Στον ουρανό σε γύρευα, στη γη σε βρήκα!

Σουλτάνα και Μαρίκα αριβάρισαν φορτωμένες κούτες και μπαγκάζια.

Λουσούδες πολύ κι οι δυο, η πρώτη φορώντας μαύρα για το χαμό του Γιωργάκη της κι η άλλη ντυμένη με ανοιχτόχρωμο ταγέρ και καπελάκι, έκαναν εντύπωση στους συνεπιβάτες που δεν έχασαν την ευκαιρία να πιάσουν κουβεντούλα μαζί τους.

Χαιρετήθηκαν εγκάρδια κι υποσχέθηκαν σε δυο κομψές κυρίες να βρεθούν κάποια μέρα για καφεδάκι.

Η απουσία της Σουλτάνας ήταν καρφί στην καρδιά για όλους κι όταν την είδαν μετά από τόσο καιρό ξεφώνιζαν από χαρά. Αλλά και η Μαρίκα συγκινήθηκε με την τόση τους αγάπη. Άνθρωποι απλοί, εγκάρδιοι, καλοδεχτικοί, χωρίς τυπικότητες.

- Συμπεθέρα μας! Καλώς τη, τι χαρά μεγάλη είναι αυτή! 

Όταν οι κούτες ανοίχτηκαν και μοιράστηκαν τα δώρα, έλαμψαν τα πρόσωπά τους από έκπληξη!

- Πω πω πω! Τι ωραία πράματα είναι αυτά που μας φέρατε! Πολύ σας ευχαριστούμε! 

Η Μαρίκα είχε μεριμνήσει κι εκείνη για όλους. Πάντα μαζί οι δυο συμπεθέρες είχαν βγει στα μαγαζιά και κυριολεκτικά τα ξεσήκωσαν! Υφάσματα, αρώματα και σαπούνια εξαιρετικής ποιότητας, κραγιόν, πούδρες, ρούχα και παιχνίδια, απλώθηκαν σε τραπέζια, καρέκλες, παντού. 

Η Φωτεινή ανέμισε τις λεπτές, αέρινες κάλτσες, δείχνοντάς της στον άντρα της, καμαρώνοντας.

- Εδώ διες! Έχουνε και χρυσούλι μέσα και λαμποκοπάνε!

Η Σουλτάνα άρχισε τα πειράγματα.

- Θα ράψει κι ένα ωραίο φόρεμα με το ύφασμα και θα τις βάλει με τις καλτσοδέτες που έχουνε και φιόγκοι! Θα κάμει μπάνιο με το σαπούνι του γάλατος, θα βάλει κι απ' το άρωμα! Θα τήνε πας στο καλύτερο μαγαζί να τα κάμει με γεια και μετά που θα γυρίσετε στο σπίτι, δε σε λέω τίποτα! Μόνο να την πεις το κραγιόνι να βγάλει, ε; Χα χα χα! 

- Μπρε αδερφή, δεν τον είπες να με πάρει και παπούτσια και τσάντα! Μισά καινούργια και μισά παλιά θα φορέσω; 

Η νύφη τους συνέχισε την πλάκα κοιτάζοντας τον αδερφό τους κι άντρα της. 

- Κι εγώ αυτό λέω μπρε Σουλτάνα! Αφού και σε μένα έφερες ο,τι και στις αδερφάδες σου, θα τα φορέσουμε ούλα καινούργια! Να πάμε αύριο στο τσαρσί να ψουνίσουμε κι εσώρουχα πρέπει! Αυτά παλιά θα είναι για;

Οι άντρες ξέσπασαν σε γέλια και φωνές.

- Μπρε, τι σου είναι αυτά τα θηλυκά; Αχόρταγα! Εμείς θα βάλουμε τις μπλούζες και θα κάμουμε με γεια και τέλος! 

- Μπλέξαμε και τώρα είναι αργά! Χα χα χα!

Μέχρι το βράδυ έτρωγαν, έπιναν, γελούσαν και μάθαιναν τα νέα. Η Σουλτάνα αφού τους περιέγραψε τη ζωή τους εκεί, ρώτησε για τον καθένα ξεχωριστά. Της είχε λείψει η Πόλη κι ήξερε ότι θα την έβλεπε μετά από χρόνια... 

- Θα κάμουμε το γάμο των παιδιών στην Ελλάδα πια... Να πάμε, να διούμε τα πράματα εκεί πως είναι, να βρούμε τη βολή μας... Να στήσουνε το σπιτικό τους με την ησυχία τους κι εκείνοι ξέγνοιαστοι, δε γένεται και τίποτε έτσι που είμαστε ξεσηκωμένοι ούλοι... 

Η μόνη... παραφωνία ήταν φυσικά η Λαμπρινή με τα πάντα κατεβασμένα μούτρα.

Καλοδέχτηκε τη φανελένια ρόμπα και τις χοντρές κάλτσες γιατί ήταν τα μόνα που θα την ευχαριστούσαν. Η Μαρίκα της είχε φέρει μάλλινες κλειστές παντόφλες. 

- Αυτές τσι γεροντίστικες θα τση πάρω μπρε συμπεθέρα; Ντροπή είναι από τόσα ωραία πράματα και φανταχτερά...

- Άμα τήνε γνωρίσεις θα διεις που έχω δίκιο! Και πολλά της είναι! Άμα ήξευρα που δε θα ερχούτανε να μας διει, μήτε τη ρόμπα δε θα την έπαιρνα, μήτε τις κάλτσες! Αλλά αυτή πρώτη και καλύτερη θα στρωθεί, μη και την ξεφύγει τίποτις... 

Πράγματι, δεν της ξέφυγε τίποτα. Κάρφωνε τη Μαρίκα κι έδειχνε τη δυσαρέσκειά της με τον τρόπο που μόνο εκείνη είχε. Όταν έφυγαν, έβγαλε το άχτι της στο υπόλοιπο σόι...

- Τόσες δικές μας καλές κοπέλες υπάρχουνε, την ξένη έπρεπε να πάρει ο ανιψιός μου; Ναι, αφού Σμυρνιά είναι, ξένη είναι! Χαθήκανε οι νύφες της Πόλης για; Κουβάλησε και τη συμπεθέρα με την καπελαδούρα, με τα τσι και τα τσου... Φορτωθήκανε δώρα και πράματα αρσίζικα, λες πια και τα πήγανε στις σαντέζες κι όχι σε νοικοκυράδες... Ούλο παρφούμες και κάλτσες που είναι σα να μη τις φοράς...Κι αυτή η γυναίκα, πα πα πα! Τι λούσο και κακό είναι αυτό; Ητανάνε πάντα κι η δικιά μας και τώρα βρήκε το ταίρι της... Μπλέξανε οι δυο τους κι ούλη τη μέρα η μια θα πασαλείβει τα μούτρα της άλλης... Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι! 

Η Μαρίκα φόρεσε το φορτωμένο δαντέλα λευκό της νυχτικό κι έβαλε την κορδέλα ακριβώς στο σημείο που ξεκινούσαν οι ρίζες των μαλλιών.  Έβγαλε από το ειδικό τσαντάκι των καλλυντικών της τρία βαζάκια κι ένα μπουκάλι.

- Φέρε το μπαμπακάκι να καθαριστούμε, έλα συμπεθέρα μου!

Το αμυγδαλέλαιο πήρε κάθε ίχνος μακιγιάζ και ρύπων από τα πρόσωπά τους. Το μικρότερο βαζάκι είχε την κρέμα για τα μάτια, με χαμομήλι. Περάστηκε με μικρά, απαλά χτυπηματάκια στα πάνω και κάτω βλέφαρα μέχρι να απορροφηθεί. Ακολούθησε η πομάδα για το πρόσωπο και το λαιμό, πάντα με τελετουργικές κινήσεις, από κάτω προς τα πάνω. Η κορδέλα βγήκε κι έδωσε τη θέση της σε λίγα μπικουτί και τσιμπιδάκια. Λίγο πριν ξαπλώσουν άλειψαν τα χέρια και τις φτέρνες με την παχιά, λιπαρή κρέμα. 

- Έχει και το μελισσοκέρι μέσα κι είναι πολύ θαυματουργή, δίκιο είχες συμπεθέρα μου! Να βάλουμε τσι καρτσούλες μας για να μείνει και να μη λεκιάσουνε τα σεντόνια! 

- Μη σεκλετίζεσαι γι αυτά συμπεθέρα μου, πλένουνται για! Πες με τώρα, πως σε φανήκανε οι συγγενείς;

- Πολύ καλοί αθρώποι, θα έχω να το λέω! 

- Ούλοι, εκτός απ' την ανάποδη την κουνιάδα μου... Μα να μη μοιάσει την αδερφή της τη Ζωίτσα μήτε στο τόσο; Κακορίζικη από μικρή ητανάνε, την ψυχή μ' έχει βγάλει... Άμα σηκωθούμε το πρωί, θα σε πάρω στην Αλεξάνδρα, χρυσή γυναίκα είναι! Να διεις χαρακτήρα, να διεις καλοσύνη, αρχοντιά... Πολύ την έχω πεθυμήσει... 

Η Αλεξάνδρα τις υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά. Το τραπεζάκι στρώθηκε με λευκό καρέ κι οι διώροφες πιατέλες με γλυκάκια σοκολατένια, κέικ, πολλών ειδών κουλουράκια και μπισκότα συνόδευσαν τον καφέ.

Άνοιξε το γαλάζιο κουτί κι έλαμψαν τα μάτια της βλέποντας το περίτεχνο μπουκαλάκι και τα συνοδευτικά του. Ανάσανε μ' ευδαιμονία το άρωμα και την έσφιξε ξανά στην αγκαλιά της.

- Αλήθεια σε αρέσει η μυρουδιά του γιαβρί μου; 

- Μα είναι υπέροχη Σουλτάνα μου! Και τα σαπούνια του κι η πομάδα του! Και πόσο ωραία στολισμένο είναι! Σ' ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ! Δεν έπρεπε να ξοδευτείς όμως τζάνουμ... 

- Σους μπρε, τι με λέγεις τώρα; Ας είναι καλά η συμπεθέρα μου που ξεύρει τα καλά μυροπωλεία κι όχι μόνο! Μ' έμαθε ούλα τα μαγαζιά, απ' τα φαγιά θες, απ' τα ρούχα θες, τα πάντα! 

Όταν κατάλαβε η Μαρίκα ότι η Αλεξάνδρα κοιτούσε με αγωνία τη Σουλτάνα, ζήτησε ευγενικά την άδεια να πάει στην τουαλέτα για να λύσει τον κορσέ που την έσφιγγε αφόρητα. 

- Στον ουρανό σε γύρευα, στη γη σε βρήκα μάτια μου! Έχουμε προβλήματα με την κουνιάδα μου και τον άντρα της!

Με δυο λόγια της εξήγησε τι συμβαίνει. 

- Κακό χρόνο να 'χει που βάνει φωτιά στο σπίτι του! Να σε πω κάτι, έχει καεί πολύ κι η συμπεθέρα μου, παραλίγο να χωρίσει ο γαμπρός την κόρη της! Κι άμα σε πω με ποια είχε μπλεχτεί... Τη θυμάσαι τη Φιλιώ που έκαμνε την αριστοκράτισσα και κανείς δεν ήξευρε πούθε κρατάει η σκούφια της; Κλείσε τον στόμα σου κοκόνα μου, πόρνη πολυτελείας ήτουνε η βρόμα και στη Σμύρνη έφτασε η χάρη της! Σπιτωμένη την είχε και τον έτρωγε ούλη του την περιουσία! Τήνε τσάκωσα και την έκαμα πέντε παράδες! 

Η Αλεξάνδρα τίναξε το κεφάλι μη πιστεύοντας όσα άκουγε.

- Μη γνοιάζεσαι για τη Μαρίκα, είναι πολύ κυρία! Μη σε πω που θα μας βοηθήσει κιόλας να μάθουμε τι γένεται! 

Το μεσημέρι θα έτρωγαν στης Φωτεινούλας και το βράδυ στης Αθηνάς. Αδερφές και γαμπροί τα είχαν κανονισμένα. 

- Αύριο θα πάμε κι οι τρεις στο καζινάκι να πιούμε τον καφέ μας και να τα μιλήσουμε! Οι αδερφάδες πρώτα, αμά κι η νύφη μου μας τραπεζώνουνε, οπόταν δε μπορώ να τοις πω που θα φάμε σε σένανε, σωστό πράμα δεν είναι... Δυο, άιντε τρεις μέρες και μετά θα ορμίσουμε!