.

.
.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Θα σας πλερώσω! (Ναι, αλλά βραβεία δεν θα σου δώσουν!)




-  Αχού την καημένη την κυρά-Ρήνη τι ακούει...
- Μαμά, θα τήνε πεθάνει τη μάνα τση αυτή η λωλή! Σάματις το ήκαμε εξεπίτηδες να πέσει η έρμη;
- Μπρε, δε λες καλά που δεν ήτουνε η κόρη σου εδώ άμα ήρτε ο Στάθης; Για σκέβου να τσ' ήβλεπε μαζί απάνου απ' τη Ρήνη...
- Μπα! Μόλις ησηκώσαμε τη χριστιανή και μπήκαμε, επήε και κλείστηκε στην κάμαρα, το είδες Σασώ...
- Και βέβαια το είδα, πώς δεν το είδα! 


Η Νάνσυ χαμήλωσε τον τόνο της φωνής της, όταν ο Στάθης πρότεινε στη γιαγιά του να την πάει στου θείου του. Θα την ξαπόστελνε εκείνη, χωρίς συνοδεία...
- Μαύρη ώρα που πάτησες εδώ πέρα το ποδάρι σου και μου έδωκες τέτοια σύγχυση! Να έπεφτες πιο πέρα και να σε μαζεύανε άλλες δε θα με πείραζε! Αυτή η Σμυρνιά, αφορμή θέλει να μπάσει τον εγγονό σου για γαμπρό στο σπίτι τση! Μέχρι και τραπέζωμα εκάμανε σε πατέρα και γιο που γιόρταζε ένας μπουζουξής! Περάστε και ορίστε και ποιος ξέρει τι τους έριξε μέσα και ξετρελαθήκανε με δαύτους!
- Έλα στα συγκαλά σου και σταμάτα επιτέλους αυτά που κάμεις! Το κορίτσι ούτε που το καλοείδα, επήγε κι εκλείστηκε μέσα, εγώ στην αυλή έμεινα με τσι τρεις γυναίκες! Μια πόρτα είσαστε κι άμα σε κάμουνε κάλεσμα από αγάπη είναι! Να τα σιάξεις με τοις αθρώποι, νοικοκυραίοι είναι! Ξέρεις βρε συ, τι ήτανε η κυρά-Διονυσία στα μέρη τους; Κυρά κι αρχόντισσα, με σπιταρόνα και υπερέτριες παρακαλώ! Η κόρη τση γεννήθηκε σε πουπουλένιο στρώμα και θα ήτουνε η πρώτη νύφη, σπουδαγμένη και με προίκα μεγάλη! Μέχρι και χρυσές λίρες είχε η μάνα και τήνε κλέψανε άμα ήρτανε εδώ πέρα. Τον άντρα και το γιο τση μαχαιρώσανε για τους κλέψουνε, του κόσμου τα χρυσάφια κουβαλούσανε! Άμα ήντουσαν άλλες, θα κρατάγανε τη μύτη ψηλά και θα βλέπανε τον κόσμο σαν τα μυρμήγκια... Κι όμως, είναι καλοδεχτικιές, γελαστές, φιλότιμες, συντρέχτρες! Κι άμα θες να ξέρεις, πολύ τσι αγάπησα! Και μη πεις ότι μου ρίξανε κι εμένα τίποτις για να ερωτευτώ την Αννίκα!
- Κοίτα, εγώ δε θα ρίξω τα μούτρα μου και δε θα είναι τώρα από πάνω, θα είμαι εγώ!


Βγήκε στο παράθυρο με το γνωστό της ύφος, αγνοώντας τη Λούλα.
- Κυρία Διονυσία! Ευχαριστώ που κοιτάξατε τη μάνα μου! Κι εγώ όμως δε θα σας αφήκω έτσι, θα σας πλερώσω! Ελάτε λίγο στην πόρτα κυρία Σασώ, μια στιγμή να πιάσω το πορτοφόλι μου!
- Τι είπε θα κάμει, θα μας πλερώσει; Μη τήνε ξεσυνερίζεσαι μπρε κόρη μου, δεν είναι στα καλά τση...
Η Λούλα είχε ήδη σηκωθεί με τα χέρια στη μέση.
- Τσίπα απάνω σου δεν έχεις εσύ; Για ποιες μας περνάς και θες να πλερώσεις που σηκώσαμε τη μάνα σου από χάμου και την ηδώκαμε ένα ποτήρι νερό;
- Έτσι έχω μάθει εγώ, να πλερώνω για ό,τι μου κάμουνε!
- Ε, άμε τότε να πλερώσεις ένα γιατρό να σε κοιτάξει!
Η Σασώ κοντοστεκόταν στην εξώπορτα. Σαν ελατήριο είχε πεταχτεί όταν τη φώναξε η Νάνσυ και δυσανασχέτησε με την τροπή που πήρε το θέμα. Φτου! Να πάρει η ευχή!
- Ακούς εκεί πράματα! Κάτω να τη βάλω και να τήνε λιώσω!
- Σους μπρε Λούλα μου, μη κάμεις έτσι κι εσύ, θα σ' έρτει τίποτις! Έτσι τα κάμει αυτή, φχαριστάει τοις αθρώποι πάντα, το φυσικό τση είναι!
- Δε μας παρατάς κι εσύ μπρε Σασώ; Τέτοια προσβολή να μας κάμει η λωλή και να φωνάζει που θα μας πλερώσει; Τι μας περνάει; Ποια είναι αυτή που θα μας βάλει ίσα κι όμοια με τσι κατσιβέλες; Κι εσύ πια αμέσως ετοιμάστηκες να πας, καλή είσαι κι ελόγου σου! Μωρέ θα ιδείς τι θα την κάμω! 

Η επόμενη μέρα βρήκε τη Λούλα να μπαινοβγαίνει στα γειτονικά μαγαζιά για τα ψώνια της ημέρας και να μιλάει με τις γειτόνισσες στις πόρτες τους. Κουβέντα την κουβέντα, μέχρι το μεσημέρι ήξεραν όλοι για τη μαντάμ Θανασούλα από το Βουρβούλο της Σαντορίνης. Η Σασώ σκούπιζε με αργές κινήσεις το πεζοδρόμιο, υπολογίζοντας την ώρα που θα γύριζε η Νάνσυ. 
- Για να βγει έτσι με τα μαλλιά βρεμένα, για κούρεμα επήγε... Μπρε τη γιαλαντζί μαντάμα! Η Λούλα στσι δόξες τση σήμερις! Χα χα χα! Μωρέ ας τήνε κάμει και τουρσί, εγώ γιατί να τα χαλάσω μαζί τση; Δεν πάει να είναι απ' όπου θέλει; Η γυναίκα εμένα φώναξε και πρέπει να ιδώ τι με ήθελε... Α! Νάτηνε!
Αργά και με το κεφάλι ψηλά η μαντάμ επέστρεφε. Άνοιξε το πορτοφόλι της κι έδωσε μια δραχμούλα στα παιδιά που έπαιζαν στο δρόμο για να πάρουν καραμέλες.
- Μαντάμ Νάνσυ, τι κάμετε; Πως είναι η μαμά σας, την ηπέρασε ο πόνος κομμάτι; Καλά που σας είδα και ήθελα να σας ειπώ να με συχωράτε που δεν ήρτα χτες που με φωνάξατε, αμά η Λούλα δεν ήτουνε στα καλά τση κι ηφοβήθηκα μη την έρτει τίποτις... Δεν είναι που δε σας εχτιμάει, αμά η κακιά η ώρα έκαμε έτσι τα πράματα... 
Θα την περιφρονούσε κάτω από άλλες συνθήκες, που τόλμησε να μείνει στην αυλή αντί να πάει τρέχοντας που τη φώναξε. Έπρεπε όμως να την έχει από κοντά...
- Καλύτερα είναι, σηκώθηκε το πρωί και το πάτησε...
- Μπράβο, μπράβο... Καλέ, δεν περνάτε μέσα να σας ψήσω ένα καφεδάκι που είσαστε κι απέ το δρόμο, να τα πούμε κομμάτι; Τι στο καλό, γειτόνισσες είμαστε για!
- Αν και δεν το συνηθίζω κυρία μου, θα έρθω επειδής σε συμπαθώ...

- Περάστε, ορίστε μαντάμ Νάνσυ!
Η Διονυσία που άκουσε και είδε τα πρόλαβε στην κόρη της κι η Λούλα τις κακοχρόνισε με δυο φάσκελα.



- Πολλά λεφτά έχουμε κι εδώ και στο εξωτερικό κυρία Σασώ μου, πολλά! Πόσα πια να ξοδέψουμε; Αλήθεια, το μαγείρεψες το κρέας που σου έδωκα; Είδες πόσο φρέσκο ήτανε;
- Βέβαια! Πολύ ωραίο γίνηκε μαντάμ Νάνσυ, να 'σαι καλά! Πάρτε καλέ κουλουράκια, φάτε και το γλυκάκι σας, πολύ με πέτυχε φέτος! 
- Ευχαριστώ, το καφεδάκι μόνο με φτάνει... Θα σου δώσω ένα ωραίο και πολύ καλό μπιμπελό για τη σερβάντα σου, έχω πολλά τέτοια! Με τσι κούτες τα στέλνω στο νησί τα πράματα και κάμουνε την προίκα τους οι κοπέλες εκεί... Πόσα πια να κρατήσω, ένα σπίτι φορτωμένο έχω! Κι άμα θα πάμε στο δικό μας θα τα πάρω όλα καινούργια, τίποτις δε θα κρατήσω! Εγώ κυρία μου, είμαι άλλος άθρωπος, από γεννησιμιού μου αριστοκράτισσα! Δεν είναι που δεν υπολογίζω τον άλλονε, μα δεν παίρνω τίποτα, μονάχα δίνω... Άμα είδα το πιάτο της Λούλας, πολύ μου κακοφάνηκε, δε μπόραγα να το κρατήσω! Κι αυτή η γλωσσοκοπάνα παραξηγήθηκε, κατάλαβες;
- Ναι, πως... Αμά, να ξεύρετε που εμείς οι Σμυρνιές έτσι τα έχουμε αυτά, γλυκαίνουμε τον κόσμο... Η Λούλα το ήκαμε από αγάπη, όχι για να σας προσβάλει! Και τσι πόρτες μας έχομε ανοιχτές και τσι κουζίνες μας και τσι καρδιές μας! Η μάνα τση η κυρά-Διονυσία, είναι αρχόντισσα, από οικογένεια πλούσια, μοσχομεγαλωμένη, αμέ! Κι ο άντρας τση ο σχωρεμένος, κυρά τήνε είχε, με το δάχτυλο τσ' ηδείχνανε στη Σμύρνη! Τσι μαχαιρώσανε πατέρα και γιο, που ηκουβαλούσανε τσι λίρες και τα μαλάματα με τσι κασόνες...
- Κρίμας...

- Άστα μαντάμ Νάνσυ... Πως και δεν ηλωλάθηκε η έρμη με το κακό που τήνε ήβρε... Ήτουνε δυνατή γυναίκα κι ηστάθηκε στα πόδια τση με το μωρό στην αγκαλιά η άμοιρη... Χώρια που την ηκλέψανε κι αυτήνε το πουγκί με τοις παράδες που ήφερε στον κόρφο τση... Δράμα η ζωή τση ούλη...τι να πεις... 
- Και τώρα πάνε να τυλίξουνε κάνα πλούσιο γαμπρό για την Αννίκα!
- Μπα...όχι δα! Αυτή καλέ είναι μικρή ακόμα, δεν έχει το νου τση στις παντρειές! Και να ιδείς πόσα προξενιά τήνε στέλνουνε, ένας κι ένας ούλοι οι γαμπροί! Σε λέει ο άλλος, νοικοκυρεμένο κορίτσι είναι, η οικογένεια καλή και τίμια, αρχές καλές έχουνε, καλύτερη νύφη πού θα βρούμε; Γιατί, να ξέρετε μαντάμ Νάνσυ, οι γονιοί τση δεν σηκώνουνε πολλά πολλά! Και το όνομά τους το κρατάνε ψηλά, δικαίωμα κανένας τους δε δίνει! Και, μεταξύ μας τώρα, ξεύρετε πόσο ξύλο την ήδωκε η μάνα τση άμα τήνε είδε να μιλάει με το γιο σας; Μαύρη την ήκαμε την καημένη την Αννίκα, η ψυχή μου τήνε λυπήθηκε!
- Καλά να τση κάμει!

- Ε... Δεν ήκαμε και τίποτις κακό το κορίτσι μαντάμ... Τα ψούνια την ήπεσαν κι ο γιος σας πολύ κύριος τήνε βοήθησε να τα μαζώξει...
- Άκου κυρία Σασώ να σου πω κάτι! Ο Σταθούλης μου είναι κύριος και με τίτλο και λεφτά πολλά και πολλές μανάδες τόνε καλοβλέπουνε για γαμπρό! Να μαζέψουνε τσι κόρες τους όμως, γιατί το γιο το δικό μου τόνε έχω για μεγαλεία! Έτσι να τους πεις!


Η Λούλα άπλωνε τις δαντελένιες κουρτίνες, μια λεπτή κουβέρτα με ασορτί σεντόνια και τα σεμεδάκια από τα προικιά της που είχε μπουγαδιάσει για να τα φρεσκάρει. Γέμισαν τα σχοινιά κεντημένα ασπρόρουχα που άστραφταν στο φως του ήλιου. Οι κιτρινίλες που άφηνε η πολυκαιρία είχαν εξαφανιστεί.

- Λούλα! Τι κάμεις κόρη μου;
Η κυρά-Ρήνη από το παράθυρο χαμογελούσε με τρυφερότητα.
- Καλά είμαι χρυσή μου, εσύ πως πας; Σε πέρασε το πόδι σου;

- Με πονάει ακόμα, δύσκολο είναι να γιάνει έτσι γλήγορα...
- Περαστικό είναι κυρά-Ρήνη μου! Η ψυχή μου άνοιξε που σε είδα για! Στην καρδιά μέσα σ' ήβαλα να ξεύρεις!
- Να είσαι καλά παιδάτσι μου! Κι εγώ το ίδιο, πολύ σας αγάπησα να ξεύρεις! Να σου πω... καφεδάκι ήπιατε;
- Πες με που θα έρτεις να μας ηκάμεις παρέα!
- Ναι, ναι! Μια βράση ακόμα το φαΐ να πάρει και σβήνω τη φωτιά! 

Απορημένη η Λούλα έβαλε τον καφέ στο μπρίκι.
- Αυτό πάλι μπρε μαμά τι είναι για; Τόσο κακό τσ' ήκαμε η λωλή κι ήρχεται για καφέ; Μη χειρότερα!
- Λούλα, να ιδείς που η κόρη τση έχει μαλακώσει κομμάτι... Εδώ εμπήκε στης Σασώς το σπίτι κι ήπιε καφέ και την ίδια ημέρα τσ' ήδωκε πράμα τυλιγμένο στο χαρτί...
- Μμμμμμμ...μπα κι ηχάσει η μουρλέγκω... Άσε με μπρε μάνα και με δαύτηνα... Για να ιδούμε με την εγγόνα σου, θα πει το ναι για κάνα παιδί να ησυχάσουμε με τσι φασαρίες; Καλού κακού εγώ, είπα έτοιμες να έχω τσι καλές στρώσεις μη μας τύχει καμιά αρρεβώνα στο ξαφνικό... Μισόστεγνα θα τα μαζώξω, να σιδερωθούνε ωραία, χωρίς τσι ζάρες... 
- Για να ιδούμε κόρη μου... Θα την ηβαστήξει το μεσημέρι η Ασπασία την Αννίκα, ε; Είναι που έχει να πάει καιρό κιόλας απέ κει... Καλά ήκαμες και τήνε ήστειλες!
- Τι να σε πω μπρε μάνα, στο βάθος πολύ τήνε λυπούμαι τη μικρή... Θα την ηπιάσει η ανιψιά σου με τα λούσα και θα περάσει καλά... 


Μόνο καλά περνούσε η Αννίκα; Γερμένη στην αγκαλιά του Στάθη που καθάριζε φιστίκια και την τάιζε, περνούσε τέλεια! 









                                         ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟ  ΒΡΑΒΕΙΟ!!!


Η γλυκιά "Ονειρεμένη" μας, χάρισε ένα υπέροχο βραβείο με όλη της την αγάπη!
Με οχτώ χαριτωμένες ερωτήσεις, προσκαλεί κι άλλες επτά φίλες να συμμετάσχουν! Είχε και μια ιδέα που μου άρεσε πολύ, αντί για μένα να δώσουν τις απαντήσεις στη μαντάμ Νάνσυ! Ευκαιρία είναι λοιπόν να παίξουμε και να γελάσουμε με το σνομπ ύφος της!

Την ευχαριστώ πολύ που με επέλεξε και μου δίνει την ευκαιρία να χάνομαι στο δικό της oneirokosmo... 





Παρεμπιπτόντως, το ίδιο βραβείο μου χάρισε και η  Μέλανι, από το δικό της όμορφο ροζ κόσμο!
Την ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι να είναι πάντα αισιόδοξη! 







1. Αγαπημένο περιοδικό: Όσα έχουν σχέση με τη μουσική, δεν ξεχωρίζω κάποιο

  2. Αγαπημένος τραγουδιστής-μουσική: Είμαι πάρα πολύ μουσικόφιλη κι αγαπώ πολλούς τραγουδιστές από την Ελληνική και ξένη ροκ σκηνή. Ακούω σχεδόν όλα τα είδη, πιστεύω στην καλή και κακή μουσική.

  3. Αγαπημένη Youtube guru: Δεν έχω... Τώρα το μαθαίνω αυτό...χιχιχι

  4. Αγαπημένο είδος μακιγιάζ: Τα γήινα χρώματα

  5. Αγαπημένο μέρος διαμονής: Το σπίτι μου και όπου αλλού περνάω ευχάριστα με καλή παρεούλα

  6. Αγαπημένη ταινία: Όλες σχεδόν του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου

  7. Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις? Ωχχχχ...  παραπάνω από όσα έχει μια σαρανταποδαρούσα, αλλά βολεύομαι λίγα τελικά...
   
  8. Αγαπημένο χρώμα:
Μαύρο και ροζ  



Οι φίλες που θα το παραλάβουν θα ενημερωθούν σύντομα, είχαμε και... τριήμερο! 







Η αγαπημένη και λάτρης της παράδοσης Ginger μας!

http://ginger-in-crafts.blogspot.gr/ 


Η τρυφερή Τριανταφυλλένια μας!

http://wildrose-home.blogspot.gr/


Η γλυκιά μας Αιώνια Έφηβη Σμαραγδένια!

http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/ 













25 σχόλια:

  1. καλημέρα πάρα πολύ καλή η ιστορία σου και πάλι....για συνέχα το ...μου αρέσει πολύ να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Παναγιώτη μου!
      Συνεχάω, συνεχάω και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Για να δούμε που θα καταλήξει αυτή η Νάνσυ με τις παραξενιές της !! :)) Και η Άννίκα με τον Στάθη..πολύ ωραίες οι ιστορίες σου , χαίρομαι που τις μοιράζεσαι μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι όπως πολύ σωστά λένε... Μέχρι την ώρα που άφηνε το μάταιο τούτο κόσμο, μεγαλεία ονειρευόταν...
      Σ' ευχαριστώ πολύ Δελφινάκι μου!

      Φιλούθκια!

      Διαγραφή
    2. ναι σωστά, έτσι λένε...ίσως αν μπαίναμε στην ψυχολογία της, στην ψυχή της, ποιος ξέρει γιατί είχε τόση μανία με τα μεγαλεία, μπορεί να μην ήταν κακός άνθρωπος η Νάνσυ.. Θα περιμένω με αγωνία τη συνεχεια

      Διαγραφή
    3. Το θέμα δεν είναι ότι είχε απλά και μόνο μανία με τα μεγαλεία, ήταν και κακιά δυστυχώς...
      Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην έχει μαλώσει μαζί του, όλα της έφταιγαν κι όλα τα παρεξηγούσε. Αν δεν συμφωνούσες μαζί της, ήταν ικανή να σου φέρει κάτι βαρύ στο κεφάλι...χα χα χα!

      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
    4. ωχχ... :))) να χαρείς το βραβείο σου...το αξίζει το όμορφο σπιτάκι σου και η ωραία θεματολογία του

      Διαγραφή
    5. Καλά δε λέω; χιχιχιιι!

      Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκούλι μου!

      Διαγραφή
  3. - Έτσι έχω μάθει εγώ, να πλερώνω για ό,τι μου κάμουνε!
    - Ε, άμε τότε να πλερώσεις ένα γιατρό να σε κοιτάξει!.... χαχαχαχαχα...κόντεψα να φύγω από την καρέκλα με τόσο γέλιο!!!!!! Ανυπομονώ για τη συνέχεια....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς να δεις όταν μας τα έλεγε η νύφη της, κάτω είχαμε πέσει και γελούσαμε!

      Δεν αργεί, δεν αργεί η συνέχεια!

      Διαγραφή
  4. Διαβάζοντας "...Θα σου δώσω ένα ωραίο και πολύ καλό μπιμπελό για τη σερβάντα σου, έχω πολλά τέτοια!..."
    θυμήθηκα μια γειτόνισσά μας. Φανερά δεν ήταν σαν τη Νάνσυ, μα όποτε ήθελε να.... ξεψαχνίσει, ή να χωθεί σε κάποιο σπίτι να μάθει τι και πώς, έπαιρνε ένα πραγματάκι (από τα ωραία και φίνα της, ομολογουμένως) και τάχα πως, εκεί που τα στόλιζε και τα'φτιαχνε, σκέφτηκε πως θα ταίριαζε πολύ να το χάριζε στην τάδε!!! Με τον τρόπο αυτό, είχε μάθει τα μυστικά όλης της πολυκατοικίας, και της παραδίπλα και της απέναντι και όλης της γειτονιάς!!!

    Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!
    Φιλάκια και να περνάς όμορφα!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξαναήρθα! :)
      Έχεις βραβειάκι!!! :))
      Πέρασε, όποτε θέλεις και μπορείς, να το παραλάβεις!!! :))

      Φιλάκια! :)))

      Διαγραφή
    2. Α!!!!!! Κοίτα τι σκέφτηκε!
      Μέλανί μου, περιμένω να διαβάσω τα καμώματά της από μια σούπερ ανάρτησή σου!

      Φιλάκια πολλά, καλά να περνάς κι εσύ!

      Διαγραφή
    3. Άχου! Κι άλλο βραβειάκι; Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Θα περάσω να το πάρω, πρώτα όμως έχω της "Ονειρεμένης" μας που θα στολίσω τώρα!
      (Δεν έχω προλάβει τίποτα αυτές τις μέρες και στρώθηκα τώρα...)

      Διαγραφή
  5. χι..χι.χι.. θα της έρθει ταμπλάς της κυρίας Νανσυ οταν μαθει για τα πιτσουνάκια που βλέπονται... μωρέ σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός.. σιγα μην ρωτήσουνε την πεθερά..χιχ.χι.. ΜΑΡΑΚΙ μου αντε σούφεξαν τα βραβειακια... έμ να μην μάθουμε κατι και για σένα;;χιχ.χι.. ολο για την μανταμ Νάνσυ θα μαθαίνουμε;; χι.χιχ..φιλώ σε.. περιμένουμε και την συνέχεια να διούμε ήντα θα γίνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ταμπλάς δε λες τίποτα, μέχρι και σπίτι άλλαξε πάλι!
      Ρουλάκι μου, θα φέξουν και σε σένα τα βραβειάκια!

      Φιλάκια φιλάκια φιλάκια!

      Διαγραφή
    2. Μαιρούλα μου εγω το στόλισα κι όλας χωρίς ερωτήσεις πειραζει μάτια μου; χι.χι..φιλακια πολλα

      Διαγραφή
    3. Καθόλου δεν πειράζει, πολύ καλά έκανες Ρουλάκι μου!

      Φιλάκια πολλά πολλά κι αγκαλιά μεγάλη σου στέλνω!

      Διαγραφή
  6. Καλώς το μου που ήρθε πεταχτούλικο με το ροζ τριαντάφυλλο!
    Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκούλα μου!

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Μαράκι!!!Οι όμορφες και νοσταλγικές εικόνες που εισπράττω από τα καλογραμμένα κείμενα σου με μεταφέρουν στο δικό μου παρελθόν.Τότε που,μικρή, οι γειτόνισσες ήταν πρωταγωνίστριες,τότε που ηταν συχνά τα πάνε έλα στα σπίτια όλες τις ώρες,τότε που οι καρέκλες έβγαιναν έξω από τα σπίτια σε κύκλο επάνω στο μοσχομυριστό (ομολογώ) φρεσκοποτισμένο χώμα τότε που το πασατέμπο είχε μεγάλη αξία!!!Τότε όμως όλα αυτά δεν τα εκτιμούσα,μ' ενοχλούσε αυτό το πανηγυράκι!!Τώρα ,που είμαστε στην αντίπερα όχθη ,που και η καλημέρα με δυσκολία λέγεται νοσταλγώ τα χαμένα χρόνια της αθωότητάς μου!!!Οσο για την λα λα Νάνσυ έχει φαίνεται να παλέψει με ισχυρούς αντιπάλους. Φυσικά !!!δεν θα τελειώσει το ξεφλούδισμα των φιστικιών έτσι απλά ....κι εγώ είμαι εδώ για την συνέχεια!!!Φιλάκια πολλά πολλά και μάλιστα θαλασσινά από τον μακρινό και άγνωστο σε σένα Φανάρι!
    (αλήθεια ποιος είναι ο τόπος καταγωγής των τόσων γλαφυρών κειμένων;)Από μας στέλνεις τις όμορφες ιστορίες;Θέλω να ξέρω, για να σε τοποθετώ στον νου μου χωροταξικά!!!!Χα! Χα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  8. Εφούλα μου, δε φαντάζεσαι πόσο με συγκίνησε το σχόλιό σου...
    Χαίρομαι για τις θύμησες της παλιάς γειτονιάς, τότε που δεν προλαβαίναμε να καλημερίζουμε.
    Ο πασατέμπος, οι καρέκλες στην εξώπορτα, οι γείτονες που κοντοστέκονταν και συζητούσαν, τα παιχνίδια στο δρόμο...
    Τώρα ζούμε οι περισσότεροι αποξενωμένοι, χωρίς να ξέρουμε ποιος μένει δίπλα μας, μέσα στα κουτιά - διαμερίσματα...

    Μακρινό ναι, αλλά όχι άγνωστο το Φανάρι που κολυμπούσα πριν λίγα χρόνια! χα χα χα!
    Ο τόπος καταγωγής των ιστοριών δεν είναι συγκεκριμένος. Οι περισσότερες βέβαια είναι από Μικρά Ασία, χωρίς να έχω απολύτως καμία σχέση, εκτός από τη γνωριμία μου αρχικά με την Ανθούλα. Ήμασταν φίλες με την κόρη της και μετά δεθήκαμε οικογενειακώς, είχαμε στενό σύνδεσμο. Με τα χρόνια γνώρισα τις αδερφές της, τα συμπεθεριά τους, νύφες, κουνιάδες, όλους. Λάτρευα τον τρόπο που μιλούσαν και ρουφούσα τις ιστορίες τους.
    Η Νάνσυ ήταν από τη Σαντορίνη, άσχετη με τις άλλες, τα μαθαίναμε από τη νύφη και την ανιψιά της τα καμώματά της όλα. Κάποιο διάστημα έμεινε κοντά μας και μας είχε τρελάνει με τη μεγαλομανία της, όσα γράφω λίγα είναι! χα χα χα!

    Να είσαι καλά γλυκιά μου και να περνάς ωραία!
    Πολλή αγάπη και φιλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλό μήνα,Μαίρη μου!!!! Ώστε υπαρκτό πρόσωπο η Νάνσυ;Φαντάζομαι τι θα περνούσε ο περίγυρός της.
    Θέλει,όντως μεγάλες αντοχές η μεγαλομανία της.Για να δούμε,όμως πώς θα τα βγάλει πέρα με τις καπάτσες της γειτονιάς...
    Φιλάκια,γλυκιά μου!!!!!!Συνέχισε να μας ταξιδεύεις........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό και χαρούμενο μήνα Τριανταφυλλένια μου!
      Όλα τα πρόσωπα είναι υπαρκτά και η Νάνσυ βεβαίως!
      Άσε, περίπτωση η συχωρεμένη, τι να σου λέω...χαχαχα!
      Δεν το έβαζε κάτω, η μεγαλομανία της δεν άφηνε περιθώρια για ήττες! Ακόμα και στα βαθιά της γεράματα, τα δικά της έκανε, φαινόμενο!

      Σ' ευχαριστώ πολύ αγάπη μου, φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  10. Η Ginger ευχαριστεί πολύ πολύ που βράβευσες το καινούργιο blog της αγαπημένη μου αιώνια Μαιρούλα.

    θα δω με τι θα το συνδιάσω! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τι θα το συνδιάσεις, ε;
      Λοιπόν Μαιρούλα μου, είδα ένα συνολάκι χάρμα!
      Κεντημένο στο χέρι το μπούστο με δαντέλες, μούρλια είναι! Πιστεύω ότι θα του ταιριάζει τέλεια! Χα χα χα!

      Φιλάκια πολλά και πάλι συγχαρητήρια για το blog σου!
      Είναι υπέροχο αυτό που κάνεις, διαδίδεις την παράδοση!

      Διαγραφή