.

.
.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Δίκιο έχει το παιδί καλέ μαμά!




- Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Ματθαίος!

Δάκρυα συγκίνησης έτρεχαν απ' τα μάτια του ευτυχισμένου παππού.
Η εκκλησία ήταν γεμάτη συγγενείς και φίλους που χαμογελούσαν χαρούμενοι. Οι παππούδες από το νησί είχαν έρθει φορτωμένοι δώρα και η Ρήνη με την ψυχή στο στόμα αφού ο άντρας της είχε βαρύνει αρκετά. Πλεχτά ρουχαλάκια και κουβερτούλες, ασημώματα, καλάθια γεμάτα όπως πάντα. 
Λούλα, Διονυσία και Σασώ, είχαν επιστρατεύσει και τις άλλες γυναίκες της αυλής κι ετοίμασαν του κόσμου τα καλά για το τραπέζι.
Οι μπομπονιέρες ήταν δώρο από το Μάνθο, γαλάζια κουτάκια με ασημένιους αγγέλους και κουφέτα μπόλικα μέσα. Τα γλυκά ήταν από τον παππού Χαρίτο.
Η Ασπασία έπλενε τα λαδωμένα χέρια της, προσέχοντας τη μικρούλα κόρη της που κρατούσε τη φουντωμένη από τούλια λαμπάδα. Το βλέμμα της διασταυρώθηκε με της Νάνσυ που κάτι ψιθύριζε στο αυτί του γιου της κοιτώντας προς το μέρος της.
- Να μας ζήσει Σταθούλη μου! Άντε, άκουσε ο πατέρας σου το όνομά του, πάλι καλά... Εγώ να ξέρεις, για το χατίρι σου και μόνο ήρθα!

- Ευχαριστώ μαμά, να μας ζήσει! Το μπαμπά μου θα βγάζαμε βέβαια, δεν τέθηκε θέμα...
- Καλά... Αυτές ήταν ικανές να σου αλλάξουνε τα μυαλά και να το βγάζατε Χαρίτο...

- Μα τι λες τώρα; Πρώτη η γυναίκα μου είπε το όνομα του παιδιού!
- Αυτό λέω κι εγώ! Ό,τι ήθελε βγάλατε! Κορόιδο είναι, αφού έχει τον πεθερό και μασάνε όλοι; Άμα δεν είχε φράγκο και δε βλέπατε τίποτις, θα σου έλεγα αν θ' άκουγε το όνομά του! Κι άμα σου έκαμε κόρη πως θα τήνε βγάζατε, Μανθέα; 
- Όχι βέβαια! Άστα τώρα καλέ μαμά ώρα που είναι... 
- Εμμμμ... Βέβαια, η ώρα σε πείραξε! Δεν τολμάς να πεις στη μάνα σου ότι δε θα έβγαζες το όνομά της...
Ο Στάθης απομακρύνθηκε για να μη δώσει συνέχεια. Άλλωστε τα περισσότερα βλέμματα ήταν καρφωμένα πάνω τους... 
- Έλα συμπεθέρα μου να βγεις κι εσύ φωτογραφία, να μας ζήσει!
Η Διονυσία φίλησε την ψυχρή Νάνσυ χαμογελώντας.
- Ναι, θα βγω με το γιο μου και το παιδί!
Ο Στάθης κάλεσε και τον πατέρα του για την αναμνηστική φωτογραφία. Η μόνη αγέλαστη ήταν η γιαγιά... 
Όπως και στο γάμο, δεν χαιρέτισε κανέναν άλλον. Με το κεφάλι ψηλά βγήκε αγέρωχη. Στο τραπέζι καταδέχτηκε για λίγη ώρα να πάει... 

Αρνιά και γουρουνόπουλα στη σούβλα, μεζέδες παραδοσιακοί από τα χέρια των νοικοκυράδων,  καλό βαρελίσιο κρασί και τα ωραία τραγούδια από τον Παρασκευά, ευχαρίστησαν όλο τον κόσμο. 

- Λούλα να σου ζήσει ο εγγονός! Άντε και μια κόρη να τα κάμετε ζευγάρι!
- Ό,τι πει ο Θεός Ασπασία μου, γερά να είναι και να κάμουνε όσα παιδιά τους δώκει! 
- Άιντε, να ιδείς και μια μικρή Λούλα με το καλό! Κι αυτή εγώ θα τη βαφτίσω, να έχουν την ίδια νονά! 
- Ε... Να είσαι καλά και πάντα άξια!
Άφρισε η Νάνσυ!
- Εγώ το γιο μου τον μεγάλωσα σα βασιλιά κι ο πατέρας του δεν άφηκε να του λείψει τίποτες! Δε θα κάμει δέκα παιδιά για να βγάζει η γυναίκα του το σόι της! Ένα και καλό!

- Κι εκεί κουμάντο θα του κάνετε μαντάμ; απάντησε ατάραχη όπως πάντα η Ασπασία.
- Κουμάντο στο γιο μου κάμω εγώ, όπως κι εσύ στο δικό σου το παιδί!
- Ναι, όμως είναι μικρό το δικό μου! Όταν μεγαλώσει και παντρευτεί με το καλό, δε θα έχω καμία δουλειά να μπλέκομαι! 

- Μακάρι να τήνε καλοπαντρέψεις την κόρη σου άμα έρθει ο καιρός της! Και θα τση βρείτε τον καλύτερο σίγουρα, ξέρετε τη δουλειά σας!
- Ασφαλώς μαντάμ! Δεν υπάρχει μάνα που να μη θέλει το καλό του παιδιού της! Και είναι μεγάλη χαρά όταν μας κάνουν εγγονάκια! Κι ακόμα περισσότερη όταν δίνουν τα ονόματα των παππούδων! Δείτε τον άντρα σας πως καμαρώνει!
- Και η ξαδέρφη σου καμαρώνει για όλα τα καλά που της δίνει! Χρυσή την έχει κάμει ο πεθερός της! Αυτό έλειπε, ένα παιδί που κάμανε και να μη του δίνανε το όνομα!
- Ένα παιδί, το πρώτο τους παιδί! 
- Δεν έχει πρώτο και δεύτερο κυρία μου! Κι άμα η μάνα τση νομίζει πως θα έχω εγώ εγγόνα Λούλα είναι γελασμένη!
- Περίεργο... Εκείνη δε θα είχε πρόβλημα με μια μικρή Αθανασούλα... Γιατί αν έκανε η Αννίκα κοριτσάκια, λέμε τώρα, θα έβγαιναν και οι δυο γιαγιάδες, η πρώτη του γαμπρού βέβαια! Και η Λούλα την πεθερά της έβγαλε κι εγώ τη δική μου ξέρετε... 
- Ούτε ξέρω κι ούτε με νοιάζει...
- Μαμά! Τι λέτε εδώ;
- Γιε μου, σε λυπάμαι! Μια ζωή θα θαλασσοδέρνεσαι για να μεγαλώνεις παιδιά! Δώσε μου δυο - τρεις μπουμπουνιέρες παραπάνω για τις φιλενάδες μου τις αρχόντισσες, του ρετιρέ, ξέρεις! Θα δώκω και στη γιατρέσσα απέναντι που μου ευχήθηκε... Μάνθο! Να μας ζήσει ο εγγονός μας, γιόκα μου να τόνε χαιρόμαστε! Βρες μου αυτοκίνητο να με πάει!
Έφυγε βιαστικά στρώνοντας το μπεζ καπέλο της κι ακολούθησε ο νευριασμένος Στάθης... 




- Από τη βάφτιση του εγγονού μου, ορίστε η μπουμπουνιέρα σας! Μα ήταν βασιλική, τι να σας λέω! Κόσμος πολύς και καλός, το γέμισαν στο χρυσάφι το μωρό! Λίρες χρυσές με το τσουβάλι και χιλιάδες δολάρια! Όλοι οι εφοπλιστές ήρθανε, βιομήχανοι φίλοι μας, κατεβήκανε κι από την Κηφισιά! Μετά έκανε ο γιος μου δεξίωση σε κέντρο καλό κι ακριβό, με ορχήστρα ευρωπαϊκή και τα ζευγάρια χόρευαν ταγκό στην πίστα! Είχε πολλούς αστακούς, μεγάλα ψάρια και γαρίδες κι απ' όλα τα ακριβά θαλασσινά! Οι σερβιτόροι γέμιζαν συνέχεια τα ποτήρια σαμπάνιες γαλλικές, πανάκριβες! Η νονά του τον έντυσε στα μετάξια κι ο σταυρός ήτανε ασήκωτος! 
- Να σας ζήσει μαντάμ! Εύχομαι ν' αποκτήσουν πολλά παιδιά γερά και όμορφα σαν το Μανθούλη σας!

- Ένα και καλό ευχήθηκα, όπως κι ο πατέρας του! Έχω μεγάλα σχέδια για τον εγγονό μου!
Ο Στάθης έφυγε ξανά για ένα χρόνο σχεδόν. Το παιδί είχε ξεπεταχτεί κι ο Μάνθος που έκανε κοντινά ταξίδια το χαιρόταν στο σπίτι και στις συχνές τους βόλτες.

- Καλά έκαμες και μου το έφερες να το δω! Βασιλιά μου εσύ!
- Άμα δε στο έφερνα, ούτε εσύ θα το γνώριζες που μεγαλώνει, ούτε κι αυτό εσένα!
- Η μάνα του το ξέρει;
- Το ξέρει! Είπα θα το πάω βόλτα μακριά σήμερα και το κατάλαβε, για χαζή τήνε περνάς;
- Χαζή η κόρη τση Λούλας; Χα χα χα! Αυτή σε πουλάει και σ' αγοράζει βρε μπουνταλά! 
- Καλή κοπέλα, ευγενικιά και πρόσχαρη είναι! Καλόπεσε ο γιος μας, αυτό να ξέρεις!
- Μμμμμμ... Αυτή η ριμάδα καλόπεσε και τσι χαρές που κάμει είναι για να σε μασάει και να τα τρώνε με τη μάνα τση τη γύφτισσα!

- Ησυχασμό δεν έχεις πια! Φεύγω, δε μπορώ άλλο να σ' ακούω να τρώγεσαι! Βρε συ, άμα ήσουνα άλλος άθρωπος δε θα ερχόσουνα στο σπίτι του παιδιού σου κι εσύ σα μάνα και γιαγιά; Στο γάμο ταραχές του έκαμες, στα βαφτίσια με τα μούτρα χάμω ήσουνα και μη νομίζεις πως δεν έμαθα αυτά που έλεγες στην κουμπάρα! Ο Στάθης μου τα είπε ούλα! Δε λες να σιάξεις το χαραχτήρα σου πια, με ούλο τον κόσμο βρε σκοτώνεσαι και με τα παιδιά σου το ίδιο!
- Ένα παιδί έχω! Σιγά μη κάμω κι αυτήνε! Και η διπλανή να μη βάζει όξω φωνή το ράδιο, τα νεύρα μου σπάει! Το ήθελε το βρισίδι τση!

- Μπα! Και δε σε πιάνει η καρδιά σου άμα βρίζεσαι με τσι γειτόνισσες; Άιντε, πολλά τα έχεις κάμει! 
- Δε μου λες, βάλανε το τηλέφωνο τελικά;
- Ναι, προχτές!

- Θέλω κι εγώ! Δε μπορεί να μιλάει αυτή με το γιο μου κι εγώ να περιμένω πότε θα μου γράψει!
- Ο γιος σου είναι στο καράβι και δεν κάμει να τόνε γκρινιάζεις, ακούς;
- Δουλειά σου εσύ! Μονάχη είμαι, στην ανάγκη μου να μη μπορώ να μιλήσω με άθρωπο; Βλέπω τσι φτωχογειτόνισσες να τρέχουνε στο μπακάλη με τσι ρόμπες και τα μπικουτί στο κεφάλι άμα τσι φωνάζει και γελάω! Εγώ δεν τα καταδέχομαι αυτά!
- Εντάξει, θα βάλουμε το τηλέφωνο, μη γκρινιάζεις πια... Πιο πολύ για να μαθαίνεις και κάνα νέο απ' το νησί, χάλια είναι ο πατέρας σου... Δε θα πας να τόνε δεις λιγάκι;
- Θα πάω... Αλλά πρώτα θέλω το τηλέφωνο! Θα παίρνω στου Συρίγου να ζητάω τη μάνα μου και θα σκάνε ούλοι που θα μάθουνε πως το έχω στο σπίτι μου! 

- Το χαβά σου εσύ! Άμε να πας στον άθρωπο που είναι με το ποδάρι στον τάφο μη πεθάνει και δεν σε δει... Και κανόνισε να μουρλάνεις την έρμη τη μάνα σου, ε;
Δεν τον πρόλαβε ζωντανό... Τρεις μέρες χαροπάλευε με τους γιους και τις νύφες στο προσκεφάλι του, όσο η κόρη κρατούσε το ακουστικό και μιλούσε μόνη της με τις τάχα φίλες της των Βορείων Προαστίων. Ήξερε τις ώρες που μπαινόβγαιναν κι άκουγε τις πόρτες να κλείνουν κι αυτή φωνάζοντας σχεδόν έλεγε για τσάγια και βεγγέρες... 



- Όχι νενέ μου, την πεθερά μου δεν τη βγάζω το όνομά της! Ακόμα κι αν ήθελα για τον άντρα μου και μόνο, μ' αυτά που είπε πάλι στην Ασπασία δεν πρόκειται!
- Μα μπρε Αννίκα μου...
- Ένα και καλό δεν είπε; Ένα θα έχει από την οικογένειά της, πάει και τέλειωσε! Άκου να λέει πως θέλω πολλά παιδιά για να βγάζω το σόι μου! Αμ και το άλλο, ότι δε θέλει εγγόνα Λούλα; Μακάρι να κάμω κόρη και να βγάλω τη μαμά μου, έτσι για να σκάσει! Κι άμα θέλει ο άντρας μου ας πει κουβέντα! Πολλά μας τα έχει κάμει η μάνα του!
Η Διονυσία δεν συνέχισε τη συζήτηση με την εγκυμονούσα στο δεύτερο παιδί Αννίκα. Ήξερε ότι η εγγονή της είχε δίκιο, αλλά όπως πάντα προσπαθούσε να δώσει τόπο στην οργή. Η Λούλα φουρκισμένη άκουγε από την κουζίνα, βγάζοντας όλα τα πράγματα και σαπουνίζοντας τα ντουλάπια. Στην κατάστασή της η Αννίκα έπρεπε να προσέχει, δε μπορούσε να κάνει γενική καθαριότητα. 
- Δίκιο έχει το παιδί καλέ μαμά! Αυτή όσο πάει πιο χειρότερη γίνεται! Θαρρείς που το θέμα είναι να μ' ηβγάλουνε το όνομα; Γρουσουζιά θα είναι να ηκούγεται το δικό τση με τόση κακία που έχει! Απέ την τρούπα τση βελόνας μας περνάει ούλη την ώρα η φαρμάκω! Και να σ' ειπώ, σάματις είναι από τσι γιαγιάδες που ηστέκουνται στ' αγγόνια; Άμα ο παππούς δεν πάγαινε το παιδί, μήτε το μούτρο του δε θα ήξευρε! Ολάκερο το λούζουμε με αγίασμα μετά το αγοράκι μας! Σους τώρα, έρχεται ο Στάθης!
- Αννίκα μου και γιαγιάδες, αφήστε τα όλα! Έρχεται ο μπαμπάς μου να βγούμε για παγωτό! Βάζω το παιδί στο καρότσι και φεύγουμε!

Η Λούλα έβγαλε το ρομπάκι της κι έστρωσε τα μαλλιά της. Πέρασε βιαστικά τα χείλη με το κόκκινο κραγιόν και σε λίγο απολάμβαναν το καϊμάκι τους στο ζαχαροπλαστείο.

- Σύξυλα τα παράτησα απάνου συμπέθερε για μη σε χαλάσω την καρδιά! Μια βολτούλα να κάμουνε τα παιδιά με το Μανθούλη ίσα με να βάλω τα πράματα στη θέση τους! Άμε κι εσύ μαζί, να πάρεις κομματάκι καθαρό αέρα! 
- Όχι, όχι, να πάρουνε το παιδί τους και πάνε! 
Οι δυο γυναίκες επέμειναν να πάει στο σπίτι μαζί τους. Η Λούλα έβαλε τα πάντα στη θέση τους κι έψησε καφεδάκια. Το τηλέφωνο χτύπησε κι απάντησε η Διονυσία.
- Το γιο μου θέλω!
- Δεν είναι εδώ συμπεθέρα! Έχουνε βγει βόλτα με το παιδί...
- Λείπει ο γιος μου κι εσύ είσαι μέσα στο σπίτι του και σηκώνεις το τηλέφωνό του; Σίγουρα είναι κι η κόρη σου εκεί!

- Μια στιγμή να σ' ειπώ συμπεθέρα...
- Δεν είμαι συμπεθέρα σου! 

Ο Μάνθος άκουσε κι έτρεξε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, η Διονυσία όμως είχε πέσει απελπισμένη στην πολυθρόνα με το ακουστικό στο χέρι.

- Τι γίνηκε, τι σου είπε;
- Μ΄ήβρισε άσκημα και είπε ότι θα μας κόψει τα ποδάρια σε μένανε και την κόρη μου άμα ξαναπατήσουμε εδώ... 
- Έτσι σου είπε καλέ;
- Ναίσκε, σε λίγο λέει πως ήρχεται να μιλήσει με το παιδί τση... Την Αννίκα μας συμπέθερε, μη την εύρη κάνα κακό φοβούμαι...
- Μη φοβάσαι, δε θα την αφήκω ν' ανέβει πάνω!
Η Λούλα βλαστημώντας, ξέπλυνε τα φλιτζανάκια και κοίταξε την ώρα.
- Μαμά, πάμε να φύουμε, δεν κάμει να συχύζεσαι... Έχω εμπιστοσύνη στο συμπέθερο, δε θα την αφήκει να κάμει ταραχή στο κορίτσι μας!

Έκανε νόημα στο Μάνθο κι έφυγαν. Με το ίδιο ταξί που τις πήγε στην Κοκκινιά κι άφησε τη μάνα της γύρισε πίσω η Λούλα.
- Αυτό το πράμα πρέπει να τελέψει! Με το πες πες θα τόνε λωλάνει το γιο τση και θα έχουμε άσκημα ξεμπερδέματα, πολύ άσκημα!


Η Νάνσυ τους αντιμετώπισε με τη γλώσσα έτοιμη.
- Εσύ λες πως είσαι μάνα κι έρχεσαι για την κόρη σου! Κι εγώ μάνα είμαι και θέλω να βλέπω το γιο μου! 

- Δε σε απαγόρεψε κανένας να τόνε βλέπεις! Μήτε το κορίτσι μου σ' ήκλεισε την πόρτα και όχι μην ειπείς! Εσύ τσι έχεις μακριά σου απέ την αρχή! Κι άμα τώρα σ' ήπιασε ο πόνος, μετά τόσα χρόνια, δικαίωμά σου είναι! Την κόρη μου μόνο να μη συχύζεις στην κατάστασή τση δε θέλω! Και να σ' ειπώ, θες δε θες μαζί μνήσκουνε το αντρόγυνο κι άμα βλέπεις εδώ το γιο σου θα βλέπεις και τη νύφη σου! 
- Δικαίωμά μου είναι να πηγαίνω όπου θέλω κι όποτε θέλω! Δε θα μου κάμεις μάθημα εσύ επειδής αλωνίζεις εδώ μέσα! Ακούς εκεί μ' έπιασε τώρα ο πόνος! Με το γιο μου και μιλάω κι έρχεται και με βλέπει, δε θα μάλωνα εγώ με το παιδί μου για χάρη σας!
Ο Μάνθος παρακολουθούσε αμίλητος πλέον και ταραγμένος. Την επίσκεψή της την περίμενε, όχι τόσο σύντομα βέβαια. Δε μπορούσε να χωνέψει ότι η Λούλα έμπαινε στο σπίτι τους κι εκείνη όχι. Καθυστέρησε κι ο Στάθης λίγες μέρες να πάει, άκουσε και τη γιαγιά Διονυσία ν' απαντάει στο τηλέφωνο και ζήλεψε πολύ... 

Το ζευγάρι ανέμελο επέστρεψε, παίζοντας και γελώντας με το παιδί τους στο καροτσάκι. Η Αννίκα είδε τη μητέρα της αναστατωμένη να τους περιμένει στην πόρτα.
- Μαμά! Καλώς ήρθες, πόσο χαίρομαι!
Μητέρα και γιος αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν. Η Αννίκα είπε μια ξερή καλησπέρα και πήγε στο μπάνιο να  ετοιμάσει το νερό για να πλύνει το μικρό Μάνθο. Ο πεθερός της την ακολούθησε σκεπτικός και προβληματισμένος.
- Μη γνοιάζεσαι κορίτσι μου, καμιά φασαρία δε θα κάμει η πεθερά σου... Κάποια μέρα θα ερχούτανε, γιος της είναι ο άντρας σου, τι να κάμουμε... Κι εγώ κι η μαμά σου τήνε μιλήσαμε, άμα θέλει να έρχεται την πόρτα δε θα τήνε κλείσετε, αμά να προσέχει τα λόγια της...


19 σχόλια:

  1. Aπα παααα!
    Συγχίστηκα με το σημερινό επισόδειο!
    Ασε που έχω σκάσει αν θα γεννηθεί κοριτσάκι και αν θα το βγάλουν Νάνσυ!
    Πάρε με βρε στο τηλ. να μου πεις, και δεν θα το πω σε κανέναν χα χα χααα!
    Καλή βδομάδα Μαιρούλα μου, φιλιά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκιιιιιι μου....αχαχαχαχαχαα!!!
      Ηρέμησε κοπέλα μου και μην αγχώνεσαι!
      Ετοίμασε τα τόσο νόστιμα φαγητά σου για την οικογένεια χρυσοχέρα μου κι ένα κουβά καφέ, θα έχουμε να λέμε πολλά στο τηλέφωνο!

      Καλή εβδομάδα με πολλά χαμόγελα, φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  2. Τι φαρμακόγλωσσση πεθερά είναι αυτή βρε Μαίρη μου!
    Σίγουρα κορίτσι θα κάνει και θα φάει τα λυσακά της η Κυρα-Νάνση!

    Εχει αγωνία η ιστορία σου!

    Φιλιά θαλασσινά
    για καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαρμακόγλωσση και όχι μόνο σαν πεθερά Ζουζούκα μου...
      Πολλές φορές είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό όταν την άκουγα να λέει διάφορα για συγγενείς ή γείτονες... Ψαχνόταν για φασαρίες η συχωρεμένη και νόμιζε ότι δεν την παρεξηγούσε κανείς επειδή ήταν ανώτερος άνθρωπος...
      Σίγουρη να μην είσαι για το κορίτσι... χα χα χα!

      Σου στέλνω την αγάπη μου και φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  3. ουφ βάσανο...δεν είναι να γλιτώσουν από αυτήν και την γλώσσα της...φαρμάκογλωσση..ο Θεός να τους προσέχει όλους τους άλλους... τρωγεται με όλα , με τίποτα δεν ευχαριστιέται...γέλασα με το Μανθέα :)
    αντε με το καλό να γεννηθεί το μωρακι,περιμενω την συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάσανο δε λες τίποτα!
      Φαγωμάρα μια ζωή, με όλους και όλα! Έρχεται και το μωράκι και μεγαλώνει η οικογένεια...χα χα χα!

      Σε φιλώ Δελφινάκι μου!

      Διαγραφή
  4. Μπά..!!!! δεν βαζει μυαλο η μανταμ Νάνσυ...το ίδιο βιολί συνεχίζει.... αμ θα το φαει το κεφαλι της οπως παει...!!!
    βρε τι παθαμε..!!! να διούμε στην συνέχεια..ήντα θα καμει.. η στριμενη.. Μαιρούλα μου... φιλακια πολλα πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά μην έβαζε μυαλό η Νάνσυ!
      Όσο περνούσαν τα χρόνια χειρότερη γινόταν...
      Οι ιστορίες της δεν τελειώνουν Ρουλίτσα μου, είχε κάνει τόσα πολλά...Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω... χα χα χα!

      Σε φιλώ γλυκιά μου, καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    2. Ξαναήρθα Μαιρούλα μου να σου ευχηθώ καλο Αυγουστο χαμογελαστό να έχεις.. ματια μου.. και με αυτές τις ιτορίες σου...να το ξερεις μου θυμηζεις πραγματα... μα να είναι οι πιο πολλες με τους γιούς ετσι;; οχι ακριβώς έτσι αλλα κάπως.. ετσι..βλεπουνε τις νύφες σαν να τους παιρνουνε το παιδί τους....χι.χχι. τι θα τους κανουνε ήθελα να ήξερα..χιχ.χι..φιλί...

      Διαγραφή
    3. Σμαραγδένια μου σ' ευχαριστώ πολύ αγάπη μου!
      Καλός κι ευλογημένος να είναι ο Αύγουστος και να περνάτε καλά και δροσερά!

      Κοίτα, η συγκεκριμένη πεθερά ήθελε να παντρευτεί ο γιος της αλλά με νύφη αριστοκράτισσα.
      Θα μάθεις και για μια άλλη κοπέλα που είχε περάσει τα πάνδεινα επειδή η πεθερά δεν ήθελε να τον αποχωριστεί... Δυστυχώς συμβαίνει κι αυτό που λες κι αναρωτιέμαι κι εγώ τι θα τους κάνουν...

      Φιλάκια πολλά γλυκούλα μου, καλή Κυριακή!!!

      Διαγραφή
  5. Βρε άφησα το καινούριο βιβλίο μου *οι κόρες της λησμονιάς* για την μαντάμ Νάνσυ!!!!Ηδονίζομαι πια με τα στριμενοκαμώματά της και είμαι σε αναμονή για το γένος του μωρού και του ονόματός του!!!!φιλάκια πολλα πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι πράγματα αυτά, να σε διακόπτει από το βιβλίο με τον ωραίο τίτλο; Έπρεπε να την είχες γνωρίσει...κρίμα που δεν πρόλαβες... χα χα χα!

      Εφούλα μου εύχομαι να ξημερώσει μια καλή και χαρούμενη μέρα, φιλάκια πολλά σου - σας στέλνω!

      Διαγραφή
  6. Ααααααααα!!! Τί πεθερά κι αυτή!!!! Πωπωωωω!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα μου... τρελή του γιατρού λέμε! χα χα χα!

      Φιλάκια πολλά ωραία μου μαγείρισσα!

      Διαγραφή
  7. Καλε ξεχάσαμε να γυρίσουν ανάποδα τη σκούπα και να ρίξουν αλάτι στο κατώφλι τη μέρα που πήγε σπίτι τους ; Σε φιλω καλο μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτια μου, τίποτα δεν την έπιανε κοπέλα μου! χα χα χα!

      Καλό μήνα, φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  8. Καλό μήνα,Μαίρη μου!!!!Τα κατάφερα επιτέλους να μπω.Λίγο η θάλασσα,λίγο οι συγγενείς με κρατούν μακριά από τον υπολογιστή.Βλέπω όμως,ότι η Νάνσυ δε βάζει μυαλό........Για να δούμε,πώς θα εξελιχτεί η κατάσταση.
    Πολλά πολλά φιλάκια,αγαπημένη μου!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Τριανταφυλλένια μου!!!
      Απολαμβάνοντας τη θάλασσα και την παρεούλα με τους συγγενείς, είναι λογικό να μην προλαβαίνεις να πλησιάσεις τον υπολογιστή και πολύ χαίρομαι!
      Να χαρείς τις διακοπές σου και να περνάς καλά!

      Σιγά που θα έβαζε μυαλό η Νάνσυ... Ανίατη ασθένεια λέμε, κάθε μέρα χειροτέρευε!

      Φιλάκια πολλά και την αγάπη μου σου στέλνω γλυκούλα μου!

      Διαγραφή