.

.
.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Ο χαλβάς της Νάνσυ




- Αλήθεια άλλαξε τόσο πολύ ο Στάθης;
- Αγνώριστος σε λέγω ηγίνηκε! Τα μαλλιά του ασπρίσανε, ίσια με δέκα χρόνια πιο μεγάλος δείχνει για! Αν πεις το μούτρο του...α πα πα πα! Μέσα στη χλομάδα είναι και τα δόντια του κατακίτρινα απέ το φουμάρισμα... Έτσι δα με ήρτε να υπάγω κοντά και τον ρωτήξω άμα είναι καλά...
Καθημερινά κάποιος πήγαινε στο σχολείο των παιδιών να ελέγξει αν πλησίαζε η Νάνσυ. Από τη μέρα που το σχολικό αυτοκίνητο έφερε μόνο το Χαρίτο, λέγοντας η συνοδός ότι το Μάνθο τον παρέλαβε η γιαγιά του, δυσκόλεψε ακόμα πιο πολύ η ζωή τους. Με τα γοερά κλάματα του παιδιού που άκουγε τη μητέρα του να το φωνάζει έξω από την πόρτα της, αναγκάστηκε η Νάνσυ να το δώσει. Ακολούθησε μεγάλος καβγάς κι ευτυχώς οι γειτόνισσες που είχε τόσο πολύ προσβάλλει η μεγαλομανής πεθερά της μεσολάβησαν και βρήκαν το δίκιο τους Αννίκα και Λούλα.
- Απαγωγή το ήκαμες το παιδί, μέσα θα σε κλείσω! Έτσι και τολμήσεις να το πλησιάσεις ξανά, τα ποδάρια θα σε κόψω!
Ο Μάνθος δεν είχε εμφανιστεί καθόλου. Μάταια είχε προσπαθήσει να φρενάρει τη Νάνσυ που έστειλε το ζευγάρι στο δικαστήριο, πληρώνοντας χρυσό το δικηγόρο.
Ανέβαινε κι αυτός το δικό του Γολγοθά με την αρρώστια της Φραγκούλας που την είχε ρίξει στο κρεβάτι σχεδόν κατάκοιτη. Κάπου κάπου περνούσε από το σχολείο κι έβλεπε τα εγγόνια του, πάντα με τα χέρια γεμάτα λιχουδιές και δωράκια. Έπαιζε μαζί τους όσο κρατούσαν τα διαλείμματα κι έστελνε χαιρετισμούς στη μαμά, τον παππού και τις γιαγιάδες τους.
Ο Στάθης όταν έπιανε το καράβι στεριά, έπαιρνε τα παιδιά μέσω της Σασώς, η Αννίκα δεν ήθελε να τον δει καθόλου.
- Σηκώθηκε κι έφυγε και άφησε τη μάνα του να αλωνίζει! Αυτή μας χώρισε αλλά κι εκείνος έχει το μεγαλύτερο φταίξιμο! Να μη τον δω στα μάτια μου το μαμάκια!
 Για το διαζύγιο δεν υπέγραψε, όπως την είχε συμβουλέψει η Ασπασία. Μια ακόμα υπογραφή έπρεπε να βάλει ο Στάθης, όμως την ανέβαλλε, πιστεύοντας ότι η εκκρεμότητα αυτή θα ήταν τρόπος εκδίκησης της συζύγου του. Η μάνα του συνέχεια φώναζε και του έλεγε ότι έπρεπε να τελειώνει για να φτιάξει ξανά τη ζωή του.
Τέσσερα χρόνια έμεινε χώρια το ζευγάρι. Ο Στάθης προσπάθησε δυο τρεις φορές να επικοινωνήσει με την Αννίκα μέσω της Ασπασίας, όμως η γυναίκα του ήταν ανένδοτη.
- Όσο είναι εξαρτημένος από τη μάνα του δεν τον θέλω! 
- Μαζί σου κι εγώ είμαι, όμως το διαζύγιο θα βγει τελικά είτε το θέλεις είτε όχι. Και να σου πω, στη μάνα του δεν πατάει πια όταν είναι εδώ. Σ' αγαπάει και θέλει να σμίξετε, αυτό θα είναι το καλύτερο για σένα και τα παιδιά βέβαια. Σε παρακολουθεί από μακριά όλα αυτά τα χρόνια βρε ξαδέρφη, ακόμα κι όταν ταξιδεύει υπάρχει άνθρωπος που τον ενημερώνει για τις κινήσεις σου. Η άψογη διαγωγή σου, διέψευσε την τρελή την πεθερά σου που του έλεγε συνέχεια ότι έφυγες για να κάνεις τη ζωή σου...
- Τι λες βρε Ασπασία; Πέφτω από τα σύννεφα!
- Ούτε θέλει επαφές μαζί της σου λέω! Αν δεν του τηλεφωνήσει αυτή, καμία κίνηση δεν κάνει! Και ξέρεις, είδα και τον πεθερό σου, έναν ύπνο κάνει μόνο στο σπίτι και φεύγει. Μου είπε ότι η γιαγιά Ρήνη είναι πολύ άρρωστη και θέλει να σας δει μαζί πριν κλείσει τα μάτια της. Πρέπει να πας στο νησί Αννίκα με τα παιδιά και το Στάθη, αμαρτία είναι... 
- Αυτό δε γίνεται! Η γιαγιά ξέρει ότι έχουμε χωρίσει...
- Και μάλωσε με την κόρη της άσχημα επειδή τη θεωρεί υπεύθυνη! Η τρελή καταριέται τη μάνα της και χαίρεται που αρρώστησε επειδή της πήγε κόντρα! Λοιπόν, αύριο το απόγευμα θα φέρεις τα παιδιά σε μένα και θα τον συναντήσεις. Αφού μιλήσετε ελάτε να τα πάρετε, να τα δει σαν πατέρας τους κι αυτός...
Άνοιξε η ψυχή της Ρήνης όταν τους είδε μαζί. Με τη νύφη της πάντα να τη γιατροπορεύει, άνοιξε την αγκαλιά της όπως ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και τους έσφιξε πάνω της με λαχτάρα. Τα δισεγγονάκια της φορτωμένα λουλούδια, γλυκά και δώρα, της χάρισαν ευτυχία και χαρά.
- Λεβέντες μου! Να σας χαιρόμαστε κι εγώ κι οι γονιοί σας! Πάτενε να δείτε τσι κοτούλες και το γαδουράκι, η θεία θα σας φέρει να φάτενε!
Τρέχοντας βγήκαν στην αυλή και στο διπλανό χωραφάκι που ο γαϊδαράκος μασουλούσε αμέριμνος χορταρικά. 
- Αννίκα μου, Σταθούλη μου, τα παιδιά θέλουνε και τον πατέρα και τη μάνα για να μεγαλώσουνε σωστά. Καμό μεγάλονε έχω τόσα χρόνια με σας... Αγόρι μου, αμαρτία είναι, άκου κι εμένανε που σου μιλώ... Κακό μεγάλο έκαμε η μάνα σου και χάλασε το σπιτικό σας, παλαβή ήτουνε μια ζωή και το λέγω, ας είναι κόρη μου. Τον ίδιο τον πατέρα σου απόδιωξε με τσοι τρόποι τση, που 'ναι άθρωπος άγιος... Πιάστε σπίτι αλλού και κάμετε νέα αρχή, να μην έχετε απ' εκεί τσι κακές αναμνήσεις και ποδάρι η κόρη μου να μη πατήσει Θεέ μου σχώρα με... Τόσα χρόνια, μήτε εσύ, μήτε εκείνη εκάματε άλλο ταίρι, πάει να πει που αγαπιόσαστε πολύ και όχι μη πείτε!
Η Αννίκα ένιωσε σα να άκουγε τη γιαγιά Διονυσία. Όταν ανέφερε για την αλλαγή του σπιτιού βεβαιώθηκε ότι είχαν μιλήσει οι δυο τους. Κοίταξε λοξά το Στάθη που είχε κατεβασμένο το κεφάλι και δάγκωνε το κάτω χείλος του. Η συζήτηση που έκαναν μεταξύ τους πριν δυο μέρες μετά την επιμονή της Ασπασίας να συναντηθούν, ήταν καταλυτική... 



- Τι κάνεις γιαγιά;
 - Καλά! 
- Πως τα περνάς;
- Διαβάζω! 
- Μπράβο! Τί διαβάζεις;
- Βιβλία!
Ο Μάνθος με το Χαρίτο κοιτάχτηκαν αμήχανοι. Η γιαγιά τους απαντούσε μονολεκτικά και τα δυο αγόρια ήρθαν σε δύσκολη θέση.
- Γιαγιά, μήπως δεν ήρθαμε σε καλή ώρα; Λέμε να φύγουμε, μη σε ενοχλούμε, μπορεί να θέλεις να ξαπλώσεις...
- Δεν είμαι άρρωστη για να ξαπλώσω, έχω τα νεύρα μου με τον πατέρα σας! Τόσα που έκανα για να τον μεγαλώσω κι αυτός ούτε πατάει να με δει! Όλο δουλειές λέει πως έχει και δεν προλαβαίνει. Αλλά εγώ ξέρω ότι είναι δουλειές τση μάνας σας, όχι δικές του, έτσι να του πείτε! Αυτό ήθελε να κάμει, να με χωρίσει από το γιο μου!
- Όχι γιαγιά, λάθος κάνεις και μη τα βάζεις με τη μαμά! Ποτέ δε λέει για σένα κακή κουβέντα...
- Εμ βέβαια, τη μάνα σου υποστηρίζεις εσύ! Μανθούλη, πάμε μέσα μια στιγμή που σε θέλω!
Ο Χαρίτος κατάπιε τα λόγια που ήθελε να της πει και βγήκε στο μπαλκόνι εκνευρισμένος. Η φωνή της Νάνσυ που κατηγορούσε τους γονείς τους ακουγόταν ως το δρόμο, κάνοντας τους περαστικούς να κοιτάζουν περίεργα προς τα πάνω.
- Έλα μέσα κι εσύ Χαρίτο, έφτιαξα χαλβά!
 Οι εγγονοί προσπάθησαν να καταπιούν λίγες κουταλιές από τη σχεδόν άχρωμη και άγλυκη λασπωμένη μάζα που σερβίρισε η γιαγιά τους με καμάρι. Καμία σχέση δεν είχε με το καβουρδισμένο καλά σιμιγδάλι, τα αμύγδαλα και το κουκουνάρι, το θεσπέσιο χαλβά της μητέρας και των άλλων γιαγιάδων τους.
 Μικρούλα ήταν η Αννίκα, όταν η γιαγιά της την ανέβαζε στο σκαμνάκι για να τη βοηθήσει τάχα στο μαγείρεμα και τα γλυκά. Σαν παλιά καλονοικοκυρά, ήθελε η εγγονή της να μάθει στην κουζίνα και μεγαλώνοντας να τα ξέρει όλα. Η μεγαλύτερη χαρά της ήταν το χαλβαδάκι που έτρωγε λαίμαργα, πριν σχεδόν κρυώσει.
Με τα χεράκια της ξεφλούδιζε τα ζεματισμένα αμύγδαλα και τα άπλωνε στην καθαρή πετσέτα τρίβοντάς τα απαλά για να στεγνώσουν.
Η γιαγιά Διονυσία τα καβούρδιζε με λίγο κουκουνάρι στο βούτυρο, κρατούσε λίγα στην άκρη και μετά έριχνε το σιμιγδάλι. Εκεί αναλάμβανε πάλι η εγγονή το ανακάτεμα με την ξύλινη κουτάλα.
- Πρόσεχε γιαβρί μου να μη σ' αρπάξει και καεί!
Στο μικρό τσουκαλάκι έβραζε το νερό με τη ζάχαρη, λίγο μέλι, ένα ξύλο κανέλα και τρία μοσχοκάρφια. Όταν έδενε λίγο το σιρόπι και το σιμιγδάλι είχε πάρει χρυσοκάστανο χρώμα, αναλάμβανε η γιαγιά.
- Μακριά παιδάκι μου μη σ΄ ηκάψει τώρα!
Η Αννίκα από την άκρη της μικρής κουζινούλας πια, φώναζε και γελούσε με το θορυβώδες σμίξιμο. Όταν ηρεμούσε ο γλυκός, παχύρρευστος χυλός και έδενε, η Διονυσία τον έβαζε στο μεγάλο μπολ που λίγο αργότερα αναποδογύριζε στη στρογγυλή πιατέλα. Πασπάλιζε με τριμμένη κανέλα κι η μικρή τον στόλιζε με κουκουνάρια και αμύγδαλα. Το πρώτο μεγάλο κομμάτι ήταν δικό της κι ακολουθούσαν ακόμα πολλά.
- Γιατί δεν τρώτε, δε σας αρέσει ο χαλβάς μου; 
- Πολύ ωραίος είναι γιαγιά, αλλά έχουμε φάει διάφορα από το πρωί κι έχουμε φουσκώσει...
- Μμμμμμ.... Άμα τον ψήνει η μάνα σας ή οι άλλες σας γιαγιάδες οι Σμυρνιές, τον κάμετε να! Για τον δικό μου που έχουν όλοι να λένε πως είναι ο καλύτερος, χορτασμένοι είσαστε! 


Η Αννίκα καμάρωσε το νέο της χτένισμα στο μεγάλο καθρέφτη. Είχε κόψει τα μαλλιά της και η φράντζα που έπεφτε με χάρη στο μέτωπο, την κολάκευε πολύ.
 Μισή μέρα σχεδόν είχε περάσει για την περιποίησή της. Κάθε Σάββατο πήγαινε στο κομμωτήριο για χτένισμα και μετά στη Σαπφώ για μανικιούρ και πεντικιούρ.
 Η Σαπφώ ήταν μια εύσωμη και καλόκαρδη γυναίκα. Γνώριζε την Αννίκα από μωρό, πριν γεννηθούν τα αδέρφια της, όταν πήγαινε στο σπίτι τους κι έπινε καφεδάκι με τη μητέρα και τη γιαγιά της. Αυτή έμαθε στη Λούλα πολλά μυστικά ομορφιάς. Στο ισόγειο σπίτι που έμενε στην Αμφιάλη, είχε στριμώξει τα πράγματα στη μια κάμαρα που κοιμόταν με τον άντρα της και στην κουζίνα που ήταν ευρύχωρη κοίμιζε τα δυο κορίτσια της σ' ένα διπλό ντιβάνι. Τη σάλα εκτός από τις καλές μέρες που δεχόταν συγγενείς και φίλους για τραπέζωμα, την είχε για τις πελάτισσες. Στη μεγάλη αναπαυτική πολυθρόνα τις κάθιζε κι έφερνε τη λεκάνη με το ζεστό νερό για το ποδόλουτρο.
Το μπαουλοντίβανο στρωμένο με άσπρο λινό σεντόνι και μαλακό μαξιλάρι, ήταν για το μασάζ με τα αρωματικά λάδια και τις πομάδες για το πρόσωπο. Από τα μέσα της εβδομάδας δεν προλάβαινε τις κυρίες που πήγαιναν για τις ομορφάδες τους. Στην κουζίνα έβραζαν καθημερινά βότανα και το γουδοχέρι δε σταματούσε να χτυπάει μυρωδικά και σπόρους διάφορους. Κανένα βαζάκι ή μπουκάλι δεν πήγαινε χαμένο. Το έπλενε καλά με ζεστό νερό και ξίδι κι όταν στέγνωνε το στόλιζε με κορδελάκια χρωματιστά. Με πολλή προσοχή έγραφε το περιεχόμενο και τα φύλαγε στο μπουφέ. Τα περισσότερα τα πουλούσε στις πιο εύπορες κυρίες που δεν είχαν τη διάθεση να φτιάξουν μόνες τους καλλυντικά.
Ήταν γνωστή η Σαπφώ και σε άλλες περιοχές, έτσι κάθε Κυριακή μετρούσε κάμποσα λεφτά που τα έκρυβε για τα προικιά των κοριτσιών της. Όσο φόρτωνε τους γιούκους με πετσέτες και ασπρόρουχα, τόσο περισσότερο κέφι είχε για δουλειά. Πριν χρόνια, την είχε επισκεφτεί και η Νάνσυ κι επειδή ήξερε ότι είχε καλές σχέσεις με τη Λούλα, της έδωσε γερό πουρμπουάρ για να κάνει το κομμάτι της στις γυναίκες της διπλανής αυλής.

- Τί γίνεται μπρε Αννίκα η πεθερά σου;
- Όπως την ήξερες πάντα κυρά-Σαπφώ μου, όλο γκρίνια και λόγια... Τα παιδιά μου αποφάσισαν να πάνε σήμερα να τη δούνε, επειδή όλο παράπονα έκανε του γιου της στο τηλέφωνο ότι την έχουν ξεχάσει. Τους πίεζε και η γιαγιά μου κι έτσι το αποφάσισαν... Στο μικρό δε δίνει και μεγάλη σημασία, λες και τον έκανα μόνη μου, κατάλαβες; Μα είναι τόσο καλό παιδί που δεν το υπολόγισε και πρώτος ετοιμάστηκε! Είμαι περίεργη να μάθω τι έγινε, πως τους μίλησε...
- Ακόμα εκεί στα Φάληρα μένει;
- Ναι. Έχει τρελάνει και τους γείτονες εκεί, άσε κι αυτός ο πεθερός μου, θα αγιάσει πια... Όλο ζητάει κι όλο δίνει εδώ κι εκεί για να κάνει την πλούσια, μια ζωή τα ίδια!
Και να σου πω, βλέπω να γειτονεύουν με την Ασπασία, κάπου εκεί κοντά παζαρεύει ένα διαμέρισμα. Πήγαμε μαζί και το είδαμε, πολύ ωραίο και μεγάλο είναι!
Η Σαπφώ έτριβε τα πόδια της Αννίκας με καλά κοπανισμένα κουκούτσια ροδάκινου, ανακατεμένα με ελάχιστο μελισσοκέρι. Τα νεκρά κύτταρα έφευγαν κι άφηναν το δέρμα λείο και απαλό στις φτέρνες και τα δάχτυλα. Τα τύλιξε με ζεστή πετσέτα κι ετοίμασε το νερό. Διέλυσε μισή κούπα σόδα, μια κουταλιά ξύδι, μια κούπα αλάτι χοντρό και λίγες σταγόνες λάδι από δεντρολίβανο.
 - Ωσότου τα πετσάκια να μαλακώσουνε, θα σ' ηκάμω την ομορφάδα! 
Η μεγάλη και φαρδιά κορδέλα προστάτεψε τα φρεσκοχτενισμένα της μαλλιά από τη λιπαρή πομάδα που της άπλωσε στο καθαρισμένο με ροδόνερο πρόσωπο.
- Είναι τροφή για το δέρμα, κάθε βδομάδα πρέπει να την ηβάνεις για να είναι ελαστικό! Άμα βαστάει κομματάκι λίπος, ζάρες εύκολα δεν ηκάμει!
Κανείς δεν ήξερε τι έβαζε κι έκανε τη θαυματουργή κρέμα. Από τη βαριά, χαρακτηριστική μυρωδιά, η Λούλα είχε καταλάβει ότι η λανολίνη ήταν η βάση της, αλλά διέκρινε και κάποια βότανα που της έδιναν ένα χρώμα ελαφρά πρασινωπό. Όσες φορές προσπάθησε να της πάρει λόγια, εκείνη άλλαζε αμέσως την κουβέντα!
Το κόκκινο μανό είχε στεγνώσει στα νύχια της Αννίκας, όταν ξάπλωσε στο μπαουλοντίβανο. Δυο μεγάλα κομμάτια βαμβάκι τυλιγμένα σε γάζα και ποτισμένα με το βαρύ μαύρο τσάι έκλεισαν τα μάτια της για να τα ξεκουράσουν. Η Σαπφώ κοίταξε το φαΐ της και το δοκίμασε στο αλάτι του. Από το παραθυράκι είδε την Ασπασία να έρχεται, με τους δυο βαφτισιμιούς της.
- Αννίκα! Η Ασπασούλα με τα παιδιά σου ήρχεται μπρε!
Τα παιδιά συναντήθηκαν με τη νονά τους φεύγοντας από τη γιαγιά. Η Ασπασία τους πρότεινε να περάσουν να πάρουν τη μητέρα τους και να πάνε στο σπίτι της για φαγητό.
- Ακούς κυρά-Σαπφώ μου πράματα; Το Μάνθο ξεμονάχιασε για να μας τα σούρει! Ο παππούς σας δεν ήταν σπίτι;
- Όχι, δούλευε και θα γύριζε το απόγευμα.
- Μεγάλος άνθρωπος και δεν τον αφήνει να ξεκουραστεί κομμάτι; Μπρε την άτιμη, καθόλου πόνο δεν έχει για τον άντρα τση πια; Περασμένα τα εβδομήντα κι αναπαμό να μην έχει ο χριστιανός... Μα δεν ηπαίρνει τη σύνταξή του; Δυο ψυχές είναι...
Η Ασπασία γέλασε με την καρδιά της.
- Πού να τη φτάσει η σύνταξη κυρά-Σαπφώ μου; Κάθε βράδυ το ψυγείο και τα ντουλάπια της γεμίζουν και την άλλη μέρα ως το μεσημέρι έχουν σχεδόν αδειάσει! 
- Καλά, πόσο φαγί ητρώγουνε δυο νομάτοι;
- Χα χα χα! Ένα τσουκαλάκι βάζει στη φωτιά και τρώνε δυο μέρες, τα υπόλοιπα πάνε φίλεμα στη γειτονιά! Ακούτε και το άλλο να γελάσετε, τα αγόρια μόλις βγήκαν από το σπίτι της, έτρεξαν στο περίπτερο και ήπιαν μονορούφι από ένα μπουκάλι πορτοκαλάδα! Εγώ που είχα πάει στον εργολάβο να μιλήσουμε για το συμβόλαιο, τα βρήκα αηδιασμένα!
Πείτε βρε σεις για τον πολύ ωραίο χαλβά της γιαγιάς σας να μάθουν η κυρά-Σαπφώ κι η μάνα σας να φτιάχνουν τον ίδιο! Χα χα χα!

 



18 σχόλια:

  1. Αχ πώς την περίμενα τη συνέχεια, μέχρι που έλεγα να σου στείλω μήνυμα τι θα γίνει παρακάτω...
    Νάσαι καλά γλυκειά μου, το διάβασα με το πρωϊνό καφεδάκι μου και το χάρηκα!!!
    Περιμένω τη συνέχεια πάλι, σε φιλώ !
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ χαρά μου!
      Εγώ να δεις πως περιμένω κάθε σου ανάρτηση!
      Το δικό μου σχόλιο για τα καφεδάκια σου το καταπίνει το... τέρας από προχθές...

      Φιλάκια πολλά πολλά, καλή Κυριακή!!!

      Διαγραφή
    2. Aχ εσεις οι δυο που κλέβετε τον ελαχιστο ελεύθερο χρόνο μου Δεν μπορώ να σας αντισταθώ υπέροχες λογοπλόκες!!!

      Διαγραφή
    3. Εμείς οι δύο φταίμε Εφούλα μου, ναι!
      Η Γιαγιά Κασσιανή έχει ξετρελάνει κι εμένα!

      Διαγραφή
  2. Μαιρούλα μου, διάβασα μονοκοπανιάς τα 3 τελευταία επισόδεια που είχα χάσει λόγω καλοκαιριού!
    Μα τι εξελίξεις, τι σασπένς, πολύ απόλαυσα την ανάγνωση σήμερα!
    Μην αργήσεις για το επόμενο, ε??
    Φιλιά πολλά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το Ελενάκι μου!
      Πρόλαβες και τα διάβασες μαζεμένα με τόσα που κάνεις αγάπη μου; Μα τι κορίτσι είσαι εσύ!
      Δε θα αργήσω γλυκούλα μου, θα τελειώσει η Νάνσυ και πάμε για άλλες...χα χα χα!

      Σ' ευχαριστώ πολύ ζουζουνάκι μου, αμέτρητα φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  3. Μ'αρέσει Μαίρη μου που δίνεις και τις συνταγές για την περιποίησή μας ! Κρίμα να μην ξέρεις και τη συνταγή της πομάδας την Σαπφούς!

    Φιλιά θαλασσινά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άγνωστη παρέμεινε η συνταγή της Σαπφούς Ζουζούκα μου...
      Καλά θα ήταν να την ξέραμε, οι συνταγές είναι για να διαδίδονται αλλά εκείνη την πήρε μαζί της!
      Αν ψαχουλέψεις θα βρεις αρκετές εδώ πάντως...χιχιχι!

      Φιλάκια πολλά, καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  4. Ευχάριστο το γεγονός της επανασύνδεσης!!Ατελείωτα αυτά που κάνει και που σκέφτεται..τι σκέφτεται δηλαδή ,το μυαλό της εχει σταματήσει να αναπτύσσεται από τα 6 της χρόνια!!! αδιανόητο να κοντράρει την άρρωστη μάνα της και να συνεχίζει να ξεχωρίζει τα εγγόνια της !!!!!Μάλλον πλησιάζει ο καιρός για να αρχίσει η ανατροπή!!!Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που το ζευγάρι δε χώρισε οριστικά.
      Αυτά που διαβάζεις Εφούλα μου είναι ελάχιστα, απερίγραπτη ήταν!
      Τελειώνει η ιστορία της, οι ανατροπές πολλές...

      Καλό ξημέρωμα, πολλά φιλάκια σου στέλνω γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  5. ooooooooooχι δε θα διαβάσω...έχω πολλά πίσω να προλάβω!
    Να δω ποτε!!!!!!!!!!!
    πέρασα να πω μια καλημέρα και
    καλή βδομάδα κοριτσάρα μου
    χαιρετισμούς στον Μιχάλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρεεεεε καλώς το κορίτσι μου!
      Αυτά εδώ θα μείνουν, της καληνύχτας τα φιλιά δε σου τα δίνουν, εσύ να 'σαι καλά!

      Καλή και εύκολη εβδομάδα, φιλιά πολλά σε σένα και τον Πανίκο σου!

      Διαγραφή
  6. πανεμορφη ιστορια περιμενω με αγωνια τη συνεχεια παντα!!!εχω διαβασει μπορει και 5 φορες απο την αρχικη μεχρι τωρα ξανα και ξανα τοσο πολυ που μου αρεσε!!! να εισαι παντα καλα και να γραφης ετσι ομορφα!!! περιμενω με αγωνια την συνεχεια !!! μην αργησεις!!! πολλα φιλια απο την ομορφη θεσσαλονικη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ για τα τόσο καλά σου λόγια Σοφία!
      Να είσαι κι εσύ πάντα καλά γλυκιά μου, χαρούμενη και δημιουργική!

      Την αγάπη μου και πολλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα,Μαιρούλα!!!Τελικά η κακομοίρα η Νάνσυ ούτε ένα χαλβά δεν καταφέρνει να φτιάξει!!Αρχίζω να τη λυπάμαι την κακομοίρα.Μου φαίνεται ότι στο τέλος δε θα καταφέρει τίποτα!
    Φιλάκια πολλά,αγαπημένη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το Τριανταφυλλένιο μου Ρουλάκι!
      Καθόλου καλά δε μαγείρευε και γενικά δεν ήταν ικανή για τίποτα, τα μπουρδούκλωσε όπως όπως βιαστικά για να ξεμπερδεύει. Υποστήριζε βέβαια ότι είναι άξια σε όλα, όμως ήταν μόνο για να λέει και να κάνει πράγματα παράλογα...

      Φιλάκια πολλά κι αγκαλίτσα σου στέλνω γλυκούλα μου!

      Διαγραφή
  8. τέσσερα χρόνια χωριστά; ευτυχώς όπως φαίνεται τώρα έφτιαξαν τα πράγματα και θα ξανασμίξει το ζευγάρι .. να φροντίσουν να μην της πουν που θα πάνε για να σμίξει η οικογένεια τους και πάλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά που δε θα τους ανακάλυπτε!
      Ευτυχώς όμως που βρήκε την πόρτα τους κλειστή κι έζησε το ζευγάρι αγαπημένο...

      Διαγραφή