.

.
.

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Μαντάμ Νάνσυ, να σας ζήσουνε!



- Πω πω πω! Καλέ, τι ωραία πράματα είναι αυτά που σ' ήστειλε ο αρρεβωνιάρης σου; Ιδές υφάσματα, ιδές ιπέκιαΑμ τα φουστάνια και τα παπούτσια πάλι τι σε λένε; 
Καμάρωνε η Λούλα για τα δώρα του μνηστήρα. Ρούχα, νυχτικά, ρόμπες, σετ ασημένιο με χτένα και καθρέφτη που άστραφτε από τα πολλά πετραδάκια. Σε ειδικό κουτί μεγάλο, στολισμένο με κορδέλες, είχε το μεταξωτό ροζ φόρεμα και τα παπούτσια για τον αρραβώνα. Ένα πακετάκι με φίνες κι αέρινες κάλτσες συμπλήρωναν το ωραίο ντύσιμο της νύφης. Τα δώρα συνόδευαν ένα πολυσέλιδο γράμμα, που έκανε την καρδιά της Αννίκας να πεταρίζει.
- Εμείς μαμά, τι δώρα θα τους ηκάμουμε; Πολλοί παράδες θέλουμε, ναι;
- Σύχασε μπρε κι ούλα θα ηγίνουνε κατά πως πρέπει! Μεθαύριο θα πάμε στον κουγιουμτζή να τα διαλέξομε, τα καλύτερα θα τον ηβάλουμε το γαμπρό μας και χαλάλι του!

Οι κούτες με τα κρύσταλλα, το ρουχισμό και όλα όσα λαχταράει μια νέα νοικοκυρά, ανοίχτηκαν στην κάμαρα με φωνές και γέλια.
- Ποτές μου δεν ηπερίμενα τέτοια πράματα κορίτσι μου! Μπορεί ο γιούκος με τα προυκιά σου να είναι ζουλευτός και να ήβγαλε τα μάτια τση η γιαγιά σου, αμά τέτοια γυαλικά και σεντόνια εδώ δεν ηβρίσκουνται! Τι σκαλίσματα έχουνε απάνω ιδές! Τι σκέδια τα σεντόνια, οι πετσέτες ιδές χρώματα! Αμ τα πιατικά και τα σερβίτσια ούλα τι σε λένε; Δε θα μπεις σε σπίτι κόρη μου, αμά σε παλάτι! 
- Το σπίτι μας δεν είναι πολύ ωραίο μαμά;
- Αχ! Μόνο ωραίο; Κείνη η βεράντα που κοιτά τη θάλασσα, σ' ηκάμει να μη θες να μπαίνεις μέσα! Αμ κι οι κάμαρες, μέχρι και για το παιδί σας έχει ξέχωρη! Η λωλή η πεθερά σου τι απόκαμε μπρε, σε είπανε;
- Ήπιασε διαμέρισμα στην Αθήνα... Δυο δωμάτια έχει, μια κάμαρη και σαλόνι. Τόσο τσ' είπανε που είναι και το δικό μας για να μη ζουλεύει και ζητάει παράδες για μεγαλύτερο. Είδες όμως κι ο πεθερός μου πόσα πράματα μ' ήκαμε
- Να τόνε αγαπάς και να τον ησέβεσαι σαν το μπαμπά σου και παραπάνου Αννίκα μου! Χρυσός άθρωπος, ο Θεός να τόνε έχει γερό! 

Ο Μάνθος σταύρωσε τις βέρες στο εικόνισμα και τις πέρασε στα δάχτυλά τους συγκινημένος. Ένα βαρύτιμο σετ με περιδέραιο, βραχιόλι, σκουλαρίκια και ακόμα ένα δαχτυλίδι στόλισαν την Αννίκα που έλαμπε μέσα στο ροζ μετάξι. Σε ξεχωριστά κουτιά είχε τα δώρα των παππούδων, που δεν ήταν δυνατόν να έρθουν από το νησί λόγω Θανασούλας που απειλούσε Θεούς και Δαίμονες! Δαχτυλίδια και παντατίφ για τη νύφη, μανικετόκουμπα και καρφίτσα για τη γραβάτα του γαμπρού. Η γιαγιά της κρέμασε το σταυρό και η Ασπασία με τον Τέλη από δυο χοντρές βέργες στο χέρι.
Ο Χαρίτος φόρεσε ρολόι στο Στάθη κι ακολούθησε η υπόλοιπη οικογένεια. Δαχτυλίδι με σκούρα πέτρα, καδένα στο λαιμό και στο χέρι και το σταυρό πάλι η γιαγιά. Οι κουμπάροι τον χρύσωσαν με ταυτότητα που έγραφε το όνομά του. Οι συμπέθεροι αντάλλαξαν δερμάτινο πορτοφόλι και ταμπακιέρα με το μονόγραμμα χρυσό, μια κεντημένη με πέτρες τσάντα για τη Λούλα και μεταξωτό σάλι για τη γιαγιά. Τα μικρά κουνιαδάκια χάρηκαν με τα λευκά πουκάμισα και τις γραβάτες. 
- Καημό έχω μπρε μάνα μου, να μην είναι κι η πεθερά τση εδώ... Εντροπής πράματα είναι...
- Έχει ο Θεός κόρη μου... Στα στέφανα πια, θα έρτει πιστεύω... Αμ κι έρμες οι γιαγιάδες κι οι παππούδες... Αχ μπρε κυρά-Ρήνη, να ήσουνε κι εσύ να χαρείς...
- Αίμα έφτυσε ο Μάνθος για να πείσει την τρελαμένη γυναίκα του να παρευρεθεί στο γάμο.
- Τόσα χρόνια κάμεις τα δικά σου και χατίρι δε σου χάλασα! Στην αρρεβώνα δεν ήρθες και γινήκαμε ρεζίλι στους αθρώπους! Γαμπρός δε θα βγει από δω ο Στάθης; 
- Όχι!
- Καλά... Θα κανονίσω τότενες κι εγώ να βγει απ' αλλού ο γιος μου! 
- Απέ τση βρόμας σου το σπίτι, εκεί θα τόνε πας; Ικανό σ' έχω! Μόνο αυτό δεν ήκαμες ακόμα!
-  Άμε και μάζευε τον στόμα σου, μη σου πω καμιά βαριά κουβέντα βραδιάτικα! Δε θέλεις, μη σώσεις! Ο γιος μας θα τήνε πάρει με δόξα και τιμή που να σκάσεις απ΄το κακό σου! 

Με τα μούτρα κατεβασμένα δέχτηκε τους φίλους του γιου της, που θα τον έντυναν γαμπρό. Η Ρήνη που είχε έρθει την τελευταία στιγμή για τον καμαρώσει, έβγαζε κεράσματα.

Στο σπίτι του γιου της έμεινε, μαζί με το μικρότερο και τη φαμίλια του που ήρθαν απ΄το νησί. Ο άντρας της είχε καταπέσει και ίσα που περπατούσε μέσα στο σπίτι. Θα τον φρόντιζε η αδερφή του για δυο μέρες. Η καλόκαρδη νύφη της τους βόλεψε, με την πάντα καλή της διάθεση. Η άλλη γιαγιά με τον παππού θα πήγαιναν στην εκκλησία από το σπίτι του ανιψιού τους που έμεναν. Η είσοδος στης νύφης τους ήταν από χρόνια απαγορευμένη...

Ο Παρασκευάς με το γέλιο στο στόμα, παρέσυρε και τους άλλους κι άρχισαν τα αστεία και τα πειράγματα. Ο Μάνθος κοιτούσε τη γυναίκα του που έβραζε και σκεφτόταν τη Φραγκούλα. Πόση συγκίνηση ένιωσε με το γάμο του παιδιού που θεωρούσε λιγάκι και σαν δικό της... Δυο φορές πριν αρκετά χρόνια, έχασε την ευκαιρία να γίνει μάνα... Πως θα γεννούσε παιδί ενός άντρα που λάτρευε αλλά ήταν παντρεμένος με άλλη; Κι αν ακόμα δεν διέκοπτε τις εγκυμοσύνες, τι θα έλεγε στους δικούς της που θα πέθαιναν από ντροπή; Ο Μάνθος τα μάθαινε αφού είχαν όλα τελειώσει... 
- Η ώρα φτάνει! Πρέπει να ετοιμαζόμαστε! Έλα κι εσύ μάνα, πάμε τε! 
Βρίζοντας μέσα απ' τα δόντια της η Νάνσυ, πήρε την τσάντα της και κατέβηκε πριν απ' το γαμπρό νευριασμένη... 

Η Αννίκα βγήκε στη γεμάτη από κόσμο αυλή με το μακρύ πέπλο της που κρατούσαν οι ανύπαντρες φίλες της. Η Λούλα τη φίλησε στο μέτωπο και της ευχήθηκε στην πόρτα. Η γιαγιά έφερε το πιάτο να σπάσει, σύμφωνα με το έθιμό τους.
- Δυνατά κόρη μου, χίλια κομμάτια το κακό να γενεί! Ρύζι μπόλικο πετάτε τη, να ριζώσει με τον άντρα τση! Το σταυρό τση τόνε ηφόρεσε, έτοιμη είναι!
Τα όργανα τη συνόδευσαν ως την εκκλησία που την περίμενε ο αγαπημένος της. Ο Χαρίτος του την παρέδωσε συγκινημένος.
- Δικιά σου αγόρι μου, με το σπαθί σου τήνε κέρδισες! Να μας τήνε προσέχεις γιε μου!
Η Νάνσυ μπήκε με τουπέ στο ναό λίγο πριν ανέβει η νύφη τα σκαλιά, χωρίς να δώσει σημασία σε κανέναν. Δεν στάθηκε καθόλου δίπλα στο γιο της κατά τη διάρκεια του μυστηρίου. Θαύμασε το στολισμό της ολόλαμπρης εκκλησίας και δεν άφησε από τα μάτια της την Ασπασία.
- Μμμμμμ...  Μήτε πριγκιπέσα να ήτουνε η αξαδέρφη τση... 
- Μαντάμ Νάνσυ, να σας ζήσουνε! Καλέ, τι ωραίος γάμος είναι αυτός, δεν έχει ματαγίνει στη γειτονιά!
- Ο γιος μου κυρία μου αξίζει τα καλύτερα! Άμα ήταν άλλη η νύφη, μια χαρά θα του ταιριάζανε κι άλλα τόσα! 
- Καλέ, Χριστός και Παναγία, τι είναι αυτά τα πράματα που λες χριστιανή μου ώρα που είναι;
- Την αλήθεια κυρία μου σας λέω!
Η γυναίκα σοκαρισμένη σταύρωνε κι έφτυνε την Αννίκα. Ευτυχώς που την είχαν φορτώσει φυλαχτά διαβασμένα, να μη πιάσει η κακογλωσσιά της πεθεράς. 
Ρύζι δεν πέταξε κι ευχήθηκε μόνο στο Στάθη.
- Να ζήσεις γιε μου, σαν τα ψηλά βουνά, να σε βλέπω και να σε χαίρομαι! Καλά ταξίδια να έχεις παλικάρι μου!
Προσπέρασε την Αννίκα και τα συμπεθεριά και βγήκε έξω. Το σούσουρο ακουγόταν μέχρι το πεζοδρόμιο...
- Όχι που θα τους έδινα κι ευχές! Μωρέ, είπα θα τους το χαλάσω το πανηγύρι και το χάλασα! Χα χα χα! Πετάει το μέσα μου από χαρά!
Η Λούλα θα το φυσάει και δε θα κρυώνει! 


Το γαμήλιο γλέντι στου Παρασκευά το μαγαζί κράτησε μέχρι το πρωί. Μόνο η Ρήνη με το γιο της και τη φαμίλια του έφυγαν νωρίς για να προλάβουν το καράβι. Την έτρωγε η έννοια του ανδρός της και ησυχία δεν έβρισκε μακριά του.

- Να μας ζήσουνε τα παιδάκια μας! Στεριωμένοι κι ευτυχισμένα να είναι! Είδες που στα είπα συμπεθέρα μου; Χα χα χα! Άιντε και στο βαφτίσι του δισέγγονου να αξιωθούμε!
Όλοι έτρωγαν, έπιναν και χόρευαν, εκτός από τη Νάνσυ που καθόταν σε μια άκρη και δεν έβαλε στο στόμα της ούτε μπουκιά. Είχε πάει μόνο για να ρίξει τη χολή της, χωρίς να ξέρει βέβαια τι την περίμενε...
Η Ασπασία την κοιτούσε με την άκρη του ματιού της και κουτσομπόλευε με τη Λούλα.
- Άστη να βράζει στο ζουμί της αυτή και μη σε νοιάζει τίποτα! Ο γάμος έγινε και τρώγεται, τι περίμενες; Αυτή ρεζιλεύεται, όχι εσείς!
- Μα να τον ευχηθεί καλά ταξίδια στο γάμο του; Κακό χρόνο και μαύρο τση! Να τήνε μουντάρω με ήρθε!
- Σώπα και γλέντα στη χαρά του κοριτσιού σου! Άντε και γρήγορα γιαγιά! Σήκω Λουλάκι να χορέψουμε, όπα! 
Ο Στάθης με τα πολλά κιλά που τον βάραιναν, χόρευε με τους συγγενείς και των δυο οικογενειών και ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι μουσκεύοντας το πουκάμισό του. Σκούπιζε το πρόσωπο με μια πετσέτα και σταματούσε κάθε λίγο για να πιει κρύο νερό.
- Θα κρυώσεις Σταθούλη μου έτσι που χοροπηδάς σαν το αρκούδι τόση ώρα, παπί γίνηκες
- Δεν κρυώνω μαμά, εντάξει είμαι! 
- Έλα παιδί μου να πάμε στο σπίτι μας ν' αλλάξεις, φτάνει τόσο...
Ο Μάνθος έσφιξε τις γροθιές του όσο ο γιος του γελούσε με την καρδιά του. Τα αμέτρητα ποτήρια κρασί τον είχαν χαλαρώσει και δεν πολυκαταλάβαινε.
- Άντε καλέ μαμά, ακόμα δε συνήθισες ότι θα μένω σε άλλο σπίτι αφού παντρεύτηκα! Ακούς μπαμπά; Χα χα χα! 
- Δε σταματάς τον στόμα σου λέω εγώ; Κακά ξεμπερδέματα θα έχουμε οι δυο μας απόψε!
- Αν δε νοιαστώ εγώ το παιδί μου, ποιος θα το γνοιαστεί, ε;
Για τις κυράδες από δω είναι ξένο κρέας, τη δουλειά τους μόνο μια χαρά ξέρανε να κάμουνε!
Η Ασπασία συγκράτησε τη Λούλα και η Σασώ που παρακολουθούσε από το διπλανό τραπέζι κάθισε κοντά της.
- Κανένας γαμπρός και καμία νύφη δεν κρυολόγησαν στο γάμο τους μαντάμ! Βράζει το αίμα τους!
- Η νύφη είναι δουλειά δική σας κυρία κουμπάρα της!
- Κουμπάρα τους μαντάμ, κουμπάρα και των δυο είμαι!
- Άκου να σου πω κυρία μου, εσείς παντρέψατε την κοπέλα σας μ΄αυτόν που βάλατε στο μάτι και το γλεντάτε, εγώ για το γιο μου που χαντακώθηκε έχω πένθος απόψε, καταλάβατε;
Η Σασώ έκλεισε σφιχτά με τα χέρια της το στόμα της Λούλας.
Η Ασπασία χαλαρή, συνέχισε να της απαντάει χαμηλόφωνα και φαινομενικά ατάραχη.
- Και τι δουλειά έχετε στο γαμήλιο γλέντι μαντάμ; Μαζέψτε τα δάκρυά σας και να πάτε καλύτερα στο σπίτι σας να κλάψετε με την ησυχία σας! 
Η σαμπάνια εκσφενδονίστηκε με ορμή κι έβρεξε τα μαλλιά και το μπούστο της Αννίκας. Όλοι γέλασαν πειράζοντάς την και σήκωσαν τα ποτήρια τους ξανά, πίνοντας στην υγεία των νεονύμφων.
- Βρε τη νύφη μας, γούρι είναι, γούρι! Με το που θα πάνε στο σπίτι τους, στο μπάνιο θα μπει! Χα χα χα!
- Ναι καλέ Ασπασία, με τσι κρασίλες πρώτη νύχτα θα πέσει στο κρεβάτι; Τσάμπα το νυφιάτικο λουτροκοπάνισμα! Χα χα χα!
Η Νάνσυ σηκώθηκε με ύφος ειρωνικό και τους κοίταξε με περιφρόνηση.
- Τώρα που θα τήνε βάλει ο γιος μου σε σπίτι με μπάνιο, δε θα περιμένει στη σειρά για να μπει πίσω από τον άλλονε στην αυλή!
Η Λούλα φούντωσε και την έβαλε στη θέση της!
- Καλύτερα ήτουνε που περίμενε στην αυλή, παρά να ήτρεχε στα χωράφια όπως ήκαμες εσύ κυρά-Θανασούλα στο χωριό τση Σαντορίνης όπου μεγάλωσες!
Θαρρείς που δεν ηξεύρει ο κόσμος ούλος απέ που βαστάς; Για πολύ χαϊβάνια μας ηπέρασες αμά γελιέσαι! Μπρε σεις, ιδέτε μια μαντάμ τση αριστοκρατίας απέ το Βουρβούλο τση Γαλλίας που άλλο δεν ήξευρε να πει από ένα μποζούρ!
- Μπονζούρ μπρε Λούλα, όχι μποζούρ!
- Ναίσκε Σασώ, μπονζούρ! Έτσι τα ημίλαγε απέ τα γεννοφάσκια τση η αριστοκράτισσα, που ηγίνηκε Νάνσυ και μας κάμνει τη μεγαλοκυρά! Ηξέχασε φαίνεται τη σκάφη που ηπλενούτανε κάθε Σάββατο, τώρα που απ' τη ζούλια τση ούλα τα ζητάει! Αλήθεια μπρε, πότε θα υπάγεις στη σπιταρόνα σου στο Λυκαβηττό, ακόμα δεν τέλεψε κι ητραβιέσαι δω κι εκεί σαν την άδικη κατάρα; Πόσα πατώματα και μπάνια μας ήλεγες ότι έχει, με τόσο κρασί δεν θυμούμαι για!
Οι καλεσμένοι στα γύρω τραπέζια έσκασαν στα γέλια κι η Νάνσυ πήρε την τσάντα της κι εξαφανίστηκε βλαστημώντας. Ο Μάνθος την ακολούθησε έξαλλος ενώ οι θείοι του που είχαν δεχτεί τόσες προσβολές, βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν ένα και να πούνε λεπτομέρειες από το βίο της μαντάμ.
Οι νεόνυμφοι που χόρευαν και τραγουδούσαν δυνατά ζαλισμένοι από σαμπάνια κι ευτυχία, ευτυχώς δεν άκουσαν τίποτα.







19 σχόλια:

  1. τι ομορφη ιστορια!!!!
    καλη σου μερα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,Μαιρούλα!!!!!!!!!Έγινε τελικά ο γάμος!!!!!Η Νάνσυ βρήκε το μάστορά της.
    Φιλάκια,γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τριανταφυλλένια μου βρήκε πολλούς μαστόρους η Νάνσυ αλλά δεν το έβαζε κι εύκολα κάτω...χα χα χα!

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  3. Xα χα χαααα!
    Πολύ την ευχαριστήθηκα την εξέλιξη της ιστορίας Μαιρούλα μου!!
    Και ο γάμος έγινε και η Νάνσυ τα άκουσε!!
    Πολλά πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε...μααααα! Της χρειαζόταν, ούτε στο γάμο δε σταμάτησε!

      Καλά να περνάς ζουζουνίτσα μου, φιλάκια πολλά κι αγκαλίτσα μεγάλη σου στέλνω!!!

      Διαγραφή
  4. Μπορεί τώρα να γελάμε αλλά όσο σκέφτομαι πως πέρναγαν οι νύφες εκείνα τα χρόνια με πιάνει σύγκρυο!
    Καλό καλοκαίρι!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρενάκι μου, δυστυχώς περνάνε ακόμα...
      Θα έχω την ιστορία μιας φίλης που παντρεύτηκε πριν έξι χρόνια και δεν είχε μόνο την πεθερά αλλά και δυο θείες του γαμπρού...

      Καλό καλοκαίρι με υγεία, πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αμα πια...της άξιζε...και από τον άνδρα της που επιτέλους της μίλησε όπως της έπρεπε και από την Λούλα που αποκαλυψε από που κράτα η σκούφια της.... αυτό που δε μου αρεσε,γιατί την άκουλουθησε ο άνδρας της; σαν να τους εδειχνε οτι έχουν αδικο ετσι που μιλουν για τη γυναικα του....να ζησουν οι νεόνυμφοι λοιπόν και καλούς απογόνους
    περιμένω με αγωνία τη συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια της άξιζε!
      Ο Μάνθος καλώς την ακολούθησε, θα μάθεις στο επόμενο μαζί με τον απόγονο Δελφινάκι μου!

      Καλή Κυριακή, φιλούθκια!

      Διαγραφή
  7. Πόσο μα πόσο φουρκίστηκα με την... αδικιορισμένη τη Νάνσυ, μα και πόσο το χάρηκα που την ξεμπρόστιασαν!!! Εεε, μα! Πήγαινε γυρεύοντας! Τόση χολή στα χαρμόσυνα! Δεν το 'ξερε πως από κάπου θα το 'βρει;;;

    Απολαυστική η διήγηση του γάμου, Μαίρη μου!
    Ε, ξέρεις τώρα: περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!

    Φιλάκια πολλά πολλά!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μελανάκι μου, γυρεύοντας πήγαινε μια ζωή...
      Από χολή άλλο τίποτα, έβαζε και τις απαραίτητες σάλτσες... Αυτό το ρεζιλίκι στο γάμο πάντως ήταν το καλύτερο! χα χα χα!

      Σ΄ευχαριστώ γλυκιά μου, έρχεται σύντομα και η συνέχεια!

      Φιλάκια πολλά κι από μένα!!!

      Διαγραφή
  8. Θα το φυσάει και δεν θα κρυώνει η μαντάμ Νάνσυ με όλα τούτα που την βρήκανε Μαιρούλα μου...απα..πα..πα.... ουτε στον χερότερο εχθρό της...δεν θα το ευχώταν αυτό που έπαθε... αμα....πιά..!!!!δεν της χρειαζότανε;;;; είναι όμως μερικες που δεν αλλάζουν μυαλά Μαιρούλα μου.. μεχρι να βγεί η ψυχή τους...χι.χι... είχα πεί πως θα ερχόμουν το πρωί με το καφεδακι μου ..αλλα απο εκεινο το πρωί μεσολαβησαν και άλλα πρωινά... χι.χι. τι να πώ...!!!ομως και τωρα το απογευματακι .. απόλαυσα.. το ίδιο τα δύο επισόδια.. σε λίγο θα μιλάμε και εμείς Σμυρνέικα ..χι.χι.χι. με τους απολαυστικούς διαλόγους των ηρώων σου......σε μια αναμονή είμαστε... φιλάκια πολλά ...πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου γλυκιά, όχι απλά μυαλό δεν άλλαξε αλλά χειροτέρεψε με τα χρόνια... Ακόμα και η ψυχή της όταν έβγαινε που λες κι εσύ, τα δικά της έλεγε...
      Όταν μπορείς θα μπαίνεις, δε θα φύγει καμία, εδώ όλες στη διάθεσή σου είναι! χα χα χα!
      Οι συγκεκριμένες είχαν έντονη προφορά κι όλο έτσι μιλούσαν αλλά κι εκεί στην ωραία Κρήτη όταν μιλάνε μοιάζουν λίγο πολύ, ε; χα χα χα!

      Πολλά φιλάκια κι από μένα Σμαραγδένια μου!!!

      Διαγραφή
  9. Ξαναπερνώ γιατί σε κάποιο καφέ..χι.χχι.. ειδα λουλούδια.. για περασε να δεις;;;χι.χι..φιλακια πολλα πολλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη χαρά μου έδωσε το πέρασμά σου Ρουλίτσα μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου!

      Φιλάκια πολλά καρδούλα μου!!!

      Διαγραφή
  10. Πεθερά να σου πετύχει!
    Μωρέ φτύνω τον κόρφο μου!!

    Και'συ γάμο Μαιρούλα:))

    Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πεθερά μπουμπούκι Ζουζούκα μου!
      Τον κόρφο σου φτύνεις εσύ βρε; χα χα χα!

      Είδες...γάμοι πολλοί παιδί μου, αλλά σαν το δικό σας κανείς!

      Φιλάκια πολλά κι από μένα με αμέτρητες ευχές!

      Διαγραφή