.

.
.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Η καρδιά μου!!!


- Τι άλλο τραβάει η όρεξή σου κορίτσι μου; Να μου ειπείς κι αμέσως να σ' ηφέρω!
- Τίποτα κυρά-Σασώ μου, απ' όλα έφαγα! Τόσα πράματα με φέρατε πια εσύ κι η μάνα μου! 
- Για δυο να ητρώγεις πρέπει, ζητάει το παιδί! Ιδες τη θάλασσα πως αγρίεψε... Αγέρας σηκώθηκε, να σ' ηφέρω κάτι να ρίξεις πάνω σου!

Λούλα και Σασώ είχαν φορτωθεί φαγητά και γλυκά για την εγκυμονούσα Αννίκα και κατέφθασαν λίγο πριν το μεσημέρι. Η μάνα κοιμόταν μαζί της τα βράδια και νωρίς το πρωί πήγαινε στο σπίτι της για να φροντίσει τον άντρα και τα δυο μικρά αγόρια της.
- Άμα δεν είχα τη μαμά μου πίσω, τίποτις δε θα ημπόραγα να κάμω!
Ο Θεός να με την έχει καλά, ούλους ιδες που βόλτα τους ηφέρνει παρά τα χρόνια τση... 
- Ευτυχώς να λες που θα έρτει ο Στάθης πριν λευτερωθεί με το καλό... Πάντως μπρε Λούλα μου, χαίρεσαι να μνήσκεις εδώ πέρα! Μια έτσι γυρνάς το κουμπί τση ελεχτρικής κουζίνας και ψένεις το φαγί σου, χωρίς να σε τρώνε οι δρόμοι στσοι φούρνοι πάνε κι έλα! Και το πλυντήριο, πολύ σπουδαίο πράμα είναι, μακάρι να είχαμε κι εμείς και να μη μας ήβγαινε η ψυχή με τσι μπουγάδες ούλη την ώρα! Και να σε ειπώ, καλά ήκαμε η κόρη σου και σ΄ήβαλε τσι φωνές με τα ρούχα! Τα ηβάνεις μέσα κι ίσια με να τελέψεις τσι άλλες δουλειές αυτά είναι έτοιμα, παστρικά και μοσκομυριστά! Ούλα με τσι τσάντες να τα ηφέρνεις που σε λέει και να είσαι πιο ξέγνοιαστη!
- Ε, ναι, αμά να σε ειπώ... ηντρέπουμαι μπρε συ για το γαμπρό μου...
- Ο γαμπρός σου εδώ δεν είναι, ντροπές με λέγεις κι εσύ τώρα; Άμα ήπρεπε να στήνεις τη σκάφη, θα έσωνες να ήρχεσαι εδώ να τση παρασταθείς; Μόνο το δρόμο να πας και να έρτεις πόση ώρα θες μάτια μου... Αξίζει όμως, πολύ αξίζει εδώ πέρα! Άλλος κόσμος μπρε παιδί μου, τση ωραίας ζωής ούλοι είναι! 
- Γιατί μπρε, άσκημα τα περνούμε στην αυλίτσα μας εμείς; Με τα καφεδάκια μας και τα φαγιά μας, τα καλά και τα κακά να μοιραζούμαστε; Σκέβου τα αγόρια μας να τα μαντρώναμε εδώ μέσα, τσοι τοίχοι θα ητρώγανεΔε λέω, ωραία είναι, με τσι  βεράντες κι ούλα τα μοντέρνα πράματα να γυρίζεις τα κουμπιά και σ' ηκάμουνε τα πάντα! 
- Βασίλισσα η Αννίκα μας! Μπρε συ, τι ώρα είναι, ηξελογιάστηκα πάλι και θα έχει πέσει πείνα στο σπίτι μου! Άμα δεν είχε θέρμη ο μικρός, θα τσοι έφερνε ο άντρας μου να πάρουνε θαλασσινό αγέρα οι μικροί... 

Η Λούλα τη συνόδευσε μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας και βγαίνοντας κοντοστάθηκαν ως συνήθως να μιλήσουν λίγο ακόμα.
- Αμάν! Ιδες ποια έρχεται!
Η Νάνσυ με ύφος ειρωνικό πλησίασε τις δυο γυναίκες. Η Σασώ ξεροκατάπιε και την καλησπέρισε ευγενικά.
- Έπιασες πόδι για τα καλά στο σπίτι του γιου μου κυρά-Λούλα, ε; 
- Το σπίτι δεν είναι μόνο του γιου σου αλλά και τση κόρης μου!
- Μπα! Από πότε γίνηκε και της κόρης σου, εκείνη το πλερώνει;
- Όχι βέβαια! Σάματις εσύ πλερώνεις για το δικό σου σπίτι; Ο άντρας σου δε σε σκάει τσοι παράδες; Έτσι κι ο γιος σου!
- Αυτός θαλασσοδέρνεται και στέλνει τα χιλιάρικα για να τα μασάτε μάνα και κόρη; Σπίτι δεν έχεις κι έρχεσαι και μένεις εδώ πέρα;
- Μάζωξε τον στόμα σου κυρά-Θανασούλα και να μη σ' ηκόφτει τι κάμω εγώ με την κόρη μου! Και τσοι παράδες του γαμπρού μου ανάγκη δεν τσοι έχω, ακούς; Φορτωμένη έρχουμαι κάθε ημέρα για να τρώγει η μάνα και το παιδί! Ή δεν ηξεύρεις που είναι η Αννίκα έγκυα;
- Το ξέρω, έννοια σου! Γκαστρώθηκε μάνι μάνι για να μη την απαρατήσει ο Στάθης! Τήνε είχες καλά δασκαλεμένη κυρά μου, μπράβο!
- Ε! Τι να κάμουμε που ο γαμπρός ηβγήκε καρπερός κι η νύφη δεν είναι τεμπέλα; Μπρε συ, δεν βαρέθηκες να λες και να κάμεις αυτά τα πράματα; Αντίς να είσαι μέσα στη χαρά που σ' ηκάμουνε γιαγιά τα παιδιά, δε σταματάς να ητρώγεσαι με τα ρούχα σου; Συ άμα ήσουνε έγκυα, η μάνα σου δεν ήρθε να σε συμπαρασταθεί που είχες τον άντρα σου στην ξενιτιά; Πρόσεχε καλά, μην ηκάμεις καμιά ταραχή στο κορίτσι μου και πάθει τίποτις, κάηκες κακομοίρα μου!
- Κακομοίρα είσαι εσύ και η φαμίλια σου! 
- Τον κακό σου τον καιρό! Άμε ξεκουμπίσου μη σ΄ακούσει η κόρη μου!
- Από το σπίτι του παιδιού μου να ξεκουμπιστείς εσύ!
Η Σασώ είχε ξεχάσει και την οικογένειά της και το μαγείρεμα κι έκανε χάζι τις συμπεθέρες. Τραβήχτηκε στο πλάι μόλις γυάλισε το μάτι της Λούλας, φοβούμενη μην ορμήσει στη Νάνσυ και της έρθει πάλι καμιά αδέσποτη. Όταν μπήκε μέσα κλείνοντας την πόρτα και μουντζώνοντας τη Νάνσυ, έπιασε την κουβέντα μαζί της... 

- Τον εαυτό σου και το παιδί μας να προσέχεις εσύ κόρη μου! Μη γνοιάζεσαι για τη λωλή την πεθερά σου, σκάει απ΄τη ζούλια τση!
- Καλέ μαμά, ρεζίλι μας έχει κάμει σ' όλο τον κόσμο! Μέχρι και στους περαστικούς πιάνει την κουβέντα και κλαίγεται πως της πήραμε το γιο με πονηρία και τόνε αποκόψαμε από τη μάνα του! Όλη η πολυκατοικία την έμαθε, μούτρα δεν έχω να δω τον κόσμο!
- Μια χαρά είναι τα μούτρα σου! Καιρός είναι να μάθουνε αυτή ποια είναι, να ξεμπερδεύουμε μια και καλή από δαύτηνα! Θυμάσαι τι καλά που τήνε συγύρισα στη γειτονιά μας την ψευταρού και τα μάζωξε κι όπου φύγει φύγει; Άιντε τώρα, βάλε το φουστανάκι σου να πάμε περίπατο γιαβρί μου! Μπρε Αννίκα, θες να κοιμηθείς απόψε στο δικό μας το σπίτι με τη νενέ σου; Με τσι γειτόνισσες στην αυλή θα ξεφύγει το μυαλό σου κομμάτι! 
Η Διονυσία κεντούσε κι έπλεκε συνέχεια τα χρειαζούμενα για το μωρό. Τα σεντονάκια και τα μαξιλαράκια είχαν δαντελίτσα τριγύρω και τα άξια χέρια της κέντησαν παπάκια ακόμα και στις πετσετούλες. Η Σασώ είχε αναλάβει την κουνουπιέρα. Άσπρο τούλι με μοτίφ διάφορα και σατέν κίτρινη φάσα.
- Άμα λευτερωθείς με το καλό και ιδούμε τι θα είναι το μωρό, θα κάμουμε τα τελειώματα! Να ιδεις που θα βγει αγόρι, κούκλα είσαι κόρη μου! Κι ο γιος λένε πως θέλει τη μάνα έμορφη! Ούλες οι αγορομάνες ηπαίρνουνε μια γλύκα στο πρόσωπο! Μπρε σεις, θαλασσιά θα βάλουμε, ακούτε με τι σας ηλέγω!
- Μακάρι να κάμω γιο... Φοβούμαι το κορίτσι μη και πάρει απ΄την πεθερά μου...
- Χα χα χα! Σώπα κοκόνα μου κι άμα ηκάμεις κόρη δε θα την ημοιάξει! Σάματις θα έχει πολλά πολλά με τη γιαγιά του το μωρό; Μη σεκλετίζεσαι για τέτοια πράματα... Ο γαμπρός μας πότε θα έρτει με το καλό; Κοντεύεις να μπεις στο μήνα σου...

Είκοσι μέρες πριν έρθει στον κόσμο ο γιος του έφτασε ο Στάθης στο λιμάνι του Πειραιά. Ήθελε να κάνει έκπληξη στην Αννίκα και τα πεθερικά του. Η μάνα του τον περίμενε και με ύφος απαιτητικό τον τράβηξε αμέσως στο σπίτι της.
- Άμα πας στη γυναίκα σου, δεν πρόκειται να σε δω! Έτσι στα πεταχτά  ήρθες πριν φύγεις κι έκαμα μαύρα μάτια! Αλλά βέβαια, τώρα που σε δέσανε για τα καλά με το παιδί, θα με ξεχάσεις εντελώς! Αυτά περίμενα από σένα; Σε μεγάλωσα σαν πριγκιπόπουλο για να πας να μπλεχτείς με το παλιόσογο εκεί πέρα! Κι έχω να σου πω, ότι με έπιασε πολλές φορές η καρδιά μου... Νύχτα με τρέχανε στα νοσοκομεία κι οι γιατροί μου κάμανε ενέσεις και είπανε να μη συγχύζομαι...
Καταστεναχωρημένος ο Στάθης της άφησε χρήματα και της υποσχέθηκε ότι θα πηγαίνει να τη βλέπει τακτικά...
- Τι έχεις άντρα μου; Σαν κάτι να σε βασανίζει... Μήπως αρρώστησες και δε μου το λες;
- Τίποτα δεν έχω Αννίκα μου, καλά είμαι. Έλα, πάμε στο Τουρκολίμανο να φάμε ψαράκι κι ό,τι άλλο θέλεις! 
Ο Μάνθος έστηνε την κούνια τραγουδώντας. Η Αννίκα με το Στάθη συζητούσαν χαμηλόφωνα στην κουζίνα.
- Και είναι πολύ άσχημα η μαμά σου; Μήπως να τήνε πάτε με το μπαμπά σε κάνα άλλο γιατρό να τη δει;
- Αυτό σκέφτηκα κι εγώ... Ο πατέρας μου τίποτα δεν είπε, δε θα ήθελε να με στενοχωρήσει που ήμουν στο καράβι. Φυσικά ένα παραπάνω σε σένα δε θα έλεγε, δεν κάνει στην κατάστασή σου... Κοίτα, λέω να πάω να τη δω λιγάκι, είμαι δυο μέρες εδώ...
- Να πας! Περαστικά της να είναι...
Έψησε ένα καφεδάκι στον πεθερό της και κάθισε δίπλα του με την πορτοκαλάδα της.
- Μπαμπά...ξέρω για την πεθερά μου...
- Τι ξέρεις κορίτσι μου;
- Να...που είναι άρρωστη βαριά... Μου τα είπε όλα ο Στάθης...
- Η πεθερά σου άρρωστη και μάλιστα βαριά; Χα χα χα! Τι έπαθε βρε Αννίκα μου και δεν το ξέρω εγώ;
- Πως δεν το ξέρεις καλέ! Τόσες φορές πήγε στο νοσοκομείο!
Σάστισε ο Μάνθος! Η τρέλα της ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη κι ανίατη ασθένεια από την οποία έπασχε!
- Δεν έχει τίποτες το σοβαρό, νεύρα είναι!
- Είπα στο Στάθη να την πάτε σ' άλλο γιατρό...
- Μη στεναχωριέσαι εσύ, όλα θα γίνουνε! Η πεθερά σου είναι σκληρό καρύδι! Ωραίο το καφεδάκι, γεια στα χεράκια σου! 

Η Νάνσυ αφού διέδωσε παντού ότι γύρισε ο γιος της, μαγείρεψε λαχανοντολμάδες για να τον τραπεζώσει.
- Έλα λεβέντη μου, έλα αγόρι μου και σου έφτιαξα το φαΐ που σ' αρέσει!
- Πέρασα να σε δω μαμά, όχι για να φάω... Με περιμένουν στο σπίτι η Αννίκα με το μπαμπά, θα έρθουνε και τα πεθερικά μου...
- Κι η μάνα σου δεν αξίζει; 
- Δεν είπα ότι δεν αξίζεις, είπα ότι έχουμε κανονίσει στο σπίτι...
- Η καρδιά μου!!! Αχ...νερό γρήγορα, σβήνω...
- Να φωνάξω το γιατρό αμέσως!
- Όχι! Τι να μου κάμει ο γιατρός, να μου λέει πάλι να μη συγχύζομαι; Αέρα, κάνε μου αέρα...
Για να συνέλθει από την κρίση, έφαγε δυο πιάτα ντολμάδες ο αφελής Στάθης. Μάταια τον περίμεναν στο σπίτι με το λεμονάτο μοσχαράκι να ζεσταίνεται ξανά και ξανά...
- Σ' αρέσουνε τα δώρα μαμά; Θα τα κρατήσεις ή θα τα χαρίσεις κι αυτά;
- Του παιδιού μου τα δώρα θα χαρίσω; Να είσαι καλά γιε μου, πολύ ωραία είναι! Μήπως έφερες και τσιγάρα;
- Από πότε καπνίζεις βρε μαμά και δεν το ξέρω;
- Έλα κι εσύ τώρα, λες και δεν ξέρεις ότι δε φουμάρω! Να, είναι ένα αντρόγυνο στον απάνω όροφο και με προσέχουνε άμα κάτι χρειάζομαι που είμαι με την καρδιά μου και θα πεθάνω χωρίς να πάρει κανένας χαμπάρι κι ήθελα να ευχαριστήσω τον άνθρωπο...
- Εντάξει, θα σου φέρω και τσιγάρα κι ό,τι θέλεις! Εσύ μόνο πρόσεχε για να είσαι καλά!
- Κι άμα γεννήσει η γυναίκα σου που θα ξεμυαλιστείς με το μωρό;
- Κι εσύ θα ξεμυαλιστείς μαμά με το εγγόνι σου!
- Το παιδί σου αγόρι μου, κορώνα στο κεφάλι μου! Αλλά με τη μάνα που έχει, το μισό θα είναι εγγόνι δικό μου και το άλλο τση Λούλας! 


Ο μικρός Μάνθος γεννήθηκε παχουλός και όμορφος, τρελαίνοντας τους γονείς και τους παππούδες του. Ο Στάθης με τον πατέρα του χρύσωσαν το μωρό και τη μάνα.
- Να μας ζήσει! Καλέ, ίδιος ο μπαμπάς του είναι!
Διονυσία και Λούλα με χρυσή ταυτότητα και λίρα για το παιδί και δαχτυλίδι με καδένα για την Αννίκα, έκλειναν συνωμοτικά το μάτι στη λεχώνα. Ο μπέμπης ήταν ολόιδιος με τη μαμά του, κάτι που παρατήρησαν γιατρός και μαία. 
- Εμείς θα λέμε ότι μοιάζει τον Σταθούλη, έτσι για να κάμνει πιο μεγάλη χαρά! Σιδερένια κόρη μου να είσαι και να το χαιρόμαστε το παιδί μας!
Η Σασώ βγήκε στην αγορά για τα γαλάζια συμπληρώματα στην προικούλα του. Σατέν υφάσματα, σιρίτια και δαντελίτσες, ματάκι με γαλάζια πέτρα για το ασήμωμα και φυσικά η ενημέρωση σ' όλη τη γειτονιά για τον απόγονο της μαντάμ Νάνσυ.
Η Ασπασία που θα το βάφτιζε σαν κουμπάρα τους, κρέμασε ένα κωνσταντινάτο στο μωρό και άφησε δίπλα του μια μεγάλη τσάντα με ρούχα από το καλύτερο μαγαζί.
- Μπρε συ! Πόσοι παράδες ήδωκες, τόσα πολλά πράματα;
- Χαλάλι του θεία! Να δεις στα βαφτίσια πόσα θα του κάνω!
Το δωμάτιο στολισμένο περίμενε το όμορφο μωράκι. Σαν άγγελος κοιμόταν στην κούνια του, δίπλα στο μαξιλάρι με τα ασημώματα. Η καλοδουλεμένη εικόνα της Παναγίας με το Χριστό που κρεμόταν στο προσκεφάλι του, ήταν από τη Λούλα που την είχε διαλέξει με πολλή προσοχή από το χρυσοχοείο.
Η Διονυσία το σταύρωσε κι έβαλε δίπλα του τα πρέποντα.
Ένα κομμάτι βαμβάκι.
- Να γεράσεις και να γίνουνε έτσι άσπρα τα μαλλάκια σου!
Ένα κομμάτι ψωμί.
- Να είσαι πάντα χορτάτο!
Μια κουταλίτσα ζάχαρη τυλιγμένη σ΄ένα πανάκι.
- Να είναι πάντα γλυκιά η ζωή σου ούλη! 
Λίγα σπυριά ρύζι.
- Να ριζώσεις και να έχεις αφθονία!
Μια σκελίδα σκόρδο τυλιγμένη σε τούλι.
- Μάτι να μη σ' ηπιάσει γιαβρί μου! 
Η Αννίκα της πήγε ένα πιατάκι με μέλι. Η γιαγιά αφού έπλυνε προσεχτικά τα χέρια της, βούτηξε το δάχτυλο κι άγγιξε τα ούλα και τη γλωσσίτσα του.
- Να είσαι πάντα με το γλυκό λόγο στο στόμα! 

Η Νάνσυ καμάρωνε το τυλιγμένο σε φανταχτερό χαρτί πακέτο με τις μπλε κορδέλες. Ασημένιο σερβίτσιο για τα πρώτα του γεύματα και πορσελάνινα πιατάκια και ποτηράκι. Μια χρυσή αλυσιδίτσα με μπλε χάντρα για το χεράκι του στο βελούδινο κουτάκι, συμπλήρωναν τα πρώτα του δώρα. 
- Θα σκάσουνε άμα τα δούνε! Από καλό μαγαζί και τόσα λεφτά!
Ο Στάθης της είχε γεμίσει την τσέπη χιλιάρικα για τους γιατρούς που υποτίθεται ότι πήγαινε κι ο Μάνθος της έδωσε αρκετά για να ψωνίσει στο εγγόνι τους. Ίσα που πρόλαβε να τα πάρει γιατί τα υπόλοιπα χρήματα κατασπαταλήθηκαν για να κάνει όπως πάντα στις γειτόνισσες την πλούσια... 
- Γιε μου να μας ζήσει το παιδί! Να το χαρείς αγόρι μου! Εδώ έχω τα δώρα του, καλά κι ακριβά όπως του πρέπουνε! Πότε θα μου το φέρεις να το δω;
- Να σαραντίσει πρώτα η Αννίκα και...
- Για το παιδί μας σε ρωτάω, όχι για τη γυναίκα σου! 
- Γιατί καλέ μαμά να μην έρθεις να το δεις στο σπίτι; Μέχρι και οι νοσοκόμες στην κλινική ρωτούσαν αν έχει κι άλλη γιαγιά το μωρό...
- Αντί να κοιτάνε τη δουλειά τους τσι έφαγε η περιέργεια; Άντε να χαθούνε οι σιχαμένες! Άκου Στάθη μου, εγώ στο σπίτι σου δεν έρχομαι και στο έχω πει χίλιες φορές! Εγκαταστάθηκε όλο τση το σόι και το κάνανε τσιφλίκι τους! Ποιο; Το σπίτι σου! 
- Καλέ μαμά, η πεθερά μου ερχόταν όσο έλειπα κι ήταν έγκυος η γυναίκα μου. Δε μένει κανείς μαζί μας, τόσες φορές στο έχω πει...
- Μμμμμ...ναι, αλλά έρχονται όλη την ώρα!
- Λογικό είναι, άστα όλα πίσω κι έλα κι εσύ!
- Εγώ να καταδεχτώ να έρθω και να ευχηθώ στη γυναίκα σου και στη Λούλα; Να το ξεχάσεις αυτό! Το παιδί θα μου το φέρνεις εδώ να το βλέπω, πάει και τέλειωσε!
- Δεν είναι σωστό αυτό μαμά...
- Σταμάτα βρε συ και δε μπορώ! Αχ! Η καρδιά μου! 
Η Αννίκα και η Λούλα πήραν τα δώρα με κρύα καρδιά. Η Διονυσία που πάντα προσπαθούσε να συμβιβάσει τα πράγματα, έκανε χαρά μεγάλη!
- Μπρε μπρε τι τον ήστειλε η άλλη του γιαγιά! Ιδέτε ωραία πράματα, καλορίζικα να είναι! 
- Δε μας παρατάς κι εσύ μπρε μάνα; Ούλοι εδώ ήρτανε με τα δώρα κι ευχηθήκανε, αυτά τση γρουσούζας δεν τα θέλω στο παιδί! Κι ευτυχώς που δεν ηπάτησε το ποδάρι τση να μας ηφέρει πάλι καμιά σύχυση μεγάλη! Θα τα ρίξουμε αγίασμα και θα τα καταχωνιάσουμε στο συρτάρι! 
- Ναι, αμά το αλυσιδάκι δεν είναι πρέπον να μπει στο μαξιλαράκι με τα άλλα μαλαματικά; Τι θα πει ο γαμπρός κι ο πατέρας του;
- Ωχ... Δίκιο έχεις... Φέρε αγιασμό μπόλικο να το βουτήξουμε κι ας κρεμαστεί με τ' άλλα, τι να ηκάμουμε... 

Η βάφτιση του μικρού ετοιμαζόταν τρεις εβδομάδες. Θα γινόταν το μυστήριο πριν κλείσει τους επτά μήνες. Η Ασπασία αγόρασε σταυρό εντυπωσιακό και ωραία ρούχα και παπουτσάκια. Ο Μάνθος καμάρωνε για το όνομα που θα έπαιρνε ο εγγονός του και που όλοι το φώναζαν μ' αυτό από βρέφος. 
- Μαμά, θα βαφτίσουμε το παιδί. Μεγαλώνει και βαραίνει, είναι και φαγανό...χα χα χα!
- Ίδιο εσύ είναι Σταθούλη μου!
- Μετά τη βάφτιση θα φύγω κι εγώ, αρκετά έκατσα...
- Βέβαια! Λεφτά θέλει η γυναίκα σου που γίνηκε κυρία!
- Δε σταματάς πια καλέ μαμά; Πες μου τώρα, θα έρθεις στη βάφτιση;
- Δεν ξέρω...μπορεί...
- Τι θα πει μπορεί; Δε θα γίνει στο σπίτι, στην εκκλησία θα έρθεις! Μετά θα κάνουμε και τραπέζι βέβαια!
- Στο Τουρκολίμανο; 
- Όχι καλέ, στην ταβέρνα του Παρασκευά!
- Και θα φύγετε από το Πασαλιμάνι με τον εγγονό μου για να τρέχετε στην Κοκκινιά; Από τόσα καλά μαγαζιά πάλι εκεί πέρα σε τρέχουνε; Τι άλλο πια θα ακούσω; Να, πάλι πόνος μ' έπιασε, η καρδιά μου!!!



16 σχόλια:

  1. Να βρε, όταν θα γίνω πεθερά έτσι θα λέω κι εγώ... η καρδιά μου, η καρδιά μου..... για να μου κάνουν όλα τα χατήρια χα χα χααα!
    Μαιρούλα μου μας καθήλωσες και πάλι με την γραφή σου!
    Εννοείται περιμένω ανυπόμονα όπως κάθε φορά την συνέχεια!
    Φιλιά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μμμμμμμμ...απ' αυτές είσαι Ελενάκι μου εσύ...
      Χαρά στις νύφες που θα σε κάνουν πεθερά κοπέλα μου γλυκιά! Φίλες θα είσαστε!

      Σ' ευχαριστώ πολύ ζουζουνίτσα μου όμορφη, φιλάκια πολλά κι αγκαλίτσα σου στέλνω!

      Διαγραφή
  2. Πωπωπω φτερουγισματα η κυρία Νανσυ τοπαθε τον κουβουρτζα η συφοριασμενη να δω τι αλλα ψέματα θα ξεφουρνισει σε φιλω ψυχη μου !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά ψέματα ξεφούρνιζε Κάτια μου, πάρα πολλά!

      Κι εγώ σε φιλώ κοπέλα μου, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Μαιρούλα μου, πολύ τρυφερό και γλυκό το επεισόδιο, εγώ θα κρατησω το πιο γλυκό κομματι! Τις πολύτιμες ευχές με τα συμβολικά δώρα απ΄την Διονυσία! Όλα αυτά και τιποτα περισσότερο νομίζω ότι δεν χρειάζεται ένας άνθρωπος στη ζωή του, για να είναι ευτυχισμένος και να κάνει και τους γύρω του ευτυχισμένους!
    Φιλάκια πολλά και να περνάς τέλεια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρετούλα μου συμφωνώ απόλυτα!
      Οι ευχές αυτές από καρδιάς είναι το πολυτιμότερο δώρο!

      Καλά να περνάς κι εσύ, επιτυχία στο κορίτσι σου!

      Την αγάπη μου και πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Με τίποτα πια δεν ευχαριστιέται αυτή η Νάνσυ , ολη την ώρα τρώγεται, ολα της φταίνε.. Δεν κοιτά κι αυτή να αλλάξει μυαλά... κι αυτός ο Στάθης την πιστεύει , τι να κάνει μητέρα του είναι... Να χαίρονται το παιδάκι τους...το σημειο με τα δώρα και την εξήγηση του καθενός πολυ ωραίο...περιμένω τη συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια ζωή τρωγόταν με όλους και όλα...
      Το γιο της τον χόρεψε για τα καλά δυστυχώς Δελφινάκι μου... Ησυχία δεν είχε!
      Το έθιμο των συμβολικών αυτών δώρων είναι πολύ ωραίο, ναι! Οι περισσότερες γιαγιάδες τότε, έβαζαν μόνο βαμβακάκι και ψωμάκι δίπλα στο μωρό, το έχω ακούσει από πολλές μεγάλες γυναίκες.

      Καλό σου ξημέρωμα, φιλούθκια!

      Διαγραφή
  5. Ααααααα..πολύ μου άρεσε το επεισόδιο αυτό...Μαιρούλα μου..!!! αμ... την έχει φαει η μοναξια..χιχι... την μανταμ Νάνσυ...χιχ..ολοι μαζί και η ψωριάρα χώρια... ήθελα όμως βρε Μαιρούλα μου να μου πείς ....αλήθεια υπαρχουνε τέτοιοι χαρακτήρες;;;η καπου στο μπλοκ σου νομίζω διάβασα οτι είναι αλήθεια..Παναγιά μου..!!!! σε αναμένα κάρβουνα καθόμαστε..χι.χιχ.. φιλω σε πολύ...πολύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου τα ήθελε η μαντάμ!
      Φυσικά και είναι αληθινό πρόσωπο, καμία ιστορία δεν είναι γέννημα της φαντασίας μου!
      Με το ζόρι κρατούσα τα γέλια μου, δε φαντάζεσαι τι έλεγε το στόμα της... Αυτά που έκανε στις γειτόνισσες, στους συγενείς, στη νύφη και τους συμπεθέρους τα έλεγε και καμάρωνε!

      Κι εγώ σε φιλώ πολύ πολύ, καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  6. Δεν θέλω να φαντάζομαι τι θα κάνει στα βαφτήσια η κυρα-Θανασουλα !!!!!!!!!! χεχεχε!!

    Το επόμενο παιδί τους θα ήθελα να είναι κορίτσι και να το βαφτίσουν Λούλα !!!! το φαντάζεσαι !!!!!! ωρε και τι θα γινότανε !!!!!!!

    Να σαι καλά Μαράκι μου με τις ιστορίες σου, μας κάνεις και ξεχνιόμαστε λιγάκι !!!

    σε φιλώ πολύ πολύ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα, τζερτζελέ δεν την έπαιρνε να κάνει αλλά γλώσσα μέσα δεν έβαλε, τον έπρηξε το γιο της! Φυσικά δεν ευχήθηκε σε κανέναν άλλο...
      Αν ήταν κορίτσι, Λούλα θα το έβγαζαν, το λόγο θα τον μάθεις στο επόμενο... χα χα χα!

      Χαίρομαι πολύ αγάπη μου αν έστω και λίγο σας χαλαρώνω, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Φιλάκια πολλά κι από μένα!!!

      Διαγραφή
  7. Αμά τι γρουσουζιά είναι αυτή που έχει η κυρα -Θανασούλα!
    Και απο θεατρινισμούς πρώτη!
    Κρίμα το παλικάρι που το ταλαιπωρεί!

    Φιλιά πολλά Μαιρούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζουζούκα μου, αν τη γνώριζες θα διαπίστωνες ότι λίγα λέω...χα χα χα! Μεγάλο νούμερο λέμε!
      Το τρέλανε το παιδί της, στο τέλος όμως έμεινε μόνη...

      Πολλά πολλά φιλάκια κι από μένα κορίτσι μου θαλασσινό!

      Διαγραφή
  8. Μαίρη μου να'μαι κι εγώ Μου έγινε πια συνήθεια να δια βάζω 2 με 3 επεισόδια μαζεμένα και τα απολαμβάνω καλύτερα!!!Τώρα πώς τα διαβάζω; βγαίνω στον διάδρομο της οικοδομής και με το *δανεικό * σήμ..μμμ κλειδί ήθελα να πω μπαίνω στο βιλιόσπιτό σου και μετά ξαναμπαίνω στο διαμέρισμα και απολαμβάνω ξαπλωμένη στην πικάντικη ιστορία σου.....διασκεδάζω με το*φάε για δύο* Φιλάκια διακοπών δροσερά και πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το Εφάκι μου!
      Αχχχχ...καταλαβαίνω το πρόβλημα, το έχω αντιμετωπίσει κι εγώ πολλές φορές αλλά μ' αρέσει αυτό με το σήμ..μμμ κλειδί...αχαχαχαχα!
      Ακόμα και σήμερα πολλές γυναίκες υποστηρίζουν ότι η έγκυος πρέπει να τρώει για δύο... Όσον αφορά τη γνώμη των γιατρών...εεε...δεν ξέρουν αυτοί!!!

      Να είσαι καλά και να περνάς ωραία!

      Φιλάκια πολλά πολλά σε γιαγιά κι εγγονούλα!

      Διαγραφή