.

.
.

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία!





Ήρεμος, απλός  κι ευγενικός ο Μάνθος, χαιρετούσε εγκάρδια τους γείτονες που τον είχαν συμπαθήσει πολύ.
- Τι καλός άθρωπος! Καταδεχτικός, με το γέλιο στο στόμα πάντα! Πως και τήνε πήρε αυτή τη γυναίκα, αταίριαστοι πολύ είναι! Χώρια που θέλει αγάπες τώρα με ούλους μας η μαντάμ! Μπρε, ούλο πάει κι έρχεται με ψούνια, μια φορά με τα χέρια τση άδεια δεν έχει μαζωχτεί! 
- Τσι προάλλες που είχα πάει να κόψω τα μαλλιά μου, με είπε η κομμώτρια που η Νάνσυ την έδωκε τρία σαπούνια και μια πετσέτα μεγάλη δώρο! Αμερικάνικα παρακαλώ! Την έχει φέρει λέει πάρα πολλά πράματα ο άντρας της απ' έξω κι αυτή είναι μαθημένη να δίνει! Μόνο να την ηβλέπατε πως τήνε υποστήριζε... Αυτή λέει δεν είναι όποια κι όποια, είναι μαντάμ απέ τας Ευρώπας και φυσάει τον παρά! Κι άμα τήνε είπα τα σχετικά, λέει το φταίξιμο είναι τση Λούλας που επήρε τέτοιο θάρρος απέ μοναχιά τση! Αυτές λέει του καλού κόσμου είναι αλλιώτικα μαθημένες και πρέπει εμείς να παγαίνουμε με τα νερά τους!  Ιδέτε που θα εύρη και το μπελά τση η δικιά μας στο τέλος! 
- Ναι, ε; Τι να σε πω, δεν ηξεύρω... Η αλήθεια έχει έναν αέρα, άμα τήνε βλέπεις που περπατάει τα μάτια δε γυρίζει δίπλα τση... 
- Και δε με λέτε, ο άντρας τση γιατί είπε τον μικρό τση Σασώς άμα την υπήγε τη μαξιλαροθήκη που δε μνήσκει εκεί καμιά μαντάμ Νάνσυ και που ήκαμε λάθος πόρτα, ε; Αυτό το πράμα πάλι τι είναι; 

Παράξενα πράγματα... Από δω το έφερναν, από κει το πήγαιναν, κάτι τους ξέφευγε πάντα...

Η κυρά - Ρήνη, η μάνα της, τους επιθύμησε πολύ κι όλο έγραφε στην κόρη της να πάει στο νησί. Το αποφάσισε η μαντάμ κι έφυγε μόνη για δυο βδομάδες, λέγοντας στην πέρα γειτονιά ότι πάει πρώτα στη Σαντορίνη να δει την περιουσία τους και μετά αν δε βαριέται στη Γαλλία. Με το γνωστό της ύφος, έδωσε εντολές κι έφυγε αφήνοντας πίσω το γιο με τον πατέρα. 
- Σιγά μην έπαιρνα και το παιδί μαζί μου, να παγαίνεις να ξενοκοιμάσαι στη φιλενάδα σου! Υποχρεωμένος είσαι να μείνεις εδώ, είναι και δικός σου γιος!
Ο Μάνθος έβλεπε τη Φραγκούλα καθημερινά όπως πάντα αλλά τα βράδια γύριζε στο σπίτι κι έμενε με το Στάθη. Μαγειρεμένο φαγητό υπήρχε πάντα στο τραπέζι, νόστιμο και φρέσκο. Υποτίθεται ότι το αγόραζε από ένα καλό εστιατόριο ο πατέρας κι έτσι το πρόβλημα του καθημερινού είχε λυθεί. 

Ο Στάθης ξεροστάλιαζε πίσω απ' την κουρτίνα για να δει την Αννίκα. Κρυφά πάντα από τη μητέρα του, χάριζε γλυκά χαμόγελα στο όμορφο κορίτσι και ήταν πλέον σίγουρος ότι δεν της ήταν αδιάφορος. Εκείνη έψαχνε αφορμή για είναι στην αυλή τις περισσότερες ώρες της ημέρας.  Η γιαγιά της η Διονυσία κατάλαβε πρώτη τις κρυφές τους πονηρές ματιές. 
- Αννίκα μου, πρόσεχε κόρη μου μη σε πιάσει στον στόμα τση η μάνα του η λωλή και μας εύρη κι άλλο κακό με δαύτηνα! Θα πει που πάμε να τση πάρουμε το γιο τση για γαμπρό και τρέχα γύρευε μετά! Αυτό δα μας λείπει... Καλημέρα τήνε λες και το μπελά σου βρίσκεις, ούλο παραξήγηση είναι η κακορίζικια! Πού ο άντρας τση κι ο γιος τση που είναι άλλοι αθρώποι... Αυτή μάτια μου ταίρι δεν έχει μήτε στη γλώσσα τση, μήτε στοις τρόποι τση! Κι έτσι και πάρει χαμπάρι η μαμά σου, μαύρη θα σε κάμει! 
- Δεν έκαμα τίποτις εγώ γιαγιά...
- Το ξεύρω κόρη μου... Αμά πλάι-πλάι η φωτιά με το μπαρούτι... 


Η πόρτα της αυλής ήταν ανοιχτή και το τραπέζι γεμάτο πιάτα. Ο Παρασκευάς με το μπουζούκι του έπαιζε πάλι τα αγαπημένα τους τραγούδια. Είχε μεγάλο ταλέντο από παιδί κι αφού ήταν προικισμένος με ωραία φωνή, έκανε το χόμπι του επάγγελμα. Κάθε χρόνο στη γιορτή του το γλεντούσαν μέχρι το ξημέρωμα. Μαγείρευαν όλες οι νοικοκυρές, έστελνε κι εκείνος ένα αρνί στο φούρνο και τρωγόπιναν τραγουδώντας και χορεύοντας φίλοι, συγγενείς και γείτονες. Λεβεντόπαιδο κι ο λόγος του σπαθί όπως έλεγαν όλοι, είχε νταλκά με τη Μαγδαληνή, μια όμορφη κοπέλα από οικογένεια καλή, που στα μέρη τους ήταν σωστοί άρχοντες. Όταν γεννήθηκε το μοναδικό κορίτσι τους μετά από τρεις γέννες αρσενικές, η μάνα έβαλε στόχο να τη μορφώσει και να την καλοπαντρέψει. Πήγαινε στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου όταν ο Παρασκευάς την είδε με τη μπλε ποδίτσα της και το άσπρο κολλαριστό γιακαδάκι να κάθεται στην πεζούλα με μια συμμαθήτριά της και την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Η τύχη του χαμογέλασε στα ρόδινα χειλάκια της και στις κλεφτές ματιές που του έριχνε.
Μια μεγάλη αγάπη γεννήθηκε που όμως ήταν ανεπιθύμητη... Οι γονείς και τ' αδέρφια της ήταν ανένδοτοι...
- Δε σε μοσχομεγαλώσαμε για να σε πάρει ο μπουζουξής! Αυτό να το βγάλεις από το μυαλό σου! Κι από σήμερα δε θα παγαίνεις στο σκολειό σου μόνη!
Τη συνόδευαν τη Μαγδαληνή που περπατούσε με το κεφάλι κάτω, μη μπορώντας να δει τι συμβαίνει δίπλα της. Ένιωθε όμως την παρουσία του σε κάθε της βήμα... Ο Παρασκευάς την ακολουθούσε από μακριά για να μη τον δούνε οι δικοί της και γίνει φασαρία. Έλιωνε και της έγραφε τραγούδια που έβγαζαν το ντέρτι του... 

- Καλησπέρα σας! Πώς είστε;
- Καλησπέρα κύριε Μάνθο! Καλά είμαστε, δόξα τω Θεώ! Γιορτάζει ο Παρασκευάς μας απόψε! Ε, θα σας ξενυχτίσουμε κομμάτι με τη φασαρία, το γλεντούμε... 
- Καλά θα κάμετε! Χρόνια πολλά και πάντα τέτοια!

Η Λούλα έβγαινε γελαστή με φρεσκοτηγανισμένους κεφτέδες. Η γυναίκα του μπορεί να ήταν παράξενη, να μη τη χώνευε και να ήταν στα μαχαίρια αλλά ο άντρας της ήταν μες στην καρδιά της. Ακούμπησε την πιατέλα στο τραπέζι κι έτρεξε στην πόρτα.
- Κύριε Μάνθο... Με συμπαθάς αν σε προσβάλλω, αλλά να, έλεγα μπας και ήθελες να κάτσεις κι εσύ μαζί μας, να πιεις ένα κρασάκι... 
- Προσβολή; Τι λέτε, αλίμονο! Πολύ ευχαρίστως να κάτσω στην παρέα σας, μόνο να ειδοποιήσω το γιο μου πως θα είμαι εδώ! 
- Ας έρτει και το παιδί σου άθρωπέ μου, καλοδεχούμενο! 

Όλοι κοίταξαν τη Σασώ που μίλησε αυθόρμητα. 
- Ε! Τι με κοιτάτε έτσι δα! Μοναχό του θα κάτσει το παλικάρι απάνου

 Μέχρι να κατέβουν πατέρας και γιος, οι γλώσσες έτρεχαν ασταμάτητα.
- Ε ρε και να το μάθει η μαντάμ Νάνσυ τι έχει να γένει! Απέ τη μύτη θα τους το βγάλει! Χα χα χα! 

Κύριος ο Μάνθος, πήρε ένα μπουκάλι ουίσκι από το μπουφέ για τη γιορτή του γείτονα. Ευτυχώς που δεν το είχε δώσει η γυναίκα του ακόμα όπως συνήθιζε κι έτσι δεν πήγαν με άδεια χέρια. Οι άντρες της παρέας ενθουσιάστηκαν με το αναπάντεχο δώρο!  Μεγαλύτερο ενθουσιασμό όμως είχε ο Στάθης που θα βρισκόταν επιτέλους με την όμορφη γειτονοπούλα και θα μπορούσε να της μιλήσει.
Όλοι τους περιποιήθηκαν πολύ πατέρα και γιο. Τους γέμιζαν τα πιάτα και τα ποτήρια ξανά και ξανά. Τραγουδούσαν με τον Παρασκευά, χειροκροτούσαν και χόρευαν στη μέση της αυλής. Η Μαγδαληνή δυο δρόμους πιο πάνω κλεισμένη στην κάμαρά της, άκουγε από το μισάνοιχτο παράθυρο τη φωνή του κι έκλαιγε ασταμάτητα. Γιόρταζε ο αγαπημένος της ακόμα μια χρονιά κι εκείνη δε μπορούσε να σταθεί στο πλάι του... 
Οι τόνοι έπεσαν όταν ο Παρασκευάς ήπιε ακόμα ένα ποτήρι κρασί κι έκλεισε τα μάτια βγάζοντας όλο το πάθος του με την καθαρή και δυνατή του φωνή.

- Σ΄αγαπώ γιατί είσαι ωραία, σ΄αγαπώ γιατί είσαι εσύ... 


Η Αννίκα ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει τρελά. Σα να είχε γίνει κάποιο θαύμα εκείνο το βράδυ που έτυχε να καθίσει δίπλα της ο Στάθης. Ανάσαινε την αρρενωπή νεανική του φρεσκάδα, ανακατεμένη με τις μυρωδιές από το νυχτολούλουδο...
 
- Αγαπώ κι όλο τον κόσμο, γιατί ζεις κι εσύ μαζί... 

Ο Μάνθος κοίταξε με αγάπη το γιο του και την κοπέλα που με το κεφάλι κατεβασμένο έπαιζε αμήχανα με το πιρούνι. Πάγωσε για λίγο το χαμόγελό του όταν είδε τη Λούλα φουντωμένη, έτοιμη να εκραγεί. Τσούγκρισε το ποτήρι με τον άντρα της και κάτι του ψιθύρισε συνωμοτικά κρυφογελώντας. 
- Γεια σου Μάνθο! Κι εγώ κι η φαμίλια μου σ' εκτιμάμε!
- Καλοί αθρώποι είσαστε Χαρίτο! Άσε τις γυναίκες να τα βρούνε μεταξύ τους! Ξέρω, ξέρω τη δικιά μου, σκάει γάιδαρο με το πείσμα και την παραξενιά τση! Αφού κι εγώ δεν τήνε αντέχω βρε αδερφέ! Κακιά δεν είναι, μα παλαβή εδώ που τα λέμε! Δες τα παιδιά μας πως κοιτάζουνε ο ένας τον άλλονε! Νιάτα Χαρίτο, νιάτα! Κι όπου νιάτα, ο έρωτας παραμονεύει! Γι' αυτό ο κανακάρης μου δεν ξεκολλούσε από το παράθυρο! Χα χα χα! 
Η Λούλα σηκώθηκε κατακόκκινη και φώναξε στην κόρη της να τη βοηθήσει στην κουζίνα. 
- Θα σε λιανίσω κακομοίρα μου! Τι πράματα είναι αυτά με το γιο τση Νάνσυς μωρή απόλωλη; Τι ψου ψου σε λέει συνέχεια ο νταγλαράς και θα σ' ηκουσελεύουνε λεύτερο κορίτσι; Τη μάνα του αυτός δεν τήνε σκέφτεται και καλά κάμει κοτζάμ άντρας, εσύ όμως τα μυαλά σου απάνου απ' το κεφάλι σου τα 'χεις; Έλα δω, μη φεύγεις και δε μπορώ να φωνάζω, πες με τι σε λέει τόση ώρα, ε; Έρωτες σε πουλάει; Απέ τη μια θα έχομε τον Παρασκευά κι απέ την άλλη εσένανε
- Τι με ανακατώνεις με τον Παρασκευά καλέ μάνα; 
- Την ίδια μοίρα θα έχεις κι εσύ! Μια οι γονιοί τση Μαγδαληνής που δεν τόνε θέλουνε για γαμπρό και μια η μάνα του που δε θα σε θέλει για νύφη! Μπελάς μεγάλος θα μας εύρη!
- Ο μπαμπάς του όμως είναι καλός...
- Και ποιος τόνε ακούει το Μάνθο μωρ΄συ; Δε βλέπεις που δεν πατούσε το ποδάρι του δίπλα τόσο καιρό; Τον έφαε τον άθρωπο, όπως τρώει και το γιο τους! Ξέχασες το πατιρντί με τσι τηγανίτες, πόσα τον έσουρε το Στάθη; Ο πατέρας ταξιδιάρης είναι, μ' αυτήνε θα ΄χεις να κάμεις! Καλό παιδί, δε λέω, αμά για σένανε δεν κάμει, να το βάλεις καλά στην κεφάλα σου! Κι ας πάει να εύρη καμιά παραλού με προίκα τρανή και μεγαλεία, να την αρέσει τη μαντάμ! Κόφτο τώρα κακομοίρα μου, πριν να είναι αργά και δε μας ξεπλένει τίποτις! 

Της έδωσε μια κανάτα με κρύο νερό και της είπε να καθίσει σε άλλη θέση, στην άκρη του τραπεζιού. Τα πιτσιρίκια όμως είχαν πιάσει τις καρέκλες κι έτσι βρέθηκε ξανά δίπλα του. Είχε φροντίσει ο Χαρίτος να τα μαζέψει εκεί... 
- Στην υγειά σου Παρασκευά, να ζήσεις χίλια χρόνια! Έλα εδώ να σου πω κάτι λεβέντη μου!
- Ευχαριστώ κύριε Μάνθο! Πες με ό,τι θες!
- Έμαθα για τη Μαγδαληνή... Καλή κοπέλα λένε κι όμορφη! Για πες μου, άμα οι δικοί της στην εδίνανε, μπορείς να τήνε ζήσεις; Θέλω να πω, βγάζεις καλό μεροκάματο, μπορείς ν' ανοίξεις σπίτι και να μη κακοπερνάει η φαμίλια σου; Μη με παραξηγάς, από ενδιαφέρον λεβέντη μου σε ρωτάω...
- Καθόλου δε σε παρεξηγάω, είσαι καλός άθρωπος και σ' εκτιμάμε όλοι εδώ! Εγώ που λες, πλούσιος μπορεί να μην είμαι, αμά από παράδες καλούτσικα κρατιέμαι. Τόσα χρόνια στη δουλειά με πλερώνουνε καλά, έκαμα κι ένα κομπόδεμα, μικρό βέβαια αλλά είναι μια σιρμαγιά. Την εβδομάδα τρεις φορές πάω και στο θείο μου και τόνε βοηθάω στα ηλεκτρικά, με δίνει κι από κει. Ο αφεντικός μου θέλει συνεταίρο στο μαγαζί για να το μεγαλώσει και να σε πω το σκέφτομαι... Όσα έχω μαζέψει στην άκρη, βάλε και τη χαρτούρα που πέφτει άμα έρχονται οι λεφτάδες κατά δώθε να γλεντήσουνε, το μεροκάματο το ΄χω σίγουρο... 
- Πολύ καλό ακούγεται αυτό! Άλλο πράμα να είσαι αφεντικό κι εσύ! Άκου τι θα σου πω... Τη δουλειά να τήνε κάμεις και να είσαι στο μαγαζί, κύριος! Να το πεις παντού και πού θα πάει, θα φτάσει και στα αυτιά των δικών της και θα σε δούνε με άλλα μάτια. Άμα και τότε δε σου δίνουνε το κορίτσι, θα κάμεις ότι κι ο αξάδερφός μου στο νησί που αγαπούσε χρόνια μια κοπελιά και οι δικοί τση ήτουνε ανένδοτοι...
- Τι έκαμε δηλαδή;
- Την έκλεψε και τη στεφάνωσε! 

Η παρέα χειροκρότησε γελώντας και τσούγκρισε ξανά τα ποτήρια στην υγειά του Μάνθου αυτή τη φορά, με αρχηγό τη Σασώ που ψόφαγε για τέτοια.
Καλοκάγαθη ήταν γενικά αλλά δεν της ξέφευγε τίποτα! Ανέκαθεν παρακολουθούσε τα πάντα από το ταρατσάκι που σκούπιζε πολλές φορές τη μέρα, κυρίως όταν κάτι συνέβαινε και ήθελε να δει. Σηκώθηκε κι έστρωσε το κλαρωτό φουστανάκι της γελώντας.
- Του χρόνου τέτοια μέρα να είσαι διπλός Παρασκευά! Άντε και με το καλό όσοι αγαπιούνται να σμίξουνε,  θέλουνε δε θέλουνε μερικοί!






17 σχόλια:

  1. συναμτιόμαστε μεταμεσονύκτια.....εσύ με την πολύ ωραία ιστορία σου εγώ με τις αϋπνίες μου.....μου ηρθε κουτί....την διαβάζω ....τι ωραία...

    να σαι καλά καλό μήνα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρεούλα ξενυχτάμε απόψε!

      Καλό μήνα, καλή Κυριακή και πολλά ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Καλό μήνα,Μαίρη!!!Είμαι περίεργη να δω,πώς θα αντιδράσει η Νάνσυ!!!Ελπίζω για μια ακόμη φορά,ο έρωτας να θριαμβεύσει.
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Τριανταφυλλένια μου!
      Η Νάνσυ μόνο φωτιά δεν έβαλε να τους κάψει, δεν της πέρασε όμως! Θριάμβευσε ο έρωτας βέβαια αλλά μη σου τύχει τρελή πεθερά...

      Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  3. Να πώς μια ιστορία αγάπης από τις χιλιάδες ιστορίες των ανθρώπων που τις έζησαν, ζωντανεύει χάρη στην ολοζώντανη γλώσσα και γραφή!
    Πολλά πολλά μπράβο, δεν την άφησα μέχρι το τέλος της!
    Χαίρομαι που σε βρίσκω!
    Θα επιστρέψω να διαβάσω κι άλλο... κι άλλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Μέλανι και σ' ευχαριστώ πολύ για τα τόσο γλυκά λόγια σου!
      Είναι και δική μου χαρά που βρεθήκαμε!

      Καλή εβδομάδα, φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Πριν λίγο επέστρεψα από το χωριατοσπιτάκι μου Μαιρούλα μου, και έτρεξα να "ρουφήξω" όπως πάντα την συνέχεια της ιστορίας!!
    Για μια ακόμη φορά μας καθήλωσες με την πένα σου!
    Πολλά φιλάκια, καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το νοικοκυροκόριτσο!
      Δεν είναι η πένα μου που σε καθήλωσε Ελενάκι μου αλλά η κούραση...χιχιχιχιχιιιι!

      Πολλά πολλά φιλάκια ζουζουνάκι μου, καλό μήνα!

      Διαγραφή
  5. Όχι οτι είμαι περίεργη αλλά έχω σκάσει να μάθω τη συνέχεια και με βασανίζεις, χιχιχιχ:) Δεν χορτραίνω τις ιστορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύη ωραίο το σχόλιό σου, να ΄σαι καλά!
      Συγγνώμη ταπεινά σου ζητώ για το βάσανο που σου προκάλεσα... Είναι τόσα πολλά τα καμώματα της κυρίας και τι να προλάβω η γυναίκα... χα χα χα!

      Σ' ευχαριστώ πολύ, καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  6. Καλή μου Μαίρη, επιτέλους μπόρεσα και διάβασα όσα έχασα από την τελευταία φορά που σε διάβασα..τα απόλαυσα όλα τα κεφάλαια..περιμενω με χαρά και αγωνία και ανυπομονησία τη συνεχεια... έχεις ταλέντο στο γράψιμο, ειναι πολύ ωραίες οι ιστορίές που γραφεις...
    το αγαπημένο μου είδος στα βιβλία ειναι τα αισθηματικά και οι παλιές καλές ρομαντικές εποχές, εσύ συνδυάζεις και τα δύο... φιλούθκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου χαίρομαι πολύ που σου κράτησαν συντροφιά οι ιστορίες από τα παλιά!
      Σ' ευχαριστώ για τα τόσο καλά λογάκια σου, να είσαι πάντα καλά!

      Φιλούθκια πολλά κι από μένα!

      Διαγραφή
  7. Ροζ αμέτρητες ευχές και υπέροχα ροζ όνειρα σου στέλνω!

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαράκι μου μας εχεις τρελάνει με τις όμορφες ιστορίες σου..γράφεις κείμενα προσεγμένα με πένα μαγική που καθηλώνει,.πάντως βραδάκι είδα μπαίνουμε σε σένα γιατί μας χαλαρώνεις κι ας περιμένουμε τι θα γίνει πιο μετά..σε περιμένω κι απο το δικό μου..σου έχω νέο post να διαβάσεις1φιλάκια και καλό ξημέρωμα τώρα πιά!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το, καλημέρα!
      Δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σας χαλαρώνω όπως λες!
      Σε τόσο δύσκολη εποχή και με τόσα που μας αγχώνουν είναι καλό να ξεχνιόμαστε...
      Φυσικά και θα περάσω από σένα να διαβάσω για τους Ιππότες και τα κάστρα που με μαγεύουν!

      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα Μαίρη, με την αστείρευτη έμπνευση και την εκπληκτική πένα!

    Σε φιλώ πολύ!
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το ταλαντούχο κορίτσι που μαγειρεύει υπέροχα!
      Σε σκεφτόμουν βλέποντας και τη νέα συνταγή αλλά δυστυχώς δε μπορώ να μπω στο μπλογκ σου και δεν είσαι η μόνη. Δεν ξέρω τι στο καλό συμβαίνει...
      Ελπίζω να λυθεί το πρόβλημα και να τα διαβάσω μαζεμένα!

      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα υπερβολικά καλά λογάκια σου, φιλάκια πολλά σου στέλνω!!!

      Διαγραφή