.

.
.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Καλή χρονιά γιαβρί μου!





Η Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, βρήκε τις νοικοκυρές φουριόζες. Όλη την περίοδο πριν τις γιορτές είχαν ξεσηκώσει τα σπίτια τους, που γυάλιζαν κι άστραφταν από πάστρα. Μετά τα Χριστούγεννα αφού ηρεμούσαν λίγες μέρες, με το πατσαβουράκι στο χέρι και το σφουγγαρόπανο περνούσαν πάλι όλα τα δωμάτια για να τα φρεσκάρουν. Ο Νέος Χρόνος έπρεπε να τα βρει όλα πεντακάθαρα! 
Η μεγαλύτερη λάτρα γινόταν στην κουζίνα, που είχε τις δόξες της! Συμπλήρωναν γλυκά του ταψιού, μπακλαβά και σαραγλί και φυσικά η απαραίτητη προετοιμασία για τη Βασιλόπιτα! Κουκουνάρια, αμύγδαλα, βούτυρο, αυγά, μαχλέπι, μαγιά, γάλα, ζάχαρη, αλεύρι, όλα αγορασμένα την τελευταία στιγμή για να είναι φρέσκα και με την επιδεξιότητα της κάθε νοικοκυράς γινόταν μια πίτα φουσκωτή και στολισμένη με πολλών ειδών πλουμίδια. Η κανέλα και το γαρίφαλο έδιναν την απαραίτητη μοσχοβολιά, το Κωνσταντινάτο φλουρί ήταν η έκπληξη πάντα κι έπαιρνε δώρο καλό όποιος το κέρδιζε. Η μεγαλύτερη ευλογία και χαρά όμως ήταν να πέσει στο κομμάτι του σπιτιού ή του νοικοκύρη, σύμβολο ευημερίας και πολλών παράδων όλο το χρόνο. 

- Καμιά φορά, άμα θέλανε να κόψουνε στα εργοστάσια ή σε γραφεία μεγάλα που ητανάνε πολύς ο κόσμος, εψήνανε μικρές πιτούλες για τον καθένα και βάνανε το φλουρί σε μια απέ αυτές. Εκεί να 'βλεπες τι γενούτανε! Φάκελο με παράδες έπαιρνε όποιος το κέρδιζε, ή ωραίο μαλαματικό ακριβό και καλό!
- Πήγατε στη Σουλτάνα την παραμονή;
- Η ώρα δύο κοντά επήγαμε! Μετά, κατά τη μία ητανάνε, ήρτε κι ο κουμπάρος. Θα σε πω και με τοις παράδες τι γένηκε! Κόψαμε την πίτα, εβγήκε ο Γιάννης και ξαναμπήκε με την εικόνα για το ποδαρικό, έσπασε ο πεθερός μου το ρόδι, εφάγαμε πιο νωρίς όρνιθα γιομιστή και μπριζολάκια στο μαγκαλάκι κι αφού τα σπίτια ούλα ητανάνε ανοιχτά, επεράσαμε να ευχηθούμε και σε μερικοί γειτόνοι, μαζί κι ο κουμπάρος που ητανάνε χωρατατζής και τοις ήξευρε ούλοι. Στη Σουλτάνα εγώ ήθελα πολύ να πάω, αμά με λέει που θα παίζουνε οι άντριδοι χαρτιά για το καλό κι εκείνος παράδες για ξόδεμα δεν είχε.
Τσίμα τσίμα τα είχαμε, στο γιατρό έπρεπε να πάω μια πάλι να με διεί που έμπαινα τοις επτά μήνες κι ητανάνε ο καλύτερος της Πόλης, πολλοί παράδες έπαιρνε τη βίζιτα! Πολύ έσκαζα κείνο το βράδυ, είχανε και χορό στήσει και θα παγαίνανε και φίλοι τους πολλοί. Με είχε πει βέβαια η αδερφή μου να παίρναμε και τον κουμπάρο μαζί, επειδής αυτός καθούτανε ίσια με το ξημέρωμα τις μέρες αυτές, δεν τόνε αφήναμε να φύεει.
- Τι να σε κάμω μπρε γυναίκα; Απέ το Σταμάτη να πάρω παράδες δε θέλω για! Ούλοι οι άντριδοι στο τραπέζι κι εγώ θα κάθουμαι σε μια κόχη; Και οι γυναίκες παίζουνε κομμάτι για το καλό, πώς θες να πάμε; Τον στόμα της ν' ανοίξει η αδερφή σου και να γενούμε πάλι άνω κάτω; Να λέει πάλι που δεν έπεσες καλά και στερείσαι και μπίρι μπίρι;
- Γιάννη, δε με λες, το δώρο που σ' έδωκε ο αφεντικός και τα παραπανίσια μεροκάματα που έκαμες, πού τα χάλασες;
- Πού τα χάλασα μπρε γυναίκα, γέννα περιμένουμε και μ' αρωτάς; Υποχρεώσες έχω, δεν έχω;
- Ναι, δε λέω, αμά εκτός μερικά κρέατα, όλα τα άλλα τα έβαλε ο μπαμπάς σου...
- Ωχ κι εσύ τώρα! Σε είπα, παράδες δεν έχω και δε θα πάμε! Άμα έχεις εσύ, φύαμε και τώρα! Αμά αφού ούτε εσύ έχεις, τι μουρμουρίζεις χρονιάρα μέρα που ξημερώνει; Με τη γρίνια θα μπει ο Νέος Χρόνος; Γρουσουζιά μεγάλη είναι, δεν το ξεύρεις μπρε;
'Επιασε το κόλπο του κι η Ανθούλα έπεσε στην παγίδα! Με χαμογελάκια και νάζια έβγαλε κάμποσους παράδες και τους έδωσε στον παμπόνηρο άντρα της, που αν και είχε κάποια χρήματα κρυμμένα έκανε το κορόιδο!
- Α! Και τι σου είπε;
- Τι με είπε... Άτιμο γυναικάκι και ψευταρούδικο που είμαι! Χα χα χα χα! Ξεύρεις τι είχε κάμει; Άμα είδε το καπέλο και το γιακά, τα γούνινα που επήρα κρυφά, επέρασε απέ το μαγαζί, το έγραφε απάνου στο κουτί κι ήθελε να μάθει πόσοι παράδες έκαμναν! Και τον λέει το μαγαζάτορα που θέλω να πάρω τη γυναίκα μου και γάντια τα ίδια και πόσο έχουνε και τέτοια και που ήρτανε εδώ με την αδερφή της και ψούνισε και που είναι εγκυμονούσα... Με θυμήθηκε εκείνος, λόγω που είχα περάσει κάμποσες φορές κι είχα αρωτήξει το ποσόν και σκεπτούμουνα και το χρώμα. Κι εκεί απάνου τον είπε το Γιάννη λόγο το λόγο που δεν ήμουνα με άλληνε μαζί, αμά μοναχιά μου! Ο πονηρός, δε με είπε τίποτις, κιχ δεν έβγαλε, τα κατάλαβε όλα όμως! Χα χα χα χα! 



Φορτωμένη χρυσαφικά και ντυμένη στα κόκκινα η Σουλτάνα, χόρευε με νάζι στη μέση της σάλας τσιφτετέλι. Οι καλεσμένοι χτυπούσαν παλαμάκια κι ο Γιώργος γέμιζε τα ποτήρια καμαρώνοντας τη γυναίκα του. Πολλές κυρίες φουσκωμένες από το πολύ φαγητό, απολάμβαναν τον καφέ και το τσάι τους. Η μουσική και το κέφι ακουγόταν ως τον κάτω μαχαλά.
- Μπρε Άνθω, απέ της αδερφής σου είναι το νταβατούρι; Σάμπως ακούω και τη φωνή της!
- Χα χα χα! Αυτή είναι για! Τη Μπουρνοβαλιά τραγουδάει που πολύ την αρέσει! Να διείς που θα το χορεύει κιόλας! Πιο γλήγορα μπρε Γιάννη περπάτα! Διε τον κουμπάρο που τρέχει μη χάσει το θέαμα! Χα χα χα!
Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη και το ζευγάρι πέρασε στη σάλα ενώ το τραγούδι τελείωνε. Η Σουλτάνα είχε γυρισμένη την πλάτη στην πόρτα, ενώ οι γοφοί της λικνίζονταν αργά στο ρυθμό της μουσικής.
- Άιντε... Διε κούνημα η αδερφή σου! Μπρε την άτιμη, σε όλα μέσα είναι! Τώρα μας είδανε οι άλλοι!
- Ω! Πώς είστε, καλά; Καλή χρονιά, αργήσαμε κομμάτι! 
Οι αδελφές της Ανθούλας και οι γαμπροί τους χαιρέτισαν εγκάρδια. Ο πατέρας τους ήταν στην κουζίνα κι έπινε κρυφά.
- Απτάλικο για το Γιώργο μου και τον Παύλο! Πίνω και μεθώ να βάλεις μπρε, να καμαρώσω το μπέη μου! Α! Μπρε μπρε μπρε ήρτανε! Καλώς ορίσατε, καλή χρονιά Γιάννη!
- Με χαλαρό το χέρι ευχήθηκε στο γαμπρό της, πιο εγκάρδια στον κουμπάρο, ενώ έσφιξε στην αγκαλιά της και φίλησε την Ανθούλα.
- Καλή χρονιά γιαβρί μου! Με το καλό να λευτερωθείς και να 'σαι γερή σαν το σίδερο πάντα! Σ' έχω και την πίτα σου κρατημένη, αμά πρώτα ένα μεζέ να πάρεις!
Ελάτε, γαμπρέ, κουμπάρε, περάστε στο τραπέζι, απόψε τρώμε όλη τη νύχτα και πίνουμε! Γιωργάκη μου πιάσε ποτήρια απέ το μπουφέ!
- Φαγωμένοι είμαστε, πολλά πράματα εψήσαμε στο σπίτι, αμά είπαμε έτσι να έρτουμε μια να σας ευχηθούμε για το καλό του χρόνου...
- Δεν είπα που είσαστε νηστικοί και καλά εκάματε και ήρτατε! Άμα δε θες να φας δε σε ζορίζω κι ας είναι το πρέπον αυτό, έστω και μια βούκα για το καλό! Η Ανθούλα όμως που είναι έγκυος πρέπει να πάρει κάτι! Έλα τζιέρι μου, φάε εσύ και πιε κι ένα κρασάκι για το καλό! Κόπιασε κι εσύ κουμπάρε που δεν είσαι ακατάδεχτος, έλα, έλα! Σκύψε να σε πω μπρε Άνθω! Δε με λες, καλόφαες απόψε για τα κάμανε τσιγκούνικα εκεί; Να πάρεις απέ όλα, ακούς; Το χρόνο μια φορά είναι η Καλή Βραδιά και χορτάτη πρέπει να 'σαι!
- Πολύ καλά έφαγα Σουλτάνα μου! Κομματάκι μπουρέκι θα πάρω μόνο, φουσκωμένη είμαι! Δε με λες, αυτή η κοπέλα με το πράσινο το ωραίο, ποια είναι;
- Αχού κι εσύ! Η Σωσώ είναι μπρε, αυτή που θέλει τον κουμπάρο σας!
- Μπα! Τι με λες καλέ Σουλτάνα; Κι εσύ πως και τήνε κάλεσες;
- Μπρε συ, τη Σωσώ δεν ξεύρεις, που 'χει τη μάνα τη χαρτού, που μένει τρία σπίτια πέρα απ' της Γιωργίτσας;
- Χριστός και Παναγία! Καλέ Σουλτάνα, αυτή άλλαξε, δε γνωρίζεται για! Έκαμε και το μαλλί ξανθό, πήρε και κιλά κι άλλαξε το μούτρο της! Για πες με!
- Κόλλησε τη Φωτεινή απέ δίπλα, άμα έμαθε που μπορεί να ερχούσαστε με το Σταμάτη... 
- Κι εδώ πως βρέθηκε;
- Κάτσε να κάμω τα όπα στο Γιώργο μου και θα σε πω! Διε το λεβέντη μου πως χορεύει!

Η Σωσώ, ήταν γειτόνισσα της Φωτεινής, της αδερφής τους. Μεγαλοκοπέλα, όχι ιδιαίτερα όμορφη, αλλά παμπόνηρη και πολύ ξύπνια και καταφερτζού.
Όταν η αδερφή τους ετοίμαζε τα νυφικά ασπρόρουχα, πάνω στη φούρια των ημερών, έστειλαν τον κουμπάρο τους που είχε αυτοκίνητο για να τα πάρει, να μη τα φορτωθούν οι γυναίκες. Η Φωτεινή ευγενέστατη τον κάλεσε να πάρει ένα καφεδάκι και γλυκό κουταλιού για τον κόπο του. Η Σωσώ που είδε πίσω απ' την κουρτίνα τον ομορφάντρα να μπαίνει, έπιασε απ' το μπαούλο ένα ζευγάρι μαξιλαροθήκες λευκές κι αφού φόρεσε το καλό της φουστάνι, τις πήγε στης Φωτεινής τάχα να τις κεντίσει. Στρογγυλοκάθισε, έγιναν οι συστάσεις και τον κοιτούσε με ύφος λιγωμένο.
- Δε με λες μπρε Φωτεινή, πότε θα έρτει πάλι ο Σταμάτης; Πολύ καλός κύριος είναι, θαρρώ που με καλοκοίταζε... Μπρε, λες να είναι το τυχερό μου τούτος δω;
- Καλέ Σωσώ, πότε γένηκαν αυτά και χαμπάρι δεν επήρα; Για να έρτει πάλι δεν το βλέπω, αμά θα μιλήσω τις αδερφάδες μου να διούμε!
Με τη φούρια του γάμου και τη δουλειά, ξεχάστηκε η Φωτεινή και δεν το συζήτησε. Αρρώστησε κι ο άντρας της με γρίπη, κόλλησαν και οι μικρές κι έτρεχε και δεν έφτανε... Ίσα ίσα κατάφεραν να παρευρεθούν στην εκκλησία όταν έπεσε ο υψηλός πυρετός.
Η Σωσώ φοβήθηκε το μικρόβιο και δεν πήγε καθόλου στο σπίτι της. Έβαλε τη μάνα της να της ρίξει τα χαρτιά κι αναθάρρησε. Εμπόδια έβλεπε, αλλά θα πετύχαινε το σκοπό της τελικά και θα γινόταν δικός της ο λεβέντης Σταμάτης. Για να τα καταφέρει όμως, έπρεπε να μπουν τα μεγάλα μέσα!





                                        








20 σχόλια:

  1. Μαιρούλα μου τα μεγάλα μέσα γιαβρί μου τι είναι;
    Αχ, μπρε ασίζα πόσα ξέυρεις!

    Θα με βαθμολογήσεις για την ταχεία μάθηση της γλώσσας;
    Απολαυστικό το Πρωτοχρονιάτικο γλέντι!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιγονάκι μου, τα μεγάλα μέσα θα τα μάθεις στην επόμενη ανάρτηση!

      Να σε βαθμολογήσω...χμμμμμμμμμ...
      Αρσίζα = Ξετσίπωτη - Πρόστυχη
      Τι βαθμό να σου βάλω τώρα μπρε τζιέρι μου;
      Ε? ΕΕΕΕΕΕ?? ΕΕΕΕΕΕΕΕΕ??? Χαχαχαχαααααχαχαχαχαχα!!!

      Χαίρομαι που σου άρεσε αγάπη μου!

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  2. Καλή και ευλογημένη χρονιά...Αχ!η ζωή στην Πόλη...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευλογημένη, με υγεία και φώτιση Μαράκι μου!

      Ήταν ωραία η ζωή εκεί, αναπολούσαν τα τότε χρόνια με τα μπερκέτια και τα έθιμά τους και σε ταξίδευαν...

      Καλό βράδυ, την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  3. Μαιρούλα μου να σου ευχηθώ καλή κι ευτυχισμένη χρονιά!
    Κάθε χαρά και ευτυχία στο σπιτικό σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία και χαρά Ελενάκι μου όμορφο!
    Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή χρονιά κι σ'εσένα,γιαβρί μου,γεμάτη με μαγευτικές ιστορίες!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή χρονιά Τριανταφυλλένια μου!
      Να είσαι γερή, δυνατή και δημιουργική!

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  6. Καλή χρονιά Μαιρούλα μου !!!!Γεμάτο το σπιτικό σου από όσα σε κάνουν ευτυχισμένη!!!
    Θα ξανάρθω πολύ αργά το βράδυ να απολαύσω τις τελευταίες σου αναρτήσεις!!!!Δεν τις χαλαλίζω μεταξύ λάτρας και σιδερώματος!!!Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή χρονιά Χρυσάνθη μου, με υγεία κι ευλογία!

      Λάτρα και σιδέρωμα ε; Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά που λέει η παροιμία! Αν και είμαι απόλυτα σίγουρη ότι ακόμα και στις πιο ζόρικες δουλίτσες, δεν χάνεις τίποτα από τη φινέτσα και τη γοητεία σου!

      Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή!!!

      Διαγραφή
  7. Καλή χρονιά!!!Προσέχω τον βραδινό ύπνο της Αλκηστης,και απολαμβάνω την ιστορία σου τι καλύτερο θα περίμενα; τίποτα είμαι ευχαριστημένη και με τα δύο πάρα πολύ να'σαι γερή και χαρούμενη και έτοιμη για την την συνέχεια.... Φιλάκια πολλά και μία αγκαλιά ζεστή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή χρονιά με υγεία Εφούλα μου!
      Τι όμορφη εικόνα...Το αγγελούδι σας να κοιμάται κι εσύ σαν το μεγαλύτερό της φύλακα άγγελο να το προσέχεις και να διαβάζεις...

      Σ΄ευχαριστώ πολύ που γέμισες την ψυχή μου με τα τόσο γλυκά λόγια σου!

      Καλή Κυριακή, απολαμβάνω ήδη τη ζεστή αγκαλίτσα που μου άνοιξες!

      Φιλάκια πολλά και στις δυο σας!

      Διαγραφή
  8. Λες να καναμε τα ιδια βρε Μαιρούλα μου αν ζούαμε τοτε εκει και εμείς;...παντως το γλεντι εδωσε και πήρε με τον χορό της Σουλτανας.. καλοπερνούσανε και τότενες....χι..χι.. καλή χρονια ..και σε σενα Μαιρούλα..με όλα τα αγαθα...του Θεού..να ειναι...φιλιά...πολλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες Ρουλίτσα μου; Μας φαντάζεσαι; Χαχαχαχαχαχα!
      Μια χαρά περνούσαν, φαγητό και γλέντι πάντα σε όλες τις γιορτές!

      Καλή χρονιά, υγεία και χαρές σε σένα και την οικογένειά σου!

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  9. Καλή Χρονιά και σε σένα γιαβρί μου! Όμορφη σαν το blog σου και σαν τις ιστορίες σου, σαν παραμύθι! Προσπαθώ να βρώ την πρώτη ανάρτηση να πιάσω την ιστορία απ' την αρχή αλλά μάταια! Πάντως τα αποσπάσματα με παραπέμπουν στα ελληνικά αρχοντικά στην Κωνσταντινούπολη, οι Πολίτισσες πιστεύω ότι ήταν πανέξυπνες γυναίκες, τρυφερές αλλά και καπάτσες και κυρίως καλοπερνούσαν χαλαρά και όμορφα. Αλλά και λάθος να κάνω, δε βαριέσαι, οι ιστορίες σου έτσι κι' αλλιώς είναι απολαυστικές.Θέλω μόνο να βρω χρόνο να τις απολαύσω σαν ένα καλό βιβλίο. Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή Χρονιά με υγεία Αρετούλα μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λογάκια!
      Λινκ δεν ξέρω να βάλω, οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες, αλλά προσπάθησε μήπως έτσι καταφέρεις να το πιάσεις απ' την αρχή:
      http://aiwniagynaika.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html

      Ό,τι λες για τις Πολίτισσες ισχύει, αγαπούσαν την καλοπέραση και ήταν πολύ άξιες γυναίκες, όπως όλες οι Μικρασιάτισσες. Καθόλου λάθος δεν κάνεις! Είναι σπουδαίο να ξέρεις να ζεις με όσα μέσα διαθέτεις.

      Φιλάκια πολλά, καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  10. Τι όμορφα που μας μεταφέρεις σ'εκείνα τα καλά χρόνια!
    Γιόμιζαν μυρωδιές και μεζέδες όλοι οι μαχαλάδες,τώρα μια καπνιά σε πνίγει παντού!

    Φιλιά θαλασσινά Μαιρούλα μου!

    Υ/Γ.Μου είχες ζητήσει μειλ έψαχνα να βρώ το δικό σου μα δεν το βρήκα το δικό μου είναι elegorg@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Ζουζούκα μου!
      Η αρχοντιά, η θέληση και το μεράκι τους, δεν τις εγκατέλειψαν, καμία σχέση με την καπνιά που μας πνίγει όπως πολύ σωστά λες...

      Φιλάκια πολλά κι από μένα!

      (Σου έρχεται, σου έρχεται!!!!)

      Διαγραφή
  11. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, εύχομαι, με Υγεία, Αγάπη και Δημιουργικότητα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή Χρονιά Φωτεινούλα μου!
      Υγεία και χαρά, ό,τι επιθυμείς!

      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή