.

.
.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Τι καζίκι μας βρήκε!


Η Βούλα εκτός εαυτού, έτρεμε σύγκορμη, ουρλιάζοντας και απειλώντας τη μητέρα της, που είχε βάλει μουσική στη διαπασών για να μη την ακούνε οι γείτονες.
- Ψέματα λες! Δε μπορεί να είναι αλήθεια όλα αυτά! Εσύ τα έγραψες, επειδή δεν τον χώνεψες από την αρχή! Δε σε πιστεύω, δεν είσαι μάνα εσύ! 
- Παιδί μου, άκουσέ με σε παρακαλώ...
- Δε θέλω να σ' ακούσω, δε θέλω να μείνω άλλο εδώ μαζί σου, φεύγω! Θα πάω στη θεία που μ' αγαπάει και με καταλαβαίνει, εδώ δεν ξαναπατάω! 
- Ευσεβία, σύνελθε! Το γράμμα το έδωσα στη θεία σου το μεσημέρι και το διάβασε, τρελάθηκε κι αυτή σε λέω μ' όλα αυτά! Και πρόσεξε καλά, μη με κάνεις κάνα χουνέρι που είναι ακόμα εδώ κι η θεία Κούλα, μαύρη σου μοίρα καημένη μου! Ποιος δε θέλει το καλό σου βρε απόλωλη, ε; Η ίδια σου η μάνα; Και η θεία σου ακόμα που σε υποστήριζε στην αρχή με δαύτονε, αγωνία είχε να μάθει τι γένεται κι αν είναι όπως σε τα είπε ο παλιάνθρωπος! Η Χαρίκλεια που σε λατρεύει, θαρρείς που θέλει να κακοπέσεις μωρ' συ;
Μακάρι να ήτουνε καλά τα πράματα κι ας τόνε έπαιρνες κι αύριο που λέει ο λόγος! Σε απαγόρεψε κανείς να αγαπήσεις; Κι εγώ τον πατέρα σου απ' αγάπη τόνε πήρα και μπρος του δεν έβαλα ποτέ κανένανε, αμά ήτουνε και τίμιος άνθρωπος! Αυτός ο απατεώνας, του κόσμου τα ψέματα σε γιόμισε και την προίκα σου θέλει να αρπάξει, που άδικη ώρα να τον έρτει!
Τι καζίκι* μας βρήκε! Θεούλη μου, δώστην φώτιση! 

Η Βούλα κλείστηκε στο δωμάτιό της κι έπεσε με λυγμούς στο κρεβάτι. Το μυαλό της ήταν τόσο θολωμένο με μπερδεμένες σκέψεις και το μόνο που ήθελε ήταν να δει τη θεία της.
Μόνο σ' εκείνη είχε εμπιστοσύνη, που τη στήριζε κρυφά, έπρεπε να την καλύψει για να δει το Σωκράτη, να μάθει αν ήταν αλήθεια αυτά τα φριχτά πράγματα. Δε μπορεί να ήταν έτσι, σίγουρα δουλειά της μητέρας της ήταν, για να δικαιωθεί απέναντι στην κόρη και την αδερφή της, επειδή ήταν αρνητική απ' την αρχή.

Οι τρεις μέρες που έμεινε η Κούλα στης Χαρίκλειας, πέρασαν αργά και βασανιστικά. Κρατώντας τα προσχήματα, πήγαν παρέα επίσκεψη σε συγγενείς και συζητούσαν τάχα ανέμελα για διάφορα θέματα. Το τελευταίο βράδυ, μίλησαν για τη Βούλα. Με δάκρυα η Χαρίκλεια είπε στη θεία της ότι ο γαμπρός ήταν ρεμάλι, χωρίς να αναφερθεί σε λεπτομέρειες. Η Κούλα, έδειξε κατανόηση και την κάλεσε στο σπίτι της, να μείνει όσο καιρό θέλει, μακριά από όλα αυτά.
- Θεία μου σ' ευχαριστώ, αλλά δε μπορώ να φύγω τώρα που με χρειάζονται και οι δυο. Η Βουλίτσα μου, πολύ παραπάνω, έχει αρρωστήσει το πουλάκι μου με τα κακά χαμπέρια και τις φασαρίες με τη Ζαφείρα.Αν δε μπω στη μέση να κρατήσω τις ισορροπίες, μεγάλο κακό θα μας εύρη!

Φόρτωσαν την Κούλα με καλούδια, τη συνόδευσαν και την αποχαιρέτισαν με αγκαλιές και χαιρετίσματα οι αδερφές στο σταθμό. Όταν το τρένο ξεκίνησε, η Ζαφείρα κρατήθηκε στο μπράτσο της αδερφής της, έτοιμη να καταρρεύσει. Η παράσταση, ευτυχώς τελείωσε.
- Χαρίκλεια, τι κακό μας βρήκε! Μια ώρα ήσυχη δεν περνάει στο σπίτι μου, πάμε να τη μιλήσεις, εσένα θα σ΄ακούσει. Ανάθεμά τονε, φωτιά που μας άναψε ο παλιάνθρωπος! 

Ούτε η ίδια ήξερε πόσες ώρες πέρασε στο δωμάτιο της Βούλας, προσπαθώντας να την ηρεμήσει. Νύχτα πια, κατέβηκε στο μισοσκότεινο σαλόνι απογοητευμένη. Η Ζαφείρα καθόταν στην καρέκλα, δίπλα στο παράθυρο, κοιτώντας αφηρημένη το δρόμο. Το σαγόνι της ήταν σφιγμένο κι έτρεμε και το πρόσωπό της ωχρό.
- Ζαφείρα, έλα να τα βάλουμε κάτω, να διούμε τι θα γένει εδώ. Και οι δυο έχετε τα δίκια σας, σε το 'χω ξαναπεί, αμά τώρα τα πράματα είναι χειροπιαστά και πρέπει να μπει ένα τέλος σ' αυτή την ιστορία.
Κοπέλα είναι, ερωτεύτηκε, ποια δε θέλει τον πρίγκιπα των ονείρων της; Βγήκε σκάρτος, ο χειρότερος, πρέπει να τον βγάλει απ' το μυαλό της. Αμά, δε γίνουνται αυτά μπρε αδερφή απέ τη μια στιγμή στην άλλη, χρόνος χρειάζεται για! Με το να μαλώνετε, πιο πολύ θυμώνει και χειρότερα γίνουνται τα πράματα, χώρια που θα πάρει χαμπάρι όλος ο μαχαλάς. Νομίζει που είναι δικά σου καμώματα κι ο άλλος καλός σαν αγγελούδι. Η καρδιά της, δε μπορεί να φέρει βόλτα το νου της και δεν την αφήνει να πιστέψει την αλήθεια. Χίλιες φορές την είπα που δυστυχώς αποδείχτηκε όχι απλά ψεύτης, αμά απατεώνας, δεν ακούει τίποτα και δε θέλει μήτε να σε βλέπει. Η γνώμη μου είναι να την πάρω σπίτι μου για λίγο καιρό, ίσιαμε να χωνέψει αυτά τα πράματα και να μαλακώσει κομμάτι η ψυχή της. Σε ορκίζουμαι, θα την μιλάω συνέχεια για τα δίκια σου και θα διεις που με τον καιρό θα ξεχαστεί το θέμα...


Η Χαρίκλεια κράτησε το λόγο που έδωσε στην αδερφή της. Ήρεμα, χωρίς κόντρες και φωνές, μιλούσε στην ανιψιά της για τους κινδύνους που έκρυβε αυτή η σχέση. 
- Τυχερή στάθηκες παιδάκι μου, που μάθαμε ποιος είναι στ' αλήθεια. Εδώ, εξαπάτησε εμένα, τόσων χρονών γυναίκα, εσένα δε θα κορόιδευε; 
- Αν δεν τα ακούσω από το στόμα του, δεν πιστεύω τίποτα! Δε μπορεί να είναι έτσι ο Σωκράτης, κάτι άλλο συμβαίνει και θα το μάθω! Τη Δευτέρα, θα είμαι εκεί να εξηγηθούμε!
- Τρελάθηκες κορίτσι μου; Δεν έχεις να πας πουθενά, ο άνθρωπος αυτός είναι επικίνδυνος, δε θα τον ξαναδείς ποτέ, πάει και τέλειωσε! 
- Θα τον δω θεία μου, για τελευταία φορά. Κι αν χρειαστεί, θα τον φτύσω πριν φύγω!
Μάταιες οι προσπάθειες της, να συγκρατήσει τη Βούλα. Ήταν αποφασισμένη ν' ακούσει τις αλήθειες από το στόμα του. 

Ο Σωκράτης κατάλαβε ότι κάτι κακό είχε συμβεί, βλέποντάς την να πλησιάζει εκνευρισμένη. Όσο εκείνη φώναζε, έβριζε, και τον απειλούσε, το μυαλό του έπαιρνε χιλιάδες στροφές.
- Βούλα μου, άκουσέ με σε παρακαλώ! Πες μου αυτή τη στιγμή ποιος διέδωσε τέτοια πράγματα για μένα; Θα πάμε μαζί στην Αθήνα και θα τον κλείσω στη φυλακή για το κακό που μου έκανε, αυτά ξεπερνούν μια απλή συκοφαντία!  Η αλήθεια είναι, ότι πριν λίγες μέρες με ενημέρωσαν για την κατάσχεση της περιουσίας μου, είχα μπλέξει με απατεώνα συνεταίρο δυστυχώς. Αν ήμουν στη Θεσσαλονίκη, τίποτα δε θα είχε συμβεί, ήξερα πως να τα διευθετήσω, όμως δε μπορούσα να φύγω μακριά σου αγαπημένη μου. Για σένα έμεινα εδώ, να είμαι κοντά σου, πίστεψέ με! Χαλάλι σου που έχασα τα πάντα, θα τα φτιάξω απ' την αρχή!
Έπειτα είναι και η μητέρα σου, που με πήρε με κακό μάτι από την πρώτη στιγμή που με είδε και σε τιμωρούσε για να μη με βλέπεις. Ήξερε τότε, ότι θα λάβαινε το γράμμα που θα με κατηγορούσαν και ήθελε να σε απομακρύνει από μένα; Είμαι σίγουρος ότι το έστειλε ζητώντας από τον άλλον απλά να το αντιγράψει και να το λάβει μετά εξ Αθηνών, για να γίνει πιστευτό και να σας ρίξει στάχτη στα μάτια. Είναι πανούργα!
Δυστυχώς, έβαλε στο παιχνίδι και τη θεία σου, έτσι δεν έχεις κανένα με το μέρος σου τώρα πια! Θα συναντιόμαστε κρυφά κι απ' τη Χαρίκλεια, τέλος οι Δευτέρες! Την επόμενη Πέμπτη να είσαι εδώ και θα ορίζουμε ποια μέρα θα συναντηθούμε ξανά. Κάθε βδομάδα κι άλλη μέρα κι άλλη ώρα.

- Με το πες πες κι έτσι που τα έθεσε τα πράματα, τήνε έψησε τελικά! Τήνε ορμήνεψε για τα καλά, να πει την θεία της που δεν ήθελε να τόνε ξαναδιεί. Εγύρισε στο σπίτι απέ τον άλλο δρόμο επίτηδες και την είπε που μετάνιωσε την τελευταία στιγμή και δεν πήε στο ραντεβού, αμά έκαμε μια βολτίτσα να πάρει κομματάκι αγέρα μπας κι ηρεμήσει. Το 'χαψε η Χαρίκλεια η καημένη, γάλα ζεστό την έβαλε, την ξάπλωσε στο κρεβάτι και την χάιδευε τα μαλλιά να τήνε παρηγορήσει. Η Βούλα την είπε, που από την επομένη θα πήαινε να βρει τις φίλες της για περίπατο και κουβεντούλα, να ξεχνιέται κομμάτι σα να μην είχε γένει τίποτες!
- Βάι βάι! Τι πράμα κι αυτό! Να τα και τα ψέμματα στη θεία τση!
- Την παρήγγειλε μάλιστα να ψήσει κι ένα γλυκό, να τρατάρει τα κορίτσια που θα καθούντουσανε στο σπίτι της!

Θύμα του Σωκράτη κι η Χαρίκλεια, έπεσε στην παγίδα. Οι Δευτέρες της ανιψιάς, περνούσαν στην παραλία με τις φίλες της, που την επισκέπτονταν στο σπίτι δυο και τρεις φορές την εβδομάδα. Η Βούλα, ανταπέδιδε την επίσκεψη μόνο μια φορά και καθόταν αρκετά. Την παρακολούθησε η θεία της, που στο βάθος δε μπορούσε να πιστέψει ότι τον ξεπέρασε τόσο εύκολα. Ούτε ξενύχτια, ούτε κλάματα, μια παράξενη ηρεμία υπήρχε στο σπίτι.
Την είδε με τις άλλες κοπέλες στη βόλτα τους, στο ζαχαροπλαστείο, στα μαγαζιά να χαζεύουν τις βιτρίνες. 
- Είδες που σε τα 'λεγα Ζαφείρα; Άλλος άνθρωπος γένηκε το κορίτσι! Μπρος αυτή κι εγώ από πίσω της σε λέω, Τώρα τις αποκριές, θα την ράψω στολή για το χορό που θα κάνει η Κικίτσα, εκεί θα μαζωχτούνε να γλεντήσουνε. Και με είπε η μαμά της, ένα βράδυ που ήρτε να πάρει την κόρη της επειδή άργησε, να πάω κι εγώ στο χορό!
- Μακάρι μπρε Χαρίκλεια, μακάρι να ξεμπερδέψαμε και τι στον κόσμο! Να την πεις να μαζωχτεί και στο σπίτι της, πράμα είναι αυτό να με το βαστάει ακόμα για; Αφού κατάλαβε τα δίκια μου, προς τι τόση κακία;
- Θα γένει κι αυτό, μη σεκλετίζεσαι... Τώρα μπήκε σε μια σειρά, που είδαμε και πάθαμε, για! Να συνέρθει πρώτα καλά, να γιάνουν οι πληγές της, λίγα τράβηξε κι αυτό που κομματιάστηκε η καρδούλα της; Έννοια σου μπρε!  Έχουμε ολάκερη Σαρακοστή μπροστά μας, θα διεις τι ωραία που θα περάσουμε το Μεγαλοβδόμαδο! Μαζί θα ζυμώσουμε όπως πάντα τα κουλούρια μας, τα τσουρέκια, τα κόκκινα τ' αβγά...
Η Βουλίτσα δε θα πλησιάζει μη τη βάψει η μπογιά τα χεράκια της κι εγώ όπως κάθε χρόνο θα την κυνηγώ, τάχα να τη λερώσω! Και το Πάσχα, όλοι μαζεμένοι θα ψήσουμε το αρνί, θα βουτάνε τα αγοράκια μας την πετσούλα και θα σπάζουνε κάμποσα αβγά στο τσούγκρισμα. Επειδή όπως πάντα δεν τα τρώνε όλα, θα τα κάνουμε γιομιστά με τη μαγιονέζα. Στην Ανάσταση, θα μεταλάβουμε τη νύχτα, σε το λέω απέ τα τώρα. Θα πάρω ρουχαλάκια ανοιξιάτικα στα παιδιά, παπουτσάκια οι νουνοί τους όπως κάθε χρόνο και θα είναι εντάξει. Τη Βουλίτσα που δεν την παίρνει επειδή μεγάλωσε, πάλι θα την πάρω εγώ, άσπρα γοβάκια με τσαντούλα. Σαν την κουκλίτσα θα είναι στην εκκλησία το τζιέρι μου, η πιο όμορφη απ' όλες! Aχ! Πως περνούνε τα χρόνια, σαν χθες την κρατούσα αγκαλιά και τώρα αν μ' αξιώσει ο Θεός, θα πιάσω το παιδί της...
- Αμήν! Αμά, μπρε Χαρίκλεια, δε σε φαίνεται κομματάκι ύποπτη αυτή η αλλαγή της; Μέχρι που να τήνε πάρεις σπίτι σου, ήτουνε έτοιμη τα μάτια να με βγάλει, σε μένανε τα 'ριχνε όλα και δε σήκωνε κουβέντα για δαύτονε. Πες με,  πως κι έτσι ήρτανε τα πράματα για; Άξαφνα δε θέλει να ακούσει γι' αυτόνανε, βρήκε τις φιληνάδες της και βολτετζάρουνε σα να μη τρέχει τίποτα, αμά το πείσμα της για λόγου μου ακόμα βαστάει;
Μπρε συ, μπας και σκαρώνει τίποτις με αυτό το ρεμάλι και μας εύρη καμιά συμφορά; 

Η Χαρίκλεια ταράχτηκε. Η αδερφή της δεν είχε άδικο σχετικά με την τεράστια στροφή που έκανε η Βούλα και τ' άφησε έτσι ξαφνικά όλα πίσω.
- Σώπα καλέ, μη τα βάζει ο νους σου τέτοια πράματα! Που θα τόνε διει να τα σκαρώσουνε, στο σπίτι μου που κάθεται με τα κορίτσια για στις βόλτες τους; Αφού σε είπα, για να 'μαστε σίγουρες, επήγα πολλές φορές να βεβαιωθώ.
- Μακάρι να είναι έτσι, αμά κάτι με τρώει αδερφή. Κι άμα με τρώει, ξέρεις που πάντα έχω δίκιο, είδες και με τον αλήτη που δε με κάθισε καλά απέ την αρχή που τόνε είδα. 
Αναστέναξε η Χαρίκλεια, ευχόμενη να έχει άδικο η αδερφή της. Είχε τσεκάρει με τρόπο τα ραντεβού τους για τις βόλτες και τις μέρες που πήγαινε στα σπίτια των κοριτσιών, ρωτώντας πότε αν τους άρεσε το γλυκό που έστειλε, ή το καινούργιο φόρεμα που της έραψε.  Δεν της είχε πει ούτε ένα ψέμα, όπου της έλεγε ότι πηγαίνει, εκεί ήταν.  Περισσότερο φοβόταν, ότι η Βούλα τα μάζευε μέσα της και θα ξεσπούσε κάποια στιγμή, πολύ άσχημα.
Με βήματα βαριά έφτασε στο σπίτι της. Η Ζαφείρα, της είχε κόψει τη χαρά για τα καλά μαντάτα με τις υποψίες της. Μελέτησε λίγο για τα μαθήματα της επόμενης μέρας και σε μισή ώρα ήρθε κι η Βούλα χαρούμενη.
- Καλώς το μου! Πως περάσατε, που πήγατε σήμερα; 
- Για γλυκό θεία, ήπια και μια πορτοκαλάδα! 
- Και η πορτοκαλάδα σ' έφερε στο κέφι γκιουζέλα μου; Σάμπως και κάτι γένηκε και σ' έδωκε χαρά μεγάλη! Πες με κι εμένα να χαρώ, για!
- Τίποτα καλέ θεία, να, λέγαμε αστεία και γελούσαμε! 
- Καλά παιδάκι μου, πάντα να γελάς σ' εύχομαι. Αμά να ξέρεις, είμαι πάντα δίπλα σου, μη το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Στάθηκε αμίλητη για μια στιγμή, κοιτώντας την βαθιά στα μάτια, κόβοντας την ανάσα της Χαρίκλειας.
- Δεν το ξεχνάω θεία μου...






Καζίκι - Παλούκι. Χρησιμοποιείται η λέξη κι όταν περιγράφουν δύσκολες καταστάσεις, σαν ζόρι.

14 σχόλια:

  1. Αχ! τι τις περιμένει...Βαγγελίστρα μου!!!!!

    και μη νομίζεις τώρα το διάβασα αλλα...ας όψεται το μαραφέτι!!!!!

    καλή σου μέρα κοριτσάρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλώς το μου!
    Άστα βράστα, τέτοιος γαμπρός, μη σου τύχει!

    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι έπαθα Μαράκι μου. Σε βρήκα και κόλησα. Ξεκίνησα χθες με την πρώτη σου ανάρτηση για να τα πάρω όλα απο την αρχή. Εχω φτάσει στις ίστορίες σου του Ιουνίου και συνεχίζω. Θα με πάρει μιά δυό μέρες να τελειώσω και θα επανέλθω με σχόλια.
    σε φιλώ καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαράκι μου καλώς ήρθες!

    Δηλώνω ομοιοπαθούσα όσον αφορά το κόλλημα, γιατί το ίδιο έπαθα κι εγώ μ' εσένα, μόνο που έχω μέλλον ακόμα...χα χα χα!

    Φιλάκια πολλά κι από μένα, καλό βράδυ κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κι άλλη κολλημένη από δω...
    είδα και το κολπάκι με τα βύσσινα στη ζάχαρη...
    θησαυρός είσαι...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τόση ζάχαρη για να γλυκάνουν τα μεθυσμένα βυσσινάκια, κόλλησες κι εσύ κοπέλα μου!
      Αν βάλεις και λίγη γλυκόζη, μισό κουταλάκι περίπου, σαν χαντράκια γίνονται.

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  6. δεν άντεξα και σου ξαναγράφω. Ενθουσιασμένη με τη γραφή σου. Εχω μαζεψει μέχρι τώρα τρεις καταπληκτικές συνταγές και συνεχίζω. Ξημερώνομαι τα βράδια και το πρωί δεν μπορώ να ξυπνήσω Μαιρούλα μου. Θα επανέλθω.
    καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγάπη μου σ' ευχαριστώ πολύ, ανταποδίδω τον ενθουσιασμό με ειλικρίνια.
      Έχω περάσει αρκετές ώρες και θα περάσω ακόμα πολλές διαβάζοντάς σε.

      Είναι κάποια blogs που θέλω να διαβάσω όλες τις αναρτήσεις, αφού δεν είχα τη χαρά να τα ανακαλύψω νωρίτερα. Και για το σπιρτοκουτάκι ισχύει, έχετε αμεσότητα και γράφετε τόσο ωραία! Σε κάποιες αναρτήσεις σου, γέλασα με την καρδιά μου!

      Είσαι πάντα καλοδεχούμενη, να επανέλθεις όποτε θέλεις κορίτσι μου!

      Την αγάπη μου και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Δεν πιστευω να τείωσε η ιστορία εδώ;;; σιγουρα θα εχει και συνέχεια..εχω κολήσει και εγώ οπως και οι άλλες φιλες...μου αρέσει πολύ οτροπος που γραφεις νομιζω οτι στο έχω ξαναγραψει;;;μου θυμίζουν τα...(να σε κανω ..να με κανεις) την πατρίδα μου την Σαλονικη...
    επίσεις μου αρέσουν τρελλά οι εικόνες σου όλες που β΄λαζεις στο πλάι..ρομαντικότατες... μου πανε παρα πολύ και τις ζηλευω....να γραφεις παντα έτσι ομορφα ....με συνγκινείς....φιλιαα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρουλίτσα μου μελοζυμωμένη, δεν τελειώνει εδώ η ιστορία, οι πόνοι στα χέρια μου καθυστέρησαν τη συνέχεια...χα χα χα!
    Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, αγαπώ πολύ τη Σαλονίκη, την οποία επισκεπτόμουν τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο μέχρι πρόπερσι.

    Αφού σου αρέσουν τόσο πολύ οι εικόνες, να τις πάρεις καρδούλα μου, κανένα πρόβλημα!

    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διάβασα για σένα στο ιστολόγιο της Μαρίας και έσπευσα!Με μάγεψες!Δε μπορώ να ξεκολλήσω!!Θα σε επισκέπτομαι συχνά!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Χαίρομαι που μου δίνεται η χαρά να ανταποδώσω την επίσκεψη. Ό,τι σχετίζεται με τριαντάφυλλα το λατρεύω!

      Πολλά πολλά φιλάκια τριανταφυλλένια!

      Διαγραφή
  10. Βρέθηκα εδώ μετά από συστάσεις της Μαρίας και μύρισα ένα υπέροχο άρωμα.
    Θα έρχομαι να παίρνω αρώματα από τα δικά σου.
    'Ελα κι εσύ στο www.texnistories.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτό το Μαράκι!

      Ευχαριστώ πολύ, φυσικά και θα έρθω!

      Φιλάκια!

      Διαγραφή