.

.
.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι...




Ο ιερέας μοίρασε το αντίδωρο στους πιστούς κι επανέλαβε την έκκληση για βοήθεια των αναξιοπαθούντων ενοριτών.
- Ρούχα, τρόφιμα και χρήματα, για τις πέντε φτωχές οικογένειες που ζουν κοντά μας. Ό,τι μπορείτε να προσφέρετε, θα τα συγκεντρώσουμε εδώ και θα τα μοιράσουμε! 

Η Νάνσυ φίλησε το χέρι του και βγαίνοντας έριξε πενήντα δραχμές στο δίσκο που κρατούσε μια κυρία.
Δεν κρατάω πάνω μου περισσότερα, δεν ήξερα. Θα σας δώσω είκοσι χιλιάδες και δυο τσάντες γεμάτες με όλα τα καλά! 
- Είκοσι χιλιάδες; Είναι πολλά λεφτά!

- Πολλά είναι για όσους δεν έχουν! Εμένα ο άντρας μου μ' έχει και κολυμπάω στο χρήμα, έχουμε τόσα πολλά που δεν ξέρουμε πια πως να τα ξοδέψουμε! Θα σας έδινα και δολάρια, αλλά δε θέλω να κάνετε τον κόπο να τρέχετε στην τράπεζα για να τ' αλλάξετε! 

Η γυναίκα την κοίταζε αποσβολωμένη. Το σούσουρο όταν έφυγε ήταν αναμενόμενο. 

Με τα λεγόμενά της εδώ κι εκεί, οι κλέφτες δεν άργησαν να μπουν στο σπίτι της βαθύπλουτης κυρίας του Φαλήρου με τα πολλά εκατομμύρια. Στάθηκε τυχερή που είχε πιάσει κουβέντα με μια γειτόνισσα και δεν ήταν μέσα, γιατί θα μαρτυρούσε στα χέρια τους προκειμένου να τους αποκαλύψει την κρυψώνα. Το σπίτι αναστάτωσαν αλλά εκτός από δυο κατοστάρικα και κάτι κέρματα, δε βρήκαν τίποτα άλλο..

- Πολλά λεφτά μου πήρανε και πράγματα αξίας! Ευτυχώς και κάτι άλλα κοσμήματα πανάκριβα που είχα, πρόλαβα να τα βάλω σε θυρίδα, χάρισα κι ένα σωρό στη νύφη μου! Άμα δείτε ένα κολιέ τρεις σειρές μαργαριτάρια που φοράει, με σκουλαρίκια και βραχιόλι, είναι δικά μου κι αυτά! Και περιδέραια πολλά και δαχτυλίδια ασήκωτα! Δεν τα φορούσα συνέχεια γιατί είμαι απλή, στις δεξιώσεις όμως και στα καλά σπίτια που πηγαίναμε όλοι εμένα κοιτάζανε! Πήρανε όμως πέντε δαχτυλίδια με διαμάντια, ένα σταυρό μεγάλο με ρουμπίνια και καδένα ένα δάχτυλο χοντρή, κάτι βέργες σκαλιστές στο χέρι, μια καρφίτσα μεγάλη... Πω πω όσο σκέφτομαι τι θα πάθαινα αν ήμουν μέσα! Ευτυχώς που κι ο άντρας μου ήταν στο γραφείο του, θα μας είχαν σκοτώσει καλέ! Για τα λεφτά και τα χρυσά δε με νοιάζει, δεν τα υπολογίζω! ! Μεγάλη περιουσία, δεν ξέρουμε τι έχουμε!

Στην εκκλησία έκανε πολύ καιρό να πάει. Όταν το αποφάσισε, δήλωσε περήφανα ότι επισκέφτηκε όλους τους φτωχούς και γέμισε τα σπίτια και τις τσέπες τους...

- Μπρε τη λωλή! Τσ' ήφεξε τσοι κλέφτιδοι, τσάμπα ο κόπος τους! Χα χα χα! Τώρα λέει σε ούλοι που την ηπήρανε κοτζάμ περιουσία, σκέβου βλαστήμια που θα τσ' ηρίξανε άμα ήβρανε τα φραγκοδίφραγκα! Χα χα χα! Μπρε Αννίκα, πόσα μαλαματικά την ήκλεψαν είπε;

Η Αννίκα κι η Σασώ γελούσαν με τα σχέδια που έκανε η Λούλα κοροϊδεύοντας τη Νάνσυ. Την παρέα συμπλήρωσε η Ασπασία που έδωσε κι άλλες πληροφορίες.
 - Όλο το Φάληρο συζητάει την κλοπή κι αυτή γλώσσα μέσα δε βάζει! Ήτανε που ήτανε, απόγινε τώρα! Άσε και το άλλο, χρυσώνει λέει τις νύφες! Όλο καδένες τους κρεμάει, παντατίφ μεγάλα και σταυρούς, βαριά κομμάτια, γεμάτα... 
Η Σασώ τη διέκοψε πνιγμένη στα γέλια.
- Άμα τότενες ούλες οι νύφες θα παγαίνουνε στην εκκλησία γερμένες απ' τα μαλαματένια βάρυτα! Μπρε σεις, έτσι καμπούρες άμα τσ' ιδούνε δεν τσι απαρατάνε οι γαμπροί; Χα χα χα! 



Η Νάνσυ κοίταξε περιφρονητικά την ανιψιά της, δίνοντάς της το δώρο για το γάμο της αγορασμένο από κάποιο παζάρι.
- Να ζήσετε! Αυτό που σου δίνω είναι μεγάλης αξίας, το έκανα παραγγελία στο εξωτερικό και πήγε ο γιος μου και το πήρε!
- Ευχαριστώ πολύ θεία! Θα χαρώ να σας δω και στην εκκλησία με το θείο! Πάω τώρα και στου ξαδέρφου μου να δώσω το προσκλητήριο...
- Όχι, δεν είναι εκεί, μη κάμεις τον κόπο! Άστο σε μένα και θα του το δώσω εγώ!

- Μα η γυναίκα του είπε ότι θα είναι σπίτι, με περιμένουν να πάω...
- Τους έτυχε κάτι, ξέρω τι σου λέω! Άντε στο καλό τώρα και η ώρα η καλή! Στο γάμο δε θα έρθουμε, μας έχει καλέσει ο εφοπλιστής στη βίλα του που έχει μεγάλη δεξίωση!

- Κρίμα... Θα σας περιμένω στο σπίτι τότε, χαρά μας θα είναι!
Αφού της έκλεισε την πόρτα πριν καλά καλά προλάβει να βγει, έστειλε και δυο φάσκελα να τη συνοδεύουν.

- Άμε στα τσακίδια βρε που θα καταδεχτώ να έρθω στο γάμο σου! Και το καλό δώρο που σου έκαμα, πολύ σου είναι! Τσιγγαναριό, ουστ από δω! Σιγά μη σε έμπαζα και μέσα που μου χτύπησες το κουδούνι για τα καλέσματα! Θα μαζευτεί όλο σόι του Βουρβούλου και θα κουτσομπολεύουνε... Μωρέ σιγά μη σε άφηνα να πας και στου γιου μου το σπίτι, στην εκκλησία άμα θέλουνε να έρθουνε και θα του πω να πάρει το καλύτερο δώρο ή να δώσει λεφτά για να σκάσουνε όλοι! 

- Το γιο μου θέλω!
- Στάθη, η μαμά σου σε ζητάει...
- Ήρθε από δω η ξαδέρφη σου και της είπα ότι λείπετε, άφησε το προσκλητήριο.
- Τι λες τώρα καλέ μάνα; Εδώ είμαστε και την περιμέναμε, γιατί το έκανες αυτό;

- Δεν είναι άξια να πατήσει το ποδάρι της στη σπιταρόνα σου! Σιγά να μη την άφηνα! Άμα πας στο γάμο, λεφτά να δώσεις! 

Η Αννίκα φόρεσε το μακρύ μεταξωτό της φόρεμα κι ο Στάθης της κούμπωσε το μαργαριταρένιο κολιέ. Τα ψηλοτάκουνα πέδιλα με τα χρυσαφί λουράκια που έδεναν στους αστραγάλους, συμπλήρωναν τη φίνα της εμφάνιση. 

- Με τις παλαβομάρες της μάνας σου πάλι ρεζίλι γίναμε! Γέρασε και μυαλό δεν έβαλε! Με τα μούτρα μου πεσμένα πήγα στο σπίτι της θείας σου κι έδωσα το δώρο... Δεν ήξερα πως να δικαιολογήσω αυτό που έκανε... Μαγκωμένη ήταν η ξαδέρφη σου και μου είπε ότι δεν ήθελε να μας ενοχλήσει αλλά έπρεπε να δώσει το προσκλητήριο προσωπικά όπως είναι το πρέπον και είχε δίκιο η κοπέλα! Μπερδεύτηκε η πεθερά μου είπα, θα φεύγαμε το βράδυ, τι να έλεγα; Άνοιξαν το κουτί και ξετρελάθηκαν με το σερβίτσιο, έδωσα και πέντε χιλιάδες να τα ρίξει στο νυφικό κρεβάτι, που θα μας καλούσε κι εκεί. Αλλά αφού με τα λεγόμενα της μάνας σου σα να μη τη θέλαμε, πότε να μας το έλεγε;

- Ό,τι και να πεις έχεις δίκιο... 
- Το ξέρω! Άλλη φορά όμως αν ανακατευτεί ξανά, μαύρο φίδι θα τη φάει, στο λέω! Α! Σε δεξίωση του εφοπλιστή είναι καλεσμένοι της είπε και δε θα πάνε με τον πατέρα σου!

Μεγάλη φασαρία θα έκανε πάλι στο φουκαρά... Άσε που της έδωσε ένα βάζο σε μια τσάντα και της είπε ότι το έφερες από το εξωτερικό, παραγγελία της!
- Μια ζωή ίδια είναι...
Το καρδιακό επεισόδιο βρήκε το Μάνθο στο σπίτι, την ώρα που το ζευγάρι χαιρετούσε τους νεόνυμφους. Η Νάνσυ αφού τηλεφώνησε αρκετές φορές στου Στάθη, χτύπησε το κουδούνι του διπλανού διαμερίσματος και οι άνθρωποι κάλεσαν ασθενοφόρο. Βλαστημούσε συνέχεια το ζευγάρι που λόγω του γάμου είχαν κρατήσει το γιο της μακριά από το σπίτι του... 

- Ο άντρας μου δεν είναι τυχαίος, να τον προσέξετε καλά κι εγώ θα σας πληρώσω με το παραπάνω! Λεφτά έχουμε πολλά! 
Ξημερώματα επέστρεψαν από το γλέντι του γάμου όταν το τηλέφωνο που χτυπούσε τους τρόμαξε πολύ. Η Νάνσυ αφού τους έβρισε από την άλλη γραμμή, συνέχισε κι όταν πήγαν στο νοσοκομείο.
- Ο πατέρας σου πεθαίνει κι εσείς γλεντάγατε με τα τσιγγαναριά! Δώσε λεφτά σε όλους, να σε δω να τους μοιράζεις χιλιάρικα! 
- Άσε τα χιλιάρικα και πες μου οι γιατροί τι λένε;

- Τα λεφτά πρώτα, όλοι εμάς κοιτάζουνε! Ο πατέρας σου είναι κύριος από τους λίγους! 
Η Αννίκα έτρεξε στο γιατρό που βγήκε από την εντατική. Ευτυχώς ο πεθερός της είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο.

- Ο μπαμπάς είναι καλύτερα, δόξα τω Θεώ! Θα τον κρατήσουν εδώ και μετά σε θάλαμο... Στάθη μου, θα ζήσει! 
- Γιατρέ! Από δω ο γιος μου, έχει βαπόρια δικά του! Να σας ευχαριστήσει θέλει!
Η Αννίκα κρατήθηκε με το ζόρι. Ο άντρας της είχε φτάσει στην πόρτα του χάρου κι εκείνη το χαβά της με τα μεγαλεία της...

Ο Στάθης θεώρησε καλό να τηλεφωνήσει στους στενούς συγγενείς για να τους ενημερώσει. Όλοι έτρεξαν ανήσυχοι αλλά από τη Νάνσυ δε μπόρεσαν να μάθουν τίποτα.

- Τους φόρτωσε λεφτά ο γιος μου! Μπροστά πήγαινε εκείνος κι από πίσω του τρέχανε γιατροί και νοσοκόμες! Τα πετούσε δεξιά κι αριστερά κι αυτοί τα μαζεύανε!

- Τι λένε οι γιατροί, πως είναι;
- Σκύβουνε όλοι το κεφάλι άμα περνάμε με το γιο μου! Τους έκαμα δώρα καλά, ακριβά, όλα από την Αμερική! Οι τσέπες τους φουσκώσανε από τις πολλές χιλιάδες! 

 Οι μέρες κύλησαν κι ο Μάνθος συνερχόταν. Ο Στάθης έδινε τα πρέποντα χρήματα στο προσωπικό κι ένα φάκελο με σεβαστό ποσό στο γιατρό. Τα κατοστάρικα των νοσοκόμων τα έβλεπε πεντοχίλιαρα γιατί έτσι ήθελε, όπως πάντα... 


Τυπικά δέχτηκε την Αννίκα που πήγε να δει τον πεθερό της στο σπίτι. Ο Στάθης της έδωσε χρήματα για τους γιατρούς που θα τον παρακολουθούσαν. Με τις φαντασίες και τις σπατάλες της, η σύνταξή του εξαφανιζόταν σε λίγες μέρες και με τη δουλειά που έκανε πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους. Η Αννίκα χάιδευε το κεφάλι του στοργικά.

- Μπαμπά, πες μας τι θέλεις να σου φέρουμε! Ό,τι ζητήσεις θα το έχεις, ή εγώ ή ο Στάθης θα τρέξουμε, μη σε νοιάζει τίποτα!
Η πεθερά την άκουσε και γύρισε το μάτι της! 
- Τα πάντα έχουμε, δε χρειαζόμαστε τίποτα! Και κρέατα και φρούτα και τα καλύτερα να τρώμε και να πίνουμε!
- Δεν είπα ότι δεν έχετε, απλά τον ρωτάω αν κάτι λαχταράει...
- Οι πεινασμένοι λαχταράνε, όχι ο άντρας μου ο χορτασμένος κι εγώ! Αυτό δα έλειπε!

 Η Αννίκα κατάπιε τα λόγια της, σεβόμενη την κατάσταση του πεθερού της. Ξέροντας ότι αν έφευγε από τη ζωή, η πεθερά της δε θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα, μίλησε στον άντρα της αυστηρά. Και χρήματα να δώσει και τα πάντα να κάνει για την υγεία του πατέρα του, αλλά να είναι σίγουρος ότι πάνε εκεί που πρέπει.

Την ιατρική φροντίδα του πατέρα του την πλήρωνε στο τριπλάσιο κάθε φορά. Η Νάνσυ εξακολουθούσε να σπαταλάει τα χρήματα εδώ κι εκεί, πότε αγοράζοντας παραπανίσιο κρέας, πότε τενεκέδες λάδι, πότε βούτυρο, όλα για να τα μοιράζει. Η Αννίκα τον όρκισε να μη ξαναδώσει δραχμή στη μάνα του.

- Εγώ θα πηγαίνω το μπαμπά σου στους γιατρούς και θα τα πληρώνω, ακόμα κι όταν μπαρκάρεις
Ο Στάθης έφυγε για λιμάνια μακρινά κι η γυναίκα του δεν πήγε ξανά στο σπίτι μόνη. Τα παιδιά πήγαιναν τακτικά κι όταν ο Μάνθος στάθηκε στα πόδια του έκανε επισκέψεις να δει τη νύφη του. Η Αννίκα κάλυπτε τις ανάγκες του πάντα κρυφά.  Η Νάνσυ μόλις είδε ότι ανάρρωσε ο άντρας της, τον έστειλε με το ζόρι στο μεροκάματο.

- Δεν έχω κουράγια βρε γυναίκα... Με τη σύνταξή μου θα περάσουμε, ας βρούμε κι ένα σπιτάκι πιο οικονομικό...
- Τρελάθηκες; Η σύνταξη δε μας φτάνει κι από δω δεν το κουνάω ρούπι! Και πολύ να μην ακούς τους γιατρούς, καλά είσαι! Άμε να μιλήσεις και να τους πεις να σε πάρουνε πάλι στη δουλειά! Με την αρρώστια σου ξόδεψα κι εγώ πολλά λεφτά! Ο Στάθης είχε πει ότι θα μας στέλνει, αλλά σιγά μη τόνε αφήσει αυτή! Τώρα θα τήνε πάρω τηλέφωνο και θα τση κάμω μια ταραχή μεγάλη για να μάθει! 

Μάταια προσπάθησε να την εμποδίσει. Η Αννίκα προετοιμασμένη τη στόλισε για τα καλά. Και η πεθερά της όμως είχε γλώσσα μεγάλη!
- Ο γιος σου δεν τα βρίσκει στο δρόμο τα λεφτά! Δε θα θαλασσοπνίγεται για να τον μασάς και να κάνεις τις φαντασίες σου!
- Και τόσα χρόνια που θαλασσοπνίγεται και τόνε μασάς εσύ είναι καλύτερα; Σε έκαμε κυρία και ζητάς τα ρέστα!

Δεν πρόλαβε να κλείσει δυο χρόνια ο ταλαιπωρημένος Μάνθος και η καρδιά του τον πρόδωσε οριστικά την ώρα που τραβούσε εξουθενωμένος ένα μεγάλο κιβώτιο...
Ξεκούραση και ηρεμία είχαν διατάξει οι γιατροί κι εκείνος δεν είχε τίποτα από τα δύο... 
- Αριστοκρατική κηδεία να κάμουμε παιδί μου στον πατέρα σου! 

- Τα νοικοκυρεμένα μάνα, άσε τις φαντασίες σου! Άκου κηδεία αριστοκρατική! Το μυαλό σου εκεί εσένα, δεν κοιτάς που τον χάσαμε!
Ο Μάνθος αναπαύτηκε με συνοδεία λίγων συγγενών και γειτόνων. Η Νάνσυ είχε μαλώσει και με τα δυο σόγια και δεν ήθελε κανέναν. Μόνο οι συμπέθεροι πήγαν και κάποιοι παλιοί γείτονες. Κηδειόσημο δεν ήθελε να κολληθεί για να μη μαζευτούν "οι περίεργοι" όπως είπε. Από τη στιγμή που επέστρεψε στο σπίτι, άρχισε να λέει τα δικά της...

- Στους παπάδες δώσαμε πενήντα χιλιάδες και η εκκλησία ήταν στολισμένη με τριαντάφυλλα και τουλίπες από την Ολλανδία, ειδική παραγγελία! Όλοι οι εφοπλιστές με κουστούμια μαύρα τόνε συνοδέψανε τον άντρα μου! Πολλά μεγαλεία, δεν έχει ξαναγίνει τέτοια κηδεία! Αχ Μάνθο μου, καλό ταξίδι να έχεις... Έφυγες και μ' άφησες με τόση περιουσία μονάχη μου....  
Μετά το θάνατό του πήρε κάποια χρήματα μαζεμένα και δεν της πολυφάνηκε το ζόρι. Αγόρασε ρούχα και τα δώρισε, γέμισε ντουλάπια με διάφορα πράγματα για μοίρασμα και σύντομα εξαντλήθηκαν. Με τη σύνταξη που πήρε σαν χήρα, ίσα που πλήρωνε το ενοίκιο και τους λογαριασμούς, περίσσευαν και κάποια χρήματα για να τρώει. Η μεγαλομανία της όμως δεν σταματούσε με τίποτα! Διέδωσε παντού ότι ο συχωρεμένος της είχε αφήσει φουσκωμένο λογαριασμό κι εξακολουθούσε να κόβει από το φαγητό της για να μοιράζει εδώ κι εκεί.

Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού έκανε αύξηση χωρίς τύψεις, αφού η χήρα νοικάρα της ήταν πλούσια και δεν ήξερε πως να ξοδέψει τόσα λεφτά.
  - Αμάν κι αυτή η γυναίκα, πάλι παραπάνω ζητάει από τη μάνα μου! Πού θα τα βρει να τα δώσει, δεν το σκέφτεται; Αλλά θα μου πεις σιγά μη τη νοιάζει, λεφτά θέλει! 
Τσοντάριζε ο Στάθης για να τα βγάζει πέρα η μάνα του, χωρίς να ξέρει τα καμώματά της. Αφού στριμώχτηκε οικονομικά, δε φαντάστηκε ότι θα έκανε τα ίδια και χειρότερα.

Φορτωνόταν τσάντες και πήγαινε κάθε εβδομάδα για να μη στερηθεί το φαγητό. Τηλεφώνησε και στην ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος και διαμαρτυρήθηκε για την αύξηση, λέγοντας ότι η μητέρα του δυσκολευόταν πολύ και δεν έπρεπε να ζητάει τόσα μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια που έμενε εκεί. Η γυναίκα τα έχασε και του είπε για τα εκατομμύρια που διέδιδε ότι έχει και τα καλούδια που χάριζε.

- Αν ήξερα παλικάρι μου την αλήθεια, όχι αύξηση δε θα της έκανα αλλά θα το μείωνα πολύ το ενοίκιο!
Ο Στάθης ντράπηκε πολύ και δεν είχε τρόπο να τα μπαλώσει. Η Ασπασία που είχε από χρόνια μετακομίσει κοντά της, μάθαινε τις κινήσεις της και τα έλεγε στην ξαδέρφη της. Η Αννίκα έξαλλη μίλησε πολύ αυστηρά στο Στάθη κι αυτός συμφώνησε μαζί της.

- Φράγκο δε θα ξαναδείς μάνα κι ούτε ξεροκόμματο παραπάνω από μένα! Άδικο έχω; Μ' αρέσει που φώναζες για την αύξηση με τόσα ψέματα στη γυναίκα! Τα ψάρια τα μοίρασες, τον κιμά το ίδιο, τα τυριά, τα μακαρόνια! Όλο τηλέφωνο με παίρνεις και ζητάς να με δεις, ξέροντας ότι θα σου φέρω πράγματα και θα σου δώσω και λεφτά! Μια τσάντα κάθε δέκα μέρες με τα απαραίτητα, αυτά θα είναι! Να τα βγάλεις πέρα μόνη σου, τέρμα! 




Η πείνα έζωσε τη Νάνσυ που έβλεπε πλέον σπάνια το γιο της. Ο Μάνθος, ο μεγάλος της εγγονός, είχε ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα και ταξίδευε. Ο Χαρίτος ήταν λογιστής με γραφείο δικό του και περνούσε κάθε δίμηνο περίπου να δει τη γιαγιά του. Της πήγαινε γλυκά και καφέ, τη ρωτούσε πάντα αν χρειάζεται κάτι και κάποιες φορές της άφηνε χρήματα για να πάρει ό,τι θέλει. Η Νάνσυ μοίραζε τα γλυκά με καμάρι και χαμόγελο ως τα αυτιά.

- Ο εγγονός μου ήρθε και μου τα έφερε από το καλύτερο ζαχαροπλαστείο! Πόσα πράματα μου έφερε το παιδάκι μου! Πάρτε και καφέ φρεσκοκομμένο!
  Όταν παντρεύτηκε μια κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη και μετακόμισε μόνιμα στη συμπρωτεύουσα ανοίγοντας γραφείο εκεί, έχασε η γιαγιά τα τυχερά της... 
Βολόδερνε όλη μέρα στο σπίτι κι έψαχνε τρόπους να χορτάσει το άδειο στομάχι της. Με τη διπλανή της κυρία που έπιναν δυο φορές την εβδομάδα καφέ και ποτέ δεν καταδέχτηκε να πάρει έστω κι ένα μπισκοτάκι, άρχισε πιο στενές επαφές και δεν άφηνε ούτε ψίχουλο στο πιατάκι. Πότε έλεγε ότι ήταν κακοδιάθετη και δεν είχε κουράγιο να μαγειρέψει, πότε ότι ζαλίστηκε και έμεινε ξαπλωμένη μισή μέρα κι εκείνη της πήγαινε φαγητό. Λίγο πολύ κατάλαβαν οι συγκάτοικοι ότι περνούσε μαύρες μέρες και για να μη την προσβάλλουν της έλεγαν να μη μαγειρεύει και κουράζεται, θα τη φρόντιζαν εκείνοι. Όταν όμως μετά την επίσκεψη του Στάθη βγήκε στη γύρα κι άρχισε πάλι να μοιράζει τρόφιμα, οι περισσότεροι την εγκατέλειψαν.

Το διακριτικό χτύπημα στην πόρτα της από την κυρία του ισογείου, ήταν η αιτία να συγκρουστεί με όλους.
- Ορίστε, γιατί μου χτυπήσατε;
- Να, μαγείρεψα φασολάκια φρέσκα κι είπα να φέρω και σε σας...
- Και για ποια με πέρασες κυρά μου; Έψησα το φιλέτο μου κι έφαγα, ανάγκη τα φασολάκια σου έχω; Εγώ είμαι η μαντάμ Νάνσυ κι έχω τόσα, να ταΐσω την πολυκατοικία  ολόκληρη! Πάρε το φαΐ σου κι άμε στο σπίτι σου! Κι εσείς μη και χάσετε,  βγήκατε στις πόρτες σας, μεγάλη σας ντροπή είναι! 

- Δεν κοιτάς τα χάλια σου κυρά Νάνσυ, ζητάς και τα ρέστα τώρα; Εμείς φταίμε που δε σ' αφήσαμε να πεθάνεις από την πείνα φαντασμένη!
- Καθυστερούμενα λεφτά περίμενα, έχουμε καταθέσεις στο εξωτερικό!


 Στο κρατικό νοσοκομείο που τη μετέφεραν ο Στάθης κι η Αννίκα μετά το τηλεφώνημα της διπλανής κυρίας, γιατροί και νοσηλευτές αγανάκτησαν γιατί δεν ήταν συνεργάσιμη. 
- Εδώ πέρα να βάλεις τη μάνα σου γιατρέ, ακούς; Εγώ είμαι η μαντάμ Νάνσυ και θέλω δωμάτιο λουξ και μόνη μου! 
- Δεν υπάρχουν τέτοια δωμάτια εδώ γιαγιά!
- Γιαγιά με λένε τα εγγόνια μου και μόνο! Μαντάμ λένε οι κύριοι! Το γιο μου θέλω να με πάρει από δω γρήγορα!

- Μαμά, γιατί μιλάς έτσι στους γιατρούς;
- Καλά τους κάμω, πέτα τους στα μούτρα μερικά χιλιάρικα και να φύγουμε που δεν ξέρουνε να ξεχωρίζουνε τσι αριστοκράτισσες! Κι άμα πει καμιά γνωστή μου να έρθει να με δει, θα με κουτσομπολέψει μετά!
- Γιατί να σε κουτσομπολέψει βρε μάνα; Όλος ο κόσμος εδώ έρχεται όταν πάθει κάτι, η μόνη είσαι;
- Αριστοκράτισσα και κυρία ναι, η μόνη είμαι! 
 Έφυγε από τη ζωή στα ενενήντα της χρόνια στο σπίτι της, με την Αννίκα και τη Λούλα στο προσκεφάλι της. Τελευταία της εντολή ήταν να θαφτεί με μεγαλοπρεπή τελετή και  να δοθούν στις γειτόνισσες για να σκάσουν  από το κακό τους τα πανάκριβα πράγματα και τα κοσμήματά της. Αυτά που πάντα είχε στη φαντασία της μια ζωή...
- Ο Θεός να σχωρέσει τσ' αμαρτίες τση... Αχ μπρε παιδιά μου... Καλά λένε πως βγαίνει πρώτα η ψυχή και μετά το χούι... 

24 σχόλια:

  1. καλημερα! καλως σε βρηκα! εγινα και αναγνωστια σου!
    καταρχας να σου πω οτι εχεις ενα πολυ ομορφο μπλοκοσπιτο επηρεασμενο θα ελεγα απο αλλη εποχη και ξεχειλλιζει αγνοτητα και καλοσυνη!
    οι εικονες που εχεις βαλει κανουν το μπλοκ σου να μοσκοβολαει λουλουσι!
    θα επιστρεψω σε λιγο να διαβασω ολη την ιστορια σου γιατι ειναι λιγο μεγαλη και εχω καποιες δουλειες να κανω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολυ καλο!!! τα συγχαρητηρια μου! φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα τόσο καλά σου λόγια γλυκιά μου!
      Χαρά μου που γνώρισα κι εγώ τον όμορφο χώρο σου!

      Καλή Κυριακή, φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  3. οντως καλα το λενε οι παλιοι...πρωτα βγαινη η ψυχη και υστερα το χουι!!!και τι καταλαβε τελικα η νανσυ!!!!!ηταν μια ζωη στον κοσμο της ηταν σκλαβα του χρηματος του εγωισμου και της πολυτελειας!!! με ολους ηταν μαλωμενη κανεις δεν την συμπαθουσε.εγω απορω με τον αντρα της που την κρατουσε ακομα αφου δεν ηταν ευτιχισμενος!!! φιλια πολλα περιμενω με αγωνια την συνεχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Σοφία μου...
      Σκλάβα της φαντασίας και μεγαλομανίας της, πάντα έφταιγαν όλοι και όλα...
      Ο άντρας της ήταν ένας ήσυχος κι αξιοπρεπής άνθρωπος, μαύρη ζωή πέρασε δίπλα της.

      Σε φιλώ, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  4. Μαγευτικό το ταξίδι σου, απίστευτη η δύναμη της μαγικής γραφής σου! Όμως, πόσο θλιβερή η πορεία της...Μαντάμ! Όλη της η ζωή γεμάτη από τις φαντασιώσεις της και παντελώς ανίκανη ν΄αγαπήσει άλλον, εκτός από τον "φτιαχτό" της κόσμο....Ούτε καν τον εαυτό της ή το παιδί της. Πολύ κρίμα για όσους...δεινοπάθησαν κοντά της.
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου, Μαίρη! Σ΄ευχαριστώ πολύ για όπου με ταξιδεύεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριανάκι μου, έζησε ευτυχισμένη στο δικό της κόσμο.
      Δεινοπάθησαν όλοι, αφού πάντα έψαχνε αφορμή για καβγά, η τρέλα της δεν την άφηνε να ησυχάσει...
      Νούμερο είχε γίνει και δεν το καταλάβαινε, ακόμα και το παιδί της είχε αγανακτήσει και δεν ήθελε να τη βλέπει.

      Σ' ευχαριστώ για τα Ονειρεμένα σου λόγια!
      Φιλάκια πολλά, χαρούμενη Κυριακή!

      Διαγραφή
  5. Στο τέλος κατάντησα να την λυπηθώ!
    Οσο έξαλλη με έκανε στα πρώτα επισόδεια, τελικά συνειδητοποίησα πως έζησε τόσα χρόνια χωρίς στην ουσία να χαρεί τίποτα από την ζωή της, δέσμια της μεγαλομανίας της.
    Ούτε έδωσε ούτε πήρε αγάπη, κι αυτο είναι τραγικό για κάποιον άνθρωπο πιστεύω!
    Μαιρούλα μου με την μαγική γραφή, σε φιλώ πολύ πολύ!
    Καλό Σαββατοκύριακο γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου, για λύπηση ήταν ουσιαστικά αλλά χάρηκε τη ζωή της με τον τρόπο που ήθελε.
      Μόνο να την άκουγες να μιλάει και να καμαρώνει για όσα έκανε και να λάμπουν τα μάτια της από χαρά, θα έβλεπες ότι ήταν ευτυχισμένη.
      Αγάπη δεν έδωσε, δεν πήρε, όμως δεν την απασχολούσε καθόλου! Αρκετό ήταν μόνο ότι έκανε τους ανθρώπους άνω κάτω και κοιμόταν ευχαριστημένη...

      Καλή Κυριακή ζουζουνάκι μου γλυκό, φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  6. Τέτοιο δραματικό τέλος δεν το περίμενα!!Συγκινήθηκα!!!
    Αχ,Μαιρούλα μου,τι μας κάνεις με τις όμορφες ιστορίες σου!!!Με έκανες και τη Νάνσυ,να συμπαθήσω!!
    Πολλά πολλά φιλάκια,αγαπημένη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τριανταφυλλένια μου, δε θα μπορούσε να μην έχει δραματικό τέλος. Λίγες ώρες πριν "φύγει" μου τηλεφώνησε και είπε ότι περίμενε να ξημερώσει για να τηλεφωνήσει στην Αννίκα και να της στήσει καβγά.
      Τη ρώτησα γιατί θα το έκανε κι απάντησε ότι νευρίασε που πήγαινε στο νοσοκομείο να τη δει...

      Φιλάκια πολλά γλυκό μου Ρουλάκι, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  7. Πάειιιι κι η Νάνσυ η τρελλέγκω που τον έφαγε τον χρυσό άνθρωπο τον άντρα της με τη μεγαλομανία της..
    Οχι καθόλου δεν την λυπήθηκα τη στρίγγλα που έφτασε μέχρι τα ενενήντα και τους βασάνισε τόσο όλους γύρω της .. Γλυτώσανε τα παιδιά της ..
    Περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια
    Φιλιά πολλά πολλά
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφάκι μου, όπως τα λες είναι...
      Μέχρι την τελευταία της πνοή έλεγε κι έκανε τα δικά της, απίστευτη ήταν...

      Πολλά φιλάκια, όμορφη Κυριακή!

      Διαγραφή
  8. Μαράκι μου, έφτιαξα τον καφέ μου και κάθησα με την ησυχία μου να διαβάσω τα δύο τελευταία επεισόδια. Συγκινήθηκα, αλλά ήταν αναμενόμενο το τέλος της Νάνσυ.
    Αντε τώρα στρώσου και θυμήσου καμμιά αλλη ιστορία, δεν μπορείς να μας αφήσεις έτσι.
    φιλάκια πολλά κορίτσι μου και καλή Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναμενόμενο ήταν Μαράκι μου, ναι...
      Μαλωμένη με όλο τον κόσμο και με το παιδί της, πάλι καλά που της έκλεισαν τα μάτια...
      Από ιστορίες θα διαβάσεις πολλές με τα καφεδάκια σου!

      Καλή Κυριακή γλυκιά μου, την αγάπη μου και πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Αααααα τελειωσε η ιστορία της μανταμ Νάνσυς;;;τι κρίμα ηθελα κι αλλο..βρε Μαιρούλα μου δεν αλλάζει ο άνθρωπος .. καλα το λες πρωτα φευγει η ψυχή και μετα το χούι.. την λυπηθκα την κακομοιρα. γιατί δεν γνώρισε χαρα.. δεν την ήθελε.. λες να κανει τα ίδια και εκεί που πήγε;;; ωχ!!! την πατησε ο Θεός που την πήρε..χι.χιχ..φιλάκια πολλα και περιμενουμε την επόμενη... εεεεεε δεν θα μας αφήσεις αδιάβαστους..χι.χιχ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου καλή εβδομάδα!
      Έτσι είναι δυστυχώς, δεν αλλάζει ο άνθρωπος...
      Χαρά γνώρισε η Νάνσυ σύμφωνα με τα δικό της μυαλό. Όταν έδινε κάτι κι έλεγε έχω πολλά, πάρα πολλά, ήταν ό,τι καλύτερο της συνέβαινε. Ακόμα κι όταν έστηνε καβγά χωρίς λόγο, πάλι ευχαριστημένη ήταν...
      Αν έκανε πάντως τα ίδια κι εκεί πάνω όπως λες, θα τη βλέπαμε ουρανοκατέβατη να προσγειώνεται, δε θα την άντεχαν! χα χα χα χα!
      Αδιάβαστη δε θα μείνεις, έρχονται κι άλλα...μπουμπούκια!

      Σε φιλώ γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  10. Να σου πω ,περίμενα και χειρότερα για την madame μιά χαρά έζησε γιατί αυτή με το μυαλό της ηταν ευτυχισμένη όταν σκορπούσε τον κόπο των αλλων!Ηταν τυχερή γιατι ο κακόμοιρος Μάνθος δεν την εγκατέλειψε όπως της αξιζε και στο τέλος ήταν ο γιος κοντά της Με αυτά που έκανε έπρεπε να είναι μόνη!!Βέβαια δεν αγαπήθηκε από κανέναν πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυτό,αλλά ούτε και αγάπησε ποτέ παρά μόνον τον καβγά και την μεγαλομανία της!!! Ευχαριστώ για τις ευχάριστες στιγμές που μας χαρίζεις με το γλαφυρή σου
    πέννα!!!!Φιλάκια πολλά και καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εφούλα μου καλημέρα!
      Μόνη της ήταν από το θάνατο του Μάνθου και μετά κι όλο παραπονιόταν ότι την ξέχασαν.
      Ο γιος της προσπάθησε να τη βοηθήσει αλλά κάνοντας εκείνη τα δικά της την εγκατέλειψε.
      Όταν έπαθε κρίση χολής και τον ειδοποίησε η διπλανή της κυρία και στις τελευταίες της στιγμές πήγαν κοντά της.
      Μόνο τους καβγάδες και τη μεγαλομανία της όπως λες αγάπησε στη ζωή της. Το γιο της τον λάτρευε αλλά με το δικό της τρόπο κι αν δε συμφωνούσε με τα καμώματά της του έσερνε ένα σωρό λόγια...

      Εγώ σ' ευχαριστώ γλυκιά μου, την αγάπη μου και πολλά φιλάκια σου στέλνω!

      Διαγραφή
  11. Ξύλο απελέκητο ήταν Μαιρούλα μου η Κυρα-Νάνσυ και δεν έστρωνε ούτε με τις αναποδιές της ζωής,που μας στέλνει ο Θεός για να καταλάβουμε τα λάθη που κάνουμε στη ζωή μας!
    Δεν αγάπησε πιστεύω ούτε τον γιό της και αυτός αντικείμενο ήταν γιά να καμαρώνει και να φουσκώνει σαν διάνα!
    Ο θεός να μας φυλάει από τέτοιες πεθερές!!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζουζούκα μου ακριβώς έτσι ήταν...
      Ο Θεός να μας φυλάει από τέτοιες γυναίκες γύρω μας!
      Δεν ήταν μόνο σαν πεθερά ανυπόφορη, δημιουργούσε προβλήματα και στους συγγενείς και στους γείτονες...

      Πολλή αγάπη και φιλάκια θαλασσινό κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο καημένος ο Μάνθος...ακόμα και στην αρρώστια του η άλλη το χαβά της...να δείχνετε.... πάει ο Μάνθος..ο μόνος που καταλαβαινε την Αννίκα... ακόμα και στην κηδεία η άλλη να δειχτεί... ησύχασε ο άνθρωπος από την γυναίκα του , μια ζωή κι αυτός .. χαρά στη ζωή μαζί της... Αχ καημένη Νάνσυ, που κατάντησες...πως κατάντησες...Μόνη σου χωρίς κανέναν χωρίς ένα πιάτο φαί... Μια ζωή όλοκληρη να δείχνετε για ποιο λόγο; Πολύ θα ήθελα να ξέρω τι την οδήγησε σε αυτό το χαρακτήρα... ακόμα και στο τέλος της έδωσε εντολή να θαφτεί με μεγαλοπρέπεια και να δωθούν τα κοσμήματα της.... «Αυτά που πάντα είχε στη φαντασία της μια ζωή...» Καημένη Νάνσυ ,χαράμησες τη ζωή σου με όλα αυτά....όλα στη φαντασία σου ήταν.... Ελπίζω να έχει και συνέχεια να δούμε τι απέγινε το ζευγάρι...πολύ συγκινητικό το τέλος της.... μια ζωή να δείχνετε και στο τέλος τι κατάλαβε; μόνη και έρημη , φτωχή πέθανε χωρίς το γιο της κοντά της .. το γιο της που λάτρευε...
    Πολύ συγκινητικό το τέλος της Νάνσυ, της ιστορίας, της ζωής της... ένοιωσα να την λυπάμαι.. μια ζωή στην ουσία μόνη της , χωρίς αγάπη και χαρά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου, κανονικά αυτές οι γυναίκες δεν πρέπει να παντρεύονται για να μη παίρνουν κι άλλους στο λαιμό τους. Είχε ένα σύζυγο εξαιρετικό, ήσυχο, ευγενικό, πέρασε κι αυτός πολλά μαζί της όμως.
      Θα μπορούσε να στέκεται σχετικά καλά οικονομικά χωρίς να στερηθεί τίποτα, όμως δεν άφησε ούτε δραχμή στην τσέπη της για να κάνει τις φαντασίες της.
      Για λύπηση ήταν βέβαια, αλλά μάλωνε στα καλά καθούμενα ακόμα και με τις γυναίκες που είχαν προσφερθεί διακριτικά να τη βοηθήσουν.
      Ό,τι έδωσε πήρε, αυτός είναι νόμος της ζωής, αλλά ουσιαστικά δεν την ένοιαζε...

      Φιλούθκια, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή