Να μας ζήσουνε και καλά στέφανα!

Τετάρτη ήταν συνήθως η μέρα που πήγαινε στη μοδίστρα. Της έδινε ρούχα που τα πήγαινε την Κυριακή στη Φωτεινή και τα κεντούσε, έπαιρνε δείγματα και κλωστές από την αδερφή της και τα πήγαινε να τα δει. Αυτό γινόταν κάθε βδομάδα και μέχρι να τα πούνε και να διαλέξουν, να τελειώσουν και τον καφέ ή το τσάι τους βράδιαζε. 

Κρατώντας μια μεγάλη τσάντα με υφάσματα καληνύχτισε τη μοδίστρα και ξεκίνησε για το σπίτι. Έκοψε κι ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο  από τη διπλανή αυλή, ανάσανε ηδονικά το άρωμά του κλείνοντας τα μάτια κι όταν τα άνοιξε βλέπει το Γιωργάκη στη γωνία να την κοιτάζει χαμογελαστός! 

- Τα πόδια μου ελυθήκανε Μυρτούλα μου και δεν επίστευα στα μάτια μου! Όμως δεν έδειξα την ταραχή μου, προχώρησα σα να μη συνέβαινε τίποτα και τον είπα καλησπέρα, τι κάνετε, καλά; Ούτε πως βρέθηκες εδώ που λένε και αχ καλέ τι σύμπτωση και ό,τι τελοσπάντων θα έλεγε η κάθε κοπέλα και θα ταραζούντανε... Εγώ σα να μη συμβαίνει τίποτις κι ας εχτύπαε η καρδιά μου τόσο δυνατά που φοβούμουνα μη και την ακούσει!

Περπάτησαν μαζί ανασαίνοντας τα μεθυστικά αρώματα της άνοιξης, κι έφτασαν στο κοντινό πάρκο. Δεν είχαν πει τίποτα στη μικρή διαδρομή, όμως κοιτάζοντας τα μάτια του ένιωσε ότι θα γινόταν δικός της. 

- Πρέπει να πάω σπίτι, θα ανησυχούν οι αδερφές μου, είναι και αργά και δεν... 

- Αύριο, αύριο την ίδια ώρα εδώ θα σε περιμένω. 

Γυρίζοντας την πλάτη για να φύγει κοντοστάθηκε, φίλησε το τριαντάφυλλο και του το έδωσε, έτρεξε και δεν ξανακοίταξε πίσω.

- Το πρώτο  που κάνει η γυναίκα για να την αισθάνεται ο άντρας δίπλα του ακόμα κι αν δεν την έχει είναι να τον αφήκει ένα πράμα δικό της, το κοιτάει και τηνε σκέφτεται συνέχεια, ευτυχώς να λες που είχα κόψει το τριανταφυλλάκι γιατί αλλιώς κάνα κομμάτι ύφασμα θα έσκιζα με τα δόντια μου και θα τον έδινα... Χα χα χα χα!

Ακολούθησαν πολλά ραντεβού στο πάρκο, είχε καλοκαιριάσει πια, όμως δε μπορούσαν να κυκλοφορήσουν ανοιχτά να τους βλέπει ο κόσμος και να βγάλει κακό όνομα η κοπέλα. 

Η Σουλτάνα έλαμπε από χαρά κι ο έρωτας την έκανε ακόμα πιο όμορφη. Ονειρευόταν τη στιγμή που θα στεκόταν πλάι του με το κατάλευκο νυφικό και το μακρύ πέπλο. Αυτό τον άντρα τον είχε κατακτήσει και θα έκανε τα πάντα για να τον κρατήσει κοντά της. 

Δεν έμεινε βέβαια κρυφή η σχέση τους, μάτια είχε ο κόσμος και μια δυο τους είδαν. Η Σουλτάνα έδειχνε ανήσυχη όταν αντάμωναν και φρόντιζε να τον φέρνει σε δύσκολη θέση μην αφήνοντας ούτε το χέρι να της πιάσει πλέον.

Ο Γιώργος ένιωθε ευτυχισμένος, το κορίτσι αυτό τον έκανε να ξεχνιέται με τη δροσιά και το γέλιο της, τη λάμψη των ματιών της, τη σβελτάδα, την εξυπνάδα της. Ήταν υπέροχες οι  στιγμές που περνούσε μαζί της και φοβήθηκε μη τη χάσει. Κι ένα απόγευμα της μίλησε ανοιχτά για γάμο, απλά και αντρίκια έχοντας ήδη το δαχτυλίδι στην τσέπη του. 

- Απέ το καλύτερο μαγαζί με το πήρε και ήτουνε σ' ένα κόκκινο κουτάκι βελουδένιο, μια πέτρα σμαράγδι ναααααα είχε απάνου! 

Θα μιλούσε με τη μάνα του και τις αδερφάδες και γαμπροί του και θα ερχούντουσαν στο σπίτι για τα αρρεβωνιάσματα με είπε, όπως και γίνηκε. Οι κουνιάδες μου και η πεθερά αντίρρηση δεν είχανε που ήμουνα πτωχή κοπέλα αμά χάρηκαν που ο αδερφός τους επιτέλους εβγήκε απέ το καβούκι του και γίνηκε πάλι όπως παλιά με μνηστή και βολτίτσες και σύντομα θα παντρευούντανε. Με χρυσώσανε ολόκληρη, λίρες, περιδέραια, σκουλαρίκια, βραχιόλια, είχανε φέρει και δώρα για τις αδερφάδες και το γαμπρό μας, λουλούδια, γλυκά, φορτωμένοι ήρτανε στο σπιτικό μας! Έδωκε κι ένα σωρό παράδες ο Γιωργάκης μου τον παπά που ευλόγησε την αρρεβώνα!

- Καλή και νοικοκυρά κοπέλα θέλαμε και να τον αγαπάει και θα τα κάμει όλα αυτός! Να μας ζήσουνε και καλά στέφανα!

- Την ευχή μου να 'χετε κόρη μου, τώρα θα είμαι εγώ η μάνα σου...κι έτρεχαν ποτάμι τα δάκρυα... 

Πέρασαν πέντε μήνες αρραβωνιασμένοι μέχρι να ετοιμαστούν για το γάμο. 

Καμάρωνε ευτυχισμένη, στολισμένη και λαμπερή η Σουλτάνα δίπλα στο λεβέντη αρραβωνιαστικό της τις ατέλειωτες βόλτες στη θάλασσα, τα εξαίσια φαγητά στα καλά εστιατόρια, τα θέατρα, τις οικογενειακές εκδρομές στο εξοχικό του, ζούσε το όνειρό της. 

Τη σεβάστηκε ο Γιώργος και δεν την έφερε ποτέ σε δύσκολη θέση αν και ήταν σκέτος πειρασμός και ήταν πολύ δύσκολο να αντισταθεί στα κάλλη της. 

- Εμείς τότενες δεν είχαμε τέτοια που κάμουνε τώρα και οι αντράδες μας ξέρανε απέ τη μέση κι απάνου Μυρτούλα μου! Μέχρι τα αρρεβωνιάσματα φιλιά στα μάγουλα μονάχα και κρατήματα χεράκι χεράκι και μετά την αρρεβώνα πεταχτά στο στόμα κάνα φιλάκι και αγκαλιάσματα σε πρόσωπα και λαιμά και στα μπράτσα και τέτοια αλλά μέχρις εκεί. Δε πα να φούντωνε και να κόρωνε, παρακάτου δεν είχε, αυτά μετά το γάμο! 

 Όμως το πρώτο που έκανε μετά τον αρραβώνα ήταν να μάθει από παντρεμένες γυναίκες κάθε τι που έπρεπε να ξέρει για "μετά το στεφάνωμα"  

-Ήθελα να τα ξέρω όοοολα και να μη τα πάθω σαν και τη Φωτεινή που φοβήθηκε το πρώτο βράδυ κι έμπηξε τις φωνές, ρεζίλι γίνηκε η μπουνταλού...χαχαχαχαχαααααα ξεκαρδίστηκαν και οι δύο αδερφές. Εγώ θα τον έκαμνα να τρελαθεί για! 

Η Φωτεινή κεντούσε τα προικιά της κι ο Γιώργος παράγγειλε τα έπιπλα από το μαγαζί που δούλευε ο Θοδωρής, ο κουνιάδος του. Δεν δέχτηκε τίποτα να φτιάξει ο αδερφός της σαν προίκα της, ήθελε να τα κάνει όλα αυτός, εκείνη τα διάλεξε κι αυτός πλήρωσε. Όλα καινούργια στο σπίτι με το γούστο της νοικοκυράς, ακριβά και βαριά όπως της άρεσαν, παχιά χαλιά, μεταξωτά καλύμματα, βελουδένιες κουρτίνες, ασημικά, κρύσταλλα, ντουλάπες γεμάτες με ό,τι καλύτερο διέθεταν τα καταστήματα. 

Τον τελευταίο μήνα σταμάτησε η Σουλτάνα τη δουλειά με τις ευχές όλων. Τη θέση της πήρε η Ανθούλα που είχε γίνει ξεφτέρι τόσα χρόνια κοντά της, προσέλαβαν και μια κοπέλα ακόμα. Δευτέρα πρωί πρωί πήγαν και οι τέσσερις στη μοδίστρα για την τελευταία πρόβα του νυφικού και των φορεμάτων τους που έραψαν για το γάμο. Μετά στου Γιώργου για τα παπούτσια τους κι αμέσως στο σπίτι του που πλέον ήταν και της αδερφής τους, να παραλάβουν κάποια πράγματα. Πολύ ωραίο σπίτι, ευρύχωρο. Μεγάλα ψηλοτάβανα δωμάτια, κουζίνα με όλες τις ανέσεις, άνοιγαν τα ντουλάπια και φόρτωναν τρόφιμα, λάδια, βούτυρα, πιατικά, σερβίτσια, όλα πλούσια κι ευλογημένα. 

Το αφεντικό έδωσε χρήματα για γαμήλιο δώρο και δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου, αγόρασε τους πολυελαίους με τα αμέτρητα κρυσταλλάκια, έφτασαν και περίσσεψαν.

Αφού πλησιάζανε οι μέρες φκιάξαμε και τα σχετικά για το κακό το μάτι και τη γλωσσοφαγιά και τα χρειαζούμενα για το γαμπρό να ' ναι θερμός και σερμπέτης*.

- Για πες, την παρότρυνε η Μυρτώ που λάτρευε να ακούει τις Μικρασιατικές συνήθειες και τα έθιμά τους.

- Για το κακό το μάτι εβάλαμε ένα διχτάκι στην οξώπορτα που είχε μέσα ένα σταυρό, ένα σκόρδο κι ένα μπλε ματάκι.

Εβάλαμε τις εικόνες λειτουργημένες σαραντάμερο στην εκκλησία σε σκαλιστό εικονοστάσι που με έφκιαξε ο Θοδωρής, πάρα πολύ ωραίο, πίσω απέ την πόρτα κι όχι που τις βάνουνε απάνου απέ το προσκεφάλι. Νέα αντρόγυνα άμα είναι δεν επιτρέπεται για! Στη μέση θα έμπαινε η στεφανοθήκη που είχαμε βάλει σακουλάκια με αγιωτικά και ρυζάκι για να ριζώσει το αντρόγυνο. 

Στο μπαχτσέ ρίξαμε αγίασμα σε όλες τις γλάστρες και παραχώσαμε κι εκεί σταυρουλάκια και μετά ευχέλαιο απαραίτητα όταν εμπήκαν τα πράματα όλα. 

Η μεγαλύτερη περιέργεια ήταν στα του γαμπρού βέβαια! Άκου τα χρειαζούμενα....αστείο ακουγόταν αυτό. 

Έφτιαξαν λικέρ με βύσσινο, το τσέρι που ξέρουμε, αλλά έριξαν παραπάνω μπαχαρικά που ήταν "καρδαμωτικά" κατά τα λεγόμενά τους. 

- Αφήκαμε στον ήλιο κοντά δυο μήνες το πιοτό να ψηθεί καλά καλά και να βγούνε όλα τα αρώματα και οι ουσίες.

Βύσσινο ίσια με μισό κιλό κι ένα τέταρτο ζάχαρη ψιλή στο γυάλινο βάζο και στο μήνα απάνου πέσανε και τα σχετικά μπαχάρια. 

Μπόλικα κομμάτια κανέλα, μοσχοκάρφια*, μπαχάρι, κάρδαμο, μια δαφνούλα φυλλαράκι, ένα κρασοπότηρο πετιμέζι και μοσχοσίταρο*

Τα αφήκαμε στην ταράτσα ταπωμένα καλά και τη βδομάδα δυο φορές τα κουνούσαμε κι απάνου στους δυο μήνες το ανοίξαμε.

Με τουλπάνι διπλό το σουρώσαμε για να είναι καθαρό το πιοτό στην καράφα και το σταυρώσαμε. 

Το άλλο που φκιάχνουμε το πιοτό θέλει μόνο κανέλα και μοσχοκάρφια μέσα λιγότερα βέβαια και πετιμέζι όχι, μόνο τη ζαχαρίτσα. 

- Και δε μου λέτε κυρίες μου, ρώτησε γελώντας η Μυρτώ, πιάνει τελικά και κάνει τους γαμπρούς θερμούς; 

- Ουουουουουου απάντησαν μ' ένα στόμα και οι δύο, ταύρος γένεται!!!!!

Σερμπέτης - Γλυκός

Μοσχοκάρφια - Γαρίφαλα (μπαχαρικά)

Μοσχοσίταρο - Μπαχαρικό γνωστό και σαν τριγωνέλλα που χρησιμοποιείται και στο τσεμένι για τον παστουρμά