.

.
.

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Ωραία πεθερά θα κάμει το παιδί!



- Δε φαντάζεσαι τι χαρά μας ήδωκες κυρά-Ρήνη μου! Μεγάλη χαρά, πολύ μεγάλη! Μα τι ήφερες εδώ;
- Φεύγω μεθαύριο κυρά-Διονυσία μου για το νησί. Απόψε θα ερχούτανε ο γιος μου να με πάρει, μα ξεμπαρκάρει ο γαμπρός μου κι ήθελε να με δει. Κι εγώ τόνε πεθύμησα, ευκαιρία είναι τώρα... Κι αυτά εδώ, είναι εσάρπες για τσι ψύχρες! Για σένα, για τη Λούλα και για την Αννίκα, σε μια νύχτα τσι έπλεξα! 
Α! Πολύ σ΄ευχαριστούμε καλή μου, να 'σαι καλά!
- Ωραιότατες είναι κυρά-Ρήνη μου, τι χρώματα, τι πλέξη! Καλή μου, γιατί να ξενυχτίσεις όμως;

- Ε... Έχω κι εγώ τα δικά μου κόρη μου... Μα ήθελα και να σας φχαριστήσω που τόσο σας αγάπησα!  Τίποτις δεν έκαμα, έτσι δα για να με θυμούσαστε άμα τσι βλέπετε...
Όταν η Λούλα μπήκε στο κουζινάκι της για να κόψει φρούτα και πριν έρθει να στρογγυλοκαθίσει η Σασώ, η Ρήνη βρήκε την ευκαιρία και μίλησε στη Διονυσία...

Η Ασπασία απολάμβανε τη δροσερή πορτοκαλάδα της στην αυλή, ξεφυλλίζοντας ένα ξένο περιοδικό μόδας.

Μοντέρνα κοπέλα στο ντύσιμο και τις απόψεις για τη ζωή, άκουσε με κατανόηση τον καημό της Αννίκας για το Στάθη και γελούσε ασταμάτητα με τα καμώματα της μάνας του. 
- Άμα τον θέλεις και σε θέλει, πάει και τέλειωσε! Θα τον πάρεις κι άσε τις μανάδες σας να μαλλιοτραβιούνται! Εμένα νομίζεις ότι με ήθελε η πεθερά μου; Το κακό το μεγάλο έκαμε για να μας χωρίσει, πότε αρρώσταινε, πότε πέθαινε... Η μάνα μου όμως, όταν κρυολόγησε ο Τέλης,  με ορμήνεψε και του είπα να καμωθεί τον φθισικό για να τήνε τρομάξει! Χα χα χα! 'Ολη μέρα γκούχου γκούχου τόνε πήγαινε, του δίναμε και παγωμένα νερά κι όλο χειροτέρευαν τα λαιμά του! Κρεβατώθηκε ξεπίτηδες και είπε πως πήγε στο γιατρό και τόνε στέλνει στο σανατόριο... Εκεί να έβλεπες τη μάνα του που έκανε την ετοιμοθάνατη καρδιακή για πότε άρχισε να τόνε χαϊδολογάει κι όλο παιδάκι μου και παιδάκι μου ήτανε! 
- Και το πίστεψε καλέ Ασπασία η πεθερά σου;

- Ουουου! Δεν ήξερε τι να κάμει για να τον ευχαριστήσει! Κι η μάνα μου φρόντισε να μαθευτεί στη γειτονιά τους πως έχει το χτικιό αυτός και βούιξε ο τόπος! Ποια γυναίκα θα τον πλησίαζε, καμιά! Ξέροντας λοιπόν αυτή πως με αγαπούσε, ήρθε κι έπεσε στα πόδια μας να πάω να τον δω μπας και μαλακώσει κομμάτι το μαράζι του... Κάναμε και τις δύσκολες εμείς κι εκείνη πια, ό,τι είχε και δεν είχε τα χαλάλισε! Άμα τα φτιάξαμε για τα καλά, άρχισε και να συνέρχεται ο Τέλης και με είδε σαν τη γιατρειά του γιόκα της! Επέμεινε πολύ να γίνει κι ο γάμος γρήγορα για να βουλώσει τα στόματα του κόσμου που τόνε λέγανε χτικιάρη! 
- Και πώς τον ηκόπηκε ο βήχας; 

- Σταμάτησε τα παγωμένα που έπινε κρυφά και στο σπίτι του κι ο γαϊδουρόβηχας γίνηκε βηχαλάκι μέχρι που σταμάτησε τελείως! Μετά ήπιε τόσο τσάι, που το σιχάθηκε! 
- Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να...

- Να τόνε αρρωστήσεις; Το μόνο εύκολο! Ντουγρού για το σανατόριο στην Πεντέλη! Χα χα χα! Άιντε τώρα τρέχα που έχει ξεροσταλιάσει να σε περιμένει και μη νοιάζεσαι, όλα καλά θα πάνε! Στην ανάγκη θα μιλήσω εγώ στη μαμά σου και να δεις που θα βρεθείς στεφανωμένη γρήγορα! Παραδάκι μπόλικο θα έχεις, του κόσμου τα καλά στο σπίτι σας, λούσα θα σου κάμει και τα χατίρια όλα αφού είναι τόσο καλό παιδί, τι άλλο θέλεις; Κι άμα η μάνα του δε θέλει, μη σώσει και πατήσει, καλύτερα να μη την έχεις μέσα στα πόδια σου τη γρουσούζα! 
Μια στιγμή να σου βάλω άρωμα, ξεκούμπωσε λίγο και το πουκαμισάκι σου που είσαι σαν ταμένη, λύσε και τα μαλλιά σου, άιντε μπράβο! 

Ο Μάνθος επέστρεψε και θα έμενε δυο μέρες στο σπίτι, να χαρεί λίγο το γιο του. Η πεθερά του τον υποδέχτηκε με όλη την αγάπη και τη στοργή που έκλεινε η αγκαλιά της.
- Για σένανε έμεινα γιόκα μου, να σε δω λιγάκι... Σε καμιά ωρίτσα θα έρθει ο κουνιάδος σου να με πάρει, μα θέλω να σου πω κάτι κρυφά απ' την κόρη μου...
- Ό,τι θες μάνα, σ' ακούω!
- Να, για το παιδί μας και την Αννίκα, τση Λούλας την κόρη... Το ξέρεις που αγαπιούνται, ε;
- Ναι μάνα, το ξέρω και χαίρομαι! Καλή κοπέλα είναι κι η οικογένεια το ίδιο! Με την κόρη σου να δούμε πως θα ξεμπλέξομε που όσο πάει και χειρότερη γίνεται... Το τι λέει αυτό το στόμα της δε φαντάζεσαι, μούτρα δεν έχω να βλέπω τσι ανθρώποι κι εδώ πέρα... Πράμα στο σπίτι δεν αφήνει, τα μοιράζει για να κάμει την πλούσια... Καραβοκύρης λέει πως είμαι, μεγαλωμένη στα εξωτερικά αυτή, μαντάμ Νάνσυ τσι συστήθηκε και δεν ήξερα ποιάνε γυρεύουνε... Και τσι δίπλα ανθρώποι άνω κάτω έκαμε με την τρέλα που τήνε δέρνει! Και να σου πω, λέμε για τα παιδιά, αρωτάς άμα εκείνοι θέλουνε το συμπεθεριό μαζί της; Τώρα πάλι της ξίνισε η γειτονιά! Για ξεκουβάλημα πάλι ετοιμάζεται, στα είπε;
Η Ρήνη σκούπισε τα μάτια της κι έβρεξε το μέτωπό της που έκαιγε.
- Ό,τι και να πεις γιε μου, χίλια δίκια έχεις... Να σου πω όμως κι εγώ κάτι, καλύτερα να βρει άλλο σπίτι γιατί βλέπω φασαρίες με τα παιδιά. Αυτοί δεν ξεκολλούνε ο ένας απέ τον άλλονα κι ο Σταθούλης μου είπε πως θα τήνε πάρει την Αννίκα που ο κόσμος να χαλάσει... Καλύτερα λοιπόν να μην είσαστε δίπλα... Με τη γιαγιά της μίλησα και τήνε όρκισα να μη πει τίποτα τση Λούλας ακόμα. Στης αξαδέρφης επήγε η μικρή κι ο δικός μας από πίσω της! Είπα την κυρά-Διονυσία να κοιτάξει να μαλακώσει την κόρη τση λιγάκι, αφού κρυφό δε μένει τίποτες. Μαύρη τήνε ήκαμε την καημένη την Αννίκα, αμαρτία είναι... 
- Καλά έκαμες μάνα! Κι εγώ θα δω τον πατέρα της να του δώκω ένα πιοτό και τσιγάρα, θα μιλήσουμε σαν άντρες. Έκαμε ο δικός μας κάτι πότε με τη μια και πότε με την άλλη, μα το νου του στην κόρη του τον έχει. Και να σου πω, ξέρω πως η κόρη σου με κατηγοράει και σε σένανε, αμά δεν έφταιξα μάνα, του πεταμού με είχενε τόσα χρόνια...
- Σώπα λεβέντη μου και τίποτες άλλο μη μου λες! Την καρδιά μου άμα σκίσεις, εσένανε θα βρεις μέσα... 

Η Νάνσυ γύρισε με τα πόδια πρησμένα από τους δρόμους. Η γειτονιά δεν ήταν πλέον πρέπουσα για εκείνη, αφού η Λούλα διέδωσε ότι είχε ταπεινή καταγωγή.
- Ακούς εκεί να με φωνάξουνε κυρά-Θανασούλα οι παλιογυναίκες στο μπακάλη! Αμ κι οι άλλες, όλου ψου ψου είναι άμα περνάω... Εγώ φταίω που τους έδωκα τόσα πράματα... Βρε ουστ από δω!
Ένα σπίτι είχε βρει στη Δραπετσώνα κι αυτό πάλι σχετικά κοντά στα προσφυγικά. Ήταν όμως σε καλή κατάσταση και με ενοίκιο που δεν άντεχε να πληρώσει καμιά οικογένεια απ' αυτές. Μήνες περίμενε άδειο τη νοικοκυρά που θα έμπαινε. Δυο δωμάτια για κρεβατοκάμαρες, κουζίνα και σάλα. Το μπάνιο είχε τουαλέτα σύγχρονη με καζανάκι και ζεστό νερό.
- Εδώ θα έρθουμε με το παιδί! Να κόψει το λαιμό του ο Μάνθος να πλερώνει! Όχι που θα έμενα κει πέρα να μου τόνε ξελογιάζει η Αννίκα... 
Μπήκε στο σπίτι με τουπέ και πολλά νεύρα και κοίταξε τον άντρα της σα να ήταν μυρμήγκι.

- Μπα! Καλωσόρισες! Πώς κι έτσι ήρθες νωρίς; Σε δυο μήνες δε θα ξεμπαρκάριζες κανονικά; Μαμά, τι μαγείρεψες πάλι και βρωμάει έτσι όλο το σπίτι; Δε σου είπα να μη ρίχνεις στο λάδι σκόρδα και κρεμμύδια; Μέχρι κάτω η μπόχα έφτασε! Κοίτα εσύ, βρήκα άλλο σπίτι να πάμε να μείνουμε, λεφτά πολλά να μου δώσεις να πλερώσω! Από αύριο αρχίζουμε να μαζεύουμε τα πράματα και μέχρι την Παρασκευή θα έχουμε φύγει από δω χάμω! Μόνο τα έπιπλα θα πάρω, τίποτα άλλο δε θέλω! Καινούργια θα ψωνίσω κι αυτά εδώ θα τα δώκω στις φτωχούλες χάρισμα. Ο Σταθούλης δε γύρισε ακόμα; 
Συνηθισμένος ο Μάνθος σ' αυτή τη συμπεριφορά, κούνησε το κεφάλι και την κοίταξε με το ίδιο ύφος.
- Κακώς σε βρήκα γυναίκα! Γιατί στα καλά σου ποτέ δεν ήσουνα! 

Η Ασπασία πασαλειβόταν με κρέμα θρεπτική από αφρόγαλα, όταν επέστρεψε η Αννίκα χαρούμενη κι ευτυχισμένη. 
- Βρε καλώς το μου! Έλα και σε περίμενα πώς και πώς, κάτσε να μου πεις τι έγινε, αν λέγονται δηλαδή...
- Ασπασία μου! Μ' αγαπάει, με λατρεύει, θέλει να παντρευτούμε γρήγορα! Θα έρθει να με ζητήσει με τον πατέρα του λέει κι άμα η μάνα του δε θέλει δεν τόνε νοιάζει λέει! Θα πάμε να μείνουμε μακριά λέει, σε σπίτι που θα μου αρέσει εμένα λέει...
- Λέει, λέει, λέει! Από παράδες πώς στέκεται, λέει; Άμα σε πάρει θα έχει νοίκια να πληρώνει, που τώρα τα σκάει ο πατέρας του και συντηρεί το σπίτι δεν έχει αυτή την έγνοια. 
- Θα μπαρκάρει πριν το γάμο και θα πλερώνεται καλά, αξιωματικός είναι! Κι ο μπαμπάς του τον είπε πως άμα στήσει δικό του σπίτι θα βοηθήσει... Είναι πολύ εντάξει άνθρωπος!
- Μμμμμ... Αυτό καλό ακούγεται... Άμα τα έχουνε μιλημένα πατέρας και γιος, πρόβλημα δε βλέπω... Ούτε και χρειάζεται να τον αρρωστήσεις όπως έκαμα εγώ... χα χα χα! Για πες μου και τα άλλα τώρα! Μπα και σε βούτηξε μωρ' συ;
- Με φίλησε δυο φορές στο στόμα! Στην αρχή πεταχτά και μετά αλλιώτικα...τρόμαξα λιγάκι...
- Χα χα χα! Έτσι είναι, θα συνηθίσεις και θα σ' αρέσει! Μέχρι το γάμο, ως εκεί, πρόσεχε καημένη μου γιατί δε θα βγεις ζωντανή από τα χέρια των δικών σου! 

Η μετακόμιση της Νάνσυ ανακούφισε τη Λούλα πολύ. Περισσότερο που δε θα έβλεπε η κόρη της το Στάθη και θα ξεχνιόταν το θέμα.
- Μάτια που δεν ηβλέπουνται, γλήγορα λησμονούνται, έτσι δε λένε μάνα; Δόξα τω Θεώ που ξεκουμπίστηκε η λωλή με το γιο τση κι ησυχάσαμε!
- Θα δείξει κόρη μου το πράμα... Άμα ο Στάθης την αγαπάει την Αννίκα μας κι είναι το τυχερό τση...
- Ποιο τυχερό τση λες κι εσύ; Να μπλέξει με τη μάνα του και να μη μας ξεπλένει τίποτις; Άσε με καλέ μαμά να χαρείς! Σκέβου καλέ να την ηκάμουμε συμπεθέρα, καήκαμε! 
- Και τι μας νοιάζει εμάς μπρε κόρη μου για δαύτη; Σάματις θα μνήσκουν μαζί; Ο Στάθης και πολλοί παράδες θα έχει στα χέρια του και βασίλισσα θα τήνε κάμει! Ίσα θα βάλεις το γαμπρό του ημεροκάματου που θα ζει στερημένη και θα μετράει τσι παράδες ούλη μέρα για να ιδεί αν θα ψουνίσει το κάτι τση κι ίσα εκείνονα που θα τήνε πνίξει στα μαλάματα; Καλό φαγί καθημερινά, καλή ζωή, με τα όξω τση και ό,τι τραβάει η ψυχή τση, λούσα κι αρώματα, εύκολα τα βρίσκεις αυτά ούλα; Άλλο οι γαμπροί κι άλλο οι τύχες οι καλές... 
- Ε... Καλά είναι ούλα αυτά όπως τα λες, δε θα σε ειπώ που έχεις άδικο... Φοβούμαι όμως μπρε μάνα, πολύ φοβούμαι... 
- Να μη φοβάσαι τίποτις Λούλα μου! Στο κάτω κάτω τι είναι αυτή; Μια φανταγμένη γυναίκα που μεγαλοπιάνεται κι άλλο τι; Να το εύχεσαι κόρη μου να γένει και χαμένη δε θα βγει η Αννίκα μας. Δεν είδες το μπαμπά του πόσες χαρές μας ήκαμε πάλι και πόσα πράματα μας ήφερε; Κι εδώ που τα λέμε, με μίλησε και η κυρά-Ρήνη απ' όξω απ' όξω για τα παιδιά μας... Πολύ την ηπαίνευε την κόρη μας κι άμα ήλεγε άιντε και στις χαρές τση ηγελούσε ολάκερη... 



Η εγκυμοσύνη της Ασπασίας, βόλεψε μια χαρά το ζευγάρι. Ο Τέλης δούλευε πολλές ώρες και η μάνα της μιλημένη, καμώθηκε πως είχε πιαστεί, έτσι ζήτησε την Αννίκα να μένει τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας κοντά της για να την προσέχει. 
- Μέχρι να δέσει το παιδί και να μου φύγει η αδιαθεσία, ας έρχεται η Αννίκα καλέ θεία! Άιντε και δεν έχω καμία όρεξη να φορτωθώ την πεθερά μου, που ψάχνει αφορμή να μου κατσικωθεί στο σπίτι! Το βράδυ δε με νοιάζει, έχω τον άντρα μου! Δες κι ένα ωραίο κραγιόν που σ' ήφερα, έχει και το ίδιο χρώμα για τα νύχια! 
Απόγευμα Παρασκευής, Λούλα και Σασώ έπιναν το καφεδάκι τους αμέριμνες, όταν ακούστηκαν φωνές και κατάρες. Όλες οι γειτόνισσες πετάχτηκαν έξω τρομαγμένες και είδαν τη μάνα της Μαγδαληνής, της κοπέλας που αγαπούσε ο Παρασκευάς, να ουρλιάζει και να μουτζώνει την πόρτα του. 
- Την κόρη μου θέλω βρε παλιάνθρωπε! Πού είναι το κορίτσι μου, κακός καιρός να σ' εύρη! Μαγδαληνή! Γύρνα πίσω για θα σε θάψω ζωντανή! 
Μάταια προσπαθούσε να την πείσει η γερόντισσα μάνα του ότι δεν την είχε φέρει στο σπίτι.
- Δεν είναι εδώ κυρά μου, μάρτυς μου ο Θεός! Έμπα μέσα να ιδείς και μόνη σου, δεν έχω ιδέα σε λέγω! 
Είδαν κι έπαθαν οι γυναίκες μέχρι να τη συνεφέρουν. Η Λούλα θεώρησε χρέος της να της μιλήσει και με τα χίλια ζόρια κατάφεραν με τη Σασώ να την τραβήξουν ως το σπίτι τους.

- Κάτσε κοκόνα μου, θα σε φέρω μια κρύα βυσσινάδα να πιεις και θα τα βάλουμε κάτω! Μάνα είμαι κι εγώ και σε καταλαβαίνω, αμά τα πράματα δεν είναι τόσο τραγικά. Φέρε μάνα το φυσερό σου, ίδρωτας την ήκοψε τη χριστιανή...

Όσο επαινούσε τον Παρασκευά για την καλοσύνη, την εργατικότητα και το ήθος του, δυο μάτια τις παρακολουθούσαν πίσω απ' τις γρίλιες του παραθύρου στο άδειο πλέον σπίτι που άφησε η Νάνσυ... 
- Κοτζάμ μαγαζάρα έχει, με τη δούλεψή του τα κατάφερε! Μπουζουκτσή να μη τόνε λες με περιφρόνηση να σε χαρώ! Και τέχνη καλή έχει στα χέρια του και του κόσμου άθρωπος είναι. Ήρτε και σας τήνε ηζήτηξε τίμια σαν άντρας σωστός, μήτε τήνε ητραβολόγησε, μήτε τήνε ηπείραξε στην τιμή τση απάνου...
- Ό,τι και να με λες κυρά-Λούλα, γνώμη δε με αλλάζεις! Την κόρη μου τήνε μεγαλώσαμε καθώς πρέπει για να έρθει αυτός να μας τήνε κλέψει; Κι άμα τους δεις, γιατί θα τους δεις κάποια ώρα, πες της ότι έχει να διαλέξει, αυτόν ή την οικογένειά της. Φράγκο δε θα πάρει και θα τήνε ξεγράψουμε! Άμα θέλει να ζήσει μ' αυτόν, με γεια της με χαρά της, αμά την πόρτα μας θα τη βρει κλειστή! Και μη νομίζεις ότι θα κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα! Λυτοί και δεμένοι θα ψάξουμε και θα τη βρούμε! 
Έφυγε με το κεφάλι σκυφτό, ανάμεσα σε κλάματα και κατάρες... 
- Ψιιιτ! Λούλα! Εδώ κοίτα, εδώ πάνω!
Τινάχτηκε όταν είδε τον Παρασκευά στο παράθυρο κι έκλεισε το στόμα της για να μη φωνάξει από την έκπληξη.
- Τι ήκαμες μπρε συ, ποιος σας γλυτώνει τώρα; Στο σπίτι μέσα πως μπήκατε; 
- Ο Μάνθος μ' ήδωκε το κλειδί. Διπλό το είχανε...
- Αχού! Τι θα γίνει τώρα, με λες; Ο πατέρας τση είναι άγριος κι η μάνα τση πίσω δεν πάει... Κάτσε να έρτω απάνου, να ιδούμε τι θα κάμουμε! 
Όταν μαζεύτηκαν οι γείτονες μέσα στα στα σπίτια τους για το βραδινό φαγητό, πήγε η Λούλα δίπλα. Σε λίγο κατέφθασε και η Σασώ, μη και της ξεφύγει το παραμικρό.
- Θα σε χαλάσουνε άμα σε ιδούνε, έτσι είπε η μάνα τση. Κι εσύ μπρε Μαγδαληνή, δεν ημπόραγες να ηπιάσεις με το καλό τσι δικοί σου;
- Κουβέντα δεν ακούνε κυρά-Λούλα, λες να μη τους μίλησα;

- Το λοιπόν... Μαζί να μείνετε δεν υπάρχει περίπτωση, το ηξεύρετε καλά και οι δυο.... Το μόνο που μας μένει, είναι να βρούμε δυο σπίτια ίσα με το γάμο. Για πότε λέτε;
- Όσο πιο γλήγορα γίνεται μπρε Λούλα! Θα τη στεφανώσω κι άμα θέλουνε ας μην έρτουνε μήτε στην εκκλησία! 
Η Σασώ ήταν πρόθυμη κρατήσει τη Μαγδαληνή στο σπίτι της μέχρι τα στέφανα, αλλά φοβήθηκε μη τη μαρτυρήσουν τα παιδιά της που ήταν μικρά και δεν καταλάβαιναν. 
- Μπρε συ Λούλα, δεν κοιτάμε στης ανιψιάς σου απέ κει μήπως τοις βολέψουμε; Στο σπίτι του ο Παρασκευάς καθόλου να μη πάει, μόνο γαμπρός θα βγει απέ κει, άμα σιάξουνε τα πράματα. Μήπως η θεια σου κρατήσει την κοπέλα λίγες μέρες ησκέφτηκα...
- Μωρέ, δίκιο έχεις! Πάμε απόψε να τη μιλήσουμε και γυρνάμε πίσω με την Αννίκα. Άμα τα συμφωνήσουμε με τη θεια, κατά η ώρα δύο πάμε τη Μαγδαληνή εκεί κι ο Παρασκευάς ας μένει εδώ, δε θα πάει το μυαλό τσους που μένει στο άδειο σπίτι. Άιντε, φύγαμε Σασώ κι εσείς φρόνιμοι, ε; Έχεις μεγάλη ευθύνη γαμπρέ! 

Περπατούσε γρήγορα η Λούλα κι η Σασώ σχεδόν έτρεχε λαχανιασμένη για να την προλάβει.
- Αμάν μπρε χριστιανή μου, η γλώσσα όξω μ' ηβγήκε, τι τρέχεις έτσι;
- Αυτά τα πράματα, χασομέρι δε θέλουνε! Θα ειπώ τη Μαγδαληνή να γράψει ένα γράμμα στοις δικοί τση κι ο Θεός βοηθός! Τι στο καλό, θα μαλακώσουνε κομμάτι τα πράματα, δε θα ιδούνε τη μοναχοκόρη τους με τα νυφικά τση; Κι άμα ο δικός μας τους ητρίψει την προίκα τση στη μούρη, κάτι θα γένει! Το μυαλό τση αυτηνής είναι που τήνε θέλει για τσοι παράδες και μόνο! Μπρε, είναι λεβέντης ο Παρασκευάς και στο κορμί και στην ψυχή! 
- Και θα τσ' ηστεφανώσουνε ο Μάνθος με τον άντρα σου, τι ωραία! Άιντε μπρε και στην Αννίκα σου με το καλό!

Πλησιάζοντας στο σπίτι της Ασπασίας, ένα ζευγαράκι αγκαλιασμένο στη γωνία έκοψε την ανάσα τους. Η Λούλα χτύπησε με δύναμη το κούτελο κι έτρεξε με οργή ουρλιάζοντας!
- Αννίκααααααα! Δε θα βγεις ζωντανή απέ τα χέρια μου! 

Τρομοκρατημένη η κοπέλα μπήκε γρήγορα στο σπίτι κι έμεινε ο Στάθης μόνος να τα βγάλει πέρα μαζί της. Η μπουνιά της γεροδεμένης Σμυρνιάς που δεν την κρατούσε τίποτα,  έπεσε με δύναμη στο πρόσωπό του. Η Σασώ που μπήκε στη μέση έφαγε μια αδέσποτη στο μπράτσο.
- Σύχασε μωρή Λούλα, το μαχαλά στο ποδάρι σήκωσες! Την έγκυα μέσα δεν ησκέφτεσαι; Ιδές χάλια, τη μούρη τον έπρηξες το Στάθη! Ωραία πεθερά θα κάμει το παιδί! Γιατί, θα τήνε πάρεις αγόρι μου, έτσι δεν είναι; Πάμε να κάτσουμε κομμάτι στην πεζούλα να τα ειπείτε σαν αθρώποι, πράματα λογικά είναι αυτά; 
Η Αννίκα έτρεμε κι έκλαιγε ασταμάτητα στην αγκαλιά της Ασπασίας. Η εγκυμονούσα με τη λουσάτη μακριά της ρόμπα και τον άσπρο μεταξωτό φιόγκο στα μαλλιά, τη σήκωσε γελώντας και την παρηγόρησε. Φόρεσε τα πασουμάκια της και βγήκε στο δρόμο. 
- Καλησπέρα σας! Τι σας έπιασε και τα λέτε εδώ σαν τις γάτες, σπίτι δεν έχουμε να μπείτε να μιλήσετε σαν άνθρωποι; Για περάστε, έλα κι εσύ Στάθη, μη ντρέπεσαι! 


20 σχόλια:

  1. Aπο το πρωί που το διάβασα γελάω με την μπουνιά που έφαγε ο Στάθης. Αν τον δέρνει η πεθερά πριν τον γάμο, σκέψου τι θα γίνει μετά. Αχ Νάνσυ τι έπαθε ο κανακάρης σου.!!!!!!!
    Περιμένω συνέχεια.
    φιλάκια Μαράκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γελάω κι εγώ μαζί σου Μαράκι μου!
      Στα πούπουλα τον είχε η πεθερά το γαμπρό, αλλά της ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι όταν τους είδε αγκαλιασμένους, φοβόταν βλέπεις την παλαβή τη Νάνσυ...

      Σε φιλώ και σου στέλνω μεγάλη αγκαλίτσα!

      Διαγραφή
  2. Το σημερινό επισόδειο τα είχε όλα!!!
    Ααααχχχ, τι μας κάνεις!
    Δεν κρατιέμαι για την συνέχεια!
    Φιλιά πολλά πολλά Μαιρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σας κάνω, Ελενάκι μου, τι σας κάνω!
      Κρατήσου κοριτσάρα μου, μη σε βάλει κάποια ψυχή να της τα διαβάζεις πάλι... Και να φτιάχνεις λέει παστίτσιο αυτή τη φορά... χιχιχιχιιιιι!

      Σε φιλώ πολύ ζουζουνάκι μου και σου στέλνω αγκαλίτσα ζεστή και μεγάλη!!!

      Διαγραφή
  3. χαχαχααχα!!! εδώ είμαστε!!! το διαβασα όλο μονορούφι δηλαδή το ρουφηξα !!!αχ τι μου κάνεις ? πάλι περιμένω τη συνέχεια !!!!! χαχαχ!!

    σε φιλώ πολύ πολύ γλυκό μου Μαράκι !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε καλώς το μου!!!
      Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω Μαράκι μου αγαπημένο!
      Καλά έκανες και το διάβασες κοπελάρα μου, να μην έχεις ανάγκη κανέναν! χα χα χα χα!!!
      Επεισοδιακή η συνέχεια... Θα φροντίσω πάντως να σε βολεύει η ώρα...(σε βλέπω που γελάς)

      Φιλάκια πολλά σου στέλνω και την αγάπη μου!!!

      Διαγραφή
  4. Πω πω ..από όλα είχε αυτό το κεφάλαιο...μα πως κάνουν έτσι, σε τι εποχές ζουν, τι μυαλά είχαν; Αμα αγαπιούνται αυτό είναι το σημαντικό η αγάπη μεταξύ των δυο τους (Σταθης,Αννικα,Παρασκευας,Μαγδαληνή) όλα τα άλλα δεν έχουν αξία...Ωχχ ο καημένος, τι μπουνιά του ρθε !!! τώρα να δούμε πως θα αντιδράσει η μαντάμ Νάνσυ άμα το μάθει...ανυπομονώ πολύ για τη συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και είχαν και έχουν αυτά τα μυαλά Δελφινάκι μου!
      Πολλοί γάμοι κρύβουν κακίες και μίση δυστυχώς...
      Η μαντάμ δεν έμαθε ποτέ για τη μπουνιά, στάθηκαν τυχεροί σ' αυτό! Χα χα χα!

      Φιλούθκια γλυκό μου!!!

      Διαγραφή
  5. Μπουνιά στον...Στάθη?????????????????? Ιιιιιιιιιιιι...δεν έριχνε καλύτερα μπουνιά στο μαχαίρι???? Ποιος την ακούει τη Μαντάμ, τώρα!!! Προβλέπω άγρια μαλλιοτραβήγματα μεταξύ συμπεθέρων!!! χαχαχαχα...πάλι σε αγωνία μας έβαλες!! (το είδα, μόλις, το βραβειάκι σου στην προηγούμενη ανάρτηση. Σ΄ευχαριστώ τόόόσο για τα γλυκά σου λόγια!). Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η μπουνιά ξέπλυνε την τιμή της κόρης της! Χαχαχαχα!
      Οι συμπεθέρες...απόλαυση, τι να σου πω...

      Εγώ σ' ευχαριστώ Ονειρεμένο μου κορίτσι, όσα λόγια κι αν πω είναι λίγα...

      Φιλάκια πολλά, καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  6. Δυναμική πεθερά η Λούλα!!!!!Δεν πιστεύω να συνεχίσει έτσι;Έλα,Μαιρούλα μην μας κρατάς σε αγωνία!!!!Θα γίνει τελικά αυτός ο γάμος ή θα μπουν στη μέση οι πεθερές;
    Πολλά πολλά πρωινά φιλιά!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία, τσαχπίνα, γελαστή, κοκέτα, που λάτρευε γαμπρό και συμπέθερο! Δυναμική ήταν, αλλιώς δε θα τα έβγαζε πέρα με τη Νάνσυ! Τη μπουνιά που έριξε στο Στάθη την έγραψε η ιστορία...χα χα χα!

      Φιλάκια πολλά μεσημεριανά Τριανταφυλλένια μου!!!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα, ελπίζω να γίνει γρήγορα η επόμενη ανάρτηση για να διαβάσουμε την συνέχεια! Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Τζίνα!
      Θα προσπαθήσω, το υπόσχομαι!

      Φιλάκια κι από μένα!

      Διαγραφή
  8. Λοιπόν, εντελώς μαζοχιστικά, έβλεπα μέρες την ανάρτησή σου και δεν τη διάβαζα... γιατί δεν έχω την υπομονή της συνέχειας! Έτσι, φρόντισα να το κάνω κοντά (ελπίζω!) στην επόμενη!!!

    Αχ, μωρέ, τι τραβάνε τα ερωτευμένα... Κι αυτός ο έρμος, ο Στάθης, ούτε ψύλλος στον κόρφο του! (Ε, ρε και να 'ταν από καμιά γωνιά η Θανασούλα!!! Κόλπος θα της ερχόταν!)

    Πέρα, βέβαια, από τον καλοϋφασμένο (βασικό) καμβά της ιστορίας σου, υπέροχα τη διανθίζεις με διηγήσεις ... Να γιατί δε βλέπουμε όλες την ώρα για τη συνέχεια!!!

    Πολλά πολλά φιλιά και να 'σαι καλά, Μαίρη μου, για τις όμορφες στιγμές ανάγνωσης που μας χαρίζεις!!!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα χα χα! Μελανάκι μου ροζένιο με το απίθανο χιούμορ σου!!! Έτοιμο έχω και το επόμενο αλλά δυστυχώς κάποιο πρόβλημα μου βγάζει (Required field must not be blank) και δε μπορώ να κάνω τίποτα... Ελπίζω να διορθωθεί κοπέλα μου, γάμους ετοιμάζουμε!

      Τα ερωτευμένα ευτυχώς που είχαν το Μάνθο... Για τη μπουνιά δεν έμαθε, μόνο ότι όταν η Λούλα τους είδε μαζί όρμησε, έτσι γενικά και αόριστα...χιχιχι!

      Σ' ευχαριστώ πολύ για τόσο κολακευτικά σου λόγια γλυκιά μου, να είσαι καλά!

      Φιλάκια πολλά, χαρούμενη Κυριακή!!!

      Διαγραφή
    2. Καλημερού...καλησπερούδια!!! :))

      Κι εμένα μου το έβγαλε το "Required field cannot be blank", έχω την αίσθηση ότι έχει χαζέψει ο blogger!!! Κάνε αντιγραφή το έτοιμο κείμενο σε κάποιο word file (ή, όπου σε βολεύει), κάνε διαγραφή στην ανάρτηση που σου βγάζει τη σαχλαμάρα, άνοιξε μια καινούργια, γράψε πρώτα τον τίτλο και μετά πέρασε το κείμενο.

      Φιλάκια, χαρούμενη Κυριακή και σ'εσένα!!! :))

      Διαγραφή
    3. Κορίτσι μου γλυκό έχεις δίκιο!
      Συνήθως βάζω τον τίτλο στο τέλος, δεν ήξερα ότι κάτι άλλαξε και πριν δω το μηνυματάκι σου έβαλα τα μεγάλα μέσα, ρωτάω και με πάνε βήμα βήμα...τακτοποιήθηκε λοιπόν!Χαχαχα!

      Σ' ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια, φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  9. πω..πω.. εχω χασει συνεχειες.. λοιπον Μαιρούλα μου... αυριο πρωι πρωι θα αρχίσω το διαβασμα...εχω μια περιέργεια !! και επειδή δεν θελω να το αφήσω στη μεση..αυριο θα στρωθώ .. να το παρω μονορουφι .. φιλακια προς το παρον..χιχ.χι.. περιμενω το ξημερωμα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου, με το πρωινό καφεδάκι θα στρωθείς στο διάβασμα; Καλή μελέτη να έχεις! χα χα χα!

      Καλό ξημέρωμα, φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή