.

.
.

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Κοίτα μπρε τα πιτσουνάκια!

- Τι έκαμες βρε συ; Τι δουλειά είχες να πάρεις το παιδί και να πάτε δίπλα; Εμένα δε με σκέφτηκες, ε; Εμ βέβαια, το μυαλό σου σε μένανε θα το είχες ή στη φιλενάδα σου; Δεν επρόλαβα να φύγω κι έγινε εδώ το δικό σου; Νομίζεις πως δεν έβλεπα τις χαιρετούρες σου με τους διπλανούς τόσο καιρόΟύτε καλημέρα να μην έλεγες στις Σμυρνιές και πιο πολύ σ' αυτή τη Λούλα! Τέτοια προσβολή που μ' έκαμε και το αυτί σου δεν ίδρωσε! Δεν είμαι μοναχιά μου, έχω και το παιδί που πρέπει να κρατάει χαρακτήρα! Από πού κι ως πού ο γιος μου να κάθεται στις αυλές τους με τσι γυναικούλες και τους μπουζουξήδες και να τρώει; Άμα νομίζεις πως τους πήρε ο πόνος να σας καλέσουνε για τη γιορτή, είσαι γελασμένος, λόγια θέλανε να σας πάρουνε για μένα! 

Η υπομονή του Μάνθου είχε πλέον εξαντληθεί. Τρεις ώρες άφριζε η Αθανασία κι έβριζε ακατάπαυστα. 
- Κανένας τους δεν είπε τίποτα, κανένας δε ρώτησε για σένανε. Θαρρείς που όλος ο κόσμος την έγνοια σου έχει; Μια χαρά ανθρώποι είναι όλοι τους κι η Λούλα κι ο άντρας και τα παιδιά τση! Να δεις τι φρόνιμη και καλή είναι κι η κόρη τση!
- Και τι με νοιάζει εμένανε για την κόρη τση, ε; Μπας και τήνε καλοβλέπεις τη μικρή βρε πρόστυχε;
- Να σου ρίξω ένα φούσκο να σου πω εγώ! Πρόστυχο άμα με ξαναπείς θα γίνουμε από δυο χωριά, στο λέω! Μη παίρνεις θάρρητα που κάμω το κορόιδο για το Στάθη, κάτω σε βάζω και σε πατάω παλαβιάρα! Δείτε μούτρο που γίνηκε Νάνσυ...  Και που 'σαι, το ουίσκι το πήγα για δώρο!
- Μμμμμ... Τα δικά σου τα μούτρα να βλέπεις!

- Εκάμανε τόση χαρά... 
- Με το ουίσκι;
- Ε, ναι!
- Εμ... Άμα δεν τους το πήγαινες εσύ, σιγά μη το βλέπανε... 

Ο Μάνθος βρήκε το κουμπί της κι άρχισε το δούλεμα!
- Γι' αυτό το πήγα βρε Αθανασία, δεν το καταλαβαίνεις; Κάνα γλυκό θα έπαιρνα, μη πάμε με άδεια τα χέρια. αλλά σκέφτηκα το καλύτερο για να σε ανεβάσω ακόμα πιο πολύ στα μάτια τους! Τους υποσχέθηκα μάλιστα να τους φέρω κι άλλο να το πιούνε στην υγειά μας... 
- Καλά τους είπες!
- Και να δεις περιποίηση και πως μας φερθήκανε! Όλο κύριε και κύριε, με το σεις και με το σας...
- Αφού εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους εκεί μέσα... Ξαναμπήκε τέτοιος κύριος στο ρημάδι τους; Το Σταθούλη;

- Α! Ρώτησέ τον και να δεις τι θα σου πει! Σαν άρχοντες μας είχανε και τρέχανε να μας σερβίρουνε τα καλύτερα!
- Σιγά τα καλύτερα! Μπον φιλέ είχανε; Ξέρω τι ψήνουνε όλες τους, τίγκα στα σκόρδα και τις σάλτσες!

- Το τραπέζι φορτωμένο σου λέω! Έφαγε του σκασμού ο Σταθούλης κι έγλυφε και τα δάχτυλά του!
- Ο γιος ο δικός μου ξενόφαγε του σκασμού και γλειφότανε; Και τι τον επέρασες, για κάνα πειναλέο;
- Αμάν βρε χριστιανή μου, πουθενά δε σε βρίσκει άνθρωπος εσένανε! Άντε φεύγω τώρα, το νου σου στο παιδί!
Άμε ξεκουμπίσου από δω να μη σε βλέπω που θα με ορμηνέψεις κι από πάνω για το παιδί! 


Η χειρονομία του Μάνθου κάπως την ηρέμησε. Όσο σκεφτόταν το μεγάλο μπουκάλι που δώρισε, τόσο φούσκωνε από καμάρι. Είχε κι άλλα ποτά στο μπουφέ, θα ήταν λοιπόν ευκαιρία να κλείσει μια και καλή τα στόματά τους. Ήθελε τόσο πολύ να είναι από πάνω και να τη θαυμάζουν όλοι! 
- Κύριε Παρασκευά! Ελάτε μια στιγμή που σας θέλω!

Κοντοστάθηκε το παλικάρι που επέστρεφε από του θείου του λουσμένος στον ιδρώτα. Η μαντάμ βγήκε μ' ένα μπουκάλι βότκα και δυο πακέτα τσιγάρα.
- Χρόνια πολλά για τη γιορτή σας! Ήμουν κρουαζιέρα μέχρι προχτές ξέρετε. Πάρτε αυτό να το πιείτε με την παρέα σας! Και αυτά είναι από το εξωτερικό, μοσχομυρίζει ο καπνός τους. Είναι η αγαπημένη μάρκα του συζύγου μου. 
Δίστασε ο Παρασκευάς και της χαμογέλασε αμήχανα. Μέχρι πριν λίγο καιρό δεν είχαν ανταλλάξει ούτε καλημέρα.
- Μη με παρεξηγείτε, ο άντρας  μου σας συμπαθεί πολύ. Κι εγώ βέβαια, τραγουδάτε και πολύ ωραία!

- Ευχαριστώ πολύ κυρά-Νάνσυ!
- Μαντάμ είμαι, όχι κυρά!
Κλείνοντας την πόρτα του έστειλε δυο φάσκελα νευριασμένη.
- Άντε να χαθείς παλιομπουζουξή που θα με πεις και κυρά! Έχε χάρη που δε στα πήρα πίσω! 



Η Σασώ αφού καταχέρισε τους γιους της για δεύτερη φορά, ανέβηκε γρήγορα στο ταρατσάκι

- Αμάν αυτά τα παλιόπαιδα, τώρα βρήκανε να σκοτώνουνται! Όλο μαμά αυτός φταίει και μαμά ο άλλος φταίει και τσιρίδες είναι! Κοίτα μπρε τα πιτσουνάκια! Ε ρε και τι έχει να γίνει άμα τοις πάρουνε χαμπάρι οι μανάδες τους!
Η Αννίκα κρατούσε το σκισμένο δίχτυ κι ο Στάθης μάζευε τις πατάτες και τα λεμόνια που είχαν πάρει τον κατήφορο. Τα φόρτωσε στην αγκαλιά της και κάτι της είπε που την έκανε να ξεκαρδιστεί.
- Ξινά μόνο να μη σε βγουν τα γέλια κοκόνα μου... Να ιδώ τη Λούλα να κάμει τη Νάνσυ συμπεθέρα και τι στον κόσμο! Χα χα χα χα! 
Η μαντάμ Νάνσυ βγαίνοντας στο μπαλκονάκι τίναξε το ξεσκονόπανο. Το κρατούσε σε απόσταση με τα τα δυο της δάχτυλα κι οι γειτόνισσες που την έβλεπαν κρυφογελούσαν.
- Μπρε σεις, έτσι ξεσκονίζει η αριστοκρατία; Χα χα χα! Διέτε που γυρνάει αλλού τα μούτρα τση και το σιχαίνεται! Χα χα χα χα! 
Την ώρα που έμπαινε πάλι μέσα γύρισε το κεφάλι στην κάτω μεριά του δρόμου. Ο γιος της με την κόρη της Λούλας πειράζονταν και γελούσαν.
- Αυτό μας έλειπε τώρα! Καλά το κατάλαβα πως ο μπουνταλάς την έβαλε στο μάτι τη μικρή... 
Έριξε μια ματιά στη διπλανή αυλή. Η Λούλα με τη μάνα της και τρεις γυναίκες ακόμα έπιναν τον καφέ τους συζητώντας μεγαλόφωνα.
- Θα ψήσω πατετούλες λεμονάτες με σκορδάκι μπόλικο, θα κάμω κι ένα μπάνιο μετά και θα τριφτώ καλά. Πέντε κουπάκια, μια χαρά θα τήνε ηκάμουνε τη δουλειά τους!

- Τι με είπες μπρε Λούλα που κάμνουνε τα κατακάθια; Απέ τα τόσα που ξεύρεις και λες, δεν τα θυμούμαι ούλα!
- Το κατακάθι του καφέ δεν το πετάμε! Το ανακατώνουμε με λίγο νεράκι άμα ξεραθεί και τρίβουμε καλά το σώμα μας. Το κάμει απαλό και προλαβαίνει τσι ζάρες! Μα πού είναι κι αυτή η κόρη μου τόση ώρα, τώρα μαζεύουνε τα λεμόνια και τσι πατάτες; Σασωωωώ! Μπα και βλέπεις την Αννίκα; Πολύ άργησε!
- Έρχεται το κορίτσι σου! Το δίχτυ την εσκίστηκε και την πέσανε τα πράματα καταγής!
Σηκώθηκε φουριόζικα η Λούλα και βγήκε στο δρόμο. Η Αννίκα μιλούσε ακόμα με το Στάθη.
- Βάι βάι! Μπα που κακό χρόνο να μην έχουνε και τους βλέπει ο κόσμος ούλος και η Νάνσυ! Φωτιά θα μας ανάψουνε και θα γινούμε ρεζίλι σ' ούλο το μαχαλά... 
Έτρεχε με την ψυχή στο στόμα και η Σασώ από το ταρατσάκι κρατούσε την κοιλιά της από τα γέλια.
- Αρχινίσανε τα όργανα! Χα χα χα!
- Αννίκαααααααααα
- 'Ερχουμαι μαμά! Τα ψούνια με πέσανε, τι να έκαμα;
- Που να σου καμωθεί! σφύριξε μέσα απ' τα δόντια της η μάνα. 

Τα μαλλιά της μικρής λίγο ακόμα και θα έμεναν στα χέρια της Λούλας που την έβριζε και την ταρακουνούσε με δύναμη.
- Ελωλάθηκες μωρή; Τι στεκούσουνα και χαχάνιζες με το Στάθη να σας βλέπει ο κόσμος ούλος; Η μάνα του βγάνει αφρούς απέ τον στόμα τση και θα μας εύρη συφορά με δαύτηνα, δε στα είπα; Για την κακιά μας την τύχη εσκίστηκε το ρημάδι και σε τα μάζευε εκείνος; Πώς θα τα κλείσουμε τώρα τα στόματα του κόσμου; Γι' αυτό η Σασώ δεν ηκατέβηκε να πιει καφέ που την ηφώναξε η γιαγιά σου, εσάς τσι δυο ήκαμε χάζι! Πες με τώρα την αλήθεια, τι τρέχει με κείνονα; Τι σε έλεγε τόση ώρα και κοκκίνισες σαν τη ντομάτα; Λέγε για δε θα σε αφήκω τρίχα στην κεφάλα σου κακομοίρα μου! 
- Μαμά... Τίποτα δε μου είπε, για τον Παρασκευά με ρώταγε τι απόκαμε με τη Μαγδαληνή...
- Εσένα βρήκε να ρωτάει; Κουβέντα να σ' ηπιάσει ήθελε... Άλλη φορά άμα σας ιδώ να μιλάτε, μαύρη σου μοίρα κι άραχνη
Ο Στάθης γυρίζοντας σπίτι βρήκε τη μάνα του έτοιμη να κάνει φόνο. 
- Δε σταματάς καλέ μαμά επιτέλους; Δεν είμαι πια μικρό παιδάκι να μου λες με ποιους θα μιλάω! 
- Όταν ήσουνα παιδάκι δε σε κυνηγούσανε  να σε τυλίξουνε για γαμπρό! Καλύτερο από σένα δε θα βρούνε, ποια από δαύτες έχει άντρα αξιωματικό στο Ναυτικό, ε;
- Δεν έχω γίνει ακόμα μαμά! Και δεν είμαι βλάκας να με τυλίξει καμία όπως λες! Εγώ θέλω να πει το ναι η Αννίκα!
- Τι ναι να σου πει βρε Στάθη; Παναγία μου, η καρδιά μου!
- Την Αννίκα τη θέλω μαμά και θα τήνε πάρω όταν τακτοποιηθώ!
- Έξω από το σπίτι θα σε πετάξω άμα το κάμεις αυτό, ακούς; Για τα μούτρα τους σε μεγάλωσα έτσι βρε αχάριστε; Να βρεις μια κοπέλα από οικογένεια με λεφτά και όνομα μεγάλο να την πάρεις να σε καμαρώσω κι εγώ, όχι την κόρη της Σμυρνιάς που βαστάνε ουρά στην αυλή για πάνε να κάμουνε την ανάγκη τους! 
- Τα λεφτά δε με νοιάζουνε, ο άνθρωπος μετράει!
- Ναι, καλά...  Τα λεφτά κάνουνε τον άνθρωπο, να ζει καλά, να τα σκορπάει και να χαίρεται! Θα τις τακτοποιήσω εγώ μάνα και κόρη! 
- Τίποτα δεν έχεις να τακτοποιήσεις μαμά! Στο κάτω κάτω ακόμα δεν έχω δημιουργηθεί, δεν είπα να την πάρω κι αύριο... 
Αυτό μαλάκωσε λιγάκι τη μάνα του. Ο γιος της ήταν αξιοπρεπής και δε θα έμπαινε έτσι άφραγκος για γαμπρός στο σπίτι της Λούλας. Μέχρι να τελειώσει τη σχολή του είχε όλο τον καιρό να ψάξει για άλλο σπίτι, μακριά από την καταραμένη αυλή. Ως τότε όμως, έπρεπε να πάρει τις γειτόνισσες με το μέρος της... 

- Κυρία Σασώ! Ελάτε λίγο να σας πω κάτι! 
Δυο δυο κατέβηκε τα σκαλιά σιάζοντας τα μαλλιά της.
- Τι να με θέλει η Νάνσυ άραγες 
- Σας εκτιμώ πολύ κυρία μου, εδώ στη γειτονιά!
- Κι εγώ μαντάμ! Ορίστε, τι με θέλετε; 
- Επειδής έχετε παιδάκια μικρά, σας έχω εδώ αυγουλάκια φρεσκότατα και μοσχαράκι γάλακτος! Γιομάτο είναι το ψυγείο μου που πήγα και τα πήρα από τους δικούς μου και είπα να σας προσφέρω κι εσάς! Άμα σφάξουνε και γουρουνάκι θα σας δώσω ένα μπούτι να το στείλετε στο φούρνο ή να το κάμετε στην κατσαρόλα με τα σέλινα!
- Α! Ευχαριστώ πολύ! Τι καλή που είσαστε μαντάμ Νάνσυ! Ο άντρας σας καλά είναι; Το γιο σας τόνε βλέπω καμιά φορά, να σας ζήσει ο λεβέντης σας, καλό κι όμορφο παλικάρι!
- Ο άντρας μου ταξιδεύει κυρία Σασώ, θα γυρίσει μετά από μήνες... Ο γιος μου πάει στη σχολή του και προοδεύει!
- Μπράβο, μπράβο! Καλά δεξίματα να έχετε από τον κύριο Μάνθο και μια καλή τύχη για το γιο σας!
- Η τύχη του είναι έτοιμη! Μια κοπέλα εξαιρετική, από οικογένεια εφοπλιστών που δεν ξέρουνε τι έχουνε! Πώς και πώς περιμένουνε οι γονείς της τα αρρεβωνιάσματα
- Ναι, ε; Και δε με λέτε μαντάμ, την αγαπάει ο γιος σας την κοπέλα;
- Τη λατρεύει! Όμορφη, ψηλή, καλοντυμένη, μορφωμένη πολύ με γλώσσες και πιάνο! Και τον κοιτάζει μέσα στα μάτια, μεγάλος έρωτας! 
Η Σασώ ξεροκατάπινε και το μυαλό της έπαιρνε χιλιάδες στροφές.
Ε... Τι να πω... με το καλό τ' αρρεβωνιάσματα... Και πού θα μείνουνε άμα στεφανωθούνε, εδώ;
- Όχι βέβαια! Έχουνε μια σπιταρόνα στην Κηφισιά να τρίβεις τα μάτια σου! Θα έχει ετοιμαστεί και το δικό μας βέβαια, αλλά εκεί θα μείνω εγώ με τον άντρα μου! 

Πήρε τη σακούλα με το κρέας και τα αυγά και γύρισε στο σπίτι προβληματισμένη.
- Αυτά η Αννίκα αποκλείεται να τα ξεύρει... Φτωχό κορίτσι και να τήνε κάμει τα γλυκά μάτια αυτός, κρίμας είναι για! Θα πρέπει να τα μάθει όμως, να τόνε βγάλει απέ το μυαλό τση! Για ιδες μπρε τι πράματα μαθαίνεις σε μια στιγμή...

23 σχόλια:

  1. Kαλημέρα Μαιρούλα μου!!
    Ωωωχχχ, σήμερα συγχίστηκα με την Νάνσυ και τις κακίες της.
    Μα τι παλιογύναικο είναι αυτή!!

    Πολλά πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου γλυκό, καλό απόγευμα!
      Συγχίστηκες κορίτσι μου και με το δίκιο σου, αλλά ακόμα δεν έχεις δει τίποτα...χα χα χα!

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  2. Είναι απόλαυση να σε διαβάζω! Αλήθεια, σε ποιο σημείο...την πνίγεις??? Τη μαντάμ Νάνσυ, ντε!!! Γιατί, πρέπει οπωσδήποτε να την πνίξεις! Έτσι, για να ηρεμήσουν και τα δικά μας νεύρα που έχουν γίνει κορδόνια με τη στριμάδα της και να...ζήσουν όλοι αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!! χαχαχα...Πες μου πως το έχεις προγραμματίσει, σε παρακαλώ!!!!
    Να έχεις μια υπέροχη μέρα! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες που δυστυχώς δεν είναι ονειρεμένος ο κόσμος;
      Ευτυχώς που έχουμε κι εσένα γλυκούλα μου και παρηγοριόμαστε!
      Για πνίξιμο ήταν σίγουρα, τώρα το πως τη γλύτωσε...ήταν τυχερή η μαντάμ!
      Δεν τα προγραμματίζω εγώ ματάκια μου, οι ιστορίες είναι όλες αληθινές. Η συγκεκριμένη έχει τέλος γλυκόπικρο θα έλεγα...

      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, καλό απόγευμα και φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα καλή μου Μαιρη..μια χαρά προχωραει η ιστορία με τοΣταθη και τη Αννίκα μου αρεσουν αυτα, αλλά αυτή η μάνα του τι ψέμα που είπε για την αρραβωνιαστικιά, περιμενω με αγωνια τη συνέχεια να δω αντίδραση,Μάνθου,Στάθη,Αννίκας
    φιλούθκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου καλό, αν η μάνα του δεν έλεγε ψέματα και κυρίως δε ζούσε μέσα σ' αυτά, όλοι θα περνούσαν πολύ καλύτερα...

      Να έχεις καλό απόγευμα, φιλούθκια πολλά κι από μένα!

      Διαγραφή
  4. Επανέρχομαι Μαιρούλα μου, γιατί με πήρε στο τηλέφωνο αυτό το τρελοκομείο η Μαρία η Βου, και μου είπε ότι έχει σκάσει από το κακό της που δεν μπορεί να μπει από το γραφείο, να διαβάσει την συνέχεια της ιστορίας σου.
    Επίσης ήθελε να με υποχρεώσει να της την διαβάσω από το τηλέφωνο, αλλά εγώ μαγείρευα μουσακά, και της είπα να μπει μόνη της να την διαβάσει το απόγευμα, να την ευχαριστηθεί κιόλας. Της είπα ότι έχει πολύ ενδιαφέρον η συνέχεια, και έσκασε ακόμη πιο πολύ από το κακό της και την περιέργειά της χα χα χαα!!
    Σου μεταφέρω τα φιλιά της πάντως!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε σας πιστεύω!!!! αχαχαχαχαααααχαχαχαχααααα!!!
      Μόνο να ήμουν κάπου εκεί και να άκουγα αυτό το διάλογο!
      Σε σκέφτομαι πάνω απ' τις μελιτζάνες και τη μπεσαμέλ, με το τηλέφωνο μεταξύ αυτιού και ώμου και το Μαράκι να επιμένει...χαχαχαχαχαααααααααχαχαχα!!!

      Μεταξύ μας πάντα, σου εκμυστηρεύομαι ότι χθες το βράδυ με απειλούσε με τηγανιές, φτηνά τη γλύτωσα...

      Πολλά πολλά φιλάκια κι από μένα να της δώσεις και να μη μας σκάσει η κοριτσάρα μας! Όρεξη να έχει κι από ιστορίες άλλο τίποτα!

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα! Ορμητικό ποτάμι η ιστορία σου. Πότε η συνέχεια; Καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Τζίνα μου!
      Η συνέχεια του... ορμητικού ποταμού δε θα αργήσει.
      Προσπαθώ όσο πιο σύντομα μπορώ...χιχιχιχι!

      Καλό Σ/Κ να περάσεις κι εσύ!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. τρία επεισόδια έχω να σχολιάσω... τα διαβάζω... αλλά με την 12ωρη κούραση στον κήπο -λαχανικά ,και άλλα τινά
    μόλις καθίσω στον υπολογιστή μισή ώρα αντέχω ,αμέσως βυθίζομαι σε κόσμους χωρίς όνειρα... Η ιστορία προχωρά με ίντριγκες, και η μαντάμ Νάνσυ βρήκε για την ώρα τον μάστορά της, υπολογίσημο αντίπαλο και μάλλον προσπαθεί να ανασυνταχθεί...Οι περιγραφές σου κατά τα άλλα ,γλαφυρές, θυμίζουν τις γειτονιές που από χρόνια έχουν εξαφανισθεί και χαρίζεις γλυκές αναμνήσεις σε μας τις σιτεμένες...χμ χμ τις μεγαλύτερες ήθελα να πω!!! Περιμένω με καλοκαιρινή αγωνία τις εξελίξεις.. Σ'αγαπώ και σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εφούλα μου καλή σου μέρα!
      Να κοιμάσαι και να ξεκουράζεσαι, αυτό είναι σημαντικό. Κι εγώ διαβάζω πολλά αγαπημένα μου αλλά δεν αφήνω πάντα σχόλια.
      Χαίρομαι πάρα πολύ που σε συντροφεύω τα βράδια και σου φέρνω γλυκιές αναμνήσεις από γειτονιές που μύριζαν βασιλικό και πράσινο σαπούνι...
      Σιτεμένη εσύ; Σε καμία περίπτωση! Λίγο μεγαλύτερη από 30χρονη, αυτό μόνο δέχομαι!
      Η Νάνσυ βρήκε το μάστορά της, ναι, όμως έκανε τα πάντα για να τον εξολοθρεύσει, δυστυχώς σε βάρος πολλών...

      Καλό Σαββατοκύριακο, καλή δύναμη, πολλή αγάπη και φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. πολύ ωραία μας ταξιδεύεις με τις υπέροχες ιστορίες σου να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παναγιώτη μου σ' ευχαριστώ πολύ!

      Να είσαι καλά κι εσύ, καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  8. Καλά καλά δεν σε γνώρισα, ως καινούργια μπλόγκερ που είμαι, κι έγινα φαν σου!!!
    Αχ, τι έχουν να τραβήξουν τα καημένα τα ερωτευμένα, μετά τις ψευτιές της Νάνσυς!!!

    Ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια!!!
    Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέλανι, σ' ευχαριστώ πολύ κι ανταποδίδω το θαυμασμό!
      Έχεις ένα ρομαντικό και ζουζουνίστικο μπλογκ που γαληνεύει τον αναγνώστη!

      Μαλλιά κουβάρια έγιναν με τα λόγια και τα ψέματα, για κλάματα ήταν όλοι...

      Φιλάκια πολλά, καλό ξημέρωμα και χαρούμενη Κυριακή!

      Διαγραφή
  9. Μαιρούλα μου τι ωραία που γράφεις και μας ταξιδεύεις....μπράβο!!!
    Φιλάκια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ!
      Μπράβο και σ' εσένα που μας ταξιδεύεις γευστικά!

      Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή με πολλά χαμόγελα!

      Διαγραφή
  10. Απο τις 12 διαβζω κι η ωρα ειναι1 εμ..τοσα επισόδεια που εχασα με την απουσια μου .. τι να κανω η γυναικα!!! ειχατις διακοπες μου και την μετακομιση στας εξοχάς..χι.χι.. αμάν Μαιρούλα μου ουτε η μανταμ Νανσυ να ήμουνα... χι..χι.. λές να κόλησα;; καλά με καθηλώσανε αυτη την φορά..μωρε για σκεψου να την παρει την Αννίκα ο μικρός.. θα τις ερθει ταμπλας της μανταμ Νανσυ!! μου λείψανε οι ιστορίες σου Μαιρούλα μου... ομως ναμαι παλι εδώ...και περιμενω την συνέχεια μαζί με ολες τις φίλες.. ναδιώ μπρέ ήντα θα καμνει .. η αθανασία-Νανσυ σε φιλώ γλυκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη μαντάμ Ρούλα που μας διαβάζει ενώ διακοπεύει στας εξοχάς!Φαντάζομαι πόσα σμαράγδια θα μοιράζεις στις παρακατιανές γυναικούλες...χαχαχα!
      Πολύ χαίρομαι, να περάσετε ωραία, ξεκούραστα και χαρούμενα αγάπη μου!
      Την πήρε την Αννίκα κι έγινε το σύστριγγλο...θα διεις, θα διεις...

      Πολλά φιλάκια και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
    2. Με την μαντάμ Νάνσυ -άτιμο θηλυκό- μας ταξιδεύεις πρωινά και βράδυα πολύ ευχάριστα Μαιρούλα μου!!Αιώνια φαν σου!!!

      Διαγραφή
    3. Πόσο γλυκό είναι το σχόλιό σου Kate μου!
      Κι εσύ μας ταξιδεύεις σε κόσμους μαγικούς κι ονειρεμένους!

      Φιλάκια, καληνύχτα!

      Διαγραφή