδί μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μαμά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε καμιά εικοσαριά ημέρες που θα μας έρτει πάλι η κούτα, άιντε να ιδούμε τι ωραία πράματα θα μας έχει στείλει! Μη σεκλετίζεσαι κόρη μου για τον κόσμο, έχομε το κεφάλι αψηλά κι αυτή είναι η πιο τρανή προίκα σου, που μακάρι να την είχανε ούλες οι κόρες στο ντουνιά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παρηγορήθηκε λίγο η Θοδωρούλα σκεπτόμενη τα καλούδια που θα τους έδιναν τόση χαρά και βγήκε στην αυλή να ποτίσει τα αγαπημένα τους λουλούδια. Η Ευρύκλεια που με κόπο συγκρατούσε τα δάκρυά της, τα άφησε να κυλήσουν ελεύθερα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIVTUzQrLOoYdmMR6rYYrd3mNQ6FBda1sFZyaZEgrj7bARNnwics0HhsfAF2dTXSPxq1n6KVoo6JQu4pfa_IAXeqLNtXlwTFfpth6YYjBZvpd9N9O5oorzzQ9IY_Be2zRhB3xfI17o2uuv/s1600/easter530l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIVTUzQrLOoYdmMR6rYYrd3mNQ6FBda1sFZyaZEgrj7bARNnwics0HhsfAF2dTXSPxq1n6KVoo6JQu4pfa_IAXeqLNtXlwTFfpth6YYjBZvpd9N9O5oorzzQ9IY_Be2zRhB3xfI17o2uuv/s1600/easter530l.gif" /></a></div>
</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcaBUKP7u-Vg-pAZMbUVQvSx8eVSTUNfaCSUjt4vdqdIyQWkztxGy0UhMj4qB-GNSH4d6BbZYMKTo7gPKz1iEttt02M9ot6bN5lS1OXbs_j6O2Npmpb9ADyGojsoz5e3OlD4MvWCoH3u1Z/s1600/410.l.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="113" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcaBUKP7u-Vg-pAZMbUVQvSx8eVSTUNfaCSUjt4vdqdIyQWkztxGy0UhMj4qB-GNSH4d6BbZYMKTo7gPKz1iEttt02M9ot6bN5lS1OXbs_j6O2Npmpb9ADyGojsoz5e3OlD4MvWCoH3u1Z/s320/410.l.png" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ο μανάβηηηηηης! >> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πετάχτηκαν έξω οι νοικοκυρές αφού έριξαν λίγα λεφτά στην τσέπη της ποδιάς τους. Το φορτωμένο λαχανικά και φρούτα γαϊδουράκι στεκόταν υπομονετικά για να διαλέξουν απ' τα κοφίνια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ανάκατες μυρωδιές σκόρδων, κρεμμυδιών και ιδρώτα που είχε ποτίσει τις φανελένιες ρόμπες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν άνοιξε η αυλόπορτα και βγήκε σβέλτα η Θοδωρούλα με την καφέ στενή φούστα και την κίτρινη μπλούζα, ο μανάβης έστριψε τη μουστάκα του κι οι γειτόνισσες την κοίταξαν με μισό μάτι κι άρχισαν το κουτσομπολιό σχεδόν μέσα απ' τα δόντια τους για να μην ακουστούν. Αν είχαν αυτιά τα αγγούρια, οι ντομάτες, τα χόρτα κι όλη η μαναβική, θα μαραίνονταν αμέσως από το δηλητήριο. Ο γάιδαρος τη γλύτωσε γιατί ήταν αφοσιωμένος στο άχυρο που μασούλαγε και ποσώς τον ενδιέφεραν οι κακές γλώσσες. Πάλι καλά ο έρμος που τη σκαπούλαρε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να κι η Σμυρνιά μέσα στα λούσα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χτες αργά, μπανιαριζότανε πάλι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το πετσί της θα βγάλει με το τρίψιμο όλη την ώρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάθε μέρα βρακιά απλώνει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η μάνα της το ίδιο! Βάζουν μπροστά τις πετσέτες για να μη τα βλέπουμε! Τρομάρα τους! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τέτοιο πράμα δεν έχω ξαναδεί! Τόσα χρόνια που μένουνε εδώ, τα ίδια κάνουν, βρέξει - χιονίσει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α πα πα πα! Μωρέ, κοίτα ντύσιμο! Δεν κοιτάει που δεν έχουνε στον ήλιο μοίρα, ο νους της όλο στο λούσο είναι! Μ</b><b>πας και χάσει τα χρυσά δαχτυλίδια, τα σκουλαρίκια και την ταυτότητα στο χέρι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όλη μέρα έτσι είναι, ακόμα κι όταν πλένει στη σκάφη! Μ' αυτά κοιμάται... Έτσι δεν ήταν κι η μάνα της πριν χηρέψει; Ο,τι ώρα και να τη φώναζες, τα χρυσά της κρεμόντουσαν! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μμμμμμ... </b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πάντα με τις κάλτσες τις ψιλές παρακαλώ! Οι παντόφλες της καινούργιες φαίνονται... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάποιον έχει βάλει στο μάτι αυτή κι όλο πλένεται κι αλλάζει... Να φιλάτε τους γιους σας, γιατί απ' αυτούς κάποιον θα τυλίξει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό μας έλειπε! Φτου! Φτου! Φτου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εμ για ποιον λέτε να βγήκε έτσι στολισμένη, για το μανάβη;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα ντε! Λες να της γυάλισε ο μπάρμπας; Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τους γιους σας να προσέχετε σας είπα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όποια την κάνει νύφη θα προκόψει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Οι φίλοι του δικού μου να δεις που την κοιτάνε και τους τρέχουν τα σάλια... Κι είναι όλοι τους ένας κι ένας, τους ξέρετε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα! Γι αυτό την αράζουν στα σκαλιά σου, μη και χάσουνε τη θέα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ, γιατί άλλο; Κι όσο τους βλέπω συγχύζομαι...</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> Ακολούθησε η μάνα, πεντακάθαρη κι εκείνη μέσα στη μαύρη της ρόμπα με τα κουμπιά. Και κάλτσες και παντόφλες μαύρες ακόμα λόγω του βαρύτατου πένθους της χηρείας που κρατούσε χρόνια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Καλημερίστηκαν κι άρχισε το διάλεγμα. Το δίχτυ γέμισε ζαρζαβατικά και φρούτα. Πλήρωσε η Ευρύκλεια κι αφού χαιρέτισαν ευγενικά μπήκαν στο σπίτι τους. Οι υπόλοιπες συνέχισαν να θάβουν την κόρη με την ησυχία τους... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραία και φρέσκα πράματα είχε ο μανάβης και σήμερα μάνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα πολύ καλά κόρη μου! Τα κολοκυθάκια πάρα πολύ τρυφερά, ηφχαριστήθηκα! Να τα ψήσουμε με τα κρομμύδια που 'ναι ωραία, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι! Καιρό έχομε να τα φάμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και τσι ανθοί τως αύριο τσ' ηρίχνουμε στο τηγάνι που θα έχομε τσι μουσαφιραίοι, για το ουζάκι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά τα λες...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τση Σταυροπροσκύνησης αύριο, μεγάλη μέρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια έβαλε την ποδιά και το φιλέ στα μαλλιά. Έτρεμε μην πέσει καμιά τρίχα στο φαγητό κι όταν μαγείρευε ήταν το απαραίτητο αξεσουάρ. Η Θοδωρούλα φόρεσε μια φαρδιά κορδέλα για τον ίδιο λόγο και σαπούνισε καλά τα χέρια της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ένα κιλό κολοκυθάκια είχαν πάρει που πλύθηκαν και σκουπίστηκαν προσεκτικά. Απλώθηκαν σε καθαρό πεσκίρι για να μη μείνει ούτε στάλα νερού. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα τα έκοψε κάθετα και τα ένωσε ξανά για να τα τεμαχίσει σε μικρές μπουκίτσες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η κόρη ανέλαβε να καθαρίσει και να κόψει πέντε μεγάλα κρεμμύδια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι πολύ ψιλά όπως τσι σαλάτες Θοδωρούλα μου, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ηξεύρω καλέ μαμά, πιο χοντρούτσικα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άιντε γιαβρί μου! Και μπόλικο μαϊντανό που του πάει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έβαλαν αρκετό λάδι στον τέντζερη κι έριξαν τα κρεμμύδια αφού πριν είχαν πασπαλιστεί με δυο μεγάλες κουταλιές ζάχαρη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν χρύσισαν ελαφρά και καραμέλωσαν, βγήκαν με τρυπητή κουτάλα στραγγιστά σε βαθύ πιάτο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ανέβηκε ξανά η θερμοκρασία του λαδιού κι έπεσαν τα κολοκύθια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν ψήθηκαν καλά, παίρνοντας χρώμα, πρόσθεσαν τα κρεμμύδια, ένα κουτί ντομάτα, μια τσιμπιά κανέλα και το μαϊντανό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αλάτι και πιπέρι από το μύλο φρεσκοτριμμένο που έβγαλε όλο του το άρωμα κι αφού η μάνα το ανακάτεψε ελαφρά και το σταύρωσε, ο τέντζερης σκεπάστηκε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια το κούνησε δυο φορές όταν η μυρωδιά που απλώθηκε έδειξε ότι σε λίγο θα ήταν έτοιμο. Το σερβίρισαν στα πιάτα όταν είχε πέσει ο βρασμός κι είχαν μελώσει με την πηχτή σαλτσούλα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πόση νοστιμιά σ' ένα λαδερό φαγάκι με λίγα και απλά υλικά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2XRcOAH6CLq5BO5SgpWFjDGPqNyWLsulZGT-N8tVzr7mShq7xevPmOULsTiz0Dt1zUEN-MXe30mx0seLKbzW7b1sCMlIojyigEgm_eJE57vnVqoieERQ8mXKn9c3Mx-0lk98pbd8RraCr/s1600/easter530l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2XRcOAH6CLq5BO5SgpWFjDGPqNyWLsulZGT-N8tVzr7mShq7xevPmOULsTiz0Dt1zUEN-MXe30mx0seLKbzW7b1sCMlIojyigEgm_eJE57vnVqoieERQ8mXKn9c3Mx-0lk98pbd8RraCr/s1600/easter530l.gif" /></a></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgorCGHWhyphenhyphenVQFrjGcQgb-SZ9z0_IlhOUaYwRsH53YLz3JdhCw5OEQ2J3Va1oIBmk8DnINnif1kiIowqxC-xlxBn21T3I5UKB8OqkfURrCwtIU_9axtchRt8Zpqus67f0C-3-L4RuQOsOwMD/s1600/410.l.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="113" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgorCGHWhyphenhyphenVQFrjGcQgb-SZ9z0_IlhOUaYwRsH53YLz3JdhCw5OEQ2J3Va1oIBmk8DnINnif1kiIowqxC-xlxBn21T3I5UKB8OqkfURrCwtIU_9axtchRt8Zpqus67f0C-3-L4RuQOsOwMD/s320/410.l.png" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι πρώτες ξαδέρφες της Θοδωρούλας με τη μητέρα τους, τις επισκέφτηκαν την επόμενη μέρα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το πρωί είχαν πάει όλες στην εκκλησία κι ευλογήθηκαν να συνεχίσουν με δύναμη τη νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής που τηρούσαν αυστηρά. Τα κορίτσια λιαζόντουσαν στην αυλή τρώγοντας φρούτα κι οι μητέρες έπιναν το απογευματινό τους καφεδάκι στην καλή κάμαρη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχω κάτι να σ' ειπώ Ευρύκλεια! Η τύχη τση μεγάλης μου ηχτύπησε την πόρτα μας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Τι καλό μαντάτο μ' ήφερες μπρε Νικούλα μου! Για πες με να χαρώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχει δικό του αυτοκίνητο (ταξί) κι ηβγάνει του κόσμου τσι παράδες! Ο παππούς του, άφηκε κλερονομιά μεγάλη περιουσία τσι γονιοί του κι επειδής είναι το μόνο εγγόνι που ήβγαλαν τ' όνομά του, γιατί τα άλλα του παιδιά ήκαμαν κορίτσια, είχενε το πιο πολύ μερτικό! Έδωκε πολλά και τσι άλλοι, τούτος όμως ήντουνε ο πιο τυχερός! Δεν ήπαιρνε και τόσο τα γράμματα κι είπανε να κάμει αυτή τη δουγειά, που δεν χρειάζεται να είναι και σπουδαγμένος... Αγοράσανε λοιπόν το αυτοκίνητο και βγάνει παράδες με ουρά! Έχει και κάτι πλούσιοι που τσι πάει και τσι φέρνει κι αυτοί και τσι γυναίκες τως κάθε μέρα και να ιδείς μπαξίσι κάθε φορά, όξω αφ' την κούρσα! Αν ειπείς στα κέντρα τα βράδια που είναι ούλοι στα κέφια τως κι έχουνε πιει πολύ, διπλά τόνε πλερώνουνε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Νικούλα ήπιε μια γουλιά καφέ πριν συνεχίσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την ήβαλε στο μάτι τη δικιά μου κάμποσοι μήνες τώρα κι ούλο την ήφερνε γύρα! Μια μέρα που είχα στείλει να μ' ηφέρει τουλπάνι αφ' την αγορά, ήτονε στη στάση κι ηπερίμενε το λωφορείο να έρτει στο σπίτι. Ήντουνε αφ' τσ' ημέρες που τουρτουρίζαμε ούλοι, πολύ κρύο! Είδε το λοιπόν ένα αυτοκίνητο που στάθηκε κι εκείνονε να βγαίνει! Τση λέγει <<έλα να σε πάω στο σπίτι σου γλήγορα, μη στέκεις εδώ κι ηπαγώσει η καρδιά σου, κρίμας είναι!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η κόρη σου μπήκε; ρώτησε έντρομη η Ευρύκλεια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όσκε νύφη μου! Λωλή είναι; Μιλιά δεν ήβγαλε κι υπήγε πιο πέρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι αυτός τι ήκαμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τσ' ήλεγε ένα σωρό, που φαίνεται καλή κοπέλα, είναι κι έμορφη πολύ και τέτοια, ηξεύρεις...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι... Και μετά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, ήρτε το λωφορείο κι ανέβηκε μ' ένα σάλτο! Χα χα χα! Με τα είπε στο σπίτι και να σ' ειπώ, κατάλαβα ότι την άρεσε... Την αρώταγα πώς είναι, μα έμορφος μα άσκημος κι αφ' τα πολλά πια το μολόγησε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την ήπαιρνε το κατόπι κι άλλες φορές, δεν ηξεύραμε στην αρχή ότι αυτός έμνησκε τρία σοκάκια πιο πάνω! Και μια μέρα, μ' ήπιασε την κουβέντα η θεία του όξω αφ' το φούρνο, γνωστή μου ήτονε. Μ' είπε για τον ανεψιό τση, τη δουγειά του κι ούλα τα σχετικά κι ηκατάλαβα αμέσως πού πάει το πράμα! Είπα τση κόρης μου το και το κι ηγυάλισαν τα μάτια τση! Ε, απέ κει και μετά τση μίλησε κάμποσες φορές, ήκαμαν κι ένα περίπατο καλά και φρόνιμα και τώρα θα έρτουνε λέγει μετά τη Λαμπρή με τσι γονιοί του και το δαχτυλίδι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ μπρε Νικούλα μου, με το καλό! Πολύ χαρά μ' έδωκες! Δε με είπες όμως, απέ δω είναι, Αθηναίοι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο γαμπρός ναι, αφ' το σόι του όμως δικοί μας είναι, Σμυρνιοί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Το καλύτερο μ' άφηκες για το τέλος! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η κουνιάδα της συνέχισε λέγοντας το πόσο ευχαριστημένοι ήταν οι δικοί του που θα έκαναν νύφη απ' τα δικά τους μέρη, τίμια, νοικοκυρά και καθαρή. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια συγκινήθηκε με την καλή τύχη της ανιψιάς της. Τα τελευταία λόγια της κουνιάδας της όμως, έκαναν ένα στεναγμό να βγει απ' τα φυλλοκάρδια της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι γίνηκε μπρε νύφη μου κι ησυννέφιασες έτσι άξαφνα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ Νικούλα μου... Δεν είναι μόνο που θα κάμεις καλό γαμπρό, είναι που κι η φαμελιά του τη θέλει κι είναι στσι χαρές τως και πολύ ωραία είναι όλα τούτα. Η τύχη τση δεν ήτονε μόνο στην παντρειά, αλλά που έχετε δικοί μας αθρώποι στη γειτονιά σας κι ηξεύρουν κι εχτιμάνε τσι καλές κοπέλες... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν ημπορώ να καταλάβω, ποιος είναι αυτός που δεν τσι εχτιμάει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα σ' ειπώ κοκόνα μου, να ιδείς καημοί που έχομε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Νικούλα την άκουγε και δεν πίστευε τ' αυτιά της. Αμάθητη σε τέτοιες συμπεριφορές, αφού έμεινε από την αρχή σε φιλόξενη περιοχή που κατοικούσαν πολλοί Μικρασιάτες, έτυχε αγάπης κι αλληλεγγύης τόσα χρόνια. Κι οχτώ μήνες που είχε φιλοξενήσει τον αδερφό της με τη γυναίκα και τα παιδιά τους, πολύ της κακοφάνηκε όταν μετακόμισαν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι λες μπρε Ευρύκλεια; Μακάρι σαν τη Θοδωρούλα μας να ήτονε κι άλλες κοπέλες! Αχ το τζιέρι μου, που έχει και τση μάνας μου τ' όνομα κι όσο μεγαλώνει ούλο και πιο πολύ τση μοιάζει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ώρες και φορές ίδια σουσούμια κάμνει, θαρρώ πως βλέπω τη νενέ τση, ίδια είναι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πόσο σ' αγαπούσε η μάνα μου! Ευρύκλεια ήλεγε κι ηκολνούσε ο στόμας τση... Σ' ηλάτρευε η σχωρεμένη... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εγώ την αγαπούσα πολύ, δεν την ηξεχώρισα ποτές αφ' τη μάνα που μ' ηγέννησε και τση το είπα ακόμα μια φορά στα υστερνά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα μας ήκαμες το κορίτσι μας κι είπες που θα τση βγάλετε τ' όνομα, τσι στριγκλιές που ήβαλε αφ' τη χαρά τση! Για θυμήσου που τσ' ηκρέμασε τα μαλαματικά τση... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ενθυμούμαι τα πάντα... Όπως τα φόραγε εκείνη, έτσι τα φορεί πάντα κι η εγγόνα τση... Και να ιδείς πώς καμαρώνει και λέει που είναι τση γιαγιάς μου... Θεοδώρα την ήλεγαν κι εγώ έχω και τ' όνομα και τσι χάρες τση ούλες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το δικό μας το παιδί ήκαμαν πέρα και δεν το μιλάνε, ε; Να τσι μπούνε σκόρδα στα μάτια σε κόρες και μανάδες! Τον καλύτερο θα πάρει γιατί τσ΄αξίζουν ούλα τα καλά του κόσμου κι αυτές να σκάσουνε αφ' το κακό τους! Ένα λάθος μεγάλο ήκαμες νύφη μου, που δεν με τα είπες τόσο καιρό! Πολύ με πίκρανες, πάρα πολύ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Τι να λέγω μπρε Νικούλα μου, θαρρείς που ήξευρα κι εγώ αφ' την αρχή τι γίνεται; Ούλες εδώ, μ' έχουνε με το καλό πάντα, χαρά μεγάλη κάμουν οι πιο πολλές άμα με ιδούνε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και γιατί να μη σ' ηκάμουν; Μια ζωή σ' αγαπούνε και συγγενείς και γειτόνοι! Πόσα καλά έχεις κάμει και κακό λόγο δεν ήβγαλε ο στόμας σου ποτές για κανένα! Χάθηκε ο αδερφός μου κι εσύ αμπάρωσες το σπίτι κι ο ήγιος δε σ' ήβλεπε! Φόβο από σένα να τση πάρεις τον άντρα δεν έχει καμιά! Το κορίτσι σου ναι, το φοβούνται! Κι επειδής είναι κι αυτό στεναχωρημένο πολύ, θα το φέρνεις πιο ταχτικά σε μας, ακούς; Άλλος κόσμος κει απάνω, θα κάμει και κάνα περίπατο με τσι δικές μου και το γαμπρό και με τα κορίτσια αφ' του αντρός μου το σόι, ούλες τσ' ηξεύρεις, ξαδερφάδες τως είναι! Γιατί άμα δε βγει κομμάτι κι όξω, πώς θα την ιδεί και κάνας άθρωπος; Εδώ σφάζουντε με λέγεις οι άντρηδες για ελόγου τση κι οι άλλες ητρώγουντε που δεν τσ' ηδίνουνε σημασία ή τσ' απαρατάνε! Κι άκου ένα πράμα, θα την πάρομε απόψε κιόλας μαζί μας, όσο θέλει να κάτσει ίσα με να σ' ηπεθυμήσει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Λαχτάρησε η καρδιά της Ευρύκλειας... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο Θεός να σ' ηστείλει χίλια καλά γι αυτό που κάμεις Νικούλα μου! Μεγάλη παρηγοριά μ' έδωκες, δεν ημπορείς να φανταστείς πόση...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την αγκάλιασε και τη φίλησε. Τα δάκρυά τους έτρεχαν ποτάμι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα καλά θα πάνε νύφη μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θοδωρούλααααα! Ελάτε να βάλομε το τηγάνι στη φωτιά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα ανεψούλα μου κι έχομε νέα να σ' ειπούμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποια καλέ θεία, για το γαμπρό; Ούλα με τα είπε η Λίτσα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και θα σε τα ειπεί καλύτερα τσι μέρες που θα μνήσκετε μαζί! Θα σ ' ηπάρουμε στο σπίτι μας γιαβρί μου κάμποσες ημέρες, να ξεσκάσεις κομμάτι που σ' ηστρώνει η μάνα σου ούλη μέρα στα θελήματα και τσι δουγειές! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι φωνές και τα γέλια των τριών κοριτσιών ξεσήκωσαν την αυλή, αφήνοντας πολλές απορίες στις γειτόνισσες... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwR4LkvunG8HZXft_oTd5K8i-O059ukfBEAn-jKou4aiS11brnor9GaC8kirqhmNvVJ4FjEJyKE70k3oixNHsUYA1936g52HXKQZYhfvsUVqwxHuC4jg-b0XUChEa2imxWjTYkxELtlnsi/s1600/r4.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwR4LkvunG8HZXft_oTd5K8i-O059ukfBEAn-jKou4aiS11brnor9GaC8kirqhmNvVJ4FjEJyKE70k3oixNHsUYA1936g52HXKQZYhfvsUVqwxHuC4jg-b0XUChEa2imxWjTYkxELtlnsi/s1600/r4.png" /></a><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLjpvGsYFR1EXpKLTzF5-7WjVrr-m6PayKhKO-Y8C17HIUGfzIWBoyJFCogz36SKqfUD39BRNoYWSctZelG8JRvZvFZHjbGcLkoUDSako9IdIUKtFRTJb4HgA7psTY1pYdFTy3RvHEOkjt/s1600/Happy_Easter_blp.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLjpvGsYFR1EXpKLTzF5-7WjVrr-m6PayKhKO-Y8C17HIUGfzIWBoyJFCogz36SKqfUD39BRNoYWSctZelG8JRvZvFZHjbGcLkoUDSako9IdIUKtFRTJb4HgA7psTY1pYdFTy3RvHEOkjt/s400/Happy_Easter_blp.gif" width="400" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxOTbMYTbhOvw-5p5oPB0-IvLeiplVs8wl9mGfsc4yUnmCW43ZhZcFfx1YYGv3wgYdGO_kva_qQrn28LaGKbbWxkx9liUfuNZgulX4weB1yguDsCsoVANdr-zNhig7YwGPaTXDFQRzb3Fz/s1600/r4.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxOTbMYTbhOvw-5p5oPB0-IvLeiplVs8wl9mGfsc4yUnmCW43ZhZcFfx1YYGv3wgYdGO_kva_qQrn28LaGKbbWxkx9liUfuNZgulX4weB1yguDsCsoVANdr-zNhig7YwGPaTXDFQRzb3Fz/s1600/r4.png" /></a><b> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> </b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-38180919324144888752016-04-03T00:28:00.000+03:002016-04-07T10:32:36.167+03:00Οι νοικάρηδες <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT7_jPRkjssDCbmDYlK7HllegtVg2oR95d3CdEvniUeHojeLMgMLHCqaCSNBC2G_K_o9p-MB3mvVUmC6SCRAVPSP9HB3f3BPAygkX7NFmYU70CghQnLOUyK77y5Jb1_wBOCdRZovNjRmWQ/s1600/kitc539.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT7_jPRkjssDCbmDYlK7HllegtVg2oR95d3CdEvniUeHojeLMgMLHCqaCSNBC2G_K_o9p-MB3mvVUmC6SCRAVPSP9HB3f3BPAygkX7NFmYU70CghQnLOUyK77y5Jb1_wBOCdRZovNjRmWQ/s400/kitc539.jpeg" width="380" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα κεφτεδάκια που τηγανίζονταν στο καυτό λάδι είχαν ξεσηκώσει όλη τη γειτονιά. Το πιλάφι που θα τα συνόδευε είχε περιχυθεί με καυτό φρέσκο βούτυρο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μικροί και μεγάλοι ανάσαιναν ηδονικά τη θεσπέσια μυρωδιά τους κι οι νοικοκυρές έσκαγαν από τη ζήλια τους που αν και προσπαθούσαν δε μπορούσε καμιά τους να τις φτάσει στο μαγείρεμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μάνα και κόρη είχαν εγκατασταθεί στις δυο καμαρούλες της αυλής με το κουζινάκι, που ήταν από καιρό ξενοίκιαστο. Η σπιτονοικοκυρά είχε απογοητευτεί γιατί κόντευε χρόνος που καμιά φαμίλια δεν αποφάσιζε να μείνει. Είχαν ενδιαφερθεί κάποιοι αλλά ήταν σε τόσο κακή κατάσταση που δεν καταδέχονταν να ρίξουν δεύτερη ματιά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα λιγοστά ντουλάπια ετοιμόρροπα, οι κάμαρες φουσκωμένες από την υγρασία, οι σοβάδες έπεφταν συνέχεια κι οι σακατεμένες πόρτες έτριζαν ακόμα και κλειστές. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μήτε για σταύλος δεν κάνει, όχι που ζητάει και νοικάρηδες>>έλεγαν όλοι στη φτωχογειτονιά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ανύπαντρη και σε προχωρημένη ηλικία η ιδιοκτήτρια, ζούσε από τις συντάξεις που έπαιρνε. Ως ελεύθερη κόρη έπαιρνε του πατέρα της όταν συχωρέθηκε αλλά είχε και τη δική της. Από μικρό κορίτσι δούλευε στο εργοστάσιο κι όπως ήταν τσιγκούνα είχε κάνει γερό κομπόδεμα. Έστηνε τσουκάλι με ο,τι φτηνότερο έβρισκε στην αγορά. Βολευόταν με τα ρούχα που φορούσε η μάνα της από νέα κι είχε αγοράσει ελάχιστα καινούργια από τα παζάρια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Για να τη θυμάμαι... Τόσα χρόνια πάνε που την έχασα και δεν περνάει μέρα που να μη την σκεφτώ... Αχ η ζακετούλα της...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Είχε σπίτι προικώων από τους γονείς της, απέκτησε και το γειτονικό από μια γιαγιά που φρόντιζε πριν πέντε περίπου χρόνια, μια και δεν είχε κανένα συγγενή κοντά να της παρασταθεί. Απεβίωσε κι αφού την ανάπαυσε δηλώνοντας ότι είναι άπορη για να μην ξοδέψει λεφτά, το συγύρισε και βρέθηκε μια οικογένεια να μείνει. Όταν ο πατέρας βρήκε και δεύτερη δουλειά, το επιπλέον μεροκάματο τους επέτρεψε να μείνουν κάπου καλύτερα. Από τότε σάπιζε, χωρίς φροντίδα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το εισόδημα από το χαμόσπιτο ασφαλώς και το ήθελε, όμως δεν ήταν διατεθειμένη να πληρώσει για να επισκευαστεί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Για τέτοια τώρα δεν είμαι... Να πλερώσω τόσες χιλιάδες για να μπούνε οι άλλοι σαν κύριοι; Ας βρεθούνε νοικάρηδες και θα το αφήσω φτηνά παρά να πέσει με τα χρόνια... Όσα και να πάρω, κάτι είναι κι αυτά, δύσκολη η ζωή...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν η οικογένεια της Ευρύκλειας έφθασε στην Ελλάδα, είχε ήδη αποφασίσει να βολευτεί κάπου, ώστε να μη δίνουν υψηλό ενοίκιο. Ο άντρας της ψάχνοντας και ρωτώντας είδε το σπίτι αλλά κι εκείνος δικαίως απογοητεύτηκε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για τσι παράδες μας τι περίμενες; Μια κάμαρη ούλη κι ούλη με το κουτσινάκι μέσα, αυτό δίνουνε στο παραπάνω σοκάκι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό με τσι δυο κάμαρες πολύ θα με άρεσε! Έχει και την αυλή για τσι ζέστες να ραχατίζουμε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>- Ούλα του καλά και μοναχικό, αλλά...</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μπρε πασά μου, μήπως να το ειδώ κι εγώ και να σ' ειπώ την ιδέα μου; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Ο,τι νομίζεις... Αλλά εγώ σ' είπα που έχει τα χάλια του! </b></div>
<div class="gmail_default">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η αυλόπορτα ήταν πάντα ανοιχτή και μπαινόβγαιναν τα παιδιά της γειτονιάς παίζοντας κρυφτό.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Η Ευρύκλεια άνοιξε το ρημαγμένο παντζούρι κι όταν ο ήλιος πέρασε προσκεκλημένος μετά από τόσο καιρό, είδε την άθλια κατάσταση που επικρατούσε. Αντί όμως να το βάλει στα πόδια, άφησε τη φαντασία της να ταξιδέψει... Είδε εκεί στημένο το νοικοκυριό τους. </b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι κι ηφύγουνε τα φουσκώματα απ' τσι τοίχοι και το ταβάνι κι ασπριστεί... Κι άμα ητριφτούνε καλά οι πόρτες και τα παραθύρια... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δουγειά πολύ έχει γυναίκα, άστο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ας έχει! Η αδερφή σου δε μας ήδιωξε, τόπο να μείνουμε έχουμε! Θα τσ' ημαζώξουμε ούλοι για τα μερεμέτια και στο μήνα θα σισταριστεί! Να ιδούμε πριχού την απόφαση πόσοι παράδες θέλει η νοικοκιουρά. Άστο απάνω μου.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γείτονες κοιτούσαν με απορία το ζευγάρι που χάζευε το παλιόσπιτο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η πιο θαρρετή έτρεξε στην ιδιοκτήτρια και της τα πρόλαβε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πήγαινε γρήγορα να δεις, μπορεί να είναι το τυχερό και να το νοικιάσεις! Πολύ καλοί φαίνονται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μπροστά εκείνη και πίσω η γειτόνισσα που απορούσε για το πώς οι τόσο καθαροί και νοικοκυρεμένοι άνθρωποι πέρασαν τόση ώρα εκεί μέσα, τους πρόλαβαν στην πόρτα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η αλήθεια είναι ότι ο άντρας μου δε θέλει... Του είπαν ότι είναι κι άδειο τόσο καιρό, είναι στα χάλια του βέβαια. Έχομε και δυο παιδιά ηξεύρετε... Θα σας ειπώ την ιδέα μου κι εσείς όπως νομίζετε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μείον τα πέντε αρχικά ενοίκια για τα έξοδα της επισκευής και το μηνιαίο ποσό συμφωνήθηκε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η γειτόνισσα τη σκούνταγε με τον αγκώνα της γιατί "μίλησε με την τύχη της" όπως της είπε αργότερα πίνοντας καφέ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κι άρχισαν οι χοντροδουλειές χάρη στα άξια χέρια τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κουνιάδοι, ανίψια και ξαδέρφια βοηθούσαν μ' αβαρεσιά καθημερινά σκαρφαλωμένοι στις αυτοσχέδιες σκάλες που έφτιαξαν μαζεύοντας ξύλα και μαδέρια. Η Ευρύκλεια έτριβε με τις ώρες τα παντζούρια για να φύγει η μεγάλη φθορά πάνω από το παμπάλαιο γκρι χρώμα τους κι ο άντρας της τα μερεμέτισε για να μανταλώνουν. Σειρά είχαν οι πόρτες, όσο έφτανε το χέρι της. Ο γεροδεμένος ανιψιός τους ο μεγάλος κατάφερε να τις βγάλει και λάδωσε καλά τους μεντεσέδες. Θα τα έβαφαν με λαδομπογιά, όπως και την κουζίνα. Σε λιγότερο από δυο μήνες κατάφεραν να του δώσουν άλλη όψη. Η ιδιοκτήτρια έτριβε τα μάτια της βλέποντας την τεράστια αλλαγή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μωρέ μπράβο θέληση! Αγνώριστο έγινε! Ποιος να μου το 'λεγε;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με το τσεμπέρι προσεκτικά δεμένο στο κεφάλι, κατάφερε να διατηρεί τα μαλλιά της καθαρά η Ευρύκλεια. Κάθε βράδυ αποκαμωμένη από την κούραση το έπλενε χωρίς να παραπονιέται.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τελευταία άφησαν την αυλή και το αποχωρητήριο. Μια βρομερή τρύπα για τις φυσικές ανάγκες αφού εξυπηρετούσε κι όλα τα παιδιά που μαζεύονταν από την περιοχή για να παίξουν μπάλα με τα γειτονόπουλα. Τα πιο δυνατά καθαριστικά της εποχής στάθηκε αδύνατο να της αλλάξουν χρώμα, αλλά βοήθησαν στο να διαπιστώσουν ότι ήταν σπασμένη. Αναγκάστηκαν να την αντικαταστήσουν αφού έτριψαν κι εκεί καλά τους τοίχους που έζεχναν κι έβαλαν καινούργιο ελενίτ πετώντας το σπασμένο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η αυλή άστραψε από το ασβέστωμα. Την ώρα που η Ευρύκλεια βγήκε με τον κουβά στο πεζοδρόμιο, άκουσε φωνές από το απέναντι σπίτι. Ο μικρός γιος της γειτόνισσας παραμιλούσε κι έκανε σπασμούς από τον υψηλό πυρετό όπως άκουσε κι η μητέρα του σε άθλια κατάσταση νόμιζε πως το χάνει. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο γιατρός λείπει! Χτυπούσα και δεν ήταν κανείς μέσα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άχου! Πάει το παιδί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια έτρεξε πετώντας στην πόρτα το τσεμπέρι και την ποδιά. Παρηγόρησε τη μάνα και προσπάθησε να την ηρεμήσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ησύχασε κόρη μου και θα σ' ειπώ τι θέλω, ηξεύρω απ' αυτά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ζήτησε λεκάνη με νερό και πετσέτες. Έγδυσε το παιδί που σπάραζε και το έβαλε μέσα στο δροσερό νερό. Η μάνα κι όσες είχαν μαζευτεί εκεί, έβαλαν τις φωνές.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι κάνεις κυρά μου; Πνευμονία θες να πάθει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους! Ηξεύρω τι κάμω σας είπα! Ένα κανάτι φέρτε με!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το βάφτισε μέσα στη λεκάνη. Το νερό έπεφτε στο ζεματιστό κεφαλάκι κι άρχισε να τρέμει το κορμάκι του. Έκλαιγε με λυγμούς αλλά δεν παραμιλούσε πλέον. Ζήτησε φρέσκο νερό και το τύλιξε με τις πετσέτες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το θερμόμετρο δώσε με!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η θερμοκρασία του είχε πέσει προσωρινά κι οι σπασμοί άρχισαν να υποχωρούν στο δεύτερο μπάνιο. Έβρεξε καλά τις πιο χοντρές πετσέτες και τύλιξε τα πόδια και το κεφάλι. </b><b>Κόλλησε το αυτί της στο στήθος του και χαμογέλασε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θαρρώ που δεν έχει πάρει κρύο. Φέρε μου κουταλάκι να ιδώ τα λαιμά του, άμε κόρη μου.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κατακόκκινος ο λαιμός του μικρού, έδειξε στην πεπειραμένη γυναίκα ότι εκεί ήταν το πρόβλημα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το νεράκι ρίχνει κομμάτι τη θέρμη για ολίγην ώρα κι ηγλυτώνει το χειρότερο. Ίσα με να βρεθεί ο γιατρός και να έρτει, θα υπάγω στη σπετσαρία γλήγορα για τα πρεπούμενα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γυναίκες αλληλοκοιτάχτηκαν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποια είναι αυτή καλέ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν την είδαν να καταφθάνει με σύριγγα και σκονάκια, κατάλαβαν ότι εννοούσε το φαρμακείο. </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz10oKhdj4a4pltI468rpCJ4Yj8LNY0VX2OsEszaDxiGUuklYF2AsbzdV3F8e7_pa1C-ftWX4o4yuFBFIRYCGluQpakanFCaqSvbAgDrELHf1qTSwrdXbpnqU14zqKzujIiAOEjJXS5c0G/s1600/385l.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz10oKhdj4a4pltI468rpCJ4Yj8LNY0VX2OsEszaDxiGUuklYF2AsbzdV3F8e7_pa1C-ftWX4o4yuFBFIRYCGluQpakanFCaqSvbAgDrELHf1qTSwrdXbpnqU14zqKzujIiAOEjJXS5c0G/s320/385l.png" width="320" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο Θεός να την έχει καλά που έσωσε το παιδάκι μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με το που είδα να το βάζει στο νερό, τρελάθηκα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ να δεις! Μου ήρθε να τη δείρω μέσα στον πόνο μου άμα είδα τέτοιο πράμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και την ένεση που του έκανε, κιχ δεν έβγαλε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και να ξημερωθεί εδώ η γυναίκα, μ' όλη την κούραση που είχε; Με το πρώτο λεωφορείο πήγε σπίτι της, αξημέρωτα! Σε δυο ώρες ήρθε πάλι εδώ με τα μαντζούνια για τα λαιμά του, πόσες καραμέλες για να τον καλοπιάσει που είναι πικρό το φάρμακο και την αλοιφή. Μόνη της τη φτιάχνει κι αυτή κι από χρόνια γιατροπορεύει κόσμο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χρυσά τα χέρια της! Δεν είδες πώς έφτιαξε το σπίτι; Έριξε δουλειά σαν δυο άντρες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τυχερή η γεροντοκόρη που της φτιάξανε το αχούρι, μη το συζητάς! Την άλλη βδομάδα που ξεμπαρκάρει ο άντρας μου κι όλο και κάτι μου φέρνει, θα της κάνω ένα δώρο αφού δεν πήρε φράγκο για ο,τι έκανε στο παιδί. Αλλά κι αυτή η συμπαράσταση, δεν ξεπληρώνεται! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με τις ενέσεις, το αντιπυρετικό σκονάκι και τα βότανα με το μέλι, ο μικρός έγινε περδίκι! Η φήμη της άρχισε ν' απλώνεται και στις πέρα γειτονιές. Όταν εγκαταστάθηκαν πια στο σπίτι, είχε ήδη αποκτήσει αρκετή πελατεία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όσα έβγαζε τα έριχνε σ' ένα πουγκί που έκρυβε στο μπαούλο. Όπου έβλεπε φτωχούς ανθρώπους που υπέφεραν, αγόραζε τα φάρμακα και το καθημερινό τους γάλα, κρυφά απ' τη φαμίλια της. Τα ψυχικά που κάνουμε, μόνο εμείς πρέπει να τα ξέρουμε. Όλος ο κόσμος είχε τον καλό λόγο για την εξαιρετική γυναίκα. Ο άντρας της δούλευε στη φάμπρικα από τις έξι το πρωί ως το απόγευμα. Αφού έμπαινε στη φωτιά ο τέντζερης καθημερινά κι είχαν να φάνε, δόξαζαν το Μεγαλοδύναμο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το φτωχικό σπιτάκι τους έλαμπε από την πάστρα. Φιλόξενοι άνθρωποι, δέχονταν τους συγγενείς στην "καλή κάμαρη" το χειμώνα και στην αυλή το καλοκαίρι. Φορτωμένη λουλούδια και βότανα στους πολύχρωμα βαμμένους τενεκέδες, μοσχοβολούσε. Όλη σχεδόν η γειτονιά είχε απολαύσει τον παχύ καφέ και τα ρετσέλια της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Στα τέσσερα χρόνια ο πατέρας αρρώστησε βαριά. Υπέφερε χρόνια από τα πνευμόνια του κι η σκληρή δουλειά επιβάρυνε την κατάστασή του. Αδυνάτισε πολύ και η καρδιά του όπως είπαν οι γιατροί που τον εξέταζαν και του έδιναν τα κατάλληλα φάρμακα για να συντηρείται. Η Ευρύκλεια κλεινόταν στο κουζινάκι κι έκλαιγε με μαύρο δάκρυ. Είχε εμπειρία από τόσους ασθενείς που έβλεπε όταν τον έπιαναν κρίσεις και μπαινόβγαιναν στο νοσοκομείο και καταλάβαινε ότι το "φευγιό του" ζύγωνε κι ο,τι κι αν έκανε δε μπορούσε ν' αλλάξει τη μοίρα...</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μάνα και κόρη ντύθηκαν στα μαύρα. Ο γιος φορούσε το πένθος στο μανίκι και δεν έβγαινε να παίξει με τα παιδιά της γειτονιάς.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Στην αυλόπορτα είχαν κρεμάσει μοβ πανιά και στην αυλή έβγαιναν μόνο για να καθαρίσουν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ιδιοκτήτρια που φοβήθηκε μη χάσει τα νοίκια αφού ο πατέρας πέθανε κι έμεινε η μάνα με τα ορφανά, άρχισε να τρώγεται.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάλι νερά με τους κουβάδες ρίχνουν αυτές; Θα σαπίσει το σπίτι! Να τους δώσεις σαπουνάδες και να τους πάρεις την ψυχή! Τώρα θα βγει η κόρη και στην πόρτα, το φάγανε το σκαλί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αν πεις πια αυτός ο καμπινές, έχει στενάξει! Κουβαλάνε συνέχεια τις κατσαρόλες με τα ζεστά και τα κρύα νερά κι οι ατμοί βγαίνουν από το παραθυράκι μες στο χειμώνα! Η μια πλένεται κι η άλλη απ' έξω πόση ώρα περιμένει με τις πετσέτες! Όσο να σκουπιστεί καλά, φέρνει και δυο κουβέρτες να τυλιχτεί απ' το κεφάλι! Κείνα τα σκοινιά θα πέσουνε κάτω από τις μπουγάδες κάθε μέρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ δεν τα βλέπω; </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και τα κουρτινάκια κάθε τόσο μη και χάσουνε την ασπρίλα τους...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ τα πλεχτά; Χάζι τα έκανα στο ράφι άμα ανάβανε το φως!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τώρα που έχουνε κλειστά τα παντζούρια της σάλας δε φαίνεται τίποτα... Και τη μέρα το φως ανάβουνε για να μπούνε. </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Από τα σαράντα και μετά θα τα ανοίξουνε πια...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κρίμα τον άνθρωπο που έφυγε κι άφησε πίσω του χήρα κι ορφανά...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς θα τα βγάλουνε πέρα... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άξια γυναίκα η Ευρύκλεια, αγωνίζεται η καημένη...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μη πεινάσει κι αυτή και τα παιδιά, αυτό να λέμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε μου λες, σου μυρίζει άμα μαγειρεύουνε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε κι εσύ, μια πόρτα είμαστε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σήμερα τι είχανε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πατάτες και κουνουπίδι. Χτες αυγά και προχτές μπιζέλια. </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εγώ μπιζέλια έχω σήμερα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τα κολοκύθια γιαχνί με κρεμμύδι έχει καιρό να μαγειρέψει...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς θα φτιάχνει; ρώτησε η πιο λαίμαργη.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κόβει τα κρεμμύδια όπως στη σαλάτα και τα ρίχνει στο λάδι με λίγη ζάχαρη. Τα κολοκυθάκια στα δυο και μετά κομματάκια μικρά, τα ρίχνει να τσιγαριστούνε κι αυτά. </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μετά ντομάτα και λίγο πελτέ, αλάτι, πιπέρι, μια στάλα κανέλα και νερό ίσα να τα σκεπάζει.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πολύ ωραίο γίνεται, μένει με τη σαλτσούλα του, βουτάς και ψωμάκι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάλι καλά που έχουνε να φάνε... Για να δούμε, θα μου δώσει η Ευρύκλεια το νοίκι στην ώρα του; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η άλλη γειτόνισσα που δεν την πολυχώνευε, πήρε το μέρος τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάνε κι εσύ υπομονή, αμαρτία είναι χήρα γυναίκα με δυο παιδιά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, καλά, δε λέω, αλλά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και να πεις ότι τα έχεις ανάγκη; Μόνη σου είσαι, ούτε παιδιά ούτε σκυλιά δεν έχεις, τα λεφτουδάκια σου σε φτάνουν μια χαρά! </b><b>Έτσι που το φτιάξανε και χρόνο παρά χρόνο ασπρίζουνε τις κάμαρες κι όλη την ώρα την αυλή, μεγάλο καλό σου κάνανε! </b><b>Εγώ στη θέση σου τίποτα δε θα τους έπαιρνα, έτσι κι αλλιώς ρήμαζε το σπίτι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα το είχες εσύ, ας το χάριζες κιόλας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τυπική η μάνα, έστειλε το γιο της με τα λεφτά στο χέρι, χωρίς να καθυστερήσει ούτε μια μέρα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γειτόνισσες τις είχαν από κοντά. Η μητέρα του παιδιού που είχε σώσει τότε η Ευρύκλεια, δεν ήθελε να τις αφήσει να στήσουν τσουκάλι τις πρώτες μέρες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχεις τον πόνο σου, άσε με να σου σταθώ κι εγώ κυρά Ευρύκλεια. Πού όρεξη για μαγειρέματα, βλέπω και το κορίτσι σου με τα ματάκια κλαμένα συνέχεια, άστο κι αυτό... Μη με παρεξηγήσεις, αλλά σε νιώθω πολύ δικό μου άνθρωπο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρύκλεια της έδωσε χίλιες ευχές αλλά δεν δέχτηκε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Φοβούμαι για τα παιδιά και τον κόσμο, μη κι ηνομίσουνε πως επειδής ηπέθανε ο πατέρας τους δεν έχομε να φάμε κι η γειτονιά μας ζει... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτά να μη τα βάζει ο νους σου! Τέτοιο πράμα δεν σκέφτηκα κι άμα θέλω κάτι να σου φέρω έχω τον τρόπο! Εσύ έχεις θρέψει τα παιδιά μας με τις μπουγάτσες, τους χαλβάδες και τις πίτες σου! Όλο στο δρόμο έβγαινες και τα φίλευες μαζί με τα δικά σου που παίζανε! Ξεχνάς την τσανάκα με το ρυζόγαλο που έβαλες στην αυλή με οχτώ κουτάλια για να φάνε; Η γκαζιέρα σου όλη μέρα αναμμένη και ποια από όλες μας δεν έφαγε στην αυλή σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με το έτσι θέλω τους πήγε τα πιάτα, κρυμμένα καλά κάτω από τη ζακέτα που κρατούσε στο δεξί της χέρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα κάνω και λουκουμάδες να φάνε τα παιδιά! Να τους πεις να έρθουν στο σπίτι αφού λόγω του πένθους δε μπορώ να τα φέρω εδώ. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να 'σαι καλά κόρη μου και να έχεις πάντα ούλα τα καλά! Ζωή και χρόνια ηβλοημένα με τσι χαρές στο σπίτι σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα χρόνια περνούσαν με τις δυο γυναίκες μόνες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο γιος είχε βρει δουλειά στις επισκευές και σε λίγους μήνες μπαρκάρισε για να μαζέψει πιο πολλά λεφτά.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μάνα μου, εσένα και την αδερφή μου μ' άφηκε ο πατέρας! Άμα ήτουνε στη ζωή, τόση ανάγκη δε θα είχαμε... Αφού ήφυε κείνος, δικιά μου δουγειά είναι να σας ζήσω όσο πιο καλά ημπορώ... Το ψωμί δε μας ήλειψε, όμως ούλη τη μέρα κάμεις αγώνα για μερικοί παράδες κι η αδερφή μου πίσω στο σπίτι σισταρίζει και στήνει τον τέντζερη. Προικιά θέλει στο γιούκο για να βγει νύφη άμα έρτει η ώρα τση... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μπρε γιόκα μου, αμά είσαι ακόμα μια στάλα άθρωπος για να σ' ηφάνε οι θάλασσες... Κομμάτι να μεγαλώσεις, τα μυαλά σου να πήξουνε κι ηβλέπεις τι θα κάμεις... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άντρεψα αφ' την ώρα που ο μπαμπάς μου ήφυε! Κι ηβαρέθηκα να τσι ακούω να με λένε τ' ορφανό και να μετράνε τσι λίγοι παράδες που με δίνουνε, άμα φτάνουνε για να ζήσουμε! </b><span style="font-weight: bold;">Μην ειπώ και για τη νοικοκυρά που στέκει στο παραθύρι τση ωσότου να τση πάμε το μηνιάτικο! </span><b> </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ παιδάκι μου, έτσι είναι ο κόσμος... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη γνοιάζεσαι για τίποτις μάνα, ούλα καλά θα πάνε!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> Θρήνος κι οδυρμός στο σπίτι αλλά δε γινόταν αλλιώς. Η απόφαση είχε παρθεί. Με τον καιρό συνήθισαν την απουσία του...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-33082029282444018402016-03-15T02:44:00.000+02:002016-04-04T23:09:37.004+03:00Το τρίο κουτσομπολέ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbXhy1W76yMKjSG8fKUzq4AUMuP6WbS7UQETtFdCdeaO3fn2_uec8ppsY0LLqiAvfa-zvIs-K4INRofz1p3Jf1eppZymbxXXnaXXNCU-zSjslQMNnrisXsHLP2NUQvyXrbwwFDommHuyzo/s1600/r.106.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbXhy1W76yMKjSG8fKUzq4AUMuP6WbS7UQETtFdCdeaO3fn2_uec8ppsY0LLqiAvfa-zvIs-K4INRofz1p3Jf1eppZymbxXXnaXXNCU-zSjslQMNnrisXsHLP2NUQvyXrbwwFDommHuyzo/s400/r.106.jpg" width="255" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραίος γάμος όμως, ε συμπεθέρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, πολύ ωραίος ητανάνε! Τα έκαμε ούλα πλούσια ο κουμπάρος! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι είναι πρώτος του εξάδερφος μ' είπες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δυο αδερφιώνε παιδιά. Οι θείοι του επήγανε και τοις έκαμαν πολύ καλά κι ακριβά δώρα! Και αυτοί και τα παιδιά τους! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάλι καλά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν είδες που γελούσανε ως και τα μουστάκια τους; Τόνε είχανε άχτι το Νότη και χαρήκανε που πλέρωσε για το κακό που τοις έκαμε... Οι άλλοι συγγενείς του κι ούλοι απέ το σόι της γυναικός του, μήτε που ν' ακούσουνε! Το μέρος των γωνιών του πήρανε και θα τοις παρηγορούνε κιόλας...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο Περικλής όμως τα κατάφερε μια χαρά! Άν ημπορούσε ο πατέρας του ας ήκαμνε αλλιώς! Ήδωκε τσι παράδες κι αγόρασε το σπίτι, ήκαμε κι ούλο τον επιπλοπισμό, τα ασπρόρουχα, τα πάντα! Ήκουσα την ώρα που χαιρετούσανε το ζεύγος, ότι θα βρεθούνε στο μαγαζί σε καμιά εικοσαριά ημέρες, έτσι τσ' είπε! Το οποίον, θα είναι στη θέση του, όπως μας τα είπε η μαμά τση Λιωλιώς.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ας είναι ούλα καλά στη ζωή τους! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>-Κι άμα ειδώ την ανιψιά μου, να τσ' ειπώ να πάει πάλι στου Νότη και να μας ηφέρει τα γλυκά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι συμπεθέρα μου, μεγάλη λαχτάρα τα έχω κι εγώ! Αφού μας καλέσανε και πήγαμε στο γάμο, τα έχει μάθει! Να περάσει ο χειμώνας και αφού πια θα το έχει χωνέψει το πράμα, πάμε κι εμείς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό θα γίνει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Οι κουσελιάρες τση γειτονιάς του πρώτες στη σειρά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, μη και χάσουνε τίποτις! Μια ζωή έτσι ητανάνε, άθρωπο δεν αφήνανε ν' αγιάσει! Τη μέρα τρεις φορές πίνανε καφέ με τα μάτια όξω στις δρόμοι! Να πέρναγε μύγα και να μη τη βλέπανε; Σκάζανε απ΄το κακό τους! Ούλος ο κόσμος τις ήξευρε και φοβούτανε τη γλώσσα τους! Ητανάνε κι οι τρεις τους φόβος και τρόμος μια ζωή!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πα πα πα! </b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άλλο πράμα σε λέω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Πού πάει αυτή τέτοια ώρα αμαγείρευτη ακόμα;>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Απέ το πρωί που έψησε τον καφέ μήτε που μπήκε ξανά στην κουζίνα!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Άμα γυρίσουνε ο άντρας και τα παιδιά της άδειο τέντζερη θα βρούνε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Και θα φταίει ο χριστιανός άμα την πει καμιά κουβέντα;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Όχι βέβαια, χίλια δίκια θα έχει!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Διέτε την κόρη του Γαλατσή! Άιντε πάλι, ησυχία δεν έχει!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Τη μέρα δυο φορές αλλάζει φουστάνι και παίρνει τοις δρόμοι η σουρτούκω!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Πού παγαίνει, ποιόνε βλέπει, χαμπάρι κανένας δεν έχει πάρει!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ε, πού θα πάει, κρυφό τίποτις δεν βαστιέται!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Αμ δεν τα βλέπω καλά τα πράματα...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μήτε κι εγώ...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Η μαμά της η σοκακού δεν ξεύρει να τη μαζώξει, να τη διει κομμάτι και το σπίτι της;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ούλο για πρόβες παγαίνει, έτσι λέει...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Σάμπως κι οι μαχαλάδες δεν έχουνε άλλη ράφτρα!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Με τις τσάντες στα χέρια πάει κι έρχεται.>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Και τη ράβει ένα σωρό την κόρη της και ποιος ξεύρει πού παγαίνει με δαύτα και κοκορεύεται...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Και ποιος τα καμαρώνει...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μοναδική μπορεί να μην ήταν αλλά στο στρίφωμα δεν την έφτανε καμιά άλλη μοδίστρα! Έστελνε την κόρη της στις εξωτερικές δουλειές αφού δεν σήκωνε κεφάλι από τη βελόνα τόσο στα ξένα σπίτια που έκανε μεροκάματα όσο και στο δικό της και άλλαζε ρούχα η μικρή για να δείχνει η μάνα την αξιοσύνη της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Έτσι, για να διείτε πού μπλέκουνε τα καλά παιδιά! Με είπε τις προάλλες η κουμπάρα μου, που δεν βρίσκεται ένας γαμπρός της προκοπής για τη βαφτισιμιά μου...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Και με κείνονε που την άρεσε;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ε, δεν γένηκε και τίποτις το σοβαρό...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Αφού την είδα πίσω απέ την εκκλησία και τη μιλούσε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Είπαμε κι εμείς που το πράμα προχώρησε...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δυσανασχέτησε η νονά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Όχι, τίποτις δεν γένηκε... Τη μίλησε μια φορά κι ακόμα το σκέφτεται λέει και σε ούλους...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Φταίει κι εκείνη που είναι παράξενη η αλήθεια...Ιδιότροπη σε ούλα είναι, πώς να ταιριάξει εύκολα...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Το φυσικό της, τι να κάμουμε...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αν τύχαινε κάποια χωρισμένη, σπάνιο για την τότε εποχή, η γλώσσες τους έπαιρναν φωτιά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το φόρτε τους ήταν οι διαζευγμένες και οι χήρες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Εμ βέβαια, βρήκε άλλη και την απαράτησε! Ας είχε μυαλό να μη τον έχανε! Αλλά πού, με λες;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Τέτοια ζεβζέκα που είναι, τα γύρευε και τα έπαθε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Δε φταίνε οι άντριδοι άμα οι γυναίκες τους δεν στέκουν καλά! Διες την άλλη που μόλις τη ζήτηξε διαζύγιο παντρεύτηκε πάλι στο χρόνο απάνου! Και πες με τώρα που δεν τόνε είχε από τα πριν! Πότε κάμανε τη γνωριμία, πότε τα ψήσανε για;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Πήρε χαμπάρι ο άντρας της, την άφηκε και καλά έκαμε!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Κι ακούστηκε που τον πλένει η χήρα του τσαγκάρη! Είδανε τα ρούχα του απλωμένα πίσω στην αυλή!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Μπρε δε σας τα έλεγα που ούλο ψου και ψου είναι οι δυο τους;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Τούμπες θα κάμει ο μακαρίτης στο μνήμα, ητανάνε και φίλοι! Χώρια τα δαντελωτά και τα εμπριμέ φουστάνια! Αυτή ούλη τη μέρα είναι βουτηγμένη στα μαύρα, τα άλλα πότε τα φοράει και πού;>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έξω απ' άδικο. Η χαροκαμένη γυναίκα ξενόπλενε για να βγάζει λίγους παραπάνω παράδες να θρέψει τα ορφανά της. Λιγόλογη καθώς ήταν, δεν έπιανε κουβέντα με τις γειτόνισσες και δεν έδινε αναφορά, είχε τον καημό και τη θλίψη της... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggevgZmNBcmqu80SfjPLaWKdbr6gd2ZuKxMz0ssK26ebZcWm3JEHPILWuWzTO0k1yuysKG4_ShyphenhyphennNqAQ00M3b87OvlJgR1T3Yfo_6mhoTfnO_0mHV1vt0JU7e0w7CZuDw4Jq99GGLHvhX3/s1600/3l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="80" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggevgZmNBcmqu80SfjPLaWKdbr6gd2ZuKxMz0ssK26ebZcWm3JEHPILWuWzTO0k1yuysKG4_ShyphenhyphennNqAQ00M3b87OvlJgR1T3Yfo_6mhoTfnO_0mHV1vt0JU7e0w7CZuDw4Jq99GGLHvhX3/s400/3l.gif" width="400" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και τότες που μαθεύτηκε για τη Λιωλιώ και τον Περικλή, πρώτες επήγανε και στρωθήκανε στο μαγαζί τους! Τάχα μου είχανε ραντεβού αναμεταξύ τους και φτάσανε πρώτα οι δυο και μετά η τρίτη! </b><b>Συχαρίκια τον δίνανε απέ τη μια και τόνε κλαίγανε ζωντανό απέ την άλλη, που τον άξιζε η καλύτερη τύχη το γιο του και τέτοια... Βάλανε και μπόλικα δικά τους για την τιμιότητά της, αμαρτία μεγάλη... Φωτιά και μη νερό γένηκε ο Νότης που έτσι κι αλλιώς δεν το ήθελε αυτό το πράμα να γένει... Μα ένα καλό λόγο ποτές δεν είπανε για άθρωπο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τς τς τς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα ζούσε ακόμα ο άντρας της Λιωλιώς, τρωγόντουσαν ούλη τη μέρα! Τι την κουβαλάει κι ούλο με τις σακούλες φορτωμένος γύριζε, πού παγαίνανε... Η αλήθεια, πώς και πώς την είχε τη γυναίκα του, αμά και το παιδάκι τους! </b><b>Η αδερφή μου η Αθηνά, τις άκουσε άθελά της που τα μιλούσανε στο καζινάκι. Πίσω τους ητανάνε με τον άντρα της και πίνανε ένα πιοτάκι κι αυτές λέγανε και λέγανε... </b></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , serif; font-weight: bold;"><<Κρίμας τον καημένο που τόνε τρώει η δουλειά απέ το χάραμα ως τη νύχτα και δεν χορταίνει ύπνο ο έρμος για να της τα δίνει ούλα στα χέρια! Γρόσι δε θα τόνε μείκει, θα τα φάει στα λούσα...>></span></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα πέθανε ο δόλιος, είπανε που δεν άντεξε απέ την κούραση! Άκου πράματα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πω, πω, πω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> -Κι άμα μετά τη θανή ράφτηκε η χήρα του, εκάμανε κουσέλι, πού έβρισκε εκείνη τόσοι παράδες κι έκαμε τα λούσα της. Γιατί με το που βλέπανε τη ράφτρα να μπαίνει στο σπίτι με τις ώρες, κακά πράματα βάζανε με το νου τους, ότι ξοδιάζει όσα είχανε και θα έχει βρει άλλο να την πλερώνει! Αμαρτία, μεγάλη αμαρτία τέτοια λόγια...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το καταλαβαίνω συμπεθέρα μου... Η μοδίστρα στο σπίτι είναι για χαρές συνήθως... Να σ' ηράψει ένα καλό ρούχο, ένα φόρεμα, ένα ταγέρ, κάνα μαντό, τέτοια πράματα που είναι για τσι χαρές και τσι γιορτάδες... Η μάνα κι οι δικοί τση αθρώποι τσ΄ηψουνίσανε μάνι μάνι τα μαύρα, τα πρεπούμενα για την κηδεία κι ούλα που θα ήβαζε ένεκα του μεγάλου πένθους τση χηρείας... Όμως κι έτσι, πάλι θέλεις όσα φορείς αμά σε μαύρο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι είναι για! Κι εγώ άμα έχασα τον άντρα μου τι έκαμα; Καταχώνιασα τα ρούχα μου στα μπαούλα, χώρια πόσα έσκισα απάνου στο κακό που με βρήκε, έβαψα κάμποσα παπούτσια μαύρα κι αρχίνισα τα ψούνια απ' την αρχή... Και μπλούζες και φούστες και ζακέτες και παλτό το χειμώνα και ούλα... Οι αδερφάδες κι η νύφη μου τρέχανε στα μαγαζιά κι είχανε σε τσάντες αυτά που φόραγα για να βρούνε τα νούμερα... Στις έξι μήνες πια, με πήγανε με το ζόρι κι έραψα το ταγέρ... Ξεύρεις, απάνου στον πόνο το μεγάλο, τι μαγαζιά να σκεφτείς και πού ακούστηκε χήρα να κάμει χάζι τις βιτρίνες... Μήτε στα σπίτια τους δεν επήγα ένα χρόνο, ούλοι σε μένα ερχόντουσαν... Φαγάκι έκαμα πολλές μέρες να ψήσω, πού διάθεση... Κείνες με φέρνανε κάθε μέρα και στεκόντουσαν δίπλα μου για να φάω δυο βούκες να στυλωθώ κομμάτι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με τα δίκια σου συμπεθέρα μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και να σε πω, δεν τα έκαμα μόνο για τον κόσμο, να πούνε διες που η Σουλτάνα τίμησε τον άντρα της και με το παραπάνω, αμά γιατί έτσι αισθανόμουνα... Έδινα την Ανθούλα παράδες και μ' έφερνε φρούτα και ζαρζαβάτια, σαπίζανε και τα πέταγα... Με τα χρόνια θα με πεις που μαλακώνει κομμάτι ο πόνος και μπαίνεις πάλι στη ζωή με τα παιδιά, τα εγγόνια και τοις συγγενείς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι είναι... Οι κουτσομπόλες ήρτανε να σ' ειδούνε τότε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να σε πω, στο σπίτι μέσα δεν τις έβαλα ποτές! Όξω άμα ανταμώναμε, δυο κουβέντες κι άλλο δεν είχα μαζί τους. Ούλο κάτι βρίσκανε να πούνε οι άτιμες! Πολλά προξενιά χαλάσανε επειδής βάζανε λόγια σε γαμπροί και σε νύφες και πάντα για χωρίσματα λέγανε! Καλημέρα να έλεγε μια σε γείτονα, αγαπητικό της τόνε βγάζανε! Ητανάνε μια κοπέλα σαν την καλή χαρά, όμορφη, νοικοκυρά, προικισμένη, απέ μια οικογένεια με όνομα καλό, εξαιρετική! Την παντρέψανε μ' ένα παλικάρι της σειράς τους, μορφωμένο, με δουλειά καλή, ο.τι την έπρεπε! Εκείνος έφευγε το χρόνο μια φορά στα εξωτερικά ένεκα της εργασίας του και την έστελνε τοις παράδες. Βλέπανε αυτές το νέο άντρα να τη χτυπάει την πόρτα με το φάκελο στο χέρι κι αρχινίζανε τα δικά τους! Η κοπέλα τόνε περνούσε κει στο χολ κι έγερνε κομμάτι την οξώπορτα για να τοις μετρήσει ως έπρεπε και να βάλει το όνομά της που τα πήρε. Τον έδινε ένα μπαξίσι κάθε φορά για τον κόπο του κι έφευγε ο χριστιανός, λίγα λεπτά υπόθεση ούλο κι ούλο. Στις μεγάλες ζέστες τον έδινε μα ένα κρύο νεράκι, μα μια λεμονάδα, που έσταζε ο έρμος απέ τοις ίδρωτες! Μπρε δε λυσσάξανε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εκ του πονηρού, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ γιατί άλλο; Βούιξε ο τόπος που τον έχει φίλο κι άμα λείπει ο άντρας της τόνε μπάζει μέσα με τις ώρες! Ακούς πράματα; Ακούω να λες! Το κουσέλι έφτασε ως τη φαμίλια του, ούλο σπόντες πετούσανε κι η συννυφάδα της που ητανάνε πολύ κακιά γυναίκα και δεν τη χώνευε, την έκαμε την πεθερά τους θεριό ανήμερο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί δεν την ηχώνευε που ήτουνε τόσο καλή κοπέλα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τη ζούλευε πολύ, επειδής είχανε πιο μεγάλο σπίτι οι γονιοί της και τη δώκανε προίκα. Χώρια οι λίρες που πέσανε βροχή απέ τοις θείοι στο γάμο! Κι οι δικοί της βέβαια είχανε τον τρόπο τους, αλλιώς νύφη σ' αυτό το σόι δε θα είχε γίνει, αμά πολύ μεγαλοπιανότανε κι έβαζε ένα σωρό απέ πάνου! Τι χτήματα, τι κληρονομιές, χώρια που έταζε παράδες εδώ κι εκεί για να δειχτεί... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Τση φαντασίας γυναίκα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ! Γκιρ γκιρ γκιρ τρωγούτανε συνέχεια με τη συννυφάδα κι ούλο κουσούρια την έβγανε! Και πώς αυτό και πώς εκείνο, την πήρανε χαμπάρι βέβαια γιατί ο χαρακτήρας φαίνεται. Κι αφού οι κουτσομπόλες πιάσανε την κοπέλα στο στόμα τους, άλλο που δεν ήθελε αυτή! Η πεθερά στην αρχή τρόμαξε που την άκουσε να λέγει για την ηθική της κι ητανάνε έτοιμη να πιάσει το γιο της και να τον πει να τη μαζώξει τη γλώσσα κομμάτι, αμά όταν είδε τα γελάκια και τα σκέδια που κάμανε πίσω απέ τις πλάτες τους, γένηκε φωτιά και μη νερό! Σε λέει μας κουβεντιάζει ούλος ο κόσμος, μπας κι είναι αλήθεια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ηβοί!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όσο γενούτανε σκοτωμός στο σπίτι τους, τόσο αυτές δε μαζώχνανε τον στόμα τους! Αφού ήρτε ο άθρωπος και ξεκαθάρισε το πράμα μετά από μεγάλη φασαρία που έκαμαν οι γονιοί κι οι θείοι της κοπέλας που είπανε ότι θα την πάρουνε στο σπίτι τους και να χωρίσει το ζεύγος, βρήκανε άλλες να πιάσουνε! Ητανάνε μια καλή οικογένεια, ήσυχοι και τίμιοι αθρώποι κι άνοιξε η τύχη της μεγάλης τους κόρης. Η φαμίλια του γαμπρού την ήθελε, μεροκαματιάριδοι κι αυτοί, είχανε το μοναχογιό τους που την αγάπησε και την έστελνε ραβασάκια μ' ένα φίλο του που έμενε κει απέναντι. Όταν το πράμα προχώρησε, βάλανε λόγια σε ούλους που πριν απέ κείνον τραβιούτανε με το γείτονα! Μπρε καλοί μου, μπρε χρυσοί μου, τίποτις οι γονιοί του! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Κοπέλα που έχει βάλει στον στόμα του ο κόσμος, δε θα μπει εδώ μέσα για νύφη μας!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι ηχάλασε η αρρεβώνα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μάλιστα! Ο λόγος είναι σπόρος που λένε και σούρανε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του! Πατιρντί ούλη την ώρα γινούτανε, μια την είδανε εδώ και μια εκεί με τον ένα και με τον άλλο, ψέμματα ούλα ητανάνε συμπεθέρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και που τα λέγεις φοβούμαι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άστα να πάνε... Ούλες ζωηρές τις λέγανε κι οι γαμπροί σκάρτοι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ναι, μακάρι για το γιο σου, αμά καλύτερη τύχη τον άξιζε... Κομματάκι πεταχτούλα είναι κι ούλο μιλάει εδώ κι εκεί... Θα με πεις τώρα που η τύχη έτσι τα φέρνει...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Καλός λένε που είναι αμά πρόσεχε μη κάμει τίποτις στο κορίτσι σου... Ακούστηκε μια φορά που τραβολογούσε μια κοπέλα κι άμα τη γλέντησε και τον έφυγε η κάψα την παράτησε... Και την είχε τάξει στεφάνωμα, έπεσε κι αυτή στην παγίδα...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Να μάθει να στήνει το τσουκάλι στη φωτιά και να γένει νοικοκυρά που ούλο στις βολτέτζες είναι ο νους της κι ύστερις να κοιτάει τοις άντριδοι! Κρίμας το λεβέντη που πάει να τυλίξει!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έτσι κυλούσε η ζωή τους στην Πόλη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η τροφή τους ήταν το κουτσομπολιό και δεν άλλαξαν καθόλου με τον ερχομό τους στην Αθήνα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα συμπλήρωσε λίγο ζεστό νερό στο κοκκινιστό κοτόπουλο για να ρίξει τις χυλοπίτες κι η κουβέντα γύρισε σε μια αναπάντεχα ευχάριστη συνάντηση που είχαν πηγαίνοντας στο γάμο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμά και τέτοια σύμπτωση να διούμε την Ευρύκλεια στο δρόμο; Πολύ χάρηκα που την είδα κι εγώ μετά απέ τόσα χρόνια! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Συγκινήθηκα, πόσο συγκινήθηκα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η κόρη της ωραία κοπέλα και καλή!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η Θοδωρούλα είναι σαν τη μαμά τση, ένα κομμάτι μάλαμα! Ενθυμούμαι πόσο πολύ πρόσεχε το μικρό, που ήτρεχε η μαμά τση ούλη μέρα και πολλές νύχτες για να κάμει τσι ενέσες... Καλύτερα κι αφ' το γιατρό την είχαμε την Ευρύκλεια! Μα θέρμη, μα πόνοι, μα κοιλιά, μα κεφάλι, κείνη ηφώναζε ο κόσμος! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εμένα τότε που με έπιασε η ράχη μου και δε μπορούσα να σταθώ, εκείνη μ' έκαμε καλά, θυμάσαι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πως, πως! Ήτριψε το σαπούνι το πράσινο κι ήβαλε το ζελέ αφ' τσι σπόροι που είχε στο νερό κι ηγίνηκε μπλάστρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Του λιναρόσπορου που λένε ητανάνε θαρρώ, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μετά μ' έκαμε και μια ενέσα κι ησύχασα κομμάτι απέ τις πόνοι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ αλαφρύ χέρι είχενε, σ' ούλα τση καλόβολη! Η καημένη, ήχασε κι αυτή τον άντρα τση κι ήμεινε με το κορίτσι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι ο γιος ταξιδιάρης, μια στα δυο χρόνια να έρχεται... Μια σταλιά παλικαράκι και να ξενιτεύεται... Τι να έκαμνε κι αυτό το παιδί, δύσκολα τα πράματα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εκείνη όμως, πάντα με το χαμόγελο στον στόμα τση! Άλλοι αθρώποι είναι ούλο γρουσουζιά και δεν ησκάζει τ' αχείλι τους κι η Ευρύκλεια ο,τι και να είχε με το ήρεμο και το καλό σ' ημιλούσε. Να βρεθεί μια τύχη καλή για τη Θοδωρούλα, που είναι κι αυτή κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μακάρι το κορίτσι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Είχαν δίκιο οι συμπεθέρες. Στην προκοπή και την καλοσύνη δεν την έφτανε καμία από τις άλλες κοπέλες. Οι γειτόνισσες όμως, είχαν διαφορετική γνώμη...</b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-35247626970126897902016-01-29T23:29:00.000+02:002016-01-29T23:29:06.930+02:00Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklNMOQRgf1L2NHH5HPh7twZSzMm_eArXS95tWEJ3AEK74jh4STJQgheldS1wepURtf1MT9EF4_-p33rrLghGT-AGB7Lo6VF_MVgVwGWeAaTi0Qrymxh8iiNGGwOfQ7oMy326ObA-vVsnc/s1600/p40-rings.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklNMOQRgf1L2NHH5HPh7twZSzMm_eArXS95tWEJ3AEK74jh4STJQgheldS1wepURtf1MT9EF4_-p33rrLghGT-AGB7Lo6VF_MVgVwGWeAaTi0Qrymxh8iiNGGwOfQ7oMy326ObA-vVsnc/s1600/p40-rings.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ χουζούρευε κουκουλωμένη, όταν άκουσε τη φωνή του γιου της που όρμησε στο κρεβάτι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά! Πού είχες πάει χθες κι όταν σηκώθηκα τη νύχτα δε σε βρήκα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χασμουρήθηκε και του χάιδεψε το κεφάλι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε σε είπε η γιαγιά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι, μόνο ότι σε κάλεσε ένα ζευγάρι στο σπίτι τους!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, καλά σε είπε... Δε με είδες που έφυγα το απόγεμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πού ήτανε αυτό το σπίτι και γιατί άργησες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μακριά από δω αγόρι μου... Παιδάκια δεν είχανε κει πέρα, ούλο μεγάλοι ητανάνε και γι αυτό άργησε να τελειώσει το τραπέζι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εμένα πότε θα με πας πάλι κει που φάγαμε τα ωραία γλυκά κι ήπιαμε το κακάο με την κρέμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ξύπνησε για τα καλά και σκέφτηκε την απάντηση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα σε πάω άμα σιάξει ο καιρός. Πού να βγούμε με το χιόνι, δύσκολο πράμα είναι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μας πάρει ο κύριος Περικλής και να μας φέρει πάλι πίσω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό που λες δεν γένεται πασά μου! Έτυχε μια που μας έφερε, επειδής είναι πολύ κύριος κι ευγενής αμά δε μπορούμε να το κάμνουμε ούλη την ώρα, ντροπής είναι για!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα είναι φίλος σου μαμά και με είπε που θα με περιμένει πάλι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εκείνος το είπε, αμά εμείς πρέπει να μη τόνε γένουμε τσιμπούρι... Άσε να φύγουνε τα χιόνια και το κρύο πρώτα και θα σε πάω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εσύ χτες πώς βγήκες και πήγες και τόσο μακριά, με λες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πέρασε μια κυρία με τον άντρα της που τοις ξεύρω απέ τη λέσχη και με πήρανε με το αυτοκίνητο. Εκάμαμε πάρα πολλή ώρα ίσια με να φτάσουμε εκεί...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μητέρα της φώναξε το παιδί για να πιει την πορτοκαλάδα που του έστυβε καθημερινά κι η συζήτηση ευτυχώς σταμάτησε. Σηκώθηκε, φόρεσε τη ζεστή βελούδινη ρόμπα της κι έριξε μια ματιά στον καθρέφτη. Έστρωσε λίγο τις μπούκλες που ξέφευγαν και πλύθηκε τουρτουρίζοντας από το κρύο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Α πα πα πα! Το νερό λες και γίνηκε πάγος!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μητέρα της έψησε καφεδάκια με την αδημονία εμφανή. Περίμενε πώς και πώς να σηκωθεί η κόρη της για να την ψάλλει πρώτα που άργησε πολύ και να μάθει τα χθεσινοβραδινά νέα με τον Περικλή. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε με καλέ μαμά κι ακόμα κοιμούμαι... Ήπια κάμποση σαμπάνια και με ζάλισε... Σα νερό πήγαινε κάτω η άτιμη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συ, σε μέθυσε αυτός; Μπας και γένηκε κάνα κακό πράμα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού να γένει, στο κέντρο με τόσο κόσμο και μουσική;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μετά που βγήκατε όξω για να φέρει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι σε λέω! Μπορεί να ζαλίστηκα κομμάτι αμά όχι και να μη ξεύρω τι με γένεται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά... Για πες με τώρα που είμαστε οι δυο μας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αφού βεβαιώθηκαν ότι ο μικρός αλώνιζε στη σάλα με τον παππού του και δεν τις άκουγε, το έπιασε απ' την αρχή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με ευχήθηκε την Καλή Χρονιά και με φίλησε το χέρι απάνου απέ το γάντι βέβαια. Έλεγε διάφορα ίσια με να πάμε στο κέντρο. Τι ωραία, δε φαντάζεσαι! Ούλοι οι τραγουδιστές ντυμένοι καλά, δίνανε ευχές στον κόσμο! Πόσοι παράδες τοις πετάγανε, τι να σε πω! Μάτσα τα χιλιάρικα μαμά στα πόδια τους, στις μουσικοί που παίζανε τα όργανα μέχρι και στο κούτελο τα κολνάγανε! Κι εκείνες οι στίβες τα πιάτα που έσπαζαν και τα μπαλόνια και τα μαλάματα να γυαλίζουνε σε χέρια και λαιμό! Καμιά δικιά μας δεν ήτο εκεί, μην ανησυχείς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό μας έλειπε, να σε διούνε και στα κέντρα με τα μπουζούκια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο Περικλής παράγγειλε σαμπάνια καλή και φέρανε κι ένα πιάτο με λογιώ λογιώ θαλασσινά, γλυκά και φρούτα! Πολύ μεγάλη περιποίηση, να με σερβίρει, να με πάρει λουλούδια... Στην κάμαρά μου τα έχω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και μετά τι γένηκε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τίποτις απ' αυτά που φοβάσαι! Με μίλησε όμως σοβαρά και να σε πω κάτι; Θαρρώ που είναι σε καλό δρόμο το πράμα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι σε είπε μπρε; Πες με και θα με σκάσεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα ετοίμαζε το μεσημεριανό φαγητό όταν χτύπησε η πόρτα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλώς την κόρη μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι καλό ψήνεις μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όρνιθα γιομιστή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η παραφουσκωμένη κοιλιά του κοτόπουλου με τα καβουρδισμένα στο βούτυρο συκωτάκια, ρύζι, κουκουνάρι, σκόρδο και ψιλοκομμένο κρεμμύδι, έβγαζε γαργαλιστική μυρωδιά από την ερμητικά κλειστή αγκαλιά της σόμπας. Ραμμένο με χοντρή βελόνα και κλωστή για να μη φύγει η γέμιση και τυλιγμένο σαν πακέτο στη λαδόκολλα, ψηνόταν με τους χυμούς του στο ταψάκι. Θα το συνόδευαν με τραγανές τηγανητές πατάτες κι ένα ελαφρά βρασμένο μπουκέτο λαχανικών. Μπρόκολο, καρότα, καρδιές από λάχανα, κολοκυθάκια, με μπόλικο λαδολέμονο.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η Λιωλιώ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τοις δρόμοι πήρε πάλι με το γιο του Νότη... Κακά ξεμπερδέματα θα έχομε παιδάκι μου έτσι και τοις πάρει χαμπάρι αυτός... Δε σε λέω που δεν είναι καλή τύχη για την αδερφή σου, αμά θα σηκωθεί ο κόσμος στο ποδάρι απέ το κακό που θα γένει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς πάνε τα πράματα μαμά, τι σε είπε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τη θέλει λέει... Μήτε που είναι χήρα τόνε νοιάζει, μήτε που έχει κοτζάμ παιδί, ούλα ωραία τα βλέπει... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μακάρι να είναι έτσι και να μη τόνε έπιασε το γινάτι για να τη γλεντήσει κι αυτή όπως τις άλλες που τον κάμει τη δύσκολη. Γιατί κακά τα ψέματα, κομμάτι αταίριαστο είναι το πράμα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κατά πως τα λέει, τρελός και παλαβός είναι μαζί της και θέλει να τη στεφανωθεί. Τόνε μίλησε, αμά δεν τόνε νοιάζει μήτε η οικογένειά του, μήτε ο κόσμος τι θα πει... Και καλά, τον κόσμο ποτές δεν τον υπολόγισε η αδερφή σου και να σε πω κάτι, ούτε κι εγώ! Άμα είναι το τυχερό της, ας σκάσουνε απ' τη ζούλια τους! Τοις γονιοί του είναι που σκέπτουμαι και πιο πολύ κείνο τον πατέρα του μη και της κάμει κάνα κακό... Τέτοιος σκύλος μαύρος που είναι, ούλα να τα περιμένεις! Είπαμε που θα έχει τα δίκια του βέβαια η αλήθεια και καλύτερα θα την ταίριαζε άλλος, αμά αυτοί ξεκολλημό δεν έχουνε για! </b><b>Τα θέλει αυτή, αμά τα θέλει κι αυτός!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι να σε πω καλέ μαμά... Ο μπαμπάς μου τι λέει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σεκλετισμένος είναι κι αυτός που σκέπτεται τη γλώσσα του...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η θεία που κατέφθασε φρέσκια και γελαστή για να μάθει τα νέα, έδωσε άλλο αέρα στη συζήτηση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ, τι ευχάριστα πράματα είναι αυτά! Το έλεγα εγώ πως είναι το τυχερό της κόρης σου! Σιγά που θα θα κάτσει ν' ακούει το μπαμπά του κοτζάμ άντρας λες κι είναι μωρό! Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να 'χει ο πεθερός δε λένε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Νότης αφού ήπιε τον καφέ του, πέταξε το φλιτζανάκι με δύναμη στον τοίχο μαζί με μια βρισιά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ήταν η τρίτη ζημιά που έκανε εκείνη τη μέρα αφού είχαν προηγηθεί δυο πιάτα κι η γυναίκα του συγχυσμένη μάζευε ξανά τα σπασμένα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ησύχασε άντρα μου μη σ' έρτει τίποτα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς να ησυχάσω μπρε γυναίκα; Εσύ που κλαις και τραβάς τα μαλλιά σου με το κακό που μας βρήκε δεν έχεις φόβο; Θαρρείς που δε φοβούμαι μη και πάθεις; Ορίστε τα χάλια του γιου μας, να μας στείλει στο μνήμα θέλει! Τόσες κοπέλες τόνε θέλανε, με τόσες έμπαινε κι έβγαινε και γλένταγε, για παντρειά μήτε ν' ακούσει δεν ήθελε και τώρα να θέλει να πάρει τη χήρα με το παιδί; Τον έστριψε πια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε Νότη μου, μπας και τόνε κάνανε τίποτις και τον έχουνε δεμένο;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε μας κι εσύ! Άμα κάμει του κεφαλιού του ο γιος σου ούλο δεμένο τόνε έχουνε! Τα ίδια έλεγες και με τα προξενιά που τον φέρνανε και με τις κοπέλες που τον αρέσανε αλλά δεν ήθελε γάμο, ότι τον έχουνε δέσει το στεφάνι του! Θαρρείς που δεν επήρα χαμπάρι που έτρεχες εδώ κι εκεί για να τόνε λύσουνε; Και τα λιβάνια και τα μαντζούνια που έκαιγες και δε μπορούσε άθρωπος να σταθεί απέ την κάπνα στο σπίτι; Και τα ρούχα του που έδωκες τον παπά να τα διαβάσει; Σ' αρώτηξα κείνη τη μέρα τι κουβαλάς μέσα στην τσάντα που πας στην εκκλησία και με είπες κάτι παλιά για τοις φτωχοί και σε κάμποσες μέρες τα έφερες πάλι πίσω! Για χαϊβάνι με περνάς; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, σα μάνα κι εγώ, είπα να βοηθήσω κομμάτι κι έκαμα ο,τι με λέγανε... Λίγο πράμα είναι να βλέπω το γιο μου να περνάνε τα χρόνια και να μη θέλει να κάμει οικογένεια; Εγγονάκια έπρεπε να έχομε και...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και σε φέρνει εγγονό έτοιμο από άλλο μπαμπά, πες το!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ένα κουβάρι έγινε η μάνα και τα δάκρυα μούσκεψαν ξανά το χλωμό της πρόσωπο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τις καλές μέρες που ήρτανε στο μαγαζί έπρεπε να τοις φαρμακώσω αντί να τοις γλυκάνω! Πού να ήξευρα ότι θα μας χαλνούσε το σπίτι κι αυτή κι ο γιος της! Άμα είδα τον Περικλή να την κοιτάζει και να τον τρέχουνε τα σάλια σάμπως και δεν είχε διει άλλη γυναίκα στη ζωή του, σφάχτης με βρήκε! Να κι άλλα κεράσματα που πήγε κι έκατσε μαζί τους, να τα χάχανα, να και που τοις πήρε με το αυτοκίνητο να τοις πάει στο σπίτι μη και πατήσει αυτή το ποδάρι της στο χιόνι! </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το παλιοθήλυκο! Τον άντρα της δεν ετίμησε όπως ούλες οι καλές και καθώς πρέπει γυναίκες! </b><b>Μόλις τον έθαψε, αρχίνησε τα δικά της η αρσίζα, </b><b>το μυαλό της ούλο στα στολίσματα και στη γύρα το είχε! Το κουσέλι δίνει και παίρνει με δαύτη, τα ξεύρουμε για! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λες να μη κάμει πίσω και να την πάρει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ας τολμήσει και θα τόνε δείξω εγώ! Δεκάρα δε θα διει, θα τόνε ξεγράψω από παιδί μου! Κι άμα μείκει χωρίς ένα παρά στην τσέπη, θα τόνε ρίξει αυτή μια μουντζιά και θα ψάξει γι άλλο κορόιδο να τη στεφανώσει και να τη μεγαλώνει το παιδί της! </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvTPtjEstrvh4erEviO_BOgHTexW1GfQjmqrv_63CUEyaR4XkQIGc52Tn0FX8nq7o0KnpjXY8BWz7EEapXHM_DCOlHU6b8yWZWcFwhvGLTVJdBSbkmToOjQmUCp7ilHr3h0Lo1AxyNHAtH/s1600/r5.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvTPtjEstrvh4erEviO_BOgHTexW1GfQjmqrv_63CUEyaR4XkQIGc52Tn0FX8nq7o0KnpjXY8BWz7EEapXHM_DCOlHU6b8yWZWcFwhvGLTVJdBSbkmToOjQmUCp7ilHr3h0Lo1AxyNHAtH/s1600/r5.png" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Περικλής πρόσφερε στη Λιωλιώ ένα καναπεδάκι με εκλεκτό χαβιάρι και της σκούπισε απαλά τα χείλη με τη λευκή, φίνα πετσέτα. Τα ποτήρια τους γέμισε ξανά η ακριβή σαμπάνια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στην υγειά μας και στις χαρές που μας περιμένουν!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στην υγειά μας Περικλή μου! Ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κοίταξε τ</b><b>ο δαχτυλίδι με τη μεγάλη πέτρα που άστραφτε γύρω απ' το κρυστάλλινο ποτήρι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τα καλύτερά μας χρόνια έχουμε μπροστά γιαβρί μου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πήρε το χέρι της και το κράτησε τρυφερά, κάνοντάς τη να ριγήσει. Το έσφιξε λίγο κι ένιωσε τη σιγουριά του αρσενικού που είχε κοπιάσει για να την κατακτήσει και δε θα άφηνε ποτέ κανέναν και τίποτα να τους χωρίσει. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με μάγεψες απ΄την πρώτη στιγμή που σε είδα! Είσαι η γυναίκα που περίμενα σε ούλη μου τη ζωή... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι σκέψεις είχαν στήσει τρελό χορό αλλά δεν ήθελε να χαλάσει τις όμορφες στιγμές που ζούσαν. Ούτε οι γονείς του, ούτε ο κόσμος που ήδη τους κουτσομπόλευε είχαν θέση εκείνο το βράδυ. Μόνο οι δυο τους και οι όρκοι αιώνιας αγάπης κι αφοσίωσης χωρούσαν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια και του ψιθύρισε λόγια αγάπης. Αυτά που ήθελε ν' ακούσει... </b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> Πέρασε τη γούνα στους ώμους της και σε λίγο το αυτοκίνητο κυλούσε στους παγωμένους δρόμους. Οδήγησε ως το εξοχικό τους σπίτι λίγο πιο έξω απ' την Αθήνα, που τους περίμενε ολόφωτο και ζεστό. Χαμογέλασε όταν είδε την απορία στα μάτια της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήρτα από νωρίς, πριν σε ανταμώσω και το ετοίμασα! Ήθελα να περάσουμε εδώ το πρώτο μας βράδυ σαν αρραβωνιασμένοι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αγκαλιάστηκαν ζαλισμένοι από τη σαμπάνια και τον έρωτα. Τη γύρισε στο σπίτι της λίγο πριν περάσει το πρώτο πρωινό λεωφορείο που έπαιρνε τους μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς. Κάποιοι απ' αυτούς που έπιναν τις τελευταίες γουλιές από το τσάι τους, άκουσαν τη μηχανή του αυτοκινήτου και την είδαν να βγαίνει αφού φιλήθηκε πριν μαζί του.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τρέχα γυναίκα να διεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ου να μου χαθεί η παλιοβρόμα! Κρίμας τοις γονιοί της που είναι τόσο καλοί αθρώποι, κρίμας και το παιδάκι της που το έλαχε να έχει τέτοια μάνα! Σα δε ντρέπεται! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το κουσέλι θέριεψε παντού όταν η μάνα ανήγγειλε καμαρωτή τους αρραβώνες της με το γιο του Νότη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε τι τόνε βρήκε τον καημένο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αχ τον καψερό!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι τόνε τάισε και τόνε τύλιξε η χήρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες με για! Από τόσες που πέφτανε στα πόδια του; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα τη γρουσούζα! Θα τόνε θάψει κι αυτόνα καλέ! Πα πα πα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα στα λούσα θα τους τα φάει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όσες ήξεραν καλά τα οικογενειακά του και τον είχαν στη μπούκα για τις αδικίες που είχε κάνει στ' αδέρφια του, την υποστήριζαν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά να πάθει! Ούλα εδώ πλερώνονται! Εγώ την κόρη μου δεν τους την έδινα για νύφη, καλύτερα στο ράφι να έμνησκε! Συμπεθεριό με δαύτον να μας έλειπε! Μια χαρά τοις έπεσε η χήρα, καλά έκαμε! Απ' το να γυρνάει εδώ κι εκεί, καλύτερα με έναν άντρα που θα τη στεφανώσει και θα προστατέψει και το έρμο τ' ορφανό... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, ναι, έτσι είναι! Χειρότερος κι από Οβραίο είναι ο Νότης, για τοις παράδες ζει! Η Λιωλιώ δεν είναι κάνα κορίτσι λεύτερο να πεις που τα υπολογίζει ούλα! Κακά τα ψέματα, άμα έχεις άντρα θαμμένο πίσω σου κι ολάκερο παιδί, κοιτάς όπως όπως να κουκουλωθείς! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι βέβαια με άντρα ανύπαντρο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτός την έλαχε κι αφού τη θέλει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε σεις, πάμε ίσια με το μαλεμπιτζίδικο να διούμε τα μούτρα του;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Και δεν πάμε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την Κυριακή το πρωί, μεθαύριο; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μήπως το απόγεμα καλύτερα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να ξεύρω για να ψήσω το κρέας αποβραδίς για!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα γυρίσουμε με το καλό, μα ένα πιλαφάκι, μα λίγες πατατούλες τηγανίζουμε και τρώμε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι! Κοκκινιστό θα στήσουμε ούλες! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το αναψοκοκκινισμένο πρόσωπο του Νότη έκανε εμφανή τη σύγχυση του που χειροτέρεψε όταν τις είδε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι επιθυμείτε παρακαλώ; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έδωσαν την παραγγελία στο ευγενέστατο γκαρσόνι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες και τον αφεντικό σου να έρτει κομματάκι να τον διούμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα τον πω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η σπρωξιά που έδωσε στο νεαρό υπάλληλο όταν του μίλησε, τις έκανε έξαλλες και συνέχισαν την καζούρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι κρύβεσαι πίσω απέ τοις πάγκοι σάμπως να μας χρωστάς παράδες καλέ Νότη; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι σε κάμαμε και δε μας λέγεις μήτε μια καλημέρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα να σ' ευχηθούμε και για το γιο σου! Η ώρα η καλή να είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μόλις το ξεστόμισε η πιο κουτσομπόλα και φαρμακόγλωσσα της παρέας κι ο υπόλοιπος κόσμος άρχισε να φωνάζει τις ευχές του χαρούμενος, ο πατέρας άφρισε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το γιο μου εγώ δεν τον αρραβώνιασα κι είναι ούλα ψέμματα! Όσο γι αυτή που θέλει να τόνε τυλίξει είναι γελασμένη! Αυτό να την πείτε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η χαρά του κόσμου έγινε σούσουρο κι η γυναικοπαρέα προσπαθούσε να κρύψει τα ειρωνικά της γέλια. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μεγάλη φασαρία έγινε στο σπίτι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιοι αρρεβώνες λέγανε ούλες στο μαγαζί μας Περικλή; Ταμπλάς κόντεψε να έρτει το μπαμπά σου, είδα κι έπαθα να τόνε συνεφέρω! Κι εμένα με πονεί πολύ το στήθος μου, η καρδιά μου έπαθε! Έλα στα συγκαλά σου παιδί μου κι άσε τις αποκοτιές! Γελάει ο κόσμος μαζί μας, δεν το καταλαβαίνεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την πέρασα δαχτυλίδι και θα την παντρευτώ μαμά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάει, τρελάθηκες εντελώς! Τι σ' έκαμε αυτή μπρε και σε τύφλωσε; Να σε πάω στον παπά να σε διαβάσει, να καθαρίσει το κεφάλι σου και να σε φύγει η ιδέα που σ' έβαλε στο μυαλό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Νότης μπήκε φουριόζος χτυπώντας την πόρτα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα είναι αλήθεια όσα λένε, να φύγεις απέ δω, ακούς; Σε ξεγράφω από γιο μου και μη με λογαριάζεις πια για πατέρα σου! Και πες σ' αυτή τη αρσίζα ότι δεν έχεις να διεις από μένα δεκάρα τσακιστή! Θα σε βαστήξει θαρρείς άμα διει που δεν θα έχεις μήτε τσιγάρο να φουμάρεις; Στο δρόμο θα μείκεις και καλά να πάθεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Περικλής που ήταν προετοιμασμένος για όλα, τον αντιμετώπισε ήρεμα κι ας είχε φουντώσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όπως θες θα γίνουν όλα μπαμπά... Κράτα τοις παράδες σου κι εδώ δε θα ξαναπατήσω! Τη Λιωλιώ θα την πάρω και χωρίς την ευχή σου, θα ζήσουμε μια χαρά! Στο δρόμο δε θα μείνω, τα έχω μιλήσει με τους θείους μου, τ' αδέρφια σου, που τα ξέρουνε ούλα κι είναι με το μέρος μας! Μαζί τους θα δουλέψω, είναι κι ευκαιρία να κουβεντιάσουμε και να ζητήσουν πίσω όσα τους στέρησες με την πονηριά σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έφυγε πριν δει τον πατέρα του να σωριάζεται ξέπνοος... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvTPtjEstrvh4erEviO_BOgHTexW1GfQjmqrv_63CUEyaR4XkQIGc52Tn0FX8nq7o0KnpjXY8BWz7EEapXHM_DCOlHU6b8yWZWcFwhvGLTVJdBSbkmToOjQmUCp7ilHr3h0Lo1AxyNHAtH/s1600/r5.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvTPtjEstrvh4erEviO_BOgHTexW1GfQjmqrv_63CUEyaR4XkQIGc52Tn0FX8nq7o0KnpjXY8BWz7EEapXHM_DCOlHU6b8yWZWcFwhvGLTVJdBSbkmToOjQmUCp7ilHr3h0Lo1AxyNHAtH/s1600/r5.png" /></a></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έχεις κοκόνα μου; Κομματάκι χλωμή σε βλέπω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ανοιχτόχρωμη πούδρα έκανε μια χαρά τη δουλειά της κι η Λιωλιώ άρχισε τα νάζια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, είναι απέ τη μεγάλη μου στεναχώρια... Λίγο πράμα το 'χεις αυτό που γένεται; Μπορεί να μη σ' έλεγα και πολλά τόσο καιρό, αμά εγώ ξεύρω τι περνάω... Ο μπαμπάς σου με βρίζει άσκημα όπου σταθεί κι όπου βρεθεί κι ούλος ο κόσμος με κοιτάει με μισό μάτι... Οι γονιοί μου με είπανε να φύγω και να πάω στη θεία μου να μείκω που είναι στα εξωτερικά, ίσια με να ξεχαστεί το ζήτημα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι είναι αυτά που λες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την αλήθεια σε λέγω... Να μνήσκω εδώ και να μην έχουμε μούτρα να βγούμε όξω; Και να σε πω, το παιδάκι μου σκέπτουμαι που θα μείκει και δίχως μαμά, ορφανεμένο το τζιέρι μου... Γιατί θα πάω γλήγορα να βρω το μπαμπά του, δε θα έχω ζωή χωρίς εσένα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Περικλής ταράχτηκε πολύ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτά τα λόγια να μη τα πεις άλλη φορά! Ούλοι μαζί θα ζήσουμε ωραία και καλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό δεν γίνεται... Χήρα γυναίκα με παιδί, έτσι αστεφάνωτη και να μείκουμε μαζί σου; Δεν τα κάμω αυτά τα πράματα, καλύτερα να πεθάνω χωρίς ντροπή!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιος σε είπε που θα σ' έχω αστεφάνωτη; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο μπαμπάς σου τα λέγει παντού...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άστον να λέει ο,τι θέλει! Κοίτα, έχω μπόλικοι παράδες δικοί μου, θα βάλουμε μπρος για το γάμο! Μετά τα στέφανα, δε μπορεί να πει κανένας τίποτα, γυναίκα μου θα είσαι! Ο μπαμπάς μου θα με δώκει τα πρεπούμενα, μη σε πω κι ότι θα μείκω στο μαγαζί, γιατί δεν τόνε συμφέρει να γένει πάλι άνω κάτω με τ' αδέρφια και τ' ανίψια του. Αυτή η ιδέα που με είχες πει τότε, ητανάνε η καλύτερη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα εγώ ένα αστείο σε είχα πει έτσι για να χωρατέψω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την αγκάλιασε στοργικά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το ξεύρω γιαβρί μου! Έτσι όμως το πέταξα κι εγώ και κατάπιε τη γλώσσα του!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ με τους γονείς και τη θεία της κρατούσαν τις κοιλιές τους απ' τα τρανταχτά γέλια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Τόνε τσακώσαμε το γαμπρό κι ας το Νότη να βράζει στο ζουμί του! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να διούμε και τι σούπα θα βγάλει! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά με τα είπε ο μπαμπάς μου άμα το πήρε πια ζεστά το ζήτημα! Να τόνε χτυπήσουμε κει που τον πονάει και να μη βγάλει κιχ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε σας τα έλεγα εγώ μπρε σεις; Η τύχη σου χτύπησε την πόρτα, σιγά μη τη διώχνατε! Κι αυτός ο μικρός σου πια, ξετρελαμένος με τον Περικλή! Και ποιο παιδάκι δε θα τον ήθελε για μπαμπά, ε; Κιμπάρης, κουβαρντάς, τόνε ψουνίζει του κόσμου τα πράματα, χώρια τα γλυκά! Ζωή χαρισάμενη θα περάσετε κοντά του! Άιντε και θα σε ντύσουμε πάλι νυφούλα, ποια τη χάρη σου! Ματάκι να φορείς κόρη μου, γιατί θα σε φάνε ούλες απ' τη ζούλια τους!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ θεία, ντρέπομαι να βάζω πάλι νυφικό...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι λες μπρε; Με δόξα και τιμή θα παντρευτείς! Καλά, δε σε λέγω να βάλεις πέπλο μια που είσαι σε δεύτερο γάμο, αμά θα βγούμε στα μαγαζιά και θα διαλέξουμε κάτι ωραίο να στολίσει τα μαλάκια σου. Μα λουλουδάκια, μα ένα ωραίο καπελάκι, ο,τι σε πάει πιο καλά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο γάμος έγινε παρουσία λίγων συγγενών του γαμπρού. Οι περισσότεροι είχαν πάρει το μέρος των γονιών του κι ούτε καν τους ευχήθηκαν. Η εκκλησία ήταν γεμάτη από τους φίλους τους και το σόι της νύφης. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα συμπεθέρα, έρχεται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Μαρίκα που ήταν αρκετά πιο ψηλή προσπαθούσε να κρατήσει τα γέλια που την έπνιγαν όταν η Σουλτάνα ποδοπάτησε αρκετό κόσμο για να δει τη μελλόνυμφη Λιωλιώ να βγαίνει από το αυτοκίνητο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε, μπρε, μπρε! Κούκλα είναι η νύφη! Άιντε, η ώρα η καλή!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν ο πατέρας συγκινημένος την παρέδωσε στο γαμπρό, ήταν η σειρά της να πνίξει τα γέλια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Συμπεθέρα, ο Νότης λες να ζει ακόμα ή τα τίναξε απ' το κακό του;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα σε καλό σου! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λες να τη σκαπουλάρει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Τι να σ' ειπώ, δεν ηξεύρω... Να χαρείς, μη με λέγεις τέτοια κι άλλο δεν ηκρατώ τα γέλια μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το καλό που τον θέλω, να μη μας κάμει κάνα ξαφνικό...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αλίμονο τον άνθρωπο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι τίποτις άλλο, με τα τούτα και τα κείνα τους που δεν επήγαμε απέ κει, σκέφτουμαι τα γλυκά του και με κατέβηκε το ζάχαρό μου... Δεν είναι ώρες να κλείσουνε το μαγαζί ένεκα του πένθους! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χρόνια θα θυμόταν η Μαρίκα τα γέλια που έκαναν στο γάμο τους. Τα υπόλοιπα συνεχίστηκαν την επόμενη μέρα με τον καφέ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-32950342161404045212016-01-02T01:35:00.000+02:002016-01-11T08:30:07.419+02:00Πρωτοχρονιάτικα καμώματα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBwQ_bacpNNhLIeGOKrf3Ytwvl_up1NDjRr9ac8HFzpK5cFpoUPzB7nAkLiQvYrGmDxkG2P4sSw17UOxtfSt2Vsa5C0dtcVbeB0gksEXOwymFwo2AqZoMMrAxBHAjWoyU4QPzyCEfQP938/s1600/NY.P.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBwQ_bacpNNhLIeGOKrf3Ytwvl_up1NDjRr9ac8HFzpK5cFpoUPzB7nAkLiQvYrGmDxkG2P4sSw17UOxtfSt2Vsa5C0dtcVbeB0gksEXOwymFwo2AqZoMMrAxBHAjWoyU4QPzyCEfQP938/s320/NY.P.gif" width="256" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν ξεύρω τι να διαλέξω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούτε κι εγώ μαμά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είναι ούλα τόσο ωραία!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ τους έδωσε τη λύση, προτείνοντας να φάνε παγωτό καϊμάκι με σιρόπι και βύσσινα. Θα έπαιρναν και δυο κουτιά με διάφορα από τα λαχταριστά γλυκά για τα σπίτια τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Συμφώνησαν μητέρα κι αδερφή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αφού τέλειωσαν το χάζι στις βιτρίνες και ψώνισαν, κάθισαν να ξεκουραστούν στου πατριώτη τους. Η Λιωλιώ δεν είχε ξαναπάει γιατί δεν είχε χρόνο να τις ακολουθήσει την προηγούμενη φορά. Έπρεπε να ετοιμαστεί γιατί ήταν καλεσμένη στη συγκέντρωση ενός συλλόγου που μετά το φαγητό ακολούθησε γλέντι. Μπορεί η πίεση των γονιών της ν' ανέβηκε στα ύψη από τη σύγχυση και τις φωνές, αλλά εκείνη έκανε το δικό της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πού τοις ξεύρεις αυτοί τοις αθρώποι και θα πας, μας λέγεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Από το σκολειό του παιδιού, μαζί θα πάμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιοι είναι που σε κάμανε πρόσκληση, τι σύλλογος;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χορευτικός.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και θα πας να χορεύεις κι εσύ μπρε τρελή;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι, θα τοις κοιτάω μόνο... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λιωλιώ, έλα στα συγκαλά σου και μην κάμεις τέτοια πράματα! Τι δουλειά έχεις εσύ χήρα γυναίκα με τοις χοροί και τα τραγούδια, με λες; 'Ασε να περάσουνε κομμάτι τα χρόνια, να μη σε κουσελεύει ο κόσμος!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα περιμένω να περάσουνε τα χρόνια, θα έχω ρεματικά σαν την αδερφή σου που πονεί ούλη την ώρα και δε θα μπορώ να πάρω τα ποδάρια μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι με λέγεις μπρε; Η θεία σου είναι μεγάλη γυναίκα κι εσύ είσαι κοπέλα ακόμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, αμά έτσι που το πάτε κι ούλο να περάσουνε τα χρόνια με λέτε, έτσι μεγάλη θα είμαι κι εγώ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει! Τη ζωή μας έφαες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εσείς τρώτε τη δικιά μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συ, τι παράπονα έχεις; Δεν επήγαμε την περασμένη βδομάδα στον κινηματόγραφο, δεν εφάγαμε μετά όξω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, που με τρέχατε στην άλλη άκρη για να μη με πάρει κάνα μάτι και γινήκαμε μούσκεμα απέ τη βροχή όσο περιμέναμε το λεωφορείο... Και δε φτάνει αυτό, είπες και στις διπλανές που αρρώστησε ο κουμπάρος και πήγαμε να τον διούμε στο νοσοκομείο... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Και τι να τις έλεγα που μ' αρωτήξανε; Μας είδανε ντυμένες που φύγαμε και...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την αλήθεια να έλεγες! Ούλο με τη δικιολογία στον στόμα είσαι κι εσύ, άσε με πια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μη δίνουμε δικαιώματα, γι αυτό! Τόσες γυναίκες, για μεγάλες, για μικρές που εχάσανε τοις αντράδες τους, είναι μαζωμένες και τέτοια πράματα δεν κάμουν! Και στην Πόλη κι εδώ, το ίδιο είναι! Σεμνές, σοβαρές, με τα παιδάκια τους, μετρημένες σε ούλα τους... Πόσες είδες να κρεμούνε τόσες αλυσίδες και βραχιόλια πάνω τους, ε; Κραγιόνια πόσες φορούνε; Η συννυφάδα της ξαδέρφης μου στα δέκα χρόνια παντρεύτηκε πάλι, η αδερφή του φούρναρη στα οχτώ! Τόσα χρόνια δεν τις έβλεπες πώς ζούσανε; Μόνο στην εκκλησία και στα μνήματα πάγαιναν κι άμα τις έκαμε η ανάγκη για κάνα πράμα βγαίνανε αμά αθρωπινά! Τιμούσανε τοις αντράδες τους κι ο κόσμος τις έβλεπε με σέβας! Μήτε χοροί, μήτε χάχανα, μήτε κραγιόνια και μαλαματικά όσο ητανάνε το πένθος νωπό! Τα σπίτια τους είχανε μουσαφιραίοι κι ούλη τη μέρα πίνανε καφέδες και μιλάγανε και καλά κάμανε! Ο νους τους όμως στη θέση του, όχι σαν εσένα! Άιντε κι εσύ δε θέλεις να είσαι κατά πως πρέπει, βγες όξω σοβαρή με την οικογένειά σου να φας ένα γλυκό που λέει ο λόγος ή κάνα σουγλάκι αμά όχι να γυρίζεις έτσι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αντί ν' απαντήσει η Λιωλιώ, φόρεσε το μαντό της, πήρε το παιδί κι εξαφανίστηκαν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βλέπεις το χάλι της κόρης σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με το ζόρι κρατήθηκα να μη τη ρίξω σκαμπίλι γυναίκα! Τυχερή ητανάνε που το παιδί καθόταν δίπλα της! Κακά ξεμπερδέματα θα έχομε με δαύτη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι να την κάμω πια δεν ξεύρω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μήτε κι εγώ αντέχω αυτή την κατάσταση! Ο γιατρός άκουσες τι με είπε! Κι η πίεση μεγάλη είναι κι η ζάχαρή μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ απολάμβανε το παχύ, σιροπιασμένο παγωτό και χάζευε ανέμελα τριγύρω, όταν ένιωσε δυο μάτια να την καρφώνουν. Τα μάγουλά της κοκκίνισαν όταν τ' αντάμωσε το βλέμμα της κι ήπιε σχεδόν μονορούφι το νερό για να ηρεμήσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έπαθες άξαφνα και γένηκες σαν τη ντομάτα καλέ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τίποτα, καλά είμαι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το κοκκίνισμα έφερε ακόμα μεγαλύτερη ταραχή στη μάνα και την αδερφή της όταν είδαν το χέρι της να τρέμει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να φύγουμε, δεν είσαι καλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε θα πάμε πουθενά! Θα σας πω, αμά μη γυρίσετε να διείτε! Μπας και ξεύρετε αυτόν που στέκει στην πόρτα του μαγαζιού;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα έβγαλε το καθρεφτάκι, τάχα να δει αν το κραγιόν στα χείλη της ήταν εντάξει και τον είδε από κει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο Περικλής είναι καλέ, ο γιος του Νότη! Αμά, γιατί αρωτάς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν είχα πάρει χαμπάρι που με κοίταζε τόση ώρα και τώρα δα με χαμογέλασε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α, καλά! Αυτός τζάνουμ αλλάζει τις γυναίκες κάθε μέρα... Θα τον αρέσεις κι εσύ φαίνεται... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γι αυτό ταράχτηκες έτσι μπρε αδερφή; Είπαμε κι εμείς, τι να έπαθες έτσι στα ξαφνικά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κομμάτι μεγάλος στα χρόνια δείχνει, πώς και δεν παντρεύτηκε ακόμα καλέ μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον αρέσει να γυρίζει με τη μια και με την άλλη, να σκορπάει και τοις παράδες του που μήτε ξεύρει πόσοι έχει! Τόσα προξενιά τον κάμουνε απέ χρόνια, τίποτις αυτός! Γύρνα απέ δω να μη σε κοιτάει, άιντε μπράβο! Αυτό δα μας έλειπε, ν' αρχίσει να σε τριγυρίζει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμέσως εσύ...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε, άκου μια φορά και τη μαμά σου! Άμα τα πράματα ητανάνε αλλιώς, χαρά μεγάλη θα έκαμα να σε βρει τέτοια τύχη και θα το έσπρωχνα το πράμα! Είναι και τόσα χρόνια πιο μεγάλος από σένα, σαν την κούκλα θα σε είχε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό σκέφτομαι κι εγώ...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το μπαμπά του όμως; Γιαγκίνι θα μας κάψει άμα πάρει χαμπάρι τέτοιο πράμα! Ο μοναχογιός του, το καμάρι του, που έχουνε πέσει στα πόδια του οι καλύτερες νύφες με παράδες και προίκες, να πάρει χήρα και μάλιστα με παιδί;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα! Τι μας λέγεις τώρα μπρε μαμά; Οι γυναίκες που μείκανε χήρες νέες, δεν πρέπει να σιάξουνε ξανά τη ζωή τους; Τι πάει να πει δε θα πάρει χήρα με παιδί;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ξεύρω τι σε λέγω! Κάθε γονιός που έχει παιδί λεύτερο, δεν κάμει τέτοια όνειρα... Κι εσύ που ήσουνα μια χαρά κοπέλα ανύπαντρη και σε στέλνανε προξενιά τα καλύτερα παλικάρια, άμα μ' έλεγες που ήθελες ένα χήρο με παιδί, με καλό μάτι θα το βλέπαμε; Καμιά μάνα και κανένας πατέρας δεν το θέλουνε για το παιδί τους κόρη μου, κακά τα ψέματα... Οι χήρες ούλες, κάνα χωρισμένο για κάνα ανύπαντρο που τόνε πήρανε τα χρόνια και θέλει πια μια παρέα παίρνουνε... Τούτος εδώ, μπορεί να μην είναι παλικαράκι, αμά τα χρόνια που σέρνει δεν τόνε φαίνουνται, είναι κι εύπορος πολύ κι η μπογιά του περνά ακόμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ έριξε ακόμα μια κλεφτή ματιά στον Περικλή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μπρε μαμά, δε σε λέγω που έχεις άδικο, αμά δεν είναι αμαρτία μια γυναίκα που χάνει τον άντρα της νέα να μη μπορεί να χαρεί τη ζωή της με κάποιον της ηλικίας της;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμαρτία είναι που της πεθαίνει ο άντρας κόρη μου και μνήσκει μοναχιά. Αυτό όμως δεν είναι δουλειά δικιά μας, των αθρώπων... Κακά τα ψέματα, ο άντρας είναι στήριγμα στο σπίτι και τη φαμίλια του, το χνώτο του και μόνο δίνει μια σιγουριά. Θα τα θάψει κι εκείνη τα νιάτα της κοντά του, θα τόνε τιμήσει και θα κάμει τα πρεπούμενα, θα σεβαστεί το μεγάλο της πένθος... Δεν υπάρχει πιο χειρότερο πράμα απ' το να φύγει ο προστάτης και να μείκουν πίσω γυναίκα και παιδί... Και να σε πω, εσύ είσαι πολύ τυχερή, έχεις την οικογένεια ούλη κοντά σου να σας φροντίζει εσένα και το παιδί, δεν είσαστε έρμοι και μόνοι! Θαρρείς που τα δάκρυά μου ητανάνε μόνο για το χρυσό άθρωπο που έφυε έτσι άδικα τόσο νέος; Έκλαψα πολύ και για σένα που τόνε έχασες πάνω στα νιάτα σου... Το παιδί βγαίνει όξω, παίζει με τοις φίλοι του, πάει στο σκολειό και ξεχνιέται, κανείς δεν το παραξηγάει. Εσύ όμως είσαι αλλιώς και πρέπει να βαστάς ψηλά τ' όνομά σου και το δικό του! Τη χήρα που είναι στα καλύτερά της χρόνια, ούλοι την ορέγονται και την κουσελεύουνε γιαβρί μου, τα βλέπεις και μόνη σου αυτά που σε λέγω... Αμά εσύ έχεις τα μυαλά πάνου απ' το κεφάλι σου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε με λέγεις μπρε μαμά, είσαι σίγουρη ότι ούλες οι χήρες του κόσμου κάμνουν έτσι κι ύστερα απέ χρόνια παντρεύουντε τοις μεγάλοι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι βέβαια! Ακούστηκε καμιά φορά παλικάρι που εμπλέχτηκε με χήρα κι ο κόσμος έσουρνε ένα σωρό λόγια! Τι που τόνε τάισε πράματα κακά, τι που τόνε πότισε και τόνε τύλιξε κι ούλο τέτοια λέγανε ώσπου τους χωρίσανε! Και σ' έναν άλλο πάλι, τον λέγανε που θα τόνε θάψει κι αυτόν όπως τον πρώτο, λες κι ητανάνε στα χέρια της γυναικός του η ζωή του. Να μην αξιώνεται άθρωπος να πέσει στα λόγια του κόσμου! Δε λένε που είναι καλύτερα να σε βγει το μάτι παρά το όνομα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σ' αυτό συμφώνησε κι η αδερφή της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πετάρισε τα βλέφαρα η Λιωλιώ κι έσκασε στα γέλια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ θέλω και τα δυο μου μάτια και δεν λογαριάζω τον κόσμο! Οι τύχες οι καλές δεν χτυπάνε την πόρτα όποτε το θέλουμε εμείς μαμά και δεν πρόκειται ν' αφήσω καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη! Ετούτος που με γλυκοκοιτάει είναι ο,τι πρέπει για μένα κι είναι στο χέρι μας να με διει σοβαρά... Και πες με που δε θα τόνε ήθελες για δεύτερο γαμπρό σου! </b></div>
<div style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι, κάμε όνειρα σερσέμα...</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVMoMXxdJkrnL5kFtiKAQOyUMCwr_Y1sY_jYgflFxutlOkOhuFgazNaRBSb5lfH84pP8nl2iCpH0WETjStaTDfPNDkrsukCD209mAlrHjMiBVKgfBhxpGEM-a5ZqloObSjhmfEj0NxFa6/s1600/xms200l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVMoMXxdJkrnL5kFtiKAQOyUMCwr_Y1sY_jYgflFxutlOkOhuFgazNaRBSb5lfH84pP8nl2iCpH0WETjStaTDfPNDkrsukCD209mAlrHjMiBVKgfBhxpGEM-a5ZqloObSjhmfEj0NxFa6/s1600/xms200l.gif" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με την τσάντα γεμάτη παιχνίδια που χάρισε στο γιο της ένα μόνιμο χαμόγελο ευτυχίας, έφτασε η Λιωλιώ στο ζαχαροπλαστείο. Ο Νότης που στεκόταν στην πόρτα την άνοιξε κάνοντας μια ευγενική υπόκλιση και τους ευχήθηκε για τις γιορτές.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χρόνια πολλά κυρία μου! Χρόνια πολλά μικρέ! Ορίστε, περάστε να ζεσταθείτε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η θαλπωρή που χάριζαν οι δυο τεράστιες σόμπες, έκαναν την ατμόσφαιρα ιδανική για ξεκούραση εκείνο το παγωμένο απόγευμα του Δεκέμβρη που οι νυφάδες χόρευαν σαν μπαλαρίνες. Έβγαλε τα γάντια και το μαύρο της παλτό με το γούνινο γιακά κι έριξε μια ματιά τριγύρω. Τρεις μήνες είχαν περάσει από τη μέρα που είχε έρθει για πρώτη φορά. Τα τραπέζια κι οι καρέκλες που ήταν έξω ως τα μέσα του Σεπτέμβρη είχαν μαζευτεί και τη θέση τους είχαν πάρει δυο ολόφωτα λαμπερά έλατα και πολλές στολισμένες γλάστρες με λαμπιόνια και γιρλάντες. Πολύ ωραίος ήταν διακοσμημένος κι ο εσωτερικός χώρος. Χριστουγεννιάτικες μπάλες με χρυσόσκονη κρέμονταν παντού, γκι και κουκουνάρες ανάμεσα στα πολύχρωμα φωτάκια κι οπωσδήποτε κέρασμα κουραμπιέ και φοινίκι σε όλους τους πελάτες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ζεστή σοκολάτα στα μεγάλα φλιτζάνια μοσχοβολούσε και το κουλουράκι που τη συνόδευε ήταν αφράτο και τραγανό, αφήνοντας στο στόμα την πικάντικη γεύση της κανέλας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το παχύ, γλυκό ρόφημα, ξετρέλανε μάνα και γιο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έβραζαν το κακάο σε χαμηλή φωτιά ρίχνοντας ελάχιστο αλάτι και βανίλια. Τη γλύκα της έδινε η κρέμα από φρέσκο γάλα που πρόσθεταν στο τέλος κι η τριμμένη σοκολάτα που έλιωνε αργά, χαρίζοντας γεύση μοναδική.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο πανέξυπνος Νότης είχε σκεφτεί λόγω των ημερών να φτιάξει πολλά σιροπιαστά γλυκά σε μέγεθος μπουκιάς για να ευχαριστήσει τον κόσμο. Μια τέτοια ποικιλία πήραν κι εκείνοι μαζί με τα σεκέρ παρέ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά, πολύ με αρέσει εδώ! Θα με φέρεις πάλι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολλές φορές αγόρι μου! Σε χαλνάω εγώ χατίρι; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αφού γέμισε το στομαχάκι του με γλυκά κι αρώματα μπαχαρικών, ασχολήθηκε με τα καινούργια του παιχνίδια. Στο τραπέζι απλώθηκε το τραινάκι και στην άδεια καρέκλα τα αυτοκινητάκια και η πολύχρωμη σβούρα που γύριζε ξανά και ξανά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Περικλής τρέμοντας από το κρύο τίναξε το σκούφο του και μπήκε στο μαγαζί. Οι νυφάδες είχαν πυκνώσει κι έντυναν στα λευκά τις άκρες του δρόμου και τα δέντρα στις αυλές των γύρω σπιτιών.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα μπρε γιε μου! Κάτσε στη φωτιά να ζεσταθείς κομμάτι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν το βλέμμα του αντίκρισε τη Λιωλιώ με το παιδί της, το πλατύ του χαμόγελο δεν πέρασε απαρατήρητο. Ο πατέρας του ένιωσε το αίμα να του ανεβαίνει στο κεφάλι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί θωρείς έτσι τη χήρα σάμπως να την ξεύρεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα την ξέρω μπαμπά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Από πού κι ως πού;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχουμε ανταμώσει κάμποσες φορές... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί αγρίεψες μπαμπά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιε μου πρόσεχε! Ήρτανε απ' τα μέρη μας πριν κάνα δυο χρόνια και πολύ την κουσελεύει ο κόσμος! Χήρα γυναίκα που στολίζεται και παίρνει τα σοκάκια, άντρα γυρεύει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά κάμει! Τι μας νοιάζει εμάς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό σε λέγω, να μη σε νοιάζει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι φοβάσαι και με μιλάς σα να είμαι μωρό;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη σε τυλίξει σαν το σαραγλί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αδιαφορώντας για τα λεγόμενά του, έδωσε εντολή στον υπάλληλο να ετοιμάσει ένα δίσκο με σοκολατένιες λιχουδιές και σιρόπι κανέλας και με άνεση κάθισε δίπλα τους. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Είχαν περάσει δέκα μέρες από την τελευταία τους συνάντηση. Η Λιωλιώ φρόντισε να μάθει με τρόπο τα στέκια και τα γούστα του κι εμφανιζόταν συχνά με παρέα στα μέρη που σύχναζε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με αρέσει πολύ η συντροφιά σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εμένα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να πάμε καμιά μέρα να τα πούμε οι δυο μας, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Λιωλιώ έκανε τη δύσκολη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να σε πω κάτι. Δεν είναι που δεν το θέλω, αμά πολύ φοβούμαι τα στόματα του κόσμου... Χήρα γυναίκα είμαι, άμα με διούνε μαζί σου θα πούνε που σ' έχω φίλο, καταλαβαίνεις...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καταλαβαίνω, ναι... Αμά κι εσύ έτσι θα περάσεις τη ζωή σου, με το φόβο του κόσμου; Νέα είσαι κι όμορφη, είχες μια ατυχία να πούμε, αμαρτία δεν είναι να θάψεις τα χρόνια σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κοίτα... Η αλήθεια είναι ότι έμεικα πολύ καιρό κλεισμένη στο σπίτι κι ούλη μου η έξοδος ητανάνε στα μνήματα. Σωστό πράμα είναι αυτό, τον πρώτο χρόνο όμως. Μήτε στο μπακάλη δε μπόραγα να πάω χωρίς να με κοιτάζουνε ούλοι! Άμα ήρταμε όμως εδώ, ήθελα σαν άθρωπος να διω τον καινούργιο μας τόπο που είναι πια η πατρίδα μας. Γιατί όπως λέγουν ούλοι, τόπος σου είναι κει που μνήσκεις, κει που γεννάς τα παιδιά σου, κει που σιάχνεις τη δικιά σου οικογένεια. Κι εγώ αυτή την πατρίδα ήξευρα, την Πόλη! Κει γεννήθηκα, κει μεγάλωσα, κει έκαμα τη δικιά μου οικογένεια μ' έναν άθρωπο που δε ζυγιζούτανε μήτε με το μάλαμα! Δεν έλειψε ποτέ τίποτις μήτε σε μένα, μήτε στο παιδί μας! Φορούσαμε τα καλύτερα, τρώγαμε και πίναμε ο,τι μας άρεζε, χατίρι δε μας χαλνούσε! Κι άμα έφυε σε μια στιγμή, είπα που χάθηκα κι εγώ μαζί του, ητανάνε βλέπεις ξαφνικό... Και σαν το ξαφνικό θάνατο, δεν υπάρχει τίποτις χειρότερο για τοις άλλοι... Η αρρώστια σε ετοιμάζει, βλέπεις τον άθρωπό σου να λιώνει και ξεύρεις που θα τόνε χάσεις... Σκέψου ότι τόνε περιμέναμε στο σπίτι να φάμε και να μας πάει μετά στο μαλεμπιτζίδικο κι ύστερις ν' αφήκουμε το παιδί στη μαμά και να πάμε στο θέατρο! Κι αντί για ούλα αυτά, με φέρανε το κακό μαντάτο... Η τύχη μας έφερε εδώ για μια καλύτερη ζωή κι αυτή πια θα είναι η πατρίδα μας αφού πίσω δε θα γυρίσουμε. Άκουα να λένε για την Αθήνα, τον Περαία με το μεγάλο κι ωραίο λιμάνι, τις εξοχές κει πάνου στην Πεντέλη, την Κηφισιά και το Μαρούσι... Ήθελα να τα γυρίσω, να τα διω, να ξεύρω που ζω, τι έχει πέρα απέ τη γειτονιά μας κι ο κόσμος να κουσελεύει γιατί; Τιμάς τον άντρα σου που επέθανε μόνο μέσα στο σπίτι; Και γιατί να μη δεχτώ να πάω κι εγώ κάπου που θα με κάμουνε πρόσκληση; Και γιατί να με φοβούνται οι άλλες γυναίκες μη και τις πάρω τοις άντριδοί τους; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί είσαι νέα κι όμορφη, γι αυτό! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι είναι δικό μου το φταίξιμο; Περικλή, δεν τόνε λογαριάζω τον κόσμο κι όπως θέλεις διες το!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε καταλαβαίνω Λιωλιώ και καλά κάμεις. Πες μου κάτι, έχεις σκεφτεί να παντρευτείς ξανά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εκείνη προσπάθησε να κρύψει τη χαρά της. Είχε φέρει τη συζήτηση εκεί που ήθελε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι! Σε είπα που δεν έχω στην έγνοια μου να βρω άντρα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι αν βρεθεί κάποιος να σε κάμει πρόταση;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά! Δεν είμαι καμιά απτάλα να χαραμιστώ και να κακοπέσουμε εγώ κι ο γιος μου. Ύστερις, τι να λέμε τώρα, αυτό το πράμα δε με έχει περάσει απ' το μυαλό αν και...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αν και;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χαμήλωσε τα μάτια κι έκανε προσπάθειες να δείξει ότι ντρεπόταν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αν και βρεθήκανε κάμποσοι που με ζητήξανε απ' τοις γονιοί μου... Νέοι, όμορφοι, με παράδες, άντριδοι αληθινοί που δε λογαριάσανε μήτε τη φαμίλια τους, μήτε τα λόγια του κόσμου που θα λέγανε ούλοι ότι πήγε χαράμι τέτοιος λεβέντης και πήρε τη χήρα με το παιδί...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εσένανε δε σε άρεσε κανένας απ' αυτούς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν ήθελα ν' ακούσω κουβέντα και δεν ασχολήθηκα, δε με ένοιαζε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Στον Περικλή έκανε εντύπωση το σκεπτικό της κι ανέβηκε πολύ στα μάτια του η περίπτωση της χήρας που δεν καταδέχτηκε τους τόσους ομορφονιούς που έπεφταν σχεδόν στα πόδια της. Αυτό άλλωστε ήθελε κι η έξυπνη Λιωλιώ, που όλα αυτά ήταν γέννημα της φαντασίας της. Γιατί οι ασίκηδες μπορεί να την καλοκοίταζαν και να στέναζαν στο πέρασμά της, αλλά κανείς φυσικά δεν σκέφτηκε ούτε για αστείο να την παντρευτεί! Πού να το ξέρει όμως ο Περικλής! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εκείνη σκόπιμα δεν είχε πάει στο ζαχαροπλαστείο τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Άμα αρχίσω τα πάνε κι έλα εκεί, πάει, το έχασα το παιχνίδι!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εμφανίστηκε παραμονές της Καλής Βραδιάς με το παιδί της, έχοντας σκεφτεί πολύ. Όταν προέβλεψαν όλοι ότι θα περνούσαν μια νύχτα χιονισμένη και θα ήταν δύσκολες οι μακρινές μετακινήσεις, έβαλε μπρος το σχέδιό της! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι άλλα γλυκά! Ξεύρεις πόσα έχουμε φάει απέ την ώρα που ήρταμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, δε μπορούσα να σας αφήκω έτσι μαμά και γιο, χωρίς να διείτε και τα σοκολατένια μας! Αλλιώς, πώς θα έρθετε ξανά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα πολύ ωραία ητανάνε κι ευχαριστηθήκαμε! Αμά, δεν έπρεπε να έρτουμε σήμερα και πολύ το μετάνιωσα! Με τις νυφάδες εκάμαμε τα ψούνια μας κι είπα να φέρω το παιδί εδώ να το φχαριστήσω, αμά διες όξω τι γένεται! Και δεν ξεύρω πώς να μηνύσω να έρτει ένα αυτοκίνητο (ταξί) να μας πάει στο σπίτι... Είναι κι αυτός ο μικρός κομματάκι ευαίσθητος με τα λαιμά του και φοβούμαι μη κρυώσει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μην έχεις έγνοια! Εγώ θα σας πάω με το δικό μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Του έκανε τσαλίμια και ντροπές για να μη τον βάλει σε φασαρία αλλά ήταν ανένδοτος. Όταν ετοιμάστηκαν να φύγουν, ο Νότης πέταξε με δύναμη στον τοίχο το μεγάλο γάντζο της ζύμης.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τρελάθηκες μπρε συ Λιωλιώ; Τι έκαμες; Ούλο το σοκάκι για σένανε μιλάει που είδανε τον Περικλή να σε φέρνει! Με τι μούτρα θα βγω όξω, με λέγεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μόνη μου ήμουν μαμά; Αφού είχα και το παιδί μαζί μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε ναι, τέτοια λωλή που είσαι το είχες! Κι αυτό τι πάει να πει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ότι θα με ντύσεις γλήγορα νυφούλα πάλι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι λες μπρε που να μη σε βλαστημήσω μέρες που είναι; Θα βάλεις μυαλό στο κεφάλι σου καμιά φορά που κάθεσαι κι ονειρεύεσαι γάμους και με ποιον; Το γιο του Νότη! Αυτός μπρε, πέταξε όξω τα ίδια του τ' αδέρφια, το αίμα του, για να πάρει το μαγαζί και την περιουσία του θείου του κι ο γιος του άμα αποφασίσει να παντρευτεί θα περάσει τη νύφη του απέ τα σαράντα κύματα! Ποια είσαι εσύ που επειδής σε καλοκοίταξε για να σε γλεντήσει, θαρρείς που θα στεφανώσει κιόλας; Δε σε τα έλεα και τότες που επήγαμε εκεί με την αδερφή σου; Είπα κι εγώ που ξεχάστηκε το πράμα και να διω στα καλά καθούμενα να βγαίνετε με το παιδί απέ το αυτοκίνητό του; Ούλη η γειτονιά στα παράθυρα ητανάνε κι έκαμε χάζι το χιόνι κι όσοι ακούσανε που σταμάτησε αμάξι καθάρισαν τα τζάμια τους απέ τη θολούρα για να διούνε ποιος είναι! Και να βγεις απέ κει εσύ, χήρα γυναίκα με το παιδί σα να μη συμβαίνει τίποτις; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν τα λες καλά μαμά! Πρώτος βγήκε ο Περικλής, μας άνοιξε την πόρτα και μετά είδαν εμένα και το γιο μου! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τόσο το χειρότερο! Γελάς κι από πάνω με τα ρεζίλια σου; Τι καζίκι ητανάνε αυτό χρονιάρες μέρες Χριστούλη μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εξακολουθώντας να γελάει ευχαριστημένη η Λιωλιώ, άνοιξε τη ντουλάπα κι έπιασε το καινούργιο της φόρεμα που είχε ράψει για την Πρωτοχρονιά. Κανείς δεν ξέρει πώς η μητέρα της γλύτωσε τη συγκοπή όταν είδε τη μακριά μαύρη τουαλέτα που στόλιζαν χρυσές τρέσες και φαρδιά δαντέλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι είναι τούτο μπρε απόλωλη; Εσύ θα βάλεις αυτό το πράμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τούτο είναι φόρεμα βραδινό και ναι, εγώ θα το βάλω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει, μας έφαες πια με τα καμώματά σου! Γι αυτό δε με άφηκες μήτε μια φορά να έρτω μαζί σου στη μοδίστρα που έκαμνες τις πρόβες; Αυτά σκάρωνες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Ήθελα να σε κάμω έκπληξη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ταμπλάς θα μ' έρτει! Πού να σε διει κι ο μπαμπάς σου; Και σαν πού λογαριάζεις να πας κι έραψες τέτοιο πράμα; Ποιο σπίτι βάζει μέσα χήρα για χήρο την Καλή Βραδιά; Δεν το ξεύρεις που ο κόσμος δεν το έχει για καλό αυτό και δεν παγαίνουνε πουθενά οι αθρώποι αυτοί επειδής ούλοι λένε ότι είναι γρουσουζιά το ποδαρικό τους; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, καλά... Κι εμείς τότε που ζούσε ο άντρας μου κι εκάμαμε τα γλέντια και την παραμονή κι ανήμερα κι ερχούτανε πάντα η αδερφή σου που είναι χήρα και την καλοδεχούμαστε, λες να έφερε τη γρουσουζιά και με τόνε πέθανε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συ, η θεία σου ητανάνε πάνου απέ είκοσι χρόνια χήρα, κοντά τα πενήντα ζύγωνε που τον έχασε κι είναι τώρα απάνου απέ τα οδόντα! Αμά είχε χάσει πρόσφατα τον άντρα της μήτε όρεξη για γλέντι θα είχε, χώρια που δεν επιτρέπεται βέβαια, μήτε θα ερχούτανε! Δεν το ξεύρεις που ακόμα και τώρα δε μπαίνει ποτές να καθίσει στην κάμαρα των νιόπαντρων και ίσια με να περάσουνε δεκαπέντε χρόνια έστελνε μόνο τα δώρα και δεν επήγαινε σε γάμοι κι αρρεβώνες; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εντάξει μαμά, το κατάλαβα! Εδώ όμως υπάρχουν κι αθρώποι που δεν φοβούνται να είναι με μένα την πρώτη του χρόνου! Κι επειδής ξεύρω τι σκέφτεσαι, σε λέγω ναι, για τον Περικλή μιλώ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μια μακροσυγγενής που ήρθε κουκουλωμένη κρατώντας ένα δίσκο με τη βασιλόπιτα, διέκοψε τη συζήτηση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είπα να μη τη φέρουμε το βράδυ που θα έρτουμε, επειδής φοβάμαι να μη γλιστρήσουμε στο χιόνι και μας πέσει κάτω! Διείτε πόσο ωραία τη στολίσαμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κατάπιε αναγκαστικά το θυμό της η μάνα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και του χρόνου κοκόνα μου! Καλή χρονιά να έχουμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εσείς, κι εσείς! Πάω τώρα σπίτι ν' ανοίξω το φύλλο για την τυρόπιτα. Μπας και θέλετε να ετοιμάσω κάτι ακόμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι, αρκετά είναι για! Το μπούτι ψήνεται στην κοιλιά της σόμπας, ίσια με το βράδυ θα γένει λουκούμι! Θα έρτει κι η άλλη μου κόρη να βάλει ένα χέρι, θα φέρει και την κρεατόπιτα, πολλά είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την πίτα της με το κρέας, καμιά δεν τη φτάνει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αμ τη δικιά σου με τα τυριά που γένεται σαν αφρός; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά σε λέει η μαμά μου! Λιώνει στον στόμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλες μας καλονοικοκυράδες είμαστε για! Χα χα χα! </b></div>
<div style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4_036Xc9LkisN6gdt9pn0609hNONRhPlnNTfsN6z4ovxmaWJ-h1yRyGrXgpNQuFHRcOhwllRvkHyKxZabQfiimrcZhR1p8b2LWR7CYsbeS6aa9dWfIKsSSD0T2fm5ysqjbiGHA_e_guKY/s1600/ny530.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4_036Xc9LkisN6gdt9pn0609hNONRhPlnNTfsN6z4ovxmaWJ-h1yRyGrXgpNQuFHRcOhwllRvkHyKxZabQfiimrcZhR1p8b2LWR7CYsbeS6aa9dWfIKsSSD0T2fm5ysqjbiGHA_e_guKY/s1600/ny530.png" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b style="background-color: transparent;">Η Καλή Βραδιά πέρασε με φαγοπότι, ευχές και ταραχή για τη μητέρα της που δεν ήξερε από πού θα της έρθει... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλή χρονιά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λιωλιώ μου να χαίρεσαι το παιδάκι σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευχαριστώ θείε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λιωλιώ μου ο,τι επιθυμείς!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευχαριστώ, η καλύτερη ευχή θεία! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η τσαχπινιά και η έμφασή της φούντωσε ξανά τη μητέρα της κι ήπιε μονορούφι ένα ποτήρι κρασί για να καλμάρει τα νεύρα της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Διες χάλι, να δίνει και δικαιώματα! Μήτε να κρυφτεί δε μπορεί!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η γεροντοκόρη ξαδέρφη πετούσε σπόντες όπως πάντα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ωραίο το φουστάνι σου, με γεια! Κι αυτό το μοβ στο γιακά σε φωτίζει το πρόσωπο πολύ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, καλό είναι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Νόμιζα που θα ψούνιζες κάνα μαύρο πάλι, αμά αφού τα ξανοίγεις...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα έτρεμε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σώπα καλέ, τι ξανοίγει; Έτσι το φόρεσε, ένεκα της ημέρας!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Και για μια φορά που θα το έβαζες ξόδεψες τόσοι παράδες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δικοί μου είναι κι ο,τι θέλω τοις κάμω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πλησίασε την ταραγμένη θεία της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Νέα καμώματα κάμει η κόρη σου; Μήτε εσάς υπολογίζει, μήτε τον κόσμο και τα έθιμά μας;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η επόμενη, πρώτη μέρα του νέου χρόνου, ξεκίνησε με σύγχυση και καβγάδες μεταξύ της Λιωλιώς και των γονιών της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάτσε στο σπίτι, το καλό που σε θέλω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε είπα μπαμπά που θα φύγω το βράδυ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πρόσεξε καλά, θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα! Σε απαγορεύω να φύγεις, ακούς που σε μιλάω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με απαγορεύεις; Καλά, θα πάρω το παιδί και τα ρούχα μας να πάμε να μείκουμε σε ξενοδοχείο, ίσα με να βρω σπίτι! Άλλο μαζί σας δε μνήσκουμε, τέλος!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα τον πεθάνεις το μπαμπά σου! Τι σε ήρτε και λέγεις τέτοια πράματα; Άκου θα φύεις με το παιδί να πάτε σε άλλο σπίτι! Μπρε συ, να σε πούμε και μπράβο θέλεις που λογαριάζεις να ξεπορτίσεις χρονιάρα μέρα και μάλιστα με τέτοιο φουστάνι; Εφάγαμε και φέτος στην αδερφή σου το μεσημέρι όπως κάθε χρόνο, πιο μετά ούλο και κάνα μουσαφιρλίκι θα έχουμε, τι άλλο θέλεις; Και τι να πω σε ούλους άμα μ' αρωτήσουνε πάλι πού επήε η κόρη σου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε μια επίσκεψη...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι ντυμένη; Με τουαλέτα φορτωμένη στα χρυσά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να μη τους νοιάζει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η θεία της που μπήκε φουριόζα, προσπάθησε να επιβάλει την τάξη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ησυχάστε μπρε! Ντροπής πράματα να σας ακούει ο κόσμος να μαλώνετε τέτοια μέρα! Δυο μαχαλάδες κάτω φτάνουνε οι φωνές σας! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έκανε νόημα στο γαμπρό της να πάει στο άλλο δωμάτιο κι έμεινε με την αδερφή και την ανιψιά της. Σε λίγα λεπτά η συζήτηση κατέληξε πάλι σε φασαρία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους! Ένα τσάι ήρτα να πιούμε, να ζεσταθούμε κομμάτι και να χωνέψουμε τόσα που φάγαμε και θα με βγει απέ τη μύτη! Άμε να χαρείς μπρε Λιωλιώ μου, με δυο κουταλιές ζάχαρη, ξεύρεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ξεύρω θεία, έγνοια σου.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βόλεψε καλά στην πολυθρόνα την πληθωρική σάρκα της κι έστησε την αδερφή της στον τοίχο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες με τώρα τι γένεται με την κόρη σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα σε πω πράματα να φρίξεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άκουγε προσεκτικά τα ¨καμώματα¨της ανιψιάς της και ξαφνικά το πλατύ της χαμόγελο φώτισε το ολοστρόγγυλο πρόσωπό της. Εκείνη τη στιγμή μπήκε κι η Λιωλιώ κρατώντας ένα φορτωμένο δίσκο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα δε με λες, ντιπ χαϊβάνι είσαι; Αντί να το προχωρήσεις το πράμα με την κόρη σου, την κάμετε και πατιρντί; Μπρε συ, άλλη μάνα στη θέση σου θα έκαμνε τούμπες για το γιο του Νότη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες τα θεία!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες με όμως κι εσύ εκείνος τι σε λέγει τόσο καιρό που τόνε βλέπεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άκουσε και την άποψη της ανιψιάς της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ ωραία με ακούγονται ούλα! Είδες πώς πάνε τα πράματα; Κοπέλα ξύπνια είναι, θαρρείς που την αρέσει να την τραβολογάει ο Περικλής όπως τις άλλες; Και τι καλά που επήε με το παιδί της στο μαγαζί, κυρία! Άλλη στη θέση της θα έπιανε αγκαζέ καμιά φιληνάδα της και θα πάγαινε κουνιστή στο μαγαζί τους εκατό φορές! Και μη σκεφτείς που θα καταδεχότανε εκείνος μπροστά στα μάτια του μπαμπά του να πει θα σας πάω εγώ και να τοις μπάσει στην κούρσα του. Αυτό δε σε λέει κάτι μπρε μπουνταλού; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, αμά δεν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν και δεν να μη λέγεις, ακούς; Άμα θέλουμε να γένει ένα πράμα, το μετρούμε καλά πρώτα κι αγωνιζούμαστε να το πετύχουμε! Θα σε πω βέβαια ότι ναι, κομμάτι νωρίς μπορεί να είναι, αμά οι καλές τύχες δεν χτυπούνε κάθε μέρα την πόρτα μήτε για τις λεύτερες, όχι για την κόρη σου που είναι και χήρα με παιδί! Κι αυτή να πούμε θέλει ένα σύντροφο στη ζωή της και το παιδάκι ένα μπαμπά, να μη το λένε ορφανό... Στο φινάλε, δεν την είπε που θα την στεφανωθεί αύριο, μη κάμεις έτσι! Θαρρείς που είναι χαζοβιόλα και δε μετράει τα πράματα; Άσε να μπούνε και να βγούνε κάμποσες φορές, να έρτουνε κομματάκι πιο κοντά, να διούνε άμα ταιριάζουνε κι ούλα θα πάρουνε σειρά στην ώρα τους. Μπράβο τη λέω που φέρθηκε έξυπνα κι έχει το μεγαλύτερο μυαλό απέ ούλους εδώ μέσα! Και καλά έκαμε κι έραψε το φόρεμα που σπάει κομμάτι το μαύρο, να τη διει και να τη λιμπίζεται, όχι να τον θυμίζει την τύχη της με το μακαρίτη! Άμα τα βρούνε οι δυο τους, ο Νότης ο,τι και να κάμει θα πάει στο βρόντο! Να πας γιαβρί μου που σε κάλεσε και τα μάτια σου χίλια! Ο άντρας που έχει καλό σκοπό φαίνεται απ' ούλη του τη συμπεριφορά κι απέ το χέρι που απλώνει στη γυναίκα και δεν έχει σημασία άμα δεν είναι ακόμα κορίτσι! Άσε τη μαμά και το μπαμπά σου να λένε, εσύ θα κάμεις το σωστό!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σα να ησύχασε λίγο η μάνα με τα λόγια της αδερφής της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μπρε λες να έχει δίκιο; Μακάρι να είναι έτσι τα πράματα... Σωσμός με τούτη δεν υπάρχει, ούλο στις δρόμοι είναι κι ησυχία δεν έχει... Κι άμα είναι το τυχερό της, ο κόσμος ούλος θα βουίξει που τόνε τύλιξε... Τώρα, εδώ που τα λέμε θα πούνε, θα πούνε, αμά στο τέλος θα κλείσουνε τα στόματα μια και καλή! Αυτό που φοβούμαι όμως, είναι ο Νότης που θα μας φάει ζωντανούς! >></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUk7RIwfjQ8fc_QPZgENPog_bpLtyKhyI1JCb0WpMSVF5vC96APFQSB7sTync5LlqH0ohyphenhyphenW1zHssHCjjyEsx7YKhIuPv1ersShjTpwY7lBVQZqi8VZazD82BThxd6U3jS_mg9gKiKnS8O/s1600/xmas.b.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUk7RIwfjQ8fc_QPZgENPog_bpLtyKhyI1JCb0WpMSVF5vC96APFQSB7sTync5LlqH0ohyphenhyphenW1zHssHCjjyEsx7YKhIuPv1ersShjTpwY7lBVQZqi8VZazD82BThxd6U3jS_mg9gKiKnS8O/s1600/xmas.b.gif" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSuVW8-z6jedx_PPxxuRHFduTer24GbDtP4GmUhHRT3PrgPM5_CrE2DCVBwzmzuiCje40DW2D9ABLyQO2uY3JGh3x3iDAgNMz8PTX1S9NdiDG0ZIhgnyTVBenAL6gI34HJtqjh7-QNz8NF/s1600/xmas.b.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSuVW8-z6jedx_PPxxuRHFduTer24GbDtP4GmUhHRT3PrgPM5_CrE2DCVBwzmzuiCje40DW2D9ABLyQO2uY3JGh3x3iDAgNMz8PTX1S9NdiDG0ZIhgnyTVBenAL6gI34HJtqjh7-QNz8NF/s1600/xmas.b.gif" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX8LRmUZYf3ZFdSK-YuVh8SXM-vNIUOLSa-G4oR8auW2L7jjDiaOVabfAXkIfPDYIanYSCBtdITbpwdRfGRAsAC_iEsB3xwCv2Y3gDjtYhL6OsNRnflqyDKe4f4yjpM2VaTviSDp1mtYH1/s1600/nyf47.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX8LRmUZYf3ZFdSK-YuVh8SXM-vNIUOLSa-G4oR8auW2L7jjDiaOVabfAXkIfPDYIanYSCBtdITbpwdRfGRAsAC_iEsB3xwCv2Y3gDjtYhL6OsNRnflqyDKe4f4yjpM2VaTviSDp1mtYH1/s320/nyf47.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-63316721404762611942015-11-30T02:05:00.001+02:002015-11-30T02:05:45.023+02:00Το μυαλό θέλει αέρα και το ορφανό πατέρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_WxAidn5UoKu07maMGwOJVA1KF9x_zrK_87os9jYFONT1efgqG_LauCSPnwUhlJuQq7dk0swWeC2CADrJApTfMZwEGp5FlcflEDQOPbFioMJ-fGCriPTMTAQ05C5IfVFyXelhWtnaJXNA/s1600/r.104.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_WxAidn5UoKu07maMGwOJVA1KF9x_zrK_87os9jYFONT1efgqG_LauCSPnwUhlJuQq7dk0swWeC2CADrJApTfMZwEGp5FlcflEDQOPbFioMJ-fGCriPTMTAQ05C5IfVFyXelhWtnaJXNA/s400/r.104.jpg" width="272" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χήρα μου με τα μαύρα σου και με την τσαχπινιά σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα σιγοτραγουδούσε όσο σερβίριζε το τσάι στα ποτηράκια. Μια πιατέλα με τυροπιτάκια, λεπτές φέτες ψωμιού που ζέστανε στο φούρνο αλειμμένες με φρέσκο βούτυρο κι αρκετά κομμάτια κίτρινο τυρί το συνόδευαν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συμπεθέρα, τη θυμάμαι σαν τώρα που έχασε τον άντρα της...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δεν ήταν ούτε τριάντα χρονών η Λιωλιώ όταν της έφεραν τα μαύρα μαντάτα. Ο άντρας της ξεψύχησε στη μέση του δρόμου καθώς επέστρεφε στο σπίτι από τη δουλειά. Η μεγάλη σακούλα που κρατούσε άνοιξε και ξεχύθηκαν οι λιχουδιές που πήγαινε για τη γυναίκα του και το παιδί τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Απέ την καρδιά του έφυγε ο καημένος... Έτσι την είπανε οι γιατροί... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ενθυμούμαι που μ΄ήλεγες, την έραβε η μοδίστρα τα μαύρα βδομάδες ολόκληρες... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ναι... Ητανάνε πολύ λουσάτη, κοκέτα! Η μαμά της επήγε και την ψούνισε φόρεμα για την κηδεία και κάμποσες μπλούζες και σε λίγες μέρες εμπήκε η ράφτρα στο σπίτι, για να μη βγαίνει όξω και την κουσελεύουνε... Πού να την έβλεπες στο μνημόσυνο του μακαρίτη! Φορούσε ταγέρ και καπελίνα με βέλο, ψηλά τακούνια και γάντια, λες κι ητανάνε να πούμε πολύ πλούσια! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για θυμήσου που ητράβαε η ψυχή τση κινηματόγραφο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Τα τρίμηνα εκάμανε το πρωί κι οι γειτόνισσες που επήγανε μετά και στο σπίτι τη λέγανε για το έργο που θα παγαίνανε να διούνε! Είχε πάει η μια και τις έλεγε την υπόθεση, πολύ ωραίο ητανάνε! Άκουε η Λιωλιώ, καλομαθημένη απέ τον άντρα της στα θέατρα και στοις κινηματόγραφοι ούλη την ώρα κι αρώταγε συνέχεια τι γένηκε μετά... Και τις έλεγε μπράβο, να πάτε, πολύ καλό με ακούγεται! Μέσα της βέβαια, σκεφτούτανε που θα ήθελε να πάει κι εκείνη, τις ζούλεψε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μητέρα της κακοχαρακτήρισε τις γειτόνισσες που αντί να συχωράνε με τον καφέ συνεχώς το μακαρίτη έπιασαν κουβέντα για ηθοποιούς και ταινίες στον κινηματογράφο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ντροπής πράματα! Για το συχώριο ήρθανε αυτές; Γλώσσα μέσα δεν εβάλανε! Κι εσύ μπας και χάσεις και δεν τα μάθεις ούλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε με καλέ μαμά κι εσύ! Καλά κάμανε, ξέφυγε κι εμένα κομμάτι ο νους μου! Τόσο καιρό κοντεύω να τρελαθώ η έρμη με το κακό που γένεται συνέχεια... Δε με φτάνει αυτό που με βρήκε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το ξεύρω μπρε παιδάκι μου, αμά τι να κάμουμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Κι αυτή η πεθερά μου ησυχία δεν έχει! Πάει κι έρχεται κάθε μέρα κι ούλο τραβάει τα μαλλιά της και τσιρίζει! Τον πρώτο καιρό κι εγώ έτσι ήμουνα κι είχε κι αυτή τα δίκια της σα μάνα, αμά το έχει παρακάνει τρεις μήνες τώρα! Σε λίγο θα τη διούμε πάλι να έρχεται, δεν την έφτανε τόση τσιρίδα το πρωί στην εκκλησία...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τσίπα δεν έχεις πάνω σου μπρε Λιωλιώ και σε φταίει η χαροκαμένη και δύστυχη μάνα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα με φταίνε κι άσε με!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο καιρός περνούσε κι οι καβγάδες στο σπίτι ήταν καθημερινοί. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα κόρη μου να πάμε στα μνήματα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να πάμε μαμά! Αμά όχι την ώρα που θα είναι κι η πεθερά μου εκεί...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε ντρέπεσα μπρε Λιωλιώ;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μετά τον καβγά μεταξύ νύφης και συμπεθέρων, η μάνα κατέφυγε στην αδερφή της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν την ήθελε που ερχούτανε η χριστιανή, επειδής κλαίει συνέχεια το παιδί της... Η αλήθεια, άμα φτάνει στο μαχαλά, ούλος ο ντουνιάς την ακούει απέ το κάτω σοκάκι... Φωνάζει, τραβάει τα μαλλιά της... Με το που μπήκε μέσα, πιο χειρότερα γένηκε, ρούχο άσκιστο δεν άφηκε πάλι απάνω της! Η κόρη μου την έλεγε να ηρεμήσει κομμάτι, αμά πιο χειρότερα γενούτανε εκείνη. Την έσουρε η προκομμένη η ανιψιά σου ένα σωρό λόγια και μπήκε στην κάμαρή της. Την έκλεισε και την πόρτα δυνατά, που έφυε το κλειδί και πήγε στην άλλη άκρη... Θύμωσε η συμπεθέρα και γένηκε της τρελής! Μέχρι και μαζί μου τα έβαλε, λες και δεν την ήθελα μήτε κι εγώ... </b><b>Ντροπής πράματα και πού να τα πω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η επόμενη φασαρία έγινε όταν η κόρη τους δήλωσε ότι μετά το χρόνο θα έφευγε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Η αδερφή κι ο γαμπρός της ήταν οι πρώτοι που το αποφάσισαν κι όταν οι γονείς είδαν ότι θα έμεναν πίσω ολομόναχοι, αναγκάστηκαν να τους ακολουθήσουν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ενθυμούμαι που συναντήσαμε τσι αδερφάδες συμπεθέρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και μας έκαμαν χαρά μεγάλη! Δεν αξιωθήκαμε να πάμε στο σπίτι της που μας κάλεσε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η θεία τση μου ήλεγε ότι δεν τη βρίσκεις κι εύκολα, δεν ηκάμαμε κι εμείς απόφαση... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με την καρδιά να πεταρίζει από την πρωτόγνωρη αίσθηση ελευθερίας, η Λιωλιώ απολάμβανε όλα όσα είχε στερηθεί τον τελευταίο χρόνο στην Πόλη. Αρχικά, ο</b><b> μικρός της γιος ήταν η αφορμή να χάνεται στις βόλτες και στις εκδρομές, έκανε έτσι αρκετές γνωριμίες. Σύντομα άρχισαν οι προσκλήσεις σε διάφορες εκδηλώσεις, που πήγαινε ντυμένη πάντα σαν φιγουρίνι. Στενές φούστες με φαρδιές ζώνες που τόνιζαν τη λεπτή της μέση και μπλούζες κολλητές που διέγραφαν το μπούστο, έκαναν τους αρσενικούς να σφυρίζουν στο πέρασμά της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γονείς κι η αδερφή της έκαναν προσπάθειες να τη συγκρατήσουν, αλλά εκείνη δεν άκουγε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε κόρη μου, ούλο δικοί μας αθρώποι έχουμε τριγύρω, του κόσμου οι συγγενείς! Κάτσε κομματάκι μέσα να σε διει το σπίτι και το παιδί σου! Κι η αδερφή σου κι ο γαμπρός μας είπανε να βγαίνετε μαζί στοις περιπάτοι για...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εδώ τα ίδια θα με κάμετε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με τα ωραία της ρούχα, φορτωμένη χρυσαφικά και μαλλιά πάντα φροντισμένα από την κομμώτρια που επισκεπτόταν κάθε εβδομάδα, περπατούσε κι έτριζαν τα πεζοδρόμια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γυναίκες κι εδώ την κουτσομπόλευαν κι έτρεμαν βλέποντας τους άντρες να στενάζουν στο πέρασμά της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είδατε χτένισμα η χήρα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ντροπή της!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και τόσα χρυσά πάνω της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι τιμάει τον άντρα της;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Απ' το πρωί βγαίνει ντυμένη και στολισμένη! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι είναι φρέσκο ακόμα το πράμα! Το χρόνο του κάνανε και δρόμο, ήρθανε εδώ! Έμεινε πίσω η μάνα και τ' αδέρφια του... Κρίμας τη γυναίκα να μη ξαναδεί τον εγγονό της που είναι ίδιος ο πατέρας του, ο γιος της... Σκεφτείτε τον καημό... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτοί θα του ανάβουν το καντήλι στο μνήμα κι η χήρα του στο σουλάτσο! Τς τς τς...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έχει στο σπίτι τη φωτογραφία του απάνω στο μπουφέ και δίπλα το καντήλι ανάβει συνέχεια. Μου τα είπε η διπλανή της που πίνουνε καφέ! </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μμμμ... Για τα μάτια του κόσμου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ νοικοκυρές είναι λέει, αστράφτουν!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το σπίτι τους ήταν πάντα ανοιχτό κι οι γηραιότερες γειτόνισσες έβρισκαν αφορμή για πηγαινέλα. Οι νεότερες την κοιτούσαν με μισό μάτι κι έφτυναν τον κόρφο τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εμ, φοβούντουσαν τοις αντράδες τους! Κοπέλα πράμα με ούλα της τα καλά και χηρευάμενη... Η αλήθεια, δεν εγύριζε τα μάτια της σε κανένα, δεν ήτουνε τέτοια κοπέλα. Το όνομα όμως άμα είναι να σε βγει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Η χήρα μέσα κάθεται κι έξω την κουβεντιάζουνε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καλά την κάμουνε! Να κοιτάνε τα σπίτια τους και να μη τους νοιάζει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καλά σε λέει η μαμά σου μπρε ξαδέρφη! Πρόσεχε κομμάτι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ο,τι θέλω θα κάμω και λογαριασμό δεν έχω να δώσω σε κανέναν! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Είναι πολύ νωρίς ακόμα μπρε κόρη μου, τρελάθηκες πια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Και τι θες να κάμω μαμά; Να μνήσκω πάλι μέσα στο σπίτι όπως στην Πόλη και να βγαίνω μόνο για να πάω στα μνήματα; Τέτοια ζωή δεν τη θέλω! Αφού ητανάνε αυτό το τυχερό μου, να χάσω τον άντρα μου νέο κι εγώ ακόμα πιο νέα απέ το συχωρεμένο, τι να κάμω για; Να πέσω κι εγώ στο λάκκο να με θάψουνε μαζί του έπρεπε, για να μη με κουσελεύει ο κόσμος; Αυτό θέλατε ούλοι σας;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κανένας δε σε είπε τέτοιο πράμα! Και νέα είσαι και παιδί μικρό έχεις κι άμα περάσουνε τα χρόνια να ξαναπαντρευτείς! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Πότε; Άμα γεράσω και γίνει η μούρη μου σαν το σφουγγαρόπανο; Ποιος θα γυρίσει να με κοιτάξει τότε μαμά; Κάνας γέρος που θα με πάρει για να τον κάμω τη νοσοκόμα; Κι ύστερις ποιος σε είπε που βγαίνω και ψάχνω για άντρα, ε; Να βγω κομματάκι απέ τοις τέσσερις τοίχοι που είμαι ένα χρόνο κλεισμένη θέλω, να πάρω κομμάτι αέρα και να μην ακούω άλλα κλάματα και μοιρολόγια! Ε, άμα είναι να με βρεθεί κι ένας καλός άθρωπος που να ταιριάξουμε, να έχει και το παιδί μου ένα μπαμπά, απτάλα είμαι να μη πω το ναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η ξαδέρφη της που είχε περάσει τα τριανταπέντε και δεν είχε γυρίσει μάτι αρσενικό να την κοιτάξει λόγω της ιδιοτροπίας και της ξινίλας που ήταν ολοφάνερη στο πρόσωπό της, τη ζήλευε από παλιά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>-<<Και ποιος να σε πάρει χήρα γυναίκα; Φρέσκο είναι ακόμα το πράμα, γρουσουζιά θα ήτονε να σε στεφανώσει κάνας άνθρωπος...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα λόγια αυτά προσπάθησε να μη τα ξεστομίσει, το βλέμμα της όμως έλεγε άλλα τόσα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoLfYIPpjZRYIdQyxUmzoRtlGB1ol6lIT2hJpYOh8Pu1kI_qkc1WNrIWfIydowNpDSdgjMEx-3yxDVokvUO9yMP1H2qdQLMKA6yRKbNNx4t8eWvp9rZIO8-a_mglT7roN3C4C1yDF-VKl-/s1600/pf84l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoLfYIPpjZRYIdQyxUmzoRtlGB1ol6lIT2hJpYOh8Pu1kI_qkc1WNrIWfIydowNpDSdgjMEx-3yxDVokvUO9yMP1H2qdQLMKA6yRKbNNx4t8eWvp9rZIO8-a_mglT7roN3C4C1yDF-VKl-/s1600/pf84l.gif" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα τραπέζια στο ζαχαροπλαστείο του Νότη ήταν φορτωμένα με πολύχρωμα γλυκά και παγωμένα ροφήματα. Στις αναπαυτικές καρέκλες κάθονταν κομψές κυρίες που συζητούσαν ξέγνοιαστες και χαμογελαστές. Οι περισσότερες συνοδεύονταν από καλοντυμένους κυρίους, με κοστούμι και γραβάτα. Οι σερβιτόροι με τις κάτασπρες ποδιές, δεν προλάβαιναν να παίρνουν παραγγελίες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<div class="gmail_default">
<b>Η φήμη των γλυκών και των παγωτών του τον είχαν κάνει διάσημο και δεν έβρισκες εύκολα χώρο να καθίσεις. Όλη σχεδόν η κοσμική Αθήνα περνούσε από κει τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για να τα γευτεί και γέμιζε ο τόπος χάρη κι ομορφιά. </b></div>
<div>
<b>Γεννημένος και μεγαλωμένος ως τα έξι του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, ήρθε με τους γονείς και τ' αδέρφια του στην Αθήνα. Ο θείος του είχε ανοίξει το ζαχαροπλαστείο, όταν ήρθε στην Ελλάδα ακολουθώντας τη γυναίκα που αγάπησε.</b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Από οικογένεια ευκατάστατη εκείνη, καλομαθημένη, με πατέρα τυρέμπορο, είχε επισκεφθεί την Πόλη για τουρισμό με τη μητέρα της και κάποιους στενούς συγγενείς. Συναντήθηκαν στο μαλεμπιτζίδικό του όταν κάθισαν για φρέσκο καϊμάκι και γλυκό κουταλιού κι ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Πέρασαν τρεις μήνες με καθημερινή σχεδόν αλληλογραφία κι όταν ο νέος κατάλαβε ότι η αγαπημένη του δεν σκόπευε ν' αποχωριστεί το σπίτι και την οικογένειά της, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πατρίδα του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Το μαγαζί πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια του πατέρα του Νότη, που μέχρι τότε βοηθούσε σαν υπάλληλος το μεγαλύτερο αδερφό του, έχοντας κι ένα μικρό μερίδιο στην επιχείρηση. Ήταν ακόμα μικρός κι ελεύθερος, έξυπνος και δουλευταράς.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Το ζαχαροπλαστείο και στην Αθήνα έκανε χρυσές δουλειές. Υλικά ολόφρεσκα και μυρωδιές που ξεσήκωναν τους περαστικούς, βιτρίνα ολόφωτη ζηλευτή και κομμάτια μεγάλα που πάντα τα συνόδευε με λαχταριστά δροσιστικά, ήταν τα μυστικά του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Η χήρα μάνα του που τον ακολούθησε θέλοντας να προσφέρει τη βοήθειά της στο νέο ξεκίνημα του παιδιού της, έστυβε τα φρέσκα φρούτα και γέμιζε τις κανάτες. Κάθε καλοκαίρι, πολλά κιλά βύσσινο περνούσε από τα χέρια της κι είχαν όλο σχεδόν το χρόνο εκτός από το γλυκό και υπέροχη βυσσινάδα. Κανένας άλλος ζαχαροπλάστης δεν τα κερνούσε κι ούτε συνόδευε τον καφέ και τη ζεστή σοκολάτα με μπόλικα μπισκότα και κουλουράκια. Μάνα και γιος ήταν πανέξυπνοι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Όταν έγινε ο γάμος και τακτοποιήθηκε το ζευγάρι γύρισε στην Πόλη, στον άλλο της γιο. Μια ευτραφής κυρία από τα μέρη τους ανέλαβε τη δουλειά των αναψυκτικών, των γλυκών κουταλιού και ταψιού. Όλα τα άλλα τα έφτιαχνε ο γιος της με τη βοήθεια αρκετών υπαλλήλων.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Δύο παιδιά απέκτησαν αλλά δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν. Πέθαναν από μια βαριά κολλητική αρρώστια που θέριζε πολύ κόσμο εκείνη την εποχή. Μ' αυτό τον καημό έφυγε η μάνα μετά από λίγα χρόνια κι όταν πέρασε αρκετός καιρός από το χαμό της αποφάσισε κι ο άλλος αδερφός να έρθει στην Ελλάδα. Ο,τι είχε και δεν είχε ο μεγάλος, έμενε σ' αυτόν και τα παιδιά του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Είχε πια κουραστεί και σκόπευε ν' αποσυρθεί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο Νότης τις ώρες που δεν πήγαινε σχολείο, δεν έβγαινε στο δρόμο να παίξει με τ' άλλα παιδιά, αντίθετα από τα αδέρφια του που τη νύχτα μαζεύονταν στο σπίτι. Χωμένος πίσω από το μαγαζί, δίπλα στα τεράστια τσουκάλια που σιγόβραζαν οι μυρωδάτες κρέμες και τα σιρόπια, παρακολουθούσε μόνιμα πασαλειμμένος με σοκολάτα τους γονείς του που μεγαλουργούσαν. Πρόθυμος πάντα να βοηθήσει, ανακάτευε με τις κουτάλες, έσπαγε τ' αυγά, έτριβε τις φλούδες των εσπεριδοειδών κι έβγαζε με πολλή προσοχή τα κουκούτσια απ' τους χυμούς τους. Ο,τι περίσσευε στις λεκάνες το μάζευε σ' ένα μεγάλο πιάτο και το απολάμβανε πριν έρθουν τα ιδρωμένα αδέρφια του με τα γειτονόπουλα και του το πάρουν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Οι καβγάδες τους ήταν καθημερινοί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μόνο να τρώτε ξεύρετε και να παίζετε όξω, άλλο τίποτα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καλά κάμουμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ναι, αμά εγώ που βοηθάω θα τρώω τα πιο πολλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Οι καρπαζιές κι οι κλοτσιές έδιναν κι έπαιρναν. Μάταια οι γονείς προσπαθούσαν να τους χωρίσουν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Με αυτό το σκεπτικό μεγάλωσε ο Νότης και δεν άργησε το συμφεροντολογικό μυαλό του να κατεβάσει χίλιες δυο ιδέες προκειμένου να τους διώξει από την επιχείρηση. Ακόμα και το θείο τους δεν έπαυε να πλευρίζει για να πάρει τα περισσότερα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Έτσι κι έγινε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα δυο αγόρια πήραν τους παράδες από την πώληση του σπιτιού και του μαγαζιού τους στην Πόλη κι από το θείο ελάχιστα χρήματα κι ένα οικόπεδο στην εξοχή. Ο Νότης που "τον εκτιμούσε και πολύ σεβόταν τους κόπους του, λάτρευε το ζαχαροπλαστείο όπου πέρασε κοντά του όλα σχεδόν τα παιδικά του χρόνια" δίκαια βεβαίως θα ήταν ο κύριος κληρονόμος του. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ούλα τα μυστικά της δουλειάς τα ξεύρω θείε μου! Ακόμα κι όταν ερχούμασταν εδώ στο σπίτι σου να διούμε κι εσένα και τη θεία, οι άλλοι έπαιζαν όξω με τις γάτες και τοις σκύλοι κι εγώ καθόμουν στα γόνατά σου, τα θυμάσαι! Όπως τα έσιαχνες κι εσύ κι ο μπαμπάς μου, ίδια θα τα κάμω κι εγώ! Άμα μπούνε αυτοί στη δουλειά, άλλα πράματα θα κάμουν και θα χάσει το καλό όνομα που έχει! Κάτι γαλλικά κι εγγλέζικα άκουα που λέγανε, κάτι ανοστιές που έχουνε κει στα μέρη που είναι λίγο πιο μακριά από δω... Μήτε μαλεμπί δε θα σερβίρουνε, τίποτις! Τα μυαλά τους πάνω απ' το κεφάλι τους σε λέω! Αμαρτία, μεγάλη αμαρτία δεν είναι για; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τεταρταίος έπιανε το θείο και μόνο που το σκεφτόταν. Με το πες πες όμως τον κατάφερε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα χρόνια περνούσαν και το μαγαζί μεγάλωσε. Με τα λεφτά που είχε, αγόρασε το διπλανό σπίτι κι έτσι το επέκτεινε. Ξαναγύρισαν τρίδιπλα και παραφούσκωσε ο λογαριασμός του στην τράπεζα. Παντρεύτηκε μια άξια γυναίκα που βαστιόταν κι εκείνη καλά από παράδες και του χάρισε τρία παιδιά. Ένα γιο και δυο κόρες που τις καλοπάντρεψε, τις προίκισε και ξένοιασε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Ο κανακάρης τους ήταν η μεγάλη του αδυναμία. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Κοίτα μπρε μη σε τυλίξει καμιά καπάτσα! Να είσαι ξύπνιος σαν κι εμένα, την καλύτερη να πάρεις! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Δε σε είπα μπαμπά που είμαι μικρός ακόμα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τα τριάντα επάτησες, καλός είσαι για! Με τη μια και με την άλλη που γυρίζεις, καλά κάμεις κοτζάμ άντρας, αμά να προσέχεις γιατί γαμπροί τέτοιοι δεν βρίσκουντε εύκολα κι είναι πολλές που σε καλοβλέπουνε! Γι αυτό σε τα λέω μπρε μπουνταλά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μη φοβάσαι, δεν παντρεύουμαι εγώ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Τα προξενιά έφταναν το ένα μετά το άλλο. Κόρες καλών οικογενειών, όμορφες και παραλούδες, που του ταίριαζαν γάντι, όμως ο νέος ήταν ανένδοτος κι οι γονείς δυσανασχετούσαν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Τόσες κοπέλες και καμιά δε σε αρέσει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Καμιά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Μα ούλες με κουσούρια είναι μπρε γιε μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>- Ωχ! Άσε με μπαμπά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b>Πού να φανταζόταν ότι η καρδιά του θα χτυπούσε για την όμορφη και ζουμερή Λιωλιώ που επισκέφτηκαν με τη μητέρα και την αδερφή της το "στέκι" των πατριωτών τους!!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white;">
</div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-76442864936641433382015-11-10T00:58:00.000+02:002015-11-10T00:58:52.062+02:00Με γλυκό κουταλιού και καφεδάκι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi24CJT4nHH-Mtwkt327uNEGzrc065TnPFaU_uxaaIOMSfTXp79uF43Njj2B_TrX6ZE85BvDjW1i3amGPZKhdvhy2geGbG4kn9cifz7j34N8M7f9GnJnWNbwNQ4Rik8ABLM0hfcvvKmUVmW/s1600/906.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi24CJT4nHH-Mtwkt327uNEGzrc065TnPFaU_uxaaIOMSfTXp79uF43Njj2B_TrX6ZE85BvDjW1i3amGPZKhdvhy2geGbG4kn9cifz7j34N8M7f9GnJnWNbwNQ4Rik8ABLM0hfcvvKmUVmW/s1600/906.gif" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Γεια στα χέρια σου μπρε Σουλτάνα, πολύ σε πέτυχε το μελιτζανάκι! </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Σάματις τα δικά σου πάνε πίσω Άνθω; Ούλα σου νόστιμα είναι!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω βγήκε από το μπάνιο πασαλειμένη με παχιά πομάδα και το κεφάλι τυλιγμένο σε τουρμπάνι. Ο καφές της κρύωνε αλλά οι ομορφάδες της είχαν μεγαλύτερη σημασία. Όταν έμενε στης ξαδέρφης της στο σπίτι, ήταν η καλύτερή της! </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πώς το έσιαξες ξαδέρφη; Ίσια με τα τώρα τόσο καλό δεν το έχω κάμει, στο δέσιμο με χαλνάει...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Σουλτάνα την κοίταξε παραξενεμένη.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Δεν το άφηκες να βγάλει ούλα του τα ζουμιά! Θα σε τα πω εγώ απ' την αρχή και με λέγεις πού δεν το πρόσεξες!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Καμιά πενηνταριά μελιτζανάκια εκαθάρισα καλά, τα χάραξα και τα έβαλα στο τσουκάλι με νεράκι, έστιψα κι ένα λεμόνι.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα σκέπασα με το πιάτο κι έβαλα απέ πάνου κείνη τη φαγιάντσα που είναι βαριά, για να τα κρατάει σκεπασμένα και να μη με μαυρίσουνε.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Άλλαξα κάμποσε φορές το νερό και μετά τα έδωσα μερικές βρασούλες, τρεις να σε πω, με άλλο νεράκι, ξεύρεις.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτά τα έκαμα απέ το βράδυ, για να στεγνώσουνε ούλη τη νύχτα στις πετσέτες. Μια κάτω και μια απέ πάνω. </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω χτύπησε τα χέρια νευρικά.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αχ! Γι αυτό δε με πέτυχε! Ίσια με δυο ωρίτσες να σε πω το άφηκα να στραγγίσει... Φτου!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε, ναι! Κομματάκι υπομονή θέλει...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πες με μετά πώς το έσιαξες!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το πρωί ζεμάτισα τα μύγδαλα, τα έφερα κάμποσε βόλτες στο τηγάνι να καβουρντιστούνε καλά κι έπιασα το σιροπάκι.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ένα κιλό ζάχαρη και πιο λίγο νερό κι άμα αρχίνισε να δένει έριξα κομματάκι ξινό, μοσχοκάρφια και τα μελιτζανάκια που τα είχα βάλει μέσα και μυγδαλάκια. Τα υπόλοιπα τα έριξα έτσι μέσα.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτά όμως ακόμα βγάζουνε τα υγρά τους και τ' αφήνω κάμποσο, ίσια με να μείκει με το σιροπάκι.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τον τέντζερε κουνάω κομμάτι, να ποτίσουνε καλά κι είναι έτοιμο! </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κομμάτι βανίλια δε βάζεις;</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι μπρε, βάζω μια ιδέα! Καλά που με τη θύμησες,την ξέχασα! </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τώρα πια, δε θα με ξεφύγει! Το ωραίο γλυκάκι απ' το δέσιμο φαίνεται για! Έτσι δεν είναι;</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βέβαια!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Δε με λες, η συμπεθέρα η Μαρίκα πότε θα έρτει;</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Νωρίς είναι ακόμα... Θα περάσει κι απ' την κόρη της να διει μη και θέλει να την ψουνίσει κάτι, να την κάμει και καμιά δουλειά... Έγκυος αφού είναι, ούλο και θα έχει χρεία...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έτσι είναι... Να διεις που θα κάμει αγόρι, βλέπω την κοιλιά της...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι εμένα έτσι με φαίνεται να σε πω... Ας είναι με το καλό να λευτερωθεί και να είναι σωστό και γερό το παιδί... Σε δυο μήνες θα το έχουμε το γιαβρί μου! Κι αυτός ο γιος μου πια, έχει παλαβώσει! Ούλο με λέει που θα κάμει το Γιωργάκη και θ' αναστήσει τον πατέρα του...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ανθούλα χαμογελούσε όπως πάντα μαζεύοντας με το κουταλάκι το σιρόπι. Ήπιε νερό και σταύρωσε τα χέρια χαζεύοντας τα ροζέ νύχια της. Όσο η Βενέτω απολάμβανε τον καφέ της μ' ένα τσιγάρο, ήρθε η σειρά της να χωθεί στο μπάνιο και να πασαλειφτεί με την απαλή, φρέσκια και μυρωδάτη κρέμα.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μμμμμ... Τι έβαλες μέσα Σουλτάνα και μοσκομυρίζει;</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Λαδάκι του τριαντάφυλλου που είναι για τις ζάρες! Μαζί με το μελισσοκέρι και το βουτυράκι, είναι πολύ ωραία!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω ήθελε τη συνταγή ολόκληρη.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θα σε πω, αμά μη ξεχάσεις τίποτις, ναι;</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πες με μπρε κι έγνοια σου!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τα πέταλα απ' τα ρόδα του Μαγιού που είναι στις δόξες τους θα πάρεις και θα γιομίσεις ένα γυάλινο καβανόζι μεγάλο μαζί με λάδι καλό, αμά να τα σκεπάζει!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θα τα αφήκεις στο παράθυρο μπροστά, να μη τα χτυπάει όμως ο ήλιος, δεν κάμει!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μετά απέ δυο βδομάδες θα τα βγάλεις απέ κει αφού τα σφίξεις καλά και θα βάλεις άλλα μέσα κι άφηκέ τα καμιά δεκαριά μέρες ακόμα.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ύστερις τα σουρώνεις αφού πάλι τα σφίξεις καλά και τα πετάς, άχρηστα είναι. Το λάδι είναι έτοιμο!</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θα σιάξεις ροδόνερο, ξεύρεις πώς το κάμουμε! Άμα βαριέσαι, το παίρνεις κι έτοιμο στο μπουκαλάκι το άσπρο που είναι, να ζητήξεις και μελισσοκέρι που είναι απαραίτητο. </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θα βάλεις μια κουταλιά της σούπας στο μεγάλο μπρίκι, απάνου απέ μια κατσαρόλα που βράζει νερό, για να λιώσει χωρίς να σε κολλήσει και μια κουταλιά βουτυράκι απέ το καλό. Θα ρίξεις μετά ένα ποτηράκι του κρασιού απ' το λάδι κι άλλο ένα ροδόνερο.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Με την ξύλινη πιρούνα θα τ' ανακατώνεις κάμποση ώρα κι άμα κρυώσει θα τη βάλεις στο βάζο και θα το κλείσεις καλά.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μεγάλη φασαρία έχει μπρε ξαδέρφη...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άντε καλέ! Και πού να σ' έλεγα να σιάξεις και το ροδόνερο που θέλει πόσες ώρες στην κατσαρόλα για να γένει! </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να με λείπει, άσε με...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ανθούλα έβαλε και στα χέρια και στα πόδια σηκώνοντας τη φούστα της. Απαλή και μυρωδάτη η αγνή κρέμα, άφηνες λες μετάξι σε κάθε πέρασμα στο δέρμα. Φεύγοντας, θα της έδινε σίγουρα ένα βαζάκι η αδερφή της... </span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Μαρίκα κατέφθασε δροσερή κι αρωματισμένη μέσα στο εμπριμέ της φόρεμα. Με μπλε φινετσάτα παπούτσια που είχαν λίγο τακουνάκι, ίσα να δίνουν χάρη στο βάδισμα και μπλε τσαντάκι με κλιπ. Οι μικρές πέρλες στο λαιμό και τ' αυτιά ήταν διακριτικές για πρωινές επισκέψεις.</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Χρειαζούτανε το καφεδάκι τώρα...</span></b></div>
<div class="gmail_default">
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι για! Σε στυλώνει η αλήθεια συμπεθέρα... Ήπιαμε ούλες πάλι για να σε κάμουμε παρέα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>- Κι εγώ ήπια με την </b><b>Αγλαΐα μου </b><b>τον πρώτο. Ένα γάλα στο σπίτι κι ήφυγα γρήγορα να προλάβω τσι δρόμοι μη πιάσει η βροχή... Την ηψούνισα ο,τι ήθελε, για να μη σηκώνει βάρος και τα άλλα ο πατέρας τση... Ο Ιάκωβος θα αργήσει και σήμερα ίσα με να γυρίσουν απ' την άλλη άκρη με τσι αφεντικοί... Πολύ ωραίο είναι λέει το ξενοδοχείο που χτίζουνε, με μεγάλοι μπαχτσέδες! Και θα παραθερίζει ούλος ο καλός κόσμος που έχει πολλοί παράδες!</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ωραία που θα είναι! Με τα είπε κι εμένα, αλλά φχαριστήθηκε πολύ κι η Αγλαΐτσα μας! Να τον πούμε να μας πάει κι εμάς κει πέρα στα εξοχάς να το διούμε, να πάρουμε και καθαρό αέρα! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, ναι! Ηξεύρεις όμως και ποια άλλη θέλει;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ποια καλέ;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η Ευταλού! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ποιος σε το είπε, ο γιος μου;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι συμπεθέρα! Χα χα χα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μα δεν άκουσα τίποτις προχτές...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όσο ρωτούσε η Χρόνα να μάθει για το γαμπρό τση Δοξούλας, τα είπανε αυτοί!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α, τον άτιμο! Να διεις που θα την πουλήσει και το διαμέρισμα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τώρα που θα ησυχάσουνε αφ΄τση ανιψιάς τση το ζήτημα, θα το ιδεί πιο καλά το θέμα...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ας είναι... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω που είχε εγκατασταθεί πάλι στης ξαδέρφης της κάμποσες μέρες, έβαζε δαφνέλαιο στις άκρες των μαλλιών της και μπήκε στη συζήτηση φορτσάτη.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να διείτε που λογαριάζει για το ζεύγος άμα στεφανωθούνε, να πάνε και να μείκουνε εκεί στο ξενοδοχείο. Άλλο λόγο δεν έχει να την κόφτει και να θέλει να πάει στις εξοχές να το διεί... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μεγάλο καλό ήκαμες και θα το ιδείς μπροστά σου! Κι εσύ κι η συμπεθέρα μου!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Είδατε όμως η Σπυριδούλα πώς το προχώρησε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι μπρε Άνθω! Λίγο πράμα είναι να περνούν τα χρόνια και για τον άντρα; Χώρια που ο κόσμος θα λέγει τα δικά του...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Εκεί βασίστηκε η Βενέτω όταν έπιασε την κουβέντα με τη γειτόνισσα και κατέληξαν να πίνουν καφέ στο σπίτι της. Πήγε στης Ευταλούς και δεν τη βρήκε στο σπίτι. Στάθηκε για λίγο κοιτάζοντας το δρόμο μήπως και φανεί, όταν τη φώναξε η Σπυριδούλα. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μπουρεί κι να αργήσει! Έφυγι ντυμένη, θα είνι κάνα τέταρτο... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κρίμας κι έκαμα τόσον δρόμο...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έλα μέσα να πιούμι ένα καφέ κι μπουρεί να έρθει! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η κουβέντα έφτασε στα χωρίσματα της Δοξούλας κι έμαθε για της Χρόνας τα καμώματα.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Απέφευγε να πηγαίνει στης Ευταλούς τους τελευταίους μήνες για να μην έρθει σε δύσκολη θέση όσον αφορούσε το γιο της. Ο Πάντος ξεροστάλιαζε στη γωνία του δρόμου για να δει την κοπέλα που είχε κλειστεί στο σπίτι και δεν έβγαινε ούτε για θελήματα. Η θεία της προφασίστηκε ότι είναι άρρωστη για να πάει να της σταθεί. Πόνοι στη μέση που δεν της επέτρεπαν να κάνει τις δουλειές της. Ούτε στο φούρνο για ψωμί δε μπορούσε να πάει.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Δοξούλα βγήκε αναγκαστικά από το σπίτι και πήγε να τη βοηθήσει. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Την ευτσήν μου να έσιεις κόρη μου! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Περαστικά σου θκειά μου! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ευχαριστώ σε πολλά!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μη νοιάζεσαι, σαν τη μάνα μου έχω σε.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Οι ξαδερφάες σου εν μακριά τζαι έχουσιν τα κοπελούθκια τους, ίντα μπου να μου κάμνουν; Αγαπώ σε πολλά κορούα μου τζι εν θέλω άλλο να κλαίεις... Στον θκιάλο να πάει τζαι πρόσεχε μη σου κοντέψει... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όι, εν θέλω! Εσιχάθηκέ τον η ψυσή μου...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μπαινόβγαινε η κοπέλα για τα ψώνια της ημέρας κι οι γειτόνισσες την κουτσομπόλευαν.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αδυνάτισε πολύ αυτή...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Λίγο το ΄χεις αυτό που έγινε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να χωρίσει μετά από τόσα χρόνια;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και ποιος θα γυρίσει να την κοιτάξει που της βγήκε τ΄όνομα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Δύσκολο πράμα, πολύ δύσκολο... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το γιο σου πρόσεχε! Η Ευταλού σάμπως τον καλοκοίταξε προχτές!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Φτου στον κόρφο μου! Ας πάρει τα μούτρα της η Κύπρια να πει καμιά κουβέντα και θα της πω εγώ!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μαγείρευε κι έτριβε της μέση της θεία της με οινόπνευμα και της έβαζε ζεστές πετσέτες. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Πάντος που σχεδόν μόνιμα παραμόνευε, την έπιασε ένα πρωινό καθώς γυρνούσε από το μπακάλη. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θκειά, είπεν μου ότι αγαπά με ακόμα...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εσσού ίντα μπου λαλείς;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εν ξέρω... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η Χρόνα εν θέλει ν' ακούσει... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ξέρω το... Εκοίταζέν με άγρια με την μούτην ψηλά... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εχόρευκεν τόσον τζαιρόν που ήσουν μιτά του τζι εμάθενεν τα ούλα...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τον αγαπούσα θκειά... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ξέρω το... Κελετζού! Ίντα μπου να σε κάμνω τώρα; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δεν έβλεπε να έχει μέλλον με τον Πάντο. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Από τη μια η μάνα του δεν άκουγε κουβέντα, απ' την άλλη εκείνη δεν τον ήθελε με την καρδιά της. Αν ήταν αλλιώς μπορεί να έλεγε το ναι για να μπει στο μάτι του πρώην αρραβωνιαστικού της. Και τι τύχη θα είχε αυτός ο γάμος; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Q8cIS88y5IvFEVG-MGZm8IfD2SYrEISEU9vkhAJdBbQ9CQawon9NqB_U-71FNCa1CU9PXyledFqdUgHu9Rhp_R1VY8ezRjbAmtymw2KBtscCOXmYWHfieEvFie7-XPjmbG2ue884J-bt/s1600/tmnl.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Q8cIS88y5IvFEVG-MGZm8IfD2SYrEISEU9vkhAJdBbQ9CQawon9NqB_U-71FNCa1CU9PXyledFqdUgHu9Rhp_R1VY8ezRjbAmtymw2KBtscCOXmYWHfieEvFie7-XPjmbG2ue884J-bt/s320/tmnl.png" width="320" /></span></a></div>
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κρίμας είναι να χαθεί το κορίτσι Σπυριδούλα μου! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε, ναι, βέβια...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τόσο καλή, νοικοκυρά, όμορφη, προικισμένη όσο λίγες...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θα την δώκει κι η θεία της έμαθα, ε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, ναι!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αφού αυτή διν είνι άκληρη, έχει τις κόρες της κι τις πάντριψι...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θα σε τα πω για να ξέρεις! Οι γονιοί τους και τ' αδέρφια τους σιάξανε προίκα για τις δυο κόρες. Ίσα θα τους τα μοιράζανε όπως είναι το σωστό. Και σπίτια και χωράφια και παράδες, ούλα. Η Ευταλού επήρε άντρα που της προξενέψανε, τον άζεζε κι εκείνη βέβαια και τοις τα γράψανε. Η αδερφή της όμως που δεν ήθελε αυτόν που την φέρανε γιατί αγαπούσε άλλον, τον άντρα της που πήρε δηλαδή, τοις τα χάλασε. Ο μπαμπάς τους είχε δώκει το λόγο του τον πατέρα αυτουνού, γιατί τότες έτσι γινούντουσαν τα πράματα και γένηκε άγρια θάλασσα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι σι μας στο χουριό, οι πατιράδες μας βρίσκανι τοις γαμπροί...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έτσι... Άλλα χρόνια... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι τιλικά τι έγινι;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Δεν τη δώκανε τίποτις! Την εκλείσανε στο σπίτι και γενούντανε κάθε μέρα μεγάλο πατιρντί... Αφού είδανε πια ότι κι η μεριά του γαμπρού δεν ήθελε, γιατί ητανάνε μεγάλη προσβολή να πει όχι το γιο τους, την είπανε άμα θες να πάρεις αυτόν, από μας δε θα διεις μήτε σεντόνι! Εδώ στην Αθήνα κάμανε τοις γάμοι, μόνο η Ευταλού και του γαμπρού το σόι ητανάνε... Τα σιάξανε κομμάτι άμα έκαμε τη Δοξούλα κι έβγαλε της μαμάς της το όνομα...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και τη δώκανε την προίκα της;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Στης εγγόνας το όνομα τα γράψανε, αμά όχι κι ούλα, θα σε πω...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Κι η θεία της τι έκανι;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Προσπαθούσε να τοις τα φτιάξει γιατί ο γαμπρός ητανάνε πολύ καλός. Τη στάθηκε πολύ την αδερφή της κι επειδή οι γονιοί και τ' αδέρφια τους γράψανε την Ευταλού και το μερίδιο της αλληνής, εκείνη που είναι καλής καρδιάς γυναίκα ακόμα τα δίνει κρυφά απ' ούλους! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τι μι λιες; Μωρέ μπράβου της! Άλλη να ήτανι δε θα ίδινι τίποτα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το ξέρω! Βάλε το λοιπόν πόσα έχει η Δοξούλα! Κι απε το μπαμπά της το σπίτι που τον άφηκε ο παππούς του και παίρνουνε το νοίκι, τις λίρες που πήρανε άμα πουληθήκανε τα χωράφια που ητανάνε στης θείας το όνομα και τοις τις έδωκε, το σπίτι που μνήσκουν τώρα που το έχτισε ο μπαμπάς της και πάει στην κόρη του, βάλε κι όσα θα κάμει η θεία για το γάμο που στεναχωριότανε πάντα γιατί τοις είχανε παραπεταμένοι...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πω πω! Τυχιρός ου γαμπρός σα να λιέμι...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πολύ τυχερός!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Γι αυτό κι η Χρόνα έκαμι σαν παλαβή για να την κάμει νύφη!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε, ναι, όχι όμως μόνο γι αυτό! Είναι πάρα πολύ καλή και τίμια κοπέλα, θεωρητικιά, νοικοκυρεμένη σε ούλα της! Καλύτερη θα έβρισκε για το γιο της; Η Δοξούλα όμως δε μπόραγε να τόνε διει με άλλα μάτια γιατί μεγαλώσανε σε μια γειτονιά σαν αδέρφια. Απε μια σταλιά μαζί και τα δυο παίζανε, μήτε που να το σκεφτεί!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι τώρα η μάνα του δεν τη θέλει, ε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άμα τον ήθελε εκείνη, ποιος τη λογάριαζε τη Χρόνα για; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αμ... Σαν θέλουνι η νύφη κι ου γαμπρός...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να σε πω και κάτι; Μπορεί να έκατσε με δαύτον τόσα χρόνια, αμά σαν φίλοι που λέει ο λόγος βλεπόντουσαν. Μεγάλο πράμα είναι αυτό για μια κοπέλα με τόσα που γίνουνται! Εδώ ακούμε ένα σωρό που κάμνουνε με τοις άντριδοι και μετά τα σκεπάζουνε...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να σ' ειπώ βρι Βινέτω ένα πράμα; Καλύτερη τύχη μπουρεί να έχει η κουπέλα στου τέλους...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αυτό λέω κι εγώ κοκόνα μου! Μπρε να μην είχα ένα γιο λεύτερο να την κάμω νύφη μου;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Λιες, ε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Χρυσή κοπέλα είναι σε λέω! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Η Σπυριδούλα έμεινε για λίγο σκεπτική κι η Βενέτω κατάλαβε ότι πλησίαζε το στόχο της.</b><b><br /></b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><<Μια χαρά την πέφτει ο ανιψιός σου! Και λεβέντης είναι κι απε παράδες στέκεται καλά... Κάμε κάτι εσύ και σίγουρα θα την αρέσει τη Δοξούλα που θα θέλει να μπει στο μάτι αυτουνού!>> </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έτσι αποφάσισε να ρίξει τα μούτρα της και χτύπησε την πόρτα της Ευταλούς με το σκεπασμένο πιάτο.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μια πόρτα είμαστι που λέει ου λόγους κι ίμαθα που σι πονεί η μέση σου κι είπα να έρθου να σι δω! Σ΄ίφιρα κι λίγη πίτα μι την κουλουκύθα που ίψησα, όχι να μι πεις κι άμα θέλεις να σι κάμω κάτι... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ευχαριστώ σε πολλά! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έτσι ξεκίνησε η φιλία τους και προχώρησε το προξενιό. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καημό έχουνι ο αδερφός κι η νύφη μου να βριθεί μια καλή κουπέλα για του πιδί τους... Δουλιφτάς είνι, προυκουμένους σι ούλα του, ίδιους ου πατέρας του! Πιρνάνι τα χρόνια Ευταλού μου κι μι τις δλιές του διν του απουφασίζει... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ο Θεός έσιει για ούλους Σπυριδούλα! Τζαι για τον ανιψιό σου τζαι για την ανιψιά μου... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Σουλτάνα δοκίμασε ένα κομμάτι κρέας.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να το διω στη βράση του μια! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πήρε και δεύτερο και τρίτο.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έλιωσε! Με πιλαφάκι να το φάμε ή να τηγανίσω πατατούλες; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μοσχοβολούσε το κοκκινιστό και τις ξεσήκωνε. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πάει και με τα δυο...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b> Με τα πασπαλισμένα μπόλικη ζάχαρη ψιλοκομμένα κρεμμύδια στο τσιγάρισμα με το βούτυρο και τις πράσινες πιπεριές, ένα μεγάλο ξύλο κανέλα, μπαχάρι και γαρίφαλα, σε προκαλούσε να γευτείς τη μελωμένη σάλτσα.</b><b><br /></b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και με τα δυο πάει βέβαια! Αμά με τις πατατούλες τώρα που είναι φρέσκο θα είναι πιο καλά! Πολύ είναι και θα περισσέψει, κάνουμε αύριο το πιλάφι να φάμε, άμα γυρίσουμε απ' την Ευταλού. Ε, Βενέτω μου, τι λες; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αμέ! Τώρα που καμώνεται ακόμα που πονεί, δε θα μας κάμει το τραπέζι θαρρώ!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Χα χα χα! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ανθούλα καθάρισε πατάτες κι έπιασε ένα μεγάλο κομμάτι φρέσκο βούτυρο για το τηγάνι. Η Σουλτάνα της είπε να βάλει και λίγο λάδι μέσα για να μην κάψει και μαυρίσει.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εμένα δε με παθαίνει τίποτα καλέ που λάδι καθόλου δε βάζω! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κρατήθηκε η αδερφή της για να μη ξεστομίσει αυτό που σκέφτηκε.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><<Με κείνο το παλιόπραμα το φτηνό που σε φέρνει ο χαϊρσίζης και τηγανίζεις, πώς να σε καεί... Τούτο είναι πράμα αγνό, της καλύτερης ποιότητας για το φαγάκι...>> </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Σε μιλάω μπρε Σουλτάνα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε... Άλλης μάρκας είναι αυτό και θέλει κομμάτι λαδάκι μέσα... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τι να σε πω... Αφού έτσι θέλεις, καλά...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Βενέτω και Μαρίκα κατάλαβαν κι άλλαξαν κουβέντα. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Δηλαδή, βγήκανε τση Δοξούλας αυτά που τσ' είπε η χαρτού; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Που θα στεφανωθεί;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι αυτό κι ούλα τα άλλα για το γαμπρό και για το γιο τση Χρόνας που την αγαπούσε και αυτή δεν την ήθελε... Πολλά πράματα τσ' είπε κι ηγίνηκαν ούλα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω πήρε ύφος κωμικό.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τη συμπεθέρα σου να ρωτήσεις που τα κανόνισε! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Φώναξε τη Σουλτάνα που βγήκε μπουκωμένη απ' την κουζίνα.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κατάπιε τη βούκα σου μπρε και πες για τη χαρτού!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Έκαμε καλή δουλειά, χαλάλι της οι παράδες! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Διπλά πληρώθηκε η μάντισσα. Όταν έβαλαν στο μάτι τον ανιψιό της Σπυριδούλας για γαμπρό, έπρεπε να βρουν τρόπο να πείσουν τη Δοξούλα. Η Ευταλού που ήξερε τη φίλη της, την καλόπιασε με μια πομάδα από τα χεράκια της Σουλτάνας και την έπιασαν στο λακριντί. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κάμε την ακόμα πιο πολύ παρέα γιαβρί μου... Έτσι που εκλείστηκε στο σπίτι κι ούλη τη μέρα χύνει τα πύρινά της δάκρυα που ποτάμια να γένουν και να τον πνίξουν τον άτιμο, θα πάθει το κορίτσι! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι κυρία Σουλτάνα μου, μην ανησυχείτε! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η καρδιά μας εσφίχτηκε που μας τα λέει η θεία της...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ευταλού την αγκάλιασε στοργικά.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να καλοτυχηστείς κορούα μου, μη τα πάθεις σαν τη δικιά μας...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Χρυσό στέφανο να βάλεις κοκόνα μου που είσαι και τόσο όμορφη και καλή κοπέλα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ευχαριστώ! Πάντως η Αιγύπτια που λέει τα γραμμένα, μου βρήκε πως θα παντρευτώ! Και στα χαρτιά και στα κάρβουνα! Και να σας πω, μεταξύ μας και μη βγει παραέξω, είναι κάποιος που με θέλει...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αρέσκειν σου;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε... Καλός δείχνει, ξέρουμε και την οικογένεια...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Σα να λέμε τόνε βρήκε δηλαδή;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, είδε ότι είναι και ξανθός, ένας ανοιχτόχρωμος μου είπε!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μωρέ μπράβο της!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω έκανε τάχα πως ενδιαφέρθηκε.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μπα! Ποια είναι αυτή να στείλω τη γειτόνισσα απέ δίπλα μου που έχει έγνοια για την κόρη της; Θα με δώκεις τη σύσταση; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ευταλού έβγαλε από την τσέπη της δυο κατοστάρικα.</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Την έφεξε! Μήτε στον ύπνο της τόσοι παράδες!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Λαλείς που θα πιάσει Σουλτάνα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι μπρε! Άμα η χαρτού δεν την έλεγε για ένα ξανθωπό, μπορεί και να μη τον έβαζε ο νους της με τόσοι που με λες πως την κοιτάνε! Θα πάμε με τη Βενέτω να τήνε βρούμε, θα τη δώκουμε τοις παράδες και θα την πούμε αυτό να τη βάλει στο μυαλό την ανιψιά σου!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έτσι είναι. Επηρεάζεσαι όταν μια φημισμένη μάντισσα στον βρει και στα χαρτιά και στα κάρβουνα. Δε μπορεί να κάνουν λάθος και τα δύο, άρα αυτό είναι το γραφτό σου. Και τότε σίγουρα βλέπεις τον υποψήφιο με άλλα μάτια! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μια και δυο πήγαν και τη βρήκαν οι ξαδέρφες.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ψυχικό θα κάμεις τζάνουμ άμα την πεις ο,τι σε λέμε...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ο,τι δείξει, αυτό και βγαίνει! Δε λαθεύω ποτέ εγώ!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι μπρε κοκόνα μου, δε σε λέμε που δεν κάμεις καλά τη δουλειά σου και μπράβο σου, άξια γυναίκα είσαι! Αμά το κορίτσι έχει μπλέξει άσκημα και πάρα πολύ φοβούμαστε μη το καταστρέψει... Γι αυτό σε παρακαλούμε, ο,τι και να δείξει για κάναν άλλο, μη την πεις τίποτες! Και να διεις πόση πελατεία ακόμα θα σε φέρουμε, μεγάλη διαφήμιση θα σε κάνουμε!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έχωσε το παραδάκι στο ξύλινο κουτί κι έδωσαν τα χέρια. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVt2yS3HZ06VFMnVur0tsSlPAPqIpzevHLUtgaoGjayBCHiyxRldL-H46M3pNI9VeMN2uPOP9J_mMxGAIjbn5CZidCdU0s7-_MIHDqrR03VzyOBwUhq1tq-MlQXCVEiq0zUo4QcLw5W8ut/s1600/fltm.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="60" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVt2yS3HZ06VFMnVur0tsSlPAPqIpzevHLUtgaoGjayBCHiyxRldL-H46M3pNI9VeMN2uPOP9J_mMxGAIjbn5CZidCdU0s7-_MIHDqrR03VzyOBwUhq1tq-MlQXCVEiq0zUo4QcLw5W8ut/s320/fltm.l.gif" width="320" /></span></a></div>
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αλήθεια ή ψέματα της τα βρήκε, δεν ξεύρω να σας πω... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το ζήτημα είναι που η δουλειά προχωράει! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άρεσε τση Δοξούλας, ε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άμα δεν ήτο έτσι αψηλός και λεβέντης, μήτε που θα το σκεφτότανε συμπεθέρα! Έχει μπράτσα δυνατά, πλάτες, οι δουλειές στο χωριό τόσα χρόνια τον εκάμανε νταβραντισμένο, σωστό ασίκη! Κι έχουνε εδώ τη μαγαζάρα τους με ούλα τα καλά! Και τυριά και γάλατα και βουτύρατα, τίγκα τα ράφια κι οι τενεκέδες!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι γονιοί του βέβαια δεν είδανε με καλό μάτι το προξενιό... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ήθελαν να τον δώκουνε άλλη;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>- Να σε πω...</b><b> Κομμάτι μπουνταλάς με φάνηκε όπως είχε το πράμα κι ίσως γι αυτό κοντεύει τα τριάντα κι είναι ακόμα λεύτερος... Όπως καταλαβαίνεις οι δικοί του θέλανε να παντρευτεί και να κάμει οικογένεια με μια καλή κοπέλα που να έχει κι αυτή το τρόπο της βέβαια... Άμα όμως τους είπε που η νύφη είναι απ΄την Κύπρο, μήτε ν' ακούσουνε λέξη δε θέλανε...</b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η αλήθεια ήταν ότι η Σπυριδούλα έκανε μεγάλο αγώνα για να τους πείσει. Είχε κρύψει ότι ο αρραβώνας της κράτησε κάμποσα χρόνια κι είπε απλά ότι κάποιος την ήθελε, βγήκε μαζί του λίγες φορές κι αφού είδε ότι δεν της ταιριάζει του έδωσε το πανί του. Αγαπούσε και λυπόταν τον αδερφό της που είχε καημό να τον δει γαμπρό, να πιάσει και κάνα δυο εγγονάκια κι εκ των πραγμάτων πλησίασε τη νύφη της που τσακωνόταν μαζί της τακτικά και δεν είχαν πολλά πολλά.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κιλιπούρι είνι σας λέω, τι διν σας αρέσει;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μα Κύπρια; Μήτι που να του συζητάς!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Γιατί καλέ, τι έχουνι οι Κύπριες, αλλόθρησκις είνι;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όχι, δε λέμι αυτό! Πώς να κάνουμι κουβέντα που άμα μιλάνε διν καταλαβαίνεις τι λένε; Κι ύστερα είνι κι του άλλο... Ξένη νύφη θα κάνουμι που όλους ου κόσμους λέει να παίρνεις παπούτσι απ' τουν τόπο σου; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καλέ, μια χαρά μιλάει η κουπέλα! Μήτε που το καταλαβαίνεις ότι δεν είνι απου δω! Δε σι λέου για τη θεία της, αυτή μιγάλη γυναίκα είνι κι τα λεει στη γλώσσα τους, η ανιψιά της όμως όχι! Μιταξύ τους θα πούνι κι μερικές δικές τους κουβέντες, αλλά αυτό τι μας νοιάζει; Κι άμα πιριμένεις του παπούτσι απ' τουν τόπου σου, δλειά διν γίνιτι! Όσες κουπέλες βάλατι στου μάτι για νυφάδες, άλλοι βρήκανι κι πήρανι! Αυτή έχει προίκα μιγάλη, έχειτι κι εσείς, πασάς θα είνι ου γιος σας! Γιατί άμα τα χρόνια περνούνι κι για τουν άντρα κι ζουρίζιτι, ποιος ξέρει ποια ξιβράκουτη θα βρει να σας φέρει που να του τα φάει όλα και να μην τον αφήσει δικάρα τσακιστή, ε; Κι άμα διν είνι κι καμιά νοικοκυρά να τουν προυσέχει... Ενώ αυτή η κουπέλα δεν έχει καμιά ανάγκη κι μάτσου οι γαμπροί, πάνι κι έρχουντι τα προυξινιά! Γιατί καλέ να μη δούμι του συμφέρον μας εδώ; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επέμενε η Σπυριδούλα γιατί έβλεπε ότι ο ανιψιός της αν και εμφανίσιμος ήταν λίγο μπουνταλάς όπως πολύ σωστά διέγνωσε η Σουλτάνα με το γερακίσιο μάτι της. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><< Άμα διν τόνε κουκουλώσουμι μι τη Δοξούλα, θα πάει μι τουν καημό του ου αδιρφός μου... Τοις άλλοι γιοι του που είνι πιο μικροί δεν τοις φοβάμι γιατί είνι ξύπνιοι σι όλα τους... Κι στις δλιές πρώτοι αλλά κι στις γυναίκις! Θέλει βιάση του πράμα...>> </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ντροπή θα ήταν ν' αποκατασταθούν οι μικρότεροι πριν το μεγάλο.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτά σκέφτονταν οι γονείς πίνοντας το ζεστό τους φασκόμηλο με τη Σπυριδούλα. Αν η Κύπρια νύφη δεν είχε περιουσία και λίρες, ούτε που θα το συζητούσαν. Έτυχε ευτυχώς εκείνη την ώρα να φανεί η Δοξούλα με τη μακριά της μαύρη στενή φούστα και την πολύχρωμη ζακέτα που πήγαινε στης θείας της μ' ένα προσεκτικά σκεπασμένο πιάτο κι είχαν την άνεση να τη δουν πίσω απ' τη λεπτή κουρτίνα.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καλή δείχνει...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μα δι μι πιστεύετι που σας λέου; Κι κουμψή είνι κι ουραία κι θα τουν αρέσει τουν δικό μας!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Με σβέλτη κίνηση βγήκε στην πόρτα και τη φώναξε, τάχα να ρωτήσει πώς πάει η Ευταλού. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ήθιλα να πιταχτώ να τη δω, αλλά ήρθανι σπίτι ου αδιρφός μου μι τη γυναίκα του... Μι φέρανι φρέσκου φασκόμηλου κι ήθιλα να τη φιλέψου για να πιει τώρα που είνι στου κριβάτι... Έλα μέσα μια στιγμή να σι το δώκου κουρίτσι μου!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Χαμογελαστή κι ευγενική όταν έγιναν οι συστάσεις, πήρε το μυρωδάτο βοτάνι και την ευχαρίστησε. Ξεσκέπασε το πιάτο και τους πρόσφερε από μια ζεστή κρεατόπιτα που είχε φτιάξει πριν λίγο. Έφυγε με στητή περπατησιά αφήνοντάς τους τις καλύτερες εντυπώσεις. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τη συνέχεια ανέλαβαν η Σουλτάνα με τη Βενέτω.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Με την τύχη σου μίλησες γιαβρί μου! </span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βασίλισσα θα σ' έχει, στα όπα όπα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι όμορφος είναι που δε φτουράει άλλος μπροστά του!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ευταλού σα ν' άρχισε "να συνέρχεται".</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Στα γρουσά θα σε ντύσουνε κι ούλοι θα ζουλεύκουνε! Ο,τι θες στα πόθκια σου να σάζεσαι τζαι να στολίζεσαι! Εγιώ έταξά σου πολλά που εσσού να θκιαλέγεις όπως αρέσκουν σου! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Δοξούλα μελέτησε το θέμα κυρίως με τη φίλη της.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Χαζή είσαι; Ας μου τύχαινε εμένα και σιγά μη το σκεφτόμουν! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πάνω που πίστεψαν ότι τέλειωσαν τα προβλήματα, ήρθαν άλλα. Ο Πάντος, ο γιος της Χρόνας, δε μπορούσε να χωνέψει ότι έχανε την αγαπημένη του για δεύτερη φορά κι απειλούσε να τα χαλάσει όλα.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εσύ φταις μάνα! Αν δεν κρέμαγες τα μούτρα σου και σε κείνη και στη θεία της και δε φώναζες ότι δεν τη θέλεις για νύφη, η Δοξούλα θα ήταν δικιά μου τώρα! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εγιώ φταίω που δεν..</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βρίξε! Δεν αφήνω άλλον να μου την πάρει μέσα απ' τα χέρια μου κι εσύ λέγε ο,τι θέλεις! Μωρέ θα τον πιάσω και να δεις τι έχει να γίνει!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Χρόνα ήταν σε απελπιστική κατάσταση.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><<Ζάβαλί μου! Ίντα μπου να κάμνω;>> </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Έριξε τα μούτρα της και πήγε στην Ευταλού. Όταν άκουσε τις άσχημες προθέσεις του γιου της, μόνο με τις κλωτσιές που δεν την πέταξε έξω! Ούτε τα παρακάλια, ούτε τα δάκρυά της τη συγκίνησαν. Αυτή τη φορά είχε εκείνη το πάνω χέρι!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Μαρίκα σταύρωσε τα χέρια αγανακτισμένη.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βάι βάι! Και τι κάμει τώρα η Χρόνα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κλαίει τη μοίρα της... Φοβήθηκε η αλήθεια μη γένει πατιρντί με το γιο της και το γαμπρό και δε μπορούσε να μη τα πει την Ευταλού... Την έσουρε ένα σωρό λόγια και την είπε που η Δοξούλα δε θα έλεγε ποτές το ναι για τον Πάντο και με το ζόρι δε θα της τόνε δίνανε. Τη λέει, άμα εσύ δεν έκαμνες τόσο κακό με το να κατηγοράς την ανιψιά μου και να φωνάζεις που όχι μόνο εσύ αλλά καμιά δε θα τη θέλει πια για νύφη, το παιδί σου θα το έπαιρνε απόφαση ότι δικιά του δε θα την έκαμε ποτές! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καλά τσ' είπε συμπεθέρα! Ήπρεπε να σκεφτεί πιο καλά το πράμα, αυτή τόνε πείσμωσε! Ησκέφτηκε, τώρα που τόνε χώρισε κι είναι στη σκάση τση, θα την καλοπιάσω και θα την κερδίσω. Ήβλεπε τη μάνα του άγρια θάλασσα και σε λέει με φέρνει εμπόδια...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όπως τα λέγεις είναι, αυτά την είπε κι Ευταλού! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Βενέτω που φυσούσε ρυθμικά το ασημί βερνίκι στα νύχια της για να στεγνώσει, έκανε μικρές διακοπές για να συμπληρώνει.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και την είπε που θα διει μεγάλο κακό στο τέλος, γιατί τις κατηγόριες που έλεγε για τη Δοξούλα θα τις βρει μπροστά της! Την έδωκε και μεγάλη κατάρα, να την πάει την πιο χειρότερη νύφη ο γιος της! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α πα πα... Κι εκείνος τι απόκαμε; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θερίο ανήμερο! Γυρίζει απέ δω κι απέ κει...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSDriK-LVz2Ha-qmxw20CIA1bxthqMcUgvYOqHo0ix4y93asMkkXogUZeOS3CkeF73Gxts5HBy4zSBF7E5ZSxz0MfHSfSaYLuEKUr1zb7hj3-uSmM_y_101E33re5DS41w1MqA0l20FTta/s1600/tmn5l.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSDriK-LVz2Ha-qmxw20CIA1bxthqMcUgvYOqHo0ix4y93asMkkXogUZeOS3CkeF73Gxts5HBy4zSBF7E5ZSxz0MfHSfSaYLuEKUr1zb7hj3-uSmM_y_101E33re5DS41w1MqA0l20FTta/s320/tmn5l.png" width="320" /></span></a></div>
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Καλά τα πήγε η Δοξούλα με το γαμπρό.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το καλό σου το φουστάνι να βάλεις απόψε!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πού θα πάμε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Για διασκέδαση!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ντυνόταν, στολιζόταν και τη γύριζε σ' όλα τα καλά κέντρα της Αθήνας. Μια φορά το μήνα πήγαιναν με τα ξαδέρφια ή κάποιους φίλους του στο Ζαμπέτα που χαλούσε κόσμο και της άρεσε πολύ το κέφι και τα τραγούδια του. Τις Κυριακές το μεσημέρι έτρωγαν οικογενειακά, πότε στους γονείς, πότε στους στενούς συγγενείς, κυρίως όμως στης θείας Ευταλούς που σκιζόταν για να τον ευχαριστήσει. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Την κάνω γούστο!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Παρούσα εκεί κι η Σπυριδούλα που έκανε το προξενιό. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τιριαστοί πουλύ διν είνι κι οι δυο;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, πολλά ταιριάζουσι! Να 'σαι καλά! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Ευταλού αναγκαστικά έκανε τα στραβά μάτια όταν έβλεπε το γάτο της Σπυριδούλας να κόβει βόλτες στην αυλή της και του έριχνε καμιά μπουκίτσα να φάει για να τη βλέπει εκείνη κι οι γειτόνισσες. Όταν όμως ξεθάρρευε κι έμπαινε σαν κύριος στην κουζίνα, έτρωγε κλωτσιά ξεγυρισμένη! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Χρόνα προσπαθούσε μάταια να μαζέψει το γιο της.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Επερίμενά σε ούλην την νύχτα... Πού εγύριζες πάλι γιε μου;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να μη σε κόφτει μάνα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πάντο μου εγιώ...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ούσου μάνα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Όταν έφτασε στ' αυτιά της ότι ο μοναχογιός της τραβιόταν με μια αρκετά μεγαλύτερή του διπλοχωρισμένη που είχε και τρία παιδιά από τους γάμους της, έφτασε στο θάνατο. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Παιδάκι μου, έλα στα συγκαλά σου! Ίντα πράματα εν τούτα; Αξίζει σου μια κόρη καλή, να...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Να μου κάμει κοπελούθκια τζαι σπιτούι νοικοτζυρεμένο! Τα ξέρω καλά και στα λέω στη γλώσσα σου μάνα, είδες; Ένα χρόνο τα ίδια ακούω! Ο,τι έκανες, έκανες, ως εδώ ήταν! Και μη μου ξαναπείς κουβέντα γιατί θα φύγω από το σπίτι! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><<</b><b> Εκαταράστη με η Ευταλού! Σίλιες φορές η Δοξούλα! </b><b>Μονασά μου έφκαλα τα μάθκια μου τζαι ε τα τώρα! >></b></span></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Όταν ο γιος της σε δυο μήνες την εγκατέλειψε για να μείνει μαζί της, η απελπισία την έπνιξε. Κλείστηκε στο σπίτι κι έκλαιγε μερόνυχτα, ανοίγοντας την πόρτα της αναγκαστικά στις γειτόνισσες που χτυπούσαν ανήσυχες. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η φιλενάδα σου φταίει! Ξέρεις τι είναι να σε καταραστεί μάνα; Ο,τι σου πει γίνεται! Άμα η γυναίκα δεν έχει παιδιά, οι κατάρες της δεν πιάνουν και να μη φοβάσαι!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και να μην είναι αγαναχτισμένη! Η Ευταλού όμως... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Θύμωσε πολύ...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αγαπάει πολύ την ανιψιά της!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και τη λυπόταν που είδανε και πάθανε να γλυτώσει απ' τον άλλο... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αμαρτία ήταν για την κοπέλα... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έτσι έριξε την κατάρα και πιο χειρότερα έπιασε... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κι έφτυναν τον κόρφο τους όλες μαζί. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μακριά από μας τέτοια πράματα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άμα της ζητήσει συχώρεση και πάρει την κατάρα πίσω;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Γίνεται;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καλέ πως δε γίνεται! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και λες να την αφήσει ο Πάντος τη σουρλουλού;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αμ τι θα κάνει! Εδώ την παράτησαν δυο άντρες που έκαναν και παιδιά μαζί της!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κι αυτή έψαξε αμέσως να τους βρει καινούργιο μπαμπά...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">-Ε... Όπως και να το πεις, ξένος είναι...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Σαν τον πραγματικό πατέρα τίποτα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, μόνο που αυτά τα κακόμοιρα είναι αδερφάκια από άλλους πατεράδες... Τώρα θα μου πεις, έχουνε τη μάνα τους, αλλά και πάλι το ένα μόνο ζούσε με τον αληθινό μπαμπά του...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μμμμ... Η μάνα της βρε τα κρατούσε, μη νομίζετε...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καλό κουμάσι κι αυτή! Αντί να βάλει κάτω την κόρη της να τη στρώσει, της κάνει και πλάτες! Και δε μας λες, εσύ πώς το ξέρεις αφού ούτε αυτή δε γνωρίζουμε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Μου τα είπε η ξαδέρφη μου, που ο γιος της είναι φίλος με τον Πάντο και τα κουβεντιάζουνε! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Για πες, έμαθες κι άλλα; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τι άλλα, τίποτα... Κι εκείνη λόγια πήρε του γιου της γιατί στεναχωρέθηκε, μάνα είναι και καταλαβαίνει!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Χρόνα τις κοιτούσε αμίλητη κι οι σκέψεις ήταν μπερδεμένες στο μυαλό της... </span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και τι απόκαμε η Χρόνα, επήγε τελικά στση Ευταλούς; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όχι συμπεθέρα μου, πού να πάει και τι να την πει; Μούτρα δεν είχε για! Τη μηνύσανε όμως που η φιληνάδα της έπεσε στο κρεβάτι απέ τη στεναχώρια κι αφού την έσουρε πρώτα ένα σωρό, επήε στο τέλος να τη διει αμά με μισή καρδιά... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Και τι τσ' είπε; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ε, που όποιος έχει παιδιά έχει βάσανα και να μη κάμει έτσι και τέτοια... Κι άμα την αρώτηξε η Χρόνα για την ανιψιά της, εγίνηκε θερίο! Τη λέει που εβρήκε μεγάλη και καλή τύχη, είπε για το γαμπρό και τοις γονιοί του πόσο την αγαπούνε και την ψουνίζουνε και την έχουνε στα όπα όπα, την έβαλε και στη θέση της όμως! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, ε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βέβαια! Τη λέει, όσα λόγια είπες για τη Δοξούλα διες, απάνω σου γυρίσανε! Την έβγαζες κακό όνομα με ούλα αυτά τα κουσέλια, ότι δεν τη θέλεις κι ότι κανένας δε θα γυρίσει να την κοιτάξει κι αυτή έπεσε στον καλύτερο κι ο γιος σου στη χειρότερη!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Πολύ καλά τση τα είπε! Εκείνη μπορεί να μη την ήθελε για νύφη τση κι είχενε ούλο το δικαίωμα σα μάνα, όμως να την κουσελεύει στα σοκάκια την κοπέλα δεν ήπρεπε! Την τύχη τση να κόβει;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αυτό είπαμε ούλοι μπρε συμπεθέρα μου... Αμαρτία μεγάλη ητανάνε... Στο τέλος, επειδής είχε φοβηθεί πάρα πολύ με όσα άκουσε απέ τις γειτόνισσες για τις κατάρες που πιάσανε, την είπε να κάμει καμιά προσευχή για το γιο της να ξεμπλέξει, αλλιώς θα πέθαινε απέ τον καημό της και θα έμνησκε μονάχος του...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κανείς δεν έμαθε αν η Ευταλού τη συχώρεσε.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Χρόνα σε λίγες μέρες είδε το γιο της να γυρίζει στο σπίτι με τα μπογαλάκια του κι καρδιά της φτερούγισε από χαρά. Το κουτσομπολιό έδωσε και πήρε πάλι.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι αυτή;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εμ... Τον ξεζούμισε πρώτα και τον πέταξε σαν τη λεμονόκουπα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Φράγκο δεν του άφησε καλέ! Μου τα είπε η ξαδέρφη μου που της τα είπε ο γιος της!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α! Για λέγε!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Αυτή, το μέσα δεν το ξέρει! Και οι δυο άντρες τη χωρίσανε γιατί δε μαζευόταν στο σπίτι, όλο έξω ήταν! Πού μυαλό για τα παιδιά και το νοικοκυριό; Βρήκε λοιπόν τον Πάντο που ήταν απογοητευμένος κι έπεσε με τα μούτρα σ΄αυτή και τον σπίτωσε για να περνάει ακόμα πιο καλά. Να τα λούσα, να όλη την ώρα έξω για διασκεδάσεις, να για τις ανάγκες των παιδιών, να για τα έξοδα του σπιτιού... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Διατροφή δεν έπαιρνε από τους πατεράδες;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Βέβαια! Από δυο μεριές τα οικονομούσε και θα έχει κάνει γερό κομπόδεμα! Του έφαγε και την τελευταία δεκάρα που είχε στην άκρη κι αφού έμεινε πανί με πανί τον ξαπόστειλε! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Δοξούλα παντρεύτηκε με όλα της τα καλά.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Την προικίσανε με το γόνατο! Οι γονιοί του κι η Σπυριδούλα δεν προλάβαιναν να μετράνε τόσα πράματα! Η Ευταλού ο,τι την έταξε της τα έδωκε και με το παραπάνω! Σε στέλνει και τα κουφέτα της! </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η μπομπονιέρα ήταν ένα κομψό λευκό βελούδινο κουτάκι με ροζ και γαλάζιες κορδέλες που στηριζόταν σε ασημί ποδαράκια. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Μαρίκα την περιεργάστηκε ευχαριστημένη.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έκτακτη είναι, την ευχαριστώ πολύ! Να ζήσουνε και να έχουνε καλοί απογόνοι! Δε με είπες συμπεθέρα, ηκάλεσε τη Χρόνα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Όχι. Μήτε εκείνη ήθελε, μήτε η ανιψιά της που ωστόσο έμαθε ούλα τα λόγια που είχε πει τότες. Το κουσέλι κρυφό δε μένει κι όσο κι αν η Ευταλού την έκρυβε πράματα για να μη τη στεναχωράει πιο πολύ κι αντί να κοιτάξει να βρει κάνα γαμπρό ασχολιέται με δαύτη, ήρτε η ώρα που τα έμαθε. Θα με πεις, λίγοι μήνες πριν το γάμο, αμά καλά έκαμε να σε πω! Σκέβου πόσα τραβήξανε ούλοι για να τον πει το ναι... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Δίκιο είχε... Θα την ήπνιγε το δίκιο τση κι αντί να έχει το νου τση στο παλικάρι θα ήψαχνε τρόποι να την εκδικηθεί... Με το γιο τση τι ηγίνηκε τελικά, πώς πάνε τα πράματα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ακόμα έτσι είναι...</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Σώπα!</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, </span></b><b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">φοβάται κι η μαμά του μη μείκει γεροντοπαλίκαρο...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Α, τώρα που το είπες, ηξεύρεις ποια παντρεύεται; </span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ποια;</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η Λιωλιώ!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η χήρα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναι, αυτή! Και ποιόνε παίρνει λες; </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ποιόνε για;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Το γιο του Νότη!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Σουλτάνα γούρλωσε τα μάτια. </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Του Νότη; Αυτουνού που έχει το μαλεμπιτζίδικο;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Ναίσκε!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τι με λέγεις συμπεθέρα; Αυτός με το που άκουε γάμο έφευγε τρεχάλα κι έλεγε που στη ζωή του στεφάνι δε θα βάλει! Και τώρα με λέγεις που θα πάρει τη Λιωλώ που έχει και παιδί, απέ τόσες λεύτερες κοπέλες που τόνε θέλανε; Κι ο μπαμπάς του δεν τον έχει αποκληρώσει ακόμα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τι να σ΄ειπώ, δεν ηξεύρω... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άλλο και τούτο πάλι... Δεν το χωρεί ο νους μου!</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Εμ...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και να σε πω, σκεφτόμουν να παγαίναμε την Κυριακή, να φάμε κάνα γλυκάκι απ' αυτά που με αρέσουνε με τη σοκολάτα, να πίναμε και κάνα δροσιστικό όσο ακόμα δεν έχουνε σφίξει τα κρύα... Μπρε διες κάτι πράματα που γίνουνται...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Άσε να περάσει η μεγάλη φούρια αυτή τη βδομάδα... Άμα μας ιδεί ο Νότης, λόγια θα κάμει και θα ειπούνε κι εκείνες ότι το εκάμαμε κι εμείς επίτηδες... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Έτσι είναι! Αμά εγώ τα λογάριαζα και πού να πάει ο νους μου σε τέτοια πράματα; Είδες όμως που ούλες οι κοπέλες τοις ξινίζανε μπαμπά και γιο; Δε θα κοντεύει κι αυτός τα πενήντα;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Παραπάνω είναι... Η Λιωλώ είναι αρκετά πιο μικρή του... </span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Και το παιδί;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Καμιά δεκαριά χρονώνε...</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Τόσο το λογάριαζα... Δε με λες, εσένα ποιος σε τα είπε;</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Η θεία τση. Την είδα στο σπετσέρη που είχα πάει για τσι βιταμίνες τση κόρης μου. Κάτι γιατρικά ήπαιρνε κι εκείνη και τα ήμαθα ούλα!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">- Κάτσε να ψήσω τσαγάκι να πιούμε και να με τα πεις!</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Βολεύτηκε καλύτερα η Μαρίκα στην πολυθρόνα κι η σκέψη της ταξίδεψε στο ζαχαροπλαστείο του Νότη και τα διάσημα γλυκά του.</span></b><br />
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Σουλτάνα την είχε ξεσηκώσει κι ένιωσε τη λαχτάρα της παχιάς σοκολατένιας κρέμας με το αρωματισμένο σαν αφρό παντεσπάνι να τη βασανίζει αλύπητα.</span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><<Αχ μπρε συμπεθέρα τι μ' έκαμες... Αχ και το ζουλεύω πιο πολύ κι αφ΄την κόρη μου που είναι σ΄ενδιαφέρουσα... Ο κόσμος ούλος να χαλάσει, πρέπει να φάω γλυκό τέτοιο κι ας μην είναι σαν του Νότη...>></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><span style="color: #444444; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-11929853612541546952015-10-12T02:42:00.002+03:002015-10-12T02:42:57.613+03:00Η τύχη της Δοξούλας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIMAIuYeZxRI-Q5iiVctwN99L3qQm8kpZqqkde5SitHPtgVQ3LQy5-yh4d8y4Yg0YGlaCmRRy5AOrCyNiXj2GCOy6D22CCwW28JHoSFuM-ZMvgOXc6NCOKdqsH0sqI4OxtdY7WuHZXvMwC/s1600/v840.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIMAIuYeZxRI-Q5iiVctwN99L3qQm8kpZqqkde5SitHPtgVQ3LQy5-yh4d8y4Yg0YGlaCmRRy5AOrCyNiXj2GCOy6D22CCwW28JHoSFuM-ZMvgOXc6NCOKdqsH0sqI4OxtdY7WuHZXvMwC/s400/v840.jpg" width="250" /></a></div>
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι τέσσερις γυναίκες έπιναν τον καφέ τους και κακοχρόνιζαν τον αρραβωνιαστικό της Δοξούλας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε την καημένη την κοπέλα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κρίμας το κορίτσι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον παλιάθρωπο, τον ελεεινό... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κακό χρόνο να ΄χει ο χαϊρσίζης...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άδικη ώρα να τον έρτει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν έχει φιλότιμο το πετσί του!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άδικο έχει η Ευταλού;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι βέβαια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βουνό το δίκιο τση... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολύ τη σκέπτουμαι τη χριστιανή... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σαν παιδί της την έχει, σπίτι της μεγάλωσε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με τις κόρες της μαζί... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η μαμά της πόση σύχυση επήρε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πού να το μάθει κι ο μπαμπάς της...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα που γιαγκίνι να τόνε κάψει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λέτε να το κάμει η θεία τση;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σουλτάνα, Ανθούλα και Βενέτω, κάρφωσαν τα μάτια τους στη Μαρίκα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα, δε φαντάζουμαι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λόγια της στεναχώριας ητανάνε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι άμα η Σεφταλού που την έχει θολώσει το μάτι της πάει και κάμει καμιά κουτουράδα, τι γένεται;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους μπρε Άνθω, μη το μελετάς!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι που ηγίνηκε το πράμα συμπεθέρα, ποτέ δεν ηξεύρεις... Τον έχει τόσο καιρό στου τουφεκιού τη μπούκα, ήμαθε και τα καμώματά του με την άλλη... Αχ και πόσο την καταλαβαίνω... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το ξεύρω συμπεθέρα μου, δεν το ξεύρω για;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Στην άλλη άκρη της Αθήνας, τον καταριόταν η Ευταλού σοτάροντας το φιδέ στο βούτυρο για να κάνει πιλάφι. Όρεξη για μαγείρεμα δεν είχε αλλά δε μπορούσε να μείνει νηστική, κάτι έπρεπε να βάλει στο στόμα της. Έριξε και το πλυμένο και στεγνωμένο ανάμεσα σε δυο πετσέτες ρύζι κι ανακάτευε με την ξύλινη κουτάλα μέχρι να γίνει διάφανο. Δε θα το έβραζε με ζεστό νερό, είχε κρατήσει ζωμό από το μοσχάρι που είχε κάνει σούπα προχθές. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Επυρκόλησέ μας* το σκουλούτζι! Κελετζού! Να παουρίζω* τζαι να κάμνει την παπίρα!* Ούλο άφηκέ με κι άφηκέ με λαλούσε... Μανή!* Λογιασμένη* τόσους χρόνους κι η μούτη* της μην πέσει χαμαί... Έ το! Τόσα προξένια τζαι να πέσει στον ξιμαρισμένο* που φωθκιά να τόνε κάψει... Αχ...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα φάνηκε στη γειτονιά φορτωμένη με δυο τσάντες φρούτα. Κοντοστάθηκε έξω από την αυλή της "πελλής" τάχα να ξαποστάσει και κρατούσε το στήθος της βαριανασαίνοντας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ούλο τζαι κάτι θα μάθω...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σπυριδούλα που έριχνε κάτι αποφάγια στο κεσεδάκι για να φάει η γάτα της, την είδε κι έτρεξε αμέσως έξω. Ήταν καλόψυχη στο βάθος κι ας αρπαζόταν όλη την ώρα με τους γείτονες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έπαθις καλέ; Στάσου να σι φέρω μια καρέκλα να κάτσεις, χάμω θα πέσεις! Α πα πα τη γυναίκα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλόν να έσιεις κόρη...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την έβαλε να καθίσει στην αυλή και της πρόσφερε ένα ποτήρι κρύο νερό για να συνέλθει κάπως.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πιε το κυρά - Χρόνα μου και θα σι φέρω βρεμένη πετσέτα να βάλεις στο κεφάλι σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με προσοχή για να μη χαλάσει το χτένισμά της, την έβαλε στο μέτωπο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς είσι τώρα, καλύτερα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Μηάλη* τζάλη, να φύρνομαι...* </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δεν κατάλαβε ακριβώς η γειτόνισσα, αλλά ήταν σίγουρο πως ζαλιζόταν. Ευτυχώς που την πρόλαβε στην πόρτα της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπας κι είσι νηστικιά; Να σι φέρου λίγη πίτα να φας, να στυλώσεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όι, μη κάμνεις τίποτα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σώπα καλέ! Πρωί - πρωί τη φούρνισα, ζιστή είνι ακόμα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Περίφημες οι πίτες της Σπυριδούλας και τα τυλιχτά γλυκά στο ταψί!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μάνα της έστειλε αρκετά κιλά χυλοπίτες και τραχανά σε πάνινες σακούλες για να περάσουν το χειμώνα που ερχόταν, μαζί και μια κούτα με μπόλικα φρέσκα αυγά. Κράτησε για το σπίτι κι έστειλε τα πιο πολλά για τα εγγόνια της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πίτα ορέχτηκε κι έβαλε ίσα με μισό κιλό τραχανά να βράσει, με δυο μεγάλες κουταλιές φρέσκο βούτυρο. Νερό ίσα να το σκεπάζει, γιατί δεν έπρεπε να έχει ζουμιά η γέμιση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έτριψε τυρί κι όταν γέμισε ένα βαθύ πιάτο, έπιασε το αλεύρι και τον πλάστη για το φύλλο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πάνω από ένα κιλό χρειάστηκε όταν έριξε το χλιαρό νεράκι, ένα ποτήρι λάδι και μια κουταλιά ξίδι για να γίνει τραγανό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το ζύμωσε καλά κι όταν έγινε μια απαλή μπάλα το άφησε σκεπασμένο να ξεκουραστεί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν ο τραχανάς κρύωσε κι έγινε σαν πηχτή κρέμα, έριξε έξι χτυπημένα αυγά, το τυρί και πιπέρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αλάτι δεν έβαλε καθόλου γιατί η μυζήθρα ήταν αρκετά αλμυρή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το μεγάλο ταψί αλείφτηκε καλά με μπόλικο λιωμένο βούτυρο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> Αλεύρωσε το πεντακάθαρο μουσαμαδένιο τραπεζομάντιλο και τον πλάστη κι άνοιξε δυο φύλλα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν έκλεισε το μείγμα, το πέρασε με αυγό από πάνω και τη χάραξε ελαφρά με το μαχαίρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η φουρνάρισσα την έψησε τέλεια κι ευχήθηκε να είναι καλοφάγωτη. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άκου που σι λέω, θα σι αρέσει και θα μι ζητάς κι άλλη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σαν ένιωσε τάχα καλύτερα, την πέρασε στην κουζίνα για να μη τη βλέπουν οι γειτόνισσες που βγήκαν "εντελώς τυχαία" στις πόρτες τους με τα ξεσκονόπανα και τις σκούπες και μετράνε τις μπουκιές της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κουτσομπόλες είνι, τίποτα δεν τοις ξιφεύγει! Εγώ κυρά - Χρόνα μου, του σπίτι κι τουν άντρα μου κοιτάω μονάχα κι αυτές όλο μ' ενοχλάνε... Μια τα νιρά τα ρίχνουνι απ΄τη δικιά μου τη μιριά, μια τινάζουνι τις κουριλούδες άμα είνι ανοιχτό το παράθυρό μου κι μπαίνουνι μέσα οι σκούλις, σι δουλειά να βρισκούμαστι... Παλιόκουσμος, τι να πεις... Κι η φιληνάδα σου η Ευταλού, μι μισό μάτι μι κοιτάει! Να πεις που την έκαμα κι τίποτα; Όλα πια τη φταίνε... Ακόμα κι με το ζωντανό μου τα βάζει κι μ' έσουρι τόσα λόγια! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εν είναι κακό πλάσμα κυρά - Σπυριδούλα μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είνι, πώς δεν είνι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο κάτος* σου θα έμπαινε στη μαείρισσα* και θα μαγάριζε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι για τούτο μι γυρνάει την πλάτη άμα μι δει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Θκιαολίστηκε που είδε τον στην βούρνα...* </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Τι να κάμω, να του σκουτώσου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αγαπά σε όπως ούλα τα πλάσματα, πολλά καλήν καρκιάν έσιει! Μες στο χωρκόν μας βοηθούσε ούλους τους φτωχούς... Μα αυκά, μα γάλα που είσιενε τα χτηνά...* Είπεν τους που φεύκει τζαι ούλοι κλαίγασι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σπυριδούλα ρουφούσε τα λόγια της και ρωτούσε με τρόπο να μάθει κι άλλα για τη ζωή της. Τόσα χρόνια τσακωμένες, δεν είχε δοθεί η ευκαιρία να μάθει τη ρίζα και τη φύτρα της Ευταλούς. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλουπάντρεψε τις κόρες της, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι! Σπιτούθκια ωραία έχουσι, αντράες καλοί...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τοις έκανι κι προίκα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ου! Είχεν λίρες στην πούγκαν της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Μπράβο, ας είνι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολλάν εύκολα είναι που στεναχωρεύκεται, έσιει τζαι την κοπελλούα της αρφής της με το γάρο* που τραφκιέται... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Απ' την αρχή δι μι άρεζε αυτός κυρά - Χρόνα μου! Κι μπορεί να μη τα ΄χουμε καλά μ' αυτή, αλλά η ανεψά της η καημένη τι φταίει; Αμαρτία είναι να τήνε κοροϊδεύει τόσο καιρό και να μη τη στεφανώνεται... Οι άντριδες ανάγκη δεν έχουνε, μήτε όνομα κακό βγάζουνε... Αλίμονο στις τσούπρες που ξεροσταλιάζουνι κι χάνουνι τα καλύτερά τους χρόνια... Και το τέλος πιο είνι; Έτσι μένουνι και δεν τις θέλει μετά κανένας... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα απολάμβανε τις τελευταίες μπουκιές της πίτας και μούγκριζε καταφατικά. Όταν το πιάτο άδειασε και μετά τα "γεια στα χέρια σου" ψήθηκε κι ο καφές. Ήθελε να μάθει τα πάντα κι ήταν η μοναδική ευκαιρία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εσού πώς τα έμαθες Σπυριδούλα μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Ο άντρας μου είχε πάει στον κουρέα και τον είδι μέσα! </b><b> Σάματις να σιαχνότανι γαμπρός μι λέει! </b><b>Τα μαλλιά του έκοψι κι ξουρίστηκι αυτός, τον είπι κι να τόνε βάλει πιο πουλύ κολόνια κι καμάρουνι σαν του γύφτικου σκεπάρνι! Τον έκαμι αστεία όσο τον έβαζι τα αρώματα κι τον έλεγι ότι σίγουρα είνι για ραντεβού μι γυναίκα! Αυτός πάλι λέει πως τόνε θέλουνι πολλές! Δεν είπι ότι έχου την αρρεβωνιάρα μου κι σιάχνουμαι για κείνη! Κι σηκώθηκι κι έφυγι σαν κύριος, χωρίς να πλερώσει! Θα περάσω αύριο τον είπι! Μετά που έκατσι ο άντρας μου, πιάσανι την κουβέντα και τον λέει ότι είνι κι τεμπέλης κι γυνικάς πουλύ! Στιναχουρέθηκι αυτός που βλιέπει την κοπέλα να μπαίνει και να βγαίνει στη θεία της ταχτικά κι μιτά που έκλεισε το μαγαζί ο άνθρωπος τόνε είδι πάλι στου καφινείο. Τάβλι παίζανι μ' ένα που δουλεύουνε μαζί κι παραγγείλανι ένα ούζο να πιούνι... Ε, όλοι μαζί γίνανι μια παρέα κι λέγανι για τα μαγαζιά κι τέτοια... Κει απάνω τον λέει ο δικός μου για του φέσι που τον έβαλι αυτός κι ότι άμα έχει τέτοιοι πιλάτες θα τόνε προκόψουνι κι βγήκανι όλα στη φόρα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ότι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ότι αυτός είχι πάντα φιληνάδες, ακόμα κι όταν δώκανι του λόγο μι την κοπέλα! Όλες του σκοινιού κι του παλουκιού, καμιά της προκοπής διν έκατσι μαζί του γιατί τόνε ξέρουνι... Και τώρα λέει, έχει μπλέξει λέει μι μια τσαούσα από τα Πετράλωνα που τόνε σούρνει απ' τη μύτη λέει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με τη Δοξούλα τι θα γινήσκει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ, διν του κατάλαβις πως την έχει έτσι να πιρνάει τουν κιρό του; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άστραψε το μάτι της κι έκρυψε με δυσκολία το θριαμβευτικό της χαμόγελο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Καλαμαρά ήθελεν η Δόξα, λίος εφάνηκέν της ο Πάντος μου, καλά να πάθει!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άμα λαλούσα, κακιά θα εγίνησκα... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κακιά γιατί να γίνεις; Φιληνάδες τόσα χρόνια είσαστι, διν έχεις του δικαίουμα να την πεις ένα πράμα που δεν το βλιέπεις σωστό; Κι η δικιά μου κόρη άμα μας είπι που αγαπάει κάποιον, λυτοί κι διμένοι βάλαμι κι εγώ κι ο πατέρας της να μάθουμι τι σόι πράμα είνι αυτός! Καλό πιδί μας είπανι, δουλεύει, καλή η οικογίνειά του... Κι να σι πω, ο άντρας μου τόνε παρικολούθησε κι κάμποσες φουρές, να δούμι τι κάνει άμα δεν είνι μι την κόρη μας...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εβγήκεν καλός;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βέβια, πουλύ καλός είνι! Κι χτήματα έχει, λιφτάκια καλά βγάζει κι τα δίνει ούλα στης γυναίκας του τα χέρια, καλός πατέρας είνι, παράπονα δεν έχουμι... Κι ου γιος μου καλά έπεσι κι αυτός, η νύφη μου πουλύ νοικουκυρά είνι, προικισμένη, σπίτι ωραίο την κάμανι οι γονιοί της με ούλα μέσα, τα πάντα! Μακριά μένουνι βέβαια και δεν τοις βλιέπουμε ταχτικά, αλλά τι να κάνεις...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Με σένανε πεθερά καλύτερα που μεινήσκουν στην άλλην άκρη...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευταλού το φυσούσε και δεν κρύωνε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θκιάλε* πάρε τον νούρον* σου΄πο δα! Έκρουσε* τα σπιτούθκια μας ο τίτσιρος!* Τζαι στον παρπέρην* ο μουχτιτζής* δίχα* παράες στην τζέπην; Στον παρπέρην; Ούλο για τα δώρα του λαλούσε η αχάπαρη* που να την τριχομαλλίσω!* Λαφαζάνης!* Ετζοίμησεν την τζαι αυτήν τζαι ούλους ΄πο τζει! Πατσαρκές* τζαι σιέσιμο στην κελέν του!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κρίμας την κορούα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ήπιε λίγο κρύο νερό να ηρεμήσει από τη σύγχυση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θαρκούμαι πως ετράβηξέν της παράες...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λαλείς το Ευταλού μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λαλώ το! Τζείνη εν είπεν μου τίποτα, μα εζήτησεν της αρφής μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούφου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είπα τα με την αρφήν τζαι τον γαμπρόν μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα έβλεπε ότι ο αρραβώνας τους θα χάλαγε. Όσο και να τον αγαπούσε η κοπέλα, δεν υπήρχε περίπτωση να συγχωρήσει τις απιστίες του. Πολύ φοβόταν ότι ο γιος της θα έτρεχε να την παρηγορήσει κι ίσως τελικά την κέρδιζε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αυτό δεν το ήθελε πλέον με τίποτα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Ετραφκιότανε μ' αυτόνα τζαι θα την βάλει στην αγκάλην του δεύτερος; Όι!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εκείνος όμως που ζούσε με την ελπίδα ότι τελικά θα την κατακτήσει, έκανε άλλα σχέδια. </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifLzMHGHEYZaYetWtvFnG8VnD5uW9zPV-S5cf21ycIcIfbZEYdSLMn4JvgJYpGatgZpAKOzm7sVeD1-VhVKNclhyGB5cB_IAwGL6iwncaAKdwuNvSk_wGm29t1NmwiSsRdKmOLc83dzijX/s1600/4820l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="68" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifLzMHGHEYZaYetWtvFnG8VnD5uW9zPV-S5cf21ycIcIfbZEYdSLMn4JvgJYpGatgZpAKOzm7sVeD1-VhVKNclhyGB5cB_IAwGL6iwncaAKdwuNvSk_wGm29t1NmwiSsRdKmOLc83dzijX/s400/4820l.gif" width="400" /></a></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μητέρα του έψησε καφέ μετά το μεσημεριανό φαγητό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό γινήσκεται τόσον καιρόν γιε μου... Αν είσιε νουν, ούλο τζαι κάτι θα έβλεπε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Πάντος ένιωθε την καρδιά του να φτερουγίζει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Θα τον διώξει και θα γίνει δικιά μου η Δοξούλα!>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αντροπή μηάλη τόσα χρόνια με τζείνον χαρτωμένη τζαι να...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωχ βρε μάνα κι εσύ, πού βλέπεις την ντροπήν;! Συμβαίνουν αυτά! Βγήκε σκάρτος αυτός, θα βρει άλλον να σάζει την ζωήν της! Μια χαρά κοπέλα είναι, ουρά θα κάνουν οι γαμπροί! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα που τον ψάρευε τόση ώρα, άρχισε να φουντώνει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζαι ποια οικογένεια θέλει την για νύφη, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Λες να μη τη θέλουνε που είναι τόσο καλή;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- </b><b>Δευτερκάτικη κάνας χηράτος αν τήνε πάρει... Βούθκια* εν είναι τα πλάσματα! Εν λαλώ που ετζοιμήθηκε μαζί του, αμά τόσον τζαιρόν μιτά του* ούλο τζαι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούσου μάνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εν τω πιστεύκω μάνα μου! Καλοθωρείς την ακόμα, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ποιος το λέει αυτό;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το πουλούι!* </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ώχου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βρίξε!* Με τα σιέρκα σταυρωμένα εν έμνησκα εγιώ! Η Ευταλού που συντύχαμε πολλά σε ήθελεν τζαι ξέρεις το, η αναράδα* σου </b><b>η ψηλομούτα που ματούθκια εν είσιε για λόου σου, </b><b>όι! Καλαμαράν ήθελεν, να τον λουθεί*! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τώρα πια... Τυχερή ήτανε και γλύτωσε...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Νούσιμη εν ήτονε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφού την ήθελες κι εσύ βρε μάνα, γιατί τη βρίζεις και την κατηγορείς; Έκανε μια αρρεβώνα και ατύχησε, κρίμα δεν είναι να χαθεί;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζαι εγιώ ήθελά την γιε μου, απ' των γονιών της την αγκάλη, όι του χαρτωμένου! Αξίζει σου η καλύτερη, ν' αγαπά σε, να κάμει σου κοπελούθκια, να ζήσεις πολλά καλά μιτά της... Αυτή τώρα θα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την αδικείς μάνα... Κάθε μέρα δεν τον έβλεπε, συ μου τα έλεγες! Μια πάστα στην πλατεία, κάνα θέατρο ή κινηματόγραφο, αυτά έκαμαν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζαι τα σιέρκα του τζαι τον στόμαν του; Λαλώ σου τα τόσην ώραν που εν τα σκέφτεσαι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όλα τα σκεφτόταν ο Πάντος κι η ζήλια του έτρωγε τα σωθικά. Κάθε φορά που τη συναντούσε στολισμένη, ήξερε ότι είχαν ραντεβού και δάγκωνε τη σφιγμένη του γροθιά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κολοκούθκια με τ' αυκά θα φας το βράδυ!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η φωνή της μάνας που αποφάσισε να τερματίσει την κουβέντα τους διέκοψε τις σκέψεις του. Σήκωσε αδιάφορα τους ώμους και βγήκε να συναντήσει τους φίλους του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Δοξούλα κατέβηκε από το λεωφορείο και κοίταξε το χαρτάκι με τη διεύθυνση ακόμα μια φορά για να σιγουρευτεί. Σε πέντε λεπτά χτυπούσε τη σιδερένια πόρτα της "χαρτούς" που ανεπιφύλακτα της είχε συστήσει η πιο στενή της φίλη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Όλα θα στα βρει, έννοια σου!>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μεγαλόσωμη, έντονα βαμμένη γυναίκα με τη γυαλιστερή κελεμπία και τα χρυσαφί πασούμια την υποδέχθηκε ευγενικά και της υπέδειξε μια άδεια πολυθρόνα στο μικρό σαλόνι. Μια σκαλιστή φοντανιέρα με σοκολατάκια στο τραπέζι, γλύκαινε τις πελάτισσες που περίμεναν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Θέλοντας και μη άκουγε τις συζητήσεις τους που ομολογουμένως είχαν ενδιαφέρον. Η μια ήθελε να μάθει για τον άντρα της που υποψιαζόταν ότι είχε κρυφή σχέση, η άλλη αν η κόρη της θα παντρευόταν, η πιο λαλίστατη αν ο φίλος της θα χώριζε τη γυναίκα του για να την πάρει, βγήκε κι η κυρία που ήταν μέσα αρκετή ώρα ενθουσιασμένη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όλα μου τα βρήκε! Και στο χαρτί και στα κάρβουνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα είναι καταπληκτική!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μέχρι να έρθει η σειρά της, η μαντάμ βγήκε από το "γραφείο της" άλλες δυο φορές. Πάντα υποδεχόταν η ίδια τους πελάτες της, γιατί όπως άκουσε η Δοξούλα την επισκέπτονταν κι αρκετοί άντρες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μπήκε διστακτική, φοβόταν λίγο. Η πληθωρική γυναίκα της άπλωσε το χέρι με τα αμέτρητα χρυσά βραχιόλια και τα μεγάλα δαχτυλίδια. Τα μακριά της νύχια ήταν βαμμένα κατακόκκινα και το βαρύ της άρωμα πλημμύριζε το χώρο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλώς ήρθες! Πώς σε λένε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το δωμάτιο ήταν ντυμένο με μπορντό ταπετσαρία κι άναβαν δεκάδες κεριά διαφόρων σχημάτων. Εικόνες ορθόδοξες, σταυροί και πάπυροι κρέμονταν στους τοίχους, δίπλα σε σύμβολα παράξενα. Φαραώ, αιγυπτιακές γάτες, πυραμίδες, σκαραβαίοι, όλα περίτεχνα σκαλισμένα στόλιζαν το τραπέζι και το έπιπλο με τη βιτρίνα στη γωνία.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> Της πρόσφερε λικέρ από μια καράφα.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Εγώ το φτιάχνω! Στην υγειά σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γεύση γλυκιά μελιού αλλά έντονη από τα μπαχαρικά τη βοήθησε κάπως να χαλαρώσει. Εκείνη ανακάτευε τα χαρτιά της τράπουλας</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μελέτησε αυτό που θες και κόψε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εικόνες πολύχρωμες απλώθηκαν μπροστά της. Είχε φτάσει η μεγάλη στιγμή. Θα παντρευόταν ή θα έμενε στα αζήτητα σαν τόσες άλλες κοπέλες;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πολλά δάκρυα κάνεις για έναν άντρα αλλά δεν αξίζει... Άλλες έχει στο μυαλό του και βάζει στο κρεβάτι του! Εσένα κορίτσι μου άλλος σε θέλει αλλά τον έχεις πίσω σου... Στην έννοια και στην καρδιά του σ' έχει... Εμπόδιο βλέπω όμως από γυναίκα μεγάλη, μπορεί να είναι η μάνα του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Δοξούλα είχε εκπλαγεί. Η Χρόνα ήξερε ότι ο γιος της την αγαπούσε... Εμπόδιο όμως γιατί να φέρει; Σκέφτηκε τα λόγια της θείας Ευταλούς όταν την ορμήνευε. Κακό όνομα βγάζει η χωρισμένη γυναίκα, ας είναι κι από αρραβώνα. Αν την ξεγελούσε εκείνος, θα ήταν πολύ δύσκολο ν' ανοίξει η τύχη της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="gmail_default">
<b>- Στεφάνι σου πέφτει και θα είναι γρήγορο!</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Μ' αυτόν... Μ' αυτόν που μ' αγαπάει κι έχει εμπόδιο; </b></div>
<div class="gmail_default">
<b>Την κοίταξε χαμογελώντας.</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Με τον αρραβωνιαστικό μου;</b></div>
<div class="gmail_default">
<b>- Θα σου πω...</b></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έπιασε κάρβουνα από ένα ξύλινο κουτί και τα έβαλε σε μεταλλικό σκεύος που είχε δίπλα της. Τα άναψε ενώ μουρμούριζε κάτι σαν ψαλμό και κοιτούσε τα σχήματα του καπνού. </b><b>Άνοιξε τρία πολύχρωμα βαζάκια κι έριξε σκόνες αρωματικές. Ο καπνός γέμισε το δωμάτιο. Λεπτά ξυλάκια βυθίστηκαν σε μια λεκανίτσα που είχε γεμίσει νερό και κάτι σαν λάδι. Η ανάσα της Δοξούλας κοβόταν... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πες μου στο τέλος τι βρήκε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ότι θα παντρευτώ γρήγορα είπα σου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λες να γυρίσει πίσω μετά από το ξύλο που έφαγε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο μπαμπάς της κι η Ευταλού που τον κυνηγούσε με σπίρτα και οινόπνευμα για να τον κάψει, τον είχαν τουλουμιάσει βγάζοντας το άχτι τους και δεν είχε μούτρα να βγει έξω. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όι, όι... Μετά απ' όσα μου έκανε, ούτε που να τον δω δε θέλω κι ας με παρακαλάει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον Πάντο τότε, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούτε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δοξούλα μ' έσκασες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άλλον θα πάρω... Ξανθός άντρας μου πέφτει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα κοίταξε το ρολόι αναστενάζοντας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Μεσομέρκασε...* Να μαειρεύκω που εν΄η ώρα του...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κεφτέδες με πατάτες τηγανητές είχε προγραμματίσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έτριψε δυο κρεμμύδια και τρεις πατάτες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έκοψε μπόλικο δυόσμο και μαϊντανό και τα έ</b><span style="font-weight: bold;">βαλε στο μεγάλο μπολ με το χοιρινό κιμά, ένα κιλό περίπου.</span></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="font-weight: bold;"> Δυο φέτες ψωμί που είχε μουλιάσει, αλάτι, πιπέρι και μια γεμάτη κουταλιά κανέλα.</span></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<span style="font-weight: bold;">Τα ζύμωσε αρκετή ώρα κι έπιασε να καθαρίσει πατάτες.</span></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι έννοιες δεν την άφηναν να ησυχάσει τους τελευταίους δυο μήνες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Αυτή εν έσσω της τόσον τζαιρόν τζαι εγιώ τραφκιέμαι...>></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έβαλε δυο τηγάνια με λάδι στη φωτιά. Στο ένα έριξε τις πατάτες και στο άλλο τους κεφτέδες που έπλαθε. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Πάντος δεν είχε όρεξη τον τελευταίο καιρό και χανόταν για ώρες. Πού πήγαινε, δεν ήξερε κι όταν τον ρωτούσε απάντηση δεν έπαιρνε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η φωνή της Ευταλούς την έβγαλε από τις σκέψεις της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ώρα καλή Χρόνα! Ίντα μπου κάμνεις; Επεθύμησά σε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ώρα καλή! Τηανίζω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Της πρόσφερε ζεστούς κεφτέδες με πατάτες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η Σουλτάνα εκάλεσεν μας για καφέ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευχαριστώ την πολλά, εγιώ εν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε τρεις ώρες περιμένω σε να πάμε τζαι όι μην μου λαλείς! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλό... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν πήγε στης Ευταλούς, άκουσε ο,τι δεν περίμενε για τη Δοξούλα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Επέψαν της προξένια! </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Η Σουλτάνα τζαι η Βενέτω;</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όι! Η πελλή η Σπυριδούλα!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Εμίλησέ σου; </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήρθεν τζαι έφερέν μου πίτα... </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δόξα σοι...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Του αρφού της ο γιος είδε την και θέλει την!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζείνη θέλει τον;</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θαρκούμαι αρέσκειν της πολλά!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζαι... Για τον χαρτωμένο που...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευταλού φούντωσε.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><<Πατσιαούρα!* Λαλείς που θα πάρει το γιο σου να την φάεις ζωντανή!>></b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Προσπάθησε να συγκρατηθεί για να μη μαλώσουν.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ξέρει τα ούλα τζαι θέλει την πολλά! Έσιει παράες και θκυο σπίθκια, δαμέ τζαι στο χωρκόν! </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τζαι η θκειά του η πελλή;</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ίντα μπου μας κόφτει; Χρωστώ την τζαι χάρην που εμάθαμεν για δαύτον! Αρέσκειν της η Δοξούλα τζαι θέλει την!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Τζαιρός να γελάσει η κόρη...</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b> - Ούλα γιανίσκουν...*</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το λεωφορείο τις άφησε έξω σχεδόν από ένα μεγάλο μαγαζί με ωραία είδη για το σπίτι. Χάζεψαν για λίγο κι η Ευταλού έβαλε στο μάτι ένα σερβίτσιο με γαλάζια ανθάκια.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό για τις ώρες τις καλές τζι ας θέλει την τζαι δίχα προίκα!</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα έκανε ένα μορφασμό κι άλλαξε χέρι στο κουτί με τα γλυκά που κρατούσε. Ένιωθε ξαλαφρωμένη με τα καλά μαντάτα κι ήξερε πλέον ότι θα περνούσε ένα αξέχαστο απόγευμα στης Σουλτάνας.</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Επυρκόλησε - Έκαψε</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κελετζού - Ξεροκέφαλη</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σκουλούτζι - Σκουλίκι</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παουρίζω - Φωνάζω</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παπίρα- Πάπια</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μανή - Ηλίθια</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Λογιασμένη - Λογοδοσμένη </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μούτη - Μύτη</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έ το - Να το </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ξιμαρισμένος - Πρόστυχος - βρομιάρης </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Καλαμαράς - Έλληνας </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μηάλη - Μεγάλη</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Φύρνομαι - Λιποθυμώ </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κάτος - Γάτος</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μαγείρισσα - Μαείρισσα - Τσουκάλι - Κατσαρόλα</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βούρνα - Νεροχύτης </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χτηνά - Ζώα</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γάρος - Γάιδαρος </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Θκιάλε - Διάβολε </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Νούρον - Ουρά</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έκρουσε - Έκαψε</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τίτσιρος - Γυμνός </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πατσαρκές - Χαστούκια </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μουχτιτζής - Τσαμπατζής </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παρπέρης - Μπαρμπέρης - Κουρέας </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δίχα - Δίχως - Χωρίς</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Λαφαζάνης - Φαφλατάς</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αχάπαρη - Ανίδεη </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τριχομαλλίσω - Ξεμαλλιάσω </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βούθκια - Βόδια</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μιτά του - Κοντά του</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πουλούι - Πουλάκι </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αναράδα - Νεράιδα </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Βρίξε - Σώπα, σταμάτα </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Λουθεί - Λουστεί </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μεσομέρκασε - Μεσημέριασε</b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πατσιαούρα - Πατσαβούρα </b></div>
<div style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γιανίσκουν - Γιατρεύονται </b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-42478932272192612792015-08-07T00:25:00.000+03:002015-08-07T00:25:03.747+03:00Η Σεφταλιά <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpH11aEQ4MoACdK0jitjG8Q2pptTU3_X57NQ9GUhoEVSSIkGndRND7lgexHotQEQ3L8MZJP0VrsmhvYmJ6toc7SkOwzcfctV45v8zXANxZ_13CH2waxkvBPyafBlsDHYh72PxyPBPvMjcq/s1600/s30.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpH11aEQ4MoACdK0jitjG8Q2pptTU3_X57NQ9GUhoEVSSIkGndRND7lgexHotQEQ3L8MZJP0VrsmhvYmJ6toc7SkOwzcfctV45v8zXANxZ_13CH2waxkvBPyafBlsDHYh72PxyPBPvMjcq/s320/s30.jpg" width="291" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε! Καλημέρα! Κουπέπια* θα σάσεις Ευταλού; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι Χρόνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άφησε στην άκρη το ρύζι που καθάριζε κι έπιασε το μπρίκι να ψήσει τον τρίτο καφέ της ημέρας.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα έρθουνε η Βενέτω με τη Σουλτάνα και την Άνθω το απόγεμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλό! Αρφές* της είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όι, δυο αρφών παιδιά, γαίμα* της!</b><b> </b><b>Η Σουλτάνα έχει χάζι!* </b><b>Χηράτη, έχει γιο και κορούα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ανιψιά της η Δοξούλα, μπήκε φουριόζα κρατώντας μια μεγάλη τσάντα. Κιμάς δυο ειδών και μπόλια για τους ντολμάδες και τις περίφημες σεφταλιές που έφτιαχνε η Ευταλού και συκωτάκια κοτόπουλου για το ιδιαίτερο παστίτσιο της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παχιά γυναίκα αλλά ευκίνητη, έπλυνε το ρύζι, ψιλόκοψε κρεμμύδια και ντομάτα και ρίχνοντας μπόλικο λάδι κι αλατοπίπερο άφησε τη γέμιση στην άκρη του τραπεζιού. Τα αμπελόφυλλα ήταν ήδη ζεματισμένα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την πάννα* να πλύνω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άσε θκειά, εγώ θα σε βοηθήσω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Δοξούλα γέμισε τη μεγάλη λεκάνη με νερό και ξίδι κι έβαλε τη μπόλια να μαλακώσει. Την καθάρισε προσεκτικά από τις τρίχες και την έκανε ακόμα ένα χλιαρό μπανάκι πριν τη στραγγίσει. Η Χρόνα, καλή φίλη και γειτόνισσα, έτριβε τα κρεμμύδια για τις σεφταλιές και το παστίτσιο και σκούπιζε τα μάτια της από τα δάκρυα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο χοιρινός κιμάς εμπλουτίστηκε με λίγο αρνίσιο λίπος, για να είναι ζουμερές και να μη στεγνώσουν στο ψήσιμο εσωτερικά. Μπόλικος μαϊντανός, ένα μάτσο, αλατοπίπερο και μια μικρή τσιμπιά κανέλα, χωρίς ψωμί αλλά με τρία μεγάλα κρεμμύδια, έκαναν ένα μείγμα απαλό κι αφράτο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευταλού έπλασε μακρουλά μπιφτέκια κι έκοψε τη μπόλια σε λίγο μεγαλύτερο μέγεθος. Τα τύλιγε επιδέξια, όπως τους ντολμάδες και τα σκέπασε. Θα ψήνονταν λίγο πριν στρωθεί το τραπέζι και θα συνοδεύονταν με πιτούλες και γιαούρτι. Στη γειτονιά απλώθηκε γαργαλιστική μυρωδιά όταν τσιγάρισε το κρεμμύδι και τηγάνισε τα συκωτάκια. Έβαλε κάμποσα στο πιάτο κι έριξε αλατοπίπερο, ρίγανη και λεμόνι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Φάτε τώρα που εν ζεστά! </b><br />
<b>Η Χρόνα τα κοίταξε λαίμαργα.</b><br />
<b>- Έναν βούκο ψωμί Ευταλού, έπεσε τ' αρφάλι μου!*</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έβρασε τα χοντρά μακαρόνια, τα βουτύρωσε καλά, έριξε μπόλικο τυρί και τα υπόλοιπα συκωτάκια. κι ετοίμασε την παχιά κρέμα που θα τα σκέπαζε. Χτύπησε πέντε μεγάλα αυγά για τη μπεσαμέλ της κι έριξε επιπλέον λιωμένο βούτυρο πριν πάει η Δοξούλα το ταψί στο φούρνο της γειτονιάς. Πρωτότυπο το παστίτσιο της, είχε ξενίσει ακόμα και τη φουρνάρισσα που δεν της ξέφευγε τίποτα από τα ψησίματα των νοικοκυράδων της γειτονιάς. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Συκώτια αντί για κιμά; Και είναι νόστιμο;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ξετρελάθηκε όταν τη φίλεψε δυο μεγάλα κομμάτια η Ευταλού. Και πάντα όταν το έφτιαχνε κρατούσε τη μερίδα της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χρόνα και Δοξούλα τύλιγαν τα κουπέπια όσο η Ευταλού ετοίμαζε τη σαλάτα. Τα τυριά ήταν έτοιμα, κομμένα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο χαρτωμένος* σου κόρη μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά είναι θκειά! Το βράδυ είπε μου θα πάμε στο θέατρο, έχει κόψει και τα εισιτήρια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στην εκκλησά πότε θα σε πάει, ε; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον άλλο χρόνο! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάθε φορά το ίδιο λαλείς! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λεφτά θέλει να μαζέψει είπα σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με το κουτσοδούλι* ήντα παράες που να έσιει στην πούγκα του, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ταράζεις με πολλά θκειά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το καλόν σου εν που θέλω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άφηέ με τώρα, στεναχωρκάς με...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Προστατέφκω σε κόρη μου, εν ακούεις; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα που τις άκουγε αμίλητη, χαμογέλασε ειρωνικά και σκούπισε τα χέρια της μ' ένα πατσαβουράκι. Η Ευταλού την κοίταξε με νόημα φουρκισμένη. Σαν τρελός έκανε ο γιος της για τη Δοξούλα, αν του έλεγε το ναι θα την παντρευόταν την άλλη Κυριακή. Εκείνη όμως προτίμησε τον Αθηναίο που ανέβαλλε το γάμο τρία χρόνια... </b><br />
<b>- Σα με θωρεί αλλάζει την στράτα του!</b><br />
<b>Απέφευγε να τη συναντήσει, γιατί κάθε φορά τον κοιτούσε στα μάτια αγριεμένη κι ήξερε ότι η θεία της δεν αστειευόταν. Στα κυπριακά του έσερνε ένα σωρό λόγια που δεν καταλάβαινε κι Δοξούλα το αρνιόταν. </b><br />
<b>Η καλοσύνη της περιοριζόταν μόνο στους ανθρώπους που δεν έδιναν δικαιώματα κι ήταν σωστοί οικογενειάρχες. Κορώνα στο κεφάλι της είχε τους γαμπρούς, που πήραν με παπά και κουμπάρο τις κόρες της λίγους μήνες μετά τη γνωριμία τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Βενέτω με τις ξαδέρφες της έφτασαν το απόγευμα. Η Σουλτάνα εκτός από τα γλυκά, πήγε τυλιγμένα σε βρεγμένα πανιά και δυο βαζάκια με κρέμες για το πρόσωπο και το σώμα που είχε φτιάξει πριν λίγες μέρες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στο ψυγείο θα τις βάλεις κυρία Ευταλού μου, μη σε χαλάσουνε απ' τη ζέστη! Έχουνε γιαούρτι και ζαρζαβάτια περασμένα απ' το τουλπάνι, που κάμουνε πολύ καλό στο δέρμα! Με το ροζ κορδελάκι είναι του προσώπου να ξεύρεις! Έχει και λεμονάκι τρίμμα και μαϊντανό για να μη σε κάμει ο ήλιος λεκέδες! Η άλλη θα σε σιάξει χεράκια σαν τα κρίνα και πόδια απαλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευταλού τις μύρισε κι έλαμψε το πρόσωπό της. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευχαριστώ σε πολλά για ούλα! Και για τα γλυκά και για τις κρεμούες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ανθούλα δε συμμετείχε και πολύ στη συζήτηση. Μέσες άκρες καταλάβαινε κι απορούσε πως η αδερφή της έστω και με το ζόρι μπορούσε να συνεννοηθεί. Οι άγνωστες λέξεις ήταν πολλές κι η λαλίστατη Ευταλού ήταν χείμαρρος.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χρόνα και Δοξούλα κατάλαβαν κι άρχισαν να την πειράζουν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλέ θεία, μίλα καλά ελληνικά να σε καταλαβαίνουν οι γυναίκες! Και πού να δείτε όταν μιλάει βαριά τα κυπριακά τι γίνεται! Μια φορά μίλησε λίγο άγρια σε μια γειτόνισσα που έμπαινε η γάτα της στην κουζίνα κι εκείνη νόμιζε ότι τη βρίζει κι ήθελε να φέρει το χωροφύλακα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Θαρκούμαι εν η πελλή του χωρκού!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Νομίζει πως είναι η τρελή του χωριού είπε! Βαστά από κάπου στα Γρεβενά θαρρώ κι όλο μαλώνει άμα έρχεται το σόι της! Έτσι κάμνει και με τη γειτονιά, καλόν όνομα εν έχει... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα ακολούθησε το βλέμμα της Δοξούλας. Μια γυναίκα μεσόκοπη, με τσεμπέρι στο κεφάλι και τη σκούπα στα χέρια, έκανε τάχα ότι μάζευε τα πεσμένα φύλλα απ' τις γλάστρες αλλά κοιτούσε αδιάκριτα προς το σπίτι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOoBJ8Z9mj73yagw6UxU32f9_igEF9ZC3Y-ZZl3Gud_lQx2dC4GTWkFUhJoEvjb6bJYjccUEj_dhCZeyfIl10JOvVGdnWYUAJV_M0yzWANrvt5ka0BhJ2DASC4CL-fwvJ2hd9LlU-K6G5Q/s1600/sef10.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOoBJ8Z9mj73yagw6UxU32f9_igEF9ZC3Y-ZZl3Gud_lQx2dC4GTWkFUhJoEvjb6bJYjccUEj_dhCZeyfIl10JOvVGdnWYUAJV_M0yzWANrvt5ka0BhJ2DASC4CL-fwvJ2hd9LlU-K6G5Q/s1600/sef10.gif" /></a></div>
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μετά τον καφέ τη βοήθησαν στην κουζίνα. Η Ευταλού έψησε τις σεφταλιές στη σχάρα κι έδιωξε το γάτο της γειτόνισσας που λίγο ακόμα και θα έχωνε τη μουσούδα του στην πιατέλα. Το τραπέζι στρώθηκε κι οι Πολίτισσες γλύφονταν από τις νοστιμιές που δοκίμασαν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σουλτάνα, η κυρά- Σεφταλού πώς είπε που το λένε αυτό που τρώμε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ευταλού τη λένε μπρε Άνθω τη γυναίκα! Σεφταλιά είναι τούτο για!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Από μικρή μπερδευόταν η Ανθούλα κι άλλαζε τα ονόματα άθελά της. Σεφταλού της έκατσε, Σεφταλού την έλεγε! Με τον καιρό, της το άλλαξε εντελώς ο χωρατατζής γιος της Σουλτάνας, ο Ιάκωβος, που πείραζε συνέχεια τη θεία του και την αποκαλούσε Σεφταλιά, κάνοντας τη Βενέτω και τη Σουλτάνα να χαχανίζουν όταν το ξεστόμιζε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Δοξούλα έφυγε νωρίς, για να προλάβει να ετοιμαστεί αφού θα συναντούσε τον αρραβωνιαστικό της. Η Χρόνα είχε καθίσει μαζί τους χωρίς ιδιαίτερη πρόσκληση. Δεν υπήρχε περίπτωση να έχει κόσμο κάποιο συγγενικό ή φιλικό σπίτι και να λείπει. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραία κοπέλα είναι η ανιψιά σου Ευταλού μου! Κάθε που τη βλέπω, πιο όμορφη είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι Βενέτω μου! Είναι και πολλά καλό πλάσμα, με καρκιάν σαν του μωρού λέω σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πότε θα παντρευτούνε για;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τον άλλο χρόνο λαλεί... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα είδε τη Χρόνα που έκανε μια ειρωνική γκριμάτσα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ετοιμάζουνται δηλαδή... Καλόπεσε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Αρέσκειν της κι ούλα καλά θωρεί τα... Εγιώ Σουλτάνα μου έχω τη σαν παιδί μου κι ήθελα να καλοτυχηστεί... Προξένια πολλά την επέψανε με γαμπροί που θα ζουλεύκαν ούλες οι κοπελούες! Πλάσματα καλά, με σπίτια και παράες κι ούλο όι κι όι ελάλε... Στεναχωρκούμαι κι ίντα μπου να κάμω... Θωρώ την κακομάζαλη που μηνήσκει με τα σιέρκα σταυρωμένα κι ο καιρός περνά... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πόσο καιρό την έχει με την αρρεβώνα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάνε στα τρία χρόνια ξαδέρφη...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βενέτω μου, πολύ ετραβήξανε για...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό λέει κι η Ευταλού μπρε Άνθω μου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λαλώ τα, ακούει με κανείς;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Χρόνα τις κοίταξε με μάτια που άστραφταν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο γιος μου, καλοθωρεί την από μιτσιά...Νούσιμο* πλάσμα, με δουλειά καλήν που θα την είχεν τζυρά κι αρκόντισσα, έπεφτε την λίος! Ας κάτσει έσω* της άλλο τόσον τζαιρό να περιμένει την ώρα την καλήν! Όι μάμα, γιαγιούα να την λαλούν τα κοπελούθκια* της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούσου* κόρη! Στεναχωρκάς τα πλάσματα τζιαί εν κάμνει! Αύριο να συντύχω* με τη μάνα της... </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ανθούλα και Σουλτάνα κοίταξαν τη Βενέτω. Εκείνη τους μετέφρασε όσα δεν κατάλαβαν. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRF_ov-e4moFV-D-kRrhyphenhyphenx0GCo8o6ycp_4vvpGposxJVEW8T9vTDdj8RvuaYMyaQFfIo-eTaOkPyfX_J3TxqCsP0smEx7_yH4Yg181v9qciSK7_6qDEBeH6hGBjEXPHOD51gjsYPOHBaV8/s1600/sef.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRF_ov-e4moFV-D-kRrhyphenhyphenx0GCo8o6ycp_4vvpGposxJVEW8T9vTDdj8RvuaYMyaQFfIo-eTaOkPyfX_J3TxqCsP0smEx7_yH4Yg181v9qciSK7_6qDEBeH6hGBjEXPHOD51gjsYPOHBaV8/s1600/sef.gif" /></a></div>
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραία περάσαμε στης Ευταλούς! Καλή γυναίκα είναι, φαγιά δικά τους μας έψησε, θυσία γίνηκε η αλήθεια... Κείνες οι σεφταλιές, τι νοστιμιά είχανε! Τις σκέπτουμαι και με τρέχουνε τα σάλια...Την είπα να έρτει και σε μένα όποτε θέλει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και πώς μιλούσε μαμά, κανονικά ελληνικά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μπρε Ιάκωβε, αμά έλεγε και πολλά δικά τους στην κουβέντα πάνω... Άμα νευρίαζε με την ανιψιά της, ουουου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήθελα να είμαι από μια μεριά να σας βλέπω με την αδερφή σου και να κάνω καινούργιο συκώτι! Εκείνη να μιλάει κι η Ανθούλα να κοιτάει σα χαζή και να κουνάει το κεφάλι! Άκου να τη λέει Σεφταλού! Όσο το σκέφτομαι γελάω μόνος μου! Χα χα χα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάμποσες φορές έτσι την είπε, αμά παρεξήγηση δεν είχε, μισιακά και ζαβά τα λέει, αμά την αγαπάνε ούλοι! Κι εσύ μπρε ζεβζέκη που τη λες Σεφταλιά, καλύτερος είσαι για;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είμαι, ναι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συ, άμα ξεχαστεί καμιά φορά η απτάλα η Άνθω και τήνε πει έτσι, ρεζίλι θα γενούμε! Θα πει που την κοροϊδεύουμε τη γυναίκα κι είναι ντροπής πράματα τούτα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μια χαρά βολεύτηκε η θεία μου με τη Σεφταλιά! Κι άμα θέλεις της βγάζω και χαϊδευτικό, τη λέμε και Σέφη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει μπρε τζουτζέ! </b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ¨Σεφταλιά¨επισκέφτηκε τη Σουλτάνα δέκα μέρες μετά. Παρούσα ήταν κι η Βενέτω κι η Ανθούλα, πήγε λίγο αργότερα κι η Μαρίκα να τη γνωρίσει. Ο Ιάκωβος πέρασε από το σπίτι τάχα να πει κάτι στην πεθερά του, σκοπός του όμως ήταν να πειράξει τη μητέρα και τη θεία του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Συμπεθέρα, σε είπα να μη τον αφήκετε να έρτει! Διες τον που κοιτάει την Άνθω και γελάει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν ηβαστιέται σε τέτοια πράματα... Να ιδείς που κάτι σκαρώνει πάλι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Σε δέκα λεπτά Ιάκωβος και... Σεφταλιά, μιλούσαν για τα σπίτια στο κέντρο της Αθήνας. </b><br />
<b>- Καλέ, διες πράματα! Διαμέρισμα πάει να την πουλήσει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γρουσές λίρες εν έχω γιε μου... Δυο κορούες επάντρεψα, μιαν φάουσα ριάλια τον μήνα η καθεμιά... Δίχα προίκα αφήεις τες μια μάνα; Καλόν είναι να χτίζουσι σπιτούθκια, να βάλουν μέσα την κελέν τους κι εγιώ πάλι ο,τι μπορώ κάμνω... Ο τζύρης τους άφηκέ μας χρόνους κι έμεινα γυναίκα μονασά μου να δουλέφκω ούλην τη μέρα... Τ΄αέρκια* μου εν πολλά καλά κι εσταθήκανε... </b><br />
<b>- Φάε κι άλλο ένα μπισκοτούι κυρία Ευταλού μου, να πάνε οι πίκρες κάτω! Τι στο καλό, μόνον χαπούθκια θα καταπίνεις; Εγώ σου λέω να το σκεφτείς πάντως, ευκαιρία είναι!</b><br />
<b>- Πολλά παράες έχουσι Γιακωβάκι μου... </b><br />
<b>- Δεν είναι πολλοί για τέτοιο σπίτι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Βενέτω ξεμονάχιασε τη Σουλτάνα στην κουζίνα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπρε συ, ξεύρεις πόσοι παράδες είχε η Ευταλού; Τα σπίτια των κοριτσιών της να διεις που τα καπάρωσε! Έλυνε κι έδενε με τοις μαστόροι αυτή που βλέπεις! Μοναχοκόρη, προικίστηκε καλά, είχε κι ο άντρας της του κόσμου τις λίρες! Και τη Δοξούλα να διεις που θα κοιτάξει, γι αυτό η Χρόνα ήθελε αυτό το γάμο! Πιο πολύ στο συμπεθεριό στάθηκε, γιατί είχε να λάβει ο γιος της!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και χαραμίζεται με δαύτον που δε λέει να τη στεφανωθεί; </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα σε πω κάτι ξαδέρφη... Η γειτόνισσά της, αυτή που μαλώνει και τη λέει πελλή, επέταξε μια κουβέντα που καθόλου δε με άρεσε... Είπε που οι φρόνιμες και καλές κοπέλες δεν έχουνε καλές τύχες, επειδής λέει οι άντριδοι κολνάνε με τις άλλες, τις ξύπνιες...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα! Κι αυτό το είπε λες για τον αρρεβωνιάρη της Δοξούλας;</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι σε λέω! Ξεύρει και ποια είναι και πότε πάει και τη βλέπει αυτός! Γι αυτό η Ευταλού δεν κρατιότανε κι ήθελε να έρτουμε για να τα μιλήσετε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κατάλαβα... Να πάει ο γιος μου στο καλό κι έχουμε βεγγέρα απόψε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Περασμένα μεσάνυχτα έφυγε από το σπίτι η Ευταλού. Η Βενέτω κοιμήθηκε στης ξαδέρφης της κι η Μαρίκα υποσχέθηκε να πάει πάλι το πρωί για να πιουν καφέ και να μιλήσουν. Έπρεπε να βοηθήσουν τη ¨Σεφταλιά¨ που απειλούσε να κάψει το σπίτι του...</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
</div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κουπέπια - Ντολμάδες με αμπελόφυλλα</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αρφές - Αδερφές</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γαίμα - Αίμα </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πάννα - Μπόλια - Σκέπη του αρνιού</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κρεμούες - Κρεμούλες </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έχει χάζι - Έχει πλάκα</b><br />
<b>Έπεσε τ' αρφάλι (αφαλός) μου - Πείνασα</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Χαρτωμένος - Αρραβωνιαστικός </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Καρκιά - Καρδιά</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πλάσμα - Άνθρωπος</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κουτσοδούλι - Ψιλοδουλειά </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έσω - Στο σπίτι</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κοπελούθκια - Παιδιά </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Νούσιμο - Μυαλωμένο - Σωστό</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ούσου - Σώπα </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Συντύχω - Κουβεντιάσω </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τζύρης - Κύρης, πατέρας</b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αέρκια - Αδέρφια </b></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<br /></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-67385203673982378082015-06-24T02:19:00.000+03:002015-06-24T02:19:53.659+03:00Ο στενός κορσές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKjWK0_GlfXjSt5cz6unsfysS89_qa2q6CWF4qMYZUBmyjG3AuoYDMKNsF1SOUnp3yxuCSyx1Rh7koBqSdNEv8VId7npeuaMnrg2szwAJ_0nIgPSkvEPM-_0Uymy-8CG2TWvnERgI81KqT/s1600/vnt390.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKjWK0_GlfXjSt5cz6unsfysS89_qa2q6CWF4qMYZUBmyjG3AuoYDMKNsF1SOUnp3yxuCSyx1Rh7koBqSdNEv8VId7npeuaMnrg2szwAJ_0nIgPSkvEPM-_0Uymy-8CG2TWvnERgI81KqT/s400/vnt390.png" width="223" /></a></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλώς σας βρήκαμε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλώς ήρθατε! Κυρία Σουλτάνα, πολύ χαίρομαι που σας βλέπω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι εγώ Ευρυδίκη μου! Φτου σου γιαβρί μου, όμορφη πολύ είσαι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μαρίκα, Αγλαΐα και Σουλτάνα, μπήκαν στο σπίτι. Οι γονείς της τις υποδέχτηκαν κι εκείνοι θερμά και σε λίγο έπιναν καφέ στο άνετο και πολύ ωραία επιπλωμένο σαλόνι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Παιδικές φίλες ήταν οι δυο κοπέλες. Μαζί στα παιχνίδια, μαζί στο σχολείο, μαζί στους περιπάτους. Είχαν να ειδωθούν πάνω από δυο χρόνια αφού είχαν φύγει νωρίτερα κι όταν η οικογένεια ήρθε στην Αθήνα η </b><b>Αγλαΐα με τους γονείς της ήταν από τους πρώτους που αντάμωσαν. Οι φίλες δεν χωρίστηκαν ποτέ ξανά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Αριστοκρατική φαμίλια, με παράδες και μόρφωση μεγάλη οι γονείς, φρόντισαν να μη λείψει τίποτα απ' τα παιδιά τους. Ένα γιο και μια κόρη είχαν, που σπούδασαν στα καλύτερα σχολεία και μιλούσαν άπταιστα δυο ξένες γλώσσες. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πολύφερνη νύφη η Ευρυδίκη, έκανε πολλούς νέους της σειράς τους να τη θέλουν. Οι κατώτεροι τη χάζευαν από μακριά και δεν τολμούσαν να σηκώσουν τα μάτια τους στην κομψή, εμφανίσιμη κοπέλα που ανήκε σε ανώτερη τάξη. Η μάνα στεκόταν σχεδόν πάντα δίπλα της, δεν κατάφερε όμως να σταματήσει τους τρελούς χτύπους της καρδιάς της όταν ερωτεύτηκε ένα παρακατιανό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Εκείνος ντυνόταν ωραία και κυκλοφορούσε στα καλά και ακριβά στέκια. Γόης της εποχής, είχε ξετρελάνει πολλά κορίτσια, όμως είχε στόχους και κοιτούσε πάντα ψηλά. Ενθουσιάστηκε η Ευρυδίκη με το στυλ και την ευγένειά του κι έκανε όνειρα, που γκρεμίστηκαν όταν μαθεύτηκε η αλήθεια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μη τολμήσεις να τον ξαναδείς!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε γέλασε ο παλιάνθρωπος! Θαρρείς πως δε θα ρωτούσα για λόγου του; Πόσο αφελής είσαι πια;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μ' αγαπάει...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Την προίκα σου αγαπάει, όχι εσένα! Αυτήν έβαλε στο μάτι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο πλούσιος θείος που ζούσε στην Πόλη και θα τον κληρονομούσε, ήταν ένα ακόμα παραμύθι του. Όταν ξέμενε από παράδες κλεινόταν στο σπίτι κι έλεγε ότι θα πάει να τον δει. Περνούσαν έτσι και δέκα μέρες, μέχρι να μαζέψει τα μεροκάματα ο πατέρας του και να τα εξανεμίσει. Μαύρες μέρες περνούσαν οι γονείς του κι οι καβγάδες τους σήκωναν το σοκάκι στο πόδι. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και περιορίστηκε σ' ένα πενιχρό χαρτζιλίκι, άρχισε να ζητάει δανεικά από συγγενείς και φίλους, που δε μπορούσε φυσικά να επιστρέψει. Οι γονείς του ήταν απελπισμένοι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να πιάσεις δουλειά και να δώκεις τοις παράδες που χρωστάς! Σε λίγο ούτε ψωμί δε θα έχουμε να φάμε! Ηντράπηκα τσι θείες σου και τσ' είπα που θα τα δώκουμε άμα πλερωθεί ο μπαμπάς σου, αμά ως εδώ ήταν! Τα χρέγια σου δεν τελειώνουνε, κόψε το λαμό σου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έγινε κολλητός με τους πιο δημοφιλείς κομπιναδόρους της περιοχής. Οι παράδες που έδινε στα χέρια της μάνας του, ήταν υποτίθεται από την καλή δουλειά που είχε βρει κι η καημένη τον πίστεψε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ήβαλε μυαλό άντρα μου! Να τσ' ηξεκόψει όμως αυτοί τσι φίλοι που κάμει παρέα, καθόλου δε μ' αρέσουνε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι τσέπες του ήταν φορτωμένες κι η Ευρυδίκη αμέριμνη ζούσε τον έρωτά της. Μέχρι και το επίθετό του ψεύτικο ήταν και παρέπεμπε σε γνωστή, πλούσια οικογένεια. Χάρηκε κι η μητέρα της στην αρχή, πιστεύοντας ότι βρέθηκε γαμπρός άξιος, εύπορος και μορφωμένος, αλλά οι πολυπληθείς της γνωριμίες φρόντισαν να της προλάβουν τα κακά μαντάτα. Και μόνο που κυκλοφορούσε η κόρη της μαζί του, ήταν μεγάλη ντροπή. Την έκλεισε στο σπίτι και της απαγόρευσε να ξαναβγεί χωρίς να συνοδεύεται από τους γονείς ή τον αδερφό της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μίλησέ της κι εσύ </b><b>Αγλαΐτσα μου! Είδες το κακό που μας βρήκε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα της περάσει, μην ανησυχείτε... Τώρα με τον κόσμο που άλλο δεν κάνει παρά να κουσελεύει, γρήγορα θα βρει άλλο θέμα να βάλει στο στόμα του! Κακώς δεν την αφήνετε να βγει γιατί τους δίνετε δικαίωμα έτσι... Να βγαίνει και με σας βέβαια, αλλά μη την ξεκόβετε κι από τις φίλες της. Θα την παίρνουμε μαζί μας με το μνηστήρα μου και να δείτε που θ' αλλάξουν όλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ένα μήνα σχεδόν προσπαθούσε η </b><b>Αγλαΐα να τη συνεφέρει. Κλάμα κι απελπισία είχαν ποτίσει οι τοίχοι του δωματίου της. Όταν έπιασαν το λεβέντη με τα κλεμμένα μεγάλης αξίας κοσμήματα στα χέρια και τον φυλάκισαν, σαν κάτι να άλλαξε στη ζωή τους. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Μαρίκα έπιασε το χέρι της φίλης της στοργικά και της χαμογέλασε με κατανόηση. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ησυχάσατε τώρα! Φόβο δεν έχεις μη τση αλλάξει πάλι τα μυαλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ντρέπομαι τον κόσμο, τους φίλους μας, τους συγγενείς, τους γείτονες... Εκείνη που ήταν από τις καλύτερες κοπέλες να ξεπέσει έτσι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να βγαίνεις με το κεφάλι ψηλά κι ανάγκη δεν έχετε! Ούλοι δα ηξεύρουν τη φαμίλια σας και πόσο καλή κόρη έχεις! Θα λες ότι εκείνος την κυνηγούσε και δεν την άφηνε να κάμει βήμα, όχι πως το ήθελε κι εκείνη! Την ξεγέλασε, μήτε η πρώτη μήτε η τελευταία είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μα να πέσει στα σκουπίδια; Τόσοι την ήθελαν και δε γύριζε τα μάτια της, αυτόν βρήκε ν' αγαπήσει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο,τι γίνηκε, γίνηκε! Στο θέατρο θα πάνε με την </b><b>Αγλαΐα και τον Ιάκωβο, θα είναι ούλος ο καλός κόσμος εκεί! Ε, απ' αυτό που ήπαθε, θα έχει το νου τση πια και θα πάρει τον καλύτερο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Για να δούμε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κανένας άλλος δεν κατάφερε να τη συγκινήσει. Οι περισσότεροι νέοι του κύκλου τους είχαν αρχίσει ν' απομακρύνονται, αφού οι γονείς τους την κοιτούσαν πλέον με άλλα μάτια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γυναίκα που το όνομά της ακούστηκε, δεν έχει θέση δίπλα σου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι γονείς της μαράζωναν βλέποντας την κατάσταση. Όσοι είχαν γιους της παντρειάς και τους γυρόφερναν, σταμάτησαν τις επισκέψεις και τα καλέσματα. Η φυγή τους στην Ελλάδα τους ανακούφισε κι έκλαψαν πικρά για όσα άφηναν πίσω τους... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ζωή τους ξεκίνησε απ' την αρχή, αφήνοντας στους κοσμικούς κύκλους της Σμύρνης ο,τι τους είχε στερήσει το ειδύλλιο της ντροπής. Αγόρασαν ωραίο σπίτι, το επίπλωσαν με γούστο κι ακριβά πράγματα και γρήγορα γνωρίστηκαν με ανθρώπους της τάξης τους.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τα προξενιά δεν άργησαν να έρθουν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άνθρωποι καθώς πρέπει, με όνομα καλό, με παράδες, κανένας δε σε αρέσει; Κι αυτός που λέει η μαμά σου, ο τελευταίος που σε ζήτηξε, ωραίος δεν είναι; Γκιουζελίμ κοπέλα είσαι, μοσχαναθρεμμένη, ένας λεβέντης σε αξίζει! Γιατί μπρε γιαβρί μου ούλο όχι κι όχι είσαι; Πες με τώρα που δε μας ακούει η μαμά σου και μη γνοιάζεσαι, τίποτις δε θα την πω! Κει που πρέπει, ραμμένο έχω τον στόμα μου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Το ξέρω κυρία Σουλτάνα, μου τα έχει πει η </b><b>Αγλαΐα! Είσαστε πολύ καλός άνθρωπος!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και για σένα η νύφη μου τα καλύτερα μ' έχει πει! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Από δω την είχε, από κει την έφερε, της άνοιξε την καρδιά της όσο ήταν οι τρεις τους στο δωμάτιο κι έδειχνε της </b><b>Αγλαΐας κάτι καινούργια φορέματα που είχε ράψει. Κι η Σουλτάνα που όταν τη φώναξε η νύφη της τάχα να δει ένα σχέδιο, βρήκε αφορμή να της μιλήσει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε θέλω να παντρευτώ από προξενιό, ν' αγαπήσω θέλω...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Ωραίο πράμα η αγάπη! Αμά ν' αξίζει κι αυτός που θα δώκεις την καρδιά σου κοκόνα μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Άρχισε να της λέει για τον αποτυχημένο γάμο της Ανθούλας. Και πόσο πέτυχε η Ζωίτσα, η κουνιάδα της, που της γνώρισαν κάποιες θειάδες τον άντρα της και τον λάτρεψε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Οι πιο καλοί γάμοι, είναι αυτοί που ξεύρεις απέ πού κρατάει η σκούφια του γαμπρού! Κι εσύ μάτια μου που πέρασες πολλά με κείνον που σε γέλασε, πιο πολύ με καταλαβαίνεις... Ο άθρωπος αγαπιέται με τις χάρες του και μισιέται με τα χούγια του! Θα κάμεις να πούμε μια γνωριμία, δε θα τόνε στεφανωθείς την άλλη μέρα! Θα μπείτε, θα βγείτε, θα διείς άμα σε αρέσει και σε ταιριάζει και θα πεις το ναι! Φτωχό να μη κοιτάξεις γιατί αφού σεις έχετε τον τρόπο σας, μια ζωή θα τρώγεσαι μη και σε ήθελε για την προίκα σου! Κι είναι μεγάλο χτικιό αυτό, πολύ μεγάλο... Γι αυτό πρέπει καθένας να κοιτάζει αθρώποι της σειράς του που μιλούνε την ίδια γλώσσα! Σκέβου την </b><b>Αγλαΐα μου που είναι μορφωμένη κοπέλα άμα έπεφτε σε κάνα μεροκαματιάρη που δε θα ήξευρε μήτε το όνομά του να γράψει που λέει ο λόγος, καλή ζωή θα έκαμναν; Όχι βέβαια! Την άρεσε ο γιος μου, που και σπουδαγμένος πολύ είναι, έχει και την περιουσία του και κάμανε χωριό! Και ταιριαστοί είναι σε ούλα τους αν τους διείς! Καλά δε τα λέγω μπρε νύφη μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι μαμά! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άιντε καλά... Πάω μέσα και πείτε τα εσείς οι κοπέλες τώρα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έκλεισε το μάτι στην </b><b>Αγλαΐα και βγήκε χαμογελαστή.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ούλα θα σιάξουνε, μη σεκλετίζεσαι τζάνουμ! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λες Σουλτάνα μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λέγω, λέγω! Σαν κορίτσι κι αυτό, τον έρωτα να τη χτυπήσει την πόρτα περίμενε όπως ούλες μας! Στάθηκε άτυχη με τον παλιάθρωπο που την έτυχε, πάει και τελείωσε αυτό! Μήτε την πείραξε, μήτε τίποτις, θα τα ξεχάσει με τον καιρό ούλα! Ο γιος μου έχει πολλοί φίλοι εδώ, η δουλειά του είναι που γνωρίζει κόσμο, θα μπούνε, θα βγούνε, κάτι θα βρεθεί! </b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiek_haOylmK-XvV3EEPow7Qt_rtKdnE4n0LlZ7PagloDp7ehxS4a1-xoe24A6GChJUt8iVCS6VZsH07RIXy8UxehOehQKBTKSBBXhhg53B-noLH8V2PcXBhm22DkAl7_Jl09rETD-rcdSO/s1600/rose-49l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiek_haOylmK-XvV3EEPow7Qt_rtKdnE4n0LlZ7PagloDp7ehxS4a1-xoe24A6GChJUt8iVCS6VZsH07RIXy8UxehOehQKBTKSBBXhhg53B-noLH8V2PcXBhm22DkAl7_Jl09rETD-rcdSO/s1600/rose-49l.gif" /></a></div>
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b>Λίγο πριν το γάμο των παιδιών, εμφανίστηκε ο κατάλληλος γαμπρός.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ιάκωβε, είναι έτσι όπως με τα λέγεις;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι σου είπα βρε μαμά! Γιατί να σου πω ψέματα, εσένα θέλω να παντρέψω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί μπρε, άμα ήθελα εγώ παντρειά το χειρότερο θα μ' έδινες και θα μ' έλεγες που είναι καλός; Χμμμμ... Πάει να πει που θα ήθελες να με ξεφορτωθείς, ε γιόκα μου; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α πα πα! Για την Ευρυδίκη ξεκινήσαμε, σε σένα φτάσαμε! Μπας και σου γυάλισε κάνας Αθηναίος κυρία Σουλτάνα και το πήρες προσωπικά; Να σε δω νυφούλα κι άλλο τίποτα δε θέλω! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπα που άδικη ώρα να μη σ' έρτει! Νυφούλα τη μαμά σου; Χα χα χα! Τέτοια είμαι εγώ μπρε, που άλλονε δε γνώρισα απ' το μπαμπά σου; Αυτός ητανάνε για μένα κι άλλος τη θέση του δε θα πάρει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά ντε, δε σε είπα να παντρευτείς με το ζόρι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό σ' έλειπε! Χα χα χα! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αλλά θα είχε πλάκα να σε δω στην εκκλησία νύφη! Για παρανυφάκι ποια λες να βάλουμε, τη σερσέμα τη Βιθυνία; Σκέψου να βάλει φωτιά στο νυφικό σου ή να κάψει το κουστούμι του γαμπρού! Ε ρε γλέντια!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ξεκαρδίστηκε η Σουλτάνα με το γιο της. Χωρατατζής από τους λίγους, ήταν η ψυχή της παρέας όπου βρισκόταν. Διακωμωδούσε τους πάντες χωρίς ποτέ να προσβάλει και τα πήγαινε καλά ακόμα και με τον πιο δύσκολο άνθρωπο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ίδιος η μάνα μου είμαι, σου έμοιασα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τον καμάρωνε που ήταν έξω καρδιά. Αξιαγάπητος όπως κι εκείνη, μόνο που δεν είχε νεύρα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σ' αυτό έμοιασα στο μπαμπά μου! Ε, να έχω κάτι κι απ' αυτόν! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Καλή, χρυσή η Σουλτάνα, αλλά στο δίκιο της χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι κι έβαζε τις φωνές. Κοκκίνιζε, ίδρωνε το πρόσωπό της, κουδούνιζαν και τα βραχιόλια όπως έκανε αέρα και μόνο αν της έβαζες κάνα καλό μεζέ ή γλυκό στο στόμα ηρεμούσε προσωρινά. Κατάπινε, ξαναφώναζε, μπουκωνόταν, γελούσε ο Ιάκωβος που είχε έτοιμο το πιάτο, της έδινε να πιει και λίγο ουζάκι για να ηρεμήσει. Το γλυκάκι συνοδευόταν από λικέρ. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δώσε με να πιω έναν τσιγάρο και πες με στα σοβαρά για το γαμπρό τώρα! Άιντε μπρε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλός είναι μαμά, ο,τι πρέπει για την Ευρυδίκη! Έχει δική του εταιρεία, συνεργαζόμαστε, αναλαμβάνει μεγάλες οικοδομές κι έχει πολλά λεφτά. Βρήκε τη δουλειά στρωμένη από τον πατέρα του και δε χρειάστηκε να κοπιάσει και πολύ. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Είναι κι ο μπαμπάς του στη δουλειά; Αδέρφια έχει;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Βγαίνει στη σύνταξη ο άνθρωπος αλλά θα πηγαίνει να στέκεται στο γραφείο. Κι αδερφό έχει, αλλά κάνει άλλη δουλειά και δεν έχει σχέση με την εταιρεία. Και μια αδερφή παντρεμένη με δικηγόρο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άρα οι παράδες που βγάζει σ' αυτόνε μόνο πάνε, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κι η Ευρυδίκη τον αρέσει σε είπε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε, δε μου το είπε αλλά φαίνεται το πράγμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πώς δηλαδή;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με ρωτάει πότε θα βγούμε πάλι κι αν θα έρθει μαζί μας και τέτοια...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μπράβο! Κι εκείνη;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τη δύσκολη κάνει, λες και δεν την ξέρεις κι εσύ... Αλλά νομίζω πως της αρέσει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτό είναι! Να πεις την </b><b>Αγλαΐα από κοντά να την έχει!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφού μαζί τρέχουν για το γάμο, πιο κοντά δε γίνεται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Του έδωσε ένα χαϊδευτικό χτύπημα στο χέρι και σηκώθηκε γρήγορα να ετοιμαστεί για το σεργιάνι στα μαγαζιά. Η Μαρίκα την περίμενε για τις τελευταίες αγορές πριν το γάμο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάμε συμπεθέρα μου, μπας και προλάβουμε να περάσουμε μια κι από την Ευρυδίκη! Θα δώκουμε την πρόσκληση, θα μάθουμε και τα υπόλοιπα! Να διείς που θα φάμε γλήγορα κι εκείνης τα κουφέτα, σάμπως και την πόνεσε το δοντάκι μ' αυτόν! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα βγήκε συγκινημένη από το αυτοκίνητο με τον Ιάκωβο, που κρατούσε τη γαμήλια ανθοδέσμη στα χέρια. Ανάσα δε μπορούσε να πάρει με το στενό, ολόσωμο κορσέ που είχε ζωστεί για να της κουμπώσει το μακρύ φόρεμα που είχε ράψει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πάλι πήρες κιλά; Πόσες φορές θα το ξηλώσω και θα το ξαναράψω;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κουνουπίδι έφαγα και με φούσκωσε μπρε, δεν πάχυνα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Κακοχρόνιζε από μέσα της τη μοδίστρα αν και ήξερε ότι είχε δίκιο. Είδε κι έπαθε να το κουμπώσει κι ένιωθε τις ραφές να τσιτώνουν αλλά καμάρωσε τον εαυτό της στον καθρέφτη και χάιδεψε το μεταξωτό, φερμένο απ' τη Σμύρνη ύφασμα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Ευρυδίκη έφτασε στην εκκλησία συνοδευόμενη από τους γονείς και τον αδερφό της. Οι ματιές που έριξε στο νέο που στεκόταν κοντά στο γαμπρό, έκαναν τον Ιάκωβο να χαμογελάσει πονηρά στη μητέρα του.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά πάμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι γιόκα μου!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα βγήκε απαστράπτουσα μέσα στο κατάλευκο νυφικό που στόλιζαν γυαλιστερά λουλούδια και δαντέλα. Η Μαρίκα με τη γαλάζια μακριά της τουαλέτα και τα χρυσά αξεσουάρ, βούρκωσε όταν την παρέδωσε ο άντρας της στο γαμπρό. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα που έκλαιγε από μέρες για το χαμό του Γιωργάκη της, πήρε βαθιές ανάσες.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Γιατί να μη σ' έχω δίπλα μου, να καμάρωνες κι εσύ το γιο μας...>> </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μετά το μυστήριο ακολούθησε γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. </b><b>Τα τραπέζια ήταν φορτωμένα μεζέδες μερακλίδικους, με μπόλικο σκόρδο και πιπέρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Φάτε απ' ούλα τώρα που είναι ζεστά! Εγώ είπα τοις μάγειροι πώς να τα σιάξουνε, αλλιώς νηστικοί θα μνήσκαμε για! Ψητά με πατατούλες, πίτες, τυριά και τζατζίκι ξεύρανε μόνο οι αδικιορισμένοι, αυτά λέει ζητάνε! Μπρε, άμα δεν έχει το τραπέζι τον παστουρμά του και τα σουτζούκια του...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Γελούσαν οι συμπέθεροι και το ζευγάρι. Ο Ιάκωβος έκλεισε το μάτι στον κουμπάρο του και την υπέρκομψη σύζυγό του που έτρωγε φιλέτο με σαλάτα. Ειδική παραγγελία για να μη χαλάσει την αιώνια δίαιτά της. </b><b>Η Μαρίκα έκανε χάζι τη Σουλτάνα που την κοιτούσε με μισό μάτι. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Νηστικιά θα μείκει αυτή καλέ; Μια στάλα λάδι δεν έχει το μαρούλι της, κατσίκα είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έτσι είναι μαθημένη, τρώει λίγο για να μη παχύνει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μμμμ... Σαν το χτικιό είναι για! Κάτσε να διεις τι θα την κάμω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Πήγε ακριβώς πίσω της και την αγκάλιασε με το ένα χέρι ενώ με το άλλο κρατούσε το ποτήρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στην υγειά σας κουμπάρα, να μας ζήσουνε τα παιδιά! Καλέ, κρασάκι δεν πίνεις εσύ; Τι είναι εδώ μέσα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σόδα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι έφαες καλέ και πίνεις σόδα για να χωνέψεις; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δεν πίνω τίποτα άλλο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Κρασάκι θα πιεις κι όχι μη με λέγεις! Κι αυτό το ξερό πράμα πώς το καταπίνεις κοκόνα μου; Φάε κομμάτι να σε πιάσει, να κάμει χαρά κι ο στόμας σου με τόσες νοστιμιές! Κάτσε να διεις εγώ τι θα σε δώκω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι, ευχαριστώ, δεν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μεγάλη πιρουνιά με το καλοψημένο κοκορέτσι χώθηκε στο στόμα της πριν προλάβει να μιλήσει. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ωραίο, ε; Έλα και κρασάκι να σε πάει κάτω πιο καλά!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Θέλοντας και μη κατάπινε, αφού η Σουλτάνα δεν την άφηνε να πάρει ανάσα σχεδόν. Σε λίγο τσιμπολογούσε μόνη της τις πρωτόγνωρες γι αυτήν γεύσεις. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Έλα και παστουρμαδάκι, φερμένο απέ τα δικά μας τα μέρη είναι! Και το σουτζούκι και το λουκάνικο! Να τα ψήσεις με τ' αυγά στο τηγάνι με βουτυράκι και να διεις χαρά που θα σε κάμει ο άντρας σου! Να τόνε βγάλεις κι ένα ουζάκι κι έλα μετά να με πεις! Είδες που τρώγει απ' ούλα και το χαίρεται; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Από τραπέζι σε τραπέζι γύριζε με το ποτήρι και μπουκωνόταν. Κάποια στιγμή ένιωσε δυσφορία και νόμιζε ότι θα σωριαστεί. Έκανε νόημα στην κόρη της και πήγαν στην τουαλέτα του μαγαζιού.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λιγοθυμιά μ' έρχεται μπρε Δόμνα μου... Άνοιξέ με κομμάτι τον κορσέ να πάρω ανάσα...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Τον χαλάρωσε λίγο κι ένιωσε καλύτερα.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σημάδια σε άφησε καλέ μαμά! Όλο σφίξε και σφίξε μ' έλεγες και κόντεψες να σκάσεις! Άντε να δω τώρα πώς θα σε ανεβάσω το φερμουάρ...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτή η απτάλα η μοδίστρα, δεν άφηκε τράτο καθόλου! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι, η μοδίστρα σε φταίει τώρα! Κομματάκι να κρατηθείς δεν ήξερες...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους μπρε κι εσύ! Νηστικιά άμα ήμουν θα έπεφτα κάτω από τη ζάλη!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τώρα ρουφήξου να σε κουμπώσω μην ανησυχήσει ο αδερφός μου που χαθήκαμε, άντε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Με τα χίλια ζόρια ανέβασε το φερμουάρ και καταλάβαινε ότι η μητέρα της δε μπορούσε ν' ανασάνει καλά. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πρόσεχε μαμά, τσίμα τσίμα είναι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η ορχήστρα έπιασε τα μερακλίδικα κι η Σουλτάνα λικνιζόταν και τραγουδούσε, όταν ένιωσε κάτι να συμβαίνει στην πλάτη της. Η Δόμνα έντρομη είδε το φόρεμα ν' ανοίγει και ν' αφήνει τον κορσέ σε κοινή θέα. Την κάθισε στην καρέκλα κι έφυγαν με τον άντρα της βιαστικά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος με τη γραβάτα λυμένη την αγκάλιασε.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σήκω καλέ μαμά να χορέψουμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σε λίγο...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τώρα που ζήτησα να παίξουν το αγαπημένο σου τραγούδι, σήκω!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Και ποιος σε είπε να το ζητήξεις τώρα μπρε μπουνταλά; </b></div>
<div style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σήκω καλέ και μ' έσκασες! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε μπορώ σε είπα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι καλεσμένοι χτυπούσαν τα πιρούνια στα πιάτα και την καλούσαν.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σου-λτά-να! Σου-λτά-να! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το αίμα είχε ανέβει στο κεφάλι της κι ο ιδρώτας την έλουζε. Ευτυχώς που επενέβη η Μαρίκα κι έσωσε την κατάσταση.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κράμπα έχει, σε λίγο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος έσκυψε να της τρίψει το πόδι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σήκω πάνω μπρε ζεβζέκη κι εσύ! Το φουστάνι με σκίστηκε και πάει η αδερφή σου να με φέρει μια εσάρπα γιατί βγήκανε οι πλάτες μου όξω! Κάμε το κορόιδο τώρα και πάρε τη γυναίκα σου να χορέψετε! Ταγκό πες να παίξουνε και μετά που θα συγυριστώ τα άλλα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ξέσπασε σε δυνατά γέλια ο γαμπρός κι άρχισε να λέει αστεία για να ξεχάσουν τη μαμά του και τα τσιφτετέλια της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZSV91rNoqfMmqFJQH8-nPAL8CGv3xznQxEmRK4_oXI49jD3_RbgDyPb7fsiiukYseldAn9042fWia3uZSdv7yMEjRYice7TD7WfLwYv4ktFZihiDbRrX3q4eCntKm8k9ZASObc-pl7MQb/s1600/rose-49l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZSV91rNoqfMmqFJQH8-nPAL8CGv3xznQxEmRK4_oXI49jD3_RbgDyPb7fsiiukYseldAn9042fWia3uZSdv7yMEjRYice7TD7WfLwYv4ktFZihiDbRrX3q4eCntKm8k9ZASObc-pl7MQb/s1600/rose-49l.gif" /></a></div>
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Όταν η Ευρυδίκη έδωσε το χέρι της στο νέο για να χορέψουν, πλησίασε η Σουλτάνα τους γονείς της.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με το καλό και στης κορούλας σας! Διείτε ένα λεβέντη που θα κάμετε γαμπρό! Γιατί άμα δεν έχουμε τους γάμους τους του χρόνου, να μη με λένε Σουλτάνα! Και με είπε ο γιος μου που είναι τόσο καλός και παραλής, θα περάσει ζωή χαρισάμενη η Ευρυδίκη μαζί του! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι αρραβώνες τους έγιναν σε λίγους μήνες κι ακολούθησε ο γάμος στη Μητρόπολη με εκατοντάδες καλεσμένους να βγαίνουν από πανάκριβα αυτοκίνητα. Η δεξίωση έγινε στην αίθουσα πολυτελούς ξενοδοχείου με ορχήστρα που έπαιζε μελωδικούς σκοπούς. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ζωσμένη ξανά με τον ολόσωμο κορσέ η Σουλτάνα, κοιτούσε το πιάτο της με μισό μάτι. Μια λεπτή φέτα μοσχάρι με ρύζι, αρακά και καρότο ήταν φαγητό νοσοκομείου. Νωρίτερα τους είχαν σερβίρει ποικιλία από τυριά και ζαμπόν άπαχο. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><< Τι ανοστιά είναι τούτη; Του κόσμου τοις παράδες δώκανε για δαύτα; Πα πα πα... >></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα στις αρχές της πρώτης εγκυμοσύνης της είχε στεφανώσει το ζευγάρι. Βλέποντας την πεθερά της ανόρεχτη, κατάλαβε ότι δεν της άρεσε τίποτα.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Γιατί δεν τρως μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τρώω κόρη μου... Κομματάκι στεγνό είναι όμως, σαν κι αυτό που τρώνε οι άρρωστοι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Έτσι είναι τα φαγητά εδώ, χωρίς σάλτσες και μπαχάρια... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μμμμ... Να τα χαίρουνται... Κι εκείνα τα τζιέρια από τις πάπιες και τις χήνες που τα λιώσανε, πώς τα τρώγανε για; Μια αηδία ητανάνε! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Μαρίκα που καθόταν δίπλα της την αγκάλιασε γελώντας. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ο κορσές σου είναι εντάξει; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να σε πω, σάμπως να με σφίγγει πάλι...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι ήφαες σήμερα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ε... Τι έφαγα, τίποτις δεν έφαγα... Κομματάκι μπουρέκι που με περίσσεψε απ' τα χτες, δυο βούκες ητανάνε ούλο κι ούλο... Έψησα λίγες πατατούλες με τ' αυγά στο τηγάνι, έριξα και λίγο τυράκι να με νοστιμίσουνε και βούτηξα ψωμάκι να στυλωθώ... Είχα και τρεις πιρουνιές γίγανες και για να μη τοις πετάξω τσίμπησα ωσότου να τελέψει το τηγάνι... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Οι δυο μπουκιές κι οι τρεις πιρουνιές που έλεγε η Σουλτάνα, ήταν τουλάχιστον μερίδα εστιατορίου. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Πεινάω μπρε συμπεθέρα μου, αμά τούτο το πράμα δε με αρέσει... Μόνο που κολάτσισα πριν...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Την πιατέλα με τα τυριά και τα ψωμάκια με το βούτυρο τα είχε τιμήσει δεόντως αλλά τα είχε ήδη ξεχάσει. Φαγητό βέβαια δεν ήταν, κολατσιό το λογάριαζε αλλά η ποσότητα που είχε φάει ήταν αρκετή. Με το ζόρι έβαζε στο στόμα μικρές μπουκιές από το κρέας που είχε το πιάτο της και το φούσκωμα άρχισε να την ενοχλεί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά, είσαι καλά; Κόκκινη έγινες!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στεναχωρεύομαι κομμάτι, σάμπως να μην έχει αγέρα εδώ μέσα... Δεν ανοίγουνε κάνα παράθυρο για;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αγλαΐα κοίταξε με νόημα τη μητέρα της και μίλησε με τρόπο στη Δόμνα, την κουνιάδα της.</b><b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Να ιδείς που θα έχομε τα ίδια με τη μαμά! Ανάσα πάλι δε μπορεί να πάρει, ζορίζεται! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άιντε πάλι! Και την είπα να μη φάει πολύ, δε με άκουσε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Μάνα και κόρη στην τουαλέτα έπιασαν τον καβγά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους μπρε σε λέγω, του κόσμου τα λόγια μ' έσουρες! Νηστικιά ήθελες να μείκω; Τρώγουνται τούτα δω τα πράματα;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφού σε είπα να προσέχεις κι ο κορσές πια δε σε κάμει, πιο μεγάλο νούμερο θέλεις!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Λύσε με μπρε και γένηκα μούσκεμα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφού σε σφίγγει τόσο πολύ δε θα σ' έκοβε ιδρώτας για; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Το ταγέρ ήταν εφαρμοστό με τα παραπανίσια κιλά που είχε πάρει.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Κάτσε να σε ανοίξω και τη φούστα τώρα και να διούμε πώς θα τα κουμπώσουμε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Διες την τσάντα μου, έχω παραμάνες μέσα!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μμμμμ.... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμούνια μπρε! Θα πέσει η ζακέτα από πάνου και τίποτις δε θα φαίνεται!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αυτά θα τραβάω κάθε φορά που έχομε γάμο; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σους!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η φούστα τακτοποιήθηκε αλλά η ζακέτα ήθελε δυο δάχτυλα για να κουμπώσει, το ίδιο και το μεταξωτό της πουκάμισο. Η </b><b>Αγλαΐα που κατάλαβε ότι έχουν πρόβλημα, έτρεξε με το παλτό στο χέρι.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Θα βγάλουμε τη γούνα και θα τη βάλεις μπροστά μαμά, σαν το μαντίλι! Έλα μη μπει κόσμος και μας δούνε!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Δεινοπάθησε μέχρι να περάσει η ώρα και να φύγουν. Η ζέστη ήταν αφόρητη κι οι τρίχες την ενοχλούσαν αλλά δεν την έπαιρνε να διαμαρτυρηθεί και πολύ. Έφαγε απ' όλα τα γλυκά κι ένα μεγάλο κομμάτι από την πολυώροφη τούρτα, ενώ η κόρη της την κοιτούσε άγρια.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Διες χάλια, να μετράει τη βούκα μου... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η </b><b>Αγλαΐα την καλησπέρισε κι αφού αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν, της έδωσε ένα πακέτο.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι με φέρατε μάτια μου;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος έκανε κωμικές γκριμάτσες κι άρχισε να κουνάει τη μέση του άγαρμπα. </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Τι κάμεις εκεί μπρε ζεβζέκη; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άνοιξέ το καλέ μαμά μη μου μείνει κάνα κουσούρι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Χα χα χα! Στολή που φορούνε οι χανούμισσες είναι;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Έλυσε το φιόγκο κι άνοιξε το πολύχρωμο χαρτί.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Α! Κορσές είναι! Πού σας ήρτε και με τον πήρατε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Αφού μας έβγαλες την ψυχή κυρά-Σουλτάνα με τον άλλο! Σου πήρε η νύφη σου ένα λίγο μεγαλύτερο!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Αγλαΐα την αγκάλιασε στοργικά.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Με γεια σου μαμά! Να μην έχεις τη γκρίνια της Δόμνας άλλη φορά, ούτε κι εσύ να στεναχωριέσαι! </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η Σουλτάνα τον περιεργαζόταν προβληματισμένη.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Σας ευχαριστώ πολύ, αμά κομμάτι μεγάλος δεν είναι για μένα; </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μαμά!!!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Καλά, καλά γιόκα μου, θα με φάνηκε... </b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Μεθαύριο θα πας στις ξαδέρφες σου μαμά;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Ναι </b><b>Αγλαΐτσα μου. Θα πιούμε τον καφέ μας κι έχομε βίζιτα μετά. Εμάθανε οι φιληνάδες τους οι Κύπριες που ήρταμε και θέλουνε πολύ να με γνωρίσουνε! Για πομάδες θα πούμε, συνταγές θα τοις δώκω! Είναι με λένε πολύ καλοί αθρώποι!</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Ο Ιάκωβος την κοίταξε προσπαθώντας να πάρει ύφος σοβαρό.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Στο λέω και πρόσεχε! Μη βάλεις πάλι κάνα φουστάνι στενό και σε μάθουνε κι εκείνες, ε;</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Όχι γιόκα μου, τα καλά μου θα φορέσω; Μια φούστα που έχω με λάστιχο και τη μπλούζα μου...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Άιντε καλά...</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>Η μέρα ξημέρωσε κι η Σουλτάνα έβγαλε ένα φόρεμα και ζώστηκε τον καινούργιο της κορσέ.</b></div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; color: #444444; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<b>- Δε με μαζεύει και πολύ... Να βάλω τον άλλο; Μπα... Έτσι και πάθω τα ίδια, ποιος με σώζει για;</b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8713330558381932150.post-48705813092705856182015-06-04T10:49:00.001+03:002015-06-14T18:00:37.400+03:00320 μίλια χαμένης αθωότητας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 0px; font-family: Georgia, Georgia, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 26px; outline: 0px; padding: 0px 0px 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 0px; font-family: 'book antiqua', palatino; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: #990000;">Με ένα νέο μυθιστόρημα η Καρμέλα-Αντιγόνη Σώρρου έρχεται να φωτίσει την ξεχασμένη από τη λογοτεχνία των τελευταίων ετών ζωή της Τρούμπας. Η συγγραφέας αναβιώνει με φυσικότητα λίγα χρόνια πριν τη χούντα των συνταγματαρχών τη ζωή στην κακόφημη συνοικία του Πειραιά.</span></b></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 0px; font-family: Georgia, Georgia, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 26px; outline: 0px; padding: 0px 0px 10px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 0px; font-family: 'book antiqua', palatino; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: #990000;">Μέσα από τη ζωή της ηρωίδας, μιας Κρητικοπούλας από τα Χανιά, αναγεννιούνται πτυχές του υποκόσμου της δεκαετίας του '60. Εκείνη μολονότι θύμα στην αρχή γρήγορα αποκτά τον έλεγχο της ζωής της μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που της όρισε η πορνεία. Ο πληρωμένος έρωτας, η αηδία, τα μυστικά και τα ψέματα από τους οικείους αναπαριστάνονται παράλληλα με τον κεντρικό μύθο.</span></b></span></div>
</div>
<div class="gmail_default" style="background-color: white; font-family: georgia, serif; font-size: small;">
<div style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16.0799999237061px; margin-bottom: 11px; zoom: 1;">
<div style="display: table-cell; vertical-align: top; width: 10000px;">
<div style="display: inline-block;">
<div style="display: inline-block; vertical-align: middle;">
<h5 style="font-size: 14px; font-weight: normal; line-height: 1.38; margin: 0px 0px 2px; overflow: hidden; padding: 0px 55px 0px 0px;">
<div style="color: #9197a3;">
<br /></div>
</h5>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div style="color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16.0799999237061px;">
</div>
<div style="font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16.0799999237061px;">
<div style="color: #141823;">
</div>
<div>
<div style="max-width: initial;">
<div style="margin-top: 10px;">
<div style="color: #141823;">
<div style="margin-top: 10px;">
<a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1643377922564391&set=a.1383744908527695.1073741828.100006765967038&type=1" rel="theater" style="color: #3b5998; display: block; text-decoration: none; width: 264px;" target="_blank"></a><br />
<div style="min-height: 394px; overflow: hidden; width: 264px;">
<a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1643377922564391&set=a.1383744908527695.1073741828.100006765967038&type=1" rel="theater" style="color: #3b5998; display: block; text-decoration: none; width: 264px;" target="_blank"><img alt="Φωτογραφία του Γιάννης Κοτσαφόπουλος." height="395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjoVUJa2SnWg0hRGly0fwBvl-mk_G5AB4mOYOVmIGPT1AXzZh7QSB8uwPJQqfot9i-s1cwhMSn2HXoKZQ7_pJ-prtOozfEk70n_I1tWJztK1SiGRdyoDW9OcKOdJTEE0Wh3sbYsjjRI2XxUIyKptSfKPJ-zWpBCjV-awGxhfwCwuovUI3OmS1qHVzYbDmNdc6FeeAjMDYloYSQHff-aFfQwnuoBHnbfRpSLVXYj-3O30NaaFMozpKTsnvvVLel3mW0T13KCFRnjrSljojn9ONRLIeNEMe3egnBhQ3Gg-WpkcnhLPvCX96zHcA=s0-d-e1-ft&oe=560A8ED9" style="border: 0px;" width="265" /></a></div>
<a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1643377922564391&set=a.1383744908527695.1073741828.100006765967038&type=1" rel="theater" style="color: #3b5998; display: block; text-decoration: none; width: 264px;" target="_blank">
</a></div>
</div>
<div style="border-left-color: rgb(204, 204, 204); border-left-style: solid; border-left-width: 2px; margin-top: 10px; padding-left: 10px;">
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<div style="display: inline;">
<b>2η Έκδοση</b></div>
</div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<div style="display: inline;">
<b><br /></b></div>
</div>
<div style="margin-top: 10px;">
<div style="display: inline;">
<b><span style="color: #444444;">Πόση να είναι άραγε η απόσταση που χωρίζει την άγνοια<br />από τη γνώση; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με<br />βεβαιότητα αν δεν ταξιδέψει πρώτα από τη μια άκρη μέχρι<br />την άλλη. Κι αν η μετάβαση γίνει ακαριαία και βίαια τότε η<br />απόσταση αυτή μοιάζει ακόμα μεγαλύτερη.<br />Ένα κορίτσι από την Κρήτη μπλέχτηκε στα δίχτυα της<br />Τρούμπας. Προσπαθεί να ελέγξει τη ζωή της με την αίσθηση<br />του κοινωνικού στίγματος… Ο έρωτας γίνεται εμπόρευμα,<br />ένα αηδιαστικό μέσο βιοπορισμού που την καταδικάζει να ζει<br />στο ψέμα...<br />320 μίλια χωρίζουν τη ζωή της αθωότητας από το θέατρο<br />του αγοραίου έρωτα και τη σκληρότητα του υποκόσμου.<br />320 μίλια που όμως φέρνουν τόσο δίπλα κοινωνικές<br />καταστάσεις που σκεπάζει η σιωπή.<br />Η Τρούμπα της δεκαετίας του ’60 ξαναζωντανεύει σαν<br />θεατρικό σκηνικό στη ζωή μιας πόρνης. Στο φόντο κινούνται<br />οι άνθρωποι της κακόφημης συνοικίας και οι προσωπικές<br />τους τραγωδίες. Αντιήρωες που στοιχηματίζουν τη ζωή<br />τους.<br />Η Βιβή όμως καταφέρνει στο τεντωμένο σκοινί να πατάει<br />σταθερά… </span></b></div>
</div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<span style="line-height: 16.0799999237061px;">Τιμή: 12 ευρώ </span></div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<span style="line-height: 16.0799999237061px;"><br /></span></div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<span style="line-height: 16.0799999237061px;"><br /></span></div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<div style="display: inline;">
<br /></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #141823; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0noWJ-4t7B7NURuqZBs3RC-zl1-9gfEtbfUuEGnB73EepKnGt92SKXTe2L2K9vwFkK4deS7fTwhqD8l22ND40-jgtOTbCVdUOs6NAu-JttwvdSVTGrzVwTpjgs1ddifMxymVBKHIumnr/s1600/1907400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0noWJ-4t7B7NURuqZBs3RC-zl1-9gfEtbfUuEGnB73EepKnGt92SKXTe2L2K9vwFkK4deS7fTwhqD8l22ND40-jgtOTbCVdUOs6NAu-JttwvdSVTGrzVwTpjgs1ddifMxymVBKHIumnr/s400/1907400.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<div style="display: inline;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
</div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitQUP3s2uFHerZkKJzACpQ5-3i-3LF8l-icN3ua_xJedS490pCW90dTF9T0su7AzqqzqFgc2zCqQf24SXnr2XWY8DDj2rYxxS5FpBY6WwbxDzygLpkxMWE1nmGOyYu1eYX7YPlhvHb898f/s1600/bks.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="33" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitQUP3s2uFHerZkKJzACpQ5-3i-3LF8l-icN3ua_xJedS490pCW90dTF9T0su7AzqqzqFgc2zCqQf24SXnr2XWY8DDj2rYxxS5FpBY6WwbxDzygLpkxMWE1nmGOyYu1eYX7YPlhvHb898f/s320/bks.l.gif" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="color: #666666; margin-top: 10px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWm8TNItlS6SmPyDteHHqy2CFn1Pv8zGrYgJfKekMPkIhp-q1upjPBCrZXchH-e-tJxI95sZCTOoT2Dxt8x91qtq_JJ_s_0gOZwcaAFuu8Pos8Oj2wr8-sTatSbysWSlWZz6PTcnnIdVIY/s1600/P1013178.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWm8TNItlS6SmPyDteHHqy2CFn1Pv8zGrYgJfKekMPkIhp-q1upjPBCrZXchH-e-tJxI95sZCTOoT2Dxt8x91qtq_JJ_s_0gOZwcaAFuu8Pos8Oj2wr8-sTatSbysWSlWZz6PTcnnIdVIY/s320/P1013178.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPTqmK-U47pSFpmRoCBgZpJFTb8Lk3CVu1Dfx5mJH842MA7rMUP_peizour_jXqx8CCHr6bW34RCe65bH60j4EFZ9efLxQ69g8m7Lozkn1bL77wnNFGPl1_fHxsc366KNOIdIGqlPii4wl/s1600/bks.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPTqmK-U47pSFpmRoCBgZpJFTb8Lk3CVu1Dfx5mJH842MA7rMUP_peizour_jXqx8CCHr6bW34RCe65bH60j4EFZ9efLxQ69g8m7Lozkn1bL77wnNFGPl1_fHxsc366KNOIdIGqlPii4wl/s1600/bks.l.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGH7tQI9N8eaLG7cvItDYbPTw8QXXHdVqN4B1vKYhSSw-MhsbaByM8AB9VLi5j4VysyloNrbLPx-CcuT0s97mEa8eROTin2wKMm954BADuroQCwZgWiiaZN8FOc8d-NgtxRuE-WcfJz0gE/s1600/unnamed+%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGH7tQI9N8eaLG7cvItDYbPTw8QXXHdVqN4B1vKYhSSw-MhsbaByM8AB9VLi5j4VysyloNrbLPx-CcuT0s97mEa8eROTin2wKMm954BADuroQCwZgWiiaZN8FOc8d-NgtxRuE-WcfJz0gE/s320/unnamed+%25283%2529.jpg" width="239" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjt1Ot_IgZbdWGxIaKL8yGHGsRSgvmnoCMCAPMrN9QOfUuCcz2s_RaCI5aw7aDSwaKJlJ7eZ__OdIQrrvB2kDlBLEpff9-qpSmCgeWNTcuDrgHeCeRAUbFz_yvf7kiW0J1618c5tBQLBTB/s1600/bks.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjt1Ot_IgZbdWGxIaKL8yGHGsRSgvmnoCMCAPMrN9QOfUuCcz2s_RaCI5aw7aDSwaKJlJ7eZ__OdIQrrvB2kDlBLEpff9-qpSmCgeWNTcuDrgHeCeRAUbFz_yvf7kiW0J1618c5tBQLBTB/s1600/bks.l.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnq73TqY-1q1XI39WI7MK-W25owdgfheP66aFBDS4aFfKcchfQcx8Zfz3WRBmZWqE7Pin3MJFwYpZMO77i5s3UKjewW734ddy5wO6thFRkunjW7anOL3Pa8NxNVPzeRzxweYoKInLMxezd/s1600/P1013187.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnq73TqY-1q1XI39WI7MK-W25owdgfheP66aFBDS4aFfKcchfQcx8Zfz3WRBmZWqE7Pin3MJFwYpZMO77i5s3UKjewW734ddy5wO6thFRkunjW7anOL3Pa8NxNVPzeRzxweYoKInLMxezd/s320/P1013187.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFisn-FHiw5KHINQLUMs3g8cBlxOLyY0RDQH2Fv2sewUSdAM1UXE79WvNiigLpNZbUpAewdJqFmVf61SeEwVVY2O_66wM0zsx5isyHGyy8F9PwEjxKIUKeuIYjARmIZCMisnnZBQ8n9o7s/s1600/bks.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFisn-FHiw5KHINQLUMs3g8cBlxOLyY0RDQH2Fv2sewUSdAM1UXE79WvNiigLpNZbUpAewdJqFmVf61SeEwVVY2O_66wM0zsx5isyHGyy8F9PwEjxKIUKeuIYjARmIZCMisnnZBQ8n9o7s/s1600/bks.l.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEL1ijsp2mjq3mHkDYi76vuHiH4SJ2jfvCoCV7qK9PLemiyAk-sRiTplkLQqoyPdPyN0j7WMgUme5vJTdb2a3THGgtlFIApuvdk_iUwF6YKR_7eupW9N6SLOgvOvkACXCUiLBg88SNeVdx/s1600/P1013197.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEL1ijsp2mjq3mHkDYi76vuHiH4SJ2jfvCoCV7qK9PLemiyAk-sRiTplkLQqoyPdPyN0j7WMgUme5vJTdb2a3THGgtlFIApuvdk_iUwF6YKR_7eupW9N6SLOgvOvkACXCUiLBg88SNeVdx/s320/P1013197.JPG" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwVuGeJbDoASIzC31zT7vzgswXEca5ttv8IVUi1v9U-rSndZP-J8jXrvKX_3xHremqsnuP7mrv65_nGJzkWrGM_STMRbJ0oVcK5IYxI_39LCxYQpkiUkacINuPhc6sHVnIooIbNmo_wmCB/s1600/bks.l.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwVuGeJbDoASIzC31zT7vzgswXEca5ttv8IVUi1v9U-rSndZP-J8jXrvKX_3xHremqsnuP7mrv65_nGJzkWrGM_STMRbJ0oVcK5IYxI_39LCxYQpkiUkacINuPhc6sHVnIooIbNmo_wmCB/s1600/bks.l.gif" /></a></div>
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Maryhttp://www.blogger.com/profile/08738019198581839573noreply@blogger.com8