.

.
.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Στα βράχια και στα χώματα;




- Ο έρωτας καλά κρατούσε! Πήαινε η Χαρίκλεια στα μαθήματα, δρόμο αυτή να πάει σε κείνονα! Μετά, πάγαινε κι απέ τις φίλες της κάμποση ωρίτσα κι ήτουνε καλυμμένη!
Έλα όμως που κρυφό δε μείσκει τίποτις! Μια, δυο, τρεις, τους πήρανε μάτι! 

Η συνάντηση μάνας και κόρης, θα γινόταν την Καθαρά Δευτέρα στο εξοχικό της κυρίας Αναγνωστοπούλου. Τα κορίτσια τους έκαναν παρέα από παιδιά κι εξακολουθούσαν να βγαίνουν σαν δεσποινίδες πλέον. Η Βούλα, δεν είχε πει σε κανένα ότι ήταν μαλωμένη με τη μητέρα της, τι δικαιολογία να έβρισκε άλλωστε; Στης θείας της έμενε από παλιά πολλές φορές για μέρες και πηγαινοερχόταν στο πατρικό της. Έτσι πίστευαν και τόσο καιρό ότι έκανε. Η μοναχική θεία που τη λατρεύει, έχει ανάγκη τη συντροφιά της και κοιμάται κάποια βράδια εκεί. Τις μέρες που δεν πήγαιναν τα κορίτσια στο σπίτι της Χαρίκλειας και συναντιόντουσαν έξω, η Βούλα υποτίθεται ότι πήγαινε από το πατρικό της.

- Κυρία Ζαφείρα, πως είστε; Μέρες έχω να σας διω, είστε καλά; 
- Πολύ καλά, ευχαριστώ, εσείς τι κάνετε κυρία Σωτηρία; 
- Καλά κι εμείς! Θα έχετε φούριες υποθέτω, την κορούλα σας λογοδόσατε κι ετοιμάζεστε για τα επίσημα, ε;  Άντε, με το καλό να τήνε καμαρώσετε νυφούλα!
- Τι λέτε, ποιος σας είπε ότι τη λογόδοσα; Στης αδερφής μου μείσκει τον περισσότερο καιρό, επειδή την ράβει κάτι φορέματα. Δεν είμαστε καλά! Πως βγήκανε τέτοια λόγια; 
- Α! Δεν ξέρω κυρία Ζαφείρα μου, έτσι ακούστηκε για!
- Κακώς ακούστηκε! Καλημέρα σας! 

Μαύρα φίδια τη ζώσανε. Ακούστηκε ότι είναι λογοδοσμένη η Βούλα; Καπνός χωρίς φωτιά δεν γίνεται, σίγουρα κάτι συμβαίνει, αλλά τι; Έριξε τα μούτρα της και γυρίζοντας το κεφάλι φώναξε τη γειτόνισσα που δεν είχε προλάβει ν' απομακρυνθεί.
- Με συγχωρείτε κυρία Σωτηρία, αμά δε μπορώ να καταλάβω αυτό που με είπατε. Απέ που το ακούσατε αυτό; Μάνα είστε κι εσείς και με καταλαβαίνεται, μη κόψουνε την τύχη του ελεύθερου κοριτσιού μου στα καλά καθούμενα, έτσι δεν είναι;

Με τα πολλά, έμαθε ότι η φήμη βγήκε από το στόμα της γυναίκας του τσαγκάρη. Γύρισε στο σπίτι και πήρε ένα σχεδόν καινούργιο ζευγάρι παπούτσια της κόρης της, ίδρωσε να βγάλει τα δερματάκια από τα τακούνια και πήγε ταραγμένη στο υπόγειο μαγαζάκι.
- Διε κυρ Αναστάση, την έφυγαν κι είναι καινούργια ακόμα, ζήτημα να τα 'βαλε δυο φορές. 
- Σε πέντε λεφτά έτοιμα θα 'ναι κυρά μου. Έλα και κάτσε δω, μη στέκεις, καθαρά είναι!
Η γυναίκα του, σκυμμένη πίσω από ένα πάγκο, άφησε τη δουλειά και σκούπισε τα χέρια της σ' ένα πατσαβούρι, που είχε πάνω του όλα τα χρώματα από τις βαφές. 
- Μπρε! Καλώς τη, καλώς τη! Πως κι απέ δω κυρία Ζαφείρα; Πρώτη φορά μας κάνεις την τιμή να έρτεις! Αφού έλεγα που εσείς τα πετάτε τα παπούτσια σας αφού σε τσαγκαράδικο δεν πατάτε!
- Να, τα τακουνάκια απέ τα παπούτσια της Βούλας έφυγαν κι επειδή θέλει να τα φορέσει... 
- Ε! Έτσι είναι, τι να σε κάνουνε και τα παπούτσια με τόσοι δρόμοι για; Μια στα βράχια, μια στα χώματα, χαλνάνε, πόσο ν' αντέξουνε;
- Στα βράχια και στα χώματα; Τι με λες τώρα κυρά Λισσάβω; Δεν είμαστε καλά! 
- Πα πα πα! Τι σε είπα για, κακό πράμα σε είπα; Έτσι δεν κάμνουνε οι ερωτευμένοι, ε; Ωραίο παλικάρι, θα είναι βεβαίως της σειράς σας. Απέ την καρδιά μου σας εύχουμαι, με το καλό τα στέφανα και γλήγορα! Ε, μη μείσκουνε τόσο καιρό έτσι για!

Η Ζαφείρα σηκώθηκε αργά και με ύφος ανέκφραστο βγήκε από το μαγαζί. Μάταια τη φώναζε ο τσαγκάρης να πάρει τα παπούτσια, που ήταν ήδη έτοιμα. 
- Αμάν μπρε γυναίκα, τον στόμα σου κλειστό δεν κρατάς κι εσύ! Κατά μια που ήρτε, έφυε συγχυσμένη η γυναίκα!
- Τι την είπα που να την συγχύσω μπρε Αναστάση; Την ώρα την καλή την ευχήθηκα για την κόρη της, κακό ήτουνε; 
- Και που ξέρεις μπρε Λισσάβω ότι είναι αρρεβωνιασμένη η κοπέλα; Επειδής την είδες μ' ένα παλικάρι να βολτετζάρουνε, πα να πει που είναι κι ο γαμπρός;
- Δεν τήνε είδα μονάχα εγώ κι η Καλλιόπη τήνε είδε αλλού, στο πάρκο με είπε και μες στα μέλια ήτουνε κι δυο τους! Η κουνιάδα της τον είδε που την πήρε παγωτό και το έτρωε μαζί της, αγκαλιά στα βραχάκια. Ε! Είπαμε που είναι μάλλον με το λόγο, βεγγέρα αρρεβώνα δεν ακούστηκε στης Ζαφείρας για! Κι αν όπως λες, δεν είναι γαμπρός, ας έχουνε τα μυαλά τους κι η μάνα κι η θεια της να τήνε μαζώξουνε! Άμα γλυκαίνουνται με τις τζιλβέδες, θα την βρει και κάνα ξαφνικό κι άντε μετά να πάει στην εκκλησία με την κοιλιά φουσκωμένη. Απαπαπα, εντροπής πράματα!
Κι άλλη φορά τήνε είχε διει η Καλλιόπη με είπε. Πάνε πολλοί μήνες, εκεί πιο κάτω απέ την ανηφόρα που είναι κοντά στο σπίτι τους. Κει κάτου, δεν πατάει άθρωπος, το σκυλί της είχε βγάλει με τον εγγονό της και το κυνηγούσε το παιδάκι να το πιάσει κι αυτό πήρε τον κατήφορο μες στις θάμνοι. Φοβήθηκε η γιαγιά μη χτυπήσει ο μικρός και τον φώναζε κι εκεί είδε δυο να φεύγουνε γλήγορα μπα και τους πάρει κάνα μάτι. Φως φανάρι τα πράματα σε λέω! Τη Βούλα με σηκωμένη τη φούστα για να μη την σκιστεί να τρέχει και ξοπίσω ο ασίκης, αυτός ήτουνε! Και δε με λες, γιατί λένε που εδώ και τόσο καιρό, μείσκει στη Χαρίκλεια, ε; Απέ κει μπαίνει τη νύχτα, απέ κει βγαίνει το πρωί. Οι φιληνάδες της, όλες εκεί πάνε και τρώνε και πίνουνε, λες και σπίτι με μάνα δεν έχει! Απέ κει στολίζεται και βγαίνει στα πονηρά της η δεσποινίς, άμα είναι ακόμα δηλαδή, γιατί πολύ αμφιβάλλω κει στις ερημιές που γυρνάει μ' αυτόνε. Αρσίζικα πράματα, Αναστάση! Αμά, η μάνα της καθώς πρέπει κυρία είναι, της εκκλησίας και σοβαρή γυναίκα. Κρίμας είναι να την εύρη κάνα κακό με την κόρη για! Επέθανε κι ο πατέρας κι έμεικε χωρίς προστάτη το σπίτι, άντε τώρα να μαζωχτεί αυτή.
Σε το λέω και να το θυμάσαι, η γεροντοκόρη την κάνει πλάτες κι η μάνα χαμπάρι δεν έχει! 

Αναστέναξε ο τσαγκάρης, κοιτάζοντας τα ακριβά παπούτσια.Τι κι αν έχουν τον τρόπο τους κάποιοι άνθρωποι, τα βάσανα της ζωής είναι ίδια για όλους κι οι παράδες δεν σώζουν πάντα τον κοσμάκη...

 Η Ζαφείρα έτρεμε σαν το φύλλο στο βοριά. Κοντοστάθηκε για μια στιγμή και πήρε βαθιά ανάσα, προσπαθώντας να μην ουρλιάξει στη μέση του δρόμου. 
- Χαρίκλεια, Χαρίκλειααααα! Άνοιξε, πανάθεμά σε!
Σαν ταύρος μαινόμενος μπήκε στο σπίτι, σπάζοντας με δύναμη ό,τι υπήρχε στα τραπέζια. Η Βούλα που μόλις είχε λούσει τα μαλλιά της, βγήκε έντρομη με τη χτένα στο χέρι. 

- Τήνε βουτάει η μάνα της απέ το μαλλί και τήνε φέρνει σβούρες, τα μούτρα την κατέβασε με τα νύχια της. Η Χαρίκλεια προσπαθούσε να τήνε γλυτώσει, έφαε κι αυτή καμπόσες και σηκώθηκε ο μαχαλάς στο ποδάρι απέ το κακό που γένηκε εκεί! Τα τι λόγια τις έσουρε, τι να σας λέω, απέ τη Λαμπρινή να τα ακούσετε που τα ξέρει λεπτομερώς, όλα.
Την ρήμαξε το σπίτι τη Χαρίκλεια, ρουφιάνα τήνε φώναζε, βρομοθήλυκο την κόρη της, μεγάλο ρεζιλίκι! Το κορίτσι εφώναζε βοήθεια, η μάνα τσίριζε που δε θα βγεις ζωντανή απέ τα χέρια μου, μπαίνουνε οι γειτόνοι να τις χωρίσουνε και το σκάει η Βούλα αναμαλλιασμένη και με τα νυχτικά!
- Ηβοί! Τι λες τώρα, τέτοια σοβαρά πράματα ηγίνηκαν; Τ' ακούς Ιάκωβε, παιδί μου; 
- Τ' ακούω, αν και τα θυμάμαι λίγο από τη θεία Λαμπρινή που τα 'λεγε στη μαμά μου.
- Και που επήε η κοπέλα μπρε Σουλτάνα; 
- Στης Αναγνωστοπούλου! Τρελάθηκε η γυναίκα όταν τήνε είδε με τις νυχιές και τις μελανιές και φώναξε γιατρό. Πιο πολύ βέβαια, επειδής το κορίτσι είχε πάθει νευρικό κλονισμό να πούμε και φώναζε κι έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της σαν την τρελή! Την έβαλε ο γιατρός μια ενέσα*και κοιμήθηκε κομμάτι, η γυναίκα όμως είπε να πάει ως στης Χαρίκλειας να διει τι συμβαίνει. Δεν επρόλαβε να στρίψει το στενό της, ακούει κι εκεί μεγάλο πατιρντί, χαλασμός κόσμου γενούτανε! Ρωτάει μια γειτόνισσα, την λέει που η Ζαφείρα την έστριψε και σκότωσε στο ξύλο αδερφή και κόρη και τα 'σπασε όλα μέσα στο σπίτι. Σε λίγο πλακώσανε κι οι ζαπτιέδες*κι όπου φύγει φύγει η χριστιανή, μη τήνε βρει κάνας μπελάς κι εκείνηνα! Είδανε και πάθανε να τις χωρίσουνε κι εκεί απάνου η Χαρίκλεια φώναξε: Το παιδί, που είναι το παιδί; Βούλαααααα μου! Κι εκεί λιγοθύμησε...

Τα νέα έφτασαν στο τσαγκαράδικο και η Λισσάβω πέταξε την ποδιά κι έτρεξε μη και χάσει το θέαμα. 
- Και να πεις που δεν τη μίλησα; Διε τώρα τι κακό γένεται κει πέρα για να μη το κλείνει το ρημάδι της! Αχ! Τι έκαμες μωρή Λισσάβω!

Η κυρία Αναγνωστοπούλου, επέστρεψε σε κακό χάλι στο σπίτι της. Η Ζαφείρα τρελάθηκε; Μήπως γι' αυτό η κόρη της έμενε τακτικά στης θείας της τόσο καιρό; 
<<Δυστυχισμένο μου παιδί, τι κακό σε βρήκε...>> 
Έβρασε γάλα ζεστό με μέλι και προσπάθησε να της το δώσει με το κουταλάκι. Στάθηκε αδύνατο, η Βούλα κρατούσε τα χείλη κλειστά και τα δόντια της που χτυπούσαν ακούγονταν έντονα.
Η κόρη της, τρέμοντας κι αυτή, τη βοήθησε να της βάλει βαλσαμόλαδο στα σημάδια και να τρίψει το σώμα της με ζεστές πετσέτες. 
- Θα πρέπει να ειδοποιήσω τη θεία της που είναι το κορίτσι εδώ. Κικίτσα μου, το νου σου παιδάκι μου, δε θ' αργήσω.

Χτύπησε διστακτικά την πόρτα της Χαρίκλειας, ενώ οι γειτόνισσες, μαζί και η Λισσάβω, είχαν καθίσει στις πόρτες τους περιμένοντας τα νέα από το γιατρό που εξέταζε την άμοιρη θεία.
Της άνοιξε η κυρά Ασημούλα, η νοσοκόμα, που ήταν το δεξί χέρι του γιατρού. 
- Έμεινε πόση ώρα λιγόθυμη, η καημένη. Μας ειδοποίησαν και τρέξαμε αμέσως, συνέρχεται κομμάτι και ζητάει την ανιψιά της.
- Στο σπίτι μου είναι Ασημούλα η κοπέλα. Ήρτε σε κακή κατάσταση, ο γιατρός την είδε και την έκαμε ενέσα ηρεμιστικιά. Δε σε το είπε; 
- Όχι! Γι' αυτό έλεγε στη δεσποινίς Χαρίκλεια που είναι καλά η ανιψιά της και να μη στεναχωρεύεται, ε; Γιατί το 'χει μυστικό κι αυτός; Δεν είμαστε καλά!
- Γιατρός είναι και δεν κάνει να μαρτυράει βρε Ασημούλα! Ήθελες να με βρούνε μπελάδες κι εμένανε στα καλά καθούμενα και να συνεχιστεί στο σπίτι μου ο σκοτωμός; Εδώ γένηκαν πράματα και θάματα για, να παλαβώσω είμαι!
Η Ζαφείρα η καημένη, δεν είναι στα καλά της, ε; Με είπανε που μπήκε εδώ και γένηκε της τρελής, δαρμένη η Βούλα ήρτε σε μένανε! Είπα να έρτω μια, να διω τι γένεται κι έπεσα σε μεγάλη φασαρία, ως κι οι ζαπτιέδες μαζωχτήκανε! Φοβήθηκα η αλήθεια, ξύλο και βρισιές και κακό που γινούτανε! Η Ζαφείρα στο νοσοκομείο είναι; Νευρολόγος τήνε πήρε την κακομοίρα;
- Τι νευρολόγος με λες χριστιανή μου; Θαρρείς που είναι τρελή και τήνε έπιασε κρίση; Η τιμή της κόρης της εθίχτηκε και βρήκε κι αδερφή της μπελά μεγάλωνε! 

Η κυρία Αναγνωστοπούλου τα είχε χαμένα! Η τιμή της Βούλας θίχτηκε; Ποιος; Που; Πότε; 
- Τι με λες μπρε Ασημούλα; Με την κόρη μου και τα άλλα τα κορίτσια κάμνουνε παρέα, σπίτι μας έρχεται, εδώ οι άλλες έρχονται, περίπατο μαζί όλες πάνε, που τήνε βρήκε και την έθιξε την τιμή της; Τα κακά τα στόματα του κόσμου να μη τα πιστεύεις. Έπαθε τα νεύρα της η μάνα της και τις όρμηξε κι αμέσως την ευθύνη στην κοπέλα να ρίξουνε! Ντροπής πράματα είναι αυτά, τόσο τίμιο και καλό κορίτσι, αμαρτία είναι για! Μεθαύριο που είναι η Καθαρά Δευτέρα, οικογενειακώς τις κάλεσα να περάσουμε τη μέρα και με είπε η Χαρίκλεια που θα φέρει πιταράκια με το μήλο κι η αδερφή της παστέλι με το αμύγδαλο. Τώρα εσύ, τι κουσέλια κάθεσαι και με λες;
- Και δε με λες κυρά μου, τις τζιλβέδες με τις φιληνάδες της τις έκανε; Πόσα μάτια τήνε είδανε με δαύτονα κι εσύ με λες που είναι κουσέλια; Για η κόρη σου τήνε έπαιρνε απέ πίσω για να ξεύρη που πήαινε μετά; Ε;

Τη συζήτηση διέκοψε ο γιατρός, που βγήκε από την κάμαρα της Χαρίκλειας, παραμερίζοντας με τα πόδια του τα σπασμένα γυαλιά. Ούτε μια πιθαμή πάτωμα δεν έβλεπες, που να μην είχε θρύψαλα και κομμάτια από φαγιάντσες, τσεβρέδες και κεντίδια, μουσκεμένα από τα λικέρ που μέχρι πριν λίγες ώρες γέμιζαν τις ωραίες καράφες στο μπουφέ. Τα χέρια της Ζαφείρας, δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο, ούτε καν τα κάδρα στους τοίχους.
- Πως είναι, γιατρέ; 
- Άσχημα, έχει υποστεί νευρικό κλονισμό. Δεν πρέπει να μείνει μόνη της ούτε λεπτό, μη σας πω ότι το καλύτερο θα ήταν να μη βρίσκεται εδώ, στο σπίτι.
Έδειξε ένα γύρω το διαλυμένο σαλόνι και την εξώπορτα. Οι γειτόνισσες είχαν στήσει μάτι και αυτί, ακριβώς απ' έξω. 
- Γιατρέ, να τη μεταφέρουμε στο σπίτι μου, λέτε;
- Το ιδανικότερο, κυρία Αναγνωστοπούλου. Θα την ωφελήσει, σίγουρα. 

Κρατώντας την η Ασημούλα από το μπράτσο, μπήκε περπατώντας με κόπο, λαχταρώντας να δει τη Βούλα και να παρηγορηθούν αγκαλιασμένες θεία κι ανιψιά.

- Μαμά, η Βούλα έφυγε, ήταν αδύνατο να την κρατήσω κι ούτε μου είπε που πάει...



Ενέσα - Ένεση 

Ζαπτιέδες - Χωροφύλακες

27 σχόλια:

  1. Eμ της τα λεγα...δεν της τα λεγα...δυο αναρτήσεις της φωνάζω...άνοιξε καλε τα ματια σου και μεγάλο κακό θα σας βρει...ορίστε τώρα...Βαγγελίστρα μου ψύλλος στον κόρφο τους δε θα θελα να ήμουν...



    άντε τρέχα...άνοιξε πόρτες παράθυρα...ετοίμασε ρακί...όχι ρακί ...όχι ρακί...λικεράκι καλύτερα...έρχεται κόσμος καλεεεεεεεεεεε!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. A δε πάω καλά!!! καλή βδομάδα Μαίρη μου εύχομαι τα χεράκια να είναι καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ φωνάζεις, αλλά ποιος σ' ακούει; Άνω κάτω ο μαχαλάς και ξύλο και σπασίματα! Τρέχα κι εσύ για πρώτες βοήθειες, πρόσεχε μη σε βρει και καμιά αδέσποτη κι εγώ κερασματάκια έχω για τους μουσαφίρηδες!

      Καλή εβδομάδα, σ' ευχαριστώ κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα...Μου αρέσουν οι ιστορίες σου...Με ταξιδεύουν...Θα έρχομαι συχνά εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωχ, μάνα μου τι τις περιμένει ακόμα;

    Μαίρη μου ταξιδιάρα και πλανεύτρα, σου εύχομαι περαστικά!
    Κάνε κάτι σύντομα μη σε καταβάλει το χέρι σου και σταματήσεις την ιστορία στη μέση!
    Μόλις επιστρέψω θα τα πούμε!
    Πολλά φιλιά!!
    Καλή Εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιγονάκι μου, σ' ευχαριστώ αγάπη μου!

      Καλή εβδομάδα και φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  5. Γίνομαι μονότονη το ξέρω, αλλά με κάνεις και δραπετεύω απ την πραγματικότητα. Να'σαι πάντα καλά!

    υγ σιγα σιγα το βιβλιο σου το ετοιμαζω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο και να θέλεις, μονότονη δε γίνεσαι, λόγω του εκρηκτικού σου ταμπεραμέντου είπαμε!

      ΥΓ. Να με φωνάξεις να διαλέξουμε το εξώφυλλο, κοίτα μη το ξεχάσεις, ε;
      Χα χα χα χα! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. αν δεν τελειώσω τα παλιά, στα καινούργια δεν ρίχνω ούτε ματιά.
    εσύ γράφε ΄γράφε, να έχουμε να περάσουμε καλά τον χειμώνα μας.
    φιλάκια γλυκειά μου φιλενάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου γλυκό, αλυσίδα πάει, το ένα ακολουθεί το άλλο.
      Με την ησυχία σου κορίτσι μου...χα χα χα!

      Φιλάκια και πολλά ευχαριστώ, καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  7. Καλως σε βρηκα.Θα αρχισω να διαβαζω απο την αρχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλησπέρα και από μένα-)
    η Σοκατσού με έστειλε εδώ,και μου άρεσε.Πολύ όμορφη ιστορία.ΚΑΛΌ ΒΡΆΔΥ-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Χρυσούλα!

      Σ' ευχαριστώ πολύ, καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  9. Η σοκακτσού με έστειλε κι εμένα...κι έγινα φανατική κι εγώ...όλα τα διάβασα από το πρωί...Γράφεις απίστευτα..Σαν καθαρόαιμη βιβλιοφάγος και βιβλιόφιλη πραγματικά σε λάτρεψα...Να μην μας αφήνεις και σιγοβράζουμε μόνο...δώσε κι άλλο στο λαό!! Καλή σου νύχτα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίδα μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα τόσο ωραία σου λόγια!
      Δυστυχώς εδώ κι ένα μήνα, έχω πρόβλημα τενοντίτιδας κι αργώ να γράψω, αν και δεν πρέπει καθόλου να τα κουράζω. Σου υπόσχομαι να κάνω ό,τι μπορώ, όταν δεν είμαι σε μεγάλη κρίση.
      Σκέψου ότι γράφω, σταματάω και πάλι απ' την αρχή, μια ανάρτηση μου παίρνει πλέον αρκετές μέρες για να την ολοκληρώσω...

      Να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι τα πανέμορφα αγοράκια σου!

      Διαγραφή
  10. Μου έκανες παρέα με τα κείμενα σου για πολλή ώρα, σ' ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Xαίρομαι αχτιδούλα μου που σε συντροφεύω σ' αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες σου. Γρήγορα περαστικά να είναι όλα κοπέλα μου!

      Την αγάπη μου σου στέλνω και σφιχτές αγκαλίτσες!

      Διαγραφή
  11. Μαίρη ευχαριστώ για την επίσκεψή στην ιστογωνιά μου!!!Εχεις ένα πολύ προσεκτικά διαμορφωμένο ιστολόγιο!Οι vintage εικόνες σου είναι η μία καλύτερη από την άλλη και μαζί με το άριστο περιεχόμενο της ανάρτησής σου μου αφήνει μία ευχάριστη γεύση που θέλω να την δοκιμάζω συχνά...
    Πρωινά φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη μου, χάρηκα πολύ που γνώρισα την τόσο όμορφη και ρομαντική γωνιά σου! Από εικόνες όσες θέλεις γλυκιά μου, μόνο που δεν έχω τις γνώσεις για να το διαμορφώσω όπως θα ήθελα, άλλες πάνε αλλού ή βγαίνουν πολλές φορές σε διάφορα σημεία και τις καταργώ...για γέλια είμαι!

      Έριξα ακόμα μια ματιά στα υπέροχα βαπτιστικά και σκέφτηκα πόσο θα ταίριαζαν κάποιες στη μικρή σας πριγκίπισσα! Είναι στη διάθεσή σου, μπορείς να τις συγκεντρώσεις και σίγουρα θα σου δίνουν ιδέες για να μεγαλουργείς χρυσοχέρα γιαγιά!
      Έχω και σε μπλε για το πολύ ωραίο σπίτι σου κοπέλα μου!

      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, την αγάπη μου και πολλά πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  12. Μαιρούλα μου τέλειωσα (ρούφηξα) τις ιστορίες σου, περιμένω τώρα όπως και όλοι την συνέχεια. Α ρε Χαρίκλεια τι με κάνεις!!!
    φιλάκια φιλενάδα μου
    πως πάνε τα χέρια σου? Σοβαρά τώρα πρέπει να μην τα κουράζεις. Ειχα κάποτε και εγώ το ίδιο πρόβλημα, δεν μπορούσα να γυρίσω ούτε τα κουμπιά της κουζίνας. Το πρόβλημα όμως όπως ήρθε έφυγε χωρίς να κάνω τίποτα. Θαύμα??Δεν νομίζω μάλλον ξεκούραση.
    σε ξαναφιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαράκι μου, ρουφηχτερό κορίτσι! Χα χα χα!
    Η Χαρίκλεια, ήταν το θύμα, δυστυχώς... Βοήθησε όσο μπορούσε την ανιψιά της, αλλά όταν ήρθαν τα κακά μαντάτα ήταν αντίθετη βέβαια. Η μικρή ερωτευμένη την ξεγέλασε και μετά που την κατηγόρησε η αδερφή της, ένιωθε ένοχη, τόσο που ήθελε να πεθάνει...

    Τα χέρια δεν πάνε καλά και δυστυχώς δεν προβλέπω να συνέρχομαι σύντομα. Αν μια μέρα νιώσω λίίίίγο καλύτερα, η επόμενη με διαψεύδει... Να προσέχεις κι εσύ κορίτσι μου, τα "θαύματα" δεν γίνονται κάθε μέρα!

    Πολλά πολλά φιλάκια και σ' ευχαριστώ που με νοιάζεσαι γλυκούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Υπέροχο!!!Φιλάκια και καλό φθινόπωρο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σπυριδούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ! Είσαι μια χρυσοχέρα απίθανη!

    Καλό Φθινόπωρο με υγεία και δημιουργία!

    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αιώνια Γυναίκα"μου συνέχισε εσύ κι εγώ απολαμβάνω! όλα υπέροχα!!
    Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου από την ηλιόλουστη Κομοτηνή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εφούλα μου γλυκιά, καλή σου μέρα!
    Σ' ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου! Η Κομοτινή είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις, δεν έτυχε να το συζητήσουμε...

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή