.

.
.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Παντρεμένοι κι οι δυο



Το καυτό τσάι άχνιζε μυρωδάτο στα μικρά γυάλινα ποτήρια με τα χρυσαφί πιατάκια. 
Η οικογένεια το έπινε παραδοσιακά, όχι σαν τους Ευρωπαίους σε φλιτζάνι. Και τι ουσία είχε το ελαφρύ ρόφημα που έμπαινε σε φακελάκια μέσα στο ζεστό νερό κι όσο κι αν έπινες δεν σ' ευχαριστούσε; Ούτε μυρωδιά, ούτε γεύση "αυτό το άνοστο πράμα που έπιναν οι κυρίες εδώ".
- Μια ζαχαρίτσα να σε ρίξω καλά είναι;
- Όχι κυρία Ανθούλα μου, καθόλου δε θέλω.
- Σκέτο καλέ θα το πιεις; Πως θα πάει μέσα σου; 
- Μια χαρά θα πάει! Δεν ξέρεις ότι καφέ και τσάι τα πίνω χωρίς ζάχαρη; Πλάκα έχεις έτσι που με κοιτάς! Χα χα χα!
- Αυτό το πράμα πρώτη φορά το βλέπω σε σένανε! Θα σε βάλω ένα κομματάκι, εγώ με τρία το πίνω!
Πριν προλάβει ν' αντιδράσει η Μυρτώ, το ανακάτευε ήδη με το μικρούτσικο κουταλάκι. 
- Πάρε κουλουράκια, πολύ ωραία είναι! Με τα έφερε η Ζωίτσα που είχε έρτει με τη Σουλτάνα προχτές! Και να σε πω, μελετήσαμε και την Αλεξάνδρα, εμάθανε που γίνηκε γιαγιά πάλι! 
- Μπράβο, να τους ζήσει! 
- Τότενες που λες, είχε γίνει μεγάλο κακό... Πολύ την αγαπούσε την κουνιάδα της που ητανάνε χρυσή κοπέλα, όχι σαν τις δικές μου και τη Λαμπρινή της αδερφής μου... Πολύ πιο μικρή απ' τον άντρα της, είχε πάρει κι αυτή αξιωματικό. Επήγανε σ' ένα χορό και τήνε πήρανε μαζί, εκεί την είδε αυτός και ξετρελάθηκε! Την άρεσε κι αυτήνε κι άμα είπε τον αδερφό της που τη θέλει γίνηκε ο γάμος απάνου στο χρόνο... 

Η πρώτη εγκυμοσύνη ήρθε σύντομα. Ο γαμπρός καμάρωνε κι η Αλεξάνδρα που τους είχε παντρέψει περίμενε να γίνει νονά. Διάλεξε άσπρες δαντέλες και μοτίφ για τα σεντόνια, τα μαξιλάρια και τις κουβερτούλες του και χάζευε τα σχέδια στα ξένα περιοδικά για να τα ράψει και να τα κεντήσει η αδερφή τους η Φωτεινή. 
- Γέννησε κοριτσάκι! Και να οι ροζ φιόγκοι και τα φρου φρου κι από νουνά κι από μαμά, χώρια οι γιαγιάδες! 
Στους επτά μήνες έγινε η βάφτιση. Ακολούθησε γλέντι κι όλοι σχεδόν κατάλαβαν ότι ο ευτυχής πατέρας συμμετείχε τυπικά... 
- Έδειχνε σαν κάτι να τόνε τρώει μέσα του... Τον αρωτούσανε τι έχει κι έλεγε τίποτα, καλά είμαι... Στη γυναίκα του είπε που είχε αδιαθεσία, αμά εκείνη δεν τόνε καλοπίστεψε... 

Η Αλεξάνδρα δεν έκλεισε μάτι όλη νύχτα.
Ήταν δύο η ώρα όταν σηκώθηκε από το κρεβάτι που κοιμόταν αμέριμνος ο άντρας της κι έψησε καφέ. Ακολούθησαν κι άλλοι μέχρι το ξημέρωμα. 
<< Μακάρι να είμαι λάθος... Αλλά δεν έγινε μια φορά μόνο... >>
Όταν τα μάτια του γαμπρού διασταυρώνονταν με της συζύγου του συναδέλφου του, φαινόταν ο πανικός που τον κυρίευε.
<< Κι αυτή σα να του έκαμε νοήματα με το χέρι... Ο άντρας της χόρευε κι έπινε και πίσω απ' την πλάτη του έβραζε αυτή... Όταν καθόταν δίπλα της ήταν μια χαρά, όλο γέλιο... Άμα σηκωνόταν πάλι, το μούτρο της άλλαζε και κοιτούσε το αντρόγυνο με κακία...  Αχ Μαρίτσα μου, αχ ψυχή μου τι να σε περιμένει...>>
Άναψε ακόμα ένα τσιγάρο χωρίς τη σκαλιστή της πίπα. Λίγο πριν φύγουν από το γλέντι είδε την κουνιάδα της να πίνει μονορούφι ένα ποτήρι κρασί και τα χέρια της έτρεμαν. Πού πήγε η χαρά της βάφτισης με τη στολισμένη σαν πριγκίπισσα μικρούλα και την τρελαμένη γιαγιά που άκουσε το όνομά της; Ούτε μισή λίρα δεν άφησε το γιο της να ξοδέψει για το πλουσιοπάροχο τραπέζι. 
Ο πατέρας του συγκινημένος το είχε ξεκαθαρίσει.
<< Εμείς θα τα πλερώσουμε όλα γιε μου! Εντολή της μαμάς σου είναι και συμφωνώ! >>
Ο άντρας της Αλεξάνδρας μπήκε νυσταγμένος ακόμα στην κουζίνα τρίβοντας τα μάτια του.
- Γιατί ξύπνησες τόσο νωρίς; Ήπιες και τον καφέ σου βλέπω! 
- Θα ψήσω τώρα και τον δικό σου! 
Τόσα χρόνια παντρεμένοι, έπιναν πάντα μαζί τον πρωινό τους καφέ. Εκείνη συμπλήρωσε λίγο ακόμα στο φλιτζάνι της.
- Κομματάκι βαρύ θα μ' έπεσε τόσο πολύ που έφαγα κι είχα έτσι μια δυσφορία... Δεν καλοκοιμήθηκα η αλήθεια... 
- Τι έφαγες πια κι εσύ μπρε κοκόνα μου και σε βάρυνε; Δεν είδα το πιάτο σου γεμάτο!
- Με μπούκωνε η συμπεθέρα μας και δεν ήθελα να τη χαλάσω την καρδιά τέτοια μέρα...
- Η συμπεθέρα! Ποιος την πιάνει τώρα με την εγγόνα της! Πολύ ωραία όλα ήταν, να μας ζήσει κι εσύ πάντα άξια να είσαι! 
- Να 'σαι καλά άντρα μου! Το μεσημέρι να ξεύρεις θα φάμε πάλι στης αδερφής σου, είπε να πάμε που περίσσεψαν τόσα ψητά, να πούμε κιόλας τα σχετικά για τη βάφτιση με την ησυχία μας... 
- Χα χα χα! Εντάξει, θα σε δω εκεί κοκόνα μου! Ξάπλωσε να ησυχάσεις κομμάτι, νωρίς είναι ακόμα!
Φόρεσε τη στολή του, τη φίλησε κι έφυγε. Η Αλεξάνδρα αφού τακτοποίησε την κάμαρα κι ετοίμασε το πρωινό για τα παιδιά, να το βρουν έτοιμο όταν ξυπνήσουν, ντύθηκε βιαστικά και βγήκε. Ένιωθε το σπίτι να την πνίγει κι ήθελε να πάρει καθαρό αέρα. 
<< Να περάσει κομματάκι η ώρα που λες κι έχει σταματήσει και να πάω στης Μαρίτσας να διω τι γίνεται... Αχ μπρε Σουλτάνα μου και να σ' είχα εδώ τώρα για να σε μιλούσα... Πού να πίνεις τώρα το καφεδάκι σου, σε ποιο σοκάκι της Σμύρνης; >> 
Χάζευε αφηρημένη τις βιτρίνες μέχρι που το ρολόι της έδειξε έντεκα. Προσπάθησε να φανεί ευχαριστημένη και γελαστή όταν χτύπησε την πόρτα. 




- Καλημέρα κουμπαρούλα μου! Να πιούμε καφεδάκι και να σε βοηθήσω κομμάτι σκέφτηκα κι ήρτα πιο νωρίς! Μα τι έχεις, άρρωστη είσαι;
Η Μαρίτσα χλωμή και με μάτια κατακόκκινα ίσα που έσερνε τα πόδια της. 
- Τι έπαθες γιαβρί μου, μπας και σε πείραξε χτες το κρασί;
- Άλλα πράματα με πειράξανε και δεν έχω κλείσει μάτι... 
- Έγινε κάτι που δεν...
- Αλεξάνδρα δεν επήρες χαμπάρι με τον άντρα μου; 
- Η αλήθεια τον είδα λιγάκι κακόκεφο και με είπε που μάλλον έχει πάρει κρύο και...
- Ναι, καλά... 
Τα χέρια της έτρεμαν όσο έψηνε τον καφέ.
- Τη γυναίκα του Βουδούρη, που έκαμνε σκέδια δεν την είδες; Όχι μη με πεις, δεν είσαι καμιά χαζή!
Η Αλεξάνδρα ήρθε σε δύσκολη θέση. Ήθελε να βοηθήσει την κουνιάδα της αλλά δε μπορούσε να κάνει το κορόιδο. 
Οι αντιδράσεις τους δεν είχαν και τόσο τακτ... 
- Θα σε πω την αλήθεια Μαρίτσα μου... Κι εγώ ξημερώθηκα στην κουζίνα με τόσοι καφέδες, που με πονεί το στομάχι μου... Ησυχία δεν είχα, λεπτό δεν έκλεισα μάτι... Στον αδερφό σου που με βρήκε όρθια είπα που με πείραξε το πολύ φαΐ... 
- Επήρε χαμπάρι λες ο κόσμος;
- Μπα, όχι, μη γνοιάζεσαι. Στο φαγοπότι και στο χορό που είχαν πέσει όλοι, μήτε δίπλα τους δε βλέπανε τι γίνεται. Τους είπε που ήταν και λίγο άρρωστος και το πιστέψανε... Για πες με τώρα για τη Βουδούρη, νιόπαντρη σχετικά δεν είναι κι αυτή; 
- Λίγους μήνες πριν από μας παντρευτήκανε... Μήτε φιλίες είχαμε, μήτε τίποτα! Μια φορά που επήγαμε στο γάμο τους αρραβωνιασμένοι κι αυτοί στον δικό μας και στη βάφτιση χτες. Παιδί δεν έχουνε κάμει ακόμα. Ε, στοις χοροί δυο φορές το χρόνο, είσαστε κι εσείς, τυπικές σχέσεις...
- Ναι... Κι έχει καλό άντρα, κιχ δεν έχει ακουστεί για τον άνθρωπο.
- Ο δικός μου φαίνεται θα την αρέσει καλύτερα! Αμά το θέμα είναι αυτός τι κάμει! Γιατί όλα αυτά χτες; Να διεις που κάτι τρέχει...
- Μη βάζεις αμέσως το κακό Μαρίτσα μου! Άσε να το ψάξουμε, να διούμε τι γίνεται! Θα σε πω κάτι τώρα και πρόσεχε! Να μη τον κάμεις σκηνή κι άλλη λέξη μη τον πεις, ακούς; Βγάλε τη ρόμπα σου, ντύσου και στολίσου και κάμε πως το ξέχασες.
- Τι με λες κι εσύ τώρα; 
- Αυτό θα κάμεις! Άμα νομίζει που ξεχάστηκε το πράμα, θα φανεί το τι συμβαίνει! Δε με λες, τη θυμάσαι τη Σουλτάνα;
- Ποια Σουλτάνα;
- Την αδερφή της Φωτεινής, της κεντήστρας!
- Πως δεν τη θυμάμαι, που είχατε φιλία από μικρές κι είχε πάρει το Γιωργάκη με τα παπούτσια! Στη Σμύρνη δεν είναι με το γιο της;
- Ναι, ναι! Μ' έστειλε και γράμμα, έρχεται σε δεκαπέντε μέρες να δει τους συγγενείς της πριν πάνε στην Ελλάδα!
- Να 'ναι καλά η γυναίκα, αμά τα βάσανά μου λέγαμε, τι την ανακατεύεις τώρα;
- Γι αυτό μπρε Μαρίτσα μου την ανακάτεψα! Η ιδέα που σε έδωκα για τον άντρα σου είναι δοκιμασμένη! Για να καταλάβεις, μια φίλη της είχε υποψίες για τον άντρα της και τον έκαμε φασαρία συνέχεια. Αυτός που τελικά είχε ερωμένη, αποτραβήχτηκε ίσα με να ηρεμήσουν τα πράγματα και την έριξε στάχτη στα μάτια. Μετά βέβαια πάλι τα ίδια κι έκαμε το κορόιδο, δυο χρόνια πήγε η κατάσταση αυτή... Όταν μίλησε τη Σουλτάνα που είναι πολύ ξύπνια γυναίκα, την είπε που ήταν λάθος ο τρόπος της!
<< Όσο τον κάμνεις πατιρντί, τόσο φυλάγεται αυτός! Άμα όμως νομίζει που εσύ έχεις άγνοια, μπαίνει και βγαίνει με δαύτη κι έτσι θα τόνε πιάσεις στον ύπνο! Πρόσεχε να μη σε βλέπει σε μαύρο χάλι και τόνε σπρώχνεις σ' αυτή! Μη δείχνεις που κάτι έχεις και σε τρώει το μαράζι γιατί πάει, όλα τα έχασες! Άιντε μπρε συ και να διεις που θα γυρίσει μια κι όξω σε σένα! Χούι αν το έχει σαν τον αδικιορισμένο το γαμπρό μου, θα σε κάμει τα ίδια, πότε με τη μια και πότε με την άλλη που θα τον κουνηθεί... Εσύ έχε το νου σου και θα κάμνεις αυτό που σε είπα, σαν τον ποντικό στη φάκα θα τόνε τσακώσεις κι άμα δεν τόνε θέλεις πίσω ξανά, θα τον τραβάς και παράδες για τα παιδιά, θα βρεις κι άλλο καλύτερο!>> 
Η Μαρίτσα παραδέχτηκε ότι είχε δίκιο. Την έτρωγε η αγωνία, ήθελε να μάθει αν κάτι συνέβαινε μεταξύ τους.
- Όπως κι αν είναι, ποτέ δε θα τον συγχωρήσω που μας έβγαλε ξινή τη βάφτιση του παιδιού!
Η Αλεξάνδρα προσπάθησε να την ηρεμήσει.
- Σώπα γιαβρί μου και ξινή δε μας βγήκε! Όλα ωραία και καλά γίνηκαν, ο κόσμος ευχαριστήθηκε κι εμείς θα στολίσουμε τις φωτογραφίες να έχουμε να καμαρώνουμε! Να σε πω και κάτι, μπορεί να μη συμβαίνει και τίποτα! Για θυμήσου που σε είχα πει για τη συχωρεμένη τη Ραμπελία που είχε ριχτεί στον αδερφό σου! Εκείνος έφταιγε; Όχι βέβαια!
- Ναι, αμά δεν χάλασε το κέφι του, μήτε έκαμνε τον άρρωστο μετά για να τα μπαλώσει!
Ατυχής η σύγκριση αλλά τι να έκανε κι η Αλεξάνδρα για να την καλμάρει... 
- Να διεις που δε θα είναι τίποτα! Μπορεί έτσι με την ιδέα μας να στενοχωρηθήκαμε! Πάνε εσύ να ετοιμαστείς και θα αλλάξω εγώ το παιδί! Μετά θα ετοιμάσουμε το τραπέζι! 

Το τηλέφωνο που χτύπησε διέκοψε την Ανθούλα. 
- Έρχουντε η κόρη μου με τον άντρα της να με αφήκουνε το μικρό! Ακόμα γκούχου γκούχου τον πάει κι από όρεξη γιοκ! Μπρε τι γιατρικά τον δώκανε, τίποτα! Η θέρμη τον έπεσε μοναχά, ευτυχώς! Το άλλο είναι απ' τα χτες στης Ζωίτσας τα εγγόνια και θα πάνε να το πάρουνε. Έκλαιγε για να πάει και να σε πω, μια να μη κολλήσει καλύτερα που έφυγε, αμά κι ούλο δέρνουντε στο σπίτι κι η κόρη μου μέσα στα νεύρα είναι! Κομματάκι ησυχία θέλει που έχει κρύο το μικρό και δεν κάμει να φωνάζει και να τον γδέρνουνται τα λαιμά! Πάμε μια στην κουζίνα και τα λέμε κι εκεί τζιέρι μου!
Αφαίρεσε τα κόκαλα από το καλοβρασμένο στήθος της κότας κι έλιωσε με το πιρούνι τα καρότα και το σέλινο. Ξέπλυνε καλά το ρύζι στο μικρό σουρωτήρι και τα έριξε στη σούπα όλα μαζί. Σε λίγη ώρα τη δοκίμασε στο αλάτι και χτύπησε το αβγολέμονο. Έτσι ζεστή και χυλωμένη την έφαγε ο μικρός αδιαμαρτύρητα και μετά από πολλά φιλιά κι αγκαλίτσες χουζούρεψε στο καναπεδάκι βλέποντας τηλεόραση. 
Η Ανθούλα έβαλε λικέρ και βολεύτηκε πάλι στην πολυθρόνα. 
- Αυτός που λες, δικαιώματα δεν έδωκε να μπαίνει και να βγαίνει και να αργεί και τέτοια. Μονάχα σπίτι και δουλειά ητανάνε, στην ώρα του. Αμά ούλο κατσουφιασμένο μούτρο είχε κι όξω πια δεν έβγαιναν όπως πάντα. Μήτε στα καζινάκια, μήτε στα κέντρα που τρώγανε με τις παρέες τους κι ακούγανε ωραία μουσική, τίποτα και πουθενά! Τελικά, μαθεύτηκε το μυστικό!
Δυο χρόνια δεσμό είχε με τη γυναίκα του Βουδούρη όσο ήταν κι οι δυο ελεύθεροι και χώρισαν λόγω καβγάδων.
- Αυτή πολύ ζουλιάρα ητανάνε με δαύτον! Ούλοι οι αξιωματικοί τραβούσανε τις γυναίκες άμα βγαίνανε να πούμε με τη στολή τους, θα πω το σωστό. Κι οι πιο πολλοί να διεις λεβέντες, αψηλοί, όμορφοι! Αυτή πια, ούλο τόνε τσιτσίριζε, γιατί κοίταξες, γιατί μίλησες, γιατί γέλασες... Είδε κι αποείδε αυτός που έτσι έκαμνε συνέχεια κι άμα γίνηκε πάλι πατιρντί την λέει τέλος! Για να τόνε μπει στο μάτι, επειδής τον ήθελε κι είδε που την παράτησε, τα έφτιαξε με το Βουδούρη που ητανάνε συνάδερφος κι εκείνος κι αρχίνησε τα σύρε κι έλα, για να τη βλέπει και να ζουλέψει που την έχασε... Πως τα κάμανε, πως τα φέρανε, τόνε παντρεύτηκε κι ο άλλος για να την κάμει τα ίδια επήρε μάνι μάνι τη Μαρίτσα!
- Α πα πα πα! Από εγωισμό δηλαδή;
- Ναι για! Καλέσανε ο ένας τον άλλο στοις γάμοι που εκάμανε για πείσμα! Αναμεταξύ αυτός την αγάπησε, μια χαρά πολύ ωραία και γλυκιά κοπέλα ητανάνε κι απέ καλό σπίτι κι ούλα μια χαρά. Η άλλη όμως αρχίνησε να τόνε τσιγκλάει παρακαλώ! Με τις κλάψες της και τα παρακάλια, με τα τούτα και τα κείνα, σμίξανε πάλι! Μια στις τόσες βλεπόντουσαν στην αρχή, αμά αυτή δεν εχόρταινε! Τόνε έλεγε που δε μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν και θα πεθάνει και θα φαρμακωθεί κι αυτός θα φταίει...
- Αμάν! Και τι έγινε; 
- Και τελικά, την εβδομάδα τρεις φορές μαζί ητανάνε! 
- Τα ήθελε κι αυτός βέβαια!
- Φυσικά! Αφού την έκαμε πατιρντί άμα είπε που θα πάρει το Βουδούρη!
- Πω, πω, πω! Και δεν τους πήρανε χαμπάρι μετά;
- Όχι, τίποτις κανένας δεν ήξευρε απέ τοις δικοί. Αμά δυο τρεις συνάδερφοι, τοις επήρανε απ' τις ματιές χαμπάρι κει στοις χοροί που κάμνανε, τα μάθαμε μετά... Σιγά να μη ξέφευγε το πράμα απ' τη Σουλτάνα όμως! Χα χα χα!
- Έλα ντε! 
- Αυτός η αλήθεια, την έλεγε που είμαστε παντρεμένοι κι οι δυο και δε γένεται να μείκουμε έτσι, παράνομοι να πούμε. Σιάξαμε τις ζωές μας κι ο,τι γένηκε τότενες να ξεχαστεί. Αναμεταξύ αυτή τόνε πίεζε να χαλάσουνε τοις γάμοι τους και να παρθούνε!
- Α! Τόσο καλά!
- Τόσο, τόσο... Κι άμα έμεικε η Μαρίτσα έγκυος, εκεί ήρτε το μεγάλο κακό! Σε λέει αν είχα μια ελπίδα να χωρίσει, τώρα με το παιδί θα είναι πιο δεμένος! Εκείνη δεν έκαμε, δεν ξεύρω τι πρόβλημα είχανε...
- Κρίμα. Με τέτοια κόντρα, θα έπρεπε να πάει κι αυτός στα βαφτίσια του δικού της παιδιού για να είναι πάτσι!
- Αυτό με είπε η Αλεξάνδρα τότενες... 
- Κι η αδερφή σου πως τα κατάφερε, από πού τα έμαθε;
- Αρχίνησε με την Αλεξάνδρα τις βεγγέρες στις αξιωματικίνες! Η Σουλτάνα έπαιρνε λόγια κι έμαθε με ποιες είχε τις μεγάλες φιλίες αυτή, ξεύρανε και τον κύκλο του γαμπρού... 
Ήπιε μια ακόμα γουλιά λικέρ.
- Ήρτε κι Μαρίκα μαζί, να διει το σόι και την Πόλη η συμπεθέρα! 
Πήρε ένα τσιγάρο, το τρίτο της ημέρας.
- Απέ δω χώθηκε, απέ κει χώθηκε, ούλα τα έμαθε και κανείς δεν κατάλαβε τίποτες! 
- Πως δηλαδή;
- Δε σ' έχω πει που τραβάει τοις άλλοι με το πιοτάκι; Άιντε στην υγειά μας κι άιντε όξω καρδιά κι η γλώσσα λύνεται!



19 σχόλια:

  1. Πω πωωωωωωωω!!!
    Σόδομα και Γόμορα, που έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ χα χα χααα!!
    Φιλιά πολλά πολλά Μαιρούλα μου γλυκιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κακός χαμός Ελενάκι μου, τι να σου λέω...
      Τα Σόδομα και τα Γόμορα δεν τα είδες ακόμα, είναι σε άλλη ιστορία, αυτά είναι απλά τα... προάστια... χι χι χι!!!

      Πολλά σβουριχτά φιλάκια κι από μένα ζουζουνάκι μου!

      Διαγραφή
  2. Επιτέλους Μαιρούλα μου μπόρεσα να βρω λίγο χρόνο (δες τι ωρα ειναι )να διαβάσω την συνέχεια της ιστορίας σου με το ατύχημα της κορης όλα περναν απο τα χέρια μου.. καμια εβδομαδα ακομη και μετα θα βγαλει τον γυψο...όλα καλά θα ειναι....
    Και τωρα να σου πω πως χόρτασα αναγνωσμα.. καλέ; τι Σόδομα και Γόμορα που λέει και η Ελενα απο πανω έχουν γίνει όσο κιρό έλειπα; απα πα πα !!π΄ποτε μας αφησε χρόνους η Ραμπελία; παντως δεν τα καταφερε καθόλου ασκημα..πήγε χορτατη και ευχισμενη στο αλλο κόσμο.....αλλα οπως βλέπω θα έχουμε ζουμερες συνέχειες.. έ; μπραβο βρε κορίτσι μου.. μας κρατας σε εργρήγορση όμως.. να έχεις ένα ομορφο Σαββατοκύριακο με πολλά :) :) φιλάκιαααααα...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου σε καταλαβαίνω αγάπη μου...
      Γρήγορα περαστικά να είναι στο κορίτσι σου κι άλλο κακό να μη σας βρει.
      Δεν ξέρεις πως όταν λείπεις εσύ που τους βάζεις σε τάξη ξεσαλώνουν; Η Ραμπελία μας άφησε χρόνους και δεν πήγε απλά χορτάτη, θα έλεγα... παραφουσκωμένη από καλή ζωή!

      Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, καλό Σ/Κ και φιλάκια αγάπης σου στέλνω!

      Διαγραφή
  3. Μαιρουλα μου αγαπημενη εδω ειμαι παλι!!!! ευχαριστω για τις ευχες σου στην γιορτη μου!!! Εκτος απο τα δικα μου προσοπικα προβληματα εχει και προβληματα και ο υπολογιστης και μου εκανε εκπληξη που με αφησε και μπηκα τωρα και σου γραφω.Ολο αυτο τον καιρο διαβαζα τις ιστοριες σου μπαινοντας απο τον χρηστη της κορης μου ευτυχως αλλα δεν μπορουσα να αφησω σχολιο.Εισαι οπως παντα υπεροχη στο γραψιμο και οι ιστοριες σου τελειες περιμενω με αγωνια τη συνεχεια!!! πολλα φιλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι πάντα καλά Σοφούλα μου!
      Με τον υπολογιστή σε καταλαβαίνω, έχω πάθει διάφορα...
      Σκέψου ότι δε μπορώ να μπω σε αρκετά από τα αγαπημένα μου εδώ και πάρα πολύ καιρό, δε μου ανοίγουν οι σελίδες δυστυχώς αλλά έκπληξη ακόμα δε μου έχει κάνει...

      Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπημένο μου κορίτσι, φιλάκια πολλά σου στέλνω και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  4. Αχ αυτοί οι έρωτες,που χαλάνε σπίτια και οικογένειες!
    Περιμένω την συνέχεια με αγωνία Μαίρη μου

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ξεθεμελιώνουν Ζουζούκα μου...
      Είναι από τις πιο άσχημες καταστάσεις που μακάρι να μη τύχουν σε κανένα σπιτικό...

      Δροσερά τα θαλασσινά σου φιλάκια, ανταποδίδω με όλη μου την αγάπη!

      Διαγραφή
  5. Αχ βρε Μαιρούλα! Πως τα καταφέρνεις κάθε φορά και μας συνεπαίρνεις!!! Εν αναμονή για την συνέχεια.....
    Φιλιά! Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοντεσίνα μου όμορφη, θα φροντίσω να έχεις τελειώσει κάποια από τις θεϊκές σου συνταγές για να συνεχίσω!

      Φιλάκια πολλά, όμορφη μέρα να έχεις!

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Μαίρη !!Καλώς σε βρίσκω στο ρομαντικό κόσμο με το
    άρωμα της πόλης!!!Διάβασα το ωραίο κείμενο και στο τέλος κατάλαβα ότι πρέπει να αρχίσω από την αρχή!!! Θα επανέλθω !!!
    Καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου καλώς ήρθες!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια, να είσαι πάντα καλά και να δημιουργείς έτσι όμορφα!
      Δυστυχώς ο blogger μου έκανε πάλι νούμερα και δεν κατάφερα να δω όλα όσα ήθελα, θα επανέλθω όμως.

      Καλό ξημέρωμα, φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  7. Τελειο Μαιρουλα, δίκιο έχω που λέω ότι τότε γινόντουσαν χειρότερα χαχαχα, φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το!
      Χίλια δίκια έχεις βέβαια! Τα χειρότερα που ανέκαθεν συνέβαιναν αλλά συγκαλύπτονταν...

      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  8. Μαιρούλα είμαι εδω και πάλι αλλά έχω χάσει επεισόδια...... θα βρω όπως που θα πάει τους ρυθμούς μου που τώρα είναι βαθιά κρυμμένοι και άφαντοι!!! Ηρθα να σου πω ότι σ΄αγαπώ και..... δεν σε ξεχνώ.Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ' αγαπώ Εφούλα μου, είσαι αξιολάτρευτη!
      Οι ρυθμοί σου είναι στο φόρτε τους πάντα με την κουκλίτσα σας και την αναμενόμενη παρεούλα της που θα έρθει με το καλό! Για τις δουλειές του σπιτιού και τις υπέροχες πάντα δημιουργίες σου δεν το συζητώ καθόλου βεβαίως!
      Απόλαυσε ξανά και ξανά τις εξαιρετικές στιγμές και τα τοπία που απαθανάτισες πριν τις χειμωνιάτικες υποχρεώσεις γλυκιά μου!

      Πολλή αγάπη και φιλάκια φθινοπωρινά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  9. ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΟΥΛΤΑΝΑ!!! ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθάνατη! Αυτό λέω πάντα όταν τη σκέφτομαι!

      Πολλά ευχαριστώ για τα τόσο καλά λόγια!

      Διαγραφή
  10. ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΟΥΛΤΑΝΑ!!! ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή