.

.
.

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Καό Θανασούλα, έλα στα συγκαλά σου!




- Εμείς, δεν ψωνίζουμε κρέατα από τους χασάπηδες της γειτονιάς, ούτε παίρνουμε αυγά από όπου να ΄ναι, δεν έχω μάθει έτσι! Πάμε μακριά έξω απ' την Αθήνα, σε άνθρωπο δικό μας, που μεγαλώνει αρνιά, μοσχάρια, γουρουνάκια και κότες ειδικά για μας! Τα σφάζει όποτε θέλουμε και πάει ο άντρας μου και τα παίρνει, αν δε βαριέμαι πάω μαζί κι εγώ για περίπατο στον καθαρό αέρα. Μα να δείτε διαφορά που έχουν με τα άλλα κρέατα, τι να σας πω! 
Κοιτούσε η γειτόνισσα σαν αποβλακωμένη την Αθανασία και σκεφτόταν πόσα λεφτά θα ξόδευαν για το κρέας τους. Αφού τα μεγάλωναν ειδικά γι' αυτούς, άρα τα έπαιρναν ολόκληρα! Ένα αρνί της φαινόταν λογικό, μια δυο κότες επίσης, αλλά ολόκληρο μοσχάρι και γουρούνι; Ποιο ψυγείο τα χωρούσε; Δεν άντεξε και τη ρώτησε.
- Το κόβει για βραστό, φιλέτα, κιμά και το γουρουνάκι επίσης σε μπριζόλες και κομμάτια για φούρνο ή κατσαρόλα. Μικρά και τρυφερά είναι, του γάλακτος, όχι τίποτα γουρούνες και βόδια! 'Επειτα εγώ μοιράζω κιόλας σε δικούς μου που έχουνε μικρά παιδάκια, για να μη τα ταΐζουν τα παλιοκρέατα και τα αυγά από το φούρνο και το μπακάλη! Μέχρι και στην Αμαλία του Καραμανλή δίνω και να δεις τι χαρά κάνει που είναι τόσο φρέσκα! Με τόσες υποχρεώσεις που έχουνε γίνεται να τρέχουνε στις εξοχές για τα κρεατικά τους; Έχουνε τους ανθρώπους τους που πάνε και τους ψωνίζουν βέβαια, αλλά μου λέει Αθανασούλα μου σαν το κρέας το δικό σου δεν βρίσκω πουθενά! Την άλλη βδομάδα που θα πάμε στην εξοχή, θα της πάω ένα καλάθι αυγά και μπόλικο φρέσκο κρέας να έχει να φχαριστιέται! 
Και ψαράδες δικούς μας έχουμε, που ανοίγονται μακριά και πιάνουν τα καλύτερα. Από το νησί, μας τα στέλνουνε με το πρώτο καράβι!
Όσο έβλεπε τη γυναίκα να κρέμεται από τα χείλη της, τόσο πιο πολλά έλεγε. Στο τέλος της έδωσε το πετσετάκι που το ξετύλιξε σχεδόν ευλαβικά, γιατί τάχα της είχε δωρίσει η γυναίκα ενός άλλου μεγάλου πολιτικού, όταν την είχε καλέσει στη βίλα της για τσάι...
- Αν και είναι μεγάλης αξίας, σας το δίνω για να με θυμάστε κυρία μου και να καμαρώνετε που είναι από τέτοιο σπίτι φερμένο! 

Στα Καμμένα Βούρλα πήγαν τελικά για λίγες μέρες. Δεν συμβιβάστηκε όταν ο Μάνθος της είπε να μείνουν σε μια ωραία αλλά οικονομική πανσιόν που βρήκαν, ήθελε στο ακριβό ξενοδοχείο. Εκεί άρχισε τις τρέλες με τα φιλοδωρήματα, που ήταν παραπάνω απ' όσα έδιναν οι άλλες κυρίες. Σκορπούσε τα λεφτά για να κάνει την πλούσια μεγαλοκυρία και να τρέχουν όλοι πίσω της κι ο Μάνθος αγανάχτησε που άδειαζε η τσέπη του. Δεν την προλάβαινε ο καημένος και ντρεπόταν κιόλας επειδή τον είχε παρουσιάσει ως πλοιοκτήτη.
- Όλοι εδώ είναι μεγάλοι και τρανοί, είδες τι γίνεται! Εμείς ήρθαμε για να είμαστε οι φτωχούληδες; Σου αξίζει να περάσεις καλά Μάνθο μου, σάμπως και θα μείνεις για καιρό ακόμα μαζί μου; Ουρανό και θάλασσα θα βλέπεις, να φύγεις με ωραίες αναμνήσεις! Μη μιλάς, σουτ που θα γκρινιάξεις πάλι! Λεφτά να πάρεις από την τράπεζα, γι' αυτό τα έχουμε, να περνάμε καλά!
Είδε κι έπαθε ο έρμος μέχρι να φύγουν αφού ξέμεινε εντελώς και πήραν το δρόμο της επιστροφής. Η Αθανασία ήταν ευτυχισμένη, όχι τόσο επειδή πήγε εκεί που ήθελε και πέρασε καλά, αλλά γιατί ήταν πάνω απ' όλους! Ήταν τόπος παραθερισμού για κοσμικούς πολύ της μόδας τότε.
- Να σκάσουνε οι μπαρμπάδες σου κι όλη η γειτονιά!
- Βρε γυναίκα, πριν την ώρα μου θα μπαρκάρω τελικά...
- Αυτή είναι η δουλειά σου! Μια ζωή στα καράβια, τώρα το σκέφτεσαι που θα φύγεις; Κι εσύ το ήξερες κι εγώ το ήξερα. Αφήνεις πίσω σου γυναίκα τίμια και μη σε νοιάζει τίποτα!

Έφτιαχνε τις βαλίτσες του όταν ένιωσε ξανά ζαλάδα και το στομάχι της ν' ανακατεύεται. Μια βδομάδα η ίδια αδιαθεσία.
- Μάνθο μου, το πρωί θα πάω σε γιατρό, γυναικολόγο. Να δεις που είμαι σ' ενδιαφέρουσα και θα σε κάνω μπαμπά!
Τρελάθηκε από τη χαρά του! Ξέχασε και τα αλόγιστα έξοδά της και όλα όσα τον είχαν εκνευρίσει. Αλλά ήθελε τόσο πολύ να είναι μαζί της...
Τώρα είναι που πρέπει να έχουμε λεφτά πολλά για μένα και το παιδί! Γιατροί, εξετάσεις, γέννα, μωρουδιακά... Ο καιρός περνάει γρήγορα άντρα μου. Μέχρι να γεννήσω θα έχεις έρθει!
Γέμισε τα ντουλάπια και το ψυγείο για να έχει τα πάντα και να τρώει καλά. Ειδοποίησε και τη μάνα της να ετοιμαστεί σε λίγο καιρό για την Αθήνα, να μείνει μαζί της. Εγκυμονούσα και μόνη στο σπίτι δεν γίνεται κι εκείνος έπρεπε να φύγει ήσυχος.
Η μητέρα του χάρηκε με το καλό νέο, ή έτσι έδειξε τουλάχιστον. Τα μαντάτα για τα καμώματα της νύφης είχαν φτάσει με γράμμα πολυσέλιδο από το θείο.
- Θα τόνε φάει, μαύρη ώρα που τήνε πήρε! Μα να μας κάμει τέτοιο ρεζιλίκι στα σόγια μας μέσα; Τι πράματα είναι αυτά, τι γλώσσα κακιά έχει; Ήκαψε την καρδιά μου η φανταγμένη που περνιέται για βασίλισσα τρομάρα τση! Μαντίλι να κλάψει δε θα μείνει στο παιδάτσι μου, φράγκο δε θα του αφήκει... Αχ! αυτά περίμενα εγώ από τη νύφη μου; Τέτοιο λεβέντη που τόνε ζήλευε όλο το νησί και να πέσει σε δαύτη; Τώρα με το μωρό θα τόνε δέσει για τα καλά κι άντε να γλυτώσει... Μα στα καλά τση δεν είναι κι αυτή η μάνα τση τι κάμει να τήνε μαζέψει;
Η κυρά - Ρήνη τραβούσε τα μαλλιά της όταν της τα πρόλαβε πολύ θυμωμένη η προξενήτρα.
- Τι να πω δεν ξέρω... Στου αντρός της τα σόγια τέτοια πράματα έκαμε η κόρη μου; Μούτρα δεν έχω να δω τα συμπεθεριά... 
- Ρήνη, μεγάλο λόγο θα πω και μη με παρεξηγάς, αμά μετάνιωσα, πολύ μετάνιωσα που έκαμα τα προξενιά. Η Μαριγούλα καταριέται την ώρα και τη στιγμή κι όλο ζάλη έχει, το γράμμα το διάβασα η ίδια που δεν είχε κουράγια εκείνη... Τώρα να δούμε τι θα κάμουμε που είναι κι έγκυος. Μαζί θα μένετε, πες της κάνα λόγο μπας και τα σιάξουμε τα πράματα, αμαρτία είναι τέτοιο παιδί και τόσο καλή οικογένεια...

Οι εντολές της κόρης, ήταν νόμος απαράβατος αν ήθελε να πάει η μάνα της στην Αθήνα. Έπρεπε να ψωνίσει ρούχα καλά και παπούτσια τριζάτα, να λύσει τον κότσο που είχε μια ζωή και να κάνει τα μαλλιά της μπούκλες για τη δει η γειτονιά σαν κυρία καθώς πρέπει κι όχι σα γυναικούλα του νησιού.
Καλοχτενίστηκε η μάνα με τα μαλλιά της ψηλά, να κουρευτεί και να βγει με μπούκλες δεν υπήρχε περίπτωση, φόρεσε κι ένα φουστανάκι της προκοπής κι αφού φορτώθηκε καλούδια από τα χωράφια τους έφτασε στο σπίτι της κόρης και του γαμπρού της με χαρά. Αντί για καλωσόρισμα, την κοίταξε με μισό μάτι και την πήρε από τα μούτρα...
- Σου είπα να έρθεις ωραία σαν την αρχόντισσα κι εσύ δε μου έδωσες σημασία! Πώς θα σε συστήσω στους κύκλους μου, δεν είναι το χωριό εδώ! Να ψωνίσεις ρούχα αλλιώτικα πρέπει! 
- Καλά μου τα λέγανε που κάμεις πράματα παλαβά και κοντεύεις να τους πεθάνεις τους αθρώπους! Του κόσμου τσι προσβολές έτσι δα; Καό* Θανασούλα, έλα στα συγκαλά σου! 
- Μη με λες Θανασούλα, Αθανασία με ξέρουνε όλοι κι άμα πάω σ' άλλο σπίτι θα βρω άλλο, ένα αριστοκρατικό όνομα! Και μη μου λες τα λόγια της πεθεράς μου και του βρομόσογού του γιατί δεν κάνει να συγχύζομαι και πάθει το μωρό! Από τη ζήλια τους τα λένε που δε μπορούνε να με φτάσουνε ούτε στο νυχάκι μου! Εδώ πέρα όλοι με έχουνε σε μεγάλη εκτίμηση και κάμω παρέα με αριστοκράτες, όχι το θείο του, τη γυναίκα του και τα παλιόπαιδά τους που βρωμάνε τσίκνες και κουζινίλες! Η κόρη σου είναι μεγάλη και τρανή στην Αθήνα και φυσάνε όλοι για να περάσει, έτσι να τους πεις!

Καθόλου δεν άφηνε τη μάνα της να βγει. Η καημένη η γυναίκα, δεν είχε ιδέα για τα ψέματα της κόρης της στη γειτονιά. Σύζυγος εφοπλιστού που ζει τον περισσότερο καιρό στο εξωτερικό και κυκλοφορεί σε κοσμικά σαλόνια, δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει πιστευτό ούτε από την πιο αφελή γυναικούλα. Η δαιμόνια κόρη της όμως, βρήκε τη λύση! Αφού την πάστωσε με πούδρα Πομπέϊα και κοκκινάδι στα χείλη και τα μάγουλα και πήρε όψη κάπως αλλιώτικη η καλοκάγαθη γυναίκα που δεν τολμούσε να κοιταχτεί στον καθρέφτη από ντροπή, την έβγαλε για λίγο στο παράθυρο να τη δουν οι γειτόνισσες. Για την αυλή, ούτε συζήτηση ακόμα...
Βγήκε η Αθανασία καμαρωτή τάχα για ψώνια. Έβαλε όλα της τα λεφτά στο πορτοφολάκι, όχι βέβαια για να τα ξοδέψει αλλά για να κάνει εντύπωση ανοίγοντάς το. Στα γειτονικά μαγαζιά είχαν βγει οι νοικοκυρές με τα κέρματα να κουδουνίζουν στις τσέπες, για να στήσουν το τσουκάλι της ημέρας. Κουνουπίδια, φασολάκια, χόρτα, καρότα, κρεμμύδια, πατάτες, σκόρδα, ντομάτες, καμιά σακούλα με όσπρια ή ρυζάκι, τίποτα παραπάνω δεν έβλεπες στα διχτάκια τους.
- Καλημέρα, καλώς την! 
- Καλημέρα σας κυρίες μου! Λίγο μαϊντανό θέλω να πάρω για τα μπιφτέκια που θα ψήσω, ξέχασε να μου φέρει ο άνθρωπος από το περιβόλι που αγοράζω.
-  Έχετε και μουσαφίρισσα στο σπίτι, ε;
- Ναι, ναι. Μεγάλη ταραχή πήραμε εγώ και οι γονείς μου! Ξέρετε, παραλίγο να σκοτώσουνε τη μητέρα μου κάτι ληστές για να της πάρουν τα χρυσαφικά και την τσάντα! Και της το έχω πει τόσες φορές, να μη βγαίνει μόνη της έξω και την κλέψουν με όλα αυτά που φοράει, αλλά δε με άκουγε! Και να τώρα, μέχρι και τα ρούχα της έσκισαν, καλά που τους τα έδωσε μόνη της τα βαριά τα χρυσά και δεν την σκότωσαν! Ήρθε από το εξωτερικό για να μείνει μαζί μου που είμαι σε ενδιαφέρουσα και τι τη βρήκε! Την έντυσα κι εγώ με κάτι απλά ρούχα και της είπα να φέρνεται σαν φτωχούλα για να μη ξαναπάθει τα ίδια! Έξω είναι αλλιώς, όχι όπως εδώ που δε μπορείς να βγεις όπως θέλεις κι ορμάνε να σε γδάρουνε οι κλέφτες...
Ανοίγει το πορτοφόλι που είχε κάμποσα χιλιάρικα μέσα και τα έβγαλε με άνεση για να δώσει το κέρμα που κόστιζε ο μαϊντανός. Οι γειτόνισσες τη συμβούλεψαν να μην κρατάει τόσα πολλά λεφτά πάνω της και πάθει ό,τι και η μητέρα της.
- Ναι, δίκιο έχετε βέβαια, αλλά τι να κάνω που έχω συνηθίσει στα πολλά λεφτά; Καλή όρεξη κυρίες μου! 

Σε μισή ώρα χτύπησε τις πόρτες τους και φίλεψε τις δυο γυναίκες λίγες ντομάτες κι αβγά φρέσκα από τους "δικούς της" ανθρώπους όπως έλεγε. Τυλιγμένο σε λεπτό χασαπόχαρτο είχε κι από μια χούφτα κιμά, έτσι για να ψήσουν κι ένα μπιφτεκάκι με το μεσημεριανό τους και να δούνε πόσο φρέσκος ήταν...





Καό - Λέξη σαν το βρε ή καλέ πριν το όνομα κάποιου, που χρησιμοποιούσαν οι Σαντορινιοί.  











18 σχόλια:

  1. Τα τριζάτα παπούτσια τι μου θύμισαν!!
    Και η τρέλα της μεγαλομανίας της που θα τον φτάσει τον έρμο που θαλασσοπνίγεται;

    Είσαι απίστευτη!
    Τα πρόλαβα όλα να τα διαβάσω γιατί είχα ..καθηστερήσει. Το ευχαριστήθηκα περισσότερο σαν βιβλίο!
    Ε, να δούμε πότε θα πάρεις την απόφαση!
    Το θέλουμε!
    Προστακτικά και επιτακτικά το λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να σου θύμισαν άραγε Αντιγονάκι μου...
      Ο έρμος ο ναύτης θαλασσοπνιγόταν κι εκείνη οργίαζε με τα μεγαλεία της...

      Δεν παίρνω τέτοιες αποφάσεις αγάπη μου, προτιμώ να καμαρώνω εσένα και τους άλλους φίλους που...εκδίδεστε...χα χα χα!
      Διάβαζέ τα μαζεμένα σαν βιβλίο το λες και μόνη σου καρδιά μου!
      Προστακτικά κι επιτακτικά σου στέλνω πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. ωραία!!!!μαζεμένα τρία βρήκα!!!! τα απόλαυσα πίνοντας τον καφέ μου!!!! Καλά ξέρεις πόσες τέτοιες τριγυρίζουν ακόμα;
    Κανόνισε μέχρι να ξανά έρθω στο σπίτι αλλα τρία θέλω!!!!

    και να ακούς την μαντάμ από πάνω κάτι ξέρει!!!

    φιλια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου αγαπημένο, χαίρομαι τόσο πολύ που σ' έκανα έστω και λίγο να ξεχαστείς...
      Τριγυρίζουν πολλές και πολλοί και πάντα θα υπάρχουν φαντασμένοι, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο...
      Θα κανονίσω για σένα και μόνο, στο υπόσχομαι κοριτσάρα μου!

      Την ακούω τη μαντάμ γενικά, δε νομίζω να έχει παράπονα από μένα...χι χι χι!!!

      Καλή δύναμη, φιλάκια πολλά κι αγκαλιά μεγάλη!

      Διαγραφή
  3. E'ρε γέλια!!!!Την Σουσού την άφησε πίσωωωωω!! διασκέδασα με το ψέμα της , ξαναδιάβασα από την αρχή όλη τη ιστορία!!(έχω χρόνο αφθονο- βρίσκομαι θεσ/νικη για λίγο) και απόλαυσα το στόρι όσο δεν γίνεται!!!Νάσαι καλά και ΜΗΝ ΑΡΓΕΊΣ !!!!φιλάκια και καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εφούλα μου από ψέματα άλλο τίποτα! Όταν έδειχνε τη Σουσού, χρόνια αργότερα βέβαια, δεν σήκωνε ούτε το τηλέφωνο, είχε βρει το ταίρι της!

      Χαίρομαι πολύ που ξεκουράζεσαι και σ΄ευχαριστώ γλυκιά μου! Θα προσπαθήσω να το τρέξω και να μην αργώ, είναι και πολλά τα καμώματά της! χα χα χα!

      Πολλές ευχές κι από δω για την κουκλίτσα σας, να τη χαίρεστε με υγεία και χαρά!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  4. Κάθε φορά απολαμβάνω και πιο πολύ την ιστορία σου, άσε που περιμένω πως και πως την συνέχεια, να δω που θα καταλήξει!!
    Μαιρούλα θα συμφωνήσω κι εγώ με τις προλαλήσασες, νομίζω πρέπει να πάρεις την απόφαση, έχεις φοβερό ταλέντο!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι - γατάκι - σκιουράκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ!
      Κόψε κάτι παιδί μου, άκου φοβερό ταλέντο! χαχαχαχα!
      Μια χαρά δεν τα λέμε κι από δω και συζητάμε τα τερτίπια των Αιώνιων Γυναικών; Έτσι θα τους λες...χιχιχιχιιιι!

      Πολλά φιλάκια όμορφο πλασματάκι!

      Διαγραφή
  5. Εσύ παιδί μου τον πέρασες τον Ψαθά. Η Θανασούλα ξεπέρασε την Μαντάμ Σουσού. Απολαμβάνω την ιστορία, και γελάω μόνη μου. Μαράκι αντε βγάλε κανένα βιβλίο, βαρέθηκα να διαβάζω απο κομπιούτερ, θέλει χαρτί το χέρι μου και το μάτι μου, μην σου πω και η μύτη μου.
    φιλάκια αγαπημένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, αν κι εσύ τη γνώριζες σίγουρα θα ξεπερνούσες τον Ψαθά! Άσε τις απίστευτες λεπτομέρειες που μαθαίναμε από την ανιψιά της! Μαλλιά κουβάρια είχε γίνει με όλο τον κόσμο!
      Σουσού όταν τη φώναξε η θεία της, της απάντησε ότι ήταν ανώτερη γιατί ζούσε αριστοκρατικά μια ζωή κι όχι φτωχή και μετά πλούσια από κληρονομιά...χαχαχαχα!

      Μαράκι μου! Κι εγώ θέλω το χαρτί όπως λες, αλλά δεν το σκέφτομαι γλυκιά μου... Ευχαριστώ πολύ κι εσένα και όλες τις φίλες για την αγάπη και την καλή σας πρόθεση!

      Πολλά πολλά φιλάκια, να 'σαι πάντα καλά!

      Διαγραφή
  6. Αυτό κανω κάθε φορα.. και δεν ειναι σωστό Μαιρούλα μου...αργώ να έρθω ..αλλα με αποζημιώνεις με το παραπάνω.. κορίτσι μου.... χι..χι. τι γελασα με τις ιστορίες της Θανασούλας δεν λεγεται..χι.χι..αμα αυτή κοκόνα μου ξεπερασε κατα πολύ την μανταμ Σουσού.........μεχρι τωρα μονο αυτή ήξερα.. τώρα εμαθα και την Θανασούλα......η να την πούμε κ. Αθανασία;;; μηπως και δεν μας μιλήσει και εμας;;;;..χι.χι.. κάμα ήντα πάθαμε...!!!! φιλώ σε και περιμενω να διώ ήντα θα κάμνει.. χι.χιχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάμα Ρουλίτσα, τι λες αγάπη μου; Άκου αργείς και δεν είναι σωστό...α πα πα πα πα θα σε μαλώσω!!!
      Έχεις να μάθεις πολλά ακόμα για τη Σουσού της Σαντορίνης που τελικά έκανε το Αθανασία Νάνσυ!

      Φιλάκια πολλά, θα διεις πολλά και θα γελάσεις!

      Διαγραφή
  7. Πως θα ξεμπερδέψει με τόσα ψέματα που'χει σκορπίσει τον κόσμο αναρωτιέμαι!

    Να φτύνεις τον κόρφο σου μη σου τύχει τέτοια γυναίκα ούτε για γειτόνισσα!

    Φιλάκια πολλά Μαιρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είχε πρόβλημα η κυρία! Έλεγε κι έκανε ό,τι ήθελε, την πίστευαν οι περισσότεροι και θαύμαζαν τις σπατάλες της. Αυτή ήταν η ζωή της ολόκληρη Ζουζούκα μου...

      Τον φτύσαμε τον κόρφο μας σήμερα; Φτου φτου φτου μη μας τύχει!!!

      Καλή σου μέρα, πολλή αγάπη και φιλιά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  8. Όποτε θέλω να διαβάσω κάτι ποιοτικό ξέρω που θα το βρω.
    Σε σένα που το κερνάς με την ψυχή σου και φαίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλωρίτσα μου γλυκιά!
      Ειλικρινά με τιμούν τα λόγια σου απίστευτα, αλλά είναι τόσα πολλά τα ωραία και ποιοτικά που μπορούμε να διαβάσουμε και για να είμαι ειλικρινής δε νιώθω ότι προσφέρω κάτι εξαιρετικό...
      Με την ψυχή μου σίγουρα το κερνάω και ευχαριστώ πολύ κι εσένα και όλους τους φίλους για την αγάπη σας, στον ένα χρόνο που αισίως κλείνω εδώ σήμερα!

      Φιλιά, πολλή αγάπη και μεγάλη αγκαλιά σου στέλνω αγαπημένο μου και ταλαντούχο κορίτσι!

      Διαγραφή
  9. Τι είναι αυτή καλέ; Πολύ θέλω να δω τι θα παθει στο τέλος. Γιατί τόσα ψέματα δεν μπορεί να μην πληρωσουν και το αντιστοιχο τιμημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, πέθανε πεινασμένη από τη σπατάλη και τη μεγαλομανία της, ούτε ψωμί δεν είχε να πάρει...

      Φιλάκια!

      Διαγραφή