.

.
.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Μπρε, λες να είχε δίκιο η Τασούλα;



- Τι είπες; Είσαι και σίγουρη; Πως, τι είπε η ξαδέρφη μας και το κατάλαβες; 

- Σους κι εσύ, μίλα πιο σιγά μη μας ακούσουν όλοι! Θα σε τα πω! 


Η νεαρή ξαδέρφη τους η Αφροδίτη, Αφρούλα τη φώναζαν, ήταν μια χαριτωμένη κοπέλα που όμως είχε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της.

Πεισματάρα κι εγωίστρια, πρόσεχε πολύ την εμφάνισή της και ήθελε να ξεχωρίζει σαν η πιο όμορφη, καλοντυμένη και ταλαντούχα. Ήξερε δυο ξένες γλώσσες, έπαιζε βιολί, αγαπούσε πολύ την ποίηση, έτσι έλεγε κι άφηνε διάφορα βιβλία σε συγκεκριμένα σημεία στο σπίτι, για να τα βλέπει όποιος μπαίνει και να δείχνει την  πνευματική της καλλιέργεια. Με τις άλλες ξαδέρφες της δεν είχε ποτέ ιδιαίτερα στενή σχέση, γιατί πάντα ήταν καλεσμένη σε σπίτια καλά, που σύχναζαν άνθρωποι ανώτεροι. Πανέξυπνη, έβρισκε πάντα ένα τρόπο να μαθαίνει τι γίνεται στις παρέες των πλουσιοκόριτσων κι είχε πάντα να διηγηθεί συμβάντα με πολλές λεπτομέρειες, που φυσικά ήταν μόνο στη φαντασία της. Είχε μάθει που σύχναζαν, σε ποιο κομμωτήριο πήγαιναν, από που ψώνιζαν ρούχα.

Όποτε ήθελε να κόψει τα μαλλιά της, έβλεπε από τη μεγάλη τζαμαρία ποιες ήταν μέσα και πήγαινε κι εκείνη, έτσι γνώρισε κάποιες απ' αυτές, έμαθε τα ονόματά τους, είχε και μια καλημέρα μαζί τους. Τις ώρες που κουρεύονταν και χτενίζονταν, είχα μάτια κι αυτιά ανοιχτά και ρουφούσε κυριολεκτικά κάθε τους λέξη. 






- Την περασμένη εβδομάδα, με κάλεσε η Δάφνη, ξέρετε, η κόρη του βιομηχάνου του Κιοσέογλου, να πιούμε τσάι στο σπίτι της. Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάω, φοβήθηκα να κάνω τόσο δρόμο με τα χιόνια. Οι άλλες οι φίλες μου που μένουν πιο κοντά και πήγαν, μου είπαν ότι πέρασαν πολύ ωραία!

Και τι δεν τις σερβίρισε η υπηρεσία τους, μεγάλη ποικιλία από γλυκά, κουλουράκια πολλών ειδών, πίτες γλυκές, όλα σε σερβίτσιο ασημένιο! Πολύ θα ήθελα να τις καλέσω κι εγώ στο δικό μας το σπίτι, αλλά η μαμά μου ακόμα ν' αλλάξει τα χαλιά μας... 

- Γιατί ν' αλλάξετε τα χαλιά σας βρε Αφρούλα, τι έχουν;
- Γιατί μόνο τα δύο είναι ακριβά και στο δωμάτιό μου είναι ένα πιο απλό. Δε μπορεί να με σχολιάζουν οι άλλες! 

- Απέ τα χαλιά σας θα σε σχολιάσουνε; Μια χαρά σπίτι έχετε, ωραίο και νοικοκυρεμένο!
- Ε... Καλό είναι, δε λέω, αλλά για τις φιλενάδες μου δεν κάνει... 


Ήξερε βέβαια ότι η μητέρα της δε θα έμπαινε σε τέτοιο έξοδο αφού δεν υπήρχε λόγος και το έβρισκε σαν την πιο κατάλληλη δικαιολογία.

Πολλές Κυριακές που έκαναν μακρινές βόλτες με τους γονείς τους, φρόντιζε να πηγαίνουν στις ακριβότερες συνοικίες και τους έδειχνε τα σπίτια τους. Δυο τρεις φορές, έτυχε να συναντηθεί με κάποια απ' τα κορίτσια κι όπως ήταν φυσικό χαιρετήθηκαν. Αμέσως άλλαζε και το ύφος και η διάθεσή της. 

Η Άννα κι η Ευθυμία χασκογελούσαν με τη μητέρα τους, όσο έβλεπαν τα καμώματα της Αφρούλας.
- Πάει, την ψώνισε για τα καλά η ξαδερφούλα μας! Κοιτάτε μύτη που σήκωσε, άμα πέσει κάτω δε θα σκύψει να την πιάσει!
- Γι' αυτό μπρε σεις δεν καταδέχεται να βγαίνει περίπατο μαζί σας, πάει με τις φιληνάδες της τις πολύ πλούσιες! Αμά και με τα ρούχα έχει γούστο, που λέει όλο που πάει και ψουνίζει απέ αλλού μαζί τους! Μπρε την παλαβή την αξαδέρφη σας! Χα χα χα χα χα! 


Τα σχέδια ξεσήκωνε η Αφρούλα και της τα έραβε η μητέρα της. Στο κομμωτήριο δήλωνε ότι έχουν μια ακριβοθώρητη ράφτρα που μένει λίγο πιο έξω απ' την Πόλη κι έχει έρθει από το Παρίσι. Αυτή ανέλαβε μητέρα και κόρη και τη χρυσοπληρώνουν. Η Τασούλα ήξερε τα καμώματα της κόρης της, αλλά κάπου μέσα της πίστευε ότι έτσι θα εξασφάλιζε ένα καλό, πλούσιο γάμο. 


- Οι καλοί γαμπροί Γιωργίτσα μου, δεν παγαίνουν στις ταβέρνες να μπεκρουλιάζουνε και ν' ακούνε τα μανέδια! Στα καλύτερα συχνάζουνε κι εκεί γίνουνται και οι γνωριμίες! Ακούνε μουσική Ευρωπαϊκή, τρώνε φιλέτα με σάλτσα άσπρη μαζί με καρότα και πατάτες στον αχνό, πίνουνε κρασιά ακριβά και σαμπάνιες, όχι τις παστουρμάδες, τις μπριζόλες και τις σκορδαλιές με τα μισόκιλα απέ το βαρέλι! Άμα θες να κάμουνε οι κόρες σου καλούς γάμους, κατά κει να παγαίνετε, να τις διούνε και να τις μάθουνε! Θα λένε να, οι αδερφές Κωνσταντινίδου με τη μητέρα τους, μεγάλο πράμα είναι αυτό σε λέω! 
- Δε βαριέσαι μπρε Τασούλα μου, τυχερά είναι όλα στη ζωή. Έπειτα μικρές είναι ακόμα, στη γύρα για γαμπροί θα τις βγάλω για; Κι οι δικοί μας οι άντρες που δεν τα τρώνε στον αχνό κι αγαπούνε τα μεζελίκια, άσκημα μας πέσανε; Μακάρι να βρούνε αθρώποι σαν και τον πατέρα τους, δουλευτάδες, τίμιους και καλούς χριστιανούς, να φκιάσουνε σπιτικά νοικοκυρεμένα. Σάματις αυτό δε θέλει η κάθε μάνα; 
- Ε, ναι, καλοί αθρώποι να 'ναι και να στέκουνε καλά απέ παράδες, να ζήσουνε ωραία... 



Δυο χρόνια μεγαλύτερη από την Άννα η Αφρούλα, γοητεύτηκε με την εμφάνιση και τους τρόπους του Ανδρέα, που είχε ευγένεια και χάρη ακόμα και στις κινήσεις του. Διέκρινε έναν αέρα υπεροχής στο όλο παρουσιαστικό του, ομορφιά κι αρρενωπότητα σπάνια. Οι γνώσεις του σε όλα τα θέματα που συζητούσαν την εξέπληξαν και ήθελε οπωσδήποτε να ξαναβρεθούν. 

- Να, εκεί στην κουζίνα που μπήκε για λίγο, τάχα να βοηθήσει τη μαμά, άρχισε να με ρωτάει με τρόπο τι ξέρουμε για εκείνον. Τι παράδες βγάζει, τι περιουσία έχει, αν μας μίλησε για καμιά γυναίκα που έχει δεσμό και τέτοια. Την είπα που είναι ελεύθερος κι έχει δυο σπίτια, ρώταγε τη μαμά πως είναι αυτό που τον άφησε η θεία του, πόσα δωμάτια, τι πράγματα, τι έπιπλα, τα πάντα σε λέω! Μετά με είπε που θα τόνε καλέσουνε και στο δικό τους το σπίτι, να τον κάνουνε το τραπέζι. Κι όταν η μαμά την ρώτησε για ποιο λόγο, τι την απάντησε λες; Έχει πολλά να πει και με τον αδερφό μου αλλά και μ' εμένα, έχουμε πολλά κοινά! 
- Ώστε έτσι, ε; Τον Ανδρέα μου έβαλε στο μάτι η φαντασμένη; Θα τον μιλήσω την Τρίτη που θα τόνε δω, για τα κασκόλ θα πάμε, ξέρεις...
- Ξέρω, ξέρω! Και τι θα τον πεις μπρε Άννα, άμα σε καλέσουνε να μη πας;

- Ναι! 



Συναντήθηκαν την Τρίτη κι η Άννα του μίλησε ειλικρινά. Εκείνος την καθησύχασε κι ευτυχώς που δεν είδε τη λάμψη που πέρασε από το βλέμμα του. 

Η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα, προέβλεπε πάντα πολλές εξόδους στα μαγαζιά κι έτσι οι συναντήσεις τους πύκνωσαν. Η Γιωργίτσα διέκρινε μια αλλαγή στη συμπεριφορά της κόρης της κι αυτό την έκανε να πιστέψει ότι δεν της ήταν αδιάφορος ο δάσκαλος.
- Μπρε, λες να είχε δίκιο η Τασούλα; Μπας και την αρέσει και την κόρη μου και στολίζεται όλη μέρα; Γι' αυτό δεν τήνε προλαβαίνουμε στα λούσα και τ' αρώματα; Τι να πω, αν είναι για καλό της... Θα διούμε πως θα πάει το πράμα... Απέ την άλλη όμως, σκέπτουμαι και την ανιψιά μου, να διεις που τήνε αρέσει κι εκείνηνα, γι' αυτό ελύσσιαξε να τόνε καλέσουνε στο σπίτι τους... Σιγά μη και την κόφτει η σπουδή του αδερφού της! Θα πάω μια στης Τασούλας να μάθω τι γένεται! 

Η Αφρούλα προβάριζε το πράσινο ταφταδένιο φόρεμα που έραβε για την Καλή Βραδιά. Η μητέρα της καρφίτσωνε το στρίφωμα, όταν χτύπησε η πόρτα. 
- Πω πω πω ομορφιές! Τι ωραίο πράμα είναι αυτό καλέ; Για που ετοιμαζούσαστε και ράβεσαι Αφρούλα μου;

- Αφροδίτη σε είπα να με λες καλέ θεία! Για την Καλή Βραδιά ράβομαι, τόσο κόσμο θα έχουμε καλεσμένο, εσείς έχετε ρούχα;
- Πως, βέβαια έχουμε, οι ξαδερφάδες σου τα ψουνίσανε κιόλας! Εγώ ράβω ένα μπλε ταγέρ, με άσπρη γούνα στο γιακά και θα πάρω κι ένα πουκάμισο με νταντέλες που είχα διει... Την άλλη βδομάδα, θα πάμε κι οι τρεις για παπούτσια και παλτό! Τασούλα, πόσοι θα έρτουνε τελικά;
- Μμμμ... Ίσα με είκοσι νοματαίοι θα ήμαστε... Περιμένω να με απαντήσουνε και οι κουμπάροι μου, αν έρτουν σε μας ή θα πάνε στης αξαδέρφης τους, θα διούμε... Κάτσε να τη βοηθήσω μια να το βγάλει μη τσιμπηθεί και να ψήσω καφεδάκια!
- Τα Χριστούγεννα Τασούλα, ζυγώσανε, διε πως περνάει ο καιρός... Θα έρτουνε και τα κουνιάδια μου κι η πεθερά μου, να πω και την κυρά Μέλπω που θα 'ναι μοναχιά της, να φάμε όλοι μαζί παρέα χρονιάρα ημέρα. Γύρευε πότε θα γυρίσουνε άντρας και γιοί απέ τα ξένα, αμαρτία είναι για! Κανένας άθρωπος μην αξιώνεται να μείσκει μονάχος του... 
- Έτσι είναι Γιωργίτσα μου, οι μέρες αυτές θέλουνε την οικογένεια μαζωμένη... Κι άμα δε γένεται αυτό, κάπου να παγαίνουνε για να νιώσουνε τη ζεστασιά... 
Δε με λες, θα καλέσετε και το δάσκαλο που 'ναι μονάχος του; Άμα είναι, να έρτει και σε μας την Καλή Βραδιά, να μη μείκει σαν το κούτσουρο για! 
Αλήθεια, τόνε είδατε ξανά; Σκεπτούμουνα αυτά που λέγαμε... 

- Όχι, εμείς δεν τόνε είδαμε απέ κείνη τη μέρα. Στο μαγαζί πάει ταχτικά όμως και πίνουνε καφεδάκο με το Λεωνίδα. Είναι το σκολειό κοντά και παγαίνει για τα σχετικά, με το Νέο Χρόνο θα ξεκινήσει για! Τόνε παράγγειλα με τον άντρα μου να κάμει τα Χριστούγεννα μαζί μας, αμά δε θα είναι εδώ, θα πάει στο σπίτι του να κάτσει με τη μαμά του τις μέρες τις καλές τον είπε. Ε, σωστά θα κάμει για! Κατά τις τρεις του Γενάρη θα 'ρτει πάλι... 



Η Αφρούλα πέταξε με δύναμη το κουταλάκι στον τοίχο της κουζίνας, ξαφνιάζοντας τις δυο γυναίκες που συζητούσαν ήρεμα πίνοντας τον καφέ τους. 
- Τι έγινε μπρε κόρη μου, τι σ΄ έπεσε; 
- Τίποτα, εντάξει μαμά! 
Η δυνατή, αγριεμένη φωνή της, τάραξε την ηρεμία του σπιτιού. Έκανε όνειρα για τη μέρα των Χριστουγέννων και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, είχε κανονίσει και την τελευταία λεπτομέρεια της εμφάνισής της για να τον εντυπωσιάσει κι αυτός θα έφευγε... Έπρεπε να δράσει άμεσα λοιπόν! 
- Μαμά, λεφτά θέλω να με δώσεις, να πάω στο μυροπωλείο! Θα αργήσω να ξέρεις, θα περάσω κι από της Ζανέτ να δω τι καπέλα έφερε! 

- Τώρα θα πας μπρε παιδάκι μου; Θα φάμε σε λίγο για! 
- Ναι, τώρα θα πάω, να πάρω λίγο αέρα θέλω! 

Ντύθηκε κομψά κι έφυγε βιαστική χαιρετώντας μαμά και θεία. Το πανέξυπνο μυαλό της, κατέβαζε τη μια ιδέα μετά την άλλη. Αυτό τον άντρα ήθελε να τον κατακτήσει και θα έκανε τα πάντα για να το πετύχει. Τις τόσο καλές του σχέσεις με την οικογένεια της θείας της, τις είδε σαν ένα σκαλοπάτι για να γνωριστούν και να έρθουν πιο κοντά, αλλά θα φρόντιζε με κάποιο τρόπο να τον απομακρύνει και να τον τραβήξει στο δικό τους σπίτι. Οι εορταστικές μέρες ήταν η κατάλληλη ευκαιρία, αλλά δυστυχώς εκείνος είχε άλλα σχέδια κι αυτό την απογοήτευσε πολύ... 
Μπήκε στο μυροπωλείο κι αγόρασε πομάδα αρωματική κι ακριβή κολόνια. Βγαίνοντας, έβαλε άφθονη στα χέρια και τα ρούχα της και πήρε το δρόμο για το σχολείο, που σίγουρα αυτή την ώρα θα έβλεπε τον Ανδρέα. Πέρασε από το σοκάκι που ήταν το μαγαζί του θείου της και κοίταξε με τρόπο, για να βεβαιωθεί ότι εκείνος δεν ήταν μέσα. Άρα, είχε υπολογίσει σωστά την ώρα! 
Κρυμμένη πίσω από το μεγάλο αυτοκίνητο που μετέφερε τρόφιμα στα μπακάλικα, είδε τον Ανδρέα να βγαίνει χαμογελαστός από το σχολείο, χαϊδεύοντας το κεφάλι ενός παιδιού. Έβαλε κι άλλη κολόνια στα χέρια κι εμφανίστηκε μπροστά του την ώρα που εκείνος περνούσε στον απέναντι δρόμο. 
- Ω! Δεσποινίς Αφροδίτη! Τι ευχάριστη σύμπτωση να σας συναντήσω! Είστε καλά; 

Του έδωσε το χέρι της που δεν είχε ακόμα καλά καλά στεγνώσει κι εκείνος το άγγιξε απαλά με τα χείλη του. 
- Μυρίζει υπέροχα! 
- Ε... Ναι, είχα πάει στο μυροπωλείο ξέρετε... Βγήκα για τα ψώνια μου κι εδώ κοντά είναι η καπελού, αλλά η ώρα πέρασε και...
- Ναι, ναι, καταλαβαίνω! Χαρά μου που σας συνάντησα, πως είναι η οικογένειά σας, όλοι καλά;


Περπάτησαν αρκετή ώρα, συζητώντας για το σχολείο, τις σπουδές της, τις μέρες που έρχονταν.
- Λυπάμαι πολύ που δε θα μπορέσω να έρθω, ευχαριστώ πολύ πάντως για την πρόσκληση, Αφροδίτη! Έχουμε γνωριστεί καλά πια, ας μη μιλάμε στον πληθυντικό, ε; Και τώρα θα με συγχωρέσεις, αλλά πρέπει να πάω σε κάποιες δουλίτσες, θα τα πούμε ξανά, μ' αρέσει πολύ η παρέα σου!
Έφυγε βιαστικός προς το μεγάλο δρόμο και μπήκε σ' ένα στενό. Η Αφρούλα τον ακολούθησε, περίεργη για τις δουλίτσες που είχε μεσημεριάτικα. 
Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι της όταν τον είδε να συναντιέται με την Άννα! Την αγκάλιασε και τη φίλησε!

- 'Ωστε έτσι, ε; Τα ξέρει η μαμά σου; Αποκλείεται! Θα τα μάθει τώρα! 

Έφυγε φουριόζα και νευριασμένη για το σπίτι της θείας της. Η Γιωργίτσα με τα μπικουτί στα μαλλιά ανακάτευε τις φακές στον τέντζερη. Κρεμμύδια σχετικά  χοντροκομμένα, δυο φύλλα δάφνη, σκόρδο και μπόλικο λάδι. Ντομάτα δεν έβαζε, έτσι ήταν πιο νόστιμες. 
- Μπρε! Καλώς το μου, που βρέθηκες εδώ Αφρούλα μου; Αχ! Αφροδίτη ήθελα να πω, τι να κάμω, η συνήθεια! 

- Θεία, έχω να σε πω κάτι πολύ σοβαρό! 
- Τι συμβαίνει παιδάκι μου; Με τρομάζεις! Έπαθε κάποιος τίποτις;
- Η Άννα θεία...
- Παναγιά μου! Τι έπαθε το παιδί μου; 
- Καλά είναι στην υγεία της θεία, μην ανησυχείς, τίποτα δεν έπαθε... Άλλα πράματα κάνει και μάλλον δεν τα ξέρεις!

- Τι κάμει το παιδί μου, για πες με!
- Βγαίνει ραντεβού με τον Ανδρέα, το δάσκαλο!
- Τι έκαμε λέει; Ποιος σε τα είπε αυτά τα πράματα Αφρούλα;
- Κανείς δε με τα είπε θεία, τους είδα πριν λίγο με τα ίδια μου τα μάτια! Συναντήθηκαν μπροστά στην παλιά αποθήκη, αυτή που είναι κοντά στο σχολείο.
- Και που βρέθηκες εσύ στην αποθήκη; Μαγαζιά με ρούχα κι αρώματα δεν έχει απέ κει, ξύλα και σίδερα μονάχα! 


Η Αφρούλα κόμπιασε για μια στιγμή, μη ξέροντας τι ν' απαντήσει στη θεία της, που άθελά της την είχε φέρει σε δύσκολη θέση. Κατάλαβε ότι θα μπερδεύονταν τα πράγματα, χώρια που θα έπρεπε να λογοδοτήσει και στη μητέρα της. Προσπάθησε να τα μπαλώσει όπως όπως. 
- Για τα μαγαζιά είχα βγει, μετά το μυροπωλείο θα πήγαινα στην καπελού...

- Πες με για την αξαδέρφη σου και μετά θα με τα πεις κι αυτά! Κομμάτι παράξενα με φαίνουνται... Λέγε!
- Ε... Περνούσα όπως σε είπα κι εκεί που χάζευα τους είδα μαζί...
- Και; Πες με και μη με σκάζεις! 
- Την έπιασε το χέρι και τη φίλησε... Είπα να τρέξω να σε το πω μη και δεν το ήξερες, μητέρα είσαι και πρέπει να γνωρίζεις τι γίνεται...
- Φυσικά και πρέπει να ξέρω! Κι εγώ κι η μαμά σου! Και μη με πεις που δε σε άρεσε ο Αντρέας Αφρούλα, ναι; Και καλά η Άννα, κάτι σα να 'χε καταλάβει η μαμά σου που τήνε καλόβλεπε, στο σπίτι μας μπαίνει, δε θα μας γελάσει και δε θα τήνε εκθέσει! Άμα αγαπιούνται, με την ευχή μου! Με σένανε να διούμε τι γένεται κοκόνα μου! Στάσου μια να βγάλω αυτά απέ το κεφάλι μου και πάμε σπίτι σου να τα βάλουμε κάτω! 

Σοκαρίστηκε η Αφρούλα με την αποκάλυψη, ότι η μητέρα της είχε καταλάβει αυτό που κανείς δεν ήξερε!

-Τι το 'θελα και ήρθα; Το μπελά μου θα βρω τώρα...




16 σχόλια:

  1. Βρε την καημένη την Αφρούλα τι έπαθε!!!! Κρίμα τα αρώματα.... τον έχασε τον ομορφονιό!!!!!! Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα! Πάνε χαράμι τα αρώματα, αλλά πάει και το χαστούκι σύννεφο!

      Καλή εβδομάδα γλυκιά μου χρυσοχέρα!

      Διαγραφή
  2. Αφρούλα μου τι κακό σε βρήκε!!
    Που να το ήξερες να μην πήγαινες στη θεία με τα μπικουτί!
    Μαιρούλα μου άλλο ένα ταξίδι με το μαγικό σου ιδιαίτερο τρόπο!
    Καλή εβδομάδα!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντε... Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη!

      Καλή εβδομάδα Αντιγονάκι μου και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  3. Α..την κουσελού καλά να πάθει και ακόμα χειρότερα της πρέπουν!
    Τι κακία Μαιρούλα μου!!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά για καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κακία βέβαια είναι το κάρφωμα Ζουζούκα μου! Το ξύλο της αρκούδας έφαγε και πολύ το χάρηκα!

      Καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου, φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Μαράκι απο προχθές το διάβασα αλλά τώρα προλαβαινω να σου γράψω οτι περιμένω να μάθω τι θα απογίνει με την Αφρούλα, που πήγε για μαλλι και βγήκε κουρεμένη ένα πράγμα.
    φιλάκια πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το Μαράκι απ' τα ξένα!

      Σε δυο περίπου μερούλες αγάπη μου θα μάθεις!

      Φιλάκια πολλά και στους τρεις σας!!!

      Διαγραφή
  5. Αμε καλά να παθει ..που ήθελε τον δάσκαλο για τα μούτρα της..ακου να παει να το προλαβει μην χάσει!!!!χι..χι... η κακία πλερώνεται γιά!!!
    φιλακια και περιμενουμε να δουμε τι θα γινει... στην τσίτα μας εχεις.. Μαιρουλα....φιλακια αναμονής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα! Σμαραγδένια μου ωραία που τα λες!
      Έρχεται και η συνέχεια αγάπη μου!

      Φιλάκια πολλά, καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  6. Χαχαχαχα απόλαυση η ρεβάνς της ξαδέλφης Μαιρούλα.κι η Αφρουλα, συγγνώμη Αφροδίτη....μπουκάλαααα και κακίστρω!
    Η πένα σου σκίζει!!!!
    Φιλιά πολλά κορίτσι μου,σου χρωστώ το σημερινό μου χαμόγελο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχα! Μπουκάλα η κακίστρω και δαρμένη αλλά κι η Άννα πέρασε πάρα πολλά, τσάμπα τα μαλλιοτραβήγματα!

      Σ΄ευχαριστώ πολύ Χαρουλίτσα μου, μεγάλη χαρά μου έδωσες αφού σ' έκανα να χαμογελάσεις!

      Φιλάκια πολλά και σου χρωστώ την Πιπίνα απ΄το Ζάντε!

      Διαγραφή
  7. 'Ερχομαι συνήθως αργά, σε διαβάζω και απολαμβάνω την γραφή σου. Κι όταν αρχίζουν τα μάτια μου να κλείνουν δεν προλαβαίνω να σου αφήσω σχόλιο! Μου θυμίζεις την θεία μου την Άννα την Σμυρνιά, την μεγάλη αδελφή του μπαμπά μου, που μιλούσε έτσι και μας έλεγε ένα σωρό ιστορίες...
    Μήπως γιόρταζες κι εσύ χθές? άν και όλες οι Μαρίες γιορτάζουμε σε κάθε γιορτή της Παναγιάς μας. Χρόνια μας πολλά Μαιρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριαννάκι μου, το σημαντικό είναι να κοιμάσαι γλυκά και να ξεκουράζεσαι αγάπη μου.
      Ωραίος άνθρωπος θα ήταν η θεία σου η Άννα, θυμάσαι καμιά ιστορία να γράψεις; Πολύ γούστο τις κάνω όταν διηγούνται μιλώντας έτσι!

      Μαρία του Αυγούστου είμαι και δυστυχώς δεν ξέρω πόσες από τις εδώ γνωστές συνονόματες γιόρταζαν προχθές για να ευχηθώ. Αλλά όπως λες, αφού έχουμε το όνομα της Παναγίας μας γιορτάζουμε πάντα μαζί της!

      Χρόνια πολλά και πάλι κορίτσι μου, με υγεία και φώτιση!
      Καλή σου μέρα και πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή